VAN CONJUNCTIE TOT CONJUNCTIE of de planetaire dialoog der aspecten door M.E. van Slooten

Transcriptie

1 VAN CONJUNCTIE TOT CONJUNCTIE of de planetaire dialoog der aspecten door M.E. van Slooten c \ De aspectenleer is zo oud als de astrologie zelve. En oeroud is ook het undprscheid tussen "goe de ' en 'slechte' aspecten, al zijn dc' Opvilllillgl'll lti('n\'('i,()jlcll'l invloed van tk- ps vr ho Log i e, d~' l au t s t e dec cnn l a sterk vo ra udc-rd, V(T!('\,('~', de l1il'esu' ;1,,\ r o l og cn spreken t r gonwoo r d i g liever over harmonische en wc r ka spcr t on. Vooral de reputatie van het (uitgaande) vierkant is sterk verbeterd; velen zijn zelfs geneigd het als een gunstiger aspect te beoordelen dan een driehoek. Het eerste aspect zet immers tot actie aan, terwijl het laatste het gevaar van inertie in zich bergt. Zolang de astrologie bestaat, is eveneens onderscheid gemaakt tussen belangrijker en minder belangrijke aspecten, technisch gesproken tussen majeure en mineure aspecten. Op dit punt heerste er een voor astrologen zelfs merk~aardig grote overeenstemming, al wordt er nog wel eens over gebekvecht of het een semisextiel en het inconjunct tot de majeure aspecten gerekend moeten wo r de n of niet. ~Iaar ook dit onderscheid staat de laatste tijd op de helling. Naar mijn idee is dit voor een belangrijk deel toe te schrijven aan het werk van de engelse astroloog JQhn Addey, die in de astrologie het begrip 'harmonics' introduceerde. Het voert hier ~ ver om op deze overigens zeer interessante materie in te gaan. Ik verwijs de lezer graag naar Addey's boek Harmonies in Astrolagv. In het kort komt het hierop neer, dat de dierenriemcirkel door hele gel<11len ~edeeld wordt, waardoor zogenaamde harmonieën of 'harmonics' on t s t.ao n. \\'ordl de cirkel bijvoorbeeld door twee gedeeld, dan heel dat de tweede harmonie, door drie de derde harmonie, enzovoort. Aan de standen van planetell 111 hepü<llllde harmonics zouden bepaalde conclusies te verbinden zijn. Volgens deze opvatting is de astrologie in feite een versluierde uitingsvorm van een getallenleer, een numerologie, zoals je ook andere esoterische systemen, bijvoorbeeld de Tarot, numerologisch kunt duiden. De leer der harmonics is ook toepasbaar op de aspecten, die immers ook delen van de cirkel zijn en zo kan je volgens deze leer talloze aspecten vormen die in belangrijkheid niet voor elkaar underdoen. Hoewel ik moet toegeven nooit met deze harmonics gewerkt te hebben, komt het mij voor dat zij zoveel elementen aan de duiding toevoegen, dat de horoscoop enerzijds een altijd-prijs-schietschijf dreigt te worden en je 811- derzijds het gevaar loopt door de bomen het bos niet meer te zien. ~illen we niet verdrinken in een zee van duidingselementen, dan doen we er goed aan om het aantal àspecten te beperken. Maar juist daarom is het ~el degelijk zinvol vast te stellen aan welke aspecten de voorkeur gegeven moet worden. In onze kting toonde Leo Knegt al langs wiskundige weg aan waarom de traditioneel majeure aspecten ook inderdaad de belangrijkste zijn (~negt, Astrologie - Wetenschappelijke techniek, deel l, pag ). Ik zal, op andere wijze, tot dezelfde bevinding komen. IJe traditioneel ma j e ur e aspecten b l fjkr-n bij nado rr- bo schouw i.ng a an t we-c eisen te voldoen: 1. Ze worden verkregen door de cirkel van 360 u te delen door een l1e('1, enkelvoudig getal. (Enkelvoudige getallen zijn 1 t/m 9; 10 en hoger zijn samengesteldegetallen). 2. Ze zijn steeds deelbaar door 30.

