Robbe & Partners BESTUURS- EN BELEIDSADVISEURS

Transcriptie

1 Aan: Jacky Wolters (gemeente Zwolle en Kampen) Van: Tim Robbe Onderwerp: Prijsstelling en bekostiging Datum: 21 september Inleiding 1.1 De gemeenten Zwolle en Kampen doorlopen momenteel afzonderlijk van elkaar een bestuurlijk aanbestedingstraject voor de te decentraliseren taken per 1 januari Hierbij hoort uiteindelijk het vaststellen van een prijs en een wijze van bekostiging. Dit memo adresseert beide punten. Het sluit af met contractvoorstellen die de gemeenten kunnen bespreken met hun zorgaanbieders. 2. Prijsstelling 2.1 De gemeenten willen de prijs voor diensten AWBZ die naar de Wmo 2015 overgaan vaststellen op basis van huidige zogenaamde NZa codes. De NZa stelt jaarlijks maximale uurtarieven vast die bij deze codes horen. In de AWBZ gebruiken zorgkantoren de codes om prijsafspraken te maken met zorgaanbieders; deze offreren op de maximale tarieven. Zorgaanbieders krijgen dus altijd minder dan het tarief vastgesteld door de NZa. 2.2 De gemeenten berekenden op basis van de hun ter beschikking staande gegevens dat een afslag op de genoemde maximale tarieven nodig is van 30%. Een prijs per uur voor alle diensten uit de AWBZ die deel gaan uitmaken van de Wmo 2015 is daarmee vastgesteld. 3. Bekostiging 3.1 Vervolgens is het de vraag hoe de gemeenten deze tarieven per uur gaan betalen. Zorgaanbieders geven duidelijk aan dat een systematiek van uurtjefactuurtje de genoemde korting onhaalbaar maken. Ook het huidige systeem in de AWBZ (een variant op uurtje-factuurtje met herschikking) geeft onvoldoende flexibiliteit. Wij merkten al op dat het volledig versimpelen van de huidige bekostigingsstructuur naar een aantal categorieen met - 1 -

2 maandbedragen nog niet haalbaar is door het ontbreken van voldoende informatie en de heteregoniteit van het huidige vraag en aanbod. 3.2 Een tussenstap is dan uitgaan van de huidige wijze van vaststellen van bandbreedtes door het CIZ (klassen) en deze gebruiken voor het berekenen van vaste maandbedragen. Dit kan op twee manieren: in de toegang stelt de gemeente vast op basis van de klassen CIZ hoeveel uur een inwoner gemiddeld van een bepaalde dienst nodig heeft per week. Vervolgens vermenigvuldigt de gemeente deze uren met het uurtarief. Het weekbedrag vermenigvuldigt de gemeente met een factor 4,2. Er is dan een maandbedrag. De zorgaanbieder die uiteindelijk aan de betreffende inwoner gaat leveren krijgt dit maandbedrag, ongeacht het aantal uren dat deze levert. in de toegang stelt de gemeente vast op basis van de klassen CIZ hoeveel uur een inwoner gemiddeld van een bepaalde dienst nodig heeft per week. Daarmee stelt de gemeente vast in welke klasse de inwoner valt. De gemeente stelt vooraf vast wat de gemiddelde uitnuting van een klasse is voor de hele gemeente. Als dit bijvoorbeeld voor klasse 1 (0 1,9 uur per week) 50% is, dan is de gemiddelde uitnutting 0,95. Voor elke inwoner die in klasse 1 valt vermenigvuldigt de gemeente het uurtarief met 0,95 om een weekbedrag te berekenen. Vervolgens vermenigvuldigt de gemeente het weekbedrag met een factor 4,2 om een maandbedrag te berekenen. De zorgaanbieder die uiteindelijk aan de betreffende inwoner gaat leveren krijgt dit maandbedrag, ongeacht het aantal uren dat deze levert. 3.3 Zwolle hoeft alleen met uren te rekenen, omdat zij alleen de individuele begeleiding in de aanbesteding meeneemt. Kampen moet er rekening mee houden dat de huidige systematiek met klassen voor dagbesteding met dagdelen rekent en niet met uren. Dit is een nuanceverschil. Conclusie voor beide gemeenten is als volgt. De eerste methode levert meer maatwerk op. De tweede methode meer uniformiteit in maandbedragen. 3.4 Voorgaande bekostigingsmethodiek staat overigens nog los van de vraag of de gemeenten bevoorschotten of niet. Bevoorschotting zou betekenen dat gemeenten op basis van historische volumes met bepaalde zorgaanbieders afspraken maken over het vooraf financieren van verwacht volume. In een transitiejaar is dat gezien de liquiditeitsposities van met name grote aanbieders en hun gebrek aan kredietverstrekkers geen overbodige luxe

