Georganiseerd overleg Sector Defensie. G.A. van Herpen-Bartlema inlichtingen telefoon

Transcriptie

1 Georganiseerd overleg Sector Defensie G.A. van Herpen-Bartlema inlichtingen telefoon 0 bijlage(n) SOD/ briefnummer G.1.01 zaaknummer 31 mei 2012 datum Verslag van de vergadering van het SOD op 15 mei 2012 (Sophiezaal van het Centrum voor Arbeidsverhoudingen - CAOP -, Lange Voorhout 13 te s Gravenhage, aanvang uur). Aanwezig: Van de zijde van Defensie: W.A.G. van de Water (voorzitter), mw. N. M. Coorens-Hansen, E.H. Dekker, A.J. van de Knaap;. Van de zijde van de Centrales: J.H. van Hulsen (AC), W. van den Burg, mw. M. Manschot, R. Schilperoort (ACOP), J. Dirks, H.J. Kleian, L.C. van der Hulst (CCOOP), R. Pieters(CMHF). Van de zijde van het secretariaat: G.A. van Herpen-Bartlema (CAOP). Agenda: 1. Opening en mededelingen. 2. Vaststelling van het verslag van de vergadering van 6 december 2011 (SOD/ ). 3. Sluiting DAS-winkels (AFR/ , -/ , -/ en -/ , REO/ ). 4. Regeling faciliteiten Turkse diensplicht defensieambtenaren (SOD/ , -/ ). 5. Vliegtoelage Boom Operator (BO) (AFR/ , SOD// ). 6. Verhouding centraal - decentraal beleid.

2 Agendapunt 1: Opening, mededelingen en vaststelling agenda. De voorzitter opent de vergadering om uur. Mededelingen: De voorzitter deelt het volgende mee: - De knelpuntcategorieën zijn vastgesteld. In de eerste categorie hebben zich nog maar 40 mensen gemeld. Spreker denkt dat dit te maken heeft met de huidige arbeidsmarkt. Hij betreurt HET dat zo weinig mensen zich hebben gemeld, want het zou ruimte geven voor anderen in de organisatie. - Er wordt intern gesproken over de gevolgen van het Kunduz-/Lenteakkoord. Te zijner tijd zal hierover in het overleg worden gesproken (pm). - Financiën vindt dat de ereschuld gefiscaliseerd moet worden, omdat er sprake is van een relatie werknemer-werkgever. Hierover is momenteel op ministerieel niveau overleg. Defensie zal aansturen op een zodanige constructie dat de betrokken persoon er zelf geen gevolgen van zal ondervinden, maar dat het wordt verrekend in de begroting van defensie. Het is niet mogelijk gebleken om onder de fiscalisering uit te komen. - Aanstaande maandag is er een gesprek over de toepassing van de vacaturebank in relatie met numerus fixus en OPCO labels. Dit zal uitmonden aan een aangepaste aanwijzing SG die aan het overleg ter behandeling zal worden aangeboden (pm). - Binnenkort wordt een aantal seminars georganiseerd. De laatste seminar zal worden bijgewoond door de minister om hem te vragen in de organisatie lijnen uit te zetten voor de onderwerpen in het kader van het strategisch personeelsbeleid. Hierover zal ook een seminar met de centrales worden georganiseerd. Spreker maakt duidelijk dat dit in seminar geen besluiten worden genomen, maar dat het een brainstormsessie is. Vaststelling agenda: Agendapunt 5- Vliegtoelage Boom Operator- zal eerst nog terugkeren in de werkgroep AFR. Daarna zal worden bekeken of het in het SOD moet worden behandeld. Agendapunt 2. Vaststelling van het verslag van de vergadering van 6 december 2011 (SOD/ ). Tekstueel en n.a.v.: Het verslag wordt ongewijzigd vastgesteld. Agendapunt 3. Sluiting DAS-winkels (AFR/ , -/ , -/ en -/ , REO/ ). De heer Van den Burg legt uit dat er discussie is over de vraag hoe men moet omgaan met enerzijds het voorzieningenniveau en anderzijds ingezette reorganisaties. In het verleden zijn heldere afspraken gemaakt over het voorzieningenniveau voor militairen die bijvoorbeeld in Duitsland verblijven. Als dat voorzieningenniveau, om