2 Laat ons eens zien wut er gebeurt, wanneer we de ee r st.c regel toepussen: = de COIljunctie = = de oppositie = de driehoek 3(,0 4 = 90 0 = het v i c r ka n t het qui nt i el = 60 0 = hel sextiel '" 43', -) = het se pt j (' J = 45 0 = het halfvierkant = 40 0 = het noniej Van de hier opgesomde aspecten voldoen het quintiej, het septiel, het halfvierkant en het noniel niet aan de tweede eis, de deel baa rhc id doo r 30. Het quincunx of inconjunct (150 0 ) en het hal f se xt i e I (30 0 ) zijn nic-t in het rijtje opgenomen, omdat zij niet voldoen aan de ee rs t e eis, de dcel!jdélrheid door een heel, enkelvoudig getal. En dan zijn er nog wat mineure USI'CCten die onder geen van beide regels vallen, zoals het a nde rha lf v io rk.m t of so squ i kwadrua t (13So) en het biquinliel (144 ). De t~ee bovengenoemde eisen waaraan de majeure aspecten blijken te voldoen, zijn natuurlijk niet willekeurig, maar ongetwijfeld zeer zinvol gesteld. ~at de eerste betreft: in de getallensymboliek wordt uitsluitend gewerkt met hele getallen; slechts deze hebben een diepere betekenis, een svmboliek. Bovendien blijken alle samengestelde getallen teruggebracht te kullnen worden tot enkelvoudige, en derhalve minder essentieel. Bijvoorbeeld: , , enzovoort. Wat de tweede eis betreft, de deling door 30: deze hangt natuurlijk samen met het feit dat ieder dierenriemteken een segment van 30 0 beslaat. Planeten in majeur aspect staan een vast aantal tekens van elkaar verwijderd en de aard van deze tekens spreekt een ~oordje mee in de duiding van zo'n aspect. Doordat we in de praktijk orbs gebruiken, kan deze tekenwerking weliswaar bij uitzondering verstoord worden (het aspect heet dan 'buiten teken' te staan), maar in dat geval wordt het dan ook geacht minder sterk te werken, daarover zijn de meeste astrologen het wel eens. Zo zal een vierkant dat in hetzelfde element valt, minder strijdbaar zijn dan in de normale, kruisverband-situatie. De deling door 30 maakt dat bij het normale majeuraspect een bepaalde tekcnkleuring hoort, die de werking van dat aspect principieel rnr-dc be paa lt ('n versterkt, kortom majeur maakt. Laat ons nog even stilstaan bij de twee mineure aspecten die ~&l dool- ]0 deelbaar zijn: het inconjunct (150 0 ) en het semisextiel (30 0 ). Het eerste wordt verkregen door de cirkelboog te delen door 2,4; het tweede door de deling door 12, een samengesteld getal. Beide aspecten hebben iets gcmeen met het vierkant, want zij verbinden planeten in elementcn die ook door het vjerkant verbonden worden. Bijvoorbecl: e~n planeet op Aries, vuur, staat semisextiel met een planeet op 15 0 Taurus, aijrde, en inconjuncl met ecn plancet op ]')(l0 Virgu, eveneens aarde. Dezelfde planeet kan ook semisexticl staan met een planeet op 15 0 Pisces, water, en met een op 150 Scorpio, eveneens water. Ook vi e r+ kantaspecten verbinden onder meer vuur met aarde of water. Maar waarom zijn deze laatste nu majeur en het semisextiel en inconjunct niet? Het an t voo rd hierop is eenvoudig: vierkanten verbinden elementen die tot eell kruisverband behoren, en de kruisverbanden zijn, samen met de elementen-driell(leken, de be larigr Ljk s t.e c on st Lt.uere nd e factoren van de dierenriem; zij s t ruc t u re re n deze tot een hecht geheel. liet is duidelijk, dat om deze reden b i j de keuze van d e maj cu re aspecten de voorkeur g e ge ve n moet wo rdr-n éj,11l het \ ic'-\.;;iiii boven he-t semiscxticl en i nc on j unc t, Na op deze manier het onderscheid tussen majeurc en mineurc asi,ccten nog eens onder de loupe genomen te hebben, wil ik nu overgaan tot de beschou~ing van de majeure <JspC'tten zelf.

