Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

Vergelijkbare documenten
Differentiaalvergelijkingen Wi1909TH. I.A.M. Goddijn, Faculteit EWI 12 november 2018

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

3. Bepaal de convergentie-eigenschappen (absoluut convergent, voorwaardelijk convergent, divergent) van de volgende reeksen: n=1. ( 1) n (n + 1)x 2n.

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

Notatie Voor een functie y = y(t) schrijven we. Definitie Een differentiaalvergelijking is een vergelijking van de vorm

Hoofdstuk 1: Inleiding

1 WAAM - Differentiaalvergelijkingen

Tentamenopgaven over hfdst. 1 t/m 4

11.3. Inhomogene randwaardeproblemen. We beschouwen eerst inhomogene Sturm- Liouville randwaardeproblemen van de vorm :

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

ENKELE VOORBEELDEN UIT TE WERKEN MET ICT

WI1708TH Analyse 2. College 5 24 november Challenge the future

Technische Universiteit Delft. ANTWOORDEN van Tentamen Gewone differentiaalvergelijkingen, TW2030 Vrijdag 30 januari 2015,

Hoofdstuk 3: Tweede orde lineaire differentiaalvergelijkingen

Hoofdstuk 10: Partiële differentiaalvergelijkingen en Fourierreeksen

4051CALC1Y Calculus 1

OF (vermits y = dy. dx ) P (x, y) dy + Q(x, y) dx = 0

TENTAMEN ANALYSE 1. dinsdag 3 april 2007,

Korte handleiding Maple, bestemd voor gebruik bij de cursus Wiskunde

4051CALC1Y Calculus 1

Technische Universiteit Delft Uitwerking Tentamen Analyse 3, WI 2601 Maandag 11 januari 2010,

Functies van één veranderlijke

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

1 Eigenwaarden en eigenvectoren

Hoofdstuk 5: Machtreeksoplossingen van tweede orde lineaire differentiaalvergelijkingen

Wiskundige Technieken 1 Uitwerkingen Hertentamen 23 december 2014

Lineaire dv van orde 2 met constante coefficienten

5.8. De Bessel differentiaalvergelijking. Een differentiaalvergelijking van de vorm

Bekijk nog een keer het stelsel van twee vergelijkingen met twee onbekenden x en y: { De tweede vergelijking van de eerste aftrekken geeft:

ax + 2 dx con- vergent? n ln(n) ln(ln(n)), n=3 (d) y(x) = e 1 2 x2 e 1 2 t2 +t dt + 2

10.0 Voorkennis. Herhaling van rekenregels voor machten: a als a a 1 0[5] [6] Voorbeeld 1: Schrijf als macht van a:

WI1708TH Analyse 3. College 2 12 februari Challenge the future

Wiskundige Technieken 1 Uitwerkingen Tentamen 4 november 2013

Hoofdstuk 11: Randwaardeproblemen en Sturm-Liouville theorie

Eerste orde partiële differentiaalvergelijkingen

Lineaire gewone & partiele 1ste en 2de orde differentiaalvergelijkingen

UNIVERSITEIT TWENTE Faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica

34 HOOFDSTUK 1. EERSTE ORDE DIFFERENTIAALVERGELIJKINGEN

Studiewijzer Calculus 2 voor Bouwkunde (2DB90), cursus 2011/2012

Analyse 1 November 2011 Januari 2011 November 2010

Oplossen van lineaire differentiaalvergelijkingen met behulp van de methode van Leibniz-MacLaurin

Types differentiaal vergelijkingen

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft

FACULTEIT ECONOMIE EN BEDRIJFSKUNDE Afdeling Kwantitatieve Economie

Vectoranalyse voor TG

Differentiaalvergelijkingen voor WbMT. wi2051wbmt. Dr. Roelof Koekoek

Wiskundige Technieken

Differentiaalrekening. Elementaire techniek van het differentieren.

