Milieuhandhavingscollege

Transcriptie

1 Milieuhandhavingscollege Arrest MHHC-15/12-K7 van 26 februari 2015 In de zaak van de heer [ ] wonende te [ ] voor en namens wie optreedt mr. Sarah BERNAERS, advocaat, met kantoor te 9100 SINT-NIKLAAS, Vermorgenstraat 20, bij wie keuze van woonplaats is gedaan, hierna de verzoekende partij te noemen, tegen het VLAAMSE GEWEST, vertegenwoordigd door de Vlaamse Regering, voor en namens wie optreedt mr. Filip VINCKE, advocaat, met kantoor te 8580 AVELGEM, Kasteelstraat 13, bij wie keuze van woonplaats is gedaan, hierna de verwerende partij te noemen, ingeschreven in het register van de beroepen op 28 mei 2014 onder nummer 14/MHHC/46-M, MHHC-15/12-K7 26 februari

2 heeft het Milieuhandhavingscollege het volgende overwogen: 1. Voorwerp van het beroep Het beroep is gericht tegen de beslissing 11/AMMC/319-M/SM van 14 april Met deze beslissing legt de gewestelijke entiteit aan de verzoekende partij een alternatieve bestuurlijke geldboete op van 310 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op euro wegens het onvergund houden van 63 cavia s en 75 konijnen. 2. Verloop van de rechtspleging 2.1. Op 14 maart 2011 beslist de procureur des Konings te Dendermonde om het milieumisdrijf niet strafrechtelijk te behandelen. Met brieven van 18 mei en 29 september 2011 brengt de gewestelijke entiteit de verzoekende partij op de hoogte van haar voornemen om een alternatieve bestuurlijke geldboete, al dan niet vergezeld van een voordeelontneming, op te leggen en nodigt zij de verzoekende partij uit om schriftelijk haar verweer mee te delen. Op 14 april 2014 legt de gewestelijke entiteit de voormelde bestuurlijke geldboete op. De kennisgeving van deze beslissing aan de verzoekende partij gebeurt op 24 april Met een aangetekende brief van 26 mei 2014 stelt de verzoekende partij beroep in tegen de beboetingsbeslissing. Het verzoekschrift bevat een inventaris van de overtuigingsstukken. De geïnventariseerde stukken zijn eraan toegevoegd. De verwerende partij dient op 4 juni 2014 bij de griffie een dossier in met een kopie van de bestreden beslissing en de stukken op grond waarvan de gewestelijke entiteit haar beslissing heeft genomen. De verwerende partij dient op 19 juli 2014 een memorie van antwoord in Bij beschikking 14/MHHC/46-M/B1 van 20 oktober 2014 heeft de toenmalige kamervoorzitter de behandeling van het beroep vastgesteld op de zitting van 20 november Met brieven van 12 november 2014 heeft de griffier aan de partijen kennis gegeven van de verdaging sine die van deze zitting. Bij beschikking 14/MHHC/46-M/B2 van 16 december 2014 heeft de kamervoorzitter de behandeling van het beroep opnieuw vastgesteld op de zitting van 29 januari De verzoekende partij, hoewel regelmatig opgeroepen, is op de zitting niet aanwezig, noch vertegenwoordigd. De verwerende partij is vertegenwoordigd door mr. Filip VINCKE, haar raadsman. Kamervoorzitter Josef NIJS brengt verslag uit. De verwerende partij wordt gehoord. De debatten worden gesloten en de zaak wordt voor uitspraak in beraad genomen. MHHC-15/12-K7 26 februari

