Het drijfzand van onbeantwoorde zorg: de ouderidentiteit onder druk Willem Beckers

Transcriptie

1 Het drijfzand van onbeantwoorde zorg: de ouderidentiteit onder druk Willem Beckers Studiedag Geweldloos Verzet: Bespiegelingen vanuit theorie, onderzoek en praktijk 8 februari 09

2 Casus Lucas Kennismaking

3 Flashback: Parental presence and aggressive proneness: A goodness-of-fit model on the evolution and prevention of child aggressiveness in the family (H. Omer, 2000) Thema: relatie tussen agressie bij kinderen en afwezigheid bij ouders zorgzame eenzijdige acties als verandermechanismen en herstelbuffers

4 Chronische ervaringen van relationeel geweld, gebrek aan wederkerigheid en (schijnbare) verwerping van ouderlijke zorg kunnen ernstig inwerken op zelfomschrijving van de ouder, de beleving van de relatie met het kind en de familiale toekomstperspectieven met indringende effecten op de interacties en de relaties in het hier en nu.

5 IK TOT MIJN KIND MIJN KIND TOT MIJ

6 Werken aan een constructieve ouder kind relatie vertrekt in de hulpverlening vaak vanuit de ontwikkelings en hechtingsnoden van het kind. Een oudergerichte benadering is niet oudergericht omdat je je richt op ouders en bepaalde bewegingen of interventies van hen verwacht. Valkuil: een impliciet kindgerichte benadering waarbij de ouderbegeleiding als een instrument wordt gezien en ingezet Verschil tussen spreken met ouders en plaats maken voor het spreken over ouderschap

7 E Een functionele interesse voor ouders onderschat de aandacht voor ervaringen van wederkerigheid en interafhankelijkheid als voorwaarde voor éénzijdige acties ( a sense of mattering)

8

9 percieved partner responsiveness (Reis, 2014)

10 Ouderlijke invloed en identiteit is niet onveranderlijk en onaantastbaar, het is een uitgesproken relationele en dynamische ervaring. Zonder feedback, bevestiging en voeding, raakt ze verwaterd en beschadigd. Willem Beckers, Interactie-Academie 2019

11 Hoe counteren we vervreemding en onthechting? Hoe vergroten we de ervaring van ertoe te doen? De dialoog over de ouder-kind interacties in het hier en nu is soms bijzonder arm aan constructieve beïnvloeding. Er aan sleuren vergroot vaak de impasse, de onmacht, de frustratie ( cfr. learned helplessness) Plaats maken voor rijke(re) gesprekken: ruimte voor last, ambigue gevoelens, relationele noden, waarden en gelaagde betekenisverlening Faciliteren van ruimtelijkheid: uitbreiden van de notie van verleden, heden en toekomst

12 MIJN KIND VOOR MIJ relatie tussen ouder(s) & kind IK VOOR MIJN KIND

13 Uit het drijfzand? Een oefening

14 Kan je een kleine herinnering delen over een situatie waarin jij het belangrijk vond om voor je kind te zorgen of hem/haar ergens in te steunen, zonder dat je kind liet zien dat hij / zij dit waardeerde of zich ondersteund voelde? Waarbij je kind eerder het omgekeerde wilde laten blijken? Wat waren de omstandigheden? Wat betekende het voor jou om dit te doen? Wat maakte dat je niet stopte? Aan welke waarde(n) is dit voor jou verbonden als ouder? Zijn er nog andere herinneringen waar je die waarde(n) in herkent? Hoe denk je dat het vasthouden aan of volhouden in deze waarde(n) heeft bijgedragen tot de ontwikkeling en het welzijn van je kind? Hoe heeft het de relatie met jou als ouder versterkt of veranderd? Welke invloed hebben deze herinneringen op wat het voor jou betekent om ouder te zijn? Hoe zou je willen dat deze overtuigingen je bijstaan of gidsen in de komende maanden? In welke momenten zie je daar al iets van opduiken? Met welke effecten?

15

16 Casus Lucas En toen

17

18 Willem Beckers, Interactie-Academie 2019