VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD

Transcriptie

1 VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING Nr. 3 INTEGRAAL VERSLAG Vergadering van vrijdag 28 oktober 2016 Ochtendvergadering INHOUD BERICHTEN VAN VERHINDERING... 3 REGELING VAN DE WERKZAAMHEDEN... 3 MEDEDELINGEN... 3 INTERPELLATIES (R.v.O., art. 62)... 3 van de heer Arnaud Verstraete tot mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, over de commercialisering van de kinderopvang Sprekers: Arnaud Verstraete Hannelore Goeman Liesbet Dhaene Brigitte Grouwels Bianca Debaets, collegelid VRAGEN OM UITLEG (R.v.O., art.60)... 9 van mevrouw Brigitte Grouwels aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende het seniorenbeleid van de VGC Sprekers: Brigitte Grouwels Liesbet Dhaene Hannelore Goeman Bianca Debaets, collegelid van mevrouw Annemie Maes aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende de investeringen in het Brusselfonds Sprekers: Annemie Maes Cieltje Van Achter Brigitte Grouwels Pascal Smet, collegelid

2 2 ACTUALITEITSVRAAG (R.v.O., art.61) van de heer Johan Van den Driessche aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende de aanbevelingen van de audit van de regionale zenders Sprekers: Johan Van de Driessche Pascal Smet, collegelid VRAGEN OM UITLEG (R.v.O., art.60) van de heer Paul Delva aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, over de mogelijkheid tot het verkrijgen van huursubsidies voor onderwijsinfrastructuur Sprekers: Paul Delva Bruno De Lille Els Ampe Hannelore Goeman Stefan Cornelis Guy Vanhengel, collegevoorzitter van de heer Bruno De Lille aan de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, en aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, over het inzetten van PWA s voor de opvang op en door de school Sprekers: heer Bruno De Lille Hannelore Goeman Guy Vanhengel, collegevoorzitter BIJLAGEN TREFWOORDENREGISTER... 26

3 3 3 de vergadering Vergadering van vrijdag 28 oktober 2016 De vergadering wordt om 9.38 uur geopend. OCHTENDVERGADERING Voorzitter: mevrouw Carla Dejonghe BERICHTEN VAN VERHINDERING De voorzitter : De heer Fouad Ahidar is verontschuldigd wegens een zending in het buitenland. Mevrouw Khadija Zamouri is verontschuldigd om gezondheidsredenen. REGELING VAN DE WERKZAAMHEDEN De voorzitter : Op verzoek van de heer Fouad Ahidar wordt zijn vraag om uitleg aan collegevoorzitter Guy Vanhengel over de stijgende armoede in Brusselse scholen omgezet in een schriftelijke vraag. Mevrouw Khadija Zamouri verzoekt haar vraag om uitleg aan mevrouw Bianca Debaets over Kinderarmoede en haar vraag om uitleg aan mevrouw Bianca Debaets over Kinderopvang, uit te stellen naar de volgende plenaire vergadering. Kan de Raad instemmen met het verzoek van collegelid Pascal Smet om de actualiteitsvraag en de vraag om uitleg aan hem gericht, na elkaar te behandelen? (Instemming) MEDEDELINGEN De voorzitter : Bij brief deelt de voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers mee dat de Kamer van Volksvertegenwoordigers zich ter zitting van 11 oktober 2016 heeft geconstitueerd. Bij brief deelt de voorzitter van de Senaat mee dat de Senaat zich ter zitting van 11 oktober 2016 heeft geconstitueerd. INTERPELLATIE (R.v.O., art. 62) Commercialisering kinderopvang De heer Arnaud Verstraete (Groen): Op het vlak van de kinderopvang staan we in het Brussels hoofdstedelijk gewest voor enorme uitdagingen. Er ontbreken duizenden plaatsen. Eerder al heb ik collegelid Bianca Debaets opgeroepen om hier iets aan te doen. Zij kan dit

4 4 door het over een andere boeg te gooien. Met Groen willen we graag meedenken en -werken aan mogelijke oplossingen. Eén van de mogelijke oplossingen lijkt eruit te bestaan dat men inzet op privé-initiatieven. Degenen die een initiatief uit de grond stampen zijn doeners. Meestal doen zij dit vanuit een oprechte overtuiging en passie. Deze mensen dragen hun steentje bij aan de oplossing van de puzzel. Voor kleine zelfstandigen is het niet gemakkelijk. De overheid moet nagaan op welke wijze ze hen kan ondersteunen. Het potentieel voor zelfstandige kinderopvang is bijzonder groot, want er is een groot tekort aan plaatsen en het gewest kent een grote werkloosheid. Er zijn kansen om een dergelijke opvang uit te bouwen. In de Cartografie komt een nieuw fenomeen aan bod. De commercialisering en consortiumvorming in wat voorheen de zelfstandige kinderopvang heette, doet zijn intrede. Volgens de auteurs van de Cartografie heeft dit in Brussel te maken met het feit dat er hier een tekort is aan plaatsen met inkomenstarief (IKT). Omdat er te weinig IKT-plaatsen zijn, is er geen druk op trappen 0 en 1 om de tarieven aan te passen. In zijn uiteenzetting had professor Michel Vandenbroeck het over een cijfer van 800 euro per maand voor kinderopvang in een niet-ikt-initiatief. Dat is een ongelooflijk hoog bedrag. Met dit soort bedragen en met de weinige concurrentie vanwege IKT-initiatieven kan men zich voorstellen dat zelfstandige kinderopvanginitiatieven niet geneigd zijn om hun tarieven aan te passen. In elk geval lijkt het erop dat kinderopvang een rendabele onderneming is geworden in het Brussels hoofdstedelijk gewest. Commerciële spelers zijn zeer actief. Nog steeds volgens professor Vandenbroeck tonen ervaringen uit het buitenland aan dat het met een dergelijke evolutie zeer moeilijk wordt om nog een sociaal beleid te voeren. In de krant De Morgen trok hij aan de alarmbel over de commercialisering. Hij gaf het voorbeeld van het ziekenfonds Partena dat heel wat kleine zelfstandige crèches overneemt. De uitbaters vragen zelf om overgenomen te worden want ze hebben het moeilijk. Babilou, de grootste commerciële crèchegroep van Frankrijk, heeft intussen zijn intrede gedaan op de Belgische markt en zou in Brussel al 10 kinderdagverblijven hebben overgenomen. Het is niet per se zo dat de commerciële spelers een mindere kwaliteit bieden. Kunnen we echter aanvaarden dat de gesubsidieerde kinderopvang een bron van inkomsten voor aandeelhouders vormt? Met andere woorden: het risico is reëel dat de door de overheid betaalde subsidies eigenlijk worden omgezet in winst voor aandeelhouders. Dit roept een aantal ethische vragen op. Professor Vandenbroeck wijst nog op een bijkomend gevaar: de monopolievorming of een strategie van ondernemingen om zodanig te groeien dat het in de sector van de kinderopvang to big to fail wordt. Op die manier zouden die ondernemingen een ongeoorloofde druk kunnen uitoefenen op het beleid, door meer middelen te eisen. Men kan zich voorstellen dat een collegelid, bevoegd voor kinderopvang, relatief zwak komt te staan als 1 of 2 grote privé-organisaties, die meer dan kinderopvangplaatsen voor hun rekening nemen, ermee dreigen om plaatsen af te schaffen als er niet meer subsidies zouden worden uitgekeerd.