3 3. Ontvankelijkheid Het beroep dat op 26 mei 2014 is ingediend met een aangetekende brief, is tijdig en regelmatig naar vorm. Er stellen zich geen problemen met betrekking tot andere aspecten van de ontvankelijkheid van het beroep en de verwerende partij werpt desbetreffend geen excepties op. Het beroep is ontvankelijk. 4. Feiten De feiten die relevant zijn voor de beoordeling van het voorliggend beroep kunnen als volgt worden samengevat Op 8 februari 2011 stelt een toezichthouder van de politiezone Sint-Niklaas (hierna de verbalisant) vast dat in twee garageboxen gelegen aan de [ ] te [ ] huiscavia s en konijnen worden gehouden. In de links gelegen box bevinden zich 75 konijnen (rex-, kleur- en hangoordwergen) en in de rechts gelegen box 63 huiscavia s (cavia porcellus). De verzoekende partij wordt aangemaand om tegen 15 mei 2011 een milieuvergunning aan te vragen. In januari 2012, na overleg met de burgemeester, heeft de verzoekende partij het aantal dieren vrijwillig verminderd tot Verhoord omtrent de vastgestelde feiten verklaart de verzoekende partij dat zij onvoldoende kennis van de milieuwetgeving [heeft] en had horen zeggen dat ik pas vanaf 100 dieren een milieuvergunning zou moeten indienen ( ) Ik verneem van u dat ik tijd krijg tot Ik zal proberen om tegen dan de aanvraag in te dienen. Van de vastgestelde feiten en het verhoor wordt door de verbalisant proces-verbaal, afgesloten op 7 maart 2011, opgesteld. 5. Beoordeling 5.1. De gewestelijke entiteit kwalificeert de vastgestelde feiten als een milieumisdrijf overeenkomstig artikel , 2, van het decreet van 5 april 1995 houdende algemene bepalingen inzake milieubeleid (hierna DABM), meer bepaald als een schending van: - artikel 4, 1, van het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning (hierna Milieuvergunningsdecreet) en artikel 5, 1, van het besluit van de Vlaamse regering van 6 februari 1991 houdende vaststelling van het Vlaams reglement betreffende de milieuvergunning (hierna VLAREM I) luidens welke bepalingen niemand zonder voorafgaande schriftelijke vergunning van de bevoegde overheid een als hinderlijk ingedeelde inrichting die behoort tot de eerste of de tweede klasse mag exploiteren of veranderen; - artikel 4, 2, Milieuvergunningsdecreet en artikel 2, 1, VLAREM I luidens welke bepalingen niemand, zonder daarvan vooraf melding te hebben gedaan, een inrichting die in de derde klasse is ingedeeld en geen onderdeel is van een inrichting van de eerste of de tweede klasse, mag exploiteren of veranderen; Zij legt met toepassing van de artikelen tot en met DABM en artikel 76 van het besluit van de Vlaamse Regering van 12 december 2008 tot uitvoering van titel XVI DABM de voormelde alternatieve bestuurlijke geldboete en voordeelontneming op. MHHC-15/12-K7 26 februari

4 5.2. Met haar beroep beoogt de verzoekende partij te zeggen voor recht dat de geldboete verjaard is, minstens te zeggen voor recht dat de geldboete ongegrond [is] of kwijtgescholden dient te worden. In ondergeschikte orde afbetalingsfaciliteiten a rato van 50 Euro per maand toe te kennen. Het beroep steunt op volgende bezwaren: - de feiten zijn verjaard zodat geen geldboete meer kan opgelegd worden; - de verzoekende partij dacht dat zij niet vergunningsplichtig was; - zij heeft het aantal dieren verminderd zodat zij niet meer vergunningsplichtig was; - indien de gewestelijke entiteit tijdig een beslissing had genomen, was deze schuld opgenomen in de collectieve schuldbemiddeling en derhalve kwijtgescholden ; - ondergeschikt vraagt de verzoekende partij, gelet op haar financieel precaire situatie en de noodzakelijke huishoudelijke hulp als gevolg van haar blindheid, de geldboete te mogen af betalen middels 50 euro per maand Met betrekking tot de voorgehouden verjaring zet de verzoekende partij uiteen dat de feiten dateren van , dat zij zich beroept op de verjaringstermijn, dat de feiten verjaard zijn zodat geen bestuurlijke geldboete meer kan worden opgelegd De verwerende partij repliceert dat het niet duidelijk is welke verjaring bedoelt wordt nu de verzoekende partij geen enkel wetsartikel vermeldt. Zij wijst op artikel DABM luidens welke bepaling de bevoegdheid tot het opleggen van een bestuurlijke geldboete vervalt vijf jaar na het afsluiten van het proces-verbaal van vaststelling wat plaats vond op 7 maart 2011 zodat deze termijn nog niet is verstreken Samen met de verwerende partij stelt het Milieuhandhavingscollege vast dat krachtens artikel DABM, op het ogenblik dat de bestreden beslissing werd genomen, de gewestelijke entiteit de bevoegdheid had om aan de verzoekende partij een bestuurlijke geldboete op te leggen. Het bezwaar is niet gegrond De verzoekende partij houdt voor dat zij niet op de hoogte [was] van het gegeven dat een milieuvergunning diende aangevraagd te worden voor de hoeveelheid dieren die zij onder zich hield Volgens de verwerende partij is de door de verzoekende partij ingeroepen onwetendheid betreffende de vergunningsplicht niet onoverkomelijk gezien veel instanties ( ) inlichtingen [kunnen] geven omtrent de vergunningsplicht en meldingsplicht Het Milieuhandhavingscollege beaamt dat de ingeroepen onwetendheid niet als een schulduitsluitingsgrond kan beschouwd worden nu de verzoekende partij niet aantoont, evenmin redelijk aanneembaar maakt, dat ze in haar hoofde onoverwinnelijk is en haar dus niet kan worden toegerekend. Zoals de verwerende partij terecht laat gelden volstond het voor de verzoekende partij zich desbetreffend bij de stedelijke milieudienst te informeren. In de mate het bezwaar te begrijpen is als een betwisting nopens de vergunningsplicht, kan het wel aangenomen worden. Immers bij de beoordeling van de ernst van de feiten voor het bepalen van de hoogte van de geldboete neemt de bestreden beslissing onder meer in overweging dat het stallen van 75 konijnen een klasse 2-activiteit is; dat de klasse waarin een activiteit ingedeeld wordt, bepaald wordt door de graad waarin deze activiteit geacht wordt belastend te zijn voor mens en het leefmilieu, terwijl uit het proces-verbaal van vaststelling blijkt dat onder de 75 in de garagebox gestalde konijnen slechts 30 gespeende konijnen aanwezig zijn en het stallen van precies deze gespeende dieren luidens rubriek 9.7.a),1 van de bijlage 1 van VLAREM I in gebieden, ander dan woongebieden met landelijk karakter en agrarische gebieden, vanaf 50 dieren aan vergunningsplicht is onderworpen. Derhalve was de verzoekende partij niet vergunningsplichtig voor het stallen van de konijnen en heeft de gewestelijke entiteit dan ook ten onrechte met dit vermeende milieumisdrijf rekening gehouden bij de bepaling van de hoogte van de geldboete. Deze vaststelling wettigt de gedeeltelijke vernietiging van de bestreden beslissing. MHHC-15/12-K7 26 februari

5 Bij heroverweging na vernietiging is het Milieuhandhavingscollege bovendien van oordeel dat bij het bepalen van de hoogte van de bestuurlijke geldboete rekening dient gehouden met de financieel uiterst precaire toestand van de verzoekende partij mede in acht genomen haar visuele handicap die maakt dat extra uitgaven noodzakelijk zijn. Immers uit de door de verzoekende partij medegedeelde, en door de verwerende partij niet tegengesproken, informatie blijkt afdoend dat zij over zeer beperkte financiële middelen beschikt zodat het noodzakelijk is dit gegeven te betrekken bij het bepalen van de omvang van de boete. Beide vaststellingen enerzijds de ten onrechte in rekening gebrachte vergunningsplicht, anderzijds het niet in aanmerking nemen van de geringe financiële draagkracht wettigen het besluit dat de opgelegde bestuurlijke geldboete op substantiële wijze, zoals in het dictum van onderhavig arrest bepaald, dient verminderd te worden. Het bezwaar is in de aangegeven mate gegrond De verzoekende partij voert verder aan dat zij naar aanleiding van de vaststelling ( ) op vrijwillige basis het aantal dieren [heeft] gereduceerd zodat geen milieuvergunning meer nodig was. Zij besluit hieruit dat de geldboete haar ten onrechte werd opgelegd De verwerende partij wijst erop dat aan de verzoekende partij tot 15 mei 2011 de tijd werd gegeven om zich te confirmeren en meer bepaald een milieuvergunning aan te vragen doch dat dit pas gebeurde na het overleg met de burgemeester medio januari 2012, zijnde ongeveer acht maanden na het verstrijken van de termijn Terecht repliceert de verwerende partij dat de verzoekende partij pas begin 2012 een einde gemaakt heeft aan de wederrechtelijke toestand zijnde circa één jaar na de politionele vaststellingen en spijts haar belofte zulks uiterlijk tegen 15 mei 2011 te doen. Van een diligente te goeder trouw zijnde overtreder mag verwacht worden dat dit eerder zou gebeuren, temeer de verzoekende partij geen enkele reden aangeeft om haar laattijdigheid te verantwoorden. Het is dan ook vanwege de gewestelijke entiteit niet kennelijk onredelijk om met dit bezwaar geen rekening te houden. Het bezwaar is niet gegrond De verzoekende partij acht zich voorts gegriefd omdat de gewestelijke entiteit opzichtens haar niet tijdig een beboetingsbeslissing heeft genomen. Mocht dit wel het geval geweest zijn dan zou de opgelegde geldboete kunnen opgenomen worden in de collectieve schuldenregeling waartoe zij werd toegelaten, en gelet op de rechterlijke schuldkwijtschelding, niet meer verschuldigd zijn Volgens de verwerende partij heeft het bezwaar niets te maken met de bestreden beslissing maar alles met de gevolgen ervan. Bovendien, aldus de verwerende partij, kan de boete nog opgenomen worden in de collectieve schuldenregeling mits een wijzigend ontwerp van minnelijke aanzuiveringsregeling op te stellen Het Milieuhandhavingscollege stelt vast dat het bezwaar het verzuim om tijdig te beslissen van de gewestelijke entiteit viseert en niet gericht is tegen de bestreden beslissing, bovendien niet toelicht welke rechtsregels of rechtsbeginselen door de bestreden beslissing worden geschonden en op welke wijze. Het bezwaar is dan ook onontvankelijk Luidens artikel DABM is de ambtenaar belast met de inning en invordering van de bestuurlijke boete (een ambtenaar van het Departement Leefmilieu, Natuur en Energie van de Vlaamse overheid) bevoegd om zich uit te spreken over het gemotiveerde verzoek tot uitstel of spreiding van betaling die de overtreder tot hem richt. Het behoort derhalve niet tot de bevoegdheid van het Milieuhandhavingscollege om zich hierover uit te spreken. MHHC-15/12-K7 26 februari

6 5.8. De behandeling van het beroep door het Milieuhandhavingscollege heeft geen kosten met zich gebracht, zodat een beslissing over de kosten van het geding zonder voorwerp is. Om deze redenen beslist het Milieuhandhavingscollege: 1. Het door de verzoekende partij ingediende beroep is ontvankelijk en in de aangegeven mate gegrond. 2. De beslissing 11/AMMC/319-M/SM van 14 april 2014 van de gewestelijke entiteit wordt vernietigd in zoverre zij een alternatieve bestuurlijke geldboete oplegt van 310 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op euro. 3. De alternatieve bestuurlijke geldboete wordt verminderd tot 50 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op 275 euro. Dit arrest is uitgesproken te Brussel op 26 februari 2015 door de zevende kamer van het Milieuhandhavingscollege, samengesteld uit: Josef NIJS Ludo DE JAGER Peter SCHRYVERS kamervoorzitter bestuursrechter bestuursrechter bijgestaan door Xavier VERCAEMER hoofdgriffier De hoofdgriffier, De kamervoorzitter, Xavier VERCAEMER Josef NIJS MHHC-15/12-K7 26 februari