Aanwezig namens gemeente: Ynze Haitsma (projectleider), Monique Coenen & Jacob Jongejan,

Transcriptie

1 Definitief verslag Werkgroep Belanghebbenden Wmo Datum: 23 mei 2019 Aanwezig namens gemeente: Ynze Haitsma (projectleider), Monique Coenen & Jacob Jongejan, Aanwezig namens partijen: Afwezig namens partijen: Cyril van Zuidam (Alliade-Wil/Reik), Joop Abma (Adviesraad sociaal domein, ASD), Ingemarit van der Wal (GGz/Mind-Up), Erik Blank (Support Fryslân, Vrijwilligers Organisaties Leeuwarden V-O-L), Sjoerd Tolsma (Amaryllis), André Visser (Pluskwadraat), Hannah van der Feen (Aardema Thuiszorg, netwerkpsychologen), René de la Porte (Rondomzorg), Inge Kruijshaar (Werkpro), Sieds Rienks (Kwadrantgroep, HH BV), André Saris (Het Buro) Peter de Visser (Incluzio), Marga á Nijeholt (Werkpro) Aanwezig onafhankelijk, namens allen: Notulist(e): Rob Lambrichs de Bruin Hilly Seepma 1. Opening en mededelingen: Ynze Haitsma opent de vergadering en heet iedereen welkom. 2. Agenda: De agenda wordt vastgesteld. 3. Bespreking plan: Er is een aangepast stuk naar de werkgroep g d en er zijn al een aantal eerste reacties op hoofdlijnen gegeven. a. Contractering en financiering aanvullende ondersteuning: De vraag is of het aanbestedingsstuk in het plan thuis hoort of in de raadsbrief met het advies van de werkgroep. De werkgroep vindt dat de werkgroep het eens moet zijn over het advies en dat dit in het plan hoort te staan. De keuze van aanbesteding heeft mogelijk wel invloed op het draagvlak van het plan. Inkoop is voor de gemeente niet een doel op zich, maar wel het middel om te komen tot de uitvoering die je wilt. Het resultaat van vandaag wordt in het plan verwerkt. De notitie inkoop aanvullende ondersteuning is op 22 mei naar de werkgroep verzonden en wordt vandaag besproken. Er zijn twee keuzes voor de inkoop van de aanvullende ondersteuning die als uitgangspunt hebben dat de percelen een vaste lumpsum hebben. Aanbesteding met concurrentie gerichte dialoog (advies werkgroep contractering). Europese (niet) openbare procedure. Advies van de jurist geeft aan dat een aanbesteding met concurrentiegerichte dialoog in dit geval niet passend is omdat er geen sprake is van een opdracht waarvoor geen makkelijk beschikbare oplossing is. Een Europese openbare procedure is passender. De opdracht kan per perceel verdeeld worden over meerdere aanbieders, maar de totale lumpsum moet dan in gelijke delen over de aanbieders verdeeld worden.

2 Blad 2 Iedere aanbieder krijgt dan hetzelfde bedrag en dit mag niet worden toegeschreven aan de grootte/ omvang van het bedrijf. Startsituatie is dat de lumpsum op basis van de huidige gegevens wordt vastgesteld. Er is al een aantal keren gesproken over andere opties zoals taakstelling 10-15% of p*q met strenge criteria. De werkgroep heeft echter reeds gekozen voor een lumpsum voor de 2 e lijn en dit is inmiddels ook door de raad vastgesteld. Een aantal leden van de werkgroep begrijpt niet waarom er niet per aanbieder een lumpsum kan worden verstrekt, passend bij de huidige grootte van de aanbieder. Alliade leest de tekst van de advocaat voor waaruit voor hen blijkt dat dit wel een mogelijkheid zou zijn. Aanbestedingen worden uitgevoerd conform wet- en regelgeving. Partijen mogen hierbij niet bevoordeeld worden. Er worden zorgen geuit over de mogelijkheid dat een partij van buiten de regio de opdracht krijgt en gaat zeggen hoe het moet. Dat daarbij de huidige aanbieders aan de zijlaan staan en dat burgers hier last van hebben en dat het ten koste gaat van goede zorg. De gemeente begrijpt deze zorg en is daarom net als een ieder scherp op de wijze van inkoop. Er moet echter ook voldaan worden aan de regelgeving, en die biedt niet alle vrijheid. De gemeente geeft aan zorgplicht te hebben en ook vanuit dat oogpunt er alle belang bij heeft om goed te kijken wat nodig is voor cliënten