SAMENVATTING Geschil over toelating leerling tot regulier gymnasium; VO

Transcriptie

1 SAMENVATTING Geschil over toelating leerling tot regulier gymnasium; VO Een leerling heeft van de basisschool het advies vwo gegeven. De leerling heeft het Syndroom van Asperger en bij hem is hoogbegaafdheid vastgesteld. De leerling is in april 2014 aangemeld bij een regulier gymnasium. Deze school heeft de leerling eind mei 2014 afgewezen. Daarna is door de ouders in juni 2014 telefonisch contact gelegd over hun zoon met een andere reguliere school waar gymnasium onderwijs wordt aangeboden. Ze hebben hem vervolgens op 1 augustus 2014 schriftelijk aangemeld bij deze school. Die school heeft op 14 augustus 2014 de ouders meegedeeld dat hun zoon niet wordt toegelaten. De ouders hebben vervolgens het geschil over de weigering toelating door deze (tweede) school voorgelegd aan de Commissie. De Commissie is bevoegd van het geschil kennis te nemen en het verzoek is ontvankelijk. De school mocht uit de informatie die bij de aanmelding is verstrekt, afleiden dat de leerling ondersteuning nodig heeft. Welke ondersteuning en de mate waarin de leerling deze ondersteuning nodig heeft, kon de school op dat moment nog niet bepalen. Het bevoegd gezag van de school had op grond van de WGBH/CZ dienen te onderzoeken wat de ondersteuningsbehoefte van de leerling is, waarna door het bevoegd gezag kon worden beoordeeld of de school de benodigde ondersteuning kon bieden. Het bevoegd gezag heeft niet voldaan aan deze onderzoeksplicht. Het bevoegd gezag van de school stelt dat aan de leerling reeds een passend aanbod is gedaan door het samenwerkingsverband, namelijk een plaats op een school voor voortgezet speciaal onderwijs op vwo niveau. De passendheid van dit aanbod wordt door de ouders bestreden. Gebleken is dat er geen overleg met de ouders en de school van aanbod over de ondersteuningsbehoefte van de leerling heeft plaatsgevonden. Het bevoegd gezag heeft ook niet met de ouders gesproken over de mogelijkheden binnen het samenwerkingsverband. Daarnaast beschikte het bevoegd gezag niet over een schriftelijke bevestiging van de bereidheid tot toelating en had evenmin inzicht in de door de ontvangende school te bieden ondersteuning. Het bevoegd gezag kon zich bij het in behandeling nemen van de aanmelding van de leerling dan ook niet beroepen op het reeds in vervulling gaan van de zorgplicht door een eerder gedaan passend aanbod. Daar komt bij dat het aanbod een school voor speciaal onderwijs betrof en derhalve moest vaststaan dat de leerling toelaatbaar zou zijn geweest. Dit was niet het geval omdat ten tijde van de weigering toelating nog geen toelaatbaarheidsverklaring was afgegeven. Verzoek gegrond. in het geding tussen: ADVIES mevrouw A, wonende te B, hierna te noemen verzoekster gemachtigde: de heer mr. C en het College van Bestuur van D, gevestigd te B, verweerder, hierna ook te noemen het bevoegd gezag gemachtigde: mevrouw mr. F 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Pagina 1 van 8

2 Bij verzoekschrift met bijlagen van 12 september 2014, ingekomen op 15 september 2014 heeft verzoekster bij de Commissie een geschil aanhangig gemaakt over het besluit van 14 augustus 2014 van het E om haar zoon G, niet toe te laten. Bij s van 17 september, 24 september en 7 oktober 2014 heeft verzoekster aanvullende informatie gestuurd. Het bevoegd gezag heeft op 2 oktober 2014 een verweerschrift met bijlagen ingediend. Voorts heeft het bevoegd gezag op verzoek van de Commissie nadere informatie verstrekt bij van 7 oktober De mondelinge behandeling van het geschil vond plaats op 9 oktober 2014 te Utrecht. Verzoekster was ter zitting aanwezig en werd vergezeld door haar partner, de heer H, haar zoon G, en werd bijgestaan door de gemachtigde. Namens het bevoegd gezag waren aanwezig de heer I, voorzitter College van Bestuur, en de heer J, rector E, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. Voorafgaand aan de pleidooien heeft de voorzitter van de Commissie G in aanwezigheid van partijen in de gelegenheid gesteld zijn standpunt naar voren te brengen, waarna G de zitting heeft verlaten. Verzoekster heeft een pleitnotitie overgelegd. De inhoud van voornoemde stukken geldt als hier herhaald en ingelast. 