Permanente uitsluiting van toegang tot de reguliere lessen zonder een verwijderingsprocedure te starten, is niet toegestaan.

Transcriptie

1 Permanente uitsluiting van toegang tot de reguliere lessen zonder een verwijderingsprocedure te starten, is niet toegestaan. in het geding tussen: ADVIES de heer en mevrouw A, wonende te B, verzoekers, en Stichting C, gevestigd te B, het bevoegd gezag van school D te B, verweerder Geschillencommissie 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Op 25 februari 2017 hebben verzoekers bij de Landelijke Klachtencommissie Onderwijs een klacht ingediend over de externe schorsing op 24 februari 2017 van hun zoon E. Uit aanvullende stukken en telefonische toelichting door verzoekers bleek dat het door hun ingediend geschil verschillende aspecten bevatte die betrekking hebben op een (voorgenomen) verwijdering van E. Daarop hebben verzoekers ervoor gekozen de behandeling van dit geschil door de Commissie te laten plaatsvinden. Het klaagschrift is daarna als verzoekschrift door de Commissie in behandeling genomen. Verzoekers hebben bij berichten van 28 maart, 4 april en 10 april 2017 nog aanvullende informatie ingediend. Verweerder heeft op 28 maart 2017 een verweerschrift ingediend. De mondelinge behandeling van het geschil vond plaats op 11 april 2017 te Utrecht. Verzoekers waren ter zitting aanwezig. Namens verweerder waren aanwezig ter zitting de heer F, rector van D, en de heer G, conrector. Namens het samenwerkingsverband H was ter zitting aanwezig de heer I, beleidsmedewerker. 2. DE FEITEN 1. Verzoekers zijn de ouders van E. E is 12 jaar en is in september 2016 begonnen in de brugklas van D te B, een reguliere school voor voortgezet onderwijs, in de sportklas. Verzoekers hebben bij de aanmelding aangegeven dat sprake was van een stagnering in de sociaal emotionele ontwikkeling bij E. In groep 6/7 van de basisschool was E gediagnosticeerd: hij zou op sociaal-emotioneel niveau drie jaar ouder zijn dan zijn kalenderleeftijd en er zou geen sprake zijn van adhd. 2. Op 13 oktober 2016 is E in een fastfood-restaurant bedreigd, fysiek aangevallen en bestolen door een groep van negen jongens. Volgens verzoekers is het onwenselijk gedrag van E hierna verergerd / advies d.d. 17 mei 2017 pagina 1 van 5

2 3. In december 2016 hebben verzoekers hulpverlening ingeschakeld in de persoon van een kinderpsychologe. Ook een wijkteammedewerker werd ingeschakeld en in februari 2017 hebben verzoekers E voor een emotie-regulatietraining aangemeld een coachings- en therapiebureau voor kinderen en jongeren. Op 6 april 2017 is E gestart met Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) therapie. 4. Op 21 december 2016 is E geschorst omdat hij op school betrokken was bij een incident. Het betrof een interne schorsing van één dag waarbij E wel op school moest zijn maar niet toegelaten werd tot de lessen. Op 24 februari 2017 is E voor de duur van vijf dagen geschorst omdat hij het gezag van een docent zou hebben ondermijnd. De school noemt dit een externe schorsing. De school heeft verzoekers en E uitgenodigd voor een gesprek op 6 maart 2017, de dag na de voorjaarsvakantie, om te bespreken of er nog mogelijkheden voor E zijn op school of dat het verstandig is om naar een andere school te gaan. 5. Sinds 24 februari 2017 zit E thuis. Hij maakt zijn schoolwerk thuis. 6. Verzoekers willen niet dat E in een observatieklas komt want zij ervaren dat alsof zij daarmee zeggen dat E een gedragsprobleem of een gedragsstoornis heeft. Verzoekers zijn wel gaan kijken in de sluisklas, gehuisvest op de locatie van de vso-school J maar vinden het type leerlingen dat daar zit niet passen bij E. Daarop is een observatietraject voorgesteld op school K, een reguliere vo-school vallende onder hetzelfde swv, als overbrugging tot aan het volgende schooljaar. E heeft daar inmiddels kennis gemaakt en zal daar starten. Hij blijft ingeschreven bij school D. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Standpunt verzoekers E is een puber die door omstandigheden extra steun nodig heeft en last heeft van overprikkeling. Hij wordt op school overvraagd en het time-out systeem is te onduidelijk. Ook zat hij in een hele drukke klas waar het erg onrustig was. Er lijkt sprake van impulsief gedrag; hij doet zijn best maar het overkomt hem allemaal. Verzoekers vinden de eerste schorsing terecht want E mag niet vechten en schelden. E is de tweede keer echter ten onrechte geschorst en verzoekers willen niet dat hij op een nieuwe school negatief start. Verzoekers willen niet dat E terugkeert naar school, naar eigen zeggen om nog meer (emotionele) schade te voorkomen. Verzoekers zijn welwillend geweest door te gaan kijken naar de sluisklas. Verzoekers willen graag dat E de laatste elf weken van het schooljaar onderwijs kan volgen op een reguliere school zonder het gevoel te krijgen dat alles aan hem ligt. Ook de school heeft behoorlijk wat steken laten vallen. Doordat E nu thuis huiswerk maakt en uitleg mist, gaan zijn cijfers omlaag. Voor volgend schooljaar staat E ingeschreven bij school L (een kleinere, ook reguliere school) waar hij hopelijk het tweede jaar mag instromen. Desgevraagd verklaren verzoekers belang te hebben bij een oordeel van de Commissie omdat thans nog niet duidelijk is op welke school E onderwijs kan volgen en hij mogelijk terug moet naar school D / advies d.d. 17 mei 2017 pagina 2 van 5