wat voor reden dan ook, moet worden gewijzigd, verwachten de centrales dat hierover in het SOD wordt gesproken. De centrales hadden hun bezwaren tegen de sluiting van de DAS-winkels in ieder geval bespreekbaar willen maken, voordat de sluiting een feit was. De centrales wilden zeker stellen dat de sluiting niet zou leiden tot aantasting van het voorzieningenniveau. Kortom als de centrales met defensie afspraken hebben gemaakt, en deze afspraken worden op enigerlei wijze gewijzigd, verwachten de centrales dat een voorstel tot wijziging eerst met hen wordt besproken, alvorens er een besluit wordt genomen. Het moet dus niet zo zijn dat eerst het besluit wordt doorgevoerd en 2/9

3 dat vervolgens nog eens over de consequenties wordt gesproken. Dit vinden de centrales een fundamenteel punt, want de betrouwbaarheid als sociale partner staat onder druk als eenzijdig afspraken niet worden nagekomen of zonder overleg worden gewijzigd. De voorzitter deelt mee dat het proces geen schoonheidsprijs verdient. Het is terecht dat wanneer men aan de voorzieningen in het buitenland iets verandert, eerst met elkaar van gedachten wordt gewisseld over de mogelijkheden en dat daarna pas de maatregelen worden genomen. Spreker kan zich echter wel voorstellen waarom de winkels zijn gesloten. Ze waren niet rendabel en er werd weinig gebruik gemaakt van de winkels. Er moest uiteindelijk ook helderheid worden gegeven aan het personeel dat werkzaam was in die winkels. Deze drie overwegingen hebben geleid tot het besluit om de winkels te sluiten. Op alle drie de locaties zijn de winkels gesloten, maar spreker herhaalt dat het beter zou zijn geweest om dit vooraf met elkaar te bespreken. De heer Van den Burg trekt een parallel met scholen. Ook daarvan is een bepaald niveau afgesproken. Er is een ondergrens vastgesteld voor het aantal leerlingen en als blijkt dat de ondergrens is bereikt en de school moet worden gesloten, moeten aan deze tafel afspraken worden gemaakt om er voor te zorgen dat de voorzieningen op peil blijven. Toen de DAS-winkels werden gesloten had met elkaar moeten worden gesproken over het op peil houden van de voorzieningen. Spreker erkent dat in het proces een aantal mensen aan de slag is gegaan om het voorzieningenniveau op orde te brengen. Ook heeft spreker vastgesteld dat de medezeggenschap er bij betrokken is. Het had aanleiding kunnen zijn voor een discussie over de vraag hoe de voorziening kan worden hersteld, waarbij het feit dat de DAS-winkels worden gesloten, niet wordt gewijzigd. Dit is echter niet gebeurd of ernstig vertraagd en ook dat vinden de centrales merkwaardig. De voorzitter merkt op dat de winkels niet zijn vermeld bij de regelgeving over de voorzieningen die in het kader van de buitenlandtoelage is gemaakt. Wel worden de voorzieningen gezien als personeelszorg. Volgens spreker zijn in Duitsland nog steeds voorzieningen maar deze dekken niet volledig de oude situatie. Men kan het probleem op ook benaderen vanuit de opvatting dat men in Duitsland het geluk had iets extra s te hebben, in de vorm van de DAS-winkels, aldus spreker. Nu deze winkels niet meer rendabel zijn en gesloten moeten worden, zijn er toch nog de andere locaties in het buitenland waarbij geprobeerd wordt om daar gelijkwaardig mee om te gaan. Spreker weet dat inmiddels gekeken wordt naar andere voorzieningen en vindt dat men daar creatief mee moet omgaan, bijvoorbeeld door het inrichten van webshops. Om toch enigszins tegemoet te komen aan het personeel, wil spreker vooral