Essay: Het gebruik van persuasive design om recidive criminele jongeren te verminderen

Transcriptie

1 Essay: Het gebruik van persuasive design om recidive criminele jongeren te verminderen Sylvana Noorbergen Studentnummer: Jaar 3 - UXD Dream Discover Do 27 mei 2015 Cursuscode: JDE-SEMUX.3V-13 Docent: Hans Kemp

2 Het gebruik van persuasive design om het aantal criminele recidive jongeren te verminderen Technologie probeert steeds vaker het gedrag van de gebruiker te beïnvloeden. Dit gebeurt zowel om mensen te manipuleren iets te doen wat ze niet willen als om hen juist te motiveren hun doelen te behalen. Maar hoe kan dit toegepast worden om het aantal criminele recidive jongeren te verminderen? In de loop van de jaren zijn er vele programma s opgezet om jeugdcriminaliteit tegen te gaan en recidive te verminderen, de één succesvoller dan de ander. Van de jongeren die een misdaad gepleegd hebben gaat 35% binnen twee jaar weer de fout in. (Rijksoverheid) Het gebruik van technologie gaat nu langzaam een rol spelen in de recidive reductie programma s. Persuasive design kan voor designers een krachtige tool zijn om voor gedragsverandering te zorgen en daarom ga ik met dat oogpunt naar de programma s kijken die gebruik maken van technologie bij de behandeling en hoe goed ze erin slagen om het gedrag van doelgroep te beïnvloeden. Aanpak van recidive Al jaren wordt er onderzoek gedaan naar wat nou de meest effectieve aanpak is voor het verlagen van recidive. (Natuurlijk in combinatie met zo laag mogelijke kosten.) Uit onderzoek blijkt dat het betrekken van de ouders in de behandeling erg effectief kan zijn. De ouders kunnen dan een doorslaggevende factor zijn om door te zetten wanneer ze besloten hebben hun criminele levensstijl achter zich te laten. Het blijkt namelijk voor jongeren lastiger om empathie voor het slachtoffer te ontwikkelen dan empathie voor hun ouders. Door ze bewust te maken voor de situatie waarin zij hun ouders hebben geplaatst kan dat voorkomen dat ze de misdaad na hun vrijlating zullen herhalen. (van Drie, Weijers, Prop, & Huijer, 2013) Uit een ander onderzoek blijkt dat het criminele gedrag sterk afneemt wanneer ze eenmaal hun twintigste levensjaar bereiken. Dit is ook het moment dat de hersenen pas echt volgroeid zijn en ze beter de gevolgen van hun gedrag kunnen inzien. Prestaties waar ze eerst nog trots op waren, schamen zij zich nu voor. De cool-factor is er dan dus af. Vrijwel alle jonge criminele zijn compleet op het rechte pad wanneer ze de 28 hebben bereikt. Het aantal dat nog actief is het criminele circuit als volwassene is dan ook erg klein. (Weijers, 2015) Een groot obstakel bij jongere criminele is dus het inlaten zien van de gevolgen van hun acties. In veel programma s wordt ook gebruik gemaakt van het opstellen van doelen die bereikt moeten worden. Hierbij worden dan kleine, behapbare doelen opgesteld die goed te halen zijn zodat de participant leert om doelgericht te werken. Vaak wordt met deze methode gewerkt om een baan te vinden en te houden. Of om na de vrijlating ervoor te zorgen dat ze de kennis die ze hebben opgedaan in de instelling in de praktijk kunnen toepassen. (Minder agressief reageren, beter contact met hun familie, etc.) Het nadeel van deze aanpak is dat de misdadiger al gemotiveerd moet zijn om zijn leven te verbeteren bij het begin van dit programma. Is hij dit niet dan is de kans klein dat er ook echt gewerkt gaat worden om de doelen te behalen. Bij deze aanpak worden de doelen samen met de participanten opgesteld waardoor zij deze doelen wel echt willen halen. Hierdoor leren ze erachter komen hoe ze weten wat ze zelf willen en waar hun interesses liggen. (Stichting 180)

3 Gedragsverandering Als je ontwerpt voor gedragsverandering, is het Behavior model van BJ Fogg handig om tijdens het ontwerpen erbij te houden en om je oplossing mee te toetsen. Dit model stelt dat om voor gedragsverandering te zorgen -of het nou is om bepaald gedrag te verminderen, juist te laten toenemen of helemaal te stoppen- je op één of meerdere van deze categorieën moet inspelen: - Trigger: Dit kunnen verschillende dingen zijn zoals bijvoorbeeld een geluidje van je telefoon dat aangeeft dat je een nieuwe notificatie hebt en je er toe zet om op je telefoon te gaan kijken. Of bijvoorbeeld een knorrende maag dat weer een aanleiding is om iets te eten. - Motivation: Waarom doe je dit? En waarom wil je dit bereiken? Drie basis motivaties zijn sensation (pleasure/pain), anticipation (hope/fear) en belonging (social acceptation/ social rejection) - Ability: Dit gaat over de mate waarin iets uitgevoerd kan worden. Is het erg makkelijk of juist moeilijk? In totaal praat het model over vijftien verschillende gedragsveranderingen, van eenmalig tot permanent. Op basis van het type verandering dat je teweeg wilt brengen pas je de trigger, motivatie en vermogen anders toe. Afbeelding 1: De Fogg Behavior Grid (Fogg)

