VERSLAG VASTE COMMISSIE VOOR DE GEMEENTERAAD d.d. 2 maart 2015 Aanwezig: Dhr. H. Bellemakers, voorzitter Dhr. J. Graat, commissiegriffier Mevr. M. Bruijsten Otten (CDA), lid : agendapunten 1 t/m 5 Dhr. W. Egelmeers (CDA), lid : agendapunten 1 t/m 5 Mevr. T. de Hoog Van Tiel (CDA), lid : agendapunten 6 t/m 8 Dhr. J. Suijkerbuijk (CDA), lid : agendapunten 6 t/m 8 Dhr. J. van der Cruijsen (SAN), lid : agendapunten 1 t/m 5 Dhr. P. van Loosbroek (SAN), lid : agendapunten 1 t/m 5 en 7 t/m 8 Dhr. J. van de Weem (SAN), lid : agendapunten 6 t/m 8 Mevr. M. van der Zanden Van de Laar (SAN), lid : agendapunt 6 Dhr. R. de Bakker (VVD), lid : agendapunten 1 t/m 8 Dhr. J. Heckathorn (VVD), lid : agendapunten 1 t/m 8 Mevr. M. Sijbers, burgemeester : agendapunten 1 t/m 8 Dhr. P. Reijnen, wethouder : agendapunten 1 t/m 8 Mevr. R. Aben Bellemakers, wethouder : agendapunten 1 t/m 8 Dhr. M. Strik, ambtelijk adviseur college : agendapunten 5 t/m 8 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 1. Opening en mededelingen door de voorzitter De voorzitter opent om 19.30 uur de vergadering en heet de aanwezigen welkom. Er is vooraf een mededeling die ook betrekking heeft op de agenda, niet alleen van vandaag maar ook van de raadsvergadering van 12 maart. Na overleg met de griffier blijkt dat een aantal onderwerpen waarvan wij vanavond nog zullen zeggen of het A of B stukken zijn al in de agenda van 12 maart zijn ingevuld als hamerstuk of bespreekstuk. Daar komt nog de regel bij dat dit wordt vastgesteld na de vergadering van vanavond. Daar kan dus eventueel nog iets in wijzigen. 2 Vaststelling agenda De agenda wordt ongewijzigd vastgesteld. 3. Inventarisatie spreekrecht burgers De heer Rijkers heeft zich aangemeld voor het spreekrecht (agendapunt 7). 4. Vaststelling verslag vergadering 19 januari 2015. Er is één wijzigingsvoorstel binnengekomen, ingediend door mevrouw De Hoog. Ik neem aan dat dit geen verdere problemen met zich meebrengt. Er is op pagina 2 een verkeerde naam in het verslag opgenomen. Waar de heer Egelmeers staat, heeft mevrouw De Hoog- Van Tiel die vraag gesteld. Het verslag wordt vastgesteld overeenkomstig het toegezonden concept en met inachtneming van de bovengenoemde naamswijziging. 5. Raadsvoorstel "Renovatie kleedaccommodatie voetbalvereniging DSV te Sint Anthonis". De voorzitter: Ik geef het woord aan de portefeuillehouder om te kijken of er eventueel bij het voorstel nog verdere mededelingen zijn. Mevrouw Aben Bellemakers: Ik heb geen speciale mededeling. Het voorstel geeft goed weer waar we het over hebben. Renovatie, achterstanden bij DSV. We zitten ook al sinds twee jaar in gesprek over privatisering van de kleedlokalen. Dat zit ook in de eindfase maar in alle gevallen is dit krediet nodig voor de renovatie van de kleedlokalen. Vandaar dat wij het op deze manier aan u 1
gepresenteerd hebben. De voorzitter: Zijn er vanuit de commissie vragen of opmerkingen? Mevrouw Bruijsten Otten: U gaf net zelf al aan dat in de toelichting op het voorstel wordt gesproken over het streven naar privatisering. Dat is misschien al een eind op weg maar wat houdt dat precies in? In het voorgestelde besluit, dus het echte voorstel, staat hierover niets opgenomen. Waarom niet? Waarom is deze investering niet gekoppeld aan ideeën om te privatiseren of als die ideeën nog niet concreet genoeg zijn, waarom is er dan geen voorschot op genomen door voor te stellen dat dit bedrag alsnog in de privatiseringsplannen betrokken zal worden? Ik heb nog een aantal andere vragen. Is die 116.000 euro wel of niet een onderdeel van het privatiseringsvoorstel en welke situatie ontstaat als DSV nee zegt tegen privatisering? Is het op de een of andere wijze niet mogelijk dat dit bedrag toch onderdeel uitmaakt van die eerste stap naar privatisering? Mevrouw Aben Bellemakers: De vragen houden allemaal verband met de privatisering en waarom niet in relatie gebracht. We hebben geprobeerd aan te geven dat er wel een relatie is. Dat we ook een privatiseringsgesprek lopende hebben met DSV en omdat daar nog geen handtekeningen onder staan maar het wel zaak is, of zij het nu gaan doen of wij, dat men voor de bouwvak aan de gang kan zijn. Het bedrag is hoe dan ook 116.000 euro en daarom hebben wij er voor gekozen om eerst te gaan voor het krediet en dan kunnen we het gesprek over privatisering afronden. In de privatisering zullen nog andere zaken zitten. Er zit voor ons een direct financieel voordeel in. Op korte termijn een incidenteel voorstel en op lange termijn een voordeel. Maar ik kon dat op dit moment niet aan u voorleggen omdat wij daarover nog in gesprek zijn. En het krediet hebben wij wel nodig om op te kunnen starten en dan heeft DSV in ieder geval in de afrondende gesprekken, en die zullen meteen hierna weer worden opgepakt, in ieder geval de zekerheid dat dit krediet er ook komt en dat zij ook snel aan de gang kunnen komen. Dus feitelijk is het bedrag een onderdeel van het privatiseringsverhaal. Het zal wat dit betreft geen ander bedrag worden en daarom hebben wij het op deze manier aan u voorgelegd. Mevrouw Bruijsten Otten: Wat betekent dat dan concreet? Praten we er dan over dat DSV over een half jaar geprivatiseerd is? Mevrouw Aben Bellemakers: Wij willen dat op het moment dat duidelijk is na 12 maart of het krediet verleend is, dat wij ook meteen de afrondende gesprekken voor de privatisering doen. Want dan gaat het er over of zij het gaan doen of dat wij het gaan doen. Dat moeten we wel weten. De