VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD

Transcriptie

1 VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING Nr.8 INTEGRAAL VERSLAG Vergadering van vrijdag 22 januari 2016 Ochtendvergadering INHOUD REGELING VAN DE WERKZAAMHEDEN... 3 MOTIE VAN ORDE (R.v.O., art.31)... 3 INTERPELLATIE (R.v.O., art.62)... 4 van mevrouw Elke Roex tot mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende de capaciteit van de kinderopvang Sprekers: Elke Roex Arnaud Verstraete Brigitte Grouwels Bianca Debaets, collegelid VRAAG OM UITLEG (R.v.O., art.60) van de heer Arnaud Verstraete aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende de onzekerheid bij Atelier Groot Eiland Sprekers: Arnaud Verstraete Cieltje Van Achter Elke Roex Paul Delva Bianca Debaets, collegelid

2 2 PERSOONLIJK FEIT SAMENGEVOEGDE INTERPELLATIES (R.v.O., art.62) interpellatie van mevrouw Liesbet Dhaene tot de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de sluiting van een Nederlandstalige afdeling van de Centrumschool in Sint-Pieters-Woluwe - interpellatie van de heer Dominiek Lootens-Stael tot de heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter bevoegd voor Begroting, Onderwijs, Vorming en Studentenzaken, betreffende de sluiting van een Nederlandstalige school in Sint-Pieters-Woluwe Sprekers: Liesbet Dhaene Dominiek Lootens-Stael Khadija Zamouri Johan Van den Driessche Paul Delva Guy Vanhengel, collegevoorzitter PERSOONLIJK FEIT ONTWERP VAN VERORDENING (R.v.O., art. 43 en 44) Ontwerp van verordening houdende het ondersteunen van sociaal-cultureel werk en praktijken Stuk 606 ( ) - Nrs.1 en 2 Algemene bespreking Sprekers: Stefan Cornelis, verslaggever Pascal Smet, collegelid Annemie Maes René Coppens Cieltje Van Achter Jef Van Damme Paul Delva Stemmingen INTERPELLATIE (R.v.O., art.62) van mevrouw Annemie Maes tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende de gewestelijke jeugdraad Sprekers: Annemie Maes Cieltje Van Achter Pascal Smet, collegelid VRAGEN OM UITLEG (R.v.O., art.60) van mevrouw Annemie Maes aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de samenstelling van de raad van bestuur en de algemene vergadering van Muntpunt Sprekers: Annemie Maes Pascal Smet, collegelid van de heer Paul Delva aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over het op te richten speeldomein Sprekers: Paul Delva Pascal Smet, collegelid BIJLAGEN TREFWOORDENREGISTER... 55

3 3 8 e vergadering Vergadering van vrijdag 22 januari 2016 De vergadering wordt om 9.40 uur geopend. OCHTENDVERGADERING Voorzitter: mevrouw Carla Dejonghe REGELING VAN DE WERKZAAMHEDEN De voorzitter: Ik kreeg het verzoek van collegelid Pascal Smet tot wijziging van de agenda van deze plenaire vergadering. Hij vraagt om de bespreking en de stemming over het ontwerp van verordening houdende het ondersteunen van sociaal-cultureel werk en praktijken, de interpellatie betreffende de gewestelijke jeugdraad en de vragen om uitleg betreffende de samenstelling van de raad van bestuur en de algemene vergadering van Muntpunt en het op te richten speeldomein, als laatste te behandelen. Ik stel voor de vergadering te laten aanvangen met de interpellatie en vraag om uitleg gericht aan collegelid Bianca Debaets. Nadien komen de onderwerpen aan bod die gericht zijn aan collegevoorzitter Guy Vanhengel. Kan de Raad hiermee instemmen? (instemming) MOTIE VAN ORDE (R.v.O., art.31) Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ik merk op dat de meerderheidspartijen weer eens niet als meerderheid aanwezig zijn. Wij hebben dat eerder al aangehaald en wij vinden dat niet goed voor de werking van deze plenaire vergadering. Wij zullen als oppositie weer eens voor het quorum zorgen en we zullen er niet moeilijk over doen. Maar ik doe toch een oproep aan de andere fracties om ervoor te zorgen dat iedereen aanwezig is. De heer Fouad Ahidar (sp.a): Mijn collega s zijn aan het werk in het parlement omdat er een dringende vergadering is. Ik kan ze allemaal gaan halen als u dat wil, ze zijn in het gebouw aanwezig. Maar laten we vooral niet de indruk geven dat ze verdwenen zijn en op café zitten. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ze zouden bij de start van de plenaire vergadering aanwezig kunnen zijn. Ik heb helemaal geen allusie gemaakt op een cafébezoek of wat dan ook. Alleen gebeurt het regelmatig dat de meerderheid niet aanwezig is. De heer Fouad Ahidar (sp.a): Ik ken de spelletjes van Groen, voor mij is het genoeg geweest.

4 4 De voorzitter: Ik heb de boodschap van collega Annemie Maes goed begrepen. We beginnen met een interpellatie van mevrouw Elke Roex tot collegelid Bianca Debaets over de capaciteit van de kinderopvang. (Rumoer in de zaal) Beste collega s, ik stel voor dat jullie de discussie buiten, op de gang, voortzetten. De heer Bruno De Lille (Groen): We hebben er al verschillende keren voor gezorgd dat de werking van de Raad van de VGC kon plaatsvinden als de meerderheid niet in aantal was. In plaats van dat we daar voor gerespecteerd en bedankt worden, krijgen we het verwijt dat we politieke spelletjes spelen. De meerderheid moet ervoor zorgen dat ze met voldoende aanwezig is om de vergadering te kunnen laten starten. (Opmerkingen op de banken) Mevrouw Elke Roex heeft me enkele weken geleden zelf nog gezegd dat zij niet zo soepel zou zijn als de meerderheid niet in aantal was. (Reactie van de heer Fouad Ahidar) De voorzitter: Het woord is aan mevrouw Elke Roex. INTERPELLATIE (R.v.O. art. 60) De capaciteit van de kinderopvang Mevrouw Elke Roex (sp.a): Mevrouw de voorzitter, dames en heren, het jaar is goed begonnen, althans in Vlaanderen. Daar werd aangekondigd dat er voor 54% van de kinderen tussen 0 en 3 jaar plaats is in de kinderopvang. Daarmee haalt Vlaanderen zijn vooropgestelde doelstelling van 50% tegen Tegen 2020 is het doel: plaats hebben voor elk kind met een opvangbehoefte. Om die doelstelling te halen, zullen er veel plaatsen moeten bijkomen. Vlaams minister van Welzijn, Jo Vandeurzen, noemt zelf een getal van plaatsen. Maar volgens Kind&Gezin is het moeilijk om er exacte cijfers op te kleven, want daar zijn extra data voor nodig die nu nog niet beschikbaar zijn. In Vlaanderen mag men dan wel op schema zitten, in Brussel zijn we nog ver van huis. In 2018 zal Brussel ongeveer kinderen tellen tussen 0 en 3 jaar. En volgens de laatste cijfers die collegelid Bianca Debaets ons bezorgde, zijn er vandaag ongeveer plaatsen in de Nederlandstalige kinderopvang. Wetende dat de Vlaamse Gemeenschap ernaar streeft een aanbod te ontwikkelen voor 30% van de Brusselse kinderen en het Vlaams decreet kinderopvang een dekkingsgraad van minimum 50% gegarandeerde plaatsen als norm oplegt, komen we tot een norm van plaatsen. Dat betekent dat we tegen 2018 zeker bijkomende plaatsen nodig hebben. Aan het huidige tempo, kunnen we hier in Brussel misschien pas over 9 jaar even blij zijn als men in Vlaanderen nu is. Nochtans hebben we in het bestuursakkoord grootse plannen aangekondigd. We willen de criteria aanpassen en de dekkingsgraad van betaalbare opvang op wijkniveau als criterium hanteren bij de toekenning van nieuwe plaatsen. Deze doelstelling zouden we realiseren door maximaal in te spelen op de capaciteit van de kleuterscholen en op samenwerking met gemeenten en/of met bestaande initiatieven, zoals bijvoorbeeld wijkcontracten. Daarnaast kondigde collegelid Bianca Debaets een masterplan aan om privé-initiatief in de kinderopvangsector aan te moedigen en om initiatiefnemers te ondersteunen die een kinderdagverblijf wensen op te richten met inkomensgerelateerde tarieven. Het collegelid zou ook vragen aan citydev.brussels, de Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij (BGHM) en ook privé-partners, om bij bouwprojecten rekening te houden met de nodige