kijken wat men in de komende periode qua voorzieningen nog kan herstellen. Hierbij kan gedacht worden aan de Stichting Marcandi. Wellicht is het mogelijk iets te koppelen aan het Nederlands-Duits Legerkorps. Die mogelijkheden wil spreker voor de komende tijd bekijken in overleg met de doelgroep. Spreker tekent daarbij aan dat hij zo n voorziening na enige tijd wel wil evalueren, om na te gaan of er gebruik van wordt gemaakt. Desgevraagd door de heer Van der Hulst antwoordt spreker dat hij de winkels niet terugziet in de regelgeving over de voorzieningen. De heer Van der Hulst wijst op het Beleidskader Family Support waarin iets vermeld staat over de winkelvoorzieningen. De heer Van Hulsen kan in grote lijnen meegaan met de argumentatie van de voorzitter, maar wijst er op dat in 2010 al werd gesignaleerd dat de winkels gesloten moesten worden. Het onderwerp is toen aangekaart in het overleg en er was zes maanden de tijd om actie te nemen en de discussie te voeren over het 3/9

4 voorzieningenniveau. Dit is echter niet gebeurd en vervolgens is eenzijdig besloten de winkels te sluiten. Vooruitlopend daarop kwam er in februari 2011 een brief van Defensie waarin de sluiting werd aangekondigd en waarin stond dat gezocht zou worden naar passende andersoortige voorzieningen. Inmiddels is het mei 2012 en spreker stelt vast dat er veel tijd is verlopen met het zoeken naar alternatieven en het maken van keuzes. Dat had volgens hem sneller gekund. Spreker vreest dat het allemaal nog veel later wordt als defensie nu nog zegt dat een aantal alternatieven moet worden onderzocht. Spreker roept de voorzitter dan ook op om snel knopen door te hakken. Volgens de voorzitter heeft het lange tijdsbestek ook enigszins te maken met het opschorten van het overleg, het is een van de vele onderwerpen die toen niet zijn afgemaakt en die nu weer op de agenda staan. Spreker is ook niet van plan nieuwe varianten te bedenken maar wil aansluiten bij het bestaande. Hij wil wel eerst beoordelen of het voor zowel de werkgever als de werknemer levensvatbaar is, maar dit hoeft niet zo heel lang meer te duren. Het streven is om voor het zomerverlof een voorstel op tafel te hebben (pm). Agendpunt 4. Regeling faciliteiten Turkse diensplicht defensieambtenaren (SOD/ , -/ ). De heer Kleian merkt op dat de minister terecht constateert dat het voorstel om de regeling af te schaffen in het overleg moet worden besproken. Spreker deelt mee dat de CCOOP faliekant tegen het afschaffen van de regeling is. Aangezien de afkoopsom is verhoogd naar verzoekt spreker tevens om te bezien of de regeling niet zodanig kan worden uitgebreid dat een hoger bedrag kan worden geleend. De overige aanwezige centrales sluiten zich hierbij aan, waarbij de heer Van Hulsen opmerkt dat het AC heeft voorgesteld de regeling ook laten gelden voor alle andere defensie-ambtenaren die in dezelfde omstandigheden verkeren als de Turkse. Als voorbeeld noemt spreker Ghanezen. De voorzitter meldt dat de regeling in 2002, in het kader van de diversiteit is vastgesteld en dat de voorziening bestaat uit een renteloze lening van 6000 en 20 werkdagen buitengewoon verlof. Inmiddels is er verandering opgetreden in die zin dat het bedrag door de Turkse regering is verhoogd tot en dat de verkorte training waarvoor het buitengewoon verlof nodig was, is geschrapt. De Tweede Kamer heeft middels een motie verzocht de regeling te beëindigen, maar hierover zal eerst met de centrales moeten worden overlegd. Spreker meldt dat sinds 2004 zo n 33 personen