heer Heckathorn: U zegt dat u met DSV bezig bent met privatisering. Is dat met alle (voetbal) verenigingen in de gemeente? Mevrouw Aben Bellemakers: Wij hebben twee pilots lopen. Westerbeek is afgerond en we zijn bezig met de kleedlokalen van DSV. Op de gesprekken over de privatisering van de voetbalverenigingen komen wij met het verzoek om een opiniërende informatieavond in het voorjaar bij het Presidium. Wij willen daarmee kaders krijgen hoe we die gesprekken ingaan. We zijn ook al bezig met de privatisering van dorpshuizen om daar te kijken of en hoe en onder welke voorwaarden. Maar we hebben ook gezegd, privatisering, en dat blijkt ook wel bij kleedlokalen, is toch maatwerk. We hebben het in Westerbeek weer anders gedaan als hier maar daar was ook geen sprake van renovatie. Daar was het goed bijgehouden. Er was sprake van wat achterstallig onderhoud en daar is een bedrag voor meegegeven. Je kunt niet zeggen, we hebben één format en dat passen we overal toe, want de situatie is overal anders. In Stevensbeek hebben we het een paar jaar geleden ook weer heel anders gedaan. Daar hebben ze in 2012 voor de kleedlokalen middelen gekregen en daar zat ook een bedrag in voor toekomstig onderhoud. In Wanroij hebben we kleedlokalen en daarvoor hebben zij 100.000 euro gehad uit de IDOP. Dat zijn vier van de zeven en op alle vier is het anders. De voorzitter: Ik wil naar de tweede vraag van mevrouw Bruijsten en vervolgens het rondje afmaken. Ik neem aan dat er voldoende duidelijkheid is over de eerste vraag en anders komt dat in de vervolgtermijn nog wel. 2
Mevrouw Bruijsten Otten: U gaf net al aan dat Westerbeek al voor was gegaan. Ik kan me voorstellen dat het allemaal op maat is maar ik kan me ook voorstellen dat we dingen die daar uit komen gebruiken voor DSV. Mijn vraag is eigenlijk, welke ervaringen hebben jullie daar opgedaan waar je nu wat mee doet? Dat is eigenlijk ook duidelijk geworden in het overleg dat wij met de voetbalverenigingen in de gemeente gehad hebben waar de voetbalverenigingen hebben aangegeven dat zij met z'n allen willen privatiseren. En nu is Westerbeek gedaan en dit wordt de volgende. Ik ben zo bang dat je dan voor alles een apart programma gaat doen. Maar misschien heb ik het mis. Mevrouw Aben Bellemakers: Dat zou best de uitkomst kunnen zijn. We hebben op 13 november 2013 in de mededeling aan u als Raad ook nadrukkelijk aangegeven dat maatwerk per sportpark noodzakelijk zal zijn om stappen te kunnen zetten. Ik wil wel van u kaders in zijn algemeenheid hebben. Gaan we met normen werken of niet, gaan we voor 20 of voor 30 jaar, krijgen zij de middelen mee uit de beheerplannen of maken we andere middelen vrij? Dat zijn wel algemene kaders waar ik iets mee kan maar dan nog zal het overal anders zijn. Wat heb je nou geleerd van deze twee? Dan zeg ik, dat ik geleerd heb dat de situatie nergens hetzelfde is en dat de oplossing of de overeenkomst die je sluit, ook overal anders is. De voorzitter: Ik zie enig instemmend geknik. We gaan door naar de heer Van der Cruijsen. De heer Van der Cruijsen: Mijn eerste vraag ging ook over privatisering maar dat is inmiddels al voldoende beantwoord. Mijn tweede vraag is misschien wat meer op detail. Ik begreep dat er bij deze accommodatie ook sprake is van mogelijke problemen rondom legionella en legionellabestrijding. Is er op dit zoiets als een acuut gevaar. Is dat alles inclusief wat er nu wordt voorgesteld? De vraag is of met deze raming de optimalisatie compleet mogelijk is. Mevrouw Aben Bellemakers: Dat is in die zin niet bij mij bekend dat het op dit moment een acuut probleem zou zijn. Met dit signaal zullen we daar nog actief naar informeren. Dank u. De heer De Bakker: Bij mij blijft toch nog enige aarzeling omdat ik aan de ene kant hoor dat er een krediet verstrekt gaat worden en aan de andere kant vind ik het streven naar privatisering wel erg vrijblijvend. Ik vroeg me af in hoeverre je dit strakker kunt neerzetten door te zeggen, beschouw die 116.000 euro als aanmoediging in de zin van, op het moment dat jullie ja zeggen tegen privatiseren, hebben wij het geld al klaar staan maar je krijgt het pas op het moment dat je gaat privatiseren. Want op de vraag van mevrouw Bruijsten, wat gebeurt er als ze niet gaan privatiseren, daar heb ik nog geen antwoord op gehad. Mevrouw Aben Bellemakers: Het is nog steeds zo dat we allebei de pilots zijn ingegaan op basis van vrijwilligheid. En het is ook absoluut zo dat DSV graag wil privatiseren. Daar zijn de gesprekken ook op gericht en ik durf eigenlijk te zeggen dat we op een haar na elkaar gevonden hebben. Ik heb er dus ook vertrouwen in dat dat rond komt. Ik denk dat het niet nodig is om daar een verplichting bij op te leggen omdat we eigenlijk allebei met dezelfde instelling in gesprek zijn. De heer De Bakker: Ik vraag dat omdat ik hoe dan ook wil voorkomen dat we op enig moment een precedent gaan scheppen, dat als blijkt dat de privatisering uiteindelijk niet doorgaat, andere verenigingen gaan zeggen, dit is de techniek die je toe moet passen. Je zegt dat je wilt privatiseren, je krijgt het geld en vervolgens doe je het niet. Dat is mijn zorg die daar achter zit. Misschien ben ik wat negatief. Ik heb gezien hoe het in Westerbeek heeft gewerkt en ik hoop van harte dat de privatiseringstrajecten overal goed gaan lopen. Mevrouw Aben Bellemakers: Om duidelijk te zijn, die renovatie van de kleedlokalen moet hoe dan ook gebeuren. Het is niet zo, dat als er niet geprivatiseerd wordt er dan ook niet dat bedrag uitgegeven hoeft te worden voor renovatie. Want er is onderzoek geweest en het blijkt dat we daar door de bodem van ons eigen gedefinieerde onderhoudsniveau gaan zakken. Dus er gaat gerenoveerd worden, hoe dan ook. 3