4 Analyses Bij het onderzoeken van dit onderwerp werd al snel duidelijk dat het gebruik van technologie in het verlagen van recidive nog echt in de kinderschoenen staat. Op dit moment zijn er wereldwijd nog maar enkele experimentele programma s uitgevoerd. Enkele van deze programma s heb ik aan de hand van het behavior model geanalyseerd. Hierbij is gelet op de aanwezigheid van de trigger, motivation, ability en of ze geslaagd zijn om voor de gewenste gedragsverandering te zorgen. Het eerste programma is RealVictory dat in Amerika loopt. Dit programma loopt het grootste gedeelte wanneer de jonge criminele uit de instelling zijn gekomen. Voor hun vrijlating zijn er zes bijeenkomsten waarin de gebruiker er achter moet komen welke doelen ze willen bereiken. In de op één na laatste sessie krijgen ze een telefoon met daarop de phone coach. De gebruiker heeft dan met zijn begeleider de doelen opgebroken in kleinere doelen en afgesproken wanneer hij/zij gebeld wordt. Gebeld staat tussen haakjes want de phone coach is geen echt persoon maar een automatisch systeem. Bij elk telefoontje moeten drie vragen beantwoord worden: Heb je je goed gedragen sinds de vorige update?, Hoe heb je aan je doelen gewerkt? en Welke resultaten heeft dit opgeleverd? Wanneer je deze vragen beantwoord hebt krijgt de gebruiker een vooraf opgenomen bericht te horen van z n familie of begeleider die de gebruiker aanmoedigt door te zetten. Wanneer de vragen niet of negatief beantwoord zijn krijgt de gebruiker een andere bericht te horen dan wanneer de vragen positief beantwoord zijn. (Hubbard Jr., 2014) De phone coach heeft twee doelen: Het doen van nieuw gedrag (Green span uit het model van Fogg) in de vorm van een jaar dagelijks de phone coach gebruiken. Het tweede doel is zorgen dat de gebruiker voor altijd stopt met crimineel gedrag (Black path). Dit wordt gezien als de lastigste van alle gedragsveranderingen omdat het vaak gekoppeld is met negatief gedrag. De trigger in het geval van de Green span is het af laten gaan van de telefoon om aan te geven dat de vragen beantwoord moeten worden. De motivatie om dit in te vullen is omdat dit de gebruiker inzicht geeft hoe zij er voor staan in het behalen van hun doelen. De begeleider heeft daarnaast ook toegang tot deze antwoorden en neemt contact op wanneer de gebruiker twee dagen niks heeft opgenomen. Daarnaast krijgen ze aan het eind van het invullen een aanmoedigende boodschap van een bekende uit hun omgeving dat weer voor extra motivatie moet zorgen om door te blijven zetten. Ze zorgen dat alle gebruikers het vermogen (ability) hebben om deel te nemen aan het programma door ze van een telefoon te voorzien. Er wordt dan gelijk gekeken of alle telefoons goed werken en ze krijgen uitleg hoe de phone coach werkt. Voor het gebruik van de phone coach kunnen ze zelf een tijd uit kiezen wanneer ze gebeld worden zodat dat op een moment gebeurt dat voor hen uitkomt. Vaak staat angst in de weg voor het slagen van de green span. Deze angst komt van voort uit vragen zoals: Neemt dit veel tijd in beslag? of Hoeveel moeite kost dit? Deze vragen worden bij deze bijeenkomst al getackeld waardoor dit obstakel hier al overwonnen kan worden. In het geval van de black path is de telefoon die afgaat ook een trigger; dit herinnert de gebruiker aan zijn lessen en aan zijn doelen om op het rechte pad te blijven. De motivatie om geen crimineel gedrag te vertonen is het niet willen teleurstellen van hun familie. Het vermogen om weer te terug te vallen op het oude gedrag wordt met de phone coach zelf niet moeilijker of onaantrekkelijker gemaakt. Een ander voorbeeld, een die op dit moment nog niet wordt toegepast in de behandeling van jonge delinquenten, is Dojo. Dit is een serious game die de gebruiker helpt met het onder controle krijgen van zijn of haar emoties. Het spel is vooral gericht op angst, woede en frustratie, gevoelens die veel jonge criminele ook niet onder controle hebben. Dojo is niet zomaar een standaard het spel, het maakt gebruikt van sensoren die je je bloeddruk en het zweet percentage op de huid meten. Deze feedback wordt verwerkt in de game waardoor het moeilijker of makkelijker op basis van hun emoties. In het spel krijgt de gebruiker oefeningen waarmee ze tot rust kunnen komen en de moeilijkheidsgraad van snel kunnen verlagen. (Gamedesk, 2014)