5 5 gemeenschapsvoorzieningen. Allemaal doelstellingen die kunnen bijdragen aan de capaciteitsverhoging van de kinderopvang en dus heel belangrijk. Hoe zal het noodzakelijke inhaalmanoeuvre om extra plaatsen te creëren, gerealiseerd worden? Wat is het resultaat van de uitbreidingsronde die eind 2015 plaatsvond? Hoeveel plaatsen zijn er bijgekomen? En hoeveel plaatsen worden er in 2016 en 2017 gecreëerd? Wat is de stand van zaken van de nieuwe aangekondigde cartografie? Wanneer kunnen we deze verwachten? Welke andere elementen zullen hierin opgenomen worden, naast het aantal plaatsen? Wordt in het criterium dekkingsgraad op wijkniveau voorzien? Wat is de stand van zaken betreffende de aangekondigde doelstellingen binnen het bestuursakkoord, met name met betrekking tot het masterplan, de inzet binnen kleuterscholen en voorziene kinderdagverblijven binnen projecten van citydev.brussels of andere privé partners? Hoe verloopt het overleg met de Vlaamse minister van Welzijn betreffende de uitbreiding van de kinderopvang in Brussel? Wat zijn de vooruitzichten in 2016 betreffende VIPA? Normaal gezien zou Vlaanderen niet meer investeren in infrastructuur en zouden we daar zelf voor moeten zorgen. Voorziet Vlaanderen extra inspanningen voor Brussel teneinde ook aan de Vlaamse norm van 50% te voldoen? De heer Arnaud Verstraete (Groen): Ik sluit me aan bij de interpellatie van collega Elke Roex. Het gaat over een belangrijk onderwerp en het verheugt me dat ik niet de enige ben die bezorgd is over het plaatstekort in de kinderopvang. Het zal niemand hier verrassen dat we het alweer over dit onderwerp hebben en ik denk niet dat het de laatste keer is. Kinderopvang stelt ouders in staat om te gaan werken of een opleiding te volgen. Daarenboven is het positief voor de kinderen zelf, en nog het meest voor kinderen uit kwetsbare gezinnen. Helaas is het die laatste groep die bij capaciteitstekort het eerst uit de boot valt. Begin dit jaar werd aangekondigd dat men in Vlaanderen op schema zit, namelijk op 54%. Spijtig genoeg ziet het plaatje er niet zo gunstig uit voor Brussel. In 2018 zou het Brussels hoofdstedelijk gewest volgens het Planbureau kinderen tellen die opvang nodig hebben. Ik merk dat al naargelang de instantie de cijfers uiteenlopen. Opvallend is dat er volgens het Planbureau vandaag plaatsen tekort zijn. Willen we voor een heel pak kinderen een plaats garanderen, dan is er nog een heel parcours af te leggen. Aan Nederlandstalige kant zouden er volgens de Brusselnorm meer dan plaatsen nodig zijn. Aan Franstalige kant moeten er volgens de doelstellingen van de Cocof elk jaar 750 plaatsen bijkomen en dat gedurende 10 jaar. Ik sluit me aan bij de vragen van collega Elke Roex en wou ook graag cijfers over inkomensen niet-inkomensgerelateerde initiatieven en ook cijfers over de dekkingsgraad per wijk, wetende dat de dekking in de armste wijken vaak het laagst is. Graag kreeg ik ook informatie over investerings- en werkingssubsidies. In een recente discussie kondigde het collegelid nieuwe plaatsen aan. Ik had toen de indruk dat het daarbij

6 6 vooral ging over investeringssubsidies en niet over werkingssubsidies. Is dat juist? Kan het collegelid ons zeggen hoe het juist zit met die 2 soorten subsidiëring. Investeringssubsidies zijn belangrijk en het VIPA-verhaal zit ons daar wat dwars, maar anderzijds kunnen we pas van bijkomende plaatsen spreken als de werkingssubsidies verworven zijn. De jongste cijfers van Kind&Gezin over kinderopvang in Brussel tonen aan dat er nauwelijks een stijging is van het aantal plaatsen. Kloppen die cijfers en zo ja, wat is dan de uitleg? Op de website van Kind&Gezin lees ik dat er plaatsen waren in het tweede kwartaal van 2014 en plaatsen voor het tweede kwartaal van Een kleine 40 meer dus. Kloppen die cijfers? Zijn er meer recente cijfers beschikbaar. En hoe is die kleine toename te verklaren? Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Ook ik sluit me aan bij de interpellatie van mevrouw Elke Roex. De grote nood aan kinderopvang in Brussel is gekend en we weten allemaal dat we die niet zo snel kunnen lenigen als we wel zouden willen. Het gaat daarbij om middelen en die vormen altijd een probleem. Het gaat ook over initiatiefnemers en die zijn er gelukkig wel in Brussel. Soms gaat het over bouwwerken en vergunningen die nogal eens aanslepen. En tenslotte gaat het over het aantrekken van goed personeel. Dat is een hele uitdaging en vraagt tijd. Kinderopvang is belangrijk voor werkende ouders, maar ook voor ouders die niet uit werken gaan. Vanuit een sociaal oogpunt is een kwalitatief aanbod heel belangrijk. We weten intussen dat kinderopvang de kansarmoede kan oplossen. Ik zal het hier niet hebben over de cijfers en de analyses waar de collega s al naar verwezen hebben. We weten dat Vlaams minister Jo Vandeurzen zich hard inzet om het aantal kinderopvangplaatsen in Brussel te verhogen. We zouden graag weten hoeveel plaatsen er opgenomen werden in de beslissingsrondes en kijken uit naar de aangekondigde cartografie die moet aangeven hoeveel plaatsen er moeten bijkomen en waar precies in Brussel de grootste noden zijn. Collegelid Bianca Debaets: Mevrouw de voorzitter, dames en heren, ik dank mevrouw Elke Roex en de andere sprekers voor hun vragen en vaststellingen. De belangrijkste vraag was misschien wel: hoever staat het nu met die uitbreidingsronde die Kind &Gezin eind vorig jaar heeft gelanceerd. Eigenlijk is er goed nieuws en ik zal dat trapsgewijs overlopen. De eerste trap is de zelfstandige kinderopvang. Hiervoor heeft Kind&Gezin 199 plaatsen voorzien. Hiervoor zijn nu 195 aanvragen in behandeling Voor trap 2 de inkomensgebonden initiatieven heeft Kind&Gezin het advies van de VGC gevolgd: de 51 plaatsen van het Stedenfonds worden overgenomen door de Vlaamse