gebruik hebben gemaakt van de regeling. De centrales gehoord hebbende concludeert de voorzitter dat geen overeenstemming kan worden bereikt over het afschaffen van de regeling. Wel heeft spreker moeite met het verzoek om de regeling open te stellen voor anderen. Het is namelijk moeilijk te achterhalen over welke dienstplicht het gaat. Zo moeten Ghanezen ook in hun land dienstplicht verrichten, maar dat betreft sociale dienstplicht die beschouwd wordt als afkoopsom voor een op staatskosten gevolgde studie. T.a.v. het verzoek om een hoger bedrag te lenen, zegt de voorzitter toe om in voorkomende gevallen maatwerk te verrichten. De centrales stemmen hiermee in. Agendapunt 6. Verhouding centraal - decentraal beleid. De heer Van Hulsen is van mening dat dit onderwerp zowel de centrales als defensie hard raakt. Spreker zet uiteen dat de centrales in de loop der tijd allerlei regelingen kregen aangeboden die op gespannen voet, en soms haaks stonden op hetgeen in dit overleg wordt besproken. Dit veroorzaakt een bepaalde spanning en er ontstaan verkeerde beelden in de organisatie. Het wringt dat centraal gemaakte 4/9

5 afspraken door de diverse OPCO s al dan niet in samenspraak met de medezeggenschap worden doorkruist. Ondanks de afspraak dat het beleid centraal en niet meer decentraal wordt afgesproken, constateert hij een structurele lijn in het maken van decentraal beleid. Spreker vraagt zich af wat hiervan de oorzaak is. De voorzitter geeft aan dat hij hetzelfde constateert. Het vertrekpunt moet zijn dat afspraken worden nagekomen en indien afwijkingen nodig zijn, hierover met elkaar wordt gesproken. Toch zullen er altijd dingen zijn die niet goed gaan, maar de trend die nu aan het ontstaan is, moet doorbroken worden. Volgens spreker is er ook niet altijd sprake van opzet. Het is dus vaak een kwestie van een betere organisatie en communicatie. Spreker stelt voor om de komende tijd de werkgroep AP-DO van meer body te voorzien, door daar ook de directeuren P aan tafel te zetten, zodat zij zich verantwoordelijk voelen voor de zaken die met elkaar worden besproken. Het is dan mogelijk om iets dieper op de materie in te gaan. Bovendien wil spreker de directeuren P binden aan het feit dat zaken eerst in het AP-DO besproken moeten worden als men iets wil doorvoeren. Spreker heeft vernomen dat de directeuren P positief staan ten opzichte van dit voorstel. Vervolgens stelt hij voor om de OPCO s ook uit te nodigen in de andere werkgroepen indien OPCOspecifieke elementen aan de orde zijn, zodat zij het verhaal vanuit het OPCO beter kunnen belichten. Voorts zou vooraf kunnen worden bekeken hoeveel ruimte er voor de defensieonderdelen nog is voor maatwerk. Het maatwerk kan dan worden besproken in het AP-DO. Dit helpt spreker om in de organisatie uit te dragen dat de regeling niet zal worden gewijzigd. Tot slot is spreker van mening dat het achteraf mogelijk moet blijven om zaken te melden aan de HDP, zodat geconstateerd kan worden dat iets moet worden gecorrigeerd, hetzij door de zaak terug te draaien, hetzij door opnieuw het gesprek met de centrales aan te gaan. Spreker heeft bemerkt dat de defensieonderdelen soms het idee hebben dat iets is afgestemd, omdat zij en marge een werkgroep informeel met de centrales hebben gesproken. Derhalve is aangegeven dat zaken alleen door de HDP op tafel worden gelegd en dat het mandaat niet verder gaat dan de HDP voorschrijft. Dit is zowel door de minister als de SG aan de defensieonderdelen benadrukt. De heer Van Hulsen begrijpt dat er