5 5 Ook voor de ouders en hun kinderen lijkt het helemaal niet wenselijk om naar een soort oligopolie te gaan, waarbij ze slechts kunnen kiezen tussen enkele aanbieders. Zo ver zijn we natuurlijk nog niet vandaag, maar deze vraag verdient het toch om gesteld te worden, zeker als een academicus wijst op dat risico. Heeft het collegelid zicht op de commercialisering van de kinderopvang in het Brussels hoofdstedelijk gewest? Heeft ze cijfers over deze evolutie? Ziet ze in Brussel een tendens waarbij de kleine zelfstandige kinderopvanginitiatieven worden overgenomen door enkele grote spelers, die het grootste aandeel van de kinderopvang in handen hebben? Gaat ze akkoord met wat professor Vandenbroeck zegt over de mogelijke gevaren van de monopolievorming en over de grote initiatieven die door hun machtspositie de overheid onder druk kunnen zetten? Welke concrete maatregelen bereidt ze desgevallend voor om een soort gezonde biodiversiteit te laten bestaan in de kinderopvangsector in Brussel, waarbij zowel kleine lokale initiatieven als grote initiatieven een plaats hebben? In het bestuursakkoord van het College staat het volgende over zelfstandige kinderopvang: Er wordt een masterplan opgemaakt om private initiatieven in de kinderopvangsector aan te moedigen, om initiatiefnemers die een kinderdagverblijf wensen op te starten met inkomensgerelateerde tarieven te ondersteunen. Hoe staat het met het masterplan? Welke initiatieven wil ze in dit masterplan opnemen om de niet-commerciële zelfstandige kinderopvang te ondersteunen? Wat is de stand van zaken in de zelfstandige kinderopvang en wat wil het collegelid nog bereiken in het kader van het masterplan? Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Ik sluit mij aan bij de vragen van collega Arnaud Verstraete. Als sinds de aankondiging van die 409 extra plaatsen in februari hebben wij al verschillende vragen gesteld. Toen kondigde het collegelid aan dat deze extra plaatsen vooral uit zelfstandige opvangplaatsen zouden bestaan. Ze zei toen letterlijk in de pers: Laaggesubsidieerde opvanginitiatieven moeten meer kansen krijgen. Natuurlijk zijn wij niet tegen zelfstandige kinderopvang, zeker niet als er daardoor extra plaatsen komen. De zelfstandige kinderopvang kampt echter met heel wat problemen. Uit cijfers blijkt dat 1 op 2 zelfstandige kinderopvanginitiatieven binnen het jaar alweer sluit omwille van financiële redenen. Als die trend bevestigd wordt bij nieuwe initiatieven, dan worden er geen nieuwe duurzame kinderopvangplaatsen gecreëerd. Het allerbelangrijkste voor sp.a is dat alle kinderen recht hebben op kinderopvang, ook de kinderen uit kwetsbare gezinnen met ouders die het niet al te breed hebben. Dat betekent dat er vooral moet ingezet worden op kinderopvang die met inkomensgerelateerde tarieven werkt. Bij zelfstandige kinderopvang is er op dat vlak een probleem. De meeste van deze initiatieven willen maar al te graag inkomensgerelateerde plaatsen aanbieden, maar de Vlaamse Regering heeft een stop op dit soort plaatsen gezet. Is de stop van de Vlaamse Regering op de creatie van IKT-plaatsen binnen de zelfstandige kinderopvang al opgeheven?

6 6 Op welke manier zal het collegelid ervoor zorgen dat de zelfstandige crèches geen torenhoge prijzen zullen aanrekenen aan de Brusselse ouders? Mevrouw Liesbet Dhaene (N-VA): Ik vind het een heel terechte vraag van collega Arnaud Verstraete. Het is een problematiek die niet typisch Brussels is. We merken wel dat de trappen 0 en 1 van de kinderopvang in Vlaanderen de neiging hebben om de tarieven aan te passen aan de IKG-tarieven. Volgens professor Vandenbroeck zou dat in Brussel een probleem zijn. De stijgende armoede helpt hier natuurlijk niet. N-VA is voor een gezonde mix van inkomensgerelateerde kinderopvang in combinatie met andere vormen. Enerzijds moet er plaats zijn voor ondernemers in de kinderopvangsector, anderzijds moeten we situaties vermijden zoals in Nederland, waar er een groot onevenwicht is tussen beide soorten. Het faillissement van een grote commerciële speler bracht daar de ouders in problemen, waarop het debat is losgebarsten. Wij willen dat de mix mogelijk wordt binnen eenzelfde kinderopvangvoorziening. Onder de huidige regelgeving moet binnen eenzelfde opvanginitiatief voor alle ouders hetzelfde prijssysteem gelden. Als een kinderopvangvoorziening het recht heeft om een bepaald aantal plaatsen via een inkomenstarief aan te bieden, dan moet zij dat voor al haar plaatsen doen. De mogelijkheid om een vrije prijs te bepalen vervalt dan. We moeten ondernemers in de kinderopvangsector de ruimte geven om flexibel te werken. Een opvanginitiatief moet zelf kunnen bepalen of ze naast gesubsidieerde ook nietgesubsidieerde plaatsen wil aanbieden. Vanuit de sector komt al langer de vraag naar meer flexibiliteit. Onder meer op aandringen van de N-VA start Vlaanderen nu een proefproject rond kinderopvanginitiatieven waar zowel inkomensgerelateerde als niet-inkomensgerelateerde plaatsen kunnen worden aangeboden. Er worden een achttal initiatieven, die variëren van samenstelling en type uitgewerkt. Op basis van die resultaten zal bekeken worden of dit systeem er komt en onder welke voorwaarden. Ik sluit mij aan bij de vragen van collega Arnaud Verstraete. Bijkomend wil ik weten of er bij de 8 proefprojecten ook een Brussels initiatief zit? Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Ik sluit mij aan bij de vragen van collega Arnaud Verstraete naar een stand van zaken over de commercialisering van de kinderopvang in Brussel. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om nogmaals te bevestigen dat CD&V een voorkeur heeft voor inkomensgerelateerde kinderopvang in Brussel. In Brussel wordt die vooral georganiseerd door vzw s. Wij vinden dat een goed systeem. Zelfstandige kinderopvang kan eveneens inkomensgerelateerd werken. Ik weet dat het collegelid een voorvechtster is voor dat systeem in Brussel. Collegelid Bianca Debaets: Sinds het nieuwe decreet kinderopvang uit 2014 maakt Kind&Gezin geen onderscheid meer tussen zelfstandige kinderopvang en erkende kinderdagverblijven. We hebben nu een systeem van trappen 1, 2 en 3.