7 7 Gemeenschap. Zo komt er voor ons financiële ruimte bij. Daarenboven zijn er 39 nieuwe plaatsen toegekend. Dat is een totaal van 90 nieuwe plaatsen. Trap 3 gaat over subsidiëring van kinderopvang voor kwetsbare gezinnen. Hier komt er een upgrade van 185 plaatsen. Kind&Gezin heeft dus alle plaatsen overgenomen die met Stedenfondsmiddelen gerealiseerd werden of waar een subsidiebelofte aan gegeven was in het kader van het Stedenfonds. Zoals ik daarnet zei, analyseren we daarom wat die vrijgekomen middelen voor ons kunnen betekenen. Hoeveel nieuwe plaatsen kunnen wij, bovenop die uitbreiding van Kind&Gezin, nog creëren met die vrijgekomen Stedenfondsmiddelen? Dat is een oefening die volop aan de gang is en niet lang meer zal duren. Begin februari moet ze klaar zijn. Dat kan geen maanden duren, daar zal ik zeker voor zorgen. Er waren verschillende vragen over de cartografie. Op dat vlak zitten we op schema. In de lente maart, ten laatste begin april moet die cartografie klaar zijn. Ter herinnering: die cartografie zal zowel het bestaande aanbod in kaart brengen als de noden. Mevrouw Elke Roex heeft wel gelijk als ze zegt dat we niet alleen op gemeenteniveau, zoals vroeger het geval was, maar ook op wijkniveau de analyse moeten maken. Binnen de studie bevat het hoofdstuk over de kinderopvang voor baby s en peuters zowel evoluties van de capaciteit en van de dekkingsgraad evenzeer voor de zelfstandige als voor de inkomensgerelateerde kinderopvang als taal, bezettingsgraad, kostprijs, enzovoort. Het deel van de studie over de schoolkinderopvang zal de capaciteit en het bereikte publiek in beeld brengen. Dat zijn de IBO s: Initiatieven Buitenschoolse Opvang, maar ook de speelpleinen en de naschoolse opvang. Dat zal dus allemaal duidelijk worden als die cartografie er is. Dat is ruimer dan de kinderopvang in de enge betekenis van het woord. Er werd ook gevraagd naar het masterplan voor het privé-initiatief. Ik had aangekondigd dat we aanvullend bij de inkomensgerelateerde initiatieven, ook de zelfstandigen willen motiveren en aanzwengelen. Momenteel wordt er een kader getekend voor de verdere ontwikkeling daarvan. Dat verloopt in samenwerking tussen de VGC, Unizo en het ABM-adviesbureau. Dit onderzoek is nauw verbonden met de cartografiestudie en zal onder meer de Nederlandstalige kinderopvang, vergund door Kind&Gezin op de verschillende trappen, in kaart brengen. Het is onder andere de bedoeling van dat masterplan om na te gaan of er good practices zijn: welke instrumenten zijn er om die zelfstandige kinderopvang aan te moedigen? Aan de hand van dit masterplan, privé-initiatief enerzijds en de cartografie anderzijds, zal worden bekeken waar het opportuun is om mee te stappen in projecten van Citydev. Tot slot nog de vooruitzichten 2016 van het VIPA: er is bekendgemaakt dat er prioritair 14,5 miljoen euro wordt voorzien voor kinderopvang, voor centra voor kinderzorg en gezinsondersteuning en voor vertrouwenscentra kindermishandeling. Het enige criterium en dat is toch wel belangrijk dat wordt meegenomen in de toekenning van VIPA-dossiers voor de kinderopvang, is de datum van ontvankelijkheid.

8 8 Mevrouw Elke Roex (sp.a): Geldt dat voor heel Vlaanderen? Collegelid Bianca Debaets: Ja, dat geldt voor heel Vlaanderen. De ontvankelijkheid en de datum van ontvankelijkheid zijn eigenlijk de criteria die worden weerhouden. Wij hebben een lijst met de concrete VIPA-dossiers opgevraagd en we zijn daar heel erg blij mee. U zult zich herinneren dat ik in verschillende commissievergaderingen en tijdens de begrotingsbesprekingen gezegd heb dat ik in overleg was met mijn collega en dat we er alles aan zouden doen om ook voor Brussel middelen vrij te maken. Wel, u ziet dat het geen loze woorden waren: die middelen zijn er ondertussen. Wat we nu natuurlijk zo snel mogelijk willen weten is wat dat concreet betekent voor Brussel. Welke projecten, als je dan het criterium van datum van ontvankelijkheid hanteert, kunnen in Brussel op korte termijn gerealiseerd worden? Eenmaal we dat weten, gaan we uiteraard, samen met onze administratie, al die betrokken organisaties uitnodigen om na te gaan hoe we dat nu samen kunnen aanpakken en ervoor kunnen zorgen dat die verbouwingswerken heel snel kunnen starten. Ik denk dat ik daarmee de meeste vragen beantwoord heb. Er was nog een bijkomende vraag van de heer Arnaud Verstraete over kinderdagverblijven waarvoor er wel infrastructuur was, maar nog geen werking. Ik denk dat hij daarmee een concreet kinderdagverblijf voor ogen had, namelijk dat in Sint-Gillis, waar inderdaad in het kader van een wijkcontract het pand wel voorzien was, maar nog geen werking. Daar moesten we inderdaad wachten op die uitbreiding. We moeten nu nagaan of dit kan gebeuren onder de uitbreiding of met de eigen stedenfondsmiddelen, wetende natuurlijk dat we ons moeten houden aan de verschillende criteria en de rangschikking die is opgemaakt. Uw tweede vraag ging over het exacte aantal plaatsen dat daar beschikbaar komt. Dat moet ik even nagaan bij de administratie, wat nu eigenlijk de laatste stand van zaken is. Ik weet dat het globale cijfer is, maar u spreekt van 30 extra plaatsen. Dat durf ik nu niet meteen bevestigen. We zullen dat echter navragen en nadien toevoegen aan het verslag, als u dat goed vindt, mevrouw de voorzitter? Mevrouw Elke Roex (sp.a): Ik hoor u wel zeggen hoeveel plaatsen er zullen bijkomen in de verschillende trappen, maar ik hoor niets over de dekkingsgraad. Wat is het signaal dat we hierover van de Vlaamse Gemeenschap ontvangen? Hoe wordt dat berekend? In het verleden werden daarvoor goocheltrucjes gebruikt, door elke plaats te vermenigvuldigen met 1,2 omdat elke plaats bezet zou worden door 1,2 kinderen. Ik vraag me af of men in Vlaanderen wel echt erkent dat er een probleem is in Brussel. Ik ben blij dat het VIPA heropgestart wordt en ik ben ook blij dat er middelen voorzien worden. U weet dat vroeger de datum van indiening van projecten niet het enige criterium was dat telde. Voor de grote steden, Antwerpen, Gent en Brussel, was er altijd een voorafname van middelen. Ik vrees dat we als Brusselaars zullen verliezen als er enkel voortgegaan wordt op de datum van indiening en als er geen voorafname meer is voor de gebieden waar er een erg grote achterstand is.

