hierna de tegen 6/24, hierna de

Transcriptie

1 Milieuhandhavingscollege Arrest MHHC-12/30-VK van 5 juli 2012 In de zaak van de NV [ ] met maatschappelijke zetel te [ ] voor en namens wie optreedt mr. Greg JACOBS, advocaat, met kantoor te 1831 DIEGEM, De Kleetlaan 12A, bij wie keuze van woonplaats is gedaan, hierna de verzoekende partij te noemen, tegen het VLAAMSE GEWEST, vertegenwoordigd door de Vlaamse Regering, voor en namens wie optreedt mr. Steve RONSE, advocaat, met kantoor te 8500 KORTRIJK, President Kennedypark 6/24, bij wie keuze van woonplaats is gedaan, hierna de verwerende partij te noemen, ingeschreven in het register van de beroepenn op 12 december 2011 onder o nummer 11/MHHC/28-M, MHHC-12/ /30-VK 5 juli

2 heeft het Milieuhandhavingscollege het volgende overwogen: 1. Voorwerp van het beroep Het beroep is gericht tegen de beslissing 09/AMMC/252-M/DW van 27 oktober 2011 van de gewestelijke entiteit waarbij zij aan de verzoekende partij een alternatieve bestuurlijke geldboete oplegt van 360 euro, vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren voor de strafrechtelijke geldboeten, aldus gebracht op euro, dit wegens een schending van de regelgeving inzake internationale afvaltransporten. 2. Verloop van de rechtspleging 2.1. Met een brief van 30 november 2009 meldt de procureur des Konings van Dendermonde, overeenkomstig artikel van het decreet van 5 april 1995 houdende algemene bepalingen inzake milieubeleid (hierna DABM), dat hij het milieumisdrijf niet strafrechtelijk zal behandelen. Met een brief van 11 maart 2010 brengt de gewestelijke entiteit de verzoekende partij op de hoogte van haar voornemen om een alternatieve bestuurlijke geldboete, al dan niet vergezeld van een voordeelontneming, op te leggen en nodigt zij de verzoekende partij uit om schriftelijk haar verweer mee te delen. Met een brief van 19 maart 2010 bezorgt de verzoekende partij haar verweer aan de gewestelijke entiteit en vraagt ze om haar verweer mondeling te kunnen toelichten. Op 26 april 2010 wordt zij gehoord door de gewestelijke entiteit. Ter gelegenheid van deze hoorzitting legt zij ook een pleitnota neer. Op 27 oktober 2011 legt de gewestelijke entiteit de voormelde bestuurlijke geldboete op. De kennisgeving van deze beslissing aan de verzoekende partij gebeurt met een brief van 8 november 2011, aangetekend ter post verzonden Met een aangetekende brief van 8 december 2011 stelt de verzoekende partij beroep in tegen de beboetingsbeslissing. Het verzoekschrift bevat een inventaris van de overtuigingsstukken. De geïnventariseerde stukken zijn eraan toegevoegd. De verwerende partij dient op 23 december 2011 bij de griffie een dossier in met een kopie van de bestreden beslissing en de stukken op grond waarvan de gewestelijke entiteit haar beslissing heeft genomen. De verwerende partij dient op 13 februari 2012 een memorie van antwoord in. De verzoekende partij dient op 23 maart 2012 een memorie van wederantwoord in. De verwerende partij dient op 12 april 2012 een laatste memorie in Bij beschikking 11/MHHC/28-M/B1 van 25 april 2012 heeft de kamervoorzitter de behandeling van het beroep vastgesteld op de zitting van 7 juni De verzoekende partij is op de zitting vertegenwoordigd door mr. Greg JACOBS, haar raadsman. De verwerende partij is vertegenwoordigd door mr. Steve RONSE, haar raadsman. Bestuursrechter Ludo DE JAGER brengt verslag uit. MHHC-12/30-VK 5 juli

