RAAD VOOR VERGUNNINGSBETWISTINGEN

Transcriptie

1 RAAD VOOR VERGUNNINGSBETWISTINGEN ARREST nr. A/4.8.14/2015/0033 van 4 augustus 2015 in de zaak 1415/0262/A/2/0254 In zake: 1. de heer Marc DE SMET 2. de heer Marnix DECOCK beiden wonende te 8500 Kortrijk, Hof te Walle 19 bijgestaan en vertegenwoordigd door: advocaat Mr. Cyriel HEERMAN kantoor houdende te 9700 Oudenaarde, Einestraat 34 verzoekende partijen tegen: de deputatie van de provincieraad van WEST-VLAANDEREN verwerende partij I. VOORWERP VAN DE VORDERING De vordering, ingesteld met een aangetekende brief van 24 december 2014, strekt tot de vernietiging van de beslissing van de deputatie van de provincieraad van West-Vlaanderen van 6 november De deputatie heeft het administratief beroep van de verzoekende partijen tegen de beslissing van het college van burgemeester en schepenen van de stad Kortrijk van 14 juli 2014 ontvankelijk doch ongegrond verklaard. De deputatie heeft aan de heer Han VERVAEREN, aanvrager, een stedenbouwkundige vergunning onder voorwaarden verleend voor het plaatsten van een serre. De bestreden beslissing heeft betrekking op een perceel gelegen te 8500 Kortrijk, Hof te Walle 21, en met als kadastrale omschrijving afdeling vier, sectie D, nummer 0013P4. II. VERLOOP VAN DE RECHTSPLEGING Het verzoekschrift is in het register van de Raad ingeschreven op 5 februari Met een beschikking genomen op grond van artikel , 1 VCRO van 6 mei 2015 werd vastgesteld dat het beroep op het eerste gezicht kennelijk niet-ontvankelijk lijkt. De verzoekende partijen hebben een verantwoordingsnota ingediend. RvVb - 1

2 Titel IV, hoofdstuk VIII van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening (VCRO) betreffende de Raad voor Vergunningsbetwistingen en het Besluit van de Vlaamse Regering van 13 juli 2012 houdende de rechtspleging voor de Raad voor Vergunningsbetwistingen (Procedurebesluit) zijn toegepast. De uitdrukkelijke verwijzingen in dit arrest naar artikelen van de VCRO en van het Procedurebesluit hebben betrekking op de tekst van deze artikelen, zoals zij golden op het ogenblik van het instellen van de voorliggende vordering. III. AMBTSHALVE ONDERZOEK 1. Conform artikel , 1, eerste lid VCRO en artikel 16 Procedurebesluit kan de voorzitter van de Raad of het door hem aangewezen raadslid ambtshalve onderzoeken of het beroep doelloos is, kennelijk niet- ontvankelijk is of dat de Raad kennelijk onbevoegd is. De Raad heeft met een beschikking van 6 mei 2015 vastgesteld dat het beroep op het eerste gezicht kennelijk niet-ontvankelijk lijkt omdat de in het verzoekschrift vervatte grieven inhoudelijk niet lijken te kunnen worden beschouwd als een omschrijving van de geschonden geachte regelgeving, stedenbouwkundige voorschriften of beginselen van behoorlijk bestuur, zoals vereist door artikel 11, tweede lid, 7 a) en b) Procedurebesluit. 2. Overeenkomstig artikel , 2 VCRO krijgen de verzoekende partijen de mogelijkheid een verantwoordingsnota in te dienen en aldus onder meer aan te duiden waar en op welke wijze zij in hun initiële verzoekschrift een omschrijving van de geschonden geachte regelgeving, stedenbouwkundige voorschriften of beginselen van behoorlijk bestuur en van de wijze waarop de regelgeving, voorschriften of beginselen naar het oordeel van de verzoekende partijen geschonden worden, heeft gegeven. Het indienen van een verantwoordingsnota kan echter niet gelijkgesteld worden met de door artikel 13 Procedurebesluit geboden regularisatiemogelijkheid. Artikel 13 Procedurebesluit voorziet immers niet in de mogelijkheid tot het regulariseren van deze vereisten die worden voorgeschreven door artikel 11, tweede lid, 7 a) en b) Procedurebesluit. De verzoekende partijen stellen in hun verantwoordingsnota het volgende: Gelet op de termijn van 15 dagen die wordt toegestaan om een verantwoordingsnota te formuleren, laten de voormelde appellanten, U ten titel van verantwoordingsnota kennen wat volgt: 1. De verwijzing in uw besluit naar art VCRO is niet verantwoord vermits het artikel niet meer bestaat; het is opgeheven en de opheffing is in werking getreden op 01/01/ Uw beschikking tot niet ontvankelijkheid van het beroep steunt op een vaststelling op het eerste gezicht hetgeen betekent dat die prima facie door U zal gevolgd worden door een diepgrondig onderzoek, om tot een definitieve beslissing te komen; doch dat is blijkbaar niet gebeurd; integendeel U behoudt op eerste gezicht zonder te zeggen waarom U die indruk van eerste gezicht behoudt en verantwoord acht. 3. In het verzoek werd duidelijk uiteengezet dat de gewraakte installatie door dhr. VERVAEREN opgetrokken, door hem opgetrokken is ZONDER VERGUNNING, hij bekent zulks trouwens : hij vraagt thans een nieuwe vergunning, wat eerder op een RvVb - 2