9 9 Collegelid Bianca Debaets: Hier komen helemaal geen goocheltrucs aan te pas. Ik heb u de concrete uitbreidingscijfers gegeven. U kan ze optellen: er komen 234 nieuwe plaatsen. En dan spreek ik niet eens over de plaatsen die we zelf zullen realiseren via het Stedenfonds. De dekkingsgraad zal ik u kunnen meedelen als de cartografie er is. We hebben natuurlijk gevraagd, gelet op die extra uitbreidingsronde, om die extra plaatsen zoveel mogelijk mee op te nemen in de cijfers van die cartografie. Ik zal u daarop antwoorden op het moment dat die studie zal worden voorgesteld, en dat is in maart. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Ik wil graag kort reageren. Het is echt goed om cijfers te horen die wat preciezer zijn dan degene die we voorheen hadden. Het doet deugd om concrete signalen te zien dat er nieuwe plaatsen gecreëerd worden. Het is me evenwel niet duidelijk wanneer we kunnen verwachten dat die nieuwe plaatsen er zullen komen. Kan dat toegelicht worden? Ik denk dat de centrale vraag onbeantwoord blijft. Er is een bepaalde behoefte aan plaatsen en een bepaalde norm die we willen halen. Op dit moment kunnen we niet inschatten hoe ver we van die norm staan. De monitoring van de inspanningen die we doen in Brussel moet beter worden. Ik ben echt tevreden om te horen dat er eindelijk vooruitgang wordt geboekt inzake het VIPA. Beter laat dan nooit. Het is goed dat u dat eindelijk heeft binnengehaald bij uw collega. De volgende stap voor u is nu zoveel mogelijk binnenhalen voor Brussel qua concrete projecten. Collegelid Bianca Debaets: Mijnheer Verstraete, zoals u weet zijn we daar volop mee bezig. Ik wil nog een kort aanvullend antwoord geven over het startpunt. Die middelen worden nu toegekend. Die extra capaciteit komt er niet volgend jaar of binnen 2 jaar, die komt er nu. Mevrouw Brigitte Grouwels (CD&V): Mevrouw het collegelid, ook ik ben heel verheugd over het feit dat we nu concrete cijfers hebben. We zullen natuurlijk altijd blijven streven naar een dekkingsgraad van 50%. Dat is ook een streefdoel van de Vlaamse Gemeenschap. Ik herhaal dat we weten dat dit niet van vandaag op morgen gerealiseerd kan worden. Ik weet dat u zelf ook heel wat inspanningen geleverd heeft om contacten te onderhouden met uw Vlaamse collega Jo Vandeurzen om de belangen van Brussel te verdedigen. Ik denk dat wij vandaag zeer verheugd mogen zijn, zowel inzake het aantal effectieve plaatsen, als inzake het VIPA. Dat wilde ik nog eens benadrukken. Mevrouw Elke Roex (sp.a): Ik blijf het spijtig vinden dat u vandaag geen cijfers geeft over de dekkingsgraad. Die is niet moeilijk te berekenen: we kennen het aantal beschikbare plaatsen. Als men in Vlaanderen de dekkingsgraad kent, moet dat in Brussel ook kunnen. We hebben daarvoor geen cartografie nodig. We hebben die cartografie wel nodig om te weten wat de verschillen tussen de wijken zijn. Ik denk dat het absoluut noodzakelijk is dat u heel snel cijfers noemt inzake de dekkingsgraad in Brussel zodat we ook een inhaalbeweging kunnen eisen van Vlaanderen. Dan zullen we kunnen onderhandelen over een voorafname. Want als alleen de datum van indiening een criterium is, dan verliest Brussel. We moeten die inhaalbeweging zeker maken.

10 10 Collegelid Bianca Debaets: We zijn daarmee bezig, dat erkent u hopelijk toch? Ik neem aan dat u het enthousiasme van de collega s deelt over de middelen die er voor Brussel bijkomen. Ja toch? Mevrouw Elke Roex (sp.a): Ik hoef niet te antwoorden op vragen van het collegelid. Ik wil de dekkingsgraad kennen. - Het incident is gesloten. VRAAG OM UITLEG (R.v.O., art. 60) De onzekerheid bij Atelier Groot Eiland De heer Arnaud Verstraete (Groen): Atelier Groot Eiland is een gevestigde waarde in Brussel. Door kansen te bieden aan de allerzwaksten op de arbeidsmarkt, probeert vzw Atelier Groot Eiland armoede te bestrijden en te werken aan socialisatie, integratie en empowerment. Groot Eiland richt zich als vereniging voor sociale tewerkstelling, opleiding en werkervaring op mensen uit het Brusselse die op de reguliere arbeidsmarkt uit de boot vallen. De organisatie werkt in 4 verschillende ateliers met een doelgroep van laaggeschoolden, langdurige werklozen, leefloners, asielzoekers en mensen met een invaliditeitsuitkering. Concreet gaat het daarbij om de ateliers Heksenketel, Klimop, Artizan en Etiket. Groot Eiland werkt met subsidies van de VGC, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Vlaanderen. Van Vlaanderen komen er subsidies via de VDAB. Dat zijn middelen voor 3 voltijdse contracten, verdeeld over 4 personen. Tot 2012 ging dat om tewerkstelling in het kader van het derde arbeidscircuit of DAC, dat toen federale materie was. Toen de federale middelen in 2012 overgingen naar de gewesten werden de middelen voor Groot Eiland geregulariseerd tot eind juni Er werd door de Vlaamse Regering toegezegd om die subsidie tot eind 2015 te verzekeren. Vandaag is er echter nog geen duidelijkheid over de financiering van die betrekkingen in de toekomst. De 4 personeelsleden die deze contracten invullen zijn in vooropzeg gezet. Uiteraard heeft dit een impact op de begeleiding en werking die het Atelier kan aanbieden. Het werk van vzw Atelier Groot Eiland met kwetsbare groepen heeft niet enkel een enorme meerwaarde in Sint-Jans-Molenbeek, maar in heel het Brussels hoofdstedelijk gewest. Op dit moment minder gaan investeren in organisaties die inzetten op een kwetsbare Nederlandstalige groep, zou een fout signaal zijn en voorbijgaan aan het belang van vzw Atelier Groot Eiland als ervaren speler in het ruimere Brusselse veld van Nederlandstalige organisaties. Dit soort initiatieven kan voor kwetsbare groepen het verschil maken tussen volwaardig meetellen in de maatschappij en blijven steken in de marge. We zitten hier op de grens van gewest- en gemeenschapsmateries, daar ben ik me van bewust. Het gaat over mensen die werken, dus kan men het strikt genomen zien als een gewestbevoegdheid. Het is echter zeker ook een verhaal van Welzijn, een gemeenschapsbevoegdheid dus. Wat telt is het verschil dat de organisatie maakt op het terrein voor mensen in armoede. Werkzoekenden in armoede raken vaak verstrikt in een kluwen van problemen. Het gaat niet alleen over werk, maar ook over gezondheid, schulden, integratie in de