3 Standpunt verweerder De school heeft veel ondersteuning geboden maar desondanks bleef E ontoelaatbaar gedrag vertonen en was hij de veroorzaker van veel onrust in de klas. De geboden ondersteuning bestond uit time-outs, het stellen van grenzen bij overtreding van de regels door E (door middel van gesprekken, individuele hulp, gerichte interventies op klasniveau, sancties en schorsing). Omdat er al veel hulp door verzoekers zelf in gang was gezet, leek het niet nodig om ook nog een orthopedagoog vanuit school in te zetten. Verzoekers waren tevreden met de geboden ondersteuning totdat bleek dat het niet goed meer ging op school. Beleid is dat na een interne schorsing bij herhaling of bij een zwaarder incident, een externe schorsing volgt. Daarom is E op 24 februari 2017 extern geschorst en kreeg daardoor geen toegang meer tot de school. Verzoekers hebben, nadat E op 24 februari 2017 was geschorst, zelf aangegeven geen vertrouwen meer te hebben in de school en dat zij E daarom op een andere school wilden. De school heeft deze wens ondersteund en is bereid geweest de overdracht met ouders samen te doen zodat de zorgvraag door de nieuwe school duidelijk was op een manier waar ouders volledig bij betrokken waren. Inmiddels is een traject gestart om de plaatsing op school L op een zorgvuldige manier mogelijk te maken. Omdat deze school heeft aangegeven meer zorginformatie nodig te hebben is een observatietraject aangeboden, in eerste instantie bij de sluisklas van school J, maar dat wilden verzoekers niet. Daarom is inmiddels een observatietraject bij school K voorgesteld. Verweerder heeft verzoekers voorgehouden dat E leerplichtig is en naar school moet. Verweerder stelt dat geen sprake is van een (voorgenomen) verwijdering omdat E na afloop van de schorsing terecht kon op de sluisklas. Er is geen opp opgesteld omdat bij school niet bekend was dat E een extra ondersteuningsbehoefte zou hebben. Bij de overdracht vanuit de basisschool was dit ook niet aangegeven. Op enig moment is school er bij toeval achter gekomen dat de basisschool van E er eveneens tegenaan liep dat ouders niets wilden. 4. INBRENG SAMENWERKINGSVERBAND Het samenwerkingsverband geeft aan dat ondersteuning zoveel mogelijk op schoolniveau plaatsvindt. Op 9 maart 2017 is E door verweerder aangemeld bij het zorgplatform van het samenwerkingsverband. Op basis van het aangeleverde dossier heeft het zorgplatform geadviseerd om E voor een periode van maximaal 15 weken te plaatsen in de zogenoemde sluisklas, een klas, gevestigd in de school voor voortgezet speciaal onderwijs J, waar voortgezet onderwijs op alle niveaus wordt geboden. Het samenwerkingsverband verklaart desgevraagd dat er normaal gesproken een ontwikkelingsperspectief (opp) wordt aangeleverd bij een verzoek tot plaatsing in een observatieklas. Dat er in dit geval geen opp is opgesteld, is geen belemmering voor een daadwerkelijke plaatsing omdat sprake was van dreigende uitval. Er gaan jaarlijks circa tachtig leerlingen naar de sluisklas. De sluisklas bestaat al geruime tijd en E is de tweede leerling waarvan de ouders de plaatsing weigeren / advies d.d. 17 mei 2017 pagina 3 van 5