De heer Heckathorn: Achterstallig onderhoud kan een hoop dingen zijn. Onderhoud dat de vereniging had moeten doen en onderhoud dat de gemeente had moeten doen. Maar ik neem aan dat het achterstallig onderhoud opgelost wordt voordat je gaat privatiseren. Hoe ga je dat in het algemeen oplossen? Mevrouw Aben Bellemakers: Met dit krediet is het onderhoudsniveau volledig op orde. De heer Egelmeers: Is er ook gekeken naar het aantal kleedlokalen dat DSV nu heeft. Ik vraag dat omdat wij in gesprek met de voetbalverenigingen te horen kregen of we die kleedlokalen op een andere manier gaan inrichten. Een aantal grotere kleedlokalen met lockers. Nu gaan we de techniek in en dat snap ik maar ik ben er wel nieuwsgierig naar of er naar gekeken is omdat dat wellicht qua budget nog voordelen zou kunnen bieden. Mevrouw Aben Bellemakers: Wij zijn, en anders word ik gecorrigeerd door mijn rechter buurman, uitgegaan van een renovatie per kleedlokaal zoals ze nu zijn. De heer Van Loosbroek: We spreken over de zes kleedlokalen die van de gemeente zijn en niet die andere die door DSV zelf zijn gebouwd? Mevrouw Aben Bellemakers: Nee, ik hoop niet dat daar al sprake is van renovatie. Dan is er iets fout gegaan. We hebben het over die zes van ons. De voorzitter: Geen andere vragen vanuit de commissie. Dan kom ik bij de vraag of dit voorstel volgens de commissie rijp is voor behandeling in de raadsvergadering. Ja, als B stuk. Wellicht is er een wisseling van commissieleden nodig aangezien we naar het volgende onderwerp zullen gaan. 6. Raadsvoorstel "Vaststelling Regionaal Beleidskader Participatiewet en vaststelling Re-integratieverordening Participatiewet 2015 en Verordening Tegenprestatie Participatiewet 2015". De voorzitter: Ik geef het woord weer aan de portefeuillehouder om te kijken of er eventueel bij het voorstel nog verdere mededelingen zijn. Mevrouw Aben Bellemakers: Er is op 5 februari een technische avond over dit onderwerp geweest in Boxmeer waar wij als Raad en College ook bij uitgenodigd waren en iedere fractie was daar ook vertegenwoordigd en had ook de gelegenheid om vragen te stellen. Ik heb teruggekoppeld gekregen dat het voor de mensen die aanwezig waren een helder verhaal was en een duidelijke uitleg. Dus ik denk dat ik het daar dan nu maar bij laat en hoor wat de commissie voor opmerkingen of vragen heeft. Mevrouw De Hoog: Ik heb een vraag over de Verordening Tegenprestatie 2015. De WMO adviesraad adviseert het College om de doelgroep van deze verordening uit te breiden. Men denkt hierbij aan de langdurig werkloze die relatief kansloos is op de arbeidsmarkt leeftijdscategorie > 60 jaar. Een ontheffing van de sollicitatieplicht zou een stimulans kunnen zijn voor het leveren van een tegenprestatie in het algemeen maatschappelijk speelveld, bijvoorbeeld vrijwilligerswerk in de dorpshuizen. Klopt het dat het College dit advies van de WMO adviesraad niet overneemt en kan de wethouder de argumentatie hiervoor nog eens toelichten? 4
Mevrouw Aben Bellemakers: Dat klopt en ik heb vanmiddag bij de Wmo adviesraad ook toegelicht waarom. En dat zit eigenlijk ook in de naam van mijn functie: wethouder. De tegenprestatie is door de wetgever heel nadrukkelijk benoemd hoe die er uit moet zien en dat is maximaal 12 maanden en maximaal 16 uur per week en het mag absoluut niet zijn als een opstap naar werk. Het mag dus bijvoorbeeld vrijwilligerswerk zijn of mantelzorg. Maar alles wat eventueel zou kunnen leiden naar een arbeidsplaats valt onder re-integratie en niet onder de tegenprestatie. Ontheffing van de sollicitatieplicht mag sowieso niet. Er is juist steeds meer een tendens om iedereen toe te leiden naar werk. Dat staat heel ver boven alles. Het mag wel dat je iets minder druk legt op die sollicitatie. Dat je bijvoorbeeld zegt, u hoeft niet op alles te reageren en de hele week bezig te zijn met sollicitaties maar bijvoorbeeld één in de twee weken. Dat zullen we ook zo gaan toepassen maar we mogen niet de doelgroep uit gaan breiden of ontheffing verlenen van de sollicitatieplicht. Dat mag niet van de wet. Dus heb ik geadviseerd dat als u het een slechte regeling vindt en graag wilt dat die wordt uitgebreid, u in Den Haag moet zijn. Maar ze mogen uiteraard ook aan ons vragen of wij dat signaal bij de hogere overheid aan willen geven. Dat kan ook maar het is niet zo dat wij dat hier eigenstandig kunnen veranderen. De heer Van de Weem: Ik wil nog wel even ingaan op de Wmo adviesraad. In hetzelfde advies wordt aangegeven dat de Wmo adviesraad het goed vindt als er voor de re-integratieverordening alsmede voor de verordening Tegenprestatie een soort regionale ombudsman komt. In de reactie van het College wordt aangegeven dat dit in beide gevallen niet nodig is. Enerzijds omdat het overbodig is en anderzijds niet klantvriendelijk is. Ik vraag me af of dat wel logisch is. Graag een uitleg daarover. Mevrouw Aben Bellemakers: Wij zitten hier in de situatie dat onze lijnen heel kort zijn. Dat mensen ook goed weten wie ze waarover moeten benaderen. Wij denken juist dat een regionale ombudsman meer afstand schept dan dat je het dichterbij houdt met mensen die vertrouwd zijn. We hebben raadsliedenspreekuur waar mensen heel goed de weg naar toe weten te