Overlegtafel Jeugdbescherming en Jeugdreclassering Datum 5 februari 2018 in Stadhuis Apeldoorn AGENDAPUNTEN. 1. Opening, welkom en voorstelronde

Transcriptie

1 Overlegtafel Jeugdbescherming en Jeugdreclassering Datum 5 februari 2018 in Stadhuis Apeldoorn AGENDAPUNTEN 1 Opening, welkom en voorstelronde 2 Terugblik en afronding 2 e marktconsultatie 3 Bespreking beheersmaatregelen 4 Opbrengst en schets vervolgtraject 5 Sluiting 1. Opening, welkom en voorstelronde De bijeenkomst wordt gestart om uur en de aanwezigen worden van harte welkom geheten door Pascal Offenberg, regionaal accountmanager Jeugd in de Zorgregio. Er is een korte voorstelronde. Dit is de derde bijeenkomst in het kader van de marktconsultatie Jeugdbescherming en Jeugdreclassering. De laatste vragen van de tweede marktconsultatie, die door tijdgebrek niet konden worden besproken, zullen worden behandeld en tevens zal er in deze bijeenkomst aandacht zijn voor de beheersmaatregelen als waarborg voor de continuïteit van de jeugdbescherming en jeugdreclassering. In de oorspronkelijke opzet zou deze 3 e marktconsultatie ook ingaan op de tarieven en vragen omtrent de bedrijfsvoering en administratie. Die opzet is iets aangepast omdat het administratieprotocol in een separate marktconsultatie aan de orde komt. Dit zal op 5 februari s middags in Lochem worden besproken. 2. Terugblik en afronding 2 e marktconsultatie In de bijeenkomst zijn vragen gesteld over de wettelijke grondslag van de diensten ITB Criem en ITB Harde Kern. Via de mail zijn antwoorden van de WSG en JbG ontvangen. De conclusie is dat de diensten weliswaar niet letterlijk in de wetteksten staan, maar aangezien ze wel door de rechtbank worden opgelegd, moet de ZorgRegio het product inkopen. Daarnaast is ook de dienstenportfolio van JbG ontvangen, dit wordt ook de website gepubliceerd. De ZorgRegio zal het stuk gebruiken als achtergrondinformatie in de marktconsultatie. Monique te Wierik blikt terug op de tweede marktconsultatie. Er is kort gesproken over de tijdsduur van een drangtraject. Er was ook discussie over de rolverdeling tussen de organisaties, tevens was er aandacht voor de administratieve lastenverlichting. Een aantal onderwerpen zijn inhoudelijk besproken, zoals de burgervoogdij en complexe vechtscheidingen. De tijd ontbrak om nog over 3 onderwerpen verder te praten, dit wordt nu gedaan. Gezinsgerichte/systeemgerichte aanpak In het porfolio van JbG wordt dit intensieve, gezinsgerichte casemanagement en jeugdbescherming genoemd. Monique te Wierik vraagt of dit product wordt gezien in een gedwongen en/of een vrijwillig kader en voor welke doelgroep dit in welke situatie kan worden ingezet. Mevrouw Flaton antwoordt dat het voor alle doelgroepen van de GI kan worden ingezet. JbG levert deze dienst al in de regio Centraal Gelderland, dit in de vorm van een pilot. Het is zowel toe te passen in het gedwongen als in het vrijwillige kader. Het is diffuus, het is de intentie om in het vrijwillige kader te starten, maar de praktijk leert dat, ondanks alle inspanningen benoemd in fases, er toch een moment komt waarop 1

2 er een juridische grondslag nodig is om een volgende stap te kunnen maken in het gezin. Monique te Wierik vraagt of dit een nieuw product of een houding/werkwijze is en tevens vraagt ze waar de grenzen van de GI liggen. In een eerste fase moet er altijd sprake zijn van een onveilige situatie rondom kinderen, hoe ver wordt gegaan met de systemische aanpak en in hoeverre gaat men dan op de stoel zitten van de jeugdhulpverlener. Mevrouw Flaton zegt dat het altijd gaat om de veiligheid van kinderen. Monique te Wierik wil de fases bespreken, in een eerste fase is er sprake van een intensieve samenwerking met het gezin en wordt een gezinsplan gemaakt door de GI. Ze vraagt of met de lokale toegangen wordt afgestemd wie dit gezinsplan maakt. Mevrouw Flaton zegt dat wanneer er al een gezinsplan is, het gebruikelijk is om met elkaar in overleg te gaan over het plan of over de reeds gemaakte afspraken. Wanneer het gaat om een complexe gezinssituatie, kan worden geconcludeerd dat een goede analyse en diagnose ontbreekt. Wanneer er in de