Milieuhandhavingscollege

Transcriptie

1 Milieuhandhavingscollege Arrest MHHC-14/37-VK van 12 juni 2014 In de zaak van de heer [ ] wonende te [ ] voor en namens wie optreedt mr. Mary VANDE ROSTYNE, advocaat, met kantoor te 9950 WAARSCHOOT, Molenstraat 38, hierna de verzoekende partij te noemen, tegen het VLAAMSE GEWEST, vertegenwoordigd door de Vlaamse Regering, voor en namens wie optreedt mr. Filip VINCKE, advocaat, met kantoor te 8580 AVELGEM, Kasteelstraat 13, bij wie keuze van woonplaats is gedaan, hierna de verwerende partij te noemen, ingeschreven in het register van de beroepen op 11 oktober 2013 onder nummer 13/MHHC/82-M, MHHC-14/37-VK 12 juni

2 heeft het Milieuhandhavingscollege het volgende overwogen: 1. Voorwerp van het beroep Het beroep is gericht tegen de beslissing 12/AMMC/1092-M/SM van 30 augustus Met deze beslissing legt de gewestelijke entiteit aan de verzoekende partij een alternatieve bestuurlijke geldboete op van 109 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de geverbaliseerde feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op 654 euro dit wegens het op het voetpad plaatsen van grof huisvuil twee dagen voor de ophaling ervan. 2. Verloop van de rechtspleging 2.1. Voor het voorafgaande verloop van de rechtspleging verwijst het Milieuhandhavingscollege naar hetgeen desbetreffend is uiteengezet in het tussenarrest MHHC-14/10-VK van 12 februari In dit tussenarrest besluit het College, met toepassing van artikel 13 juncto de artikelen 2, 1, en 3 van het besluit van de Vlaamse Regering van 27 mei 2011 houdende vaststelling van de rechtspleging voor het Milieuhandhavingscollege (hierna Procedurebesluit), tot de laattijdigheid en het weren uit de debatten van de memorie van antwoord die de verwerende partij indiende Bij beschikking 13/MHHC/82-M/B2 van 27 februari 2014 stelt de kamervoorzitter de behandeling van het beroep vast op de zitting van 3 april De verzoekende partij, hoewel regelmatig opgeroepen, is op de zitting niet aanwezig, noch vertegenwoordigd. De verwerende partij is vertegenwoordigd door mr. Filip VINCKE, haar raadsman. Bestuursrechter Josef NIJS brengt verslag uit. De verwerende partij wordt gehoord. De debatten worden gesloten en de zaak wordt voor uitspraak in beraad genomen. 3. Ontvankelijkheid Het beroep, dat op 10 oktober 2013 is ingediend met een aangetekende brief, is tijdig en regelmatig naar vorm. Er stellen zich geen problemen met betrekking tot andere aspecten van de ontvankelijkheid van het beroep. Het beroep is ontvankelijk. 4. Feiten De feiten die vaststaan en relevant zijn voor de beoordeling van het beroep kunnen als volgt worden samengevat. De verzoekende partij is eigenares van een pand te Gent aan de [ ], ingericht als meergezinswoning. Zij verhuurt de woonunits (kamers) aan personen van vreemde origine. Samen met de huurders organiseert de verzoekende partij op zaterdag 24 maart 2012 een algemene opruimactie in het gebouw waarbij allerlei huishoudelijk afval op het voetpad wordt geplaatst. MHHC-14/37-VK 12 juni