3 regularisatie lijkt; eigenlijk breekt hij zijn huidige constructie ( serre) niet af, wat hij eigenlijk wel zou moeten doen; terwijl hij integendeel bij regularisatie in plaats van zijn constructie af te breken wel had kunnen wachten tot er op zijn eventuele vraag tot regularisatie zou beslist geworden zijn. Het probleem van nieuwe vergunning of regularisatie is helemaal niet duidelijk bepaald geworden in de bestreden beslissing. Uw beslissing van VCRO gaat aan die zeer belangrijke beroepsmotivering helemaal voorbij door te zeggen dat het beroep niet ontvankelijk is; doch zulks is niet verrechtvaardigd, zolang niet is gezegd, in concreto, waarom het beroep niet zou ontvankelijk zijn. - Vanzelfsprekend herhalen appellanten de termen van hun beroepsakte. - Tevens herhalen zij ook hun vraag om gehoord te worden bij de behandeling ter zitting. Het behage derhalve aan de VCRO haar beslissing ( advies?) te herzien en te beslissen dat het door appellanten ingeslagen beroep bij dieper onderzoek wel ontvankelijk is en tevens gegrond. 3. De Raad stelt vast dat de verzoekende partijen weliswaar summier verwijzen naar hun verzoekschrift, maar nalaten om in hun verantwoordingsnota concreet aan te duiden waar en op welke wijze in het verzoekschrift de geschonden geachte regelgeving, stedenbouwkundige voorschriften of beginselen van behoorlijk bestuur omschreven worden. Vermits de vereiste van artikel 11, tweede lid, 7 a) en b) Procedurebesluit betrekking heeft op de uiteenzetting in het (initiële) verzoekschrift, kan de Raad geen rekening houden met latere bijsturingen, aanpassingen of uitbreidingen zoals opgenomen in de verantwoordingsnota, wanneer vastgesteld dient te worden dat deze argumentatie reeds had kunnen ingeroepen worden bij het indienen van het verzoekschrift. 4. De enige door de Raad gedetecteerde grief uit het inleidend verzoekschrift luidt als volgt: De heer VERVAEREN Han kan, na afbraak en verwijdering van de serre wel een vergunning tot het plaatsen van een serre doen, doch dat doet hij niet; hij vraagt een soort regularisatie van een serre, die hij heeft opgericht, niet in strijd met het niet naleven van de voorwaarden van een vergunning die hij had gekregen om een serre te plaatsen, want hij had de toelating voor het plaatsen van een serre NOOIT GEVRAAGD; het enige wat hij nu heeft gedaan is een vergunning vragen POST FACTUM. Zo gaat dit niet. Er zijn dus geen termen om in te gaan op het verzoek van de heer VERVAEREN Han; zijn verzoek kon zelfs niet ontvangen worden, vermits hij vraagt om te mogen in stand houden van een door hem geplaatste serre, waarvoor hij nooit een vergunning had gevraagd en dus ook nooit had bekomen; RvVb - 3