7 7 Uit analyse van de cijfers blijkt dat er nagenoeg geen stijging of daling zit in het aantal private spelers en de door hen aangeboden plaatsten in Brussel. Het doembeeld dat de heer Arnaud Verstraete schetste dat heel wat grote spelers de kleine initiatieven zou overnemen, blijkt dus niet de kloppen. Net voor de start van het decreet heeft de groep Babilou Belgium bvba zich gevestigd in dit gewest. Dit heeft gezorgd voor de overname van een aantal kleinere initiatieven. Eind dit jaar zullen ze een tiental vestigingen uitbaten in het Brussels hoofdstedelijk gewest. De aandachtspunten die professor Vandenbroeck aanhaalde in zijn opiniestuk, en die hij reeds formuleerde in het Cartografieonderzoek, worden aandachtig opgevolgd. Op dit ogenblik zijn er geen problemen in Brussel. Er is zeker geen reden tot ongerustheid. Toch breng ik enige nuance aan: er bestaan risico s. Ik begrijp de heer Arnaud Verstraete goed wanneer hij spreekt over too big to fail en de gevaren van marktverstoring. Maar er is niets op tegen dat commerciële initiatieven het aanbod mee helpen uitbouwen. De klemtoon ligt op de inkomensgerelateerde initiatieven, ook wat betreft de capaciteitsuitbreiding. Ik heb er niets op tegen dat een aantal privé-spelers plaatsen aanbieden voor ouders die kapitaalkrachtiger zijn. Laat maar bloemen bloeien. Er moeten wel altijd voldoende inkomensgerelateerde plaatsen blijven. Daarnaast kan het deel uitmaken van een grote groep schaalvoordelen opleveren zoals grotere financiële slagkracht, minder kansen op faillissement en een sterke onderhandelingspositie met toeleveringsbedrijven. Een aantal grote ondernemingen werkt vanuit een sociaal oogpunt. Zij willen niet alleen zoveel mogelijk winst maken, maar hebben ook een zekere sociale gedrevenheid. Ondernemen sluit geen duurzaam en sociaal engagement uit. Grotere spelers zoals de scholengroep 8 of Solidariteit voor het Gezin zijn het levende bewijs dat een combinatie van ondernemen en sociaal engagement mogelijk is en dat private spelers sommige waarden hoog in het vaandel kunnen dragen. In de recente uitbreidingsronde hanteerde de VGC objectieve criteria zoals de dekkingsgraad van de gemeente en de wijk waarin de opvanglocatie zich bevindt, samenwerking binnen Brede School en maatregelen om de kwaliteit van de kinderopvang te verhogen. Er is heel wat diversiteit tussen de initiatieven. Van gemeentebesturen tot kleine vzw s en van bestaande grote spelers met sociaal oogmerk tot bvba s. Natuurlijk moedigen we alle kinderdagverblijven aan om gebruik te maken van het ondersteuningsaanbod van de VGC om de kwaliteitsgarantie voldoende in te bouwen. Elke organisator wordt uitgenodigd door het Lokaal Loket Kinderopvang om mee in het brede netwerk te stappen. De opdracht om voldoende data te verzamelen om een masterplan privé-initiatief op te stellen en om aanbevelingen te formuleren voor het beleid werd gegund en uitgevoerd. Het wordt momenteel afgewerkt door Unizo. De resultaten moeten voor het einde van het jaar bekend zijn. Ondertussen zit Unizo niet stil.

8 8 In opvolging van dit onderzoek heeft Unizo aangekondigd dat ze in 2017 starten met een trefpunt Kinderopvang Brussel. Het is de bedoeling dat via dat trefpunt de zelfstandige kinderopvanginitiatieven elkaar kunnen ontmoeten, dat er expertise kan worden gedeeld en ondersteuning kan geboden worden. Net zoals er al een gelijkaardig aanbod bestaat voor andere sectoren wil Unizo dat aanbieden voor ondernemers die een aanbod willen ontwikkelen voor kinderopvang. Dat is een goede zaak. Alle initiatieven die de capaciteit verhogen zijn welkom. Dan wil ik nog kort stilstaan bij een aantal vragen en opmerkingen. Mevrouw Hannelore Goeman zegt dat Vlaanderen een stop heeft opgelegd voor commerciële opvanginitiatieven. Dat klopt niet. Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Ik heb gezegd dat de inkomensgerelateerde plaatsen bevroren worden. Collegelid Bianca Debaets: We hebben net een uitbreidingsronde gehad. Er komt geen stop voor de zelfstandige initiatieven. Bij de uitbreidingsronde is eveneens Babilou opgenomen. Mevrouw Liesbet Dhaene heeft opgemerkt dat de ontwikkeling van het privé-initiatief geen typisch Brussel verschijnsel is. Dat gebeurt ook in andere steden: Antwerpen, Gent en kleinere centrumsteden. Met zelfstandige spelers is op zich niets mis, zolang de kwaliteit goed is. Daar wordt op toegezien door Kind&Gezin. We moeten blijven investeren in plaatsen die inkomensgebonden zijn. Dat was het pleidooi van mevrouw Brigitte Grouwels. Ik denk dat beide initiatieven complementair zijn en naast elkaar kunnen bestaan. Aan mevrouw Cieltje Van Achter geef ik mee dat er een tiental projecten geselecteerd zijn, maar ik moet dat nog nader bekijken. Ik kom daar later zeker nog op terug. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Ik zal daar een vraag over stellen in de commissie. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Het verheugt me dat alle sprekers vinden dat er geen uitwassen mogen komen, een gevaar waar ook de professor naar heeft verwezen. Er moeten genoeg en voldoende betaalbare plaatsen zijn. Ik wil benadrukken dat wij voorstander zijn van zelfstandige opvanginitiatieven als onderdeel van een totale oplossing waarbij de overheid een ondersteunende rol speelt. Ik sta achter zelfstandige initiatieven en die mogen ook groot zijn. Alleen wil ik dat er rekening wordt gehouden met de waarschuwingen van een professor die de Brusselse situatie heeft bestudeerd. Het collegelid ziet op basis van de huidige analyse geen risico bij privé-initiatieven. Ik wil haar graag geloven, maar had graag cijfers gezien. Is het mogelijk die in het verslag op te nemen? Of na te sturen? (het collegelid knikt instemmend) De discussie is niet eenvoudig: het is niet omdat iets het etiket vzw heeft dat het noodzakelijk om een privé-initiatief gaat. Ook overheidsinitiatieven krijgen soms een vzw-statuut. De vraag is hoe we kleine zelfstandige initiatieven kunnen ondersteunen en waar we daarmee naartoe willen. Het is wachten op het masterplan. Het ongeduld is groot. Dat komt door het groot tekort aan opvangplaatsen in Brussel.