4 5. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE Bevoegdheid en ontvankelijkheid Op grond van artikel 27c lid 2 sub b van de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO) kunnen aan de Commissie geschillen worden voorgelegd die verband houden met de verwijdering van een leerling. Voor wat de beoordeling van de bevoegdheid van de Commissie betreft stelt zij een voornemen tot verwijderen hieraan gelijk. Het geschil heeft hierop betrekking omdat de leerling thuis zit en er feitelijk sprake is van een voortdurende schorsing en de leerling uitstroom naar een observatieplek op een andere onderwijslocatie, wordt voorgehouden. De beslissing tot schorsing/thuisplaatsing van E is niet geformuleerd als een (voornemen tot) verwijdering en mogelijk ook niet als zodanig beoogd door verweerder. De feitelijke situatie dient echter wel als zodanig te worden aangemerkt omdat de leerling permanent van het onderwijs op de school is uitgesloten. De Commissie komt dan ook tot de conclusie dat zij bevoegd is. Nu het verzoek voorts tijdig is ingediend is het verzoek ontvankelijk. Hoewel verzoekers het vertrouwen in de school hebben opgezegd, hebben zij belang bij de beoordeling van het verzoek door de Commissie omdat E ten tijde van de hoorzitting thuis zat en het nog niet zeker is dat er een andere school is gevonden. Inhoudelijke beoordeling Op grond van de overgelegde stukken is gebleken dat E meerdere malen grensoverschrijdend gedrag heeft vertoond op basis waarvan hij op 21 december 2016 voor een dag intern is geschorst en na een incident op 24 februari 2017, ook extern is geschorst voor de duur van vijf dagen. Verweerder heeft daarop observatie voorgesteld om te bezien welke structuur en ondersteuning E nodig heeft. Op het moment dat het verweerder duidelijk werd dat verzoekers de voorgestelde plaatsing in de sluisklas niet wenselijk vonden en verzoekers voorts mededeelden dat een terugkeer van E naar school D wat hen betreft evenmin aan de orde was, had verweerder de regie dienen te behouden en de zorgplicht moeten oppakken. In een dergelijke situatie staat de school voor de keuze om, na een afkoelingsperiode (schorsing) die wettelijk is gemaximeerd tot één week (artikel 13 lid 1 Inrichtingsbesluit WVO), de leerling opnieuw toe te laten tot het onderwijs, dan wel deze te verwijderen, met de mogelijkheid van voortdurende schorsing tot de verwijderingsbeslissing (artikel 14 lid 2 Inrichtingsbesluit WVO). De weg die verweerder is ingeslagen, die van een formeel niet bestaande maatregel van thuisplaatsing, is met dit wettelijk kader niet verenigbaar. Dit neemt niet weg dat de Commissie begrip heeft voor de bedoelingen van verweerder, die niet naar het middel van verwijdering wil grijpen, maar observatie van E in de sluisklas een betere oplossing vindt. Maar de tijd en ruimte om dit te realiseren, liggen in de periode van de afkoelingsweek of in de periode hangende een verwijderingsprocedure. Het is de Commissie niet aannemelijk geworden dat het door E vertoonde gedrag dermate ernstig was dat de school in redelijkheid tot de beslissing heeft kunnen komen om hem permanent uit te sluiten van toegang tot het regulier lesaanbod. Duidelijk is dat E weigerde de klas te verlaten en / advies d.d. 17 mei 2017 pagina 4 van 5

5 moeite heeft met gezag/autoriteit, hetgeen kan worden geduid als het ondermijnen van het gezag van de leerkracht. Maar dat deze situatie zodanig ernstig was dat hierdoor de veiligheid van de leerkrachten en/of medeleerlingen in het geding was of dat anderszins sprake was van een zeer ernstig incident is de Commissie niet gebleken. De door verweerder getroffen maatregel is daarom niet proportioneel geweest. Evenmin heeft verweerder onderzocht of het beoogde doel van de maatregel, het weten te voorkomen van nieuwe incidenten en het bieden van (meer) structuur aan E, op een andere manier bereikt had kunnen worden. Wanneer als gevolg van gedrag van E bij zijn school twijfel gaat ontstaan of hij het onderwijs onveranderd kan blijven volgen, dient de school tijdig onderzoek te starten over de vraag of E in aanmerking moet komen voor extra ondersteuning en voor hem een ontwikkelingsperspectief moet worden opgesteld. Deze verplichtingen vloeien voort uit de regelgeving over. De school is hiertoe niet overgegaan. Alles overziend heeft de school van verweerder op verschillende onderdelen onvoldoende invulling gegeven aan de verplichtingen die voortvloeien uit. Bovendien heeft verweerder de beslissing tot permanente uitsluiting van E van school, die feitelijk neerkomt op (voorgenomen) verwijdering, niet in redelijkheid kunnen nemen, omdat de aanleiding daartoe geen of onvoldoende grond biedt. Het vorenstaande leidt ertoe dat de Commissie het verzoek gegrond zal verklaren. Gegeven het feit dat E op zeer korte termijn start op school K en gedurende die periode ingeschreven blijft bij school D is er voor de Commissie geen aanleiding tot het uitbrengen van aanbevelingen. 6. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen oordeelt de Commissie het verzoek gegrond. Aldus gedaan te Utrecht op 17 mei 2017 door mr. D. Ghidei, voorzitter, drs. E. Hoeksma en drs. R.H.A.M. Kraakman, leden, in aanwezigheid van mr. R.M. de Bekker, secretaris. mr. D. Ghidei voorzitter mr. R.M. de Bekker secretaris / advies d.d. 17 mei 2017 pagina 5 van 5