Aanvullende analyses variant 1 nieuwe verhuiskostenregeling

Transcriptie

1 Aanvullende analye variant 1 nieuwe verhuikotenregeling Datum augutu 2008 Kenmerk VW064 MuConult B.V. Potbu CB Amerfoort Tel Fax INFO@MUCONSULT.NL Internet

2 Inhoudopgave 1. Inleiding 1 2. Reultaten onderzoek Effecten met bedrag van euro Koten en baten werkgever Gevoeligheidanalye aftandgren 6

3 1. Inleiding Recentelijk heeft MuConult in opdracht van het miniterie van Verkeer en Watertaat de mobiliteiteffecten onderzocht van een nieuwe verhuikotenregeling. In de huidige verhuikotenregeling mag de werkgever een belatingvrije vergoeding geven aan werknemer die verhuizen, al de verhuizing verband houdt met de dientbetrekking en wanneer deze werknemer gaat wonen binnen een aftand van 10 kilometer van zijn arbeidplaat, terwijl hij eert op een aftand van meer dan 10 kilometer van zijn arbeidplaat. In de nieuwe variant wordt deze laatte aftand beperkt tot 25 kilometer. D.w.z. dat alleen werknemer die op een aftand van meer dan 25 kilometer van het werk wonen en verhuizen naar en woning binnen een aftand van 10 kilometer van de arbeidplaat nog in aanmerking komen voor een belatingvrije vergoeding, die echter wel hoger i. Uitgangpunt hierbij i budgetneutraliteit : de financiële middelen die vrijkomen vanwege de afchaffing van de regeling voor werknemer die (voor de verhuizing) tuen 10 en 25 kilometer van het werk wonen, worden gebruikt om de onbelate vergoeding voor werknemer die (voor de verhuizing) op meer dan 25 kilometer van het werk wonen te verhogen. Volgen opgave van het miniterie van Financiën kan er daarbij gerekend worden met een bedrag van euro per verhuizer. Het miniterie van Verkeer en Watertaat heeft verzocht om een aantal aanvullende analye uit te voeren te weten: 1. Doorrekening van de mobiliteiteffecten van de variant met een bedrag van euro. 2. Inzicht geven in de koten en baten voor werkgever van deze variant, waarbij zo mogelijk teven aandacht wordt gegeven aan effecten op apecten al arbeidproductiviteit, werknemertevredenheid/aantrekkelijke werkgever, binding werknemer en CO2-reductie in het kader van Maatchappelijk Verantwoord Ondernemen. 3. Gevoeligheidanalye voor de aftandgren, door de effecten door te rekenen met een gren van 30 kilometer en 40 kilometer. In hoofdtuk 2 preenteren wij de reultaten van de aanvullende analye. Merk op dat wij het gemiddelde aandeel werkgever dat zegt bereid te zijn de variant in te voeren nu gewogen hebben voor de omvang van de werkgever (gemeten in aantal werknemer). In de eerdere notitie over variant 1 ging het om een ongewogen gemiddelde. 1

