ADVIES. in het geding tussen: A, wonende te B, verzoekster, gemachtigde: mevrouw mr. A.M.T. Wigger

Transcriptie

1 School mag besluiten tot verwijdering van chronisch zieke leerling wegens de verstoorde verhouding met de moeder mits een andere school bereid gevonden is de leerling aan te nemen. De LOI is niet zo een andere school. in het geding tussen: A, wonende te B, verzoekster, gemachtigde: mevrouw mr. A.M.T. Wigger en ADVIES C, gevestigd te B, het bevoegd gezag van D te B, verweerder gemachtigde: de heer mr. M.R.A. Dekker 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij verzoekschrift van 29 januari 2016 en aangevuld op 24 februari 2016, heeft verzoekster aan de Commissie een geschil voorgelegd over het besluit van 27 januari 2016 van verweerder om G van D te verwijderen. Verweerder heeft een verweerschrift ingediend op 16 februari 2016 en aangevuld op 25 februari De mondelinge behandeling van het geschil vond plaats op 1 maart 2016 te Utrecht. Verzoekster was ter zitting aanwezig en werd bijgestaan door haar gemachtigde. Verweerder werd ter zitting vertegenwoordigd door E, rector/bestuurder, en werd vergezeld door F, afdelingsleider, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. 2. DE FEITEN 1. Verzoekster is de moeder van G, geboren op 2 maart Op 8 september 2014 liet verzoekster de school weten dat G bekend is met de diagnose Complex Regionaal Pijnsyndroom (crps). Vanwege deze ziekte kan G niet regelmatig de school bezoeken en is vooraf niet aan te geven wanneer zij daartoe in staat is. 2. G zit het schooljaar voor de tweede keer in 4 havo. 3. Op 24 juni 2015 behandelde de Commissie een verzoekschrift van verzoekster over het door D (verder: de school) opgestelde concept ontwikkelings-perspectief (opp) voor G. Na afloop van deze zitting zijn verzoekster en verweerder een mediationtraject aangegaan / advies d.d. 12 april 2016 pagina 1 van 6

2 Op 4 september 2015 vond het laatste mediationgesprek plaats zonder dat partijen overeenstemming hadden bereikt over het opp. 4. Op 9 september 2015 heeft verweerder een opp voor G vastgesteld. Verzoekster heeft over dit opp een geschil voorgelegd aan de Commissie. De Commissie heeft op 21 december 2015 het verzoek gegrond verklaard, omdat aanpassing van het opp wat betreft bijvoorbeeld inkoop van materiaal voor afstandsonderwijs of de inhuur van specifieke expertise voor de hand lag. 5. Bij van 7 januari 2016 heeft verweerder gereageerd op het advies van de Commissie. 6. Op 11 januari 2016 heeft verweerder aan verzoekster twee voorstellen gestuurd voor het aanpassen van het opp waarin afstandsonderwijs een plek zou krijgen. 7. Op 13 januari 2016 heeft verzoekster schriftelijk gereageerd op de brief van verweerder van 7 januari In een brief van 14 januari 2016 heeft verweerder aan verzoekster meegedeeld, omdat G inmiddels thuisonderwijs volgt via de LOI, voornemens te zijn over te gaan tot uitschrijving van G en voor zover rechtens vereist voornemens te zijn G als leerling van school te verwijderen. 9. Op 20 januari 2016 is de gemachtigde van verzoekster daartoe door haar gemachtigd door verweerder gehoord over het voornemen tot verwijdering. 10. Bij brief van 27 januari 2016 heeft verweerder aan verzoekster en G meegedeeld over te gaan tot uitschrijving van G en voor zover rechtens vereist over te gaan tot definitieve verwijdering. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Standpunt verzoekster De uitschrijving van G is een verwijdering in de zin van artikel 27 lid 1 van de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO). Het besluit van verweerder voldoet niet aan de daaraan te stellen wettelijke eisen. Verweerder houdt iedere mogelijkheid om tot overeenstemming te komen over het opp af en voorts heeft verweerder geen andere school gevonden die bereid is G toe te laten. Partijen zijn al lange tijd met elkaar in gesprek om tot een goed opp te komen, maar de situatie duurt maar voort zonder dat er duidelijkheid en overeenstemming komt met verweerder / advies d.d. 12 april 2016 pagina 2 van 6