vinden. We hebben ouderenadviseurs en een WWZ coördinator die enorm toegankelijk is en waarvan mensen heel goed weten hoe ze daar bij uit moeten komen. Dat bedoelen wij, met dat wij denken dat het niet nodig is en dat het ook zeker niet iets is waar mensen meer of beter mee geholpen zijn dan de gremia die wij daar op dit moment voor hebben. De heer Van de Weem: Zoals het er nu staat is het alsof de slager zijn eigen vlees keurt. Eerst opdracht geven en als de mensen klachten hebben bij dezelfden de klacht neer moeten leggen. Wij willen eigenlijk niet dat dit gebeurt. Mevrouw Aben Bellemakers: Ik hoop dat ik dat met mijn antwoord, door het noemen van de mensen waar zij terecht kunnen, in ieder geval weg heb kunnen nemen. Ze hoeven het dus niet per se hier aan het loket te melden. Dat mag maar hoeft niet. Er zijn ook andere mogelijkheden. De heer De Bakker: Naar aanleiding van dit stuk en uw uitleg zojuist. In hoeverre is er nu redelijk concreet in te schatten of er schrijnende situaties gaan ontstaan in individuele gevallen? Of zegt u, wij voorzien in deze gemeente niet echt lastige situaties? Uiteraard snap ik dat u dat niet op concreet niveau uit kunt leggen maar in hoeverre is er zicht op hoe dit stuk goed toepasbaar is waarmee je 80 tot 90% of meer van de bevolking af kunt dekken zonder dat daar heel schrijnende gevallen gaan ontstaan. Ik stel deze vraag omdat mij wat geluiden ter ore zijn gekomen over mogelijke lastige situaties en ik wil alvast een eerste indicatie van u horen voordat wij verder gaan kijken in hoeverre die verhalen daadwerkelijk zo negatief klinken. Mevrouw Aben Bellemakers: Mag ik daar een verduidelijkende vraag over stellen want dit is een heel breed onderwerp. Het gaat van kostendelersnorm tot tegenprestatie. Kunt u het iets concretiseren waar u mogelijk de signalen verwacht van schrijnende gevallen want wij hebben bijvoorbeeld een pilot met IBN als het gaat over mensen die niet meer in aanmerking komen voor de WSW omdat die niet bestaat. Beschut werk, mensen die we toeleiden naar de arbeidsmarkt vanuit een achterstandsituatie. Daar gebeurt dus heel veel maar ik heb het gevoel dat u dat niet bedoeld. 5
De heer De Bakker: Nee, inderdaad. Het ligt op het gebied van de kostendelersnorm. Men voorziet dat ze zichzelf niet goed meer kunnen bedruipen. Maar dat zijn op dit moment nog vage beeldvormende geluiden die ik gehoord heb. Maar voordat ik daar überhaupt in duik wil ik graag een reactie van uw zijde hierover horen. Mevrouw Aben Bellemakers: Er loopt nog een discussie die met name gaat over mantelzorg. Mensen moeten langer thuis blijven en zouden bereid zijn een ander familielid in huis te nemen. Als dan die kostendelersnorm gaat gelden, heeft dat dan consequenties? Dan wordt het al een stuk onaantrekkelijker of onmogelijker om dat te doen. Daarover loopt nog een discussie met de staatssecretaris. Ik kan me voorstellen dat je in dat soort gevallen praat over schrijnende gevallen. Dan heb je heel goed bedoelende mensen die doen wat er maatschappelijk van hun wordt gevraagd en zelfs meer dan dat, en dan zouden die daardoor de dupe worden, ze noemen het ook mantelzorgboete. Dat loopt en wij moeten goed in de gaten houden of mensen daar hier ook mee geconfronteerd worden en dan moeten we die discussie volgen en zo mogelijk ook wat druk geven. De heer De Bakker: Blij te horen dat er de aandacht wel voor is en de blijvende attentie heeft van de portefeuillehouder. De heer Suijkerbuijk: We lezen ook in de reactie naar de Wmo Adviesraad dat een en ander geëvalueerd en gemonitord wordt. In de reactie staat: De uitwerking en opbrengst van deze verordening wordt geëvalueerd en gemonitord in het periodieke overleg met uw contactpersoon van de gemeente. Kunt u iets specifieker ingaan op welke wijze er wordt gemonitord en kunt u aangeven op welke manier wij als Raad hierover worden geïnformeerd? Mevrouw Aben Bellemakers: Wat de Wmo Adviesraad betreft, het afdelingshoofd van de gemeente Boxmeer die dit voor ons doet sluit maandelijks aan bij de Wmo adviesraad en geeft daar de resultaten van de monitoring, haalt vragen op, beantwoordt die vervolgens weer. Dat wordt door de Wmo Adviesraad ook als heel prettig ervaren. In het verleden hebben wij dat niet altijd op deze manier gedaan maar nu al enige tijd en bij wat ingewikkelder stukken kan zij vooraf duidelijkheid geven over wat er aan zit te komen en wat de kern is. Er worden ook meer dan in het verleden gezamenlijke bijeenkomsten georganiseerd binnen het Land van Cuijk voor Wmo adviesraden. BPR zoals dat op andere plekken heet. Volgende week is er volgens mij ook weer een over jeugd. In verband met het opstarten in de eerste maanden zullen wij vanaf maart maandelijks bij u komen met de stand van zaken over alle drie transities. Mevrouw Van der Zanden: Nog even terug naar IBN. Het is een pilotproject. Nemen daar al mensen uit onze gemeente aan deel? Mevrouw Aben Bellemakers: Wij hebben afspraken gemaakt hoeveel mensen er per maand voor de pilot worden geleverd. De WSW is niet meer. Wij hebben gezegd de hele doelgroep bij IBN in te brengen. Wij moeten de mensen met een hele grote afstand leveren maar ze willen daar natuurlijk ook mensen die iets gemakkelijker bemiddelbaar zijn ook kunnen verevenen om de hele doelgroep goed weg te zetten. Mevrouw Van der Zanden: De Stichting Actief voert vele activiteiten uit. Is er vanuit het verleden bekend hoeveel uitstroom naar regulier werk dit heeft opgeleverd? Want ik denk dat die er nu ook weer aan deelnemen. Mevrouw Aben Bellemakers: Wij hebben tot op heden niet aktief zaken gedaan met Stichting Actief. Ik heb daarover met de voorzitter vorig jaar een gesprek gehad en het is wel de bedoeling dat wij dat meer gaan doen. Boxmeer deed dat heel veel met goede resultaten. Als u vraagt wat wij als resultaat hebben van die samenwerking, dan is dat nog niets omdat wij die samenwerking nog geen vorm hebben gegeven maar dat is wel de bedoeling. De heer Van de Weem: In de periode van juni 2013 tot september 2014 is de groep 6