4 2. Reultaten onderzoek 2.1 Effecten met bedrag van euro Volgen opgave van het miniterie van Financiën kan er gerekend worden met een bedrag van euro per verhuizer. Dat wil zeggen dat alle verhuizer in de groep van meer dan 25 km een voor iedereen gelijk bedrag van euro ontvangen (du onafhankelijk van de hoogte van het inkomen). Momenteel vertrekt zo n 50% van de werkgever een verhuikotenvergoeding conform de ficale regeling. Op grond van de enquête onder werkgever kan worden afgeleid dat 14% van de werkgever bereid i in de nieuwe regeling een bedrag van euro te vertrekken. Dit betekent dat een aanzienlijk deel van de werkgever niet bereid i te vertrekken. Dit wil echter niet zeggen dat deze werkgever in de nieuwe ituatie helemaal geen verhuikoten meer willen vergoeden. Het i aannemelijk dat een deel van de werkgever de betaande regeling blijven hanteren, ook al wordt die niet meer ficaal getimuleerd. Wel wordt de regeling voor werknemer die tuen de 10 en 25km van hun werk wonen daardoor minder aantrekkelijk doordat belating moet worden betaald over de verhuikotenvergoeding. Immer, zij vallen buiten de nieuwe regeling. Wij zijn er bij de berekeningen van uit gegaan dat van de werkgever die momenteel een verhuikotenregeling hebben en niet bereid zijn in de nieuwe ituatie euro te vertrekken, 50%, repectievelijk 75% de betaande regeling blijft hanteren. De andere helft, repectievelijk 25%, kent in de nieuwe ituatie geen verhuikotenregeling meer. In de ondertaande tabellen preenteren wij de reultaten. In variant D2a i uitgegaan van dit aandeel van 50%. Uit tabel 2.1 blijkt dat de gemiddelde toeneemt. Voor de categorie neemt deze af, voor de andere groepen neemt de toe. Vanwege de tijgende worden in deze variant ongeveer een kwart procent minder autokilometer in het woon-werkverkeer gemaakt. Tabel 2.1: Variant D2a 50% vd werkgever met huidige regeling die niet Euro betaalt, handhaaft betaande regeling. Categorie werkenden Huidige Nieuwe Veranderin g Verandering autokilometer woonwerkverkeer Woon-werkaftand >50km 0,0564 0,0676 0,0112-0,41% Woon-werkaftand 25-50km 0,0408 0,0438 0,0030-0,43% Woon-werkaftand 10-25km 0,0215 0,0142-0,0073 0,51% Totaal 0,0345 0,0342-0,0003-0,20% Wanneer wij opnieuw het bedrag van euro doorrekenen, maar verondertellen dat de 75% van de werkgever de huidige regeling handhaaft, onttaat het volgende beeld: 2

5 Tabel 2.2: Variant D2b 75% vd werkgever met huidige regeling die niet Euro betaalt, handhaaft betaande regeling. Categorie werkenden Huidige Nieuwe Veranderin g Verandering autokilometer woonwerkverkeer Woon-werkaftand >50km 0,0564 0,0710 0,0146-0,77% Woon-werkaftand 25-50km 0,0408 0,0486 0,0078-0,88% Woon-werkaftand 10-25km 0,0215 0,0154-0,0061 0,42% Totaal 0,0345 0,0372 0,0027-0,53% In dit geval neemt de gemiddeld toe van ongeveer 3,5% naar 3,7%. Bij de categorie kilometer zien wij een daling van de, bij de andere groepen neemt de flink toe. Dit heeft tot gevolg dat het autokilometrage in het woon-werkverkeer met ongeveer 0,5% afneemt. Zoal aangegeven i in de boventaande tabellen teed ervan uitgegaan dat 14% van de werkgever bereid i om de voorgetelde verhuikotenregeling toe te paen. Indien in vervolg op de aanbevelingen van de Takforce Mobiliteitmanagement de ociale partner erin lagen om die bereidheid for te timuleren, zal het effect van de voorgetelde wijziging van de verhuikotenregeling aanzienlijk kunnen toenemen. Om hiervan een inchatting te kunnen maken i in de ondertaande tabel een variant opgenomen, waarin wij verondertellen dat de bereidheid van werkgever om een nieuwe verhuikotenregeling in te voeren even hoog i al bij de huidige regeling. Dit betekent dat de bereidheid van werkgever om een verhuikotenregeling te hebben ongewijzigd op 50% blijft. Uit tabel 2.3 blijkt dat in dit geval de gemiddelde toeneemt van ongeveer 3,5% naar 4,4%. Bij de categorie kilometer daalt zoal verwacht de, bij de andere groepen i prake van een grotere. In deze variant neemt het autokilometrage in het woon-werkverkeer for af, namelijk met 1,75%. Tabel 2.3 Variant D2c 50% vd werkgever doet mee: Euro voor elke verhuizer onafhankelijk van inkomen Categorie werkenden Huidige Nieuwe Veranderin g Verandering autokilometer woonwerkverkeer Woon-werkaftand >50km 0,0564 0,0908 0,0344-3,69% Woon-werkaftand 25-50km 0,0408 0,0615 0,0208-1,68% Woon-werkaftand 10-25km 0,0215 0,0125-0,0090 0,62% Totaal 0,0345 0,0442 0,0096-1,75% Conclu i e Uit het voorgaande blijkt dat bij een variant waarbij alle verhuizer in de groep van meer dan 25 km een voor ieder gelijk bedrag van euro ontvangen het aantal autokilometer in het woon-werkverkeer afneemt tuen 0,20% en 1,75%. Het verchil in effect van een nieuwe verhuikotenregeling i terk afhankelijk van de bereidheid van werkgever om de regeling over te nemen c.q. hun bereidheid om de betaande regeling te handhaven. De -0,20% en -1,75% moeten bechouwd worden al de beneden- en bovengren van de effecten van de nieuwe regeling. Op bai van de gemaakte verondertellingen i een reductie van circa 0,5% op de autokilometrage in het woon-werkverkeer het meet 3