3 Het ziektebeeld van G is wisselend en daarmee ook haar belastbaarheid. In schooljaar is G drie keer een uur naar school geweest. Ze was gezien haar ziekte niet tot meer in staat. Ook de onduidelijkheid over haar aangepaste rooster werkte niet bevorderend. G kan in principe, als haar ziekte het toelaat, s ochtends naar school. s Middags zou zij dan thuis camera-onderwijs kunnen volgen. Verweerder heeft echter in het voor G aangepaste rooster ook s middags uren ingepland. Verzoekster wil dat G toegang krijgt tot alle lessen van 4 en 5 havo. Deze roosters lopen ook bijna in elkaar over. G kan dan, afhankelijk van waartoe zij in staat is, lessen in 4 en 5 havo volgen en is niet afhankelijk van het door verweerder opgestelde rooster, waar niet alle vakken in zijn opgenomen. Toen tijdens het overleg op 16 november 2015 met verweerder en het samenwerkingsverband bleek dat flexibele inzet van camera-onderwijs voor verweerder niet tot de mogelijkheden behoorde en afstandsonderwijs via de LOI werd geopperd, is verzoekster dat gaan verkennen. Gelet op het feit dat het onderwijs aan G al enige tijd stil lag en verweerder had aangegeven het niet eens te zijn met het eerdere advies van de GPO, heeft verzoekster bij de LOI het volledige bovenbouwpakket van de havo gekocht. Verzoekster heeft inmiddels het keurmerk van Stichting Keurmerk Thuisonderwijs ontvangen en toestemming van de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO), zodat G staatsexamen mag afleggen. De LOI is ondersteunend aan de lessen op de school en dient niet ter vervanging. Verzoekster hecht er ook aan om G ingeschreven te laten staan bij de school vanwege de sociale contacten van G. Zij heeft goed contact met een aantal leerlingen. Daarom wil verzoekster ook geen vrijstelling van de leerplicht in de zin van artikel 5 sub a Leerplichtwet (Lpw) aanvragen. G zou dan als niet leerbaar worden aangemerkt en dat is niet het geval. Daarom kan alleen vrijstelling van geregeld schoolbezoek op grond van artikel 11 onder d Lpw aan de orde zijn. Omdat partijen elkaar niet naderden, heeft verzoekster voorgesteld om de jeugdarts erbij te betrekken. Verweerder heeft dit afgewezen, hetgeen wederom laat zien dat verweerder iedere mogelijkheid om tot overeenstemming te komen tegenhoudt. Standpunt verweerder Verweerder stelt zich primair op het standpunt dat de Commissie niet bevoegd is, omdat er geen sprake is van een onvoorwaardelijk verwijderingsbesluit. G heeft zelf gekozen voor een andere onderwijsinstelling, de LOI. Zij heeft daarmee feitelijk afscheid genomen van de school waardoor zij op grond van artikel 5 Bekostigingsbesluit WVO dient te worden uitgeschreven. In een soortgelijke situatie heeft de Rechtbank Midden-Nederland gelijkluidend geoordeeld (ECLI:NL:RBMN:2013:2773), een uitspraak die is bevestigd door het Gerechtshof Arnhem- Leeuwarden (ECLI:NL:GHAL:2015:6245). Slechts voor het geval de civiele rechter oordeelt dat een verwijderingsbesluit noodzakelijk is, is een voorwaardelijk besluit tot verwijdering genomen. Voorts heeft verzoekster ook geen belang meer bij een advies van de GPO, omdat G niet meer voldoende resultaten zal kunnen halen om over te gaan naar 5 havo. Zij zou dan twee keer 4 havo doubleren en dat kan op grond van het beleid van de school niet. Zij zou hoe dan ook de school aan het eind van het schooljaar moeten verlaten. Subsidiair stelt verweerder dat de school terecht heeft geconstateerd dat zij G dient uit te schrijven als leerling. Meer subsidiair stelt verweerder dat het vanwege de verstoorde verhouding tussen partijen onmogelijk is om nog thuisonderwijs voor G te organiseren / advies d.d. 12 april 2016 pagina 3 van 6