2. DE FEITEN 1. Verzoekster is de moeder van G. Verweerder is het bevoegd gezag van het E. Het bevoegd gezag is aangesloten bij het Samenwerkingsverband VO, K genaamd. 2. In 2009 is bij G hoogbegaafdheid vastgesteld en in januari 2014 is de diagnose syndroom van Asperger bij G gesteld. 3. Van maart 2014 tot 15 september 2014 heeft G voor dagbehandeling elke middag het Regionaal Centrum voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie (RCKJP) bezocht. 4. G heeft regulier basisonderwijs gevolgd. Vanaf groep 3 volgde hij onderwijs op Basisschool L. G heeft het basisonderwijs doorlopen zonder toekenning van leerlinggebonden financiering. In het onderwijskundig rapport van G afgegeven door de basisschool (eind februari 2014) staat dat hij een Citoscore heeft van 542 en dat hij het schooladvies VWO krijgt. 5. Begin april 2014 heeft verzoekster G aangemeld bij T. T is ook aangesloten bij SWV K. Na een intakegesprek heeft G op 16 april 2014 een toets afgelegd omdat hij 1 Cito-punt tekort kwam voor directe toelating. Voor deze toets is hij geslaagd. Vervolgens heeft G op 19 mei 2014 een dag meegelopen op T. T heeft in een gesprek op 27 mei 2014 aan verzoekster en G meegedeeld dat G niet werd toegelaten tot T. Dit is bij brief van 26 mei 2014, abusievelijk gedateerd 26 april 2014, bevestigd. Tegen dit besluit heeft verzoekster bezwaar gemaakt bij brief van 20 augustus T heeft het bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. 6. Op 4 juni 2014 heeft verzoekster telefonisch contact gehad over G met mevrouw M, brugklascoördinator van E. Na dit telefoongesprek heeft op 10 juni 2014 wederom telefonisch contact tussen hen plaatsgevonden. 7. Op 23 juni 2014 heeft de intern begeleider (ib er) van de basisschool telefonisch contact opgenomen met mevrouw N, afdelingsmanager van E, en gevraagd of G kon worden Pagina 2 van 8

3 toegelaten tot E. Naar aanleiding van dit telefonisch contact heeft de afdelingsmanager bij e- mail van 2 juli 2014 aan de ib er meegedeeld dat G niet geplaatst kon worden op E. 8. Op verzoek van verzoekster en haar partner heeft het RCKJP op 29 juli 2014 een medische verklaring afgegeven waarin onder meer het volgende is opgenomen: Concluderend wordt een stoornis in het autisme spectrum gezien, geclassificeerd als de Stoornis van Asperger, in combinatie met een fors onder druk staande ouder-kind relatie, geclassificeerd als ouder-kind relatieprobleem. 9. Op 1 augustus 2014 heeft verzoekster G schriftelijk aangemeld bij E. Bij brief van 14 augustus 2014 heeft E, ondertekend door de afdelingsmanager, verzoekster meegedeeld dat G niet wordt toegelaten. Tegen dit besluit heeft verzoekster bij brief van 20 augustus 2014 bezwaar gemaakt bij het bevoegd gezag. 10. In augustus 2014 hebben verzoekster en haar partner het SWV verzocht om een procedure bij de Plaatsingsadviescommissie (PAC) te doorlopen, dit ter beoordeling of en, zo ja, op welke gronden G op speciaal onderwijs zou zijn aangewezen. Bij brief van 19 september 2014 heeft de PAC van het SWV een toelaatbaarheidsverklaring afgegeven. De toelaatbaarheidsverklaring is afgegeven voor 1 jaar voor cluster 4. Bij brief van 19 september 2014 hebben verzoekster en haar partner tegen de toelaatbaarheidsverklaring bezwaar gemaakt bij het SWV. 11. Op grond van het aanmeldings- en toelatingsbeleid van E wordt een leerling geplaatst op basis van het advies van de basisschool en de Cito-score (of andere testgegevens), waarbij het advies van de basisschool zwaarder weegt. 