Verslag van de werkgroep Reorganisaties (REO) naar aanleiding van de gecombineerde vergadering op dinsdag 19 december 2017 bij de VBM te Den Haag.

Transcriptie

1 P.O. Loppies inlichtingen telefoon 0 bijlage(n) REO/ briefnummer G.1.33 zaaknummer 24 januari 2018 datum Verslag van de werkgroep Reorganisaties (REO) naar aanleiding van de gecombineerde vergadering op dinsdag 19 december 2017 bij de VBM te Den Haag. Aanvang: uur Einde: uur. Aanwezig: Van werkgeverszijde: J.P. Tack (voorzitter), E. Aarts, S. Bergman, J.C. Bouwman-Zaaijer, D. Koppe, P. Somers, M. de Ruijter. Van de zijde van de centrales: L.H.Schipper, J.A.F. Stassen (AC), M.C.G. Klaassen, A. Rozendal (ACOP), J.A. Kropf, S. Hop (CCOOP), R. Bliek, N. van Woensel (CMHF). Van de zijde van het secretariaat: P.O. Loppies (CAOP). Agenda (REO/ ): 1. Opening en mededelingen. 2. VRP Reorganisatie FABK 2.0 (REO/ , en ; relatie verhuizing FABK Eygelshoven). 3. Rondvraag en sluiting 1/13

2 Agendapunt 1: Opening en mededelingen. Opening: De voorzitter opent de vergadering om uur en heet een ieder welkom. Bij brief is reeds medegedeeld dat spreker het voorzitterschap van de werkgroep REO op zich heeft genomen. Na bijna 1 jaar en 7 maanden te hebben stil gelegen, kan de werkgroep hopelijk weer aan de slag. Hij hoopt op een constructieve samenwerking, waarbij partijen ten behoeve van het personeel en de organisatie gezamenlijk zullen optrekken. Mededelingen: De voorzitter geeft aan van de ACOM een schrijven heeft ontvangen, waarin een agendawijziging wordt voorgesteld. Deze wil hij bij de vaststelling van de agenda bespreken. De heer Van Woensel geeft aan dat zijn collega, de heer Bliek, uiterlijk om uur de vergadering moeten verlaten. Hijzelf moet uiterlijk om uur weg. De voorzitter geeft aan dat het WG REO-gedeelte dan al is afgerond en dat hij zijn collega van het IO REO DMO hiervan zal vergewissen. Met name in het kader van de DASH-8, is de heer Kropf teleurgesteld dat de Directeur Arbeidsvoorwaarden vandaag niet aanwezig is, terwijl deze toezegging het verleden wel was gedaan. Daarnaast zegt spreker het een schoffering van het overleg te vinden, wanneer er pas bij de mededelingen op een op tijd aangeboden brief wordt gereageerd. Hij wijst erop dat er sprake is van een vast agendaformat, waarvan een aantal agendapunten vaststaan (te weten: de opening, mededelingen en vaststelling agenda; de vaststelling van verslagen, en de rondvraag en sluiting). De tussenliggende punten worden in samenspraak agendeert. Spreker noemt dit dus een valse start. Met betrekking tot de genoemde brief, wijst hij erop dat dit geen schrijven van de ACOM betreft, maar van de CCOOP. Ten slotte geeft hij aan dat hij tevens een brief heeft gestuurd over de bezetting vanuit de CCOOP. Zijn collega, de heer Hop, is sinds eind september plaatsvervangend lid van de WG REO en alle onderliggende IO REO s. Hij is thans aanwezig ter voorbereiding op deze rol. De voorzitter geeft aan vanuit de CCOOP een brief te hebben ontvangen waarin werd verzocht om aanpassing van de agenda. Nu dit geen SCO-brief betrof, heeft spreker gemeend in vergadering te kunnen vaststellen welke mening de andere centrales hierover zijn toegedaan, en op basis daarvan een agenda vast te stellen. Hij heeft de CCOOP hier niet eerder van op de hoogte gesteld, nu de gekozen wijze zijns inziens een normale manier van opereren is. Het feit dat de heer Kropf een andere mening is toegedaan, neemt hij ter harte. Spreker betreurt het dat de heer Kropf zich geschoffeerd voelt, nu dit niet zijn intentie was geweest. Wellicht is dit nog zijn onervarenheid in dit gremium, maar om genoemde redenen heeft spreker gemeend zo te moeten handelen. Enige discussie volgt hieromtrent. De heer Schipper geeft aan dat ook het AC hecht aan agendering van de verslagen. Hij heeft echter inmiddels geconstateerd dat dit reeds gebeurd is. De voorzitter geeft aan bij de vaststelling van de agenda te willen bezien of andere centrales hier ook behoefte aan hebben. Vaststelling agenda: De voorzitter geeft aan dat de CCOOP de behoefte om de verslagen te bespreken kenbaar heeft gemaakt. Spreker vraagt de andere centrales naar hun mening hieromtrent. Van de mening van het AC heeft spreker inmiddels kennis genomen. Spreker geeft aan dat dit het vorige verslag betreft, te weten dat van 24 mei 2016 (REO/ ). Ook de CMHF en de ACOP hechten aan de vaststelling van het verslag. 2/13

3 De heer Kropf wijst erop dat in zijn brief tevens wordt verwezen naar een tweede verslag, namelijk dat naar aanleiding van de gecombineerde WG'n SOD vergadering van 13 december 2016 (REO/ ). De voorzitter zegt toe om beide verslagen te behandelen. Ingevoegd agendapunt: Vaststelling van de verslagen van 24 mei en 13 december 2016 (REO/ en REO/ ). Verslag van 24 mei 2016: Het verslag wordt vastgesteld met inachtneming van de volgende opmerkingen: Tekstueel: Blz. 4, 1 e tekstblok, laatste zin: Op aanwijzing van de heer Kropf, wordt deze zin als volgt aangevuld: Enige discussie hierover volgt, wat gepaard ging met genodigde emotie en gedeelde punten van zorg over wat er op dat moment plaatsvond. Blz. 6, actiepunt 9, laatste zin: Op aanwijzing van de heer Kropf, wordt deze zin als volgt aangevuld: Enige discussie hierover volgt, aangaande