Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 13 OKTOBER 2015 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N I H nv, vertegenwoordigd door de lasthebber ad hoc Filip Mertens, met kantoor te 9000 Gent, Coupure 373, eiseres, met als raadsman mr. Joachim Meese, advocaat bij de balie te Gent. II 1. S J C H, 2. F L H, 3. A F J H,

2 13 OKTOBER 2015 P N/2 eisers, met als raadsman mr. Joachim Meese, advocaat bij de balie te Gent. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF De cassatieberoepen zijn gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent, correctionele kamer, van 17 januari Alle eisers voeren in een gezamenlijke memorie die aan dit arrest is gehecht, een middel aan. Raadsheer Filip Van Volsem heeft verslag uitgebracht. Procureur-generaal Duinslaeger heeft geconcludeerd. II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Ontvankelijkheid van de memorie wat de eiseres I betreft 1. Artikel 2bis Voorafgaande Titel Wetboek van Strafvordering bepaalt: Ingeval de strafvordering tegen een rechtspersoon en tegen degene die bevoegd is om de rechtspersoon te vertegenwoordigen, wordt ingesteld wegens dezelfde of samenhangende feiten, wijst de rechtbank die bevoegd is om kennis te nemen van de strafvordering tegen de rechtspersoon, ambtshalve of op verzoekschrift, een lasthebber ad hoc aan om deze te vertegenwoordigen. Deze bepaling heeft tot doel om, ingeval van gelijktijdige vervolging van een rechtspersoon en van de natuurlijke personen die bevoegd zijn om hem te vertegenwoordigen, een onafhankelijke verdediging van de rechtspersoon te waarborgen door de aanstelling van een lasthebber ad hoc. De lasthebber ad hoc kiest vrij de raadsman van de rechtspersoon. Hij kan, zo hij oordeelt dat er geen gevaar is voor tegenstrijdigheid van belangen, een beroep

3 13 OKTOBER 2015 P N/3 doen op dezelfde advocaat als de natuurlijke personen die de rechtspersoon vertegenwoordigen. Indien een beroep wordt gedaan op eenzelfde advocaat voor de rechtspersoon en voor de natuurlijke personen die de rechtspersoon vertegenwoordigen, moet die keuze blijken uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan. 2. De memorie is neergelegd namens de eisers I en II.1 tot en met 3 door een en dezelfde advocaat. Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, blijkt niet dat deze raadsman werd aangesteld door de lasthebber ad hoc voor de eiseres I. De memorie is in zoverre niet ontvankelijk. Middel in zijn geheel 3. Het middel voert schending aan van artikel 6.1 EVRM, artikel 149 Grondwet, artikel 21ter Voorafgaande Titel Wetboek van Strafvordering en de artikelen 195 en 211 Wetboek van Strafvordering: het arrest stelt vast dat de redelijke termijn overschreden is en vermindert als rechtsherstel voor elke eiser de geldboeten zoals hierna bepaald en gelast het uitstel van de tenuitvoerlegging voor de opgelegde gevangenisstraf en het hiernabepaalde deel van de geldboete terwijl geen gevangenisstraf wordt opgelegd; het gelasten van uitstel van tenuitvoerlegging voor de opgelegde gevangenisstraf is geen daadwerkelijk rechtsherstel indien zoals hier geen gevangenisstraf wordt opgelegd; het feit dat ook voor een deel van de verminderde geldboete uitstel van tenuitvoerlegging wordt verleend, doet hieraan geen afbreuk; zonder een feitelijke beoordeling te verrichten, kan het Hof niet nagaan of de appelrechters een voldoende rechtsherstel bieden (eerste onderdeel); met voormelde redenen is het arrest tegenstrijdig gemotiveerd en aldus niet naar recht verantwoord (tweede onderdeel). 4. De rechter oordeelt onaantastbaar in feite welk gevolg moet verbonden worden aan het overschrijden van de redelijke termijn die hij vaststelt. Het staat aldus aan de rechter om, wanneer hij beslist een strafvermindering toe te kennen omdat de redelijke termijn is overschreden, in feite en op grond van de concrete gegevens van de zaak te oordelen in welke mate en onder welke voorwaarden die

