Cryptorchidie, een bijzondere erfelijke afwijking

Transcriptie

1 Cryptorchidie, een bijzondere erfeijke afwijking Ed.J.Gubbes en Janneke Schoten, Genetic Counseing Services. december Cryptorchidie, het niet ingedaad zijn van één of beide testikes, is een erfeijke afwijking die bij vee soorten zoogdieren voorkomt. Ook bij de diersoort hond komt de afwijking voor, bij ae hondenrassen. Cryptorchidie In de embryonae fase worden de gesachtskieren in de buikhote in de buurt van de nieren aangeegd waarna ze bij het manneijk dier migreren en uiteindeijk buiten het ichaam in de bazak, het scrotum, terecht komen. Bij vrouweijke dieren bijven de gesachtskieren, de eierstokken, gedurende het hee even op de pek waar ze werden aangeegd. Door sommigen wordt onderscheid gemaakt tussen éénzijdige cryptorchidie, vaak monorchidie genoemd, en tweezijdige cryptorchidie. Soms wordt daarbij verondersted dat het om verschiende afwijkingen zou gaan. In de iteratuur vinden we ook een enkee meding dat de pek waar de indaende testikes in de buikhote bijven steken van beang zou zijn. Ook daarbij wordt gesuggereerd dat er erfeijk verschiende vormen van cryptorchidie zouden bestaan. Uit de resutaten van onderzoek bij twaaf rassen met in totaa en ijkt de concusie gerechtvaardigd dat er sprake is van sechts één (major) genenpaar dat verantwoordeijk is voor het ontstaan van cryptorchidie, en dat ae variatie in de expressie van de afwijking veroorzaakt wordt door modificerende genen en door miieu-omstandigheden. Erfeijkheid en seectie Er is dus sprake van sechts één genenpaar dat bepaat of het dier gezond of afwijkend is. We duiden het gezonde gen aan met hoofdetters (CR) en het gen dat de afwijking veroorzaakt met keine etters (cr). Cryptorchidie vererft autosomaa recessief. Dat betekent dat de dieren vrij (CR CR), drager (CR cr) of ijder (cr cr) kunnen zijn. In principe is de wijze van vererving eenvoudig want er zijn maar zes verschiende oudercombinaties mogeijk (zie tabe 1). Tabe 1: Paringscombinaties Nakomeingen Ouders vrij drager ijder 1. CR CR x CR CR (vrij x vrij) 100% CR CR 2. CR CR x CR cr (vrij x drager) 50% CR CR 50% CR cr 3. CR CR x cr cr (vrij x ijder) 100% CR cr 4. CR cr x CR cr (drager x drager) 25% CR CR 50% CR cr 25% cr cr 5. CR cr x cr cr (drager x ijder) 50% CR cr 50% cr cr 6. cr cr x cr cr (ijder x ijder) 100% cr cr 1

2 Gecompiceerd Een probeem bij cryptorchidie is dat het om een zogenaamd sex-imited kenmerk gaat, vrouweijke dieren kunnen genotypisch cryptorchide zijn, echter ze aten de afwijking niet zien in hun fenotype. Dat maakt de seectie tegen de afwijking gecompiceerd. We hebben de handicap dat vrouweijke dieren, behave drager, ook ijder kunnen zijn, zonder dat wij dat in hun fenotype merken. En daarmee suiten we niet aeen sechts de heft van de ijders uit van de fokkerij (aeen de manneijke ijders), we produceren ook nog eens extra dragers en ijders doordat onbedoed vrouweijke ijders voor de fokkerij ingezet kunnen worden. Risico inschatten Indien één van de ouders drager is (CR cr), wordt de heft van de nakomeingen weer drager (de reges 2, 4 en 5 in tabe 1). Indien één van de ouders een erfeijke ijder is (cr cr), dan wordt de beasting