6 realitich. 0,5% afname van het aantal autokilometer leidt tot een afname van de congetie van 1,0% tot 1,5%. Wanneer echter de ociale partner erin lagen om de bereidheid om de voorgetelde regeling in te voeren flink te timuleren, dan zal de effectiviteit van de maatregel verder toenemen. 2.2 Koten en baten w erkgever Hieronder werken wij de gevolgen van de onderzochte variant voor koten en baten van werkgever verder uit. Waar mogelijk zijn de effecten gekwantificeerd. De onderzochte variant betreft de D2b-variant (dat wil zeggen 75% van de werkgever die momenteel een verhuikotenregeling heeft maar niet bereid i euro te vertrekken, handhaaft de huidige regeling). Kot e n Het uitgangpunt van de onderzochte variant i budgetneutraliteit, wat inhoudt dat het totale bedrag aan (ontvangen en vertrekte) onbelate verhuikotenvergoedingen bij de huidige en nieuwe regeling gelijk zijn. Op macro niveau zal de onderzochte variant voor werkgever derhalve geen kotentijging of daling te zien geven. Voor individuele werkgever kan de onderzochte variant wel gevolgen hebben voor de koten. Dit hangt echter terk af van de beliing van de werkgever zelf om een nieuwe regeling al dan niet in het arbeidvoorwaardenpakket op te nemen. Bat e n Arbeidproductiviteit Koender en van Deuren hebben recentelijk onderzoek gedaan naar de relatie tuen ziekteverzuim en reitijden en vervoerwijze in het woon-werkverkeer bij een grote bank in Nederland. 1 Uit het onderzoek komt naar voren dat het verzuim toeneemt naarmate de reitijd langer i. Bij een reitijd van 30 minuten of minder i het verzuim 2,6%, tuen 30 en 60 minuten 3,1% en bij meer dan 60 minuten i dit 3,4%. Het gemiddelde ziekteverzuimpercentage van de bankmedewerker i 3,0%. Daarnaat geldt dat medewerker die te voet naar hun werk gaan, het laagte verzuim hebben (2,2%), gevolgd door repectievelijk fieter (2,6%), automobiliten (2,9%) en OVreiziger (3,4%). De auteur concluderen dat in de meet guntige ituatie, waarbij alle medewerker binnen loopaftand of 30 minuten fietaftand (10 km) van het werk wonen, de bank het equivalent van 31 menjaren bepaart (0,4% van het totaal) die nu verloren gaan aan verzuim gerelateerd aan het reizen per auto en het openbaar vervoer over langere aftanden. Ziekteverzuim i een van de factoren die de arbeidproductiviteit beïnvloeden. Over de relatie tuen arbeidproductiviteit in algemene zin en reiaftanden/tijden in het woon-werkverkeer zijn geen kwantitatieve tudie gevonden. Wel i uit de literatuur bekend dat reiaftanden (bij autoforenen) gecorreleerd zijn met toename van de bloeddruk, tre en panningklachten. Deze klachten nemen bovendien toe wanneer de reitijd onvoorpelbaar wordt. Grote reiaftanden (bij autoforenen) kunnen ook leiden tot een lagere werknemertevredenheid en een mindere motivatie op het werk. 2 Daarnaat kunnen werknemer de tijdbeparing al gevolg van de kortere reiaftanden 1 2 Koender P.G. en C.G.L. van Deuren (2008) Reizen naar en voor het werk en verzuim in de bankector. In: Tijdchrift Bedrijf Verzekeringgeneekunde 2008, nr. 4 april 2008, Wener, R, Evan, G. en J. Lutin (2006) Leave the driving to them: comparing tre of car and train commuter. 4