11 11 maatschappij, enzovoort. Sinds vorig jaar heeft Groot Eiland daarom ook een WAW-project: een project inzake Werk, Armoede en Welzijn, dankzij een impulssubsidie van Vlaanderen. Dat maakt de onzekerheid die nu gecreëerd wordt nog onbegrijpelijker. Ik denk dat het vakje waar de subsidie wordt ondergebracht er eigenlijk niet toe doet. Wat er wel toe doet voor de Brusselaars is dat dit uitstekende en broodnodige initiatief blijft voortbestaan. Het is aan de betrokken politici om hun verantwoordelijkheid te nemen en de bijzaak niet te laten overwegen op wat er echt toe doet. Het is onbegrijpelijk hoe dit aangepakt is door de Vlaamse Regering. De vzw heeft blijkbaar zelfs geen duidelijke communicatie mogen ontvangen over haar subsidies. Zelfs de Brusselse Hoofddstedelijke Regering, op wie nu gerekend wordt om het gat te dichten, werd niet tijdig geïnformeerd. Laat staan dat er enig overleg was. Ik vraag me af of het College wel geïnformeerd was. De verschillende ministers in de Vlaamse Regering werden blijkbaar niet betrokken. Ik denk dat we in die context het communiqué van de voorzitter van CD&V Brussel moeten begrijpen. Dit was een slechte beslissing die zo snel mogelijk rechtgezet moet worden. Blijkbaar wenst de bevoegde Vlaamse minister, de heer Philippe Muyters, dit project niet langer te steunen omdat het niet rechtstreeks verbonden is met de gemeenschapsbevoegdheden van Vlaanderen in Brussel. Dit initiatief mag geen slachtoffer worden van een enge visie van Vlaanderen op Brussel, waarin uitgaven in Brussel niet gezien worden als een waardevolle investering in de toekomst van haar hoofdstad, maar als een kost, een transfer naar een vreemd, niet-vlaams gewest. Op welke manier werd u op de hoogte gebracht van de beslissing door de Vlaamse Regering? Erkent u dat de werking van vzw Groot eiland een enorme meerwaarde heeft en die werking bijgevolg gewaarborgd dient te worden? Bent u met hen hierover in overleg? Bent u als collegelid bevoegd voor Welzijn gaan aankloppen bij Vlaams minister Sven Gatz, bevoegd voor Brusselse aangelegenheden? Heeft u hierover overlegd met Brussels minister van Werk Didier Gosuin, op wie Vlaanderen nu rekent om dit dossier over te nemen? Was er overleg met Vlaams minister Jo Vandeurzen, en welke mogelijkheden ziet u om in het kader van het Vlaamse of Brusselse welzijnsbeleid een oplossing te vinden? Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Het is inderdaad een belangrijk dossier, en er wordt ook niet aan getwijfeld dat vzw Groot Eiland goed werk levert en belangrijk is voor Brussel en Sint-Jans-Molenbeek. Ik was wel verrast dat Brussels minister Didier Gosuin zei dat hij nog op informatie wachtte, want op 5 januari 2016 heeft het kabinet van Brussels minister Didier Gosuin overlegd met

12 12 het kabinet van Vlaams minister Philippe Muyters om een oplossing te vinden voor het probleem van de 3 DAC-contracten. Het kabinet van Vlaams minister Philippe Muyters en de administratie hebben dat dossier zeer goed bekeken. Zij zijn tot de conclusie gekomen dat het hier over een gewestmaterie gaat. En dan kan je moeilijk subsidies verlenen aan een materie die geen gewestmaterie is. Het is inderdaad niet eenvoudig. In Vlaanderen is er het Maatwerkdecreet waar beschutte werkplaatsen en sociale economie samengevoegd worden. Maar er is wel degelijk een verschil. Als men het heeft over sociale economie door mensen met een fysieke of mentale handicap, dan is het een gemeenschapsmaterie. Als men het heeft over sociale economie waar mensen met psychosociale problemen worden aangesteld, dan is dat een gewestbevoegdheid. En dit is het geval voor vzw Groot Eiland. Dit is de zienswijze van de administratie en het kabinet van Vlaams minister Philippe Muyters, en er werd overlegd met het kabinet van Brussels minister Didier Gosuin om te kijken of dat initiatief overgenomen zou kunnen worden. De heer Stefaan Cornelis (Open Vld): Dit is toch echt niet geloofwaardig. Collegelid Guy Vanhengel: Dit is al jaren zo. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Het is niet omdat dit al jaren aan een stuk het geval is dat men verder moet doen met deze subsidies. De DAC-contracten zijn uitdovend. Er moet een oplossing gezocht worden. Het kabinet wil ook een oplossing zoeken volgens de informatie die ik gekregen heb. Ik hoop dat er een oplossing uit de bus komt die juridisch correct is. Misschien moet er bij Vlaams minister Jo Vandeurzen aangeklopt worden, in het kader van de arbeidszorg. Dat is ook een mogelijkheid. (Reactie van collegelid Bianca Debaets en opmerkingen in de zaal.) Voor de sociale economie is het een gewestmaterie, er is geen andere mogelijkheid. Mevrouw Elke Roex (sp.a): Ik zit al redelijk lang in het parlement en ik herinner me dat de CD&V jaren geleden al ongerust was over het lot van de beschutte werkplaatsen. We hebben daar samen nog rond gewerkt. Er zijn dan 2 soorten politici: degenen die zeggen dat het hun bevoegdheid niet is en dat men het zelf maar moet oplossen, en er zijn politici die zeggen dat ze het een waardevol project vinden en dat ze een oplossing zullen zoeken. Ik behoor tot de laatste groep. (Opmerkingen op de banken van N-VA.) Spijtig genoeg zijn er vandaag in Vlaanderen politici aan de macht die tot de eerste groep behoren, en dus zeggen dat ze de middelen stopzetten en dan anderen opdragen om een oplossing te zoeken! (Rumoer) Ik kan u zeggen dat er vandaag een organisatie is die heel waardevol werk verricht en die heel kwetsbare mensen tewerkstelt. Het project van Groot Eiland is het eerste slachtoffer, en er is geen gelijkaardig project in Brussel. De mensen van Groot Eiland hebben geen zekerheid over het voortbestaan van hun project. De enige zekerheid die ze hebben is dat ze zullen moeten stoppen.