van de nakomeingen nog groter (de reges 3, 5 en 6 in de tabe). Het zou dus zomaar kunnen gebeuren dat ae nakomeingen cryptorchide worden nadat een fokker een cryptorchide vader inzet en de pech heeft dat de moeder ook erfeijk cryptorchide is. Vrouweijke fokdieren vormen het knepunt in de seectie tegen cryptorchidie omdat we de ijders niet kunnen herkennen. We kunnen hooguit de risico s inschatten op basis van hun verwanten. Een vrouweijk dier dat een cryptorchide voe broer heeft, heeft een kans van minimaa 75 procent om zef drager òf ijder te zijn. Hoe groot die kans is, hangt af van de oudercombinatie waaruit zij werd geboren (de reges 4 tot en met 6 in tabe 1). Over de erfeijke aaneg van de moeder hebben we vrijwe nooit enige zekerheid maar die is in ieder geva drager of ijder. As de omvang van het ras, van de genenpoo, dat toeaat, is het aan te beveen voe zusters van cryptorchide uit te suiten van de fokkerij. Mannenoverschot, vrouwentekort A meer dan veertig jaar geeden werd bij honden vastgested dat er in de en waarin cryptorchide voorkomen, sprake is van een mannenoverschot dan we een vrouwentekort. Waar dit door werd veroorzaakt, was onbekend. Er waren aeen maar theorieën. Sommigen verondersteden dat de cryptorchide in een vroeg-embryonaa stadium zouden sterven, de afwijking zou etaa zijn voor vrouweijke ijders. As dit zo zou zijn, dan zou dat consequenties moeten hebben voor de grootte. De en waarin cryptorchide werden geboren, zouden dan gemidded keiner moeten zijn dan de overige en. Een andere verondersteing was, dat de cryptorchide mogeijk vrouweijke dieren zijn die ergens in de vroegste fase van hun ontwikkeing zijn ontspoord. Daardoor zouden ze een manneijk fenotype zijn gaan ontwikkeen. As dat zo zou zijn, dan zouden en waarin cryptorchide geboren werden, gemidded ongeveer even groot moeten zijn as de overige en. Bij beide verondersteingen waren a kritische kanttekeningen te paatsen op grond van de resutaten van eerder onderzoek. Beide theorieën kònden niet waar zijn, zovee was bekend. Onderzoek Om zicht te krijgen op de wijze van vererving, en met name ook op de reaties tussen de genotypen en de bijbehorende fenotypen, werd een grootschaig onderzoek uitgevoerd (zie tabe 2). Bij twaaf hondenrassen werden de gespeende en van in totaa en geanayseerd. In de totae groep van en werden 405 cryptorchide gevonden. Hun ouders werden aangemerkt as dragers en vervogens werden ae en uit twee dragers, totaa 619 en, vergeeken met de overige en. Verrassende uitkomst De meest verrassende uitkomst van dit onderzoek was dat de en uit twee dragers gemidded meer dan een have pup groter waren dan de overige en, meer dan 10% procent (zie tabe 3). Dat verschi werd voora veroorzaakt door een gemidded groter. Dit grotere gaat samen met hee bekte afname van het in die en. Het ijkt redeijk om te verondersteen dat die tijdens de dracht veroren zijn gegaan door de toegenomen onderinge concurrentie in de baarmoeder en mogeijk ook tijdens de zoogiode in de grotere en. Kenneijk hebben en (pups) uit twee dragers een seectief voordee. Anders geformueerd: as we niet zouden seecteren tegen cryptorchidie, zou de afwijking een steeds grotere verspreiding krijgen in de popuatie. De combinaties tussen twee dragers everen een reatief grotere bijdrage aan de genenpoo van de vogende generatie dan de overige combinaties. Er is dus bijkbaar iets, een nog onbekend mechanisme, dat de vitaiteit van nakomeingen van twee dragers positief beïnvoedt. Dit 2