9 9 Collegelid Bianca Debaets zegt dat de Unizo-studie tegen het einde van het jaar klaar zal zijn. Betekent het dat er daarna nog moet worden gewerkt aan een plan of zal het masterplan op het einde van het jaar al aangenomen worden door het College? Collegelid Bianca Debaets: Ik verwacht een analyse van het aantal zelfstandige plaatsen, van de knelpunten en ook van aanbevelingen. We wachten niet op het eindrapport. Begin 2017 komt er al een trefpunt waar Unizo initiatiefnemers en geïnteresseerden samen zal brengen en antwoorden zal geven op vragen. Dat is een eerste concrete stap om hulp te bieden aan wie een initiatief wil opstarten. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Ik begrijp dat het masterplan een analyse zal bevatten van de moeilijkheden waarmee de zelfstandige initiatiefnemers kampen en antwoorden zal geven. Ik neem aan dat er daarvoor een budget zal worden uitgetrokken en dat dit ter sprake zal komen in de volgende begrotingsronde. Dat is een van de domeinen die het College echt alleen in handen heeft. Ik neem aan dat er daar iets voor zal gebeuren. De tijd dringt: er moet snel actie worden ondernomen. Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Het is vooral belangrijk dat er een voldoende aanbod is van inkomensgerelateerde plaatsen. Voor zover ik weet, heeft Vlaanderen een stop opgelegd voor inkomensgerelateerde plaatsen. Vanuit die hoek verwacht ik geen bijkomende plaatsen. Dat was mijn vraag. Collegelid Bianca Debaets: De laatste uitbreidingsronde is nog maar net achter de rug. Het is even wachten op de volgende ronde. Dat betekent niet dat u dat moet interpreteren als een stop en dat er geen plaatsen meer kunnen bijkomen tijdens deze legislatuur. Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V) : Ik stel gelukkig vast dat het collegelid voorstander is van inkomensgerelateerde initiatieven. Ze is pro-actief bezig om te zien hoe zelfstandige kinderopvang een plaats kan vinden in het landschap. De oprichting van het trefpunt is daarbij een goede stap. Het collegelid heeft onze steun voor haar initiatieven. - Het incident is gesloten. VRAGEN OM UITLEG (R.v.O., art. 60) Het seniorenbeleid van de VGC Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): De senioren hebben vorige maand bijzondere aandacht gekregen. Op 30 september was het traditioneel de internationale dag van de ouderen. Het Brusselse weekblad Bruzz zette senioren en het seniorenbeleid in de kijker, onder meer met een interview met professor Dominique Verté. Hij zegt daarin dat het Brussels hoofdstedelijk gewest met heel wat uitdagingen wordt geconfronteerd. Hij verwacht een verdrievoudiging van het aantal 80-plussers tegen Helaas leven heel wat senioren vandaag in de precariteit. We hebben geen studie nodig om dat te weten. Daarnaast is onze samenleving super divers waardoor we een bijzondere aandacht moeten geven aan cultuursensitieve zorg.

10 10 De Vlaamse Gemeenschap en de VGC zijn, naast de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie en de Cocof, bevoegd voor het seniorenbeleid. De GGC is bevoegd voor een groot deel van de domeinen die betrekking hebben op senioren. In het domein Welzijn zijn er aantal zaken die het leven van de senioren in het gewest kunnen verbeteren. Het is belangrijk dat senioren lang thuis kunnen blijven wonen. Dat is beter voor het welbevinden. Een gepaste huisvesting is onontbeerlijk. Daarnaast moeten Brusselse buurten en wijken een goede mix hebben van jong en oud. Belangrijke actoren daarbij zijn mantelzorgers, de thuiszorgdienst van de lokale dienstencentra (LDC s) en ook de vrijwilligers. Natuurlijk is er op een bepaald ogenblik nood aan zorgvoorzieningen zoals dagcentra, verzorgingscentra enzovoort. Dat allemaal zijn de pijlers van het beleid. In het algemeen, welke conclusies trekt het collegelid uit de studie van professor Verté? Een belangrijk steunpunt voor vele senioren zijn mantelzorgers. Wat zal voor Brussel de impact zijn van het mantelzorgplan van Vlaams minister Jo Vandeurzen? Heeft het collegelid daar al enig zicht op? Wat is de output van de stuurgroep rond mantelzorgers? Het collegelid sprak in maart in de bevoegde commissie over de verspreiding van een tweetalige folder. Werd die al verspreid? Via welke instellingen en kanalen? De VGC ondersteunt het Kenniscentrum Woonzorg Brussel om diversiteitstrajecten te organiseren in woonzorgvoorzieningen. Wat is de stand van zaken? Het collegelid heeft in het verleden alternatieve woonzorgvormen ondersteund die culuursensitief werken, bijvoorbeeld het Biloba huis in de Brabantwijk en Solidair wonen in de Anneesenswijk. Hoe evalueert ze deze projecten? Hoe kunnen mensen met een migratieachtergrond ondersteund worden om makkelijker hun weg te vinden naar die alternatieve woonvormen en wat zijn de perspectieven? Mevrouw Liesbet Dhaene (N-VA): Ik dank collega Brigitte Grouwels voor haar interessante vraag. Het seniorenbeleid in Brussel is een grote uitdaging. Typisch voor Brussel is dat verschillende overheden bevoegdheden delen. Wat betreft de ouderenzorg, zijn in Brussel ook de VGC en de Cocof bevoegd, al is de verhouding met de zesde staatshervorming nogal richting GGC geschoven. Wat ik vaststel, is dat er voor het seniorenbeleid steeds meer samenwerkingen zijn tussen de actoren van de verschillende overheden. Er is geen probleem met de samenwerking tussen gelijkwaardige partners. De VGC-instellingen in Brussel bevinden zich niet op een eiland. Het succes van het VGC-beleid voor senioren hangt deels af van het succes van het beleid van de andere overheden. Er rijst wel een probleem als er sprake is van ongelijkwaardige partners of van een opslorping van de ene door de andere partner. Ik verwijs naar de samenwerking tussen de Vlaamse en de Franstalige huisartsenkringen, waarbij er geen enkele garantie is voor de Nederlandstalige zorgverlening en de onderhandelingen zo slecht zijn verlopen dat zelfs het toezicht van