Hoofdstuk 1: Inleiding

Differentiaalvergelijkingen Hoorcollege 11

Primitiveren. Omgekeerd differentiëren (primitieve bepalen)

Hoofdstuk 9: Niet-lineaire differentiaalvergelijkingen en stabiliteit

TRILLINGEN EN GOLVEN HANDOUT FOURIER

2.0 Voorkennis. Herhaling merkwaardige producten: (A + B) 2 = A 2 + 2AB + B 2 (A B) 2 = A 2 2AB + B 2 (A + B)(A B) = A 2 B 2

n 2 + 3n + 6 4n 3 3 n + 8n n + 3n + 16 n=1 Indien convergent, bepaal dan ook de waarde van de reeks.

i(i + 1) = xy + y = x + 1, y(1) = 2.

Tentamen Differentiaalvergelijkingen, (wi1 909TH) woensdag 1 februari 2017, uur.

Analyse module 1. Contents

TENTAMEN WISKUNDIGE BEELDVERWERKINGSTECHNIEKEN

6.0 Differentiëren Met het differentiequotiënt bereken je de gemiddelde verandering per tijdseenheid.

WI1708TH Analyse 3. College 5 23 februari Challenge the future

n 2 + 2n + 4 3n 2 n + 4n n + 2n + 12 n=1

Oefeningentoets Differentiaalvergelijkingen, deel 1 dinsdag 6 november 2018 in lokaal 200M van 16:00 tot 18:00u

TECHNISCHE UNIVERSITEIT EINDHOVEN Faculteit Wiskunde en Informatica. Uitwerking Tentamen Calculus, 2DM10, maandag 22 januari 2007

Wiskunde met (bedrijfs)economische toepassingen

x a k of.x 1 a 1 / 2 + ::+.x n a n / 2 k 2 bol om a, straal k

TOEGEPASTE MECHANICA 6 1 e Jaar. Ir J.W. (Hans) Welleman Universitair docent TU-Delft, Civiele Techniek, Constructiemechanica

Differentiaalvergelijkingen

Differentiaalvergelijkingen

Examenvragen Hogere Wiskunde I

Gaap, ja, nog een keer. In één variabele hebben we deze formule nu al een paar keer gezien:

9.1 Vergelijkingen van lijnen[1]

college 2: partiële integratie

11.0 Voorkennis. Optellen alleen bij gelijknamige termen: 3a 3 + 4a 3 = 7a 3. Bij macht van een macht exponenten vermenigvuldigen: (a 5 ) 4 = a 20

Standaardafgeleiden. Wisnet-HBO. update maart 2011

Tentamen: Kwantitatieve methoden 1.2(wiskundige methoden) Opleiding: Bacheloropleiding Economie Vakcode:

Doe de noodzakelijke berekeningen met de hand; gebruik Maple ter controle.

== Uitwerkingen Tentamen Analyse 1, WI1600 == Maandag 10 januari 2011, u

Wiskunde voor relativiteitstheorie

Stelsels differentiaalvergelijkingen

(g 0 en n een heel getal) Voor het rekenen met machten geldt ook - (p q) a = p a q a

Indicatie van voorkennis per les Algemene relativiteitstheorie Docent: Dr. H. (Harm) van der Lek

Wiskunde voor relativiteitstheorie

TECHNISCHE UNIVERSITEIT EINDHOVEN Faculteit Wiskunde en Informatica

Lineaire Algebra WI1048WbMt. I.A.M. Goddijn, Faculteit EWI 4 september 2016

Snelle glijbanen. Masterclass VWO-leerlingen juni Emiel van Elderen en Joost de Groot NWD Faculteit EWI, Toegepaste Wiskunde

In dit college bekijken we een aantal technieken om integralen te bepalen van trigonometrische functies en van rationale functies.