3 Mijn uitgangspunt daarbij is, dat binnen een hecht doortimmerd en gestructurver1j bouwsel als de astrologie natuurlijk ook de majeure aspecten samenhangen, in onder 1ing contact staan. Bi nnen de school van Ram heeft d i t uhgangspunt zijn weerslag gevonden in de dynamische aspectenleer, de onderlinge samenllang del aspecten van uitgaande conjunctie tot ingaande conjunctie. Ik vind dit een van de aan t rekk c li jk e kanten van het WvA-syst eem. Bi.j mi.in wet en is Th i r- rr-ns er de g eo s t e Li jko vader VUil (zie onde r meer Th f o ron s, Esotvrischl' as t ro Jug i c, pag ). Du i de Li jk uiteengezet vindt men het in Ram, Psychologische astlologie, pag (tweede druk). Een aanvulling hierop is nog Esser,Cosman, Bakker, Astrologie, pag Een verhelderende en originele behandeling van dit onderwerp staat in de WvA-Syllabus Cursus Astrologie Seizoen 1980/81, pag. 6 t/mi4. Zeer aanbevelenswaardige lectuur! 1n het nu volgende Id 1 ik proberen een ei gen vi si e op de a s pe c teil-reeks t.tontwikkelen, die een aanvulling kan zijn op de binnen de WvA geldende opvattingen. Reeds in de antieke astrologie werden de majeure aspecten ilj verband gebracht met de afzonderlijke planeten, meestal aldus: de conjunctie met Vulcanus (~lercurius), het sextiel met Venus, het vierkant met Mars, de driehoek met Jupiter en de oppositie met Saturnus. Ik ben altijd erg door deze opvatting geboeid geweest. Wat immers zijn de aspecten anders dan dialogen tussen planeten en waarom zou de taal die zij spreken, ook niet planetair zijn, d.w.z. om te zetten zijn in planeet symbolen? Derhalve heb ik gepoogd deze oude opvatting in te passen in de WvA-leer. Als uitgangspunt van mijn overwegingen diene de volgende figuur: Z ELF 6 9 ~ 6 G E EST 6 a ~ Ó *" Cf> g '* tr Ö ~ TI S TOF Ij ;> Ö ~ cf ~ è / N IET - Z ELF Paula Schreurs heeft in haar artikel over de planeetsymbolen (Ur an i a, lente' 81, pag ) al aangetoond hoe de gehele planeten reeks gezien kan wordcn als een indal ing van de geest in de stof (Zon tlm Sat ur nus ) en een weer opst i.igejl daaruit (Uranus t/m Demeter). In samenhang daarmee kan de aspectenreeks precies zo opgevat worden! De indaling van de geest in de stof geschiedt op de uitgaande aspectenboog, die paruljellie vertoont met ~e reeks der ant iekc 1)1~neten, de opstijging uil de stof tot een hoger zelfbewustzijn voltrekt zich langs de ingaande boog die gerelateerd is aan de mysterieplaneten. Het volgende moge dit verduidelijken. De \,'va-aspectenleer is voor alles dynamisch, d.w.z. de beweging erin staat \'(101- op: kracht en weerstand bewegen zich onophoudelijk ten opzichte vun elkadl',

4 s t aan nooit stil. Dit houdt in, dat alle as(i('("i(,1i n i r-t ilijl!<'rs dilllu i L>- of i u- guillld, ('11 IOL'lIl'III('IHI ol u lncrncud kunnen zijn, eu "ooit ('XiI(t. Toch kan men zich theoretisch twee exacte conjuncties voorstellen: de l'l'rst(' gaut aan de uitgaande conjunctie vooraf en is het startpunt van de a s po ct ('nreeks; de tweede volgt op de ingaande conjunctie en is de finisch, het dorl > ~ waarnaar de gehele reeks streeft. Beide conjuncties vallen in de z«coiicept ie niet samen, maar de laatste kan men zich recht boven de eerste denkerl: nadat de aspectencirkel