de vraag of mensen die in het buitenland zijn geplaatst, onder het internationale functiebestand moeten worden opgehangen of onder het CLSK, omdat er operationele lijnen en verantwoordelijkheden gedeeld worden, die belegd (kunnen) worden bij DCOD. Verslag naar aanleiding van de gecombineerde WG'n SOD vergadering van 13 december 2016: Het verslag wordt vastgesteld met inachtneming van de volgende opmerkingen: Tekstueel: Blz. 2, agendapunt 13, Rondvraag, 2 e tekstblok, 1 e alinea, laatste zin: Op aanwijzing van de heer Kropf, wordt deze zin als volgt gewijzigd: De datum van 1 juli is cruciaal en wanneer de toezeggingen niet worden waargemaakt, zal Defensie haar verantwoordelijkheid nemen. N.a.v.: Blz. 2, agendapunt 13, Rondvraag, 2 e tekstblok, 2 e alinea: De heer Kropf wijst erop dat het proces nog altijd niet is afgerond. In plaats van de toen beloofde brief, verzoekt hij dan ook een update over hoe Defensie na 1 juli 2017 haar verantwoordelijkheid heeft genomen. Volgens spreker werd toentertijd de suggestie gewekt dat het defensiepersoneel aan boord van het niet-nederlands geregistreerde vliegtuig dan niet meer zou vliegen. In november 2017 heeft spreker bij zijn werkbezoek aldaar echter moeten constateren dat de werkelijkheid anders is. Spreker memoreert dat de centrales hebben gevraagd om duidelijkheid over de aanbesteding, nu zij niet alleen zorgen hadden over de kosten, maar vooral over het niet-geregistreerd zijn van de vliegtuigen en de daaraan verbonden consequenties. Tevens heeft hij geconstateerd dat de Nederlandse registratie er nog altijd op zit, met daaroverheen een Canadese registratie. Gelet op het voorgaande, vat spreker samen graag te vernemen welke concrete actie per 1 juli 2017 door de Minister is ondernomen. Nu er niet bijtijds een schrijven is aangeboden, wil spreker tevens weten wat nu de stand van zaken is en hoe de veiligheid van het personeel wordt gegarandeerd. Daarnaast wil spreker meer duiding over waarom het ILT het proces dat als zo gemakkelijk werd gepresenteerd, nog altijd niet heeft afgerond, en welke cruciale punten nu nog ontbreken. De centrales hebben toentertijd aangegeven dat als certificering toch niet zo eenvoudig is, zij zich zorgen maken over de inzet en veiligheid van het personeel. De voorzitter stelt voor om deze bemerkingen mee te nemen bij de bespreking van de actiepuntenlijst. Behandeling van de actiepuntenlijst: De heer Kropf stelt voor om enkel actiepunt 2 te bespreken, nu de andere actiepunten inmiddels achterhaald zijn. De heer Stassen geeft aan toch de gehele lijst te willen behandelen, aangezien hij nog opmerkingen heeft over onder andere de MARKAZ. 3/13

4 Desgevraagd door de voorzitter, geeft de heer Van Woensel aan dat wanneer het AC hier behoefte aan heeft, hij akkoord is met behandeling van de lijst. De voorzitter stelt vast dat de actiepuntenlijst in het geheel zal worden doorlopen. Voor de vorm wijst de heer Kropf erop dat het in dit overleg niet gaat om koppen tellen. Wanneer één van de centrales aangeeft iets te willen behandelen, dan behoort dat te gebeuren. Als de voorzitter een verzoek tot bespreking zou weigeren, leidt dat volgens spreker tot een escalatie. Als een der centrales een onderwerp zou willen bespreken, maar de drie andere centrales daarover een andere mening zijn toegedaan, behoeft dat onderwerp op grond van het Besluit Georganiseerd Overleg Sector Defensie niet te worden besproken, aldus de voorzitter. Volgens de heer Kropf geldt dat alleen bij overleggen die worden voorgezeten door de Minister of de HDP. In alle onderliggende gremia, leidt een dergelijke keuze tot escalatie naar het SOD. Volgens de voorzitter kan dat leiden tot escalatie naar het SOD, maar daarvoor is de stem van ten minste twee centrales nodig. De heer Kropf vindt die stelling onjuist. Enige discussie volgt hieromtrent. 1. VRP RIO CZMCARIB. Aanhouden. De voorzitter geeft aan dat de BCO-2 is geweest, maar dat BCO-3 wegens ziekte van de respectievelijke voorzitter thans gepland is voor januari DASH. Aanhouden. De voorzitter betreurt het ten zeerste dat de Nederlandse registratie nog altijd niet is gerealiseerd. Dat komt niet door ILT, maar met name door het feit dat er door de Canadese partners telkens aanvullende eisen worden gesteld. Zo moet er nu een testplan voor de komende twee jaren worden ingeleverd, uitgevoerd en geëvalueerd. De Canadese partners zijn hierover aangeschreven, en er is druk uitgeoefend. Hierbij is het antwoord telkens geweest dat het nog enige weken zou duren, terwijl het dan toch nog langer duurt. Nederland heeft geen verdere machtsmiddelen om hierop in te grijpen en men is dus afhankelijk van de Canadese partners. Inmiddels is het contract met deze partner voor de komende twee jaar verlengd. Spreker begrijpt de mogelijke gevoelens van de centrales, maar wijst erop dat er op dat moment geen andere opties waren. Ten slotte geeft spreker aan dat er thans een studie wordt verricht over de invulling van de kustwachttaak in de toekomst. Bezien wordt of dit wordt ingevuld met bemande vliegende middelen, of op andere wijze. De heer Kropf geeft aan de huidige stand van zaken te willen weten, nu hij ditzelfde antwoord al vaker heeft gehoord. Daarnaast zijn een aantal vragen onbeantwoord