11 11 Vlaanderen helemaal wordt uitgehold of omzeild. Ik vind het heel pijnlijk dat Vlaams minister Jo Vandeurzen daar niet tegen wil optreden. Ik ben bezorgd omdat ik de indruk krijg dat hetzelfde merkbaar wordt in het seniorenbeleid. Ik heb gezien dat er onlangs een overeenkomst is afgesloten tussen de GGC en het lokaal multidisciplinair netwerk Brussel, een initiatief van de Brusselse huisartsenkring en het Brusselse Overleg Thuiszorg. Klopt het dat er in het kader van het seniorenbeleid toenadering is tussen de VGC en de andere overheden in Brussel? Zo ja, indien wordt gestreefd naar meer samenwerking, welke eisen worden er gesteld om de zorg en dienstverlening ten aanzien van de Nederlandstaligen te garanderen? Welke garanties zijn er op financieel vlak? Wat is de garantie op het toezicht vanuit Vlaanderen? Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Ik ben blij dat collega Grouwels de aandacht vestigt op het seniorenbeleid van de VGC. Voor mijn fractie is dit al jaren een aandachtspunt. Tegen 2020 zal het aantal 65-plusser met 9,4% stijgen. Tegen 2040 zullen er in totaal ouderen zijn in het Brussels hoofdstedelijk gewest. Er wacht ons een soort ouderenboom, waar we vandaag te weinig op voorbereid zijn. Hoog tijd om werk te maken van een doelgericht en toekomstbewust beleid voor de nieuwe generatie ouderen in Brussel. Elke Brusselaar verdient een mooie oude dag. Oud worden mag niet betekenen dat de levenskwaliteit van mensen achteruit gaat. De verschillende overheden moeten de handen in elkaar slaan om een antwoord te bieden op een aantal reële problemen waar veel ouderen vandaag mee geconfronteerd worden: beperkte mobiliteit, eenzaamheid, armoede, verschillende culturele noden of fysieke beperkingen. De huidige en toekomstige generatie ouderen weet steeds beter wat ze wil, wil zelf mee vorm geven aan een pakket van oplossingen en wil zo lang mogelijk zelfstandig thuis wonen. Leven zoals iedereen wordt de norm. Daarom maak ik van de gelegenheid gebruik om te vragen om werk te maken van de in het bestuursakkoord beloofde campagne Verhuis voor het te laat is. Die campagne kan jonge senioren ertoe bewegen om te verhuizen naar toegankelijke woningen. In die aangepaste woning of een woning die op termijn gemakkelijk kan worden aangepast kunnen ze dan blijven wonen tot ze echt professionele zorg nodig hebben. Mijn ouders hebben recent deze stap gezet. Ze kochten een appartement om er binnen een aantal jaren in te trekken. Hun huidige huis zal dan immers te groot zijn om te blijven onderhouden. Over de stand van zaken van de campagne zal ik het collegelid binnenkort ondervragen. Vandaag sluit mijn fractie zich aan bij de vragen van mevrouw Brigitte Grouwels. We zijn heel benieuwd naar de acties die het collegelid zal ondernemen om binnen haar bevoegdheid de uitdagingen voor onze ouderen aan te gaan. Collegelid Bianca Debaets: Mevrouw Grouwels verwees naar het interview van professor Verté. Daarin had hij het niet alleen over de nood aan aangepaste huisvesting, maar ook over het belang van het uitbouwen van een buurtgerichte en cultuursensitieve zorg. Zeker in een grootstedelijke, meertalige context als Brussel is dat belangrijk. Het College werkt daaraan, onder meer via de diversiteitstrajecten.

12 12 De grote doelstelling van het mantelzorgplan van Vlaams minister Jo Vandeurzen is meer transparantie over het beschikbare aanbod; een beter afgestemd aanbod door de actoren beter te laten samenwerken en een sterkere ondersteuning van mantelzorgers. Hiervoor wordt een actieplan opgemaakt met 110 concrete actiepunten. Het kenniscentrum woonzorg is aangesteld om die actiepunten te vertalen naar de Brusselse context. De VGC zal hier nauw bij betrokken worden. Bij één van de punten, de reorganisatie van de eerstelijnsgezondheidszorg, is een denkgroep opgericht die zich daarover zal buigen. De VGC is hier lid van. Vlaams minister Jo Vandeurzen maakt een ronde van de provincies. Hij startte bij de VGC. De link tussen Vlaanderen en Brussel wordt dus zeker gemaakt. Een ander actiepunt is het faciliteren van de toegankelijkheid van thuiszorg bij mensen met een andere culturele origine. Het mantelzorgplan ligt momenteel ter advies voor bij de Strategische Adviesraad van de Vlaamse Gemeenschap. De stuurgroep mantelzorg Brussel bestaat onder meer uit vertegenwoordigers van de organisaties die in het Lakenhuis gevestigd zijn, zoals zorgorganisaties, mantelzorgverenigingen en het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen (HIG). De stuurgroep wil via de uitwisseling van good practices en ervaringen de Brusselse situatie inzake mantelzorg in kaart brengen. Sinds 2012 bundelt en promoot de stuurgroep jaarlijks acties in het kader van de Week van de Mantelzorg. Tijdens de Dag van de Mantelzorg 23 juni 2016 bracht de stuurgroep mantelzorg onder de aandacht via getuigenissen van mantelzorgers in de pers. Zo kunnen mensen zich er in herkennen en misschien tot het besef komen dat ze dit al jaren doen of willen doen. Inspirerende voorbeelden zijn belangrijk. Daarnaast is er de tweetalige folder voor de Brusselse mantelzorgers die met andere campagnes niet bereikt worden. Deze folder werd op exemplaren breed verspreid en werd aangekondigd in de nieuwsbrieven van het Huis voor Gezondheid en de Brusselse Welzijns- en Gezondheidsraad (BWR). Op 29 september 2016 werd een campagne gelanceerd die ondersteund wordt door de VGC en uitgewerkt werd door het Huis voor Gezondheid. Het campagnebeeld van de folder en het telefoonnummer werden gepubliceerd in Bruzz. De baseline luidde: Zorg je voor een ander, zorg dan ook voor jezelf. Veel mantelzorgers vergeten dat en nemen soms te veel hooi op de vork. De VGC zet eveneens in op alternatieve woonzorgvormen en het cultuursensitieve aspect ervan. Gekende voorbeelden zijn Biloba en het project Solidair wonen in de Muggenstraat. Het College keurde gisteren 2 nieuwe initiatieven goed: 1 van EVA vzw waar met zorgambassadeurs wordt gewerkt in kwetsbare wijken en het project Buurtnetwerker. Het klopt dat er steeds meer wordt samengewerkt met Franstalige partners. Maar de woonzorgcentra, lokale dienstencentra en andere diensten die zich op senioren richten worden