werkzoekenden in Sint Anthonis gestegen met 32%. Als de overheid er in de toekomst van uit gaat dat 5% van de toestroom komt waarvoor een passende baan moet worden gevonden, dan wordt dit heel moeilijk. Wat zijn de gevolgen als deze 5% fors overschreden gaan worden? Mevrouw Aben Bellemakers: We moeten alles relatief zien. Wij hebben nog steeds als Sint Anthonis een heel laag bestand. Dan is 32% veel maar 32% van de lage stand blijft nog steeds een lage stand. Vanmorgen in het overleg ook nog naar geïnformeerd en je ziet het bestand nu ook weer afnemen. Dus het aantal mensen dat werkt neemt toe. In die zin denk ik dat wij heel goed in staat zijn om maatwerk te leveren en veel mensen uit te laten stromen. Die beweging is nu ingezet en gaat door. De heer Van de Weem: Dus voor die 5% hoeven we niet zo bang voor te zijn dat die wordt overschreden? Mevrouw Aben Bellemakers: Ik had gedacht helemaal weg te komen zonder ambtelijke ondersteuning maar ik zal dat nog even schriftelijk laten beantwoorden. De heer Van de Weem: Alle cijfers zijn gebaseerd op ramingen op het aandeel Sint Anthonis op het landelijk budget 2015. De overheid gaat er van uit dat door de inspanningen van de gemeente dit bedrag inclusief de kortingen voldoende moet zijn. Zijn dan alle kosten voor de gemeente of zijn er mogelijkheden om bij calamiteiten bij de overheid aan te kloppen? Mevrouw Aben Bellemakers: In principe zijn alle kosten voor de gemeente. En bij alle budgetten is gezegd, het moet budgettair neutraal kunnen en het is de vraag of dat bij alle budgetten gaat lukken omdat we niet precies weten wat er allemaal op ons af gaat komen. Dus als u vraagt, maar dat vraagt u gelukkig niet, kunt u garanderen dat dat budget niet overschreden wordt, nee dat niet. Kun je dan terecht bij het rijk? Dat kun je natuurlijk altijd proberen maar als ik kijk naar de toezegging die er bij de jeugd gedaan is door de staatssecretaris. Sommigen zijn daar heel enthousiast over. Ik minder. Want wat hij heeft gezegd is dat als halverwege 2015 blijkt dat het echt te weinig is, dan gaan we opnieuw aan tafel. Maar dat is iets anders dan dat hij heeft gezegd, dan komt er geld. Nu is het duidelijk dat de intentie van het weer aan tafel gaan is wel het hebben over geld is, maar de uitkomst staat daar niet bij voorbaat van vast. En zo zal het hier ook gaan. Wij zullen ons melden bij het rijk op het moment dat aantoonbaar blijkt dat het te weinig is. Maar we moeten dan vervolgens afwachten wat het resultaat is van het gesprek. De heer Van de Weem: Ik heb bewust calamiteiten genoemd want de heer Van Rijn zal nog wel meer fouten maken en het zal wel niet allemaal ingedekt zijn wat hij bedacht heeft. Mevrouw Aben Bellemakers: Maar dit is mevrouw Klijnsma. De heer Van de Weem: In het beleidsplan lezen we dat er een all-risk verzekering komt voor de mensen die in de bijstand werken. De gemeente kan zelf aangeven of zij het risico afdekken of niet. In de toelichting wordt gezegd dat het UWV deze verzekering aanbiedt. Graag een uitleg en welke keuze is er door de gemeente gemaakt? Mevrouw Aben Bellemakers: Ik denk dat u de no-risk polis bedoelt. Dat is een vrij technisch en ingewikkeld verhaal. Het lijkt mij goed om dat voor iedereen op papier te zetten want het is ook als één van de knelpunten hier al uit de pilot gekomen. Dat heeft te maken met het feit dat wij de doelgroep vrij breed hebben geïnterpreteerd. Wie daarvoor in aanmerking zou komen. Nou doet het UWV de doelgroepkeuring en die passen dat zo toe dat je echt een handicap moet hebben om als doelgroeper gekenmerkt te worden terwijl wij dachten dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt daar ook onder zouden vallen. Want daar hebben we het toch met z'n allen over. Nou, dat blijkt nu niet zo te zijn. En die no-risk polis wordt vergoed voor mensen in de doelgroep. Dus als er dan heel veel mensen uit gaan omdat die doelgroep zo eng wordt geïnterpreteerd, dan hebben de gemeenten de hoge kosten want die moeten dan voor die andere mensen die no-risk polis afsluiten want werkgevers zeggen, dan gaan wij het risico niet nemen om die mensen in dienst te nemen want als die uitvallen zitten wij er aan vast. Wij kijken nu hoe we dat op kunnen 7