7 na een verhuizing gebruiken voor werkgerelateerde activiteiten (bijvoorbeeld langer werken). Hoewel niet helemaal vergelijkbaar, i in het geval van telewerken bijvoorbeeld een poitief effect op de arbeidproductiviteit gevonden. Dit onttaat doordat telewerkende werknemer de tijdwint die behaald wordt door niet naar de werklocatie te hoeven reizen deel aanwenden om meer te werken. 3 Bij een verhuizing naar een woning dichter bij het werk zou een oortgelijk effect kunnen optreden. Merk overigen wel op dat werknemer een deel van de reitijd (voor verhuizing) productief kunnen benutten. Automobiliten bijvoorbeeld kunnen de reitijd gebruiken om telefonich allerlei werkgerelateerde zaken af te handelen, treinreiziger kunnen tijden de rei tukken lezen of op een laptop werken. De arbeidproductiviteit op de werklocatie zelf zal uiteraard echter hoger zijn dan tijden de woon-werkrei. De onderzochte variant leidt tot een reitijdbeparing van in totaal 1,9 miljoen uur, oftewel circa 70 minuten per verhuizer per (werk-)dag. Stel dat de verhuide werknemer de bepaarde reitijd voor de helft gebruikt voor extra vrije tijd en de andere helft gebruikt om meer te werken, dan levert dat de werkgever circa 1 miljoen extra productieve uren op. Per verhuide werknemer i dit ongeveer een half uur per dag. Op bai van het voorgaande i het aannemelijk dat werknemer productiever op het werk zijn naarmate zij een kortere reitijd/aftand in het woon-werkverkeer hebben. Dit betekent dat een verhuikotenregeling die werknemer timuleert om dichter bij het werk te gaan wonen, een guntig effect heeft op het ziekteverzuim en de arbeidproductiviteit en waarchijnlijk ook op de werknemertevredenheid en de werkmotivatie. Beparing reikotenvergoeding Werknemer die (al dan niet vanwege het werk) verhuizen naar een woning dichter bij het werk zullen door de kortere reiaftand minder een beroep doen op de bij de werkgever aanwezige regeling inzake reikoten. Dit leidt tot een beparing op de reikotenvergoedingen die werkgever betalen. Bij de onderzochte variant betalen werkgever jaarlijk 23 miljoen euro minder aan reikotenvergoedingen, een vermindering van 0,8%. CO2-reductie in het kader van Maatchappelijk Verantwoord Ondernemen Elke niet-gereden autokilometer leidt tot een beparing van gemiddeld 185 gram CO 2 uittoot. Door de verandering in het aantal autokilometer te vermenigvuldigen met dit kental, kan de CO 2 worden bepaald. De onderzochte variant leidt tot een vermindering van 110 miljoen autokilometer per jaar (-0,58%), waardoor per jaar ruim 20 duizend ton minder CO 2 wordt uitgetoot. In tabel 2.4 vatten wij de koten en baten voor werkgever amen. Tabel 2.4 Samenvatting koten en baten werkgever Categorie Subcategorie Effect (per jaar) Koten Budgetneutraal Baten Ziekteverzuim + (lager) Arbeiduren + 1 mln. arbeiduren (1/2 uur per verhuizer per dag) Werktevredenheid/motivatie werknemer + Beparing reikotenvergoeding 23 mln. euro (0,8%) CO2-reductie 20 duizend ton CO2 3 Ecory (2007) Effecten verruiming ficale regeling telewerken. Rotterdam. 5

8 2.3 Gevoeligheidanalye aftandgren Tot lot zijn varianten onderzocht waarbij alleen werkenden die op een aftand van 30, repectievelijk 40 kilometer van hun werk wonen nog in aanmerking komen voor een verhuikotenvergoeding. Uit de werkgeverenquête weten wij dat 14% van de werkgever bereid i om bij een gren van 25 kilometer euro aan verhuizer te betalen. Bij een gren van 30 of 40 kilometer kennen wij dit echter aandeel niet, omdat dit niet in de werkgeverenquête aan de orde i gekomen. Daarnaat i niet bekend welk bedrag bechikbaar i voor verhuizer indien de aftandgren op 30 repectievelijk 40 kilometer wordt geteld. Door het gebrek aan gegeven i het niet mogelijk om een kwantitatieve inchatting te maken van het effect van het variëren van de aftandgren. Wel kan op bai van een aantal globale aanname geteld worden dat een verruiming van de aftandgren geen guntig effect heeft op de gemiddelde. 6