13 13 erkend en gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Dat zorgt voor de garantie dat senioren er in het Nederlands terecht kunnen. Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Ik ben blij dat er buurtgericht en cultuursensitief wordt gewerkt aan het seniorenbeleid. Het is goed dat Brussel vooraan staat bij de uitwerking van de initiatieven van de Vlaamse Gemeenschap. Het is belangrijk dat Brussel de Nederlandstalige initiatieven, die ook open staan voor anderen, behoudt. Dit is niet alleen te danken aan het werk van het collegelid, maar eveneens aan de Vlaamse Gemeenschap die bereid blijft om te investeren. - Het incident is gesloten. De investeringen in het Brusselfonds Mevrouw Annemie Maes (Groen): Uit de Vlaamse begrotingsopmaak blijkt dat de middelen van het Brusselfonds met 2 miljoen euro stijgen. Het budget voor het Brusselfonds gaat van 2,6 naar 4,6 miljoen euro. Vlaams minister Sven Gatz kondigde aan dit bedrag gelijk te verdelen tussen Cultuur en Welzijn. Ik wil opmerken dat de middelen in 2014 met 2 miljoen euro daalden. Na de toekenning van de subsidies in het kader van het Kunstendecreet, waarbij heel wat organisaties uit de boot vielen, lijkt deze aankondiging welkom. Vlaams minister Sven Gatz bevestigde inmiddels dat een deel van dit geld gebruikt zal worden voor een tweede zaal voor het Kaaitheater en voor de Vaartkapoen. Over het belang van het voortbestaan van de Vaartkapoen voor de muziekliefhebbers, maar ook voor Sint-Jans-Molenbeek en bij uitbreiding het Brussels hoofdstedelijk gewest, hebben we het hier al uitgebreid gehad. Ik denk dat iedereen tevreden is dat De Vaartkapoen zijn werking kan verder zetten. De vraag is of het ideaal is om De Vaartkapoen op te vissen via het Brusselfonds. Dat fonds is bedoeld om nieuwe projecten te stimuleren en niet om als vangnet te dienen. Bovendien wisselen de middelen van het fonds jaarlijks en is het onmogelijk om hiermee een structurele oplossing te bieden. Naast De Vaartkapoen deelden ook andere Brusselse organisaties in de klappen na de toekenning van de meerjarige werkingssubsidie. We denken hierbij aan Tristero, Kwaad Bloed en Ensemble Leporello. Ik weet dat er begin deze maand overleg was tussen het collegelid, Vlaams minister Sven Gatz en collegevoorzitter Guy Vanhengel om te kijken of er nog andere organisaties via het Brusselfonds kunnen opgevist worden. Een simpele rekensom leert ons dat het onmogelijk is alle organisaties te bedienen. Via de subsidies van het Kunstendecreet kregen de Brusselse organisaties 3,2 miljoen euro minder. De stijging van 2 miljoen euro, waarvan een deel bestemd is voor Welzijn, zal dus niet volstaan. Wat is het resultaat geweest van het overleg met Vlaams minister Sven Gatz en collegevoorzitter Guy Vanhengel? Hoe wordt het Brusselfonds verdeeld tussen Welzijn en Cultuur? Wanneer wordt bekend welke andere Brusselse organisaties, naast De Vaartkapoen en Jeugd en Muziek, via het Brusselfonds gefinancierd zullen worden? Worden er oplossingen gezocht voor de organisaties die geen financiering, noch via de meerjarige

14 14 werkingssubsidies, noch via het Brusselfonds, zullen ontvangen? Hoe ziet het collegelid de financiële steun aan deze organisaties op lange termijn? Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Deze discussie kwam deels tijdens de vorige plenaire vergadering aan bod. Ik heb toen gevraagd wat er zal gebeuren met De Vaartkapoen en Jeugd en Muziek Brussel. In zijn antwoord haalde het collegelid het Brusselfonds aan. Ik hoor graag nieuwe elementen, mochten die er zijn. Het Brusselfonds dient inderdaad niet als opvangnet voor de werkingen die niet langer Vlaamse kunstensubsidies krijgen. Sommige organisaties, zoals Jeugd en Muziek Brussel, hebben een goede Brusselwerking en verdienen daarvoor subsidies. Ik hoor graag hoe via de VGC naar een structurele oplossing wordt gezocht voor deze cultuurhuizen. Ik vermoed dat ze een dossier zullen indienen in het kader van de verordening van de VGC. Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Het Brusselfonds was er vanaf zijn ontstaan eigenlijk voornamelijk op gericht om de hiaten op te vullen in het welzijnsbeleid in Brussel, maar we stellen vast dat dit in de praktijk niet zo verloopt. Dit was natuurlijk nooit de oorspronkelijke bedoeling. We pleiten dan ook voor de besteding van meer Brusselfondsmiddelen voor het welzijnsbeleid en ik hoop dat het College dit pleidooi steunt. Collegelid Pascal Smet kent de uitdagingen inzake welzijn in ons gewest immers maar al te goed. Collegelid Pascal Smet: Ik zou natuurlijk bijzonder graag op de vragen van mevrouw Annemie Maes willen antwoorden, maar de begrotingsgesprekken in de VGC lopen nog. Bijgevolg zijn al haar vragen voorbarig. Er zijn nu eenmaal nog geen beslissingen genomen. Voor wat het Brusselfonds betreft, is het niet aan mij om te zeggen wat Vlaams minister Sven Gatz moet uitgeven. Dat is het voorrecht van de Vlaamse Regering, maar we kunnen natuurlijk altijd suggesties doen. Het is alom geweten dat onze relatie goed is. We hebben samen op voorhand besproken wat de mogelijkheden zijn en dat kan ik natuurlijk ten zeerste waarderen. Ik ben alleszins blij dat alles wat in de lijn der verwachtingen lag voor De Vaartkapoen, Jeugd en Muziek Brussel en andere instellingen geconcretiseerd wordt via het Brusselfonds of de VGC. Er zijn heel constructieve gesprekken geweest die in het globale begrotingskader bekeken moeten worden. Ik zal dan ook op de vragen van mevrouw Maes kunnen antwoorden tijdens het komende begrotingsdebat. Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Maar het collegelid deelt mijn pleidooi voor het welzijnsbeleid. Collegelid Pascal Smet: Ik steun Welzijn altijd! (Glimlachjes) Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ik hoop dat het collegelid onze bezorgdheden alvast goed heeft genoteerd om ze aan bod te laten komen bij de begrotingsbesprekingen. Het Brusselfonds mag niet als opvangnet dienen voor zaken die elders worden beslist, want dan blokkeren we onszelf alleen maar. Dat is niet correct ten opzichte van de verenigingen die

15 15 elk jaar opnieuw in onzekerheid verkeren. We hebben er alle baat bij om structurele afspraken te maken. Uiteraard zijn wij nieuwsgierig naar de bedragen die toegekend zullen worden aan de diverse Brusselse instellingen omdat we weten dat het Brusselfonds niet voldoet om aan alle noden te voldoen op de beleidsdomeinen Welzijn en Cultuur. Valt Onderwijs onder het Brusselfonds? Collegelid Pascal Smet: Mevrouw Maes moet dit laten vragen aan Vlaams minister Sven Gatz. Ik ben niet zijn woordvoerder. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Het gaat wel om zaken die verbonden zijn met het Brusselbeleid en we hebben er baat bij om te weten in welke richting dit evolueert. We zullen al onze vragen opnieuw aan bod laten komen naar aanleiding van de begrotingsbesprekingen. We zijn alvast heel blij voor De Vaartkapoen, maar we betreuren het dat andere instellingen nog altijd in het ongewisse verkeren. - Het incident is gesloten. ACTUALITEITSVRAAG (R.v.O., art 61) Aanbevelingen van de audit van de regionale zenders De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Onlangs heeft Vlaams minister Sven Gatz een audit van de regionale omroepen laten uitvoeren, om - onder andere - de stimulerende maatregelen van voormalig Vlaams minister van Media Ingrid Lieten te evalueren. Voorzitter: mevrouw Brigitte Grouwels Een van de aanbevelingen van deze audit, die deze week werd bekendgemaakt, houdt in dat de regionale zenders nog meer intermediaal moeten werken. Regionale zenders moeten op zoek gaan naar schaalvoordelen en moeten daarbij nauwer samenwerken met andere omroepen. Zo zou Ring TV een verregaande regionale samenwerking met het Vlaams- Brusselse mediabedrijf Bruzz moeten opzetten. Wat vindt Bruzz van deze aanbeveling en hoe zou deze samenwerking er in de praktijk kunnen uitzien? Collegelid Pascal Smet: Er zijn zo van die momenten waarop men verbaasd is bij het horen van een parlementaire vraag en dit is er een. Het gaat wel om positieve verbazing en ik hoop dat de heer Van den Driessche dat ook zo opvat. Bruzz is ongetwijfeld een mooi voorbeeld van intermediale samenwerking tussen diverse media in Brussel. Ik heb tijdens een van de vorige vergaderingen het volgende al eens aangehaald. Als men aan nogal wat mensen vraagt waar ze wonen is het antwoord vaak Brussel. Maar wat blijkt? Hun eigenlijke woonplaats is dan Dilbeek of Meise of Strombeek. Het is blijkbaar de normale gang van zaken om dan Brussel te antwoorden en ik kan daar helemaal inkomen. Zo kan men immers iemand geblinddoekt droppen in een van deze randgemeenten, dan zou die persoon echt kunnen denken dat hij in Brussel is. Het gaat