informele gesprekken zijn tussen de centrales en de defensieonderdelen en dat daardoor complicaties ontstaan. Informele gesprekken zijn niet te voorkomen, maar de formele zaken lopen via de HDP, aldus spreker. Daarnaast begrijpt spreker dat er afstemming aan de voorkant moet plaatsvinden, maar hij voorziet hierbij wel complicaties. Het is namelijk een bewerkelijk proces en de vraag is dan of het, zeker in een krimpende HDP organisatie, nog wel behapbaar is. Een oplossing zou kunnen zijn dat een aantal elementen bij de HDP weggaan, maar dan blijft de vraag met wie het gesprek moet worden gevoerd. De heer Kleian brengt naar voren dat het niet mag voorkomen dat in verschillende werkgroepen over dezelfde onderwerpen wordt gesproken. Enerzijds hebben de centrales de verantwoordelijkheid om te voorkomen dat dit gebeurt, anderzijds ligt daarvoor ook de verantwoordelijkheid bij de overlegvoorzitter. Bij de oprichting van de werkgroep AP-DO werd onderkend dat de krijgsmachtdelen betrokken moesten worden, om ze te committeren aan de afspraken die daar werden gemaakt en om krijgsmachtdeelspecifieke zaken in te brengen. Dit is alleen anders ingevuld, want nu zit daar de HDP aan tafel en zijn de krijgsmachtdelen soms wel en soms niet vertegenwoordigd. Volgens spreker voelen de krijgsmachtdelen zich niet echt betrokken bij het AP-DO. Daarom stelt spreker een AP-DO met krijgsmachtdelen voor. Hij is geen voorstander van het voorstel om de krijgsmachtdelen ook te betrekken bij andere werkgroepen zoals AP en AFR, omdat daar bijna altijd wordt gesproken over generiek beleid en dat regardeert zelden een 5/9

6 specifiek krijgsmachtdeel. Indien nodig zouden zaken die een specifiek krijgsmachtdeel betreffen ook in het AP-DO kunnen worden besproken. Kortom, spreker is voorstander van een andere invulling van de AP-DO waarin gesproken wordt en afspraken worden gemaakt over de specifieke beleidsruimte. Belangrijk is dat het krijgsmachtdeel via de directeur P wordt gecommitteerd aan de afspraken die daar worden gemaakt tussen defensie en de centrales. De heer Van den Burg geeft aan dat de ervaring uit het verleden heeft geleid tot de perceptie dat ook de defensieonderdelen belang zien in stevige vertegenwoordiging in AP-DO. Enerzijds voor het commitment, anderzijds omdat de dienstonderdelen daarin ook de ruimte krijgen om nog iets zelf in te vullen. Spreker ondersteunt de opvatting van de heer Kleian dat de werkgroep AP-DO steviger moet worden gepositioneerd, waarmee veel problemen kunnen worden opgelost en waardoor ook de verhouding tussen de centrales en de defensieonderdelen wordt genormaliseerd. In het AP-DO hebben de defensieonderdelen ook de ruimte om de centrales deelgenoot te maken van bepaalde problemen die ze hebben met sommige regelingen. Spreker vindt, evenals de heer Kleian, dat de defensieonderdelen niet in alle werkgroepen moeten worden gepositioneerd, maar heeft er geen bezwaar tegen als er voor een specifiek onderwerp eens een deskundige van een defensieonderdeel wordt opgeroepen. De heer Pieters merkt op dat men van plan was om de werkgroep AP-DO na één jaar te evalueren, maar dat dit tot op heden niet is gebeurd. Hij deelt mee dat de CMHF geen voorstander is van de werkgroep AP-DO, omdat een algemeen personeelsbeleid voor defensieonderdelen niet bestaat. Er is algemeen personeelsbeleid. De verstevigde rol van het AP-DO om daarmee dan problemen vooraf te kunnen onderkennen en te ondervangen, ziet de CMHF dan ook niet zozeer zitten. Bij de totstandkoming van beleid, met