eerste 8 weken de tijd wordt genomen om een gedegen analyse te maken van het gezin, dan is dit een winstpunt in de fases die erop volgen. Het ontbreekt nu regelmatig aan een goede diagnose van het gezin, het gaat vaak alleen over enkele kinderen of over één van de ouders. Het is soms een ingewikkeld vraagstuk om te achterhalen wat er speelt in een gezin. Wanneer straks de lokale toegangen overal goed zijn ingericht, dan kan het zijn dat wordt geconstateerd dat de ontwikkelingen deze dienst hebben ingehaald. Mevrouw Van t Net zegt dat, omdat het beeld nu ontbreekt, er nu vaak een drangtraject wordt ingezet om een inschatting van de veiligheid te maken. In feite komt dit product dan voor een drangtraject. Dit product is volgens haar ook een houding van systemisch werken in alle lagen en dit vraagt ook andere communicatievaardigheden, zoals bij vechtscheidingen. Monique te Wierik vat samen dat nu vooral bij complexe gezinnen een goede analyse ontbreekt. Dit zou wel bij de lokale toegangen moeten gebeuren, het is ook een oproep aan de gemeente om daar nog eens naar te kijken. De analyse van de veiligheid is een expertise waar de toegangen over zouden moeten beschikken. Monique te Wierik zegt dat in de tweede fase een gezinsplan wordt uitgevoerd en JbG ervoor zorgt dat alle hulp die nodig is, wordt ingezet en bewaakt. Er is dan sprake van casemanagement. Deze aanpak heeft JbG als pilot opgepakt, ook om te leren uit andere regio s. De doorlooptijd van dit product is 6 tot 9 maanden, dit is langer dan drang met een periode van 4 maanden met een optie om nogmaals te verlengen met 2 maanden. Mevrouw Flaton zegt dat het de ambitie van deze dienst is om te voorkomen dat JbG naar de Raad moet om de veiligheid te borgen. Dat kan niet altijd, er is soms een juridisch kader nodig. Monique te Wierik vraagt voor wie een OTS-maatregel wordt toegepast in de 6 tot 9 maanden. De heer Droog vraagt zich af of drang in deze doelgroep wel een passend product is en of de 4 maanden niet te kort is. WSG investeert in gezinsgericht werken, bij een nieuwe zaak wordt overwogen om wel of niet een netwerkbijeenkomst te organiseren met alle betrokkenen. De heer Droog is van mening dat het voorliggende veld ten aanzien van veiligheid moet worden versterkt, dit voorkomt dubbel werk en tijdsverlies. WSG heeft als uitkomst van het project SWING in Zutphen, met JbG een aanbod gedaan aan de regio om medewerkers van de toegangen en het voorliggende veld, te trainen op dit thema. Met JbG en het Leger des Heils is aangegeven dat gebruik moet worden gemaakt van het product Consultatie en Advies zodat er wordt samengewerkt, men elkaar leert kennen en kennis wordt overgedragen. Mevrouw Flaton ziet dat de keuze om de veiligheid van kinderen bij de GI s te laten en niet naar lokale toegang toe te halen, verschilt per regio. 2

3 Mevrouw Van t Net merkt op dat de veiligheidsinschatting bij de lokale toegang soms ontbreekt. Ze vindt het goed dat er gesproken wordt over een regiehouder, dit geeft ook borging. De heer Marthaler verduidelijkt dat de regio Centraal Gelderland alle 3 GI s heeft gecontracteerd voor dit product. Wanneer een casemanager dat besluit, kan worden opgeschaald. Er wordt dan snel geschakeld vanuit de expertise. In dit product is er een gezinsvoogd in het gehele eerste jaar na een OTS. Ondersteuning bij vrijwillig gesloten plaatsing Monique te Wierik vraagt waarom dit een nieuw product moet zijn. Mevrouw Flaton geeft aan dat er bij een gesloten plaatsing onderzoek moet worden gedaan door een GZ-psycholoog en er een goed onderbouwd onderzoek moet zijn om een verzoekschrift te maken. Dit is een situatie die nu hooguit 2 maal per jaar bij een gemeente plaats vindt. Er is behoefte aan ondersteuning van een lokale toegang in deze procedure. Door de ondersteuning van de stafmedewerkers van de GI wordt de lokale toegang geholpen en daarmee wordt voorkomen dat de doorlooptijd te lang is. Deze ondersteuning wordt gegeven wanneer er behoefte aan is. JbG informeert de betrokken toegangen wel over de voortgang, maar regelt het ook. De ervaring is dat een dergelijk traject ook wordt versneld door de inzet van dit