12. De scholen voor regulier voortgezet onderwijs in het O hebben een Centrale Toelatingscommissie die een procedure voor aanmelding en toelating heeft vastgesteld voor het schooljaar In deze procedure is vastgelegd dat een leerling slechts bij één school kan worden ingeschreven en dat aanmelding rechtstreeks bij de school geschiedt. Voorts is bepaald dat als een leerling voor de brugklas van een bepaald schooltype wordt afgewezen, deze leerling niet elders geplaatst kan worden in de brugklas van eenzelfde schooltype. 13. Op de website van D is het beleid van aanmelding/toelating opgenomen, waarbij onder meer het volgende is vermeld: D hanteert een breed toelatingsbeleid. Er zijn geen wachtlijsten. In het basisonderwijs wordt in principe elke leerling geplaatst. In het voortgezet onderwijs geldt dat het advies van de basisschool doorslaggevend is voor plaatsing. Ook als een leerling - om welke reden dan ook - extra begeleiding/ondersteuning nodig heeft, zal worden onderzocht of de leerling toch op de betreffende school terecht kan. Als het niet past Het kan echter voorkomen dat de school die benodigde ondersteuning niet kan bieden. Verder onderzoek moet dan uitwijzen op welke school de leerling het best op zijn/haar plek is. Een multidisciplinair team van deskundigen verbonden aan het P voert dit onderzoek uit en komt op basis van de resultaten van het onderzoek met een advies. D heeft 18 basisscholen, waarvan een school voor speciaal basisonderwijs (Q) en 6 middelbare scholen in het O. Alle scholen hebben een eigen profiel waarmee een breed netwerk van ondersteuning en begeleiding wordt aangeboden. Afhankelijk van het advies kan een leerling geplaatst worden op een school Pagina 3 van 8

4 binnen dit netwerk of daarbuiten. Een leerling kan altijd geplaatst worden op een school ergens in de regio. 14. E heeft een schoolondersteuningsprofiel vastgesteld. Hierin is vastgelegd op welke wijze de begeleiding van leerlingen binnen E is georganiseerd. 15. Sinds de start van het schooljaar zit G thuis. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Standpunt verzoekster Verzoekster heeft G begin april 2014 bij T aangemeld. Na de afwijzing heeft een onderwijsconsulent T gewezen op zijn zorgplicht. Hierop heeft T eind juni 2014 aan het SWV gevraagd een oplossing te zoeken. Mede op aanwijzing van T, heeft verzoekster begin juni 2014 contact gelegd met E. In het telefoongesprek met de brugklascoördinator werd tegen verzoekster gezegd dat de zorgplicht bij T berustte. Ook gaf de brugklascoördinator aan dat de rector van T contact moest opnemen met de rector van E om uit te leggen waarom T de ondersteuning niet zou kunnen bieden. Er is niet aan verzoekster meegedeeld dat G niet zou kunnen worden toegelaten tot E. Het is onduidelijk op basis waarvan E tot het besluit is gekomen om G niet toe te laten. Er is slechts meegedeeld dat er overleg met de basisschool is geweest en dat het advies van de basisschool is meegewogen. Het besluit van E is in strijd met de wet genomen omdat er geen overleg met de ouders heeft plaatsgevonden en E er ook niet voor heeft zorggedragen dat een andere school bereid is G toe te laten. E heeft onvoldoende onderzocht welke ondersteuning G precies nodig heeft om na regulier basisonderwijs ook regulier voortgezet onderwijs te volgen. Niet is komen vast te staan dat passende begeleiding niet door E of door een andere (reguliere) vwo-school binnen het SWV kan worden geboden. Verzoekster was niet op de hoogte van het contact tussen de ib er van de basisschool en de afdelingsmanager van E. Verzoekster wijst erop dat het ontwikkelingsperspectief (OPP) van G een concept betreft dat ten behoeve van de