gebleven. Spreker wil weten hoe de Minister op 1 juli 2017 haar verantwoordelijkheid heeft genomen. Met betrekking tot de verlenging van het contract, memoreert spreker dat de centrales 3,5 jaar geleden in het bijzijn van een specialist van DMO hebben aangegeven dat verlenging de enige optie zou zijn, als er niet spoedig zou worden aanbesteed. De centrales hadden toen aangegeven dat de mogelijke verlenging van het contract als machtsmiddel kon worden gebruikt. Echter heeft Defensie dit onbenut gelaten en daarmee gehandeld zoals de Canadese partner dat wilde. Volgens spreker was het machtsmiddel bekend: er zouden geen Nederlandse militairen aan boord stappen van vliegtuigen die op 1 juli 2017 niet volgens de Nederlandse wet gecertificeerd zijn. Volgens spreker resteert er nu niet een nieuwe aanvullende opdracht zoals aangegeven door de voorzitter, maar nog altijd de laatste 10% (crash test, fatigue life en de structurele aanpassingen in het vliegtuig) waarvan al in het verleden was aangegeven dat dit toentertijd binnen drie weken gereed zou zijn. Spreker wil dus op grond van de toezeggingen uit het verslag weten welke stappen na 1 juli zijn ondernomen, anders dan het met twee jaar verlengen van het vliegen met niet-nederlands registreerde vliegtuigen, terwijl partijen al eerder zorgen hadden over de veiligheid van het defensiepersoneel en hun achterban. Welke stappen er concreet genomen zijn ten aanzien van de veiligheid van het personeel, is de voorzitter niet bekend. 4/13

5 De heer Stassen vraagt zich af in hoeverre de aan deze tafel gemaakte afspraken dan als serieus kunnen worden beschouwd. Voor de centrales is het antwoord onacceptabel. De voorzitter beseft dit, maar kan niet anders dan concluderen dat er in het verleden niets gebeurd is. Spreker kent de zorgen van de centrales, en weet wat zij hebben aangegeven over een mogelijke vervolgstap. Als dit leidt tot een SOD, dan is dat zo. Hij kan echter niet veranderen wat er in het verleden is gebeurd. Spreker vindt dat de huidige voorstelling van zaken doet voorkomen alsof een ongeluk met deze toestellen nabij is. Volgens spreker is dat echter niet juist. Wel is er een wens om deze vliegtuigen onder Nederlandse registratie te brengen en dat valt onder de verantwoordelijkheid van het ILT en de MLA. Dit is echter nog niet gerealiseerd. De heer Kropf memoreert dat de centrales zorgpunten hadden, die Defensie had kunnen wegnemen door de registratie te voltooien. Dit was geen wens, maar een vereiste uit het contract, wat ook gevolgen heeft gehad voor de aanbesteding. Het gaat erom dat niet kan worden geduid waarom het vliegtuig nog niet gecertificeerd is. Dit traject duurt al tien jaar, waarbij vanaf het begin is aangegeven dat de registratie slechts een formaliteit zou nu het toestel aan alle eisen voldoet, maar dat de afronding telkens op zich laat wachten door nieuwe futiliteiten. De CCOOP maakt zich hierover bezorgd. Als dit daadwerkelijk zou hangen op futiliteiten en dit eenvoudig kon worden opgelost, was het traject allang afgerond. Dit is wat anders dan wat nu wordt gesuggereerd. De centrales zeggen niet dat de vliegtuigen uit de lucht zullen vallen, maar dat zij hopen dat dit niet gebeurd. Zolang niet wordt voldaan aan de eisen zoals beoogd in het contract, is die zekerheid er niet. Die toezegging is wel meerdere malen gedaan, waarbij de Minister de laatste keer heeft uitgesproken haar verantwoordelijkheid te zullen nemen. Ook de voorzitter betreurt de lange procesgang. Hij kan niet uitleggen waarom dit het geval is, nu bij deze processen ook andere, niet zijnde Nederlandse partijen zijn betrokken. Defensie blijft druk uit oefenen en er is inmiddels een nieuwe datum toegezegd, maar spreker wil deze niet delen gezien de eerdere teleurstellingen. Daarbij is het niet aan hem om te bepalen of de resterende punten slechts futiliteiten betreffen. Spreker is het echter volledig eens met de stelling dat dit veel te lang duurt. De heer Stassen vraagt om een schorsing. SCHORSING (10.33 tot uur) Namens de centrales, geeft de heer Stassen aan dat zij moeten constateren dat de registratie ondanks de gemaakte afspraken, nog altijd niet geregeld is. Hierbij zijn de afspraken meerdere malen verzet om Defensie gelegenheid te geven om er toch uit te komen. Zij stellen vast dat Defensie niet haar verantwoordelijkheid heeft genomen zoals afgesproken in de laatste WG REO. Dit noopt hen ertoe om dit onderwerp naar een ander overlegniveau te tillen. Spoedig zal een SCODef-brief worden aangeboden, waarin zal worden verzocht om na het kerstreces een SOD te beleggen (pm). Dit geeft Defensie nog enige tijd om te bezien of de registratie spoedig kan worden voltooid. De centrales willen in het SOD met name horen welke verantwoordelijkheid Defensie zal nemen. Ten aanzien van het vervolg, willen de centrales het overleg niet direct weer opschorten. Zij hebben derhalve besloten om verder te gaan met het reguliere overleg en de gang naar het SOD separaat op te lopen. De voorzitter neemt hier kennis van, hoewel deze beslissing hem niet verrast gelet op de historie. Hij geeft aan de brief tegemoet te zien en dat Defensie onderwijl zal proberen de voortgang te bespoedigen. Hij waardeert het feit dat de centrales in overleg willen blijven, zodat andere onderwerpen niet blijven liggen. Enige discussie ontstaat over de vraag of de bespreking van dit onderwerp en de bijbehorende actiepunten in dit gremium moet blijven. Vooralsnog geven de centrales aan enkel het punt over de verantwoordelijkheid van Defensie te escaleren naar het SOD. 5/13