13 13 Ik wil het College oproepen om daar een mouw aan te passen en aan Vlaanderen duidelijk te zeggen dat deze manier van werken, waarbij men zulke kwetsbare mensen in de onzekerheid laat, onmenselijk is. Er moet een oplossing komen! Wie het betaalt en hoe het opgelost wordt doet er weinig toe. Het belangrijkste is dat we projecten blijven ondersteunen die met die kwetsbare mensen aan de slag gaan en dat we die activiteiten verderzetten. De heer Paul Delva (CD&V): Sociale economie heeft een gemeenschapsluik en een gewestluik. Ik heb in het Vlaams Parlement met de toenmalige minister van Sociale Economie, mevrouw Freya Van den Bossche, vaak gesprekken gehad over het feit of sociale economie al dan niet uitsluitend tot een gewestmaterie beperkt moest worden. Dat is niet het geval. De adviezen van de Raad van State zijn duidelijk. Er is inderdaad een grijze zone, en er zijn mensen genoeg in Vlaanderen die erop gebrand zijn om qua sociale economie de deur te sluiten voor Brussel. En dan is het aan de Brusselaars om die deur open te houden. Als jarenlang de subsidie vanuit Vlaanderen goedgekeurd is geweest, en zonder problemen alle instanties is gepasseerd, dan pleiten wij ervoor dat die subsidie vanuit Vlaanderen behouden blijft. Vzw Groot Eiland verricht prachtig werk. Er zijn genoeg verdedigers om sociale economie te beperken tot een pure gewestmaterie. Maar laat ons in Brussel vechten met de argumenten die we hebben om de sociale economie niet te beperken tot een gewestmaterie. Het is onze eerste taak om te blijven vechten opdat Brussel in zoveel mogelijk Vlaamse beleidsdomeinen aan de bak kan komen. Er zijn op een aantal punten discussies mogelijk, maar als ambassadeurs van onze stad moeten wij als eerste op de barricade staan om die projecten richting Brussel levensvatbaar te houden. (Applaus) Collegelid Bianca Debaets: We erkennen zeker en vast de meerwaarde, en ik denk dat onze fractie dat net ook met enthousiasme heeft onderstreept. Zij doet schitterend werk. Collegelid Guy Vanhengel: Het hele College doet schitterend werk. Collegelid Bianca Debaets: Het hele College, inderdaad. Maar ik mocht toch even het enthousiasme van onze fractie in de verf zetten. De VGC steunt vzw Groot Eiland al verschillende jaren in het kader van arbeidszorg, bv. de deelwerkingen Artisan, het ambachtelijk atelier, en Etiket, dat de verzendingen doet. Zowel mevrouw Elke Roex als de heer Paul Delva hebben aangehaald dat het hier inderdaad gaat om mensen die geen kansen hebben op de reguliere arbeidsmarkt, en eigenlijk ook niet in het sociaal circuit. Het is voor die mensen een soort laatste stap, niet gericht op doorstroming, omdat die mensen niet kunnen doorstromen. Ik hoop dat we dit allemaal beseffen. In die zin behoeft het geen betoog dat deze vzw inderdaad een grote meerwaarde betekent voor Brussel. De communicatie tussen de VGC en Groot Eiland is zeer transparant, we komen er regelmatig over de vloer en we hebben zeker voeling met het terrein. Ik sta inderdaad in contact met Vlaams minister Jo Vandeurzen, en ook met Brussels minister Didier Gosuin, om een oplossing te vinden. We mogen die werking op geen enkele manier laten verloren gaan. Ik

14 14 heb tussen de lijnen door begrepen dat Brussels minister Didier Gosuin alles zal doen om een oplossing te vinden. (Tumult) De heer Arnaud Verstraete (Groen): Ik ben blij dat het College bevestigt dat dit een fantastisch project is dat moet blijven bestaan. Ik kan echter niet anders dan ingaan op de woorden van mevrouw Van Achter. PERSOONLIJK FEIT De voorzitter: De heer Verstraete heeft zonet een persoonlijk feit uitgelokt. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Dan dank ik ook mevrouw Elke Roex en de heer Paul Delva voor hun steun aan het project. De voorzitter: Hetzelfde geldt nu ook voor mevrouw Roex en de heer Delva. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Het is indrukwekkend dat N-VA zegt belang te hechten aan dit project, maar het voorts wel op een totaal respectloze manier behandelt. Er wordt geschermd met juridisch-budgettaire argumenten dat Vlaanderen dat niet hoeft te betalen, terwijl dat in het verleden blijkbaar wel kon en er ook een verlenging mogelijk was. Respect voor de werking van een project houdt ook in dat er eerst met alle betrokkenen, ook van de andere gewesten en gemeenschappen, wordt gezocht naar een oplossing vooraleer mensen tegen een muur worden gezet. Dat is nu het geval. Die manier van werken staat haaks op de verklaringen van N-VA. Maar het is nog niet te laat om de zaken recht te zetten. Niets belet Vlaams minister Philippe Muyters op zijn beslissing terug te komen en het project alsnog te verlengen om dan in een constructieve sfeer te overleggen. Dat is de normale manier van werken en zou een illustratie zijn van het belang dat aan het project wordt gehecht. De essentie is dat blijkbaar zo goed als iedereen dit project steunt. Op de sociale media circuleren al petities. De steun groeit dus. Er moet en zal een oplossing komen. Het zal van de Vlaamse Regering afhangen of het een elegante en correcte oplossing wordt of eerder een moeilijke. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Uiteraard vinden N-VA en het kabinet van Vlaams minister Philippe Muyters dat ook belangrijk. Het zijn echter uitdovende DAC ers. Je kunt die zieke situatie niet blijven aanhouden. Die moet worden rechtgetrokken en daarom werden de gesprekken ook aangegaan met Brussels minister Didier Gosuin. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Het probleem is dat het achteraf gebeurt. Er is voordien nooit gepraat met de verenigingen of de betrokken ministers. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Het is veelbetekenend dat de heer Verstraete arbeidszorg niet van toepassing vindt, terwijl de VGC financiert op basis van arbeidszorg. Als dat een uitweg is, kan er ook naar Vlaams minister Vandeurzen worden gekeken. De heer Paul Delva (CD&V): We mogen nooit vergeten dat veel Vlamingen er stiekem van dromen om Vlaanderen te laten samenvallen met het Vlaams Gewest. Dat heeft volgens