name financieel beleid in de AFR en algemeen personeelsbeleid in de werkgroep AP, vindt vooroverleg plaats met de defensieonderdelen. Hierin kunnen zij hun wensen m.b.t. eventuele afwijkingen op hetgeen wordt voorgesteld, kenbaar maken. In de werkgroep AP moet dan ook gesproken worden over de gewenste afwijkingen, dus vooraan in het traject. De directeuren P kunnen dan ook in de werkgroep AP een toelichting geven op de gewenste afwijkingen. Spreker verwacht overigens dat het weinig zal voorkomen. Voorts zegt spreker nog steeds te wachten op de evaluatie van de werkgroep AP-DO, omdat de huidige invulling meer lijkt op schieten op problemen die zich voordoen en dan ook nog richting de HDP, terwijl de directeuren P daarop hadden moeten worden aangesproken. De heer Van Hulsen is het op zich met de heer Pieters eens dat het voortraject ontzettend belangrijk is. Het voorstel om de werkgroep AP-DO te versterken onderschrijft spreker, maar het mag niet doorslaan naar een, zij het gelegitimeerd, krijgsmachtdeelbeleid. In het SOD, AFR en AP zullen partijen dan ook moeten stilstaan bij de vraag of er ruimte wordt gezien voor nadere uitwerking c.q. afwijking of niet. Andersom beredeneerd, dus dat men zich in het AP-DO afvraagt wat krijgsmachtdelen wensen, kan het een spanning oproepen bij de interactie tussen HDP en centrales. Er moet dus een goede balans worden gevonden tussen deze twee uitgangspunten. De heer Van den Burg deelt de opvatting van de heer Pieters niet. Spreker betoogt dat de centrales bij het afschaffen van de BC s hebben aangegeven dat het een illusie is om te denken dat alles vanuit centraal niveau kan worden geregeld op een zodanige manier dat elk defensieonderdeel daarmee uit de voeten kan, en dat er daarom enige ruimte moet worden gecreëerd om de couleur locale in te vullen. Spreker was een groot voorstander van de BC s maar het was ook duidelijk dat dit een behoorlijke werklast met zich meebracht. Hij geeft aan dat de centrales hebben ingestemd met de AP-DO in de verwachting dat dit, net als de BC zou leiden tot commitment en goede onderlinge afspraken. Centrales hielden daarbij scherp in de gaten of het beeld dat de HDP centraal beleid maakt en dat niemand daarvan afwijkt, haalbaar 6/9

7 zou kunnen zijn. Nu de praktijk heeft uitgewezen dat het niet helemaal haalbaar is, wil spreker ruimte hebben voor die couleur locale hetgeen mogelijk is door de AP-DO te verstevigen. Dit laat onverlet dat spreker het gestelde door de heer Van Hulsen, dat het niet de bedoeling is de verantwoordelijkheid van de werkgroep AP te verschuiven naar de AP-DO, volledig onderschrijft. In het SOD en de werkgroepen AP en AFR worden de kaders aangegeven waarbinnen deze ruimte dan ligt. Het voorstel zoals dat door de voorzitter is gedaan vindt spreker prima en hij zegt geen bezwaar te hebben tegen een evaluatie AP-DO, hoewel dit volgens hem met deze discussie al voor de helft is gedaan. Spreker besluit zijn betoog met de conclusie dat het absoluut noodzakelijk is om de AP-DO te verstevigen. De voorzitter deelt mee dat hij als HDP bezig is om de defensieonderdelen meer naar de voorkant van de processen te halen. Hoewel de situatie nog niet optimaal is, zit er verbetering in. T.a.v. de couleur locale zet spreker uiteen dat het niet de bedoeling is om de generieke onderwerpen te verschuiven naar overlegtafels met defensieonderdelen. Alleen onderwerpen die specifiek zijn voor een defensieonderdeel zodat maatwerk wellicht nodig is, worden besproken in de AP-DO. Spreker heeft