gaan lossen. Kunnen we dan niet beter de garantie geven dat zij dan terug vallen in de uitkering op het moment dat het niet zou gaan bij een werkgever. Lopen we dan niet minder risico dan met die no-risk polis? Want die zou tot in lengte van jaren kosten met zich meebrengen. Het is een belangrijk punt dat nu al is gaan spelen. Ik zal dat voor u op papier zetten en aanreiken maar de kern heb ik in ieder geval verwoord. De voorzitter: Geen andere vragen vanuit de commissie. Dan kom ik bij de vraag of dit voorstel volgens de commissie rijp is voor behandeling in de raadsvergadering. Ja, als B stuk. 7. Raadsvoorstel "Verordening Leerlingenvervoer gemeente Sint Anthonis 2015" De voorzitter: Aangezien de inspreker nog niet aanwezig is, bespreken we dit raadsvoorstel eerst in de commissie. Mocht de heer Rijkers nog binnen komen dan krijgt hij nog de gelegenheid. De vraag aan mevrouw Aben Bellemakers om de aftrap te doen. Mevrouw Aben Bellemakers: Zoals in de aankondiging van het stuk dat naar u is toegestuurd staat, is met de inwerkingtreding van de wet Passend onderwijs het per 1 augustus noodzakelijk geworden dat de verordening wordt aangepast omdat die volgens de wet niet meer kloppend is. We hebben daar ook meteen wat andere zaken in aangepast. Die zijn aan u kenbaar gemaakt en we hebben dit gedaan op de schaal van het Land van Cuijk. Dat was ook naar aanleiding van het Rekenkameronderzoek één van uw opdrachten aan het College om dat op die manier op te pakken. Dat hebben we bij deze ingevuld. De heer Van Loosbroek: Twee kleine vragen. De eerste vraag is of er al iets bekend is over de opstapplaatsen. Er is sprake van geweest dat kinderen met een beperking op bepaalde plekken moesten verzamelen. Is daar iets van bekend? In de toelichting bij 1.1 snap ik de eerste zin niet. Daar staat, de inzet van de ouders, daar gaat het dan over, in het begin werden die kinderen volledig op de verantwoording van de ouders meegenomen en nu wordt er gesproken over rekening te houden met van een ouder redelijkerwijs te vergen inzet. Ik snap dat eigenlijk niet zo heel goed. In eerste instantie zat alles bij de ouders en nu maar een gedeelte terwijl het de indruk wekt alsof het net andersom is. Mevrouw Aben Bellemakers: Om met de laatste vraag te beginnen, het is voor ouders in die zin beter geworden. Eerst kon je als gemeente de verantwoordelijkheid voor de begeleiding volledig bij de ouder leggen en nu, als er goede argumenten zijn, dan geldt de redelijkheid. Dus dan kan de inzet beperkt zijn en zul je als gemeente ook iets moeten leveren. Dit is iets dat uit de wet voortvloeit. Je mag niet méér van ouders vragen dan dat wat redelijk is. En hoe dat er dan in de praktijk uit gaat zien, daar zullen we ervaring mee op moeten doen maar het is in ieder geval een versoepeling naar ouders toe. En als het gaat over de opstapplaatsen, dat hebben we in de begroting ook aangekondigd. Dat gaat starten met het nieuwe schooljaar. Daar zijn we heel druk bezig met de voorbereiding. We hebben eigenlijk al heel veel in beeld. Vanmiddag ben ik met de ambtenaar naar Sint Oedenrode geweest omdat ze daar al drie jaar geleden zijn begonnen en inmiddels alle hobbels achter de rug hebben. Dat vonden wij wel een mooie termijn. Wij hebben daar met de wethouder en de ambtenaar een gesprek gehad over wat ze allemaal tegen zijn gekomen, wat ze nu anders zouden doen. Dat is ook weer een stap voorwaarts en we zijn voornemens om in april, mei de eerste gespreksronde met de ouders te hebben want die moeten wij daar natuurlijk in meenemen. Dus dat loopt en dat gaan we het komende schooljaar invoeren. De heer Van de Weem: Ik weet dat er een verordening gemaakt wordt in alle gemeenten in het Land van Cuijk. Gaan we daar ook gezamenlijk uitvoering aan geven of zeggen we in Sint Anthonis, we gaan voor wat het beste is voor de mensen in Sint Anthonis? Mevrouw Aben Bellemakers: De verordening is leidend. Dus als de verordening is vastgesteld op 12 maart, dan zijn dat de uitgangspunten waar wij mee gaan werken. Maar dat wil niet zeggen dat 8
wij dan allemaal dezelfde aanbesteding hebben of dezelfde vervoerder, maar wel dezelfde uitgangspunten. De verordening is niet zo maar iets en is leidend, ook voor ouders van leerlingen. Die kunnen daar in zien wat onze regels zijn en een beroep op doen als we ons daar niet aan houden. Mevrouw De Hoog: Wij hadden ook een vraag over de opstapplaatsen maar het antwoord klinkt ons als muziek in de oren en we hopen dat het een succes gaat worden. Nog een tweede vraag. In de verordening zijn zowel inhoudelijke als technische wijzigingen aangebracht. Kan de wethouder aangeven op welke manier ouders over deze wijzigingen worden geïnformeerd? Mevrouw Aben Bellemakers: Wij zullen op het moment dat u als Raad daarover een besluit heeft genomen ouders actief over informeren. De voorzitter: Ik wil het woord geven aan de inspreker, de heer M. Rijkers. De heer Rijkers:: Sorry dat ik iets later ben. Ik heb eerst mijn werk als melkveehouder af moeten maken. Ik wil een stukje inspreken over de opstapplaats. Wij hebben een zoon die gebruik maakt van de taxi. De inspreektekst is als bijlage aan dit verslag toegevoegd. De voorzitter: Dank u wel. Ik kijk naar de commissieleden of er vragen zijn aan de heer Rijkers. De heer Heckathorn: Wat u zegt is dat er geen tijdwinst is. De tijd die men kwijt is om op alles te wachten. Je kunt de kinderen niet dumpen op die plaats, je moet op de ouders wachten. De tijdwinst die de gemeente denkt te besparen is maar weinig. De heer Rijkers: Ja, die is heel beperkt. Ik heb het ook met een taxichauffeur besproken. Je wilt de informatie toch zo breed mogelijk. Ook met ouders gesproken. Bronlaak is ook een voorbeeld waar veel veranderd is. Daar werden de bewoners eerst thuis afgezet maar nu moeten ze op een centrale plaats afgezet worden. Maar als er niemand is om ze op dat moment op te halen mag de taxichauffeur niet vertrekken en moet hij wachten tot de laatste opgehaald is en dan is de tijdwinst bijna nihil. De besparing valt dus heel erg tegen. De heer Heckathorn: Maar de huidige regel van de taxi is, je levert de klant af en vertrekt binnen een paar minuten. De heer