is volgemaakt, begint, op hoger niveau, een nieuwe reeks. De opeenvolgende aspectencirkels vormen dus een spiraalbewegirlg. D~' exacte conjunctie - aspect van Zon. De exacte conjunctie vanuit welke de aspectenreeks start, heeft eell sterke overeenkomst met het zonneprincipe. Het WvA-zonnesymbool maakt dit duidcli.jk: de beide planeten in exacte conjunctie vormen een eenheid (0), met dl' drang zich ieder persoonlijk (maan) te manifesteren (J). Mèlar de eenheid staat nog voorop: cirkel boven maantje. Dt, u itglli.lllde con jullctie - aspcc t van Vulcanus. Uit de twee-eenheid die twee planeten in exacte conjunctie vormen, en die l'en overeenkomst heeft met het Zonne-principe, begint de snellere planeet, de kracht, zich los te maken van de langzamere, de weerstand, en als het ware een verbinding, een straal uit te zetten naar het niet-zelf: een typische Vulcanus-functie. Anderzijds blijft de verbondenheid (Vulc.) met de weerstand zeer groot. De kracht is te vergelijken met het kuiken dat uit de beslotenheid van het ei door de weerstand van de eierschaal is heengebroken, schrikt van de wijde wereld en voorlopig maar liever in de buurt van het moederlijf blijft rondscharrelen, nog niet bewust van zijn pas verworven zelfstandigheid en derhalve nog zeer onzelfstandig. Ook de verlijking met Vulcanus zelf, die zeer dicht rond de Zon cirkelt, dringt zich hier op. Het ontbreken van het kruis in ons Vulcanus-symbool geeft aan dat van materie nog geen sprake is. Dat geldt eveneens voor de uitgaande conjuncties die met het stoffelijke nog niet weet om te gaan en weinig doelgericht met uiterlijk werk bezig is. Omdat van alle aspecten de uitgaande conjunctie vaak het minst merkbaar is (zij wordt meestal pas geactivieerd, wanneer er een ander aspect op staat), dient de bezitter van zo'n aspect het ook werkelijk te analyseren (Vulcanus), letterlijk uiteen te rafelen als twee kluwens wol, en voor zichzelf op een rijtje te zetten wat de betekenis is van de beide planeten afzonderlijk en wat de consequellties zijn van hun samenstand.. Dat de uitgaande corijunctie een Vulcanus-karakter heeft, wordt baar in de opvallende overeenkomst tussen beider symbolen (6 Het uitgaande sextiel - aspect van Venus. ook nog zicht- - a). ~orstelden bij de uitgaande conjunctie de beide planeten nog met hun identiteil, bij het uitgaande sextiel zijn ze zelfstandig geworden ell harmonisch (Venus) op elkaar afgestemd. Normaal bevinden zij zich in twee tekens dil' elkaar aanvullen (Venus): vuur - lucht (positief) of aarde - wa t e r (ncg.ltid). Zij kunnen al wel evenwichtig samenwerken in de materi~le wereld, maar de geeslkant staat in dit aspect nog voorop (cirkel boven kruis). Ram (psychologische Astrologie, pag. 95) schrijft over dit aspect: "... het kenmerk van deze harmonie is de schoonheid van d~ onschuld. Men doel 'goed' in zijn onschuld, omdat men nog niet weet van'kwaad' en strijd. Deze uitspraak ollderstreept het Venus,karakter van het uitgaande sextiel nog eens. IIcL u j t. gaullrlc v j crkallt - LlSpL'Ct V<lll~lars. Kr a c h t en weerstand bevinden zich nu op 90 van e lka.u, op L va n dl' t c- o vc r+ bruggen afstand, en normaal in twee tekens die tot een k rui s vc rha nd be ho rcn.