15 15 flaminganten immers het voordeel dat er grote budgetten vrijkomen voor projecten in het Vlaams Gewest. Het is de taak van de VGC en van het Vlaams Parlement om Brussel bij Vlaanderen te houden. Ik zal niet ontkennen dat er een aantal grijze zones zijn. Ik heb me daar in de vorige regeerperiode immers in verdiept. Maar net in die grijze zones moet de VGC haar voet tussen de deur houden, want eens die deur sluit, blijft ze decennialang gesloten. Generaties voor ons hebben, over alle partijen heen, gevochten om die deur open te krijgen en te houden. De heer Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang): Dat is straf. Het is net uw partij die van Brussel een derde gewest heeft gemaakt! De heer Paul Delva (CD&V): Het is aan de huidige generatie politici om er ook geldelijk voor te zorgen dat ze open blijft. - Het incident is gesloten. SAMENGEVOEGDE INTERPELLATIES (R.v.O., art. 62) De sluiting van de Nederlandstalige Centrumschool in Sint-Pieters-Woluwe Mevrouw Liesbet Dhaene (N-VA): Onlangs vernamen we dat de gemeente Sint-Pieters- Woluwe de Nederlandstalige afdeling van de Centrumschool in de Charles Thielemanslaan sluit. De 44 kleuters die er les volgen moeten verhuizen naar de Mooi-Bosschool, ongeveer vier kilometer verder. Waarom de Nederlandstalige school moet verhuizen en niet de Franstalige crèche, wordt niet verduidelijkt. De verhuis zou noodzakelijk zijn omdat de Franstalige crèche, de enige in het centrum van de gemeente, met lange wachtlijsten kampt, alsof het Nederlandstalig onderwijs niet met lange wachtlijsten kampt. Volgens de schepen van Onderwijs, de heer Helmut De Vos, werden verschillende opties overwogen, maar zouden alle alternatieven om verscheidene redenen, vooral van stedenbouwkundige aard, onhaalbaar geweest zijn. Uit de reacties van de ouders blijkt dat daar heel veel twijfel over bestaat. Zo zouden de kleuters terechtkomen in containers en zouden het sanitair, de refter en de speelplaats niet aangepast zijn aan kleuters. Bovendien moeten de ouders zich verder verplaatsen. Intussen zijn veel ouders al op zoek naar een andere school. Iedereen weet dat er een nijpend capaciteitsgebrek is in het Brussels Nederlandstalig onderwijs. Vele anderstalige ouders kiezen voor het Nederlandstalig onderwijs omdat de kwaliteit beter is dan die van het Franstalig onderwijs en omdat de kinderen - in tegenstelling tot in het Franstalig onderwijs - op die manier Nederlands leren. Dat is ook het geval in de Centrumschool. Het inspectierapport over die school vermeldt uitdrukkelijk dat het merendeel van de leerlingen anderstalig en van vreemde origine is. Onderwijs in Brussel is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Het is de

16 16 verantwoordelijkheid van de twee gemeenschappen -de Franse en de Vlaamse Gemeenschap-, maar ook van de gemeenten. Te vaak schieten de gemeenten tekort in hun verantwoordelijkheid om Nederlandstalig gemeenteonderwijs in te richten of liggen de gemeenten dwars bij initiatieven tot capaciteitsuitbreiding van het Nederlandstalig onderwijs, zoals het geval was bij het Theodoortje in Jette en de Unescoschool in Sint-Agatha-Berchem. Maar hier gaat men nog een stapje verder. Het Nederlandstalig gemeenteonderwijs wordt afgebouwd om plaats te ruimen voor een Franstalige crèche. Opnieuw blijkt dat het Nederlandstalig onderwijs de laagste prioriteit heeft voor een Brusselse gemeente. De keuze om die school te laten verhuizen en niet de Franstalige crèche is trouwens opnieuw een opdoffer voor die school. De Centrumschool kampt immers met problemen. Ze kreeg een beperkt gunstig advies, onder andere omdat de ontwikkelingsdoelen voor Nederlands en wereldoriëntatie onvoldoende werden gehaald. Maar er werd een nieuwe directrice aangesteld en er kwam een nieuwe, positieve wind. Die school verdiende het om investeringen te krijgen en niet om nog meer in haar werking te worden beknot. Het Brussels Gewest is, in het kader van zijn administratief toezicht op de Brusselse gemeenten van het Brussels hoofdstedelijk gewest, bevoegd om de beslissing van de gemeente Sint-Pieters-Woluwe te schorsen of te vernietigen. Het Gewest heeft trouwens ook terecht een rol gespeeld in de positieve afloop van zowel het Theodoortje als de Unescoschool. Anderzijds is het de taak van de VGC om een open Nederlandstalig netwerk van diensten en voorzieningen te ontwikkelen en te ondersteunen op alle terreinen van haar bevoegdheden, zoals het onderwijs. Heeft de collegevoorzitter contact opgenomen met de gemeente Sint-Pieters-Woluwe over dit dossier? Heeft hij contact opgenomen met het gewest met het oog op de uitoefening door het gewest van zijn algemeen administratief toezicht met betrekking tot de beslissing van de gemeente Sint-Pieters-Woluwe om de Centrumschool te sluiten? Ik vermoed dat hij dat heeft gedaan. Het voordeel is alvast dat de collegevoorzitter ook een plaatsje heeft binnen het gewest. De heer Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang): De gemeente Sint-Pieters-Woluwe heeft beslist de Nederlandstalige afdeling van de Centrumschool in de Charles Thielemanslaan te sluiten, ook al beweren sommigen dat dat niet klopt. Daardoor moeten 44 kleuters die er schoollopen, verhuizen naar de Mooi-Bosschool. Die school ligt vier kilometer verder en dat leidt tot heel wat praktische problemen voor de ouders. Het is onbegrijpelijk dat er plaats moet worden gemaakt voor een Franstalige crèche. Men zou verwachten dat het FDF argumenten aanhaalt zoals dat het de enige Franstalige crèche in het centrum van de gemeente is, waardoor er niets anders opzit dan dat de Nederlandstalige school moet ophoepelen. Het is echter CD&V-schepen van Nederlandstalige Aangelegenheden, de heer Helmut De Vos, die met die argumenten komt aandraven. Hij verklaarde dat de Franstalige crèche met lange wachtlijsten kampt en dat de Nederlandstaligen plaats moeten maken. Dat de Vlaamse scholen in Brussel ook met lange wachtlijsten kampen, daar ligt de schepen blijkbaar helemaal niet wakker van. Dat is godgeklaagd voor een zogezegd Vlaamse schepen. Hij heeft overigens heel weinig bevoegdheden. Dat geldt ook voor schepenen van Nederlandstalige Aangelegenheden in de