3 s Anderdaags vond in Gent de jaarlijkse actie Gruute Kuis plaats waaraan de lokale politie bijstand verleent. Alsdan stellen buurtbewoners de politie in kennis van een recent sluikstort in de [ ]. Ter plaatse stelt de politie vast dat over de volledige lengte van de gevel van huis nummer 8 allerlei afval zoals ijskasten, klein meubilair, oude kledij en verpakkingsmateriaal op het voetpad gestald is. IVAGO, die eveneens aan de Gruute Kuis deelnam, haalt het afval dezelfde dag op. Verhoord omtrent deze feiten verklaart de verzoekende partij dat zij samen met haar huurders de dag voordien alle afval uit het gebouw had verzameld en buiten op de stoep geplaatst met het oog op de ophaling ervan op maandagmorgen vanaf 7 uur door IVAGO met wie ze hieromtrent een afspraak had gemaakt. Het huisvuil heeft, aldus de verzoekende partij, 2 dagen vooraf aan de ophaling buitengestaan en zij zegt dat zij niet wist dat zulks verboden was. Van deze vaststellingen en van het verhoor stelt de politie proces-verbaal op. 5. Beoordeling 5.1. De gewestelijke entiteit kwalificeert de vastgestelde feiten als een milieumisdrijf overeenkomstig artikel , 2, van het decreet van 5 april 1995 houdende algemene bepalingen inzake milieubeleid (hierna DABM), meer bepaald als een schending van de artikelen 12 en 13 van het toenmalige decreet van 2 juli 1981 betreffende de voorkoming en het beheer van afvalstoffen (hierna Afvalstoffendecreet). Naar luid van voormelde artikelen is het verboden afvalstoffen achter te laten of te beheren in strijd met de voorschriften van dit decreet of zijn uitvoeringsbesluiten, respectievelijk is de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die afvalstoffen beheert, verplicht alle maatregelen te nemen die redelijkerwijze van hem kunnen worden gevraagd om gevaar voor de gezondheid van de mens of voor het leefmilieu te voorkomen of zoveel mogelijk te beperken. Zij legt in toepassing van de artikelen tot en met DABM en artikel 76 van het besluit van de Vlaamse Regering van 12 december 2008 tot uitvoering van titel XVI van het DABM een alternatieve bestuurlijke geldboete op Met haar beroep beoogt de verzoekende partij de bestreden beslissing te horen vernietigen, vervolgens de opgelegde boete tbv. 109 euro kwijt te schelden, dan wel te milderen tot het minimum. Ter ondersteuning van haar beroep voert de verzoekende partij twee bezwaren aan: (1) Zij was niet op de hoogte van het feit dat zij het grof huisvuil geen twee dagen op voorhand mocht buiten zetten met het oog op de ophaling ervan; (2) De gewestelijke entiteit heeft bij het bepalen van het boetebedrag geen rekening gehouden met volgende verzachtende omstandigheden : - de verzoekende partij kon het grof huisvuil niet alleen buiten zetten en had de hulp nodig van de huurders die enkel op zaterdag konden aanwezig zijn; - het betrof huisvuil van de huurders en zij heeft enkel de huurders geholpen; - derden hebben er nadien nog afval bijgezet. De verzoekende partij besluit dat zij niet van slechte wil is en dat zij gehandeld heeft als een zorgvuldig huisvader Het Milieuhandhavingscollege stelt vooreerst vast dat de verzoekende partij niet betwist dat zij een milieumisdrijf pleegde door het huishoudelijk afval twee dagen voorafgaand de afgesproken ophaling op de openbare weg te plaatsen. De schending van de artikelen 12 en 13 Afvalstoffendecreet staat niet ter betwisting Met de ingeroepen onwetendheid omtrent het tijdstip van het aanbieden van het grof huisvuil voor ophaling lijkt de verzoekende partij in eerste orde aan te geven dat zij niet wist dat de door haar gestelde gedraging strafbaar was en aldus rechtsdwaling in te roepen. Echter opdat dwaling als MHHC-14/37-VK 12 juni