5 Het getal 4 beheerst derhalve d i t aspect. 4 is het getal da t de materie, ru i rnt o en U jd bepaal t; men denke aan de vier wi ndst reken, de vier jaarget i,iden. Nu is op de ui tgaande boog met het stoffeli jke nog zo goed als geen e rva ri ng o pgr-dua n, dus dat het uitgaande vierkant veel energie en strijd kost, is geen wondl'r. Daarmee is het Mars-karakter van dit aspect gegeven. Het Mars-symbool maakt ook duidelijk: kruis boven cirkel betekent dat stof en geest direct met elkijilr geconfronteerd worden, waa rbi j de> eerste de overhand her-f l. llet is hier ook verhelderend eens te vergelijken Wilt een au t e ur als R<1m o pmr-rk! over Ha rs n e t datwat hij zegt over het uitgaande vierkant. Over Mars: "lli c r is de instinctieve drang om het eigen ik overal te projecteren, alles te maken tot een uitbreiding van het ik" (P.A., pag.65). Over het uitgaande vierkant: "v;at het conflict ook mag zijn, men projecteert het naar buiten, vecht het uit tegell anderen" (P.A., pag. 95). Deze citaten benadrukken het Hars-karakter van het uitgaande vierkant ondubbelzinnig. De uitgaande driehoek - aspect van Jupiter. De strijd is nu voorbij. Kracht en weerstand zljn zuiver op elka[lr [Ifgestemd; beide hebben zich aan elkaar aangepast (Jupiter) en kunnen, vanuit hetzelfde element, succesvol werken aan expansie en groei (Jupiter) van het ik in de wereld van stof. "Hier bereikt de mens in de uiterlijke wereld voor wat betreft deze cyclus zijn hoogtepunt", schrijft Ram (P.A.,pag. 96). Het is hier op z'n plaast de verschillen tussen de beide harmonische uitbaande aspecten duidelijk te formuleren. De WvA-handboeken benadrukken vooral het meer onbewuste van het sextiel tegenover het meer bewuste van de driehoek. Zeker is dit juist. Een gangbare definitie van het begrip bewustzijn als 'de kennis die ieder bezit omtrent zijn bestaan, zijn daden en de buitenwereld' (Lexicon van psychologie. Prisma 1621, pag. 36) houdt in, dat er slechts van bewustzijn sprake kan zijn in relatie tot de stof. In het uitgaande sextiel, het Venusaspect, is al wel van verstoffelijking sprake, maar deze blijft nog ondergeschikt aan de geest ( cirkel boven kruis ). Het uitgaande vierkant, het Mars-aspect, doet de grote stap van geest naar stof ( kruis boven cirkel ), zodat er vanaf dat moment van werkelijk bewustzijn gesproken kan worden. In de uitgaande driehoek, het Jupiter-aspect, expandeert het bewuste ik op basis van de stof (maantje boven kruis). Het verband dat ik leg tussen aspecten en planeten, staat toe nog een ander verschil te signaleren tussen uitgaand sextiel en uitgaande driehoek. Het eerste, het Venus-aspect tussen twee planeten in elkaar aanvullende tekens, komt het meest tot zijn recht in samenwerking met en ten behoeve van 'de ander'. Je zou het ook het liefdesaspect kunnen noemen. (Men kan in dit verband ook denken aan de zesde kaart van de Tarot, de Geliefden.) Het tweede, het Jupiter-aspect, is het groei-aspect. De harmonische afstemming op elkaar van twee planeten in hetzelfde element dient vooral de ontwikkeling van de bezitter zelf. Anders gezegd: de pl aneten in se x t i el he ri nneren zich nog goed de twee-eenhej d \'311 het e xac le r.unjunc t waaruit z i j zijn voortgekomen en leren z i r hzc lf kcnuc n dooi' m i d dr- l \',111 c lkaa r, De p la ne t en in drie ho e k zijn uit elkaar gcgropid (>11 kulilicli, hocwc l uiteraard in harmonisch contact met elkaar, veel zelfbewuster en zelfstandiger werken, al moeten zij zich wel het sextielprincipe waaruit zij beide voortgekomen zijn, blijven herinneren, want groei van de eigen persoonlijkheid is slechts mogelijk op basis 'van liefde voor de ander. Nog een laatste verschil tussen uitgaand sextiel en drie hoek is dat het gevaar waa ro p astrologen de bezitters van veel driehoeken vaak w i j zen, de Lnc-r t i c- niet bestaat bij het,sextiel: twee planeten in verschillende elementen zijn in het algemeen actiever in hun samenwe rk i ng dan t we e in hetzelfde e lerne n t. Het loont zeker de mueite om bi j de duiding van horoscopen op deze vc rsch i l lr-n tussen sextiel en driehoek te lelten. Men schere beide aspecten in ieder gevuj niet over één kam!