PAC-procedure is opgesteld. Deze procedure is verzoekster gestart om te bekijken wat nodig was voor G. Na de afwijzing van T is opeens naar voren gekomen dat G naar het voortgezet speciaal onderwijs zou moeten. Dit is nooit eerder ter sprake gekomen, ook niet bij het schooladvies, terwijl toen de diagnose Asperger al bekend was. Het bevreemdt verzoekster dan ook dat de ib er dit wel in het OPP heeft opgenomen. Het aanbod van X is voor zover al gesproken kan worden van een (concreet) aanbod plaatsing op T, een school voor vso, in Almere. Verzoekster heeft echter uit contact met deze school begrepen dat er nauwelijks onderwijs op vwo-niveau wordt aangeboden. Wanneer G is aangewezen op vso op vwoniveau komt alleen R in S in aanmerking. Dit is echter gezien de reisafstand een te grote belasting voor G. Voorts wordt op die school het onderwijs voornamelijk via het wereldschool-principe aangeboden waardoor het eveneens niet als passend voor G kan worden aangemerkt. Ten slotte wijst verzoekster erop dat de dagbehandeling aan de start van schooljaar in principe al was beëindigd, maar nog met enkele weken werd verlengd omdat G nog niet tot een school was toegelaten. Standpunt bevoegd gezag Verweerder stelt dat de Commissie niet bevoegd is het geschil te behandelen omdat verweerder G al in juni 2014 derhalve voor de invoering van passend onderwijs heeft afgewezen. Ook het verzoek van de ib er van de basisschool en de (herhaalde) afwijzing hierop is van voor 1 augustus Verzoekster heeft G weliswaar op 1 augustus 2014 schriftelijk aangemeld, maar dit is alleen met het oog op de inwerkingtreding van de Wet passend onderwijs gedaan en verweerder heeft daarop slechts Pagina 4 van 8

5 de eerdere afwijzing bevestigd. Hiermee maakt verzoekster misbruik van recht. Gezien de voorgeschiedenis kunnen dan ook geen rechten worden ontleend aan de aanmelding op 1 augustus Er is derhalve geen sprake van een (nieuw) besluit dat valt onder de Wet passend onderwijs. Voorts meent verweerder dat het verzoek niet-ontvankelijk is omdat er voor verweerder geen zorgplicht is ontstaan. Verzoekster heeft G eerder aangemeld bij T. T heeft gemeend niet de ondersteuning te kunnen bieden die G nodig heeft, waarna het SWV is ingeschakeld. Daarmee is de zorgplicht ondergebracht in het SWV waar ook de deskundigheid op dat terrein aanwezig is. Inmiddels is aan G een plaats op T aangeboden, een school voor vso waar onderwijs op vwo-niveau wordt aangeboden. E is als tweede school binnen hetzelfde SWV door verzoekster benaderd, terwijl een andere school de zorgplicht al heeft ingevuld. Daarmee kan er voor E niet ook een zorgplicht ontstaan. Mocht de Commissie tot het oordeel komen dat zij bevoegd is en het verzoek ontvankelijk dan stelt verweerder dat E aan zijn zorgplicht heeft voldaan. Verweerder heeft er in de eerste plaats op gewezen dat de basisondersteuning van T vergelijkbaar is met die van E. Dit brengt met zich dat wanneer T de ondersteuning niet kan bieden, E dit ook niet kan. Dit neemt niet weg dat zorgvuldig is bekeken of G kon worden toegelaten tot E. Verweerder heeft zijn besluit gebaseerd op het advies van de basisschool, het contact met de ib er van de basisschool, de informatie die door de ouders is verstrekt en de verklaring van het RCKJP. Op basis van al deze gegevens heeft verweerder geconcludeerd dat E, gelet op de beschikbare ondersteunings- en begeleidingscapaciteit van de school, niet de ondersteuning kan bieden die G nodig heeft. Verweerder heeft dan ook in redelijkheid tot het besluit kunnen komen om de inschrijving te weigeren. Overigens heeft er wel overleg met de ouders plaatsgevonden. In het telefonisch contact met verzoekster is over de benodigde ondersteuning van G gesproken. Desgevraagd door de Commissie heeft verweerder aangegeven dat het P niet is