Training integreren WISNET-HBO. update aug 2013

1. (a) Gegeven z = 2 2i, w = 1 i 3. Bereken z w. (b) Bepaal alle complexe getallen z die voldoen aan z 3 8i = 0.

Functies van één veranderlijke

Kansrekening en stochastische processen 2DE18

Radboud Universiteit Nijmegen Tentamen Calculus 1 NWI-NP003B 4 januari 2013,

De Riemannintegraal. Dan heet f(ξ ij, η ij ) A ij een Riemannsom bij f. May 9, I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

Minima en maxima van functies

Verbanden en functies

Wiskundige functies. x is het argument of de (onafhankelijke) variabele

Rekenvaardigheden voor klas 3 en 4 VWO

UITWERKINGEN 1 2 C : 2 =

Toets 3 Calculus 1 voor MST, 4051CALC1Y dinsdag 31 oktober 2017, 13:30 16:30 uur

TEST JE WISKUNDEKENNIS!

Transcriptie:

Differentiaalvergelijkingen Technische Universiteit Delft Roelof Koekoek wi2030wbmt Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 1 / 15

Even voorstellen... Dr. Roelof Koekoek Gebouw EWI Kamer HB 04.300 tel. 015-2787218 E-mail: R.Koekoek@TUDelft.NL Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 2 / 15

Vak: Docent: Rooster: Differentiaalvergelijkingen Dr. Roelof Koekoek di. 15:45-17:30 uur vr. 13:45-15:30 uur Boek: William E. Boyce & Richard C. DiPrima Elementary Differential Equations and Boundary Value Problems (10th ed.) Wiley, 2012, ISBN 978-1-118-32361-8 Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 3 / 15

Differentiaalvergelijkingen Definitie: Een differentiaalvergelijking is een vergelijking in een onbekende functie en één of meer van haar afgeleiden Classificatie: Gewone differentiaalvergelijking: functie van één variabele en haar gewone afgeleiden Partiële differentiaalvergelijking: functie van meerdere variabelen en haar partiële afgeleiden Tweedeling: lineaire en niet-lineaire differentiaalvergelijkingen De orde van een differentiaalvergelijking is de orde (hoogte) van de hoogste afgeleide die voorkomt Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 4 / 15

Differentiaalvergelijkingen Doel: Het vinden van de (algemene) oplossing, de verzameling van alle oplossingen van de differentiaalvergelijking Dit vak gaat over methoden en technieken om zoveel mogelijk verschillende typen differentiaalvergelijkingen op te lossen De methode hangt af van het type van de differentiaalvergelijking We beginnen met eerste orde differentiaalvergelijkingen Lineaire differentiaalvergelijkingen zijn veel eenvoudiger dan niet-lineaire We beperken ons eerst tot gewone differentiaalvergelijkingen Later zullen we ook partiële differentiaalvergelijkingen bekijken Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 5 / 15

Eerste orde differentiaalvergelijkingen Algemene vorm: y = F (x, y) of dy dx = F (x, y) Hierbij staat F (x, y) voor een of andere uitdrukking met x en y Hierin is x de onafhankelijke en y de afhankelijke variabele Immers: y is de onbekende functie van de variabele x Kwalitatieve benadering door middel van richtingsvelden: in elk punt (x, y) kunnen we de richtingscoëfficiënt y bepalen We weten dus hoe de grafiek van y = y(x) loopt in dat punt (x, y) Deze richtingen kunnen we aangeven in het (x, y)-vlak (richtingsveld) Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 6 / 15

Richtingsvelden Voorbeeld 1: y = x + y en y(0) = 1 y y (0, 1) 0 1 2 x 0 1 2 x FIGURE 3 Direction field foryª=x+y FIGURE 4 The solution curve through (0, 1) Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 7 / 15

Richtingsvelden Voorbeeld 2: y = x 2 + y 2 1 en y(0) = 0 y 2 y 2 1 1 _2 _1 0 1 2 x _2 _1 0 1 2 x -1-1 _2 _2 FIGURE 5 FIGURE 6 Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 8 / 15