3 seectieve voordee wordt maar bekt teniet gedaan door de steriiteit van de tweezijdig cryptorchide, de eenzijdig cryptorchide zijn gewoon vruchtbaar. Seectie tegen cryptorchidie Ondanks dat er a vee tientaen jaren wordt geseecteerd tegen cryptorchidie, bijkt het probeem hardnekkig en bijna onuitroeibaar te zijn in vrijwe ae rassen. Er zijn redenen om tegen de afwijking te seecteren. Naast dat cryptorchide niet worden toegeaten op de shows, is een beangrijker reden dat de niet-ingedaade testikes een verhoogde kans hebben op tumorvorming, met ae gevogen vandien voor het wezijn van het dier. De basis voor de reatief hoge centages cryptorchidie bij een rassen werd geegd bij de vorming, het ontstaan, van de rassen en van de ijnen daarin. In het streven om met toepassing van inteet kenmerken vast te eggen, werden ook minder gewenste kenmerken vastgeegd, of op z n minst, in hun verspreiding bevorderd. De fokkers meenden dat ze dit soort nare bijeffecten van inteet de baas konden bijven met seectie tegen de ongewenste kenmerken. Voor cryptorchidie, en daarnaast voor nog een indrukwekkende reeks van erfeijke afwijkingen, bijkt dat niet te ukken. Grenzen van seectie Bij de seectie tegen cryptorchidie hebben we inmiddes een beed van waar we tegen onze grenzen aanopen. Het probeem is dat we enerzijds de vrouweijke ijders niet kunnen herkennen, en dus ook niet kunnen uitsuiten, en dat anderzijds de combinatie van dragers een seectief voordee heeft waardoor de afwijking extra wordt verspreid. Dat seectieve voordee is maar kein, maar evert een onmiskenbare bijdrage aan de overeving van de afwijking binnen de popuatie. Indien we tegen een afwijking seecteren door het uitsuiten van ijders, za in de oop van de opeenvogende generaties het centage nieuw-geboren ijders afnemen. Dat gedt ook wanneer we sechts de heft van de ijders (kunnen) uitsuiten van de fokkerij. Dat het cryptorchidie-centage gedurende vee generaties niet afnam bij noga wat rassen en ijnen, kan voor een dee worden verkaard met het seectieve voordee van dragercombinaties. Er is echter meer aan de hand. Door de wijze van fokken, door het systematisch toepassen van inteet in een te keine genenpoo, wordt de overmatige verspreiding van erfeijke afwijkingen bevorderd. Het centage dragers in de popuatie is een veevoud van het centage ijders (bij 1% ijders hebben we 18% dragers, bij 4% ijders zefs 32% dragers). Bij de uitverkiezing van die ene su-ouder, die een fikse bijdrage mag everen aan de genenpoo van de vogende generatie, is de kans groot dat die toevaig drager is voor cryptorchidie. En daarna, in de combinaties met andere dragers, werkt dat seectieve voordee in ons nadee. En voor zover het ot ons gunstig gezind is, en onze su-ouder is geen drager voor cryptorchidie, dan za die vast we drager zijn voor enkee andere van de honderden erfeijke afwijkingen die we bij onze rassen (gaan) tegenkomen. We