6 3. Betrokkenheid Medezeggenschap en Centrales bij sourcingtrajecten. Afvoeren. De voorzitter geeft aan dat de H-DBV bezig is met een nieuwe aanwijzing met betrekking tot sourcing, welke niet zozeer gericht is op outsourcing maar op andere vormen van samenwerken. Hierin is ook de rol van de medezeggenschap en de centrales benoemd, waarbij wordt verwezen naar het BMD en het URD. De heer Kropf wijst op het bestaan van het SSU. Wijzigingen daaromtrent dienen in de werkgroep AP te worden besproken. De heer Schipper memoreert dat er is afgesproken om in technisch werkverband te spreken over veranderde regelgeving, en de uitkomsten daarvan moeten in de AP worden behandeld. Deze procedure moet nu ook worden gevolgd. Partijen besluiten om dit punt te doen vervallen, nu dit onderwerp is voor de werkgroep AP. 4. Doorontwikkeling DPOD fase 2. Aanhouden. De heer Kropf geeft aan dat het derde punt hier nog valide is, in het kader van de discussie over de reorganisatie Bestuurstaf in relatie tot het rapport Van der Veer. De voorzitter memoreert dat in de evaluatie van de Commissie Van der Veer is vastgesteld dat er een relatie is tussen de DPOD en de HDP. Op basis hiervan is binnen de DPOD een coördinatiecel ingericht, die coloceert bij de HDP, waarmee invulling is gegeven aan een van de evaluatiepunten uit het rapport. Volgens de heer Kropf gaat het om een tijdelijke tewerkstelling in afwachting van de behandeling van de reorganisatie Bestuurstaf. Daarmee kan er nog geen formeel antwoord worden gegeven op het laatste actiepunt. De voorzitter kan zich hierin vinden en hoopt op een snelle afwikkeling van de reorganisatie Bestuurstaf. 5. MARKAZ. Aanhouden. De heer Stassen memoreert dat er veel te doen is geweest over de verhuizing MARKAZ en de oprichting van het TRMC. Hij merkt nu dat TRMC-leden onvoldoende ruimte krijgen om hun rol bij de verhuizing van de MARKAZ, goed in te vullen. Daarnaast stelt spreker voor dat de HDE en het TRMC een maatwerkcursus wordt aangeboden, nu er nog weleens fricties en interpretatieverschillen ontstaan over het BMD. Het traject zal zich spoedig in een cruciale fase bevinden, en zowel Defensie als het personeel heeft er belang bij dat men afdoende kennis heeft. Desgevraagd door de voorzitter, geeft spreker aan zijn vragen ook aanhangig te hebben gemaakt bij het CZSK, alwaar is aangegeven dat zij het antwoord zullen bezien. De voorzitter concludeert dat dit momenteel geen onderwerp is voor behandeling in de werkgroep REO. Spreker neemt kennis van de zorgen van de heer Stassen. Hij zal deze delen met het CZSK, zodat het TRMC de ruimte krijgt om invulling te geven aan haar rol in dit traject en de HDE ook de benodigde ondersteuning vindt (PM). De heer Kropf verzoekt partijen om het bij de kern te houden en niet inhoudelijk te spreken over informele documenten of onderwerpen die op een andere tafel thuishoren. Totdat centrales besluiten om het VRP te laten behandelen in de werkgroep REO, hoort dit onderwerp thuis in een IO REO CZSK. 6. Huisvesting Van Ghent Kazerne. Afgedaan. Dit punt is afgedaan. 7. Sourcingstraject DVOW. Aanhouden. De voorzitter geeft aan dat er een aanvullend beleidsvoornemen is aangeboden. Het CLAS is thans bezig met een studie, waarvan de afronding gepland staat voor het eerste kwartaal van Mogelijkerwijs zal het reorganisatietraject eind 2018 c.q. begin 2019 gereed zijn. Eenzelfde traject loopt bij het CLSK en in mindere mate bij het CZSK, nu daar slechts een gering aantal functies betrokken zijn. De heer Kropf wijst erop dat het actiepunt niet gaat over DVOW 2, maar over de bemerkingen van de centrales bij het reorganisatietraject DVOW 1. Die moeten nog altijd met de centrales worden besproken. Toentertijd was geconstateerd dat het SSU niet was gevolgd en dat dit bij DVOW 2 verbeterd moest worden. Spreker kan niet constateren dat geheel voldaan is aan deze toezegging. Spreker stelt dus voor om dit onderwerp te behandelen, zodat dit in de toekomst niet leidt tot afwijzing van het nieuwe reorganisatieplan. 6/13

7 Volgens de voorzitter is het hier bedoelde SSU inmiddels niet meer van kracht, nu de looptijd is verstreken en er geen afspraken zijn gemaakt over de verlenging daarvan. De heer Kropf verzoekt om een schorsing. SCHORSING ( uur) De voorzitter heropent de vergadering. Namens de centrales geeft de heer Kropf aan het standpunt van de voorzitter niet te delen. Er is eerder gesproken over het technisch werkverband in het kader van het SSU, waarvan de uitkomsten worden beklonken in een werkgroep AP. Daarnaast gaan de centrales ervan uit dat wanneer een regeling bij aanvang van kracht is, deze gedurende het gehele traject van kracht blijft. De voorzitter geeft aan dat Defensie zich aan de gemaakte afspraken zal houden. Daarnaast zal er binnen Defensie voldoende werk zijn om betrokkenen een plek in de organisatie te kunnen geven. In brede zin zit Defensie dus niet te springen om de overgang van medewerkers