3 De partijen worden gehoord. De debatten worden gesloten en de zaak wordt voor uitspraak in beraad genomen. 3. Ontvankelijkheid Het beroep, dat op 8 december 2011 is ingediend met een aangetekende brief, is tijdig en regelmatig naar vorm. Er stellen zich geen problemen met betrekking tot de ontvankelijkheid en de verwerende partij werpt desbetreffend geen excepties op. Het beroep is ontvankelijk. 4. Feiten De voor de beoordeling van het beroep relevante feiten zijn de volgende Op 15 mei 2009 voert de Wegpolitie Antwerpen een controle uit op een vrachtwagen van het transportbedrijf [ ], dat in opdracht van de verzoekende partij een lading afvalstoffen vervoert met bestemming Nederland. De agent van de wegpolitie stelt vervolgens een ECO-formulier op en maakt het voor verder onderzoek over aan de federale gerechtelijke politie, Dienst Leefmilieu. In zijn proces-verbaal dat op 24 augustus 2009 wordt afgesloten, stelt hij het volgende vast: Kort relaas van de feiten: Bijlage VII document ontbreekt, welk nodig is volgens verordening 1013/2006 inzake grensoverschrijdende overbrenging van afvalstoffen. ; Vaststellingen door opstellers: ( ) De combinatie is geladen met kg geschredderd materiaal uit elektronica recycling ( ). Dergelijk transport moet volgens verordening 1013/2006 vergezeld zijn van een bijlage VII document (identificatieformulier). Wij identificeren de bestuurder als de genaamde ( ). Hij legt ons een CMR voor met nummer SAV Tevens geeft hij ons een niet-genummerd identificatieformulier. Hierop besluit opsteller een ECO-formulier op te stellen voor verder onderzoek door onze Federale gerechtelijke politie DJB Dienst Leefmilieu. In bijlage vindt u het antwoord van deze dienst. Gezien een niet-genummerd identificatieformulier wordt aanzien als ongeldig gaat opsteller over tot het opstellen van een proces-verbaal Op verzoek van de procureur des Konings te Dendermonde voert de lokale politie van de politiezone Sint-Niklaas verder onderzoek uit en verhoort ze op 6 oktober 2009 de verzoekende partij. Het navolgend proces-verbaal van 6 oktober 2009 vermeldt onder meer het volgende: Bij het nazicht van de stukken blijkt dat de bijlage VII wel aanwezig was en genummerd is, namelijk onder rubriek 1, het eigen registratienummer SG wat intern geregistreerd werd als zijnde het voornoemde transport. De vorige en volgende transporten zijn als SG en SG geregistreerd. Kopie van dit formulier en van het CMR-document wordt aan dit proces-verbaal toegevoegd, evenals een formulier dat de ontvangst op 18 mei 2009 bij de bestemmeling documenteert. MHHC-12/30-VK 5 juli

4 5. Beoordeling 5.1. De gewestelijke entiteit oordeelt dat de in het proces-verbaal vastgestelde feiten bewezen zijn en kwalificeert deze als milieumisdrijven gedefinieerd in artikel , 2, DABM, meer bepaald als een schending van: de artikelen 12, 33 en 34 van het decreet van 2 juli 1981 betreffende de voorkoming en het beheer van afvalstoffen (hierna Afvalstoffendecreet), die respectievelijk bepalen dat het verboden is afvalstoffen achter te laten of te beheren in strijd met de voorschriften van het decreet, en dat het verboden is afvalstoffen in of uit te voeren in strijd met Verordening 1013/2006 inzake grensoverschrijdende overbrenging van afvalstoffen (hierna EVOA); artikel 2.35, g), iii) en 18.1, a) EVOA die bepalen dat de opdrachtgever van een overbrenging van voor nuttige toepassing bestemde afvalstoffen er voor zorgt dat de afvalstoffen vergezeld gaan van de in bijlage VII genoemde informatie. Zij legt met toepassing van de artikelen tot en met DABM en van artikel 76 van het besluit van de Vlaamse Regering van 12 december 2008 tot uitvoering van titel XVI van het DABM een alternatieve bestuurlijke geldboete op Met haar verzoekschrift beoogt de verzoekende partij de vernietiging van de bestreden beboetingsbeslissing. Zij betoogt dat er geen sprake is van een milieumisdrijf nu het transport wel degelijk begeleid was van het vereiste bijlage VII-document. Verder wijst ze er op dat de toepasselijke wetgeving nergens bepaalt dat een bijlage VII-document moet genummerd zijn. Zij stoelt haar standpunt op de analyse van het proces-verbaal van 21 augustus Naar haar mening is het duidelijk dat de term identificatieformulier doorheen het geheel van deze vaststellingen refereert aan het bijlage VII-document, vereist op grond van artikel 18.1, a), EVOA De verwerende partij werpt hiertegen op, verwijzend naar hetzelfde proces-verbaal, dat het bijlage VII-document ontbrak en dat het transport vergezeld was van een niet-genummerd identificatieformulier. Ze suggereert dat het een document betrof zoals bedoeld door artikel , 2 en 3, van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 december 2003 tot vaststelling van het Vlaams reglement inzake afvalvoorkoming en -beheer, dat evenwel bij gebrek aan nummering als ongeldig moest worden beschouwd In haar memorie van wederantwoord benadrukt de verzoekende partij dat in het procesverbaal duidelijk werd gepreciseerd dat de verbalisant met de term identificatieformulier wel degelijk het document van bijlage VII EVOA heeft bedoeld, en zij citeert, met eigen onderlijning, de passage die zij cruciaal acht: Dergelijk transport moet volgens verordening 1013/2006 vergezeld zijn van een bijlage VII document. (identificatieformulier). Zij concludeert dat uit het proces-verbaal dan ook voldoende blijkt dat het bedoelde identificatieformulier een bijlage VII-document is, doch dat het als ongeldig werd aanzien nu het niet was genummerd. Zij ondersteunt dit standpunt door te verwijzen naar het navolgend proces-verbaal van 6 oktober 2009 waaruit volgens haar duidelijk blijkt dat de discussie niet ging over de al-dan-niet aanwezigheid van een bijlage VII-document, maar over de vraag of de interne nummering hierop volstond. Omtrent de vereiste dat een dergelijk document zou moeten genummerd zijn, stelt de verzoekende partij dat de EVOA zulks nergens stipuleert. Bovendien was het document wel degelijk genummerd met een intern volgnummer In haar laatste memorie betoogt de verwerende partij dat in het proces-verbaal van 24 augustus 2009 uitdrukkelijk melding wordt gemaakt van het feit dat het bijlage VII-document ontbrak en voorts dat op het ECO-formulier het vakje EVOA niet was aangevinkt. MHHC-12/30-VK 5 juli