en dat dit in het inkooptraject geborgd is. Dit is onderdeel van de opdracht. Er is zorg voor de overgang van cliënten onafhankelijk van wie het gaat doen. Binnen de aanvullende ondersteuning worden twee of drie percelen onderscheiden: hulp bij huishouden en dagbesteding/thuisondersteuning. De vraag staat nog open of in de aanvullende ondersteuning het perceel van dagbesteding en het perceel van thuisondersteuning aparte percelen worden of dat dit gecombineerd wordt, en hoeveel partijen daarvoor gecontracteerd gaan worden. De volgende zaken worden besproken: 1. Het product denken moet zo veel mogelijk worden doorbroken. 2. Vanuit inhoud bekeken is het logisch voor 1 gecombineerd perceel te kiezen. Er is overlap tussen thuisondersteuning en dagbesteding. Veel cliënten ontvangen zowel dagbesteding als thuisondersteuning. Door te combineren kan efficiënt worden gewerkt. 3. In het huidige contract staat dat een bepaald deel van de opdracht uitgevoerd moet worden met ZZP ers en kleine aanbieders. Dit moet in het nieuwe plan ook worden opgenomen. Dit is overigens ook onderdeel van het algemene gemeentelijk inkoopbeleid. Het verplicht werken met kleine aanbieders/onderaannemers, dit brengt wel enige administratieve lasten met zich mee voor de hoofdaanbieders. De werkgroep stelt vast dat ze het van groot belang achten dat kleinere partijen op deze manier een positie hebben en dat ze accepteren dat daar administratieve lasten bij horen. 4. Voor de gemeente is het belangrijk te weten hoeveel tijd zaken zoals kwaliteitsbewaking en monitoring gaan kosten. Het streven is om de administratieve lasten naar beneden te krijgen. Met elkaar moet bekeken worden wat werkbaar is. 5. Aardema Thuiszorg geeft aan dat het niet alleen om kleine aanbieders gaat maar ook over onderaannemers in algemene zin. Je kunt als hoofdaanbieder niet bij aanvullende en bij basisondersteuning hoofdaanbieder zijn. Wel als hoofdaanbieder bij de een en onderaannemer bij de ander. De werkgroep gaat hiermee akkoord. De werkgroep vindt vanuit de inhoud gedacht 1 perceel (combi dagbesteding en thuisondersteuning) het best passend. De vraag is vervolgens hoeveel partijen gecontracteerd worden voor het perceel dagbesteding/thuisondersteuning: 1 of meerdere? En bij meerdere: hoeveel dan? 1. Voor het doorverwijzen is het makkelijker als er 1 partij is dan wanneer je uit meerdere partijen moet kiezen hoofdaanbieder beperkt de keuzevrijheid en is een risico op monopolypositie voor gemeente en aanbieders. Bovendien lijkt dat op het alliantiemodel en dat wil men niet.

3 Blad 3 3. Wanneer meerdere partijen gecontracteerd worden krijgen zij allen een gelijk deel van de lumpsum. Amaryllis geeft aan dat het om ongeveer 900 cliënten zal gaan en ongeveer 5,5 miljoen budget. Om voldoende volume te hebben aan cliënten en budget is het voorstel om maximaal 5 aanbieders te contracteren. Er wordt akkoord gegaan met het voorstel om maximaal 5 partijen te contracteren voor het perceel thuisondersteuning/dagbesteding. Contractering basisondersteuning Bij de contractering van de basisondersteuning zijn twee mogelijkheden: aanbesteding middels concurrentiegerichte dialoog of subsidietender. Het verschil tussen aanbesteding concurrentiegerichtedialoog of subsidietender zit in de afdwingbaarheid en in de dialoogfase in het proces. In een aanbesteding met concurrentiegerichte dialoog vindt tijdens de procedure een dialoog met inschrijvers plaats. Hierin wordt met elkaar gezocht naar de meest passende oplossing bij de vraag van de gemeente. Er wordt zo optimaal gebruik gemaakt van elkaars kennis en de opdracht wordt zo goed mogelijk op maat gemaakt. Bij subsidietender is er geen mogelijkheid tot dialoog met aanbieders maar wordt beoordeeld op basis van criteria. De procedure biedt daarmee geen ruimte voor gesprek. In beide procedures kunnen partijen niet