product. Deze kennis is wel nodig in de toegangen, maar in dit geval komt een dergelijke situatie weinig voor. Een ander vraagstuk is de toename en hoeveelheid aantal (vrijwillig) gesloten plaatsingen, dit zal op een later moment worden besproken. Expertise verslavingszorg Pascal Offenberg herinnert zich dat dit vanuit Veilig Thuis is aangegeven, Veilig Thuis is nu niet aanwezig bij dit overleg. Monique te Wierik vraagt of deze expertise wordt gemist. Ria van Weelden zegt dat het Leger des Heils deze expertise wel heeft. Zo niet, dan wordt hulp van buitenaf ingeschakeld. JbG zegt dat deze zorg vaak wordt ingezet met de verslavingszorg. Monique te Wierik zal nagaan bij Veilig Thuis wat hiermee wordt bedoeld. 3. Bespreking beheersmaatregelen Na een korte pauze wordt er weer verder gegaan met de beheersmaatregelen. Pascal Offenberg geeft aan dat er een landelijk onderzoek is geweest van de Rebel group naar de waarborgen voor de continuïteit van de jeugdbescherming en jeugdreclassering in de toekomst. Er zijn 6 onderdelen benoemd om de continuïteit van de functie te waarborgen. De VNG adviseert deze 6 maatregelen op te nemen in de contracten voor de jeugdbescherming en jeugdreclassering. 1. Alleen nieuwe casussen naar een eventuele nieuwe GI Mevrouw Flaton geeft aan dat het de verplichting is om de continuïteit in gezinnen zoveel mogelijk te waarborgen. Mijnheer Marthaler vraagt wat hier de definitie is van het gezin, hoe wordt bijvoorbeeld omgegaan met een nieuw gezinslid. Monique Te Wierik neemt aan dat dit bij de al bestaande GI wordt neergelegd. Het is wel een nieuwe casus. Maarten Swagerman geeft aan dat een gemeente ervoor kan kiezen om met specifieke GI s samen te werken, dit in het kader van een economische beheersmaatregel. Maar dat de Zorgregio kiest voor contractering middels Raamovereenkomsten om deze beheersmaatregel in principe niet in te hoeven zetten. Monique te Wierik geeft aan dat moet worden nagedacht over wijzigingen in gezinssystemen. Ook is de keuze van de cliënt (of dat cliënten juist niet door een bepaalde GI willen worden begeleid) voor een GI een punt van aandacht. 2. Informatieplicht over certificering De opdrachtgever en opdrachtnemer moeten helderheid hebben van de situatie van een GI, er zijn vragen gesteld over informatie die bij een certificering beschikbaar is en hoe deze rapporten gedeeld worden met 3

4 gemeenten. De GI s maken een publieksversie die gedeeld wordt met de opdrachtgever. Mevrouw Flaton geeft aan dat het keurmerkinstituut (KMI) iets anders is dan de inspectie, Monique te Wierik bedoelt het keurmerkinstituut. De discussie over de publieksversie en de brongegevens loopt nog. Mevrouw Flaton geeft aan dat de GI vanuit dezelfde perceptie naar de criteria van het keurmerkinstituut gaat kijken. Omdat de kennis per gemeente verschilt, wil men de uitkomsten van het keurmerkinstituut nu niet bij de gemeente neerleggen. Monique te Wierik zegt dat zij namens de gemeenten in de regio lid is van de commissie van belanghebbenden die kritisch naar het normenkader kijkt. In deze commissie is een GI vertegenwoordigd, samen met het ministerie en gemeenten. Het KMI zal niet zelf de broninformatie delen, het is de mening van het KMI dat het aan de GI is om wel of niet de informatie te delen. Mevrouw Flaton zal het bespreken met het haar bestuurder. Pascal Offenberg zegt dat informatie zakelijk kan worden gedeeld. Deze afspraak over het delen van informatie in vertrouwelijkheid wil hij contractueel vastleggen. Mevrouw Flaton kan niets toezeggen, maar zegt dat het wel de intentie is. Monique te Wierik vat samen dat de publieksversie beschikbaar blijft en dat broninformatie wordt gedeeld onder bepaalde voorwaarden. De GI heeft de verantwoordelijkheid om de gemeente te informeren. 