begrip voor de opvatting van de centrales dat de defensieonderdelen niet aan tafel worden uitgenodigd bij het SOD, de wg. AP en AFR. Hij vindt het wel belangrijk om te stellen dat de HDP als loket fungeert voor de bonden en dat de HDP hun overlegpartner blijft. Dit zal in de toekomst met de nieuwe organisatie/reorganisatie niet wijzigen. Spreker adviseert de bonden dit loket ook te blijven gebruiken. T.a.v. de informele gesprekken geeft hij aan dat hij natuurlijk niet verbiedt om en marge een vergadering of tijdens een receptie zaken te bespreken, maar het is niet goed als een directeur P zaken wil regelen en marge een vergadering. Spreker stelt vervolgens voor om te starten met de AP-DO in de voorgestelde vorm. Het wordt geen afgeleide van het algemeen beleid, want daarvoor is de werkgroep AP. Ook kan in de werkgroepen worden vastgesteld of een onderwerp naar de werkgroep AP-DO moet worden gebracht. Aan de andere kant, kan er bij een defensieonderdeel behoefte zijn om bepaalde regelgeving te flexibiliseren. De heer Van den Burg zegt dat het daarom belangrijk is dat in het voortraject in overleg met de defensieonderdelen een beeld kan ontstaan over de couleur locale, zodat dit in het overleg ook kan worden geadresseerd. Naar aanleiding van de opmerkingen over de evaluatie stelt de voorzitter voor om de AP-DO in de nieuwe vorm een jaar te laten functioneren. De heer Van den Burg geeft aan geen behoefte te hebben aan een evaluatie. De heer Kleian merkt op dat de gesprekken die nu al enige tijd gaande zijn over decentraal/centraal een vorm van evaluatie is van het functioneren van het huidige overlegmodel. Spreker kan zich niet indenken dat men na een echte evaluatie tot een andere slotsom zal komen. De heer Van Hulsen merkt op dat aandacht moet worden geschonken aan het niveau van vertegenwoordiging in de AP-DO. Nu is het zo dat niet de hoofden P aan tafel zitten, maar medewerkers en dat ook slechts weinig defensieonderdelen zich laten vertegenwoordigen. Spreker verzoekt de HDP om een vertegenwoordiging in het AP-DO van het juiste niveau en aantal. De heer Kleian is van mening dat de vertegenwoordiging van een krijgsmachtdeel het niveau van de directeur P moet hebben. Voorkomen moet worden dat het te vrijblijvend wordt. Als er een autoriteit zit, bijvoorbeeld een plaatsvervangend operationeel commandant, of een directeur P, dan kan men iemand er op aanspreken. De voorzitter zegt dat dit geen probleem is, omdat hij dit commitment al heeft. Hij heeft gesproken met de directeuren P en hen gezegd dat ze zelf in de AP-DO moeten aanschuiven. Dit is ook voor de HDP belangrijk, omdat dan duidelijk is wie het aanspreekpunt is. Het is niet de bedoeling dat de 7/9

8 vertegenwoordiging van de defensieonderdelen in de AP-DO naar beneden verschuift. Tot slot van dit onderwerp stemmen de centrales in met de voorgestelde werkwijze en deelt de voorzitter mee dat met ingang van heden kan worden gestart met deze nieuwe werkwijze. Aangezien er verder geen vragen meer zijn sluit de voorzitter de vergadering om uur. 8/9

9 Actiepuntenlijst bij verslag van de vergadering van het SOD van 15 mei 2012 Nr. Onderwerp (en evt. vindplaats Korte omschrijving van te nemen actie Evt. Voortgang van zaken 1. Gevolgen Kunduz/Lenteakkoord Verslag SOD , ap.1 (SOD/ ), 2. Aangepaste aanwijzing Toepassing vacaturebank i.r.t. NF Verslag SOD , ap.1 (SOD/ ), 3. Sluiting DAS Winkels Verslag SOD , ap.3 (SOD/ ),. T.z.t agenderen. T.z.t agenderen Voor het zomerreces nieuw voorstel aan centrales voorleggen 9/9