moeten niet vergeten dat, etterijk, ek dier drager is voor vee tientaen erfeijke afwijkingen. As we in ons ras erfeijke defecten zoas cryptorchidie wien terugdringen, dan zuen we, waar dat maar mogeijk is, ijders moeten uitsuiten van de fokkerij. Verder doet de fokker er verstandig aan om op zoek te gaan naar de meest onverwante partners voor zijn fokdieren. Daarmee heeft hij de beste kansen op pups zonder erfeijke probemen. Bron : De Hondenwered, Jrg. 64 (12), december

4 Tabe 2: Anayse van speengegevens De gegevens hebben voor ek van de rassen betrekking op een aaneengesoten iode waarin ae geregistreerde en werden geanayseerd. De sex ratio s (het gespeende 100 gespeende ) geven een beed van het effect dat combinaties tussen twee dragers op de gesachtsverhouding hebben. speengegevens van ae geanayseerde en speengegevens van en uit twee dragers en sex ratio crypt. en sex ratio % crypt in de popuati e Beage , ,0 1,9 Border Terrier , ,5 4,7 Boxer , ,7 3,6 Cairn Terrier , ,5 0,7 Chow Chow , ,7 2,6 Drentsche Patrijshond , ,0 2,0 Duitse Brak , ,3 3,6 Fatcoated Retriever , ,0 0,6 Schapendoes , ,7 0,6 Schotse Herdershond , ,3 1,0 Shetand Sheepdog , ,4 3,2 West High. White Terr , ,6 0,9 totaa gemidded ras , ,7 2,1 4

5 Tabe 3: Vergeijking van speenresutaten. De fokdieren zijn verdeed in dragers (C) en niet-dragers (NC) en vervogens zijn de speengegevens van de vier mogeijke oudercombinaties vergeeken. Let we, dieren die as niet-drager (NC) te boek staan, zijn dieren waarvoor niet kon worden bewezen dat ze drager zijn. C reu en C teef C reu en NC teef NC reu en C teef NC reu en NC teef totaa totaa totaa totaa Beage 3,07 1,79 4,86 2,63 2,65 5,28 1,75 2,25 4,00 2,63 2,32 4,95 Border Terrier 3,03 2,00 5,03 1,96 2,46 4,42 1,44 2,89 4,33 2,29 2,10 4,39 Boxer 3,61 2,55 6,15 2,45 2,61 5,06 1,00 1,50 2,50 2,49 2,41 4,90 Cairn Terrier 2,52 1,72 4,24 1,95 1,99 3,94 1,82 1,95 3,77 2,01 1,97 3,98 Chow Chow 2,92 1,69 4,62 1,97 2,24 4,21 2,00 1,00 3,00 1,94 2,13 4,07 Drentsche Patrijshond 3,61 2,72 6,33 3,02 2,79 5,82 2,86 3,15 6,02 3,05 2,94 5,99 Duitse Brak 2,88 2,31 5,19 2,09 3,18 5,27 2,50 1,50 4,00 2,22 2,18 4,40 Fatcoated Retriever 4,33 4,17 8,50 3,61 4,15 7,76 3,33 2,33 5,67 3,89 3,68 7,58 Schapendoes 3,86 3,23 7,09 3,16 2,73 5,90 2,70 2,65 5,35 2,99 3,11 6,10 Schotse Herdershond 3,28 2,46 5,74 2,74 2,51 5,26 3,19 2,19 5,38 2,59 2,53 5,11 Shetand Sheepdog 2,00 1,58 3,58 1,74 1,69 3,43 1,66 1,75 3,41 1,69 1,76 3,45 West High. White Terr. 1,97 1,92 3,90 1,81 1,98 3,79 1,26 1,58 2,84 1,80 2,00 3,80 gemiddeden 3,09 2,34 5,44 2,43 2,58 5,01 2,13 2,06 4,19 2,47 2,43 4, P-waarden 16 0, ,477 0,860 0,693 0,100 0,536 0, Toeichting: de P-waarden geven aan hoe groot (of kein) de kans is dat deze uitkomsten optreden wanneer het om toevaige afwijkingen zou gaan binnen de NC x NC groep. Dus bijvoorbeed, de kans dat er in de C x C groep door toeva deze (extreem) grote en zouden ontstaan is 0,000005, zo ook is de kans dat we ten gevoge van toevaigheden deze en zouden vinden 0, Het is zó onwaarschijnijk dat deze uitkomsten door toeva worden veroorzaakt, dat we mogen aannemen dat er sprake is van een systematische invoed van de combinatie van twee dragers. 5