geraadpleegd. Verweerder wijst erop dat het SWV reeds een passend aanbod heeft gedaan. Bij de totstandkoming van het besluit om G te weigeren heeft het aanbod voor T geen rol gespeeld omdat dit toen nog niet bekend was. Verweerder was er wel van op de hoogte dat het SWV bezig was een passende plek te zoeken. Desgevraagd door de Commissie heeft verweerder aangegeven dat in het weigeringsbesluit niet hoeft te worden opgenomen welke andere school de leerling toelaat. Er dient wel contact te worden opgenomen met het SWV om een passende plek te vinden, dit alles binnen een redelijke termijn van zes weken. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid Verweerder heeft een bevoegdheidsverweer gevoerd. De Commissie overweegt ten aanzien van dit verweer als volgt. De Commissie stelt vast dat verzoekster begin juni 2014 telefonisch contact heeft gehad met de brugklascoördinator over G. Niet kan worden vastgesteld of in het telefonisch contact is aangegeven dat G niet kon worden toegelaten tot E omdat partijen elkaar op dit punt tegenspreken. Ter zitting is door verweerder opgemerkt dat de brugklascoördinator geacht wordt namens het bevoegd gezag te hebben gesproken. Aan die stelling zal de Commissie voorbijgaan nu nergens is gebleken dat de brugklascoördinator in dat gesprek optrad als vertegenwoordiger van het bevoegd gezag. Bovendien heeft verweerder niet schriftelijk bevestigd dat het besluit tot het niet toelaten van G (waarover de brugklascoördinator tijdens dat telefoongesprek zou hebben gesproken) een besluit is van het bevoegd gezag als bedoeld in artikel 27 WVO. Het telefoongesprek met de brugklascoördinator aan het begin van juni 2014 is dus geen besluit over de toelating van G tot E in de zin van artikel 27 WVO. Pagina 5 van 8

6 Het staat vast dat verzoekster op 1 augustus 2014 G schriftelijk heeft aangemeld bij E waarop E bij brief van 14 augustus 2014 heeft besloten G niet toe te laten. Vanaf 1 augustus 2014 geldt een nieuw wettelijk regime dat zich mede richt op de toelating tot het onderwijs van leerlingen met een extra ondersteuningsbehoefte. Het bevoegd gezag van de school van aanmelding heeft voor deze leerlingen een zorgplicht. Geschillen hierover kunnen op grond van artikel 27c lid 2 sub b van de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO) worden voorgelegd aan de Commissie. Nu het bevoegd gezag voor G, die een leerling is met extra ondersteunings-behoefte, een negatief toelatingsbesluit heeft genomen op 14 augustus 2014, is de Commissie bevoegd kennis te nemen van het geschil. Verweerder heeft nog aangevoerd dat verzoekster een beslissing onder de wetgeving van passend onderwijs heeft uitgelokt en dat daarmee sprake is van misbruik van recht. De Commissie volgt verweerder hierin niet omdat verzoekster overeenkomstig de wetgeving passend onderwijs, die er overigens met nadruk op is gericht om thuiszitten van leerplichtige leerlingen te voorkomen, G schriftelijk heeft aangemeld bij E. Dat het recht van verzoekster zou moeten worden beperkt omdat sprake is van misbruik van recht kan niet worden aangenomen. De stelling van verweerder dat verzoekster zich schuldig heeft gemaakt aan misbruik van recht veronderstelt dat de aanmelding moet worden gezien als een onrechtmatige daad. Naar het oordeel van de Commissie is hier geen sprake van nu de aanmelding niet kan worden aangemerkt als een inbreuk op een recht of als een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer van verzoekster had kunnen worden verwacht (vgl. Gerechtshof Den Haag 28 januari 2014, ECLI:NL:GHDHA:2014:75). Voorts is niet gebleken dat verzoekster misbruik van haar bevoegdheid heeft gemaakt om G op 1 augustus 2014 (schriftelijk) aan te melden bij E. Niet is komen vast te staan noch aannemelijk gemaakt dat G is aangemeld bij E enkel met het