Rijkers: Ja, maar bij Bronlaak is ook de afspraak en dat is bij ons ook, ze moeten wel overgedragen worden. De taxichauffeur mag een kind niet zo maar achter laten. Als er in de taxi iets niet goed gaat, wordt er op de school actief bemiddeld zodat het in de taxi altijd goed gaat. De taxi is bij speciaal onderwijs eigenlijk een verlengstuk van de school. De heer Suijkerbuijk: U zei, de jongste zoon. U heeft meer kinderen? De heer Rijkers: Ja. Ik heb nog twee dochters. De heer Suijkerbuijk: Hoe gaan die naar school? De heer Rijkers: Die zitten niet op speciaal onderwijs. De oudste dochter zit op de Pabo in Veghel en heeft onze gemeente verlaten en is in Sint Oedenrode gaan wonen. Mijn andere dochter zit in Boxmeer op VWO. Zij heeft nu problemen met haar knie, dus die brengen we weg want fietsen lukt niet. Maar die gaat straks weer met de fiets. De heer Suijkerbuijk: Maar zij zijn allemaal gewoon naar de lagere school gegaan? De heer Rijkers: Ja. Alleen onze Dennis heeft ADHD en PDD-NOS. 9
De heer Suijkerbuijk: U zegt dat er geen tijdwinst is maar als we alle adressen af moeten gaan rijden zit er wel degelijk tijdwinst in. De heer Rijkers: Dat ligt er aan. Onze taxichauffeur moet onze Dennis halen en twee in Wanroij. De ene komt hij langs en de andere moet hij in Wanroij ophalen. In Sint Anthonis moet hij er vier ophalen. Daar zou een centrale opstapplaats wel een voordeel hebben omdat hij daar een rondje in het dorp moet maken. Maar in de kleinere dorpen valt dat heel erg tegen omdat er meestal maar een of twee kinderen zijn. De heer Van de Weem: Wat is voor jullie wel acceptabel? Jullie gaan er van uit dat hij thuis opgehaald wordt maar een opstapplaats niet ver van huis kan ook. Ik hoor al aan jouw verhaal dat er maar weinig kinderen in de buurt zitten en dat is denk ik het probleem. De heer Rijkers: Ja. Inderdaad, niet iedere situatie is gelijk. Maar als wij hem naar een opstapplaats moeten brengen, dan rijden wij hem naar Boxmeer. Dan kan hij een half uur langer thuis blijven. Als wij naar een opstapplaats moeten rijden en tien minuten op de taxi moeten wachten, met een kwartier zijn wij ook in Boxmeer. Zit je in een dorp met wat meer kinderen bij elkaar, dan zou een centrale, zeker met 30 kilometer zones en veel drempels, wel voordeel bieden. Maar met 80 kilometer wegen van dorp naar dorp valt het heel erg tegen. De voorzitter: Ik dank de heer Rijkers. De heer Heckathorn: Een vraag aan de wethouder. Ik neem aan dat er rekening wordt gehouden met de omstandigheden. Als er maar één persoon in Landhorst is. Ik ken de situatie en die is levensgevaarlijk. Zelfs hier in Sint Anthonis kijk je naar de veiligheid bij zo'n opstapplaats, hoop ik. Mevrouw Aben Bellemakers: Misschien ter geruststelling. Wij denken in ieder geval niet aan één centrale opstapplaats binnen de gemeente. Waar we nu aan deken is één opstapplaats per dorp en als er één kind is in een dorp dan kan ik me voorstellen dat je de situatie laat zoals die is. Wettelijk hoeft een opstapplaats eigenlijk nergens aan te voldoen. Ik vroeg dat in Sint Oedenrode. Het antwoord: niets. En als het dan regent? Dan hebben ze hopelijk een paraplu. Wij willen in ieder geval in een dorp een plek kiezen die aansluit bij iets wat er al is. Bijvoorbeeld zou je in Sint Anthonis kunnen denken aan een school waar ouders mogelijk ook andere kinderen naar toe moeten brengen. En dan zullen we in ieder geval ook kijken naar een plek waar een overkapping is zodat de kinderen droog staan. Het moet natuurlijk ook zo zijn dat de taxi er kan komen. Dat zijn dingen waar wij in ieder geval rekening mee zullen houden. De heer Heckathorn: Klopt het wat de heer Rijkers zegt, dat de chauffeur de kinderen niet zo maar achter mag laten? Mevrouw Aben Bellemakers: De verantwoordelijkheid voor het brengen en het ophalen van de kinderen ligt bij de ouders. Dat moeten wij wel heel duidelijk stellen. Van de andere kant zullen we geen kind van zes jaar, als de ouder er niet is, ergens neerzetten zonder dat er iemand is om het op te halen maar we zullen daar aan de voorkant heel duidelijke afspraken over maken met de ouders. 's Morgens kan ik mij zo maar voorstellen dat je zegt, we rijden weg, het is tijd. Dan moet er maar doorgereden worden naar de school. Bij het terug brengen is dat natuurlijk een ander verhaal. Als de ouder er dan niet is zou je een kind alleen laten. Daar moeten we dus een afspraak over maken maar dat het vanzelfsprekend is dat er dan een taxi gaat staan wachten op ouders die te laat zijn, zo gaat het natuurlijk ook niet werken. De voorzitter: Geen andere vragen vanuit de commissie. Dan kom ik bij de vraag of dit voorstel volgens de commissie rijp is voor behandeling in de raadsvergadering. Ja, als A stuk. Mevrouw Aben Bellemakers: Als het mag, nog even naar de heer Rijkers toe. 10