4 Verweerder heeft er alles aan gedaan om G naar school te krijgen. De school heeft een aangepast rooster voor G opgesteld met een beperkt aantal vakken in zowel 4 als 5 havo, rekening houdend met haar belastbaarheid in zomer- en wintertijd. Het rooster bevat zo min mogelijk tussenuren maar ook ruimte om docenten in een één-op-één-situatie te kunnen raadplegen. Formeel was G niet over naar 5 havo maar uit coulance mocht zij reeds vakken in 5 havo volgen. Ook is een gespreid examen aangeboden. Desondanks kwam G niet naar school. Verweerder heeft steeds getracht om met verzoekster (en G) tot overeenstemming te komen over het opp maar dit is vanwege de opstelling van verzoekster niet gelukt. Tot 11 januari 2016 heeft de school er naar gestreefd om het opp in die zin aan te passen dat thuisonderwijs voor G kon worden georganiseerd. Na afstemming met de leerplicht-ambtenaar en Ingrado (de organisatie van leerplichtambtenaars) lijkt vrijstelling op grond van artikel 5 sub a Lpw het meest passend. Verzoekster heeft er echter voor gekozen om zonder de school in te lichten zelf vorm te geven aan het thuisonderwijs, maar wenst wel dat verweerder hiervoor volledig verantwoordelijk is. Verweerder kan echter niet de verantwoordelijkheid nemen voor de inhoud en vorm van het onderwijs van de LOI. Verweerder wordt steeds achteraf door verzoekster geïnformeerd waardoor er geen grond meer is om tot een goede samenwerking en oplossing te komen. Verweerder heeft in het overleg op 16 november 2015 moeten vernemen dat G vanwege haar ziekte niet in staat was geweest om dat schooljaar naar school te komen. Pas nadat verzoekster het pakket bij de LOI had ingekocht, heeft zij verweerder ingelicht en pas tijdens de huidige procedure bij de Commissie heeft verweerder vernomen dat verzoekster over een keurmerk thuisonderwijs beschikt en er toestemming is verkregen van de DUO voor het afleggen van staatsexamens. Verzoekster betrekt verweerder nergens (meer) in waardoor verweerder geen enkele zeggenschap meer heeft, maar verzoekster wil wel dat verweerder (eind)verantwoordelijk blijft. Dat is niet houdbaar voor verweerder. Verzoekster heeft zelf een andere school voor G gevonden die thuisonderwijs verzorgt, de LOI. Aan de voorwaarden voor verwijdering in de zin van het vinden van een andere school, is derhalve voldaan. De Inspectie van het onderwijs deelt de inschatting van verweerder. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE Bevoegdheid en ontvankelijkheid Bij de Commissie kan een verzoekschrift worden ingediend over een geschil dat verband houdt met definitieve verwijdering van een leerling van school. De beoogde uitschrijving door verweerder van G leidt ertoe dat zij, anders dan verzoekster wenst, op de school niet langer het onderwijs kan volgen. Dit komt er feitelijk op neer dat G niet langer toegang heeft tot de school. Voor de bevoegdheid van de Commissie en de ontvankelijkheid van verzoekster, stelt de Commissie een dergelijke beslissing op een lijn met een definitief verwijderingsbesluit. Door de inwerkingtreding van per 1 augustus 2014 is er (mede) aangaande verwijderingsbeslissingen een ander regime ontstaan. De jurisprudentie waar verweerder op wijst, werpt hierop geen ander licht / advies d.d. 12 april 2016 pagina 4 van 6