17 17 andere gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Ze dienen enkel om de Lombardgelden binnen te brengen en worden verder niet rijkelijk bedeeld met bevoegdheden. Als zo n schepen er dan nog niet in slaagt om de Vlaamse Aangelegenheden en de belangen van de Nederlandstaligen in de gemeente te behartigen, dan moeten we ons dringend vragen stellen. De heer De Vos sleept elk jaar euro naar Sint-Pieters-Woluwe omdat hij Vlaming is. Dan mag hij ook de belangen van de Nederlandstaligen behartigen. Misschien kan het College eens in kaart brengen hoe dat in de 19 Brusselse gemeenten verloopt. Op sommige plaatsen wordt dat een kaart van de schande. Even terzijde, mevrouw de voorzitter, ik stel op de website van de gemeente Sint-Pieters- Woluwe vast dat het heemkundige boek Woluwe-Saint-Pierre, histoire et terroir 30 euro kost, terwijl de Nederlandstalige versie 40 euro kost. Er zijn dus niet alleen transfers van Vlaanderen naar Wallonië, maar ook van de Vlaamse naar de Franstalige Gemeenschap binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. (Hilariteit) De bevoegde schepen wijst er op dat in de nieuwe school investeringen werden of worden gedaan. Als je echter alles eens onder de loep neemt, stel je vast dat het daarbij om investeringen voor de lagere school en niet voor de kleuterschool gaan. De ouders worden blijkbaar ook nog eens met onwaarheden gesust. Indien dat effectief het geval is, is dat het gedrag van een schepen absoluut onwaardig. De zogenaamde Vlaamse schepen van Sint-Pieters-Woluwe is erin geslaagd om het van vijfde opvolger tot schepen te schoppen. Vier mensen vier vrouwen trouwens hebben hun functie van gemeenteraadslid moeten opgeven. Ik heb het nog eens nagekeken. Bij de installatie van de gemeenteraad werd openlijk de vraag gesteld welke toegevingen daarvoor moesten gedaan worden aan de Franstaligen van Sint-Pieters-Woluwe. Ik denk dat we vandaag het antwoord kennen. Collegevoorzitter Guy Vanhengel is het ongetwijfeld met mij eens dat er zich daarover een aantal vragen opdringen. Werd het advies van de collegevoorzitter gevraagd in dit dossier? Werd de VGC er op een of andere wijze bij betrokken? In welke mate kan en wil de collegevoorzitter in dit dossier optreden? In het verleden stelde ik al herhaaldelijk dat het Gelijke Onderwijskansen- of GOK-decreet ertoe leidt dat Vlamingen het Brussels hoofdstedelijk gewest verlaten en naar buiten Brussel verhuizen. Ik denk daarbij aan het plaatsgebrek in de Nederlandstalige scholen en het feit dat Vlamingen niet meer terechtkunnen met hun kinderen in hun school naar keuze. Wantoestanden zoals in Sint- Pieters-Woluwe kunnen ervoor zorgen dat mensen het voor bekeken houden en vanwege louter praktische redenen hun heil elders in het Vlaamse gewest gaan zoeken, waar het iets makkelijker is om de kinderen naar school te brengen. Men mag hier dus niet licht aan voorbijgaan. Wordt er in de nabije toekomst in extra plaatsen voor het Nederlandstalig onderwijs in Sint- Pieters-Woluwe voorzien? Ik kan collega Paul Delva zeggen dat generaties voor ons, gevochten hebben voor het voortbestaan van het Nederlandstalige onderwijs, vaak in bijzonder moeilijke omstandigheden. De voorzitter: De heer Dominiek Lootens-Stael moet zich met zijn betoog richten tot de collegevoorzitter.

18 18 De heer Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang): Ik richt me tot de collegevoorzitter, maar ik mag mijn mede-raadsleden toch betrekken in het debat? Collegevoorzitter, ook nu wordt er nog vaak in hachelijke omstandigheden gewerkt. Heden ten dage word je bij momenten misschien wel met een luxeprobleem geconfronteerd. Vroeger moesten er scholen worden gesloten bij gebrek aan leerlingen. Nu worden ze gesloten, terwijl de leerlingen staan te drummen om binnen te mogen. Ik zou er alle raadsleden op willen wijzen dat we alleen al uit respect voor de generaties die voor het Nederlandstalig onderwijs hebben gevochten, er met de grootst mogelijke omzichtigheid moeten mee omspringen. Te allen tijde moeten we ervoor zorgen dat de Nederlandstaligen er in eerste instantie terechtkunnen. Waar nodig moeten we misschien de capaciteit uitbreiden voor al die anderen die interesse hebben om in het Nederlands school te lopen. Dat alles moet in de meest comfortabele omstandigheden plaatsvinden. Dat impliceert dat ouders geen 4 tot 5 kilometer moeten omrijden. In se zouden zij geen moeilijkheden mogen ondervinden. Daarom hoop ik dat, als de schepen van Vlaamse Aangelegenheden in gebreke blijft, het College op de bres zal staan om de problemen radicaal aan te pakken en ervoor te zorgen dat de problemen zo snel mogelijk worden opgelost. De heer Bruno De Lille (Groen): Er werden een aantal terechte vragen gesteld over de verhuis van deze school. Het is alleen jammer dat men de verhuis aangrijpt om weer een heleboel clichés op tafel te gooien over het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Zo hebben we nog maar net te horen gekregen dat ouders enkel voor het Nederlandstalig onderwijs kiezen omdat al het andere onderwijs zo ondermaats is. Ik geloof alvast in de eigen kracht van het Nederlandstalige onderwijs. Als een school moet verhuizen, is dat altijd jammer. Soms kan je dat begrijpen. Zo kan een verhuis tijdelijk zijn of weet je dat er een verbetering komt. In dit geval blijven er toch heel wat vragen die, alleen al voor de Nederlandstalige inwoners en al degenen die gebruik wensen te maken van deze school, een antwoord verdienen. Er zijn immers een aantal problemen. De kleuters verhuizen naar de gemeentelijke basisschool Mooi-Bos. Die school is niet berekend op die bijkomende leerlingen. Dat impliceert dat die kinderen in containers school zullen moeten lopen. Uit artikelen in de pers blijkt dat die containers niet direct zijn aangepast aan de noden van de kleuters. Zo zou er ook op sanitair vlak een probleem zijn. Hoe lang zullen de kleuters school moeten lopen in die containers? Wanneer wordt er een definitieve oplossing uitgewerkt? Kinderen kunnen toch niet jarenlang op een dergelijke wijze school lopen? Als ik het goed voor heb, gaat het immers niet om containers zoals die elders worden geplaatst en die jarenlang meegaan. Hier gaat het wel degelijk om een tijdelijke oplossing. Verder is er nog het probleem van de afstand. Afstand speelt zeker voor kinderen uit het kleuter- en lager onderwijs een zeer grote rol. Als kinderen 3 tot 4 kilometer verder school lopen, word je met onoverkomelijke problemen geconfronteerd. Het overgrote deel van de kinderen uit het kleuter- en lager onderwijs in het Brussels hoofdstedelijk gewest woont binnen een straal van 1 tot maximaal 2 kilometer van de school. Wil je de Brusselse mobiliteitsproblemen niet verder verergeren, dan moet je dat aanmoedigen en zelfs proberen om de kinderen nog dichter bij hun woonplaats school te laten lopen. De wijze waarop de inschrijvingen worden georganiseerd, houdt trouwens ook rekening met die afstand.