Het is nu een A stuk en het zou kunnen lijken dat de inbreng daarmee beperkt is, maar de verordening op zich staat daar los van. De mogelijkheid tot opstapplaatsen zat ook al in onze vorige verordening. Die zit er nu weer in en bij de uitwerking van de opstapplaatsen zullen wij de ouders nauw betrekken. 8. Rondvraag en sluiting De heer Heckathorn: Ik hoor net dat het toch doorgaat. Maar het is geen openbaar vervoer. Dat is wel degelijk een verschil. Openbaar vervoer mag wel doorrijden maar niet de schoolbus. De heer Rijkers (inspreker): Het enige wat ik daarmee wil zeggen is dat je niet altijd op alle andere mensen hoeft te wachten. Dat er op een gegeven moment met een taxi ook afspraken gemaakt zijn en dat ook andere ouders zitten te wachten dat hun kinderen op tijd op school komen en dat dit niet afhankelijk moet zijn van anderen die altijd of vaak te laat zijn. Dat is eigenlijk de insteek van mijn opmerking. De voorzitter: Er zijn geen verdere vragen voor de rondvraag. Ik sluit de vergadering en dank iedereen voor zijn of haar inbreng. Verslag vastgesteld in de openbare vergadering van de Vaste commissie voor de gemeenteraad van Sint Anthonis d.d. 13 april 2015. de commissiegriffier, de commissiegriffier, A. Keijzers H. Bellemakers Actiepunten voor het college Raadsvoorstel Renovatie kleedaccommodatie voetbalvereniging DSV te Sint Anthonis (agendapunt 5) Raadsvoorstel Vaststelling regionaal Beleidskader Participatiewet 2015 en vaststelling verordeningen Re-integratie 2015 en Tegenprestatie 2015 (agendapunt 6) Idem (Regionaal Beleidskader Participatiewet) De commissie krijgt antwoord op de vraag of er bij deze accommodatie sprake is van mogelijke problemen rondom legionella en legionellabestrijding of mogelijk acuut gevaar. De commissie krijgt schriftelijk antwoord op de vraag wat de gevolgen voor de gemeente zijn indien de veronderstelde 5% toestroom van werkzoekenden -die aan een passende baan geholpen moet wordenfors overschreden wordt. De commissie krijgt schriftelijk informatie over de bedoeling/werking van de zgn. no-risk polis. 11
Inspreektekst van de heer M. Rijkers, Tweede Stichting 5 te Landhorst Beste commissieleden, Ik wil u de ervaringen delen met het leerlingenvervoer naar het speciale onderwijs, omdat er een mogelijke ingrijpende wijziging aan zit te komen ben ik vanavond hiervoor aanwezig met mijn verhaal. Dat deze wijziging mogelijk voor veel kinderen en hun ouders een zeer ingrijpende verandering kan worden wil ik u vanavond proberen duidelijk te maken, mede door enkele ervaringen met onze eigen zoon met u te delen. Onze jongste zoon maakt sinds ruim 2 jaar gebruik van de door de gemeente aangeboden vervoersmogelijkheid en dit gaat op een nette en goede manier. Wij zijn dan ook erg blij met deze geboden dienst. Maar in het nieuwe ( vanavond te bespreken ) voorstel van het College van B&W staat onder artikel 1 punt L vermeld dat er in de toekomst mogelijke kosten te besparen zijn door naar een centrale opstapplaats te gaan. Ik kan me daarbij vele mogelijkheden bedenken, naar een centrale opstapplaats per dorp of zelfs naar een centrale gemeentelijke opstapplaats.?! Wij wonen in het buitengebied van het kleine dorp Landhorst ( en onze zoon is de enige uit Landhorst die naar het speciale onderwijs in Boxmeer gaat ) en als we onze zoon naar een centrale opstapplaats moeten brengen c.q. laten fietsen, zullen we altijd mee moeten om er zeker van te zijn dat hij ook naar school is. Nu is onze zoon een leerling van de cluster 4 school De Windroos en zal er voor deze kinderen een uitzondering gemaakt worden op het idee van de centrale opstapplaats, maar er zijn meerdere kinderen die op de Pallet school zitten waarbij dezelfde moeilijkheden zijn. Deze kinderen zullen begeleid moeten worden naar de centrale opstapplaats om er zeker van te zijn dat deze kinderen ook op de school zullen komen. De taxi zal altijd moeten wachten tot het laatste kind aanwezig is voordat de taxi naar de school kan vertrekken en ook in de middag zal de taxi moeten wachten totdat het laatste kind door de ouders is afgehaald.! De tijdwinst voor de taxi zal niet enorm zijn en de kostenbesparing zal niet meevallen terwijl de ouders veel zwaarder worden belast met deze manier van leerlingenvervoer. De kinderen die naar het speciale onderwijs gaan moeten al veel dingen missen in hun dorp, het is moeilijker om af te spreken met vriendjes, je zit niet meer samen op de school. Onze zoon wordt s morgens om 7.35 uur opgehaald en is om 15.50 uur ongeveer weer thuis uit school, dus na school nog even spelen lukt ook niet. Als we naar een centrale opstapplaats gaan zal deze tijd waarschijnlijk nog langer worden, en dus zullen wij ( en meerdere ouders ) de keuze moeten maken om de kinderen zelf naar Boxmeer te brengen en dan wordt het daar, bij de school in Boxmeer, ook niet veiliger op. Het valt voor deze kinderen niet altijd mee om alles te doen zoals het moet, dus wil het toch wel eens voorkomen dat ze niet op tijd klaar zijn. De taxi wacht dan 5 minuten voordat deze moet vertrekken ( er wordt rekening gehouden met de kinderen ) en dan lukt het meestal wel, de keren dat het niet wil lukken ( door kleinigheden zoals een sok die niet lekker zit etc.), brengen we onze zoon zelf naar school! Dit komt ook bij andere kinderen voor dat het om een of andere reden het niet lukt om op tijd klaar te zijn en dan is een centrale opstapplaats een nog veel moeilijkere hindernis dan thuis opgehaald worden voor deze kinderen. De ouders en hun kinderen kiezen voor deze speciale school omdat dit voor het kind de beste oplossing is om de basisschooltijd succesvol te laten verlopen, en het op de dorpsbasisschool niet lukt om hier het basisonderwijs goed te doorlopen. De gemeente heeft het vervoer voor de kinderen en ouders op dit moment erg goed geregeld en het zou erg jammer zijn als er door een kleine mogelijke besparing de ouders en hun kinderen opgezadeld worden met voor de kinderen extra moeilijke omstandigheden om goed naar school te kunnen gaan. Ik ben uiteraard bereid om vragen over dit onderwerp te beantwoorden. Met dank voor uw aandacht, Marcel Rijkers 12