3 4. Alternatief voor simpelere prijsstelling 4.1 Een versimpeling van de bekostigingsstructuur is mogelijk door de prijsstelling te versimpelen. Dit alternatief geven wij mee in overweging. En moet wel eerst met de zorgaanbieders worden besproken. 4.2 De diensten die overkomen naar de Wmo 2015 vanuit de AWBZ kennen nu legio NZa codes. In het land experimenteren gemeenten en zorgaanbieders veel met het combineren van NZa codes in nieuwe diensten (die daarmee minder nieuw zijn dan vaak blijkt). Veelal betreft het een samenvoeging van diensten. Een voorbeeld is gespecialiseerde begeleiding, waarbij partijen de codes H152 en H153 samenvoegen. Het gaat dan om begeleidingsdiensten PSY en NAH, die ook een meer gelijkluidende tariefstelling kennen in het huidige systeem. 4.3 De vijf diensten die veelal resteren na combineren van bestaande codes zijn begeleiding regulier (met daarin opgenomen de 5% persoonlijke verzorging), begeleiding speciaal, dagbesteding regulier, dagbesteding speciaal en kortdurend verblijf. Vervoer blijft een aparte code naast deze diensten. De prijsstelling van deze diensten bepalen partijen door de maximale tarieven van de NZa te korten en dan een (gewogen) gemiddelde te nemen. 4.4 Het voordeel van dit combineren is dat minder variabelen nodig zijn om maandbedragen te berekenen (zoals beschreven in punt 3). Bovendien krijgen zorgaanbieders meer ruimte bij het inzetten van expertise omdat deze minder code-afhankelijk is bij het formuleren van de nieuwe diensten. 5. Contractvoorstellen 5.1 Om de voorgestelde prijsstelling en bekostiging in het contract op te nemen, stel ik de volgende bepalingen voor, voor bijlage 2, punt 5: uitvoert, waar het gaat om begeleiding normaal een all-in bedrag per uur van EUR xx,xx inclusief BTW

4 uitvoert, waar het gaat om begeleiding speciaal een all-in bedrag per uur van EUR xx,xx inclusief BTW. uitvoert, waar het gaat om arbeidsmatige dagbesteding een all-in bedrag per dagdeel van EUR xx,xx inclusief BTW. uitvoert, waar het gaat om dagbesteding speciaal een all-in bedrag per dagdeel van EUR xx,xx inclusief BTW. uitvoert, waar het gaat om kortdurend verblijf een all-in bedrag per etmaal van EUR xx,xx inclusief BTW vermeerderd met driemaal het uurtarief voor begeleiding normaal (EUR xx,xx inclusief BTW). uitvoert, waar het gaat om rolstoelvervoer een all-in bedrag per dag van EUR xx,xx inclusief BTW en voor andere vormen van vervoer een all-in bedrag per dag van EUR xx,xx inclusief BTW. Gemeente bepaalt per Inwoner een vast bedrag per maand, maandelijks te factureren achteraf door Dienstverlener. Gemeente bepaalt dit maandelijks bedrag als volgt: x. (Gemeente kent verschillende klassen om Inwoner in te delen per dienst. De klassen zijn opgenomen in een indicatieprotocol van de Gemeente). x. Gemeente stelt per Inwoner vast (hoeveel uren, dagdelen, etmalen en/of vervoer gemiddeld nodig is per week/in welke klasse Inwoner valt), afhankelijk van de in te zetten dienstverlening. x. Gemeente berekent een weekbedrag op basis (van de gemiddeld in te zetten tijd per dienst/van de bij de klasse behorende tijd) vermenigvuldigt met de uurtarieven onder tot en met. x. Gemeente vermenigvuldigt de gevonden weekbedragen met 4.2 en telt deze bij elkaar op. Dienstverlener mag het bedrag dat Gemeente betaalt alleen gebruiken voor direct aan de Maatwerkvoorziening Begeleiding gerelateerde kosten. Dienstverlener mag het bedrag dus niet gebruiken voor compensatie van kosten zoals voedsel, abonnementskosten, kosten verbonden aan het - 4 -

5 uitoefenen van een hobby of sport, kosten verbonden aan het (laten) wassen van ramen aan de buitenzijde van een woning, et cetera, voor zover deze zijn aan te merken als algemeen gebruikelijk. 5.2 De contractvoorstellen moeten de gemeenten uiteraard uitbreiden met hun standaardbepalingen over facturatie, administratie, verantwoording en betaling. Let daarbij ook op de rol van iwmo