doel om verweerder te schaden noch is sprake van onevenredigheid tussen het belang van haar bevoegdheid om G aan te melden en de daardoor ontstane zorgplicht voor verweerder onder de Wet passend onderwijs. Het recht van aanmelden komt verzoekster toe en van misbruik van recht of bevoegdheid is geen sprake. De ontvankelijkheid Verweerder heeft er op gewezen dat de zorgplicht berustte bij T en dat die na de afwijzing op het SWV is overgegaan. Verweerder stelt dat op E derhalve geen zorgplicht rustte als gevolg waarvan het verzoek niet-ontvankelijk is. Dit verweer houdt geen stand. Per 1 augustus 2014 is de Wet passend onderwijs in werking getreden als gevolg waarvan voor leerlingen met een extra ondersteuningsbehoefte per die datum een wettelijke zorgplicht geldt voor de school van aanmelding. Dit is, zoals hiervoor vastgesteld, E, omdat G onder het nieuwe regime van passend onderwijs per 1 augustus 2014 bij deze school is aangemeld. Op welke wijze scholen, bevoegde gezagen of het samenwerkingsverband voor 1 augustus 2014 inhoud gaven aan hun zorgplicht, is voor het onderhavig geschil niet relevant. Verzoekster is derhalve ontvankelijk in haar verzoek. De beoordeling van het verzoek Verzoekster heeft G op 1 augustus 2014 schriftelijk aangemeld bij E. Op grond van artikel 27 lid 2b WVO diende verweerder eerst te beoordelen of het om een leerling ging die extra ondersteuning nodig heeft. Verweerder mocht uit de informatie die bij de aanmelding is verstrekt, afleiden dat G ondersteuning nodig heeft, maar welke ondersteuning en de mate waarin hij deze ondersteuning nodig heeft, kon verweerder op dat moment nog niet bepalen. Verweerder had op grond van artikel 2 Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH/CZ) dienen te onderzoeken of E de extra ondersteuning in de vorm van doeltreffende aanpassingen zelf kon bieden, tenzij deze voor E een onevenredige belasting zouden vormen (Kamerstukken II 2011/12, , nr. 3, p. 17). Om aan Pagina 6 van 8

7 deze individuele onderzoeksplicht te voldoen had verweerder eerst de ondersteuningsbehoefte van G moeten vaststellen, zodat beoordeeld kon worden of E de benodigde ondersteuning kon bieden. Verweerder heeft gesteld dat vso geïndiceerd zou zijn, maar dit is in juni 2014 geopperd door de ib er van de basisschool in het telefoongesprek met de afdelingsmanager van E en wordt niet ondersteund door het advies van de basisschool. Het schooladvies luidt (regulier) vwo, terwijl toen de diagnose Syndroom van Asperger reeds bekend was. Ook de toelaatbaarheidsverklaring is pas op 19 september 2014 afgegeven, derhalve ruim een maand na het bestreden besluit. Op basis van de informatie waarover verweerder beschikte, had hij derhalve nader onderzoek moeten doen. Het is de Commissie niet gebleken dat verweerder nader onderzoek heeft gedaan naar de ondersteuningsbehoefte van G en of E de benodigde ondersteuning zelf kon bieden. Ook heeft verweerder het P (zie de feiten onder 13), niet ingeschakeld. Verweerder heeft derhalve niet voldaan aan zijn onderzoeksplicht naar de ondersteuningsbehoefte van G. Voorts is in artikel 27 lid 2c WVO bepaald dat indien de toelating van een leerling die extra ondersteuning behoeft, wordt geweigerd, deze weigering niet plaatsvindt dan nadat het bevoegd gezag er, na overleg met de ouders en met inachtneming van de ondersteuningsbehoefte van de leerling en de schoolondersteuningsprofielen van de betrokken scholen, voor heeft zorg gedragen dat een andere school bereid is de leerling toe te laten. In het overleg met de ouders bespreekt de school welke scholen binnen het SWV relevante expertise hebben en ouders kunnen aangeven welke voorkeuren zij hebben als het gaat om bijvoorbeeld de thuisnabijheid of de richting van de school (Kamerstukken II 2011/12, , nr. 3, p. 17). Verweerder stelt