5 Luidens artikel , tweede lid, DABM kan een alternatieve bestuurlijke geldboete uitsluitend worden opgelegd voor milieumisdrijven bepaald in de artikelen tot en met septies DABM. Iedere beslissing waarin de gewestelijke entiteit een alternatieve bestuurlijke geldboete oplegt zonder dat het bestaan van een of meer milieumisdrijven zoals bepaald in de artikelen tot septies DABM is bewezen, is dan ook onwettig want met schending van de beboetingsbevoegdheid genomen. In de voorliggende zaak is de alternatieve bestuurlijke geldboete opgelegd wegens een schending van artikel 18.1, a), EVOA. De schending van deze bepaling brengt meteen de schending mee van de artikelen 12, 33 en 34 Afvalstoffendecreet, waarnaar de bestreden beslissing eveneens verwijst. Artikel 2.35 EVOA, waarnaar de bestreden beslissing ook nog verwijst, bevat een definitie van wat een illegale overbrenging van afvalstoffen is en legt als zodanig geen verplichtingen op. De verzoekende partij betwist niet dat de verplichting uit artikel 18.1, a), EVOA op het door haar georganiseerde afvalstoffentransport van toepassing is. Zij betwist wel dat het transport niet vergezeld zou zijn geweest van het door artikel 18.1, a), EVOA voorgeschreven bijlage VII-document Het Milieuhandhavingscollege stelt vast dat de bewoordingen van het proces-verbaal van 24 augustus 2009 van die aard zijn dat er minstens ernstige twijfel bestaat over de vraag of er nu al dan niet een bijlage VII-document aanwezig was bij het afvalstoffentransport en dus over het bestaan van het milieumisdrijf. Uit de dossierstukken blijkt nergens onomstotelijk dat er geen bijlage VII-document aanwezig was. Integendeel wordt door de verzoekende partij aannemelijk gemaakt dat de vaststelling van het haar ten laste gelegde misdrijf betrekking had op de afwezigheid van een nummer op het bijlage-vii document, document dat in het proces verbaal expliciet als identificatieformulier wordt benoemd. Het toevoegen aan het proces-verbaal van een foto of een kopie van het niet-genummerd identificatieformulier dat het afvalstoffentransport vergezelde, had deze twijfel kunnen wegnemen. Aanvullend stelt het Milieuhandhavingscollege vast dat de EVOA nergens uitdrukkelijk bepaalt dat een bijlage VII-document moet genummerd zijn Met toepassing van het vermoeden van onschuld dient ernstige twijfel over het bestaan van het milieumisdrijf in het voordeel van de verzoekende partij uitgelegd te worden Bij gebrek aan het rechtens vereiste bewijs van het milieumisdrijf, schendt de bestreden beboetingsbeslissing artikel , tweede lid, DABM. Het enig bezwaar is gegrond. 6. De behandeling van het beroep door het Milieuhandhavingscollege heeft geen kosten met zich gebracht, zodat een beslissing over de kosten van het geding zonder voorwerp is. MHHC-12/30-VK 5 juli

6 Om deze redenen beslist het Milieuhandhavingscollege: 1. Het door de verzoekende partij ingestelde beroep is ontvankelijk en gegrond. 2. De bestreden beslissing van de gewestelijke entiteit, met nummer 09/AMMC/252-M/DW van 27 oktober 2011, wordt vernietigd. Dit arrest is uitgesproken in Brussel op de openbare zitting van 5 juli 2012 door het Milieuhandhavingscollege, dat samengesteld is uit: Jan HEYMAN Carole M. BILLIET Ludo DE JAGER Luk JOLY Josef NIJS Peter SCHRYVERS voorzitter ondervoorzitter bijgestaan door Xavier VERCAEMER griffier. De griffier, De voorzitter, Xavier VERCAEMER Jan HEYMAN MHHC-12/30-VK 5 juli