4 Aangezien een middel bestaat uit de voldoende en duidelijke omschrijving van de overtreden rechtsregel en van de wijze waarop deze rechtsregel volgens de verzoekende partijen wordt geschonden door de verwerende partij met de bestreden beslissing, kan de Raad dan ook niet anders dan vaststellen dat het inleidend verzoekschrift dit niet bevat. De Raad stelt immers vast dat de verzoekende partijen in het initiële verzoekschrift enkel een aantal vaststellingen doen, zonder verwijzing naar een concrete rechtsregel, stedenbouwkundig voorschrift of beginsel van behoorlijk bestuur die door de verwerende partij in de bestreden beslissing geschonden zou zijn geweest, noch naar de wijze waarop de verwerende partij dit zou hebben gedaan. Dit geldt ook voor de derde grief in de verantwoordingsnota van de verzoekende partijen, die een herhaling inhoudt van hetgeen in het verzoekschrift wordt opgeworpen, waarbij de Raad nog steeds niet kan vaststellen naar welke onregelmatigheid en/of overtreden rechtsregel de verzoekende partijen zouden verwijzen. De Raad stelt dan ook vast dat de verzoekende partijen in het inleidend verzoekschrift ten aanzien van de bestreden beslissing niet op voldoende duidelijke wijze doen gelden welke regelgeving, stedenbouwkundige voorschriften of beginselen van behoorlijk bestuur werden geschonden. 5. De verzoekende partijen uiten in de overige grieven zoals geformuleerd in hun verantwoordingsnota nog kritiek op de inhoud van de beschikking van de Raad van 6 mei Waar de verzoekende partijen in een eerste grief menen dat de verwijzing naar artikel , 2 VCRO niet verantwoord is omdat deze bepaling niet meer zou bestaan, dient te worden opgemerkt dat voormelde bepaling is opgeheven door het decreet van 4 april 2014 betreffende de organisatie en rechtspleging van sommige Vlaamse bestuursrechtscolleges, welke voor wat betreft de rechtspleging in werking trad op 1 januari Artikel 95 van voormeld decreet stelt dat beroepen die zijn ingediend vanaf 1 september 2012 en voor de datum van inwerkingtreding van het decreet worden behandeld volgens de procedureregels vermeld in de VCRO en het besluit van de Vlaamse Regering van 13 juli 2012 houdende de rechtspleging voor de Raad voor Vergunningsbetwistingen. Gezien het inleidend verzoekschrift werd ingediend op 24 december 2014, dit is vóór de inwerkingtreding van het wijzigingsdecreet van 4 april 2014, zijn de bepalingen van artikel VCRO wel degelijk van toepassing op het voorliggende verzoekschrift. De stelling van de verzoekende partijen in een tweede grief dat er blijkbaar geen grondig onderzoek zou gebeurd zijn naar de ontvankelijkheid van het beroep, is een loutere bewering die niet gegrond is en bovendien op geen enkele wijze wordt gestaafd. 6. Gegeven het voorgaande voldoet het verzoekschrift bijgevolg niet aan artikel 11, tweede lid, 7 a) en b) Procedurebesluit dat vereist dat het verzoekschrift een omschrijving bevat van de geschonden geachte regelgeving, stedenbouwkundige voorschriften of beginselen van behoorlijk bestuur, alsook de wijze waarop de regelgeving, voorschriften of beginselen geschonden zou worden. RvVb - 4

5 OM DEZE REDENEN BESLIST DE RAAD VOOR VERGUNNINGSBETWISTINGEN 1. Het beroep is kennelijk niet-ontvankelijk in hoofde van de verzoekende partijen. 2. De Raad legt de kosten van het beroep, bepaald op 350 euro, ten laste van de verzoekende partijen. Dit arrest is uitgesproken te Brussel, in openbare terechtzitting op 4 augustus 2015, door: Filip VAN ACKER, voorzitter van de Raad voor Vergunningsbetwistingen, met bijstand van Eddie CLYBOUW, griffier. De griffier, De voorzitter van de Raad voor Vergunningsbetwistingen, Eddie CLYBOUW Filip VAN ACKER RvVb - 5