6 De uitgaande oppositie - aspect van Saturnus. De k rac ht heeft ten opzichte van de weerstand nu de grens (Sa t. ) van het W('rkingsveld in de wereld bereikt. Er is nu een uiterste spannjng ontstaan tussen het ZeI f en het Niet-Zel f. Het getal 2, dat oe oppositie kenmerkt, staat voor polariteit. De uitgaande aspectenboog is tol nu toe ~~n grote onderneming tot manifestatie in de wereld van de stof geweest en nu de gr er.zcn van de mogelijkheden bereikt zijn, komt twijfel (Sat.) op of het allemaal wel de moeite waard is geweest en de neiging ontstaat zjch terug te trekken en te concentreren (Sa t, ) op een der ontstane polen. In de Syllabus Cursus astrologie (pag. 7) wordt de uitgaande oppositie vergeleken met de uill'rslv inspanning, alvorens het topje van de berg wordt bo re i k t, Met recht g( ldt hier: de Iaa t s t e loodjes (Sat.) wegen het zwaarst! hier dient g('('ne ue rg i t- rnc-c r vr-r sp i ld te worden, zoals dat vauk bf] ho t u i t uunndr- v i r- rknn t g( IH'urt, mau r dc' o ve rgc b leven kraclu.en moeten voo rzi eht j g worden gl~uuseer ti (Sa t ). Opmerkelijk is dat, net als bij het sextiel, twee planeten in oppositie normaal in aanvullende tekens staan (vuur-lucht; aarde-water). Omdat deze tekens in dit geval echter tevens tot een kruisverband behoren, worden ze niet als aanvulling, maar als tegenstelling gevoeld. Daarom wordt terecht steeds weer geadviseerd om bij een oppositie in het midden te gaan zitten en nu eens de ene dan weer de andere pool als aanvulling op elkaar te gebruiken, in plaats van één pool te overcompenseren en de andere te verdringen. "Maak sextielen van Uw opposities!" zou de astroloog zijn cli~nt kunnen adviseren. De uitgaande aspectenboog is hiermee ten einde en op dit moment staan we voor een principi~le keuze: koppelen we de ingaande aspecten weer aan dezelfde, weer aan dezelfde, dus de antieke planeten (ingaande oppositie aan Saturnus, ingaande driehoek aan Jupiter enz.) of gaan we door met de mysterieplaneten? De volgende overweging is hier op haar plaats: naar ~va-opvattingen houdt de aspectencirkel een ontwikkeling in. Weliswaar betekent de uitgaande boog een ontwikkeling van binnen naar buiten en de ingaande boog weer een ontwikkeling va n buiten nan r binnen, maar het is onaannemelijk dat de aspectenreeks, na de gehele cirkel doorlopen te hebben, weer op precies hetzelfde punt is aangeland. Dan ware toch alle moeite voor niets geweest! Daarom sprak ik in het eerste deel van dit artikel ook al over de opeenvolgende aspectencirkels als spiraalvorm. Nadat de kracht zich weer met de weerstand heeft versmolten, beginnen zij, op hoger niveau, weer een nieuwe cyclus. De uitgaande aspecten betekenen actie; zij leren aan de mens een arbeidsveld kennen dat buiten hemzelf ligt; zij leiden tot werk in de wereld. De ingaande aspecten betekenen reactie; zij voeren de mens terug tot zichzelf; zij leren hem innerlijke stabiliteit en rijpheid. Het wonder daarbij is dat de mens op deze weg terug tevens zijn lagere ego verliest, en zo is in de cyclus van conjunctie tot conjunctie duidelijk het verhaal van zondeval en verlossing terug te vinden! Aan het eind van de cyclus voelt de mens zich na al het doorstane ~én met de cosmos en solidair met de mensheid. Daarom is het logisch de ingaande aspectenboog te relateren aan de mysterieplaneten die immers werken vanuit het collectieve. De ingaande boog wordt dus bepaald door Uranus t/m Demeter. Het is heel illustratief om hierpaula Schreurs te citeren die in haar artikel over de planeetsymbolen (Ur an i a, lente 'SI, pag. 59) sc h r i j f t : "~a Saturnus komen we terecht bij de' eerste planeet die geschreven wordt met een drievoudig symbool, n1. Uranus. Dit symbool geeft de drie~enhf'i cl van de sc he p p i ng \,f'f'ren is als zodanig door hel d i e p t e punt van Salurnus heen. Haar toch vinden... l' no]; een geweldige nadruk op' de stof: hel kruis staat bovenop, daaronder vinden we de liggende Maan, en daaronder de cirkel. De k6smische volgorde is hier... el aanwezig, maar op zijn kop! Zo beeldt dit symbool dus merkwaardigerwijs de ommekeer zelve uit, en het laat meteen zien, dat deze ommekeer alleen beleefd kali... orden in het diepst van de stof. De reeks symbolen die hierna komt, laa t zien, da t deze ommekeer uiteindelijk leidt tot een volledige ordening die... 'e'in het eindpunt, Demeter, aantreffen."