naar de marktpartij. De heer Kropf merkt op dat Defensie dan niet voor outsourcing had moeten kiezen. Nu hier echter wel sprake van is, moeten mensen die het werk willen volgen hiertoe worden gefaciliteerd. De heer Schipper vraagt om de stand van zaken over het traject DVOW 2. De voorzitter legt uit dat het TRMC een positief advies heeft gegeven ten aanzien van het aanvullend beleidsvoornemen, en dat het inmiddels is opgeheven. Inmiddels zijn er bij het CLAS en CLSK beleidsvoornemens opgesteld en zullen er medezeggenschapscommissies worden ingericht op basis van het BMD. Gezien het geringe aantal betrokken functies, kan het zijn dat dit bij het CZSK niet leidt tot een reorganisatietraject. De heer Kropf refereert aan de afspraak dat bij een kleine organisatiewijziging waaraan P-aspecten verbonden zijn, ook met de centrales moet worden gesproken. Nu hier sprake is van uit-, in- of aanbesteding, zal dat ook hier van toepassing zijn. De heer Schipper adviseert om de wijzigingen bij CZSK in dit kader als geheel mee te nemen. 8. VRP Herinrichting 302 Squadron Fort Hood. Aanhouden. De voorzitter geeft aan dat er in het eerste kwartaal van 2018 een analyse van IMS wordt verwacht over het internationale functiebestand. Dit onderwerp wordt daarin nadrukkelijk meegenomen en op basis daarvan worden er mogelijk andere keuzes gemaakt. Spreker wil dit punt daarom aanhouden. Enige discussie volgt hieromtrent. SCHORSING (11.18 tot uur) Agendapunt 2: VRP Reorganisatie FABK 2.0 (REO/ , en ; relatie verhuizing FABK Eygelshoven). De voorzitter geeft aan dat dit plan ter behandeling is aangeboden, omdat de centrales zich bezwaard voelen over het feit dat kort na de bespreking van het cvrp in het toenmalige IO REO CDC, bekend is gemaakt dat de Minister voornemens is om FSC van Eygelshoven te verhuizen naar de Kromhoutkazerne, terwijl in de eerder genoemde vergadering was aangegeven dat hiervan geen sprake zou zijn. 7/13

8 De heer Schipper verwijst naar de SCO-brief hieromtrent. Gebleken is dat men toentertijd al bezig was met een business case en dat een verhuizing op basis daarvan voor de hand lag. Inmiddels heeft hij informeel vernomen dat de keuze voor verhuizing definitief is geworden. De centrales hebben dit VRP ter behandeling laten aanbieden, nu zij van mening zijn dat deze verhuizing onderdeel moet zijn van dit reorganisatietraject, omdat er toen al stappen in die richting zijn genomen. Tevens zouden de betrokken medewerkers onder SBK 2012 moeten vallen. Daarnaast is hier een heel nadrukkelijk personeelsaspect aan verbonden, omdat dit personeel verhuist van Limburg naar Utrecht. Spreker vindt dit schrijnend, omdat hij informeel vernomen heeft dat FSC juist in Limburg geplaatst was om de werkgelegenheid aldaar te bevorderen. De heer Rozendal leest de volgende tekst voor: Voor de vergadering van de WGREO van vandaag heeft u aangeboden ter kennisgeving het VRP Reorganisatie Financieel Administratie & Beheer Kantoor (FABK) 2.0. met een ongewijzigde aanbiedingsbrief ( ) d.d. 29 juni Naar mening van de ACOP is dit niet juist en had u vandaag n.a.v. de SCOdef brief (onderdeel van de agendastukken) over dit onderwerp van d.d. 14 juli 2016, dit VRP ter behandeling aan moeten bieden. Zoals in de SCOdef brief genoemd, stelt u in uw aanbiedingsbrief dat de sluiting van de locatie Eygelshoven en de voorgenomen verhuizing los staat van het nu voorliggende VRP. Wij deelden die mening na bekend stellen van het voorgenomen besluit door de minister niet. En nu, anderhalf jaar later, zijn we die mening nog steeds toegedaan. De redenen hiervoor zijn vooral gevoed door de houding en het gedrag van de werkgever over het afgelopen anderhalf jaar. Maar het begint bij het bewust misleiden van de Centrales door daarnaar gevraagd bij het IOREO CDC van 29 april 2016 glashard te ontkennen dat de geruchten over de vermeende verhuizing nergens op zijn gebaseerd. U heeft daarmee bewust de verhuizing volledig geplaatst onder het politiek primaat. Dat u daarmee de positie van de Centrales en de belangen en van de medewerkers werkzaam in Eygelshoven ondermijnt, heeft u daarbij niet gedeerd. En dat lijkt het u nog steeds niet te doen. De komst van de Amerikanen naar Eygelshoven per 1 oktober 2016 had de hoogte prio voor de werkgever en met stoom en kokend water werd aan de Centrales gevraagd om hier medewerking aan te verlenen door in te stemmen met een administratieve afhandeling. Dat hebben we gedaan en ter illustratie roep ik in herinnering dat dit gebeurd is terwijl Defensie op het gebied van arbeidvoorwaarden ons geduld danig aan het beproeven was. Bij deze afhandeling was de afspraak gemaakt dat personeel van FABK werkzaam in Eygelshoven maximaal gefaciliteerd en met voorrang behandeld zou worden bij getoonde interesse bij gestelde vacatures voortkomende uit de komst van de Amerikanen. Dit hebben medewerkers niet altijd zo ervaren. Voorbeelden zijn; niet uitgenodigd worden voor gesprekken; ongemotiveerd afwijzen maar ook aannemen van personeel dat helemaal geen belangstelling toonde. Dit heeft het achterblijvende personeel in Eygelshoven geen vertrouwen gegeven. Wat ook niet heeft geholpen, is dat de toezeggingen gedaan door de minister (o.a. op 7 november 2016 bij een bezoek aan het zuiden