5 De stelling van verweerder dat verzoekster geen belang zou hebben bij een oordeel van de Commissie slaagt niet. G kan immers rechten ontlenen aan de inschrijving op de school, zoals bijvoorbeeld het opstellen van een opp door verweerder. Het in kaart brengen van haar ondersteuningsbehoefte kan van belang zijn voor het geval G, als gevolg van het niet halen van voldoende resultaten, naar een andere school zou moeten en aldus inzicht krijgt in een voor haar passende vorm van vervolgonderwijs. Verwijderingsbesluit De Commissie stelt vast dat verzoekster (en G) bij monde van hun gemachtigde zijn gehoord en dat er overleg is geweest met de Onderwijsinspectie en de leerplichtambtenaar. Voorts is niet gesteld of gebleken dat er (andere) formele bezwaren kleven aan het verwijderingsbesluit. Verweerder heeft langdurig verstoorde verhoudingen aan het verwijderingsbesluit ten grondslag gelegd. De Commissie volgt verweerder hierin. Voldoende is gebleken dat verweerder vanaf de start van schooljaar diverse pogingen heeft ondernomen om met verzoekster tot overeenstemming te komen over het opp. Verweerder heeft getracht G aangepaste ondersteuning te bieden, met name bestaand uit een individueel programma, waarbij zoveel mogelijk rekening is gehouden met haar belastbaarheid. Ondanks dat G niet over een overgangsbewijs van 4 naar 5 havo beschikt, heeft verweerder haar in de gelegenheid gesteld vakken te laten volgen en toetsen af te leggen in 5 havo. Voorts heeft verweerder diverse pogingen ondernomen om met verzoekster (en G) te komen tot een passende oplossing rondom thuisonderwijs. Het voorstel voor thuisonderwijs van verzoekster, in de door haar gepresenteerde vorm, leidt ertoe dat verweerder onvoldoende zeggenschap en invloed zou behouden op de planning, vorm, inhoud, feitelijke voortgang en toetsing van het onderwijs. Naast het feit dat al deze fundamentele onderwijsaspecten buiten de invloedssfeer van verweerder zouden raken, zou verweerder volgens het voorstel van verzoekster wel de eindverantwoordelijkheid moeten blijven dragen. Dat verweerder daar, gezien de langdurige impasse tussen partijen welke thans kan worden vastgesteld, niet meer in mee kan, is naar het oordeel van de Commissie niet onredelijk. De pogingen van verweerder in het vinden van nieuwe oplossingen stuitten op nieuwe voorstellen van verzoekster en partijen zijn elkaar hierin over een langere periode onvoldoende genaderd. Vastgesteld kan worden dat de onderlinge verhouding verstoord is en herstel is niet waarschijnlijk De Commissie is dan ook van oordeel dat verweerder vanwege de hiervoor beschreven omstandigheden in redelijkheid tot verwijdering van G heeft kunnen besluiten. Andere school Op grond van artikel 27 lid 1 WVO vindt definitieve verwijdering van een leerling waarop de Leerplichtwet 1969 van toepassing is, niet plaats dan nadat verweerder ervoor heeft zorggedragen dat een andere school, een school voor voortgezet speciaal onderwijs, een school voor speciaal en voortgezet speciaal onderwijs, een instelling voor speciaal en voortgezet speciaal onderwijs dan wel een instelling als bedoeld in artikel 1, onder c, van de Leerplichtwet 1969 bereid is G toe te laten. Het zorgdragen voor een andere school die bereid is de leerling toe te / advies d.d. 12 april 2016 pagina 5 van 6

6 laten, vormt een belangrijk element van de zorgplicht die met is ingevoerd (Kamerstukken II 2011/12, , nr. 3, p. 11 en 20) en erop is gericht om te voorkomen dat leerlingen thuis komen te zitten. De LOI biedt onderwijs aan dat weliswaar door de overheid is erkend, maar valt niet onder de opsomming van artikel 27 lid 1 WVO. Daar komt bij dat G leerplichtig is. Het ingeschreven staan bij de LOI of het volgen van die vorm van onderwijs alleen betekent (nog) niet dat aan de Lpw is voldaan. In deze situatie kan de LOI dan ook niet als een andere school worden aangemerkt zoals de wet voorschrijft. Er is daarom niet voldaan aan het vereiste dat een andere school bereid is de leerling toe te laten. De Commissie zal het verzoek om die reden gegrond verklaren. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen oordeelt de Commissie het verzoek gegrond. Aldus gedaan te Utrecht op 12 april 2016 door mr. D. Ghidei, voorzitter, drs. R. Aerden en drs. L.F.P. Niessen, leden, in aanwezigheid van mr. O.A.B. Luiken, secretaris. mr. D. Ghidei voorzitter mr. O.A.B. Luiken secretaris / advies d.d. 12 april 2016 pagina 6 van 6