uitgesloten worden. In beide procedures bestaat dus de kans dat partijen van buitenaf de opdracht krijgen. De werkgroep heeft onder meer op basis van de hiervoor benoemde argumenten een voorkeur voor aanbesteding met concurrentie gerichte dialoog. Dit vooral vanwege de mogelijkheid tot dialoog om met elkaar te komen tot de best mogelijk oplossing. b. Overgang cliënten: 1. De insteek zoals beschreven in het plan is een zorgvuldige overgang voor cliënten. Er zal ook personeel mee over gaan, maar niet alle cliënten zullen hun vaste begeleider houden. Hier moet aandacht voor zijn. Er moet maatwerk komen. Er komt een zorgvuldige overgang en hier is voldoende tijd voor. De werkgroep vindt dat dit nu goed is beschreven in het plan en heeft er vertrouwen in dat dit voldoende basis is voor een goede overgang. 2. Inloopvoorziening GGZ. Mind-Up geeft aan dat zij samen met de sociale basis en V-O-L zullen onderzoeken hoe de inloopvoorzieningen vorm kunnen krijgen. Dit lukt niet voordat het plan klaar moet zijn. De inloopvoorziening is een wettelijke taak. Deze wordt nu gefinancierd middels subsidies (los van de bestaande contracten) en kan vooralsnog naast het plan in stand worden gehouden. c. Overgang personeel: 1. Het is complex om een soepel traject te maken. Een deel van het personeel van de huidige tweedelijnsaanbieders zal nodig zijn in de basisondersteuning, maar er wordt gekrompen dus dit geldt niet voor iedereen. Vraag is of er in de opdracht een bepaling opgenomen dient te worden om dat personeel zo veel mogelijk de cliënt volgt. 2. Bij de subsidieovereenkomst voor Amaryllis is dit anders. Als de subsidie stopt en de opdracht naar een andere partij gaat dan heeft het personeel een preferente positie. Dit geldt niet voor de tweede lijn. 3. Belangrijk is dat er goed naar kosten, onrust personeel en zorg cliënten wordt gekeken. 4. De verwachting is dat uitvoerend personeel nodig blijft maar eventueel naar een andere aanbieder/plek gaat. Niet iedereen zal een nieuwe plek vinden omdat er ook met minder personeel gewerkt zal worden. 5. Juridisch gezien kan een medewerker met een vast contract aangeven niet akkoord te gaan met een overstap naar een andere werkgever. Dit risico ligt bij de aanbieder en zal worden benoemd in de risicoparagraaf.

4 Blad 4 6. De gemeente heeft een maatschappelijk rol maar heeft geen juridische en financiële verantwoordelijkheid voor het personeel van de tweedelijnsaanbieders en de financiële consequenties daarvan. De aanbieders geven aan dat zij zich hiervan bewust zijn. Dit speelt voor hen bij iedere overeenkomst vanuit een aanbesteding. 7. Amaryllis. Als beschikkingen in 2020 aflopen kan bekeken worden of de cliënt bij de huidige aanbieder blijft of al kan overgaan naar de basisondersteuning. Dit geeft de cliënt een geleidelijke overgang en personeel kan wellicht al volgen. Rondomzorg stelt voor om alvast met UWV en bonden om tafel te gaan om dit te bespreken. Anderen voelen daar nog niet voor. Het is beter om het personeel organisch eerder over te laten gaan. De gemeente stelt voor een bedrag van euro te reserveren voor bemiddeling e.d. Dit wordt door de werkgroep als een goede ondersteuning beschouwd. 8. Tijdelijke detachering zou kunnen helpen om te voorkomen dat personeel een beroep gaat doen op transitiekosten. 