5 Afbeelding 2: Sensoren meten lichaamsfuncties en verwerken dit in het spel (Gamedesk) Dojo is een green path: Het leert de gebruiker nieuw gedrag aan dat ze vanaf dat moment moeten gebruiken om hun angst, woede en frustratie onder controle te houden. De trigger om de oefeningen toe te passen is het stressniveau balkje en de verhoging van de moeilijkheidsgraad. De motivatie is hierbij het willen behalen van het level. Deze oefeningen worden in het spel uitgelegd waardoor de ability laag is. Waar nog wel de valkuil van deze toepassing ligt is dat het alleen te spelen is als je een computer en de bijbehorende meetinstrumenten hebt. Zonder de meetinstrumenten is het spel niet speelbaar omdat het afhankelijk is van de lichaamsfeedback van de gebruiker. Wat kan beter? Bij de phone coach zou meer op de social acception/rejection in gespeeld kunnen worden. Ze krijgen geen real-time feedback van hun omgeving. Alle feedback die ze krijgen is al vooraf opgenomen. Als de omgeving de mogelijkheid heeft om real-time feedback te geven zijn de gevolgen voor het niet opnemen van de telefoon groter omdat de omgeving dit dan weet. Uit onderzoek blijkt tenslotte dat het betrekken van de omgeving effectief werkt bij het aanpakken van recidive en die is bij de phone coach nu minimaal. Een groot verschil tussen de phone coach en de serious game Dojo ligt in de doelen van de middelen. De phone coach gaat er vanuit dat je alle middelen al hebt om verder te kunnen en dat je die gewoon moet blijven toepassen en Dojo geeft je juist die handvaten om te kunnen veranderen. Bij de phone coach mist dan ook de mogelijkheid om hulp te vragen als je moeite hebt om een doel te bereiken. Bij Dojo is het dan weer een obstakel dat het spel thuis niet gespeeld kan worden en daardoor de oefeningen niet herhaald kunnen worden in hun eigen omgeving. Het spelen van een video spel is juist een laagdrempelige oefeningen die daar goed uitgevoerd zou kunnen worden. In de toekomst zou een smartwatch hiervoor een oplossing kunnen bieden omdat deze ook de mogelijkheid geeft om lichaamsfuncties te meten. Conclusie Het toepassen van persuasive desgin met behulp van technologie wordt nog zeer weinig gedaan. Op dit moment wordt er wel geëxperimenteerd met het gebruik van serious gaming bij het aanleren van nieuw gedrag. Dit is dan ook de kant waarin ik de behandeling om recidive te verminderen op zie gaan. Op dit moment is er op dit gebied nog niets specifiek voor criminele jongeren op de markt gebracht maar is er wel een veelbelovend spel dat ook in jeugdinstellingen nuttig zou kunnen zijn bij het leren onder controle krijgen van angst, woede en frustratie. Door dat serious gaming een goed middel kan zijn om een beleving over te brengen zou het ook toegepast kunnen worden om de ervaring van het slachtoffer over te brengen.

6 Bronnenlijst Fogg, B. (sd). Behavior grid. Opgeroepen op 05 14, 2015, van Behavior wizard: behaviorwizard.org/wp/behavior-grid/ Fogg, B. The Fogg Behavior Grid. The Fogg Behavior Grid. Stanford University, Stanford. Gamedesk. (2014). Dojo. Opgeroepen op 05 21, 2015, van Gamedesk: Hubbard Jr., R. L. (2014). RealVictory and Recidivism: An Examination of the RealVictory Program. Department of Sociology. Provo: Brigham Young University. Rijksoverheid. (sd). Recidive verminderen. Opgeroepen op 05 15, 2015, van Rijksoverheid: rijksoverheid.nl/onderwerpen/recidive/verminderen-recidive Stichting 180. (sd). Veiligheid en justitie. Opgeroepen op 04 25, 2015, van Stichting 180: programma/justitie van Drie, D., Weijers, I., Prop, L., & Huijer, J. (2013). Jeugdige veelplegers vijf jaar later. Utrecht: Universiteit Utrecht/Willem Pompe Instituut. Weijers, I. (2015). Jonge veelpleger groeien eruit, tenzij ze slagen. In I. Weijers, & C. Eliaerts, Jeugdcriminologie. Den Haag: Boom.