Separabele differentiaalvergelijkingen Een eerste-orde differentiaalvergelijking heet separabel als: dy dx Dan volgt: = F (x, y) = g(x)f (y) = g(x) h(y) h(y) dy = g(x) dx = met f (y) = 1 h(y) h(y) dy = g(x) dx Voorbeeld: dy dx = x 2 y (y 0) y dy = x 2 dx y dy = x 2 dx 1 2 y 2 +c 1 = 1 3 x 3 +c 2, c 1, c 2 R 1 2 y 2 1 3 x 3 = C, C R. Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 9 / 15

Lineaire differentiaalvergelijkingen Een eerste-orde differentiaalvergelijking heet lineair als deze geschreven kan worden in de vorm dy + P(x)y = Q(x) dx met P(x) en Q(x) continue functies Integrerende factor I (x): I (x) = P(x)I (x) is separabel: I (x)y (x) +P(x)I (x) y(x) = I (x)q(x) }{{} I (x) er kan dus altijd zo n I (x) gevonden worden Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 10 / 15

Lineaire differentiaalvergelijkingen dan: I (x)y(x) = I (x)y (x) +P(x)I (x) y(x) = I (x)q(x) }{{} I (x) d [I (x)y(x)] = I (x)q(x) dx (productregel) I (x)q(x) dx = y(x) = 1 I (x) I (x)q(x) dx Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 11 / 15

Lineaire differentiaalvergelijkingen Voorbeeld 1: x dy dx + y = 2x, x > 0 Schrijf de differentiaalvergelijking eerst in de standaardvorm: y (x) + 1 y(x) = 2, x > 0 x en vermenigvuldig met een integrerende factor I (x): I (x)y (x) + 1 I (x)y(x) = 2I (x), x > 0 x Nu volgt: I (x) = 1 x I (x) = I (x) = eln x = x, x > 0 d Dus: [x y(x)] = 2x = x y(x) = 2x dx = x 2 + C dx Ten slotte volgt: y(x) = x 2 + C, x > 0 x Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 12 / 15

Lineaire differentiaalvergelijkingen Voorbeeld 2: y 2xy = 3x I (x)y (x) 2xI (x)y(x) = 3xI (x) I (x) = 2xI (x) = I (x) = e x2 d [ ] e x2 y(x) = 3xe x2 = e x2 y(x) = 3xe x2 dx = 3 dx 2 e x2 +C Dus: e x2 y(x) = 3xe x2 dx = 3 2 e x2 + C Ten slotte volgt: y(x) = 3 2 + Cex2 Merk op dat y(x) = 3 2 klopt! (C = 0) kennelijk een oplossing is en dat Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 13 / 15

Lineaire differentiaalvergelijkingen Andere methode: variatie van de constante dy + P(x)y = Q(x) (1) dx Los eerst de bijbehorende homogene differentiaalvergelijking op: dy dx + P(x)y = 0 Deze differentiaalvergelijking is separabel en dus altijd oplosbaar De oplossing bevat een willekeurige integratieconstante Vervang de constante door een functie u(x) en substitueer dit in (1) Dan valt u(x) weg en blijft een vergelijking met alleen u (x) over Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 14 / 15

Variatie van de constante Voorbeeld: y 2xy = 3x Los eerst op: y 2xy = 0 = y(x) = ce x2 met c R Neem nu y(x) = u(x)e x2 en substitueer dit in de inhomogene d.v.: u (x)e x2 + 2xu(x)e x2 2xu(x)e x2 = 3x = u (x)e x2 = 3x u (x) = 3xe x2 = u(x) = 3xe x2 dx = 3 2 e x2 + C Dan volgt: y(x) = u(x)e x2 = 3 2 + Cex2 Roelof Koekoek (TU Delft) Differentiaalvergelijkingen wi2030wbmt 15 / 15