16 16 immers om het gebied in en rond Brussel, oftewel de zogenaamde Brussels Metropolitan Area, dat bekt natuurlijk lekkerder. (Glimlachjes) De rijkdom van dat gebied wordt bepaald door Brussel. Men kent de boutade: Dilbeek, waar Brusselaars thuis zijn. De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Ik zou toch graag hebben dat het collegelid antwoordt op mijn actualiteitsvraag. Hij heeft nog 3 minuten. (Glimlachjes) Collegelid Pascal Smet: Dit was de inleiding! Het is in mijn ogen heel logisch dat Bruzz en Ring TV in dit metropolitaan gebied samen actief zijn. Ik ben dan ook verheugd dat er een nauwe samenwerking zal komen tussen deze 2 zenders. Ik denk zelfs dat de heer Delva tijdens een vorig leven in een andere assemblee hier ook al voor pleitte. (De heer Paul Delva knikt instemmend.) Ik ondersteun zo een nauwe samenwerking volledig, want het leven in de Rand wordt toch voor een groot deel door Brussel bepaald. Ik denk trouwens dat de mensen uit dit randgebied ondertussen begrepen hebben dat het zinloos is om Brussel de rug toe te keren. Er zijn al eerder goede contacten geweest tussen de beide zenders. Ik hoop dat de Vlaamse Regering deze samenwerking alle kansen wil geven zodat er een daadwerkelijke informatiedoorstroom van Brussel naar de Vlaamse Rand en ook omgekeerd van komt. Er gebeuren ook interessante dingen in de Rand en Brusselaars zijn daar ook welkom. Ik zie een grote toekomst voor Bruzz als motor in dit metropolitaan gebied. Ik ben verbaasd door het positivisme van de vraag van de heer Van den Driessche. Het is wel leuk om daarmee de week te eindigen. De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Ik begrijp die verbazing helemaal niet, maar misschien voert het collegelid wel een showtje op. Misschien heeft hij wel niet goed geluisterd toen de beleidsbrief inzake mediabeleid van Vlaams minister Sven Gatz over Media hier aan bod kwam. Ik heb toen gepleit voor meer informatie over Vlaanderen omdat de Vlaamse gemeenschap in Brussel deel uitmaakt van de grote Vlaamse gemeenschap. We hebben er dan ook alle belang bij om elkaar beter te begrijpen en beter te leren kennen. Dergelijke samenwerkingsverbanden vind ik prima omdat ze een sterke band creëren tussen Vlaanderen en Brussel. Laten we er vooral geen politieke zaak van maken en dit debat niet besmetten met allerlei politieke boodschappen over wie nu de rijkdom creëert of waar Brussel stopt en Vlaanderen begint enzovoort. Collegelid Pascal Smet: Dat is geen politieke boodschap, dat is een feit. De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Laten we ervan uitgaan dat er een stevige band moet zijn tussen de Vlaamse gemeenschap in Brussel en die in Vlaanderen. We moeten eraan werken om die contacten te behouden en informatie uit te wisselen over elkaar, over de gewestgrenzen heen. Collegelid Pascal Smet: Als ik de heer Van den Driessche goed begrijp, dan wil hij dat Bruzz aandacht besteedt aan wat er in de Rand gebeurt en dat Ring TV dat ook doet voor wat evenementen in Brussel betreft.

17 17 De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Absoluut. Collegelid Pascal Smet: Ik vind dat wel een belangrijke evolutie in uw denken. De heer Johan Van den Driessche (N-VA): Helemaal niet! In uw hoofd misschien. U keert graag bepaalde mensen en hun opinies de rug toe. Collegelid Pascal Smet: Integendeel! Ik ben heel open van geest. Op dat vlak ben ik echt zeer liberaal. - Het incident is gesloten. VRAGEN OM UITLEG (R.v.O., art. 60) Het verkrijgen van huursubsidies voor onderwijsinfrastructuur De heer Paul Delva (CD&V): Mijn vraag gaat over onderwijscapaciteit in onze hoofdstad, een onderwerp dat alle raadsleden en de collegevoorzitter ongetwijfeld uitermate beroert. Sinds vorig jaar kan bij het Vlaams Agentschap voor Infrastructuur in het Onderwijs (Agion) een aanvraag worden ingediend om middelen te verkrijgen voor huursubsidies. Dit is mogelijk wanneer een inrichtende macht van een school een gebouw wil huren dat voordien nog niet werd ingezet met een onderwijsbestemming. Het gaat bijgevolg niet over middelen voor investeringen of om gebouwen aan te kopen. Eerst was dit aanbod enkel geldig in de capaciteitsgemeenten en Brussel, maar dit werd onlangs aangepast. De mogelijkheid bestaat nu voor alle scholen in Vlaanderen en Brussel. Vorig jaar werden er via deze subsidiëring reeds middelen besteed. Volgens mij gaat het om 10 scholen in Antwerpen en 5 in Gent. Geen enkele Brusselse school diende een dossier in. Het is zonder meer interessant om te werken met huursubsidies, want dit laat toe om vlot en op een flexibele manier een aantal plaatsen te realiseren. De diverse onderwijsnetten zijn op de hoogte van de huursubsidies. We hebben dit onderwerp bovendien besproken tijdens de interessante hoorzitting over onderwijscapaciteit in Brussel die enkele weken geleden plaatsvond. Op dit ogenblik is er een nieuwe oproep gedaan om aanvragen in te dienen. De termijn loopt van begin september tot eind december Enkel scholen van de gesubsidieerde onderwijsnetten kunnen een aanvraag indienen. Er werd 1 miljoen euro vastgelegd voor deze subsidie. Wanneer we dit bedrag vergelijken met de bedragen die worden besteed aan aankoop, verbouwing en investeringen, dan lijkt dat zeer klein. Met dit bedrag kan er echter wel een stap vooruit worden gezet door gebouwen te huren voor het verschaffen van onderwijs. Hoe kan de VGC een brugfunctie vervullen voor Nederlandstalige Brusselse scholen om huursubsidies voor onderwijsinfrastructuur aan te vragen? Vindt de collegevoorzitter dit een interessante mogelijkheid, ondanks de beperkte rol die hij daarbij kan spelen? Denkt hij dat het nuttig is om de onderwijsnetten nogmaals te informeren over deze huursubsidie? Wat is de oorzaak voor het uitblijven van dossiers vanuit Brussel? Ik heb reeds aangehaald dat er vorig jaar 15 dossiers werden ingediend vanuit andere steden, maar geen enkel uit