van Limburg) aan medewerkers werkzaam in Eygelshoven door de werkgever zijn genegeerd en gebagatelliseerd. Of dat werknemers nieuws over hun toekomst uit de media moesten vernemen. Ook het acteren van de werkgever bij het werkbezoek van de vaste Kamercommissie Defensie op 20 februari 2017 heeft de reeds heersende spanningen tussen de werkgever en de medewerkers van het FSC te Eygelshoven geen goed gedaan. De gespreken die tussentijds met het personeel zijn gevoerd zouden gezien kunnen worden als goed werkgeverschap en zorg voor personeel in onzekere tijden. Echter is er een significant deel van het personeel die deze gesprekken als beïnvloedingsmomenten heeft ervaren en slechts het doel diende om de weerstand te breken. Opmerkingen daarbij dat medewerkers die niet mee willen verhuizen maar zelf ontslag moeten nemen, zijn voor de ACOP beneden aller pijl. Een andere rode draad in dit verhaal is het tot op het laatste moment onduidelijk laten zijn wat de maatwerkoplossingen beogen. En daarbij in een adem benoemen dat door de schuld van de bonden een toepassing van het SBK is uitgesloten. In mijn bezit is een schrijven van de Minister aan een van de collega s werkzaam bij het FSC te Eygelshoven waarin de minister onomwonden aan deze medewerker laat weten dat niemand in Eygelshoven aan zijn of haar 8/13

9 lot wordt overgelaten. Ik citeer: Ik heb u en uw collega s verzekerd dat niemand aan zijn of haar lot zal worden overgelaten, of u nu wel of niet naar Utrecht meeverhuist. Dat zeg ik u hier nogmaals toe. einde citaat. Deze brief is van 6 december 2016 en daarin staat ook dat met de medezeggenschap en de bonden wordt gewerkt aan een pakket maatregelen en oplossingen. Tot vandaag hebben wij daarover niet met u gesproken en bij de brieven die vorige week aan de betrokken medewerkers zijn verzonden zijn ook wij met deze brieven via deze leden geïnformeerd. De ACOP kan zich niet vinden in het maatwerkvoorstel dat de werkgever heeft gedaan aan de FSC medewerkers. De heer Kropf geeft aan dat de CCOOP zich aansluit bij het standpunt van het AC en dat hij zich volledig kan vinden in de woorden van de ACOP. Wel wil hij opmerken dat de vereisten genoemd in de aanbiedingsbrief niet volledig zijn. In het IO REO CDC heeft spreker nadrukkelijk aangegeven dat tevens de reparatie van de IST en de individuele oplossingen in het kader van de terugwerkende kracht, in de brief aan de orde moest komen zodat dit in de BCO niet leidt tot discussies. De heer Schipper memoreert dat in twee separate nota s gesproken is over additioneel gewijzigde functies. Spreker vraagt of deze functies inmiddels zijn opgenomen in de voorliggende plannen, ook gelet op mogelijke discussie in het kader van de terugwerkende kracht. Hoewel hier een en ander is gerepareerd, kan het zijn dat er mensen bij betrokken zijn (geweest). Als diegene nog bij Defensie werkt, moet hij hier met terugwerkende kracht rechten aan kunnen ontlenen. De heer Kropf vult aan dat dit evenzeer geldt voor personen die de organisatie al hebben verlaten. De heer Bergakker geeft aan dat alle wijzigingen zoals beschreven in de nota s, zijn aangepast in de functievergelijkingstabel (FVT). Desgevraagd door de heer Schipper, herinnert hij zich dat de medezeggenschap geadviseerd heeft over een versie waarin de aanpassingen reeds waren verwerkt. Er is dus overeenstemming. Desgevraagd door de voorzitter, geeft de heer Kropf aan dat er in dit gremium geen verdere discussie nodig is over de ingangsdatum van de IST. Mogelijk komt dat terug in de BCO 2. De voorzitter beaamt dat de ingangsdatum van de IST in de BCO 2 nader besproken kan worden. De voorzitter heeft vanuit DOSCO vernomen dat de verhuizing en het reorganisatietraject twee losstaande feiten zijn, die qua tijdsframe wel in elkaars nabijheid hebben gelegen. Er is daarmee geen relatie tussen deze trajecten en spreker wil de verhuizing dus niet kwalificeren als zijnde een reorganisatie. Voorts is hij van mening dat SBK 2012 niet van toepassing is. Dit laat onverlet dat de Minister heeft aangegeven dat het betrokken personeel niet in de steek wordt gelaten en dat er maatwerkoplossingen zullen worden geboden. Daar is men nu mee doende. De heer Schipper is het oneens met de visie dat er geen relatie is tussen het VRP en de verhuizing. Volgens spreker is er bij deze verhuizing sprake van algemene personele aspecten, vooral gelet op de toezeggingen aan de Kamer over maatwerk. Ten aanzien van de tijdslijnen, merkt spreker op dat er meerdere keren in een IO REO CDC was gesproken over dit plan. Al in een vroeg stadium hebben de centrales de link gelegd tussen de toenmalige business case over de verhuizing en dit plan. Op basis hiervan vinden zij dat de verhuizing weldegelijk deel uitmaakt van de reorganisatie FABK 2.0. De voorzitter begrijpt dit gevoel. Hij erkent dat een verhuizing kan samenvallen met een reorganisatie, echter is hem verzekerd dat dit hier niet het geval is. Aangezien de verhuizing geen gevolgen heeft voor de organisatie van FABK, is er geen koppeling tussen de twee. Partijen verschillen hierin dus van mening. De heer Schipper verwijst naar de Kamerbrief waarin wordt gesteld dat de MC zou hebben aangegeven geen rol te kunnen spelen in de besluitvorming over de locatie, maar dat zij wel betrokken willen zijn bij de gevolgen. Volgens spreker klopt dit standpunt niet en hij vraagt zich af of de medezeggenschap op de juiste wijze betrokken is geweest. De heer Somers geeft aan dat die zinsnede uit de Kamerbrief ongelukkig is verwoord. De MC heeft aangegeven geen inmenging te kunnen hebben in de verhuizing, juist omdat dit een politiek besluit betreft. De heer Schipper vindt dat dit geen politiek besluit is, omdat er in de business case ook werd gesproken over verhuizing in het kader van de bedrijfsvoering. 9/13