7 Naar rnijn meni ng vi nden wc' de hier ge sc he t st.e ont wi kk c li ngsgilng prec i es zo terug in de' i ngannde aspectenhoog die zijn eindpunt heeft i n dl' e xa c t e conjuuc t i c dil' een Demeter-karakter zal blijken te hebben. De ingaande oppositie - aspect van Uranus. Van uitgaande naar ingaande oppositie is de top van de berg gepasseerd. Terwijl Saturnus nog dacht dat dit nooit zou lukken, heeft Uranus de laatste barrière geslecht, en kan nu de ingaande boog, die terugvoert van stof naar geest, beginnen. Paula Schreurs schreef al, dat Uranus de ommekeer zelve uitdrukt. Je kunt hier ook denken aan de transit van Uranus door het menselijk leven: zijn uitgaande boog beschrijft hij tot het 42-ste levensjaar, wanneer hij opposiet radix-uranus komt te staan. Dan vindt de ommekeer plaats, vaak tot uitdrukking komend in de zgn. 'mid-life-crises', en begint de mens aàn zijn 'ingaande boog'. (In mijn artikel over Maarten Luther (Urania, lente '84) heb ik deze Uranus-invloed uitvoerig behandeld.) Over de ingaande oppositie nog het volgende: Nu men, ten koste van veel inspanning, over de grens van Saturnus is heen gesprongen (Uranus), is men geneigd te doen, alsof er helemaal geen grenzen meer hestaan. Zichzelf overschattend gaat men er onvormelijk, onconventioneel en veelal o vo rhan s t (Ur anus als s pi e-gc l van Saturnus) op los, innerlijk t wijf o l o vr-r+ sch ree uwe nd, vaak te weinig rekening houdend met obstakels en belemmeringen die er nog ~el degelijk zijn. De ingaande driekhoek - aspect van Neptunus. Terwijl de uitgaande driehoek groei in de wereld van de stof betekende, heeft de ingaande driehoek deze groei allang achter zich. Dit aspect brengt reeds het hoger bewustzijn, dat voorbij Saturnus het stoffelijke niet meer essentieel is en kan worden losgelaten (Neptunus). Er is in het verleden (Nept.) inmiddels veel ervaring opgebouwd, waarvan men nu profiteert, die nu liquide (Nept.) gemaakt kan worden. En omdat alles zo gemakkelijk gaat, lijkt het of de berokkene al minder aan het profijt hangt, zich er al enigszins van heeft losgemaakt. Tegenover het groeien van Jupiter in de uitgaande driehoek staat het vervloeien van Neptunus in de ingaande driehoek. Het ingaande vierkant - aspect van Pluto. ~as het uitgaande vierkant het eerste aspect in de stof, in het Niet-Zelf, het ingaande vierkant is het laatste. Nu moet het Niet-Zelf wel losgelaten worden, of men wil of niet, en meeslal wil men niet. Zo brengt dit aspect smart en gevoelens van onmacht met zich mee die slechts met een zeer sterke wilskracht (Pluto) overwonnen kunnen worden. Ram schrijft iets over Pluto wat ook treffend op het ingaand vierkant slaat: "Zo zijn aan Pluton twee kanten. De ene is: het volkomen wegvagen van wat door Poseidon reeds is ondermijnd, liquide gemaakt. Psychologisch het daadwerkelijk vergeten. De andere is: initiatie, het begin van werkzaamheid in een andere geestesgesteldheid." (P.A., pag. 87). Het ingaande vierkant betekent een initiatie in een nieuwe wereld. En initiatierituelen zijn meestal zeer ruwen pijnlijk. Alles wordt je uit handen geslagen, maar dit maakt je tevens rijp voor een nieuwe bewustzijnstoestand die doorzet in: Het ingaande sextiel - aspect van Persephoné. We betreden nu de nog niet ontdekte wereld van de hypothetische planeten. Ram schrijft over het ingaande se~tiel: "De gezindheid om afstand te doen, zo~el van bezit als van macht en invloed, treedt bij dit aspect sterk naar voren." 1P~, 99). Het is duidelijk dat de mensheid als geheel hieraan nog niet toe is. Het is een utopie en dat de menselijke soort die ooit zal bereiken, een hypothese. Nadat het ingaande vierkant met moeite en smart afsti1nd heeft gedaan van het Niet-Zelf, kan het ingaande sextiel de banden met het verleden, dut vervat is in de reeks van uitgaande conjunctie tlm ingaand vierkant, definitief verbreken.