3. Doorlooptijden justitiële keten bij overdracht van zaken Er ligt een verantwoordelijkheid bij de GI en bij gemeenten, maar ook bij de rechtbank wanneer het gaat over het afgeven van beschikkingen. De gemeenten willen hiernaar kijken om het juridische proces te versnellen, dit wordt landelijk opgepakt. Mevrouw van Weelden is van mening dat nu al kan worden gekeken naar de doorlooptijden in de samenwerking, deze vraag hoort hier nu niet thuis maar de aanwezigen vinden het wel nuttig om hierover op een ander moment verder te praten. Mevrouw van Weelden geeft aan dat de langere doorlooptijden afhankelijk zijn van de tijd van het jaar, maar dat het ook afhankelijk is van de uitstroom. Mevrouw Flaton vult aan dat de keten ook langer is geworden door de extra stappen. Verplicht is gesteld dat de rechtbanken per mei 2018 moeten aansluiten op het juridische berichtensysteem CORV, verwacht wordt dat dit wel een versnelling zal geven. 4. Transparante en gevalideerde kostprijzen en transparantie in producten Pascal Offenberg zegt dat de ZorgRegio de landelijke tarieven wil volgen en dat er nu een kostprijs onderzoek wordt uitgevoerd. Er zijn 2 producten die ook zullen worden opgenomen in de raamovereenkomst: het LET Jb team en de instemmingsverklaring van gedragswetenschappers. De uitkomst van het landelijke onderzoek wordt afgewacht, er komt mogelijk een bandbreedte. De heer Van Leer wil een discussie vermijden, het zou fijn zijn als er een getal wordt genoemd waar alle partijen zich in kunnen vinden. Mevrouw van Weelden wil bij een bandbreedte, een duidelijke uitleg over de bandbreedte en de variabelen. De heer Van Leer noemt als voorbeeld de bijzondere kosten, het is niet duidelijk wat de zorgaanbieder, de GI of de gemeenten betalen. Het zou schelen wanneer er een gemiddelde wordt bepaald. Pascal Offenberg zegt dat de regio nu een perspectiefregeling heeft, als reactie op die onduidelijkheid over de betaling van de bijzondere kosten. Wanneer de bijzondere kosten alsnog in de tarieven voor 2019 worden opgenomen, kan dit betekenen dat de huidige perspectiefregeling vervalt of weer een andere invulling krijgt. Mevrouw Flaton vult aan dat gestreefd moet worden naar flexibiliteit in het onderhanden werk om goed te kunnen blijven anticiperen op ontwikkelingen. Omdat de tarieven zo scherp zijn, is het niet mogelijk om in te spelen op instroom. Hierin een bandbreedte creëren, zou heel erg helpen wanneer het gaat om de continuïteit. Ze merkt ook op dat innovatieve inzet wordt gevraagd, maar dat intern moet worden onderzocht waar de ruimte kan worden gevonden om met verandering en verbetering aan de slag te gaan. Tot slot merkt ze dat er behoefte blijft aan uitleg over de ondersteuningsstructuur die noodzakelijk is ten 4

5 behoeve van het uitvoeren van de specifieke expertise. Pascal Offenberg zegt dat de discussie over het onderhanden werk deels terugkomt bij punt 6. Innovatie is onderdeel van het landelijke onderzoek naar de tarieven. Ondersteuning gaat over overhead, dit wordt ook uitgevraagd in het kostprijsonderzoek. De heer Marthaler merkt op dat er een tarief is voor het LET jb team en vraagt of erover na wordt gedacht over dit product bij de GI. Alle instellingen leveren nu een bijdrage aan het LET, de tarifering van het LET is twee en een half keer een maatregel. Pascal Offenberg zegt dat het LET nu niet in de raamovereenkomst is opgenomen. De gemeente ontvangt daar nu wel facturen voor, maar er zijn verschillen per factuur. De heer Van Leer zegt dat er door gemeenten ook verschillend wordt omgegaan met SROI zoals bijvoorbeeld de energiebesparende maatregelen per zorginstelling. Het moet in de redelijkheid van de eis worden bezien. Maarten Swagerman geeft aan dat de ZorgRegio werkt met een inspanningsplicht SROI en daarmee wordt in alle redelijkheid omgegaan. 5. Structurele bovenregionale afstemming en borging van early warning Pascal Offenberg geeft aan dat gemeente zich verplichten om ontwikkelingen over de jeugdbescherming en jeugdreclassering bovenregionaal af te stemmen omdat er een onderlinge afhankelijkheid tussen regio s is. Dit is echter geen verplichting om gezamenlijk in te kopen. Dit kan betekenen dat regio s toch inhoudelijk verschillende diensten inkopen en mogelijk ook verschillen in productcodes blijven bestaan. Mevrouw van Weelden geeft aan dat zoveel mogelijk gestandaardiseerd moet worden gewerkt. De heer Van Leer ziet dit in onder andere de productcodes in zijn organisatie, maar niet iedereen in de organisatie gaat hier op