10 De heer Kropf geeft aan geen kennis te hebben van informele stukken. Hij verzoekt dus om de discussies te beperken tot het reorganisatieplan en andere SOD-stukken. Kamerbrieven en brieven gericht aan individuen maken immers nooit deel uit van het overleg. Desgevraagd door de heer Kropf, geeft de voorzitter aan dat het SBK 2012 wel degelijk van toepassing is op het reorganisatieplan. Zijns inzien is het echter niet van toepassing op de verhuizing. De heer Kropf wijst erop dat een verhuizing per definitie een aanpassing van de vredesorganisatie betreft. Dat betekent dat dit moet worden als een organisatorische aanpassing waarop art. 29 en 31 BMD van toepassing zijn. Hij stelt dus voor om na de formele besluitvorming hieromtrent, een beleidsvoornemen op te stellen en deze aan te bieden aan de medezeggenschap. Indien er algemene rechtspositionele aspecten aan verbonden zijn, moet hierover met de centrales worden gesproken. Op deze wijze wordt tevens gegarandeerd dat er bij FSC geen functies worden samengevoegd of geschrapt naar aanleiding van het VRP FABK 2.0. Op basis van de ROR en het URD, deelt de voorzitter de mening dat verhuizing per definitie tot een organisatorische aanpassing leidt, niet. Het is een aanpassing van de locatie van de standplaats van de eenheid. De heer Kropf merkt op dat een aanpassing van de organisatie niet altijd een reorganisatie hoeft te zijn. Spreker neemt afstand van de opmerking dat de ROR van toepassing is op Defensie, aangezien die regeling andere bepalingen kent voor wat betreft het informatie- en instemmingsrecht. Voor Defensie is daarom een afwijkend besluit van toepassing, te weten het URD. Na enige discussie over de status van het ROR en het URD, geeft de voorzitter aan dat wanneer een verhuizing geen organisatiewijziging betreft, het URD en het BMD niet van toepassing zijn. De heer Kropf merkt op dat het BMD altijd van toepassing is op een verhuizing, nu dit gaat over de inrichting van de eenheid. De voorzitter beaamt dit. De heer Bliek leest in een brief van de Minister dat gekozen is voor een verhuizing omdat de locatie een effectievere bedrijfsvoering van FSC in de weg zou staan. Volgens spreker is er op basis van dat argument, wel degelijk sprake van een reorganisatie. Het SBK 2012 zou dus van toepassing moeten worden verklaard, te meer omdat deze medewerkers eerst naar Limburg verplaatst zijn en nu dus weer naar Utrecht moeten. Spreker betreurt het dat er op deze wijze met mensen wordt omgegaan. De heer Schipper verzoekt om een schorsing. SCHORSING (11.58 tot uur) De voorzitter heropent de vergadering Namens de centrales, concludeert heer Schipper dat zij met dit plan kunnen instemmen, mitst er in de BCO 2 tevens kan worden gesproken over maatwerkoplossingen in het kader van de verhuizing. Hiermee kan het plan doorgaan, terwijl toch tegemoet kan worden gekomen aan mogelijke wensen voor maatwerk zoals door de Minister was toegezegd. Daarnaast zal de discussie over de vraag of de verhuizing onderdeel is van dit plan, in de werkgroep AP worden vervolgd. Hiertoe zal een SCO-brief worden aangeboden (PM). Enige discussie volgt over de eerder gemaakte opmerkingen ten aanzien van informele stukken. De heer Kropf wijst erop dat dergelijke brieven geen deel uitmaken van de verslaglegging. De heren Van Woensel en Schipper vinden dat verslagen niet dusdanig gereviseerd kunnen worden. Immers moeten sprekers hun woorden kunnen herleiden in een verslag. 10/13

11 De voorzitter geeft aan te willen schorsen. SCHORSING (12.16 tot uur) De voorzitter heropent de vergadering en dankt de centrales voor de bereidheid om het VRP als zodanig te accorderen. Met betrekking tot het nader praten over maatwerkoplossingen, vindt spreker de BCO een goed forum om te identificeren over welke specifieke medewerkers er nader overleg moet plaatsvinden. Dat nadere overleg over die individuele gevallen, wil hij zo mogelijk aansluitend aan de BCO 2 laten plaatsvinden. Dit laat onverlet dat de op 5 februari 2018 geplande verhuizing, gewoon doorgang zal vinden. Desgevraagd door de heer Rozendal, legt spreker uit dat hij dit aaneensluitend wil plannen, omdat de te maken afspraken wellicht de bevoegdheid van het DOSCO te boven gaat. Spreker verwacht dat er zaken op HDP-niveau besproken moeten worden. Als deze overleggen aaneensluitend plaatsvinden, zou de vertegenwoordiger vanuit de HDP kunnen aanhaken waar nodig. De heer Rozendal spreekt in dat geval het overleg de verwachting uit dat de overleggen niet uitlopen en dat de daartoe bevoegde persoon, ook aanwezig zal zijn om spijkers met koppen te kunnen slaan. De voorzitter is het hiermee eens. De heer Schipper geeft aan dat ook de voorzitters van die BCO s een