8 Dit aspect kijkt niet om, doch heeft de b li k nog uitsluitend naar voren g('- richt, het heeft toekomstvisie (Persephon~). Als spiegelbeeld van het uitgaande sextiel, het Venus-aspect, belichaamt het ingaande sextiel de universele liefde van Persephoné. Universele liefde heeft immers als kenmerk het niet-egorstisch zijn, het afstand kunnen doen van bezit, macllt en invloed. De ingaande conjunctie - aspect van Herrnes. Dit aspect staat vlak voor de v61einding. Ram vergelijkt het met een nagenoeg leeggelopen accu. De ingaande conjunctie heeft een ni~t al te beste reputatie: zij zou wijzen op tegenzittende omstandigheden. Dit geldt echter alleen, Wilnneer men zijn lesje uit de hele voorgaande üspectenreeks nog niet geleerd zou hebben. Heeft men dat wel,dan heeft men de accu niet meer nodig, dan wordt dit aspect, heel positief, als de definitieve bevrijding gevoeld, en dat geeft nu precies het "ermes-karakter eraan. Want "errnes leidt tot bevrijding van het stoffelijke en voert ons tot andere bewustzijnsgebieden. Reeds de uitgaande conjunctie, het spiegelbeeld van de ingaande, betekende een inzettende vrijheid voor de twee planeten die in exacte conjunctie nog aan elkaar gebonden waren. Nu, vlak voordat kracht en weerstand weer zullen versmelten, treedt met de ingaande conjunctie de werkelijke vrijheid in, de definitieve bevrijding van al het stoffelijke, van al het niet-zelf. Wie echter van de cyclus niets geleerd heeft, krijgt van dit aspect tegezittende omstandigheden toegeschoven. Want geleerd moet worden om zich onafhankelijk te maken van welke omstandigheden dan ook! Pas dan kan het komen tot de exacte conjunctie, die ik in het eerste deel van dit artikel het doelpunt noemde waarnaar de gehele aspectenreeks streeft. De exacte conjunctie op het ingaande boog-aspect van Demetp.r Gestart was de aspectencirkel vanuit de exacte conjunctie met het zon neka rak t o r, z ij eindigt, op hoger niveau, in de exacte conjunctie met hel 1)('- meter-karakter. Yvonne Meesters schrijft in haar artikel over de mysterieplaneten (Urania, herfst '84, pag. 11): "De Zon is de koning en de god in het hart der mensen. De Zon is wil, centraliteit; de Zon is stralend. Zo moet Demeter, als spiegelbeeld van de Zon, hiervan een universele afspiegeling zijn." Zo heeft de mens vanuit zijn centrum, de Zon, via de gehele aspectencirkel, een nieuw universeel centrum bereikt, Demeter. In het Demeter-symbool (Sj) vinden we "de volmaakte orde: de cirkel, de geest, als hoogste, de Maan, als middelaar inderdaad in het midden en het kruis, de staf, op de onderste plaats", aldus Paula Schreurs in haar al eerder genoemde artikel. Het onderscheid tussen het Zonne- en het Demetersymbool wordt nu ook duidelijk: in het eerste ontbreekt het kruis, de stof, in het tweede is het aanwezig, omdat je Demeter pas bereikt, als je de weg door de stof hebt afgelegd en deze in jezelf hebt geintegreerd. Een van de wegen waarlangs dat mogelijk is, is die van conjuctie tot conjunctie!