4 schulduitsluitingsgrond in aanmerking kan komen, dient ze onoverwinnelijk te zijn, wat betekent dat zij zodanig moet zijn dat elke redelijke mens, in dezelfde omstandigheden verkerend, op de zelfde wijze zou hebben gehandeld. Het Milieuhandhavingscollege is van oordeel dat het buiten kijf staat dat de feiten de verzoekende partij verwijtbaar zijn. De schulduitsluitingsgrond die zij lijkt te putten uit haar voorgehouden onwetendheid maakt in geen geval een onoverwinnelijke dwaling uit. De verzoekende partij wist, of moest weten, dat het verboden was het grof huishoudelijk afval geruime tijd voorafgaand aan de ophaling onbeheerd op het voetpad achter te laten; minstens had zij de plicht desbetreffend bij de ophaaldienst informatie in te winnen, wat zij evenwel naliet te doen. In de lezing waar de ingeroepen onwetendheid begrepen wordt als een schulduitsluitingsgrond, is het bezwaar ongegrond Voor zover het bezwaar dient begrepen te worden als het inroepen van een schending van artikel DABM, zoals gepreciseerd door artikel DABM, overweegt het Milieuhandhavingscollege wat volgt Luidens artikel DABM moet de gewestelijke entiteit er bij het opleggen van een bestuurlijke geldboete voor zorgen dat er geen kennelijke wanverhouding bestaat tussen de feiten die aan de bestuurlijke geldboete ten grondslag liggen en de boete die op grond van die feiten worden opgelegd. Artikel DABM bepaalt dat wanneer de gewestelijke entiteit een bestuurlijke geldboete oplegt de hoogte ervan wordt afgestemd op de ernst van het milieumisdrijf en dat tevens rekening wordt gehouden met de frequentie waarmee en de omstandigheden waarin de vermoedelijke overtreder het milieumisdrijf heeft gepleegd of beëindigd. Uit de bewoordingen van artikel DABM blijkt dat de gewestelijke entiteit bij het bepalen van de hoogte van de bestuurlijke geldboete in eerste orde de ernst van het milieumisdrijf in aanmerking moet nemen. Van een mogelijke schending van de artikelen juncto DABM kan alleen dan sprake zijn indien de gewestelijke entiteit op kennelijk onevenredige of onredelijke wijze toepassing heeft gemaakt van de waarderingscriteria die in deze artikelen zijn bepaald Te dezen oordeelt het Milieuhandhavingscollege dat de gewestelijke entiteit op kennelijk onredelijke wijze toepassing heeft gemaakt van bovenstaande bepalingen, inzonderheid voor wat de beoordeling van de ernst van de feiten betreft en mede voor wat de omstandigheden aangaat waarin de feiten werden gepleegd. Immers, de onwetendheid omtrent het tijdstip van aanbieding, op de stoep voor het eigen pand, van het grof huisvuil met het oog op de gemaakte afspraak voor ophaling, samen met de omstandigheid dat de ophaling reeds vanaf maandagmorgen 7 uur kon plaatsvinden, staan in schril contrast met het intentioneel handelen van een overtreder die op sluikse wijze het afval stort en verbergt om aldus zijn straffeloosheid te verzekeren. Uit de bestreden beslissing blijkt niet dat de gewestelijke entiteit dergelijke afweging heeft gemaakt. Mede in het licht van het gegeven dat de ernst van het milieumisdrijf het belangrijkste criterium vormt ter bepaling van het boetebedrag, is het kennelijk onredelijk om met dit aspect van het milieumisdrijf geen rekening te hebben gehouden bij het bepalen van het boetebedrag. In zoverre het bezwaar er toe strekt een schending van artikel en artikel DABM te doen vaststellen, is het gegrond en rechtvaardigt het een substantiële vermindering van het opgelegde boetebedrag zoals in onderhavig dictum bepaald Het tweede bezwaar roept in wezen eveneens de schending in van artikel DABM, zoals gepreciseerd door artikel DABM. Luidens de bestreden beslissing is enkel de omstandigheid, dat de verzoekende partij de kosten van de ophaling van het afval door IVAGO heeft betaald, in aanmerking genomen als een boetemilderende omstandigheid bij het bepalen van de hoogte van de geldboete. MHHC-14/37-VK 12 juni

5 Het Milieuhandhavingscollege is dienaangaande van oordeel dat de door de verzoekende partij ingeroepen verzachtende omstandigheden niet kennelijk van aard zijn om als boetemilderende omstandigheden op het boetebedrag te wegen. - De voorgehouden noodzakelijke hulp van derden rechtvaardigt niet dat het grof huisvuil twee dagen voorafgaandelijk aan de ophaling onbeheerd op de openbare weg wordt geplaatst. - Voorts is het, vanuit het oogpunt van de strafbaarstelling, niet relevant van wie het huishoudelijk afval afkomstig is. - Tot slot is het niet bewezen dat derden er nadien nog afval hebben bijgeplaatst en, zo dit toch het geval mocht zijn, kan enkel vastgesteld worden dat zulks in de hand is gewerkt door het wederrechtelijk beheer ervan door de verzoekende partij. Het is dan ook niet kennelijk onredelijk vanwege de gewestelijke entiteit om geen rekening te hebben gehouden met deze omstandigheden bij de beoordeling van het boetebedrag. Het bezwaar is ongegrond De behandeling van het beroep door het Milieuhandhavingscollege heeft geen kosten met zich gebracht, zodat een beslissing over de kosten van het geding zonder voorwerp is. MHHC-14/37-VK 12 juni

6 Om deze redenen beslist het Milieuhandhavingscollege: 1. Het door de verzoekende partij ingediende beroep is ontvankelijk en in de aangegeven mate gegrond. 2. De beslissing 12/AMMC/1092-M/SM van 30 augustus 2013 van de gewestelijke entiteit wordt vernietigd in zoverre zij een alternatieve bestuurlijke geldboete oplegt van 109 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op 654 euro. 3. De alternatieve bestuurlijke geldboete wordt verminderd tot 45 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op 270 euro. Dit arrest is uitgesproken in Brussel op de openbare zitting van 12 juni 2014 door het Milieuhandhavingscollege, dat samengesteld is uit: Luk JOLY Carole M. BILLIET Ludo DE JAGER Josef NIJS Peter SCHRYVERS Bart PAESHUYSE voorzitter ondervoorzitter, kamervoorzitter bestuursrechter bestuursrechter bestuursrechter plaatsvervangend bestuursrechter, wettig verhinderd bij de uitspraak bijgestaan door Xavier VERCAEMER griffier. De griffier, De kamervoorzitter, Xavier VERCAEMER Carole M. BILLIET MHHC-14/37-VK 12 juni