bepaalde mate van bevoegdheid moeten hebben. Spreker hoort nu dat het onderwerp maatwerk wordt losgekoppeld van de BCO s. Hij hecht echter aan het behoudt van die link, omdat mensen immers reageren op de daarbij behorende brief. Volgens de heer Van Woensel kan er geen overeenstemming worden bereikt in de BCO, als er nog geen overeenstemming is over het maatwerk ten aanzien van de verhuizing. Het traject zal hiermee vertragen. De heer Kropf vraagt om een schorsing. SCHORSING (12.33 tot uur) De voorzitter heropent de vergadering De heer Kropf concludeert dat er sprake is van een misverstand: de centrales kunnen voorwaardelijk instemmen met het plan. Zij gaan echter akkoord met het voorstel om de BCO s los te koppelen, maar onder de voorwaarde dat eerst de BCO in het kader van de verhuizing plaatsvindt en pas daarna die ten aanzien van het DRP. De voorzitter kan zich hierin vinden, met de nuancering dat hij het eerste niet beschouwd als zijnde een formele BCO, maar als een vergadering waarin maatwerkoplossingen ten aanzien van het personeel worden bezien. Desgevraagd door de heer Kropf, beaamt hij dat Defensie in die bijeenkomst met de centrales zal komen te spreken over afspraken aangaande de bijzondere personele aspecten gerelateerd aan de verhuizing (pm). De heer Schipper geeft aan dat deze bijeenkomst en de BCO 2 van FAB-K in die zin wel een koppeling hebben, nu deze zo mogelijk aaneensluitend worden gepland. Alleen verandert de volgorde. Na enige discussie wordt besloten dat er nog overleg zal plaatsvinden over BCO 1 (pm). Agendapunt 3: Rondvraag en sluiting. Rondvraag: Van de rondvraag wordt geen gebruik gemaakt. Sluiting: De voorzitter sluit de vergadering om uur. 11/13

12 Actiepuntenlijst bij het verslag van de vergadering van 19 december 2017: Nr.: Onderwerp: Korte omschrijving acties: Actie Voortgang/ opmerkingen 1. VRP RIO CZMCARIB , ap.2, blz , ap.2, blz , ap. 3, blz , ap.3, blz , ap. 2, blz , ap.3, blz , ap. 3, blz , ap. 3, blz , ap. 2, blz. 3 aanhouden URD traject Evaluatie/inrichting werkorganisatie/hoe zit het met de nieuwe werkorganisatie? toets voorzieningenniveau CARIB op Caribdag Bezien informatieverschaffing; had functie gevuld moeten worden (vanwege werkorganisatie)? Geven uitsluitsel over deze vraag in het eerstvolgende werkgroep reo HDP Beleidsafweging is in de maak. Delegatie HDP heeft in januari 16 CARIB bezocht. 1 juni zal het TRMC een aangepast VRP bespreken, zo mogelijk leidt dit tot behandeling in de REO van 21 juni (met een aanbiedingstermijn van 5 werkdagen). 2. DASH ,ap.1, blz.2, , blz , ap. 2, blz , ap.2, blz , ap. 4, blz , ap. 3, blz , ap.2, blz , ap. 2, blz.2/ , ap 5, blz , ap.2a, blz , ap.2, blz.2/ , ap. 3, blz. 2/ , ap. 2, blz , ap. 2, blz. ¾ , ap. 2, blz.4/5 Werk en rusttijdenregeling DASH personeel agenderen voor een AFR. Inperken lange werktijden in de West. MLA opdragen de procedures aan te passen aan ATW en zorg te dragen voor eenduidige procedures vanaf het moment dat de herregistratie een feit is. Regeling uitkering vliegongeval opnemen in IBM art. 12 en aan centrales sturen. Nagaan of het voor elke militair geldt met een functie aan boord. Verlenging contract Canada tijdig intern bespreken; centrales tijdig informeren over de keuze en de personele aspecten en de gevolgen bespreken Discussie ILT over Nederlandse registratie; Met ILT zeker stellen dat ook niet Europees gecertificeerde vliegers mogen vliegen, mits zij een civiele groepsgelijkstelling hebben die is afgegeven voor de ILT. Ministeriele verantwoordelijkheid implementatie van de procedures oppakken, zodra herregistratie een feit is. Terugkoppelen over de vraag of het betrokken personeel door een civiele of militaire arts moeten worden gekeurd. HDP Centrales zullen een SOD laten uitschrijven over de acties die al dan niet door Defensie zijn of nog zullen werden ondernomen ten aanzien van het niet halen van de deadline van 1 juli Doorontwikkeling DPOD fase 2 (REO/ en - / ) , ap.3, blz , ap.3, blz , ap.3, blz , ap. 3, blz. 4 Navragen relatie reorg. BS en evaluatie De Veer. HDP 4. Markaz , ap.3, blz , ap. 3, blz , ap.3, blz , ap. 4, blz , ap. 2, blz. 6 Laten behandelen in de AP CZSK vragen actie te ondernemen op de invulling van de medezeggenschap aldaar. HDP 5. Sourcingtraject DVOW , ap.2, blz , ap.2, blz , ap. 2, blz , ap.3, blz , ap. 5, blz , ap. 3, blz , ap. 2, blz. 6 Zorgpunten centrales aangaande personele aspecten opnemen in een brief en die aan de orde stellen in de werkgroep AP Aandacht voor samenwerking met andere OPCO s Laten behandelen in de AP Met CLAS praten over mogelijkheid van Single Service Management. Terugkomen op de zorgpunten van de centrales over de voortgang van het URD-traject. HDP BV is op 12/11/15 met REO/ aan centrales gezonden. 12/13

13 6. VRP Herinrichting 302 Squadron Fort Hood , ap. 4, blz VRP Reorganisatie FABK 2.0 in relatie met verhuizing FABK Eygelshoven , ap 2 blz. 8/12 Intern bezien of het internationale bestand moet worden overgeheveld naar het DHC, mede gelet op de belegging van de medezeggenschap SCO-brief naar AP over relatie tussen verhuizing en organisaties Bezien of BCO 1 moet plaatsvinden. Voorafgaande aan de BCO 2 spreken over bijzondere personele aspecten gerelateerd aan de verhuizing. HDP AP HDP 13/13