18 18 Brussel. Weet de collegevoorzitter of er momenteel dossiers worden opgesteld door Brusselse onderwijsnetten? De heer Bruno De Lille (Groen): Dit onderwerp kwam inderdaad aan bod tijdens de hoorzitting die samen met vertegenwoordigers van de 3 onderwijsnetten werd georganiseerd. Een van de zaken die mij toen opviel, was dat elk net het tekort of een mogelijke groei enkel vanuit de eigen scholengemeenschap bekeek. Men heeft eigenlijk weinig aandacht voor het totale tekort. Ik vraag me af hoe we de scholen kunnen aansporen om sneller gebruik te maken van de huursubsidies. Ik heb de indruk dat dit soort subsidies pas wordt aangeboord wanneer men al zeker is van de plannen rond capaciteitsuitbreiding. Meestal worden deze subsidies aangewend om een laatste periode te overbruggen tot er een nieuw schoolgebouw beschikbaar is. Hierdoor wordt er te weinig gebruik gemaakt van die huursubsidies. Wanneer duidelijk wordt dat er te weinig plaatsen zijn en dat sommige scholen een engagement tot uitbreiding aangaan, zouden we niet alleen moeten starten met het opstellen van plannen voor capaciteitsuitbreiding, maar ook meteen overgaan tot het uitreiken van huursubsidies. Hierdoor kan de school extra plaatsen creëren in afwachting van een definitieve oplossing. Dat gebeurt echter momenteel niet. Waarschijnlijk komt dit doordat de school vaak wordt overweldigd door de moeilijkheid om de diverse noodzakelijke dossiers af te handelen. Wat kan de VGC doen om scholen sneller aan te zetten om deze middelen te gebruiken, zodat we sneller bijkomende capaciteit kunnen verwezenlijken? Voorzitter: mevrouw Carla Dejonghe Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Om tegemoet te komen aan de toename van de uitbreiding en vernieuwing van schoolinfrastructuur, werd door de Vlaamse Gemeenschap voor heel Vlaanderen, inclusief Brussel, een budget van 1 miljoen euro beschikbaar gesteld. Dit budget is bedoeld voor de gesubsidieerde onderwijsinstellingen, die het kunnen aanwenden voor het huren van gebouwen die nog geen onderwijsbestemming hebben. Deze huursubsidies worden toegekend voor maximaal 18 jaar en kunnen jaarlijks worden geïndexeerd. Deze criteria beperken al meteen het toepassingsveld. Het huren van bestaande infrastructuur kan, naast het renoveren van schoolgebouwen en de realisatie van nieuwbouw, een zeer interessante piste zijn om tegemoet te komen aan de capaciteitsdruk in het onderwijs. Wel spreken we hier over andere infrastructuur dan schoolinfrastructuur. We moeten opmerken dat heel wat beschikbare gebouwen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest niet geschikt zijn om een school in onder te brengen. Vaak gaat het over kantoorgebouwen. Wij hebben deze piste herhaaldelijk besproken, maar kwamen al gauw tot de ontdekking dat er meerdere voorschriften gelden waaraan niet kon worden voldaan. Zo kan ik als voorbeeld aanhalen dat trappen in een schoolgebouw een bepaalde breedte moeten hebben, die afwijkt van de afmetingen in een kantoorgebouw. Conformeren aan dergelijke bepalingen zou structurele wijzigingen vereisen aan het gebouw. Een ander criterium is de aanwezigheid van een speelplaats. Bovendien moeten de gebouwen binnen de fysische normen van Agion vallen. In de praktijk is het dan ook niet eenvoudig om een geschikte huurlocatie voor scholen binnen het bestaande patrimonium te vinden.

19 19 Ook modulaire units men spreekt nog vaak van containers - komen in aanmerking voor subsidiëring. Doch de benaming container heeft eigenlijk niets meer te maken met de units die we nu plaatsen. Mevrouw Els Ampe (Open Vld): Inderdaad, ze zijn soms zelfs beter dan de gebouwen. De heer Bruno De Lille (Groen): Klopt. Mijn zoon zit in Koekelberg in een zogenaamde containerschool. Ze vinden dat ze nu eigenlijk in betere klassen zitten dan vroeger. Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Dat zou nu eigenlijk ook niet mogen. Collegevoorzitter Guy Vanhengel: De Unescoschool was niet zo gelukkig met de zoveelste verhuis. Dat staat los van de VGC, want dit wordt door het GO!-project Scholen voor morgen opgevolgd. Wij willen ook voortgang maken met ons project, zodat het gebouw waarin men zat, binnenkort kan worden afgebroken. Aanvankelijk was men zeer tegen die containers gekant. In 2 maanden tijd hebben we de grootste containerrealisatie in het gewest uitgevoerd. Nogmaals: dergelijke containerklassen zitten niet in gewone containers. Deze zomer hebben we 2 zware projecten uitgevoerd, namelijk één voor het GO! in Koekelberg en één voor het schooltje in de Vierwindenstraat te Sint-Jans-Molenbeek. We hebben daarmee een probleem opgelost dat al te lang aansleepte. De kinderen herleven nu echt in de containers. De heer Stefan Cornelis (Open Vld): We moeten daarvoor absoluut toch eens een ander woord vinden. Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Wij noemen het nu modulaire units, maar dat nieuwe begrip is nog niet ingeburgerd. De heer Stefan Cornelis (Open Vld): Waarom niet muts? (Gelach) Collegevoorzitter Guy Vanhengel: Ja, waarom niet. Modulaire units komen in aanmerking voor subsidiëring. Het moet echter gaan over nieuwe projecten. Brusselse scholen die bij invoering van de huursubsidie reeds gebruik maakten van modulaire units, in afwachting van hun bouw- of verbouwproject, kunnen hierop helaas geen beroep doen. De units hadden namelijk al een onderwijsbestemming gekregen. Ik wil hierbij opmerken dat de units niet altijd de voordeligste oplossing vormen. Wat we doen voor het GO!, kost ons echt wat. Toch heb ik liever dat het ons iets meer kost, zolang het comfort van de kinderen in de hand wordt gewerkt. Wanneer een bouwproject enkele jaren duurt, is het op lange termijn soms zelfs goedkoper om de modulaire units aan te kopen. Ook dat hebben we een tijdlang gedaan. De VGC had een vast contract, waarna de units her en der werden verplaatst. Op dit moment lijkt het ons voordeliger om geval per geval te werken. Naargelang de contracten lopen en verplaatsingen mogelijk zijn, worden die uitgevoerd in samenwerking met onze partners. De VGC blijft uiteraard de mogelijkheid promoten om huursubsidies bij de Vlaamse Gemeenschap aan te vragen voor inrichtende machten met uitbreidings- of verbouwplannen. Op aanraden van de VGC hebben zowel het Angelusinstituut als de Sint-Michielsschool, in afwachting van realisatie van hun bouwdossier met capaciteitsuitbreiding, een subsidie aangevraagd voor de huur van tijdelijke klaslokalen.