9. Mind-Up heeft behoefte om juridisch te onderzoeken of overgang van werk overgang van onderneming is. 10. In Utrecht gold een overgangsregeling van een half jaar. Amaryllis geeft aan dat dit voor de aanbieders voor 1 januari maar ook na 1 januari kan. De financiële consequenties van de gemeente zijn dan wel groter omdat je een half jaar lang dubbel financiert. Conclusie is dat dit onderwerp als risico benoemd en erkend moet worden. De gemeente heeft een voorstel gedaan voor verzachtende maatregelen en dit is wat de gemeente maximaal kan doen. Het voorstel van Amaryllis kan alleen als de nieuwe aanbieder zo veel mogelijk de huidige structuur overneemt. Het overdragen van medewerkers moet men onderling uit komen. Voor de raad moeten de risico s goed beschreven worden. Er moet worden nagedacht over een risicoreservering in algemene middelen. d. Buurt- en dorpskamers: 1. De aanbieders vinden dat vastgoed geen onderdeel van de lumpsum moet zijn. De aanbieders verzorgen wel de dienst maar niet de huisvesting. V-O-L doet onderzoek en dit moet leiden tot een visie op de sociale basis. Vanuit deze visie moet verder gewerkt worden. 1 onderdeel is de versterking van de sociale basis in buurt- en dorpskamers. De aanbieders vinden dat de verantwoordelijkheid en tot stand koming van de buurt- en dorpskamers een samenspel moet zijn tussen de gemeente en de sociale basis. De basisondersteuning is verantwoordelijk dat de zorg wel plaats vindt in een gebouw maar dat kan ook elders zijn. Verder zijn opbouwwerkers nodig waar geld voor nodig is. In sommige wijkcentra zijn beheerders maar de kosten van beheerders zit volgens de aanbieders niet in het werkpakket en lumpsum. Het principe moet zijn dat de aanbieders zo veel mogelijk in de buurt- en dorpskamers gaan zitten zodat er samengewerkt kan worden. Daar waar dat niet werkt kan maatwerk worden geleverd. Bijvoorbeeld wanneer de aanwezigheid van beroepskrachten een groot nadelig effect heeft op de reeds aanwezige vrijwilligersstructuur. De buurt- en dorpskamers zijn voor ontvangst, ontmoeting en toegang. De insteek van de buurt- en dorpskamers is dat aanbieders er dagelijks zijn zodat sociale basis en aanbieders elkaar vinden en met elkaar samenwerken. Dat gebeurt niet als er alleen spreekuren worden gehouden. De buurt- en dorpskamers krijgen een eigen identiteit in de buurt. Een aantal aanbieders vinden dat mensen die binnenlopen niet per se geconfronteerd hoeven te worden met professionals omdat dit de drempel hoger kan maken. 2. De gemeente faciliteert de buurtkamers. De organisatiekracht moet van onderop uit de wijken komen. Er is niet meer geld voor functies en zorg beschikbaar. Opbouwwerkers zijn essentieel onderdeel van het plan en de gelden hiervoor vallen binnen de beschikbare gelden. Er moet zoveel mogelijk aangesloten worden op wat er nu al is. 3. Er moet een hybride samenwerking zijn tussen vrijwilligers en beroepskrachten. Voor samenwerking en draagvlak in de buurt is een opbouwwerker nodig en hier moet in geïnvesteerd worden.

5 Blad 5 4. Er hoeft niet altijd een betaalde beheerder voor de buurt- en dorpskamers te zijn. Dit kan ook door de sociale basis opgevuld worden. Succes is niet altijd afhankelijk van een betaalde beheerder. 5. Per buurt moet naar maatwerk gekeken worden. 6. Aanwezigheid van beroepskrachten alleen tijdens een spreekuur bevordert niet de uitgangspunten om verbinding met elkaar te maken en met elkaar samen te werken. 7. De basisondersteuning blijft verantwoordelijk voor de toegang tot en uitvoering van Wmoondersteuning. Wanneer een buurt- of dorpskamer nog niet voldoende werkt, zorgt de basisondersteuning ervoor dat de toegang en de zorg wordt geleverd. Nog niet alle punten zijn besproken. Daarom wordt besloten om op 28 mei van uur een extra bijeenkomst in te plannen. De bijeenkomst vindt bij RondomZorg plaats. 3. Rondvraag en sluiting: Er wordt geen gebruik gemaakt van de rondvraag. Ynze Haitsma sluit de vergadering en bedankt iedereen voor zijn/haar aanwezigheid en inbreng. nr Datum Afspraak Actie Opmerkingen afspraak 1 23 mei 2019 Inloopvoorziening GGZ. Mind-Up en sociale Mind-Up basis moeten dit nog uitwerken. Voorstel wordt afgewacht mei 2019 Mind-Up heeft behoefte om juridisch te Mind-Up onderzoeken of overgang van werk ook overgang van ondernemen is mei 2019 Overgang personeel. Risico s en gevolgen Werkgroep voor raad beschrijven mei 2019 Aanpassen plan. Gemeente