zich op het standpunt dat aan G reeds een passend aanbod door het SWV is gedaan, te weten plaatsing in het vso. Verzoekster bestrijdt dat dit aanbod passend is. Enerzijds omdat het onvoldoende aansluit bij het gymnasium niveau van G en anderzijds als hij vso op gymnasium niveau wil volgen omdat de reisafstand naar S te groot is. Met het verweer dat er reeds een passend aanbod is gedaan, beoogt verweerder te bereiken dat hij niet langer invulling hoeft te geven aan de op hem rustende zorgplicht, omdat die reeds door (een andere school van) het samenwerkingsverband is ingevuld. Bij de beoordeling of het aanbod van de ontvangende school uit het samenwerkingsverband wel of niet passend is spelen in ieder geval de volgende factoren een rol: - Is er individueel onderzoek gedaan naar de ondersteuningsbehoefte; - Is er overleg geweest met de ouders; - Voorziet het aanbod in de (extra) ondersteuningsbehoefte van de leerling. Het beroep van verweerder op het niet langer bestaan van de op hem rustende zorgplicht kan uitsluitend slagen indien kan worden aangetoond dat: a) de school waar de leerling is aangemeld aantoonbaar niet in staat is de leerling de benodigde ondersteuning te bieden; b) het aanbod van de ontvangende school passend is. Daarnaast moet verweerder ook nog aantonen: 1. dat de ontvangende school schriftelijk heeft bevestigd dat zij de betrokken leerling tot de school wil toelaten, en 2. dat de ontvangende school op redelijke afstand is van de woning van de leerling. De Commissie heeft hierboven reeds geoordeeld dat verweerder niet heeft aangetoond dat hij niet kon voldoen aan de ondersteuningsbehoefte van G. Verweerder had immers nader onderzoek moeten doen naar de ondersteuningsbehoefte van G. Pagina 7 van 8

8 De Commissie stelt vast dat door de ontvangende vso school geen schriftelijk aanbod is gedaan en dus niet kan worden vastgesteld dat G inderdaad kan worden toegelaten. Evenmin is er door de betreffende vso school overleg met (de ouders van) G geweest teneinde vast te stellen of die school kan voldoen aan de ondersteuningsbehoefte van G. Ook E heeft met verzoekster (en haar partner) niet gesproken over de mogelijkheden binnen het SWV. Er heeft weliswaar in juni 2014 telefonisch contact tussen verzoekster en de brugklascoördinator plaatsgevonden waarin verzoekster de brugklascoördinator heeft geïnformeerd over G, maar een dergelijk contact kan niet worden aangemerkt als overleg in de zin van artikel 27 lid 2c WVO. Nu verweerder niet over een schriftelijke bevestiging van de bereidheid tot toelating beschikte en evenmin inzicht had in de door de ontvangende school te bieden ondersteuning kon hij zich bij het in behandeling nemen van de aanmelding van G niet met recht beroepen op het reeds in vervulling gaan van de zorgplicht door een eerder gedaan passend aanbod. Daar komt bij dat het aanbod een school voor speciaal onderwijs betrof en derhalve moest vaststaan dat G toelaatbaar zou zijn geweest (zie artikel 40 lid 12 WEC en 17a lid 6 sub c WVO). De toelaatbaarheidsverklaring is echter pas afgegeven op 19 september 2014 zodat ten tijde van het bestreden besluit er (nog) geen sprake was van toelaatbaarheid van G tot het speciaal onderwijs. Voorgaande overwegingen leiden tot het oordeel dat het verzoek gegrond is. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het verzoek gegrond en adviseert het bevoegd gezag om het bestreden besluit in te trekken en met inachtneming van de overwegingen van de Commissie een nieuw besluit te nemen over de aanmelding van G als leerling van E. Aldus gedaan te Utrecht op 23 oktober 2014 door mr. J.P.L.C. Dijkgraaf, voorzitter, drs. O. Meulenbeek en drs. M.E. Post, leden, in aanwezigheid van mr. O.A.B. Luiken, secretaris. mr. J.P.L.C. Dijkgraaf voorzitter mr. O.A.B. Luiken secretaris Pagina 8 van 8