4 13 OKTOBER 2015 P N/4 vermindering kan worden toegekend, op voorwaarde dat die vermindering reëel en meetbaar is. 5. Het beroepen vonnis veroordeelde de eisers tot de volgende straffen: - de eiseres I tot een geldboete van euro, vermeerderd met de toepasselijke opdeciemen; - de overige eisers elk tot een hoofdgevangenisstraf van acht maanden met uitstel van tenuitvoerlegging gedurende een termijn van drie jaar en een geldboete van euro, vermeerderd met de toepasselijke opdeciemen. 6. Het arrest dat de overschrijding van de redelijke termijn vaststelt, oordeelt dat: - indien de redelijke termijn niet was overschreden, het de eisers II geen gevangenisstraf zou hebben opgelegd en de door de eerste rechter aan elke eiser opgelegde geldboete juist naar keuze en omvang zou hebben bevonden; - als meetbaar en reëel rechtsherstel voor de te lange duur van de strafvervolging het voor elke eiser de geldboete vermindert, zoals hierna bepaald, en het uitstel van tenuitvoerlegging verleent voor de opgelegde gevangenisstraf en het hierna bepaalde deel van de geldboete. Het veroordeelt vervolgens: - de eiseres I tot een geldboete van euro, vermeerderd met de toepasselijke opdeciemen, met uitstel van tenuitvoerlegging gedurende een termijn van drie jaar voor euro; - de eiser II.1 tot een geldboete van euro, vermeerderd met de toepasselijke opdeciemen, met uitstel van tenuitvoerlegging gedurende een termijn van drie jaar voor euro; - de eiser II.2 en de eiser II.3 elk tot een geldboete van euro, vermeerderd met de toepasselijke opdeciemen, met uitstel van tenuitvoerlegging gedurende een termijn van drie jaar voor euro. 7. Uit de samenhang tussen de voormelde redenen en de uitgesproken straffen blijkt dat de vermelding in het arrest dat het ook uitstel van tenuitvoerlegging ver-

5 13 OKTOBER 2015 P N/5 leent voor de opgelegde gevangenisstraf (dat het niet oplegt), een verschrijving is die het Hof vermag te verbeteren. Gelet op de verbetering door het Hof, kan het middel in zoverre niet tot cassatie leiden en is het bijgevolg niet ontvankelijk. 8. Voor het overige oordelen de appelrechters met de voormelde redenen dat zij zonder overschrijding van de redelijke termijn geen gevangenisstraf zouden opgelegd hebben, maar wel de door de eerste rechter opgelegde geldboeten zouden bevestigd hebben, die zij thans evenwel allemaal verminderen en zelfs deels met uitstel opleggen. Aldus verlenen zij een passend en meetbaar rechtsherstel. In zoverre kan het middel niet worden aangenomen. Ambtshalve onderzoek van de beslissingen op de strafvordering 9. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissingen zijn overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt de cassatieberoepen. Veroordeelt de eisers tot de kosten van hun cassatieberoep. Bepaalt de kosten in het geheel op 165,61 euro, waarvan 82,80 euro door eiseres I verschuldigd is, en 82,81 euro door de eisers II. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit raadsheer Filip Van Volsem, als waarnemend voorzitter, de raadsheren Alain Bloch, Peter Hoet, Erwin Francis en Sidney Berneman, en op de openbare rechtszitting van 13 oktober 2015 uitgesproken door waarnemend voorzitter Filip Van Volsem, in aanwezigheid van procureur-generaal Patrick Duinslaeger, met bijstand van griffier Frank Adriaensen.

6 13 OKTOBER 2015 P N/6 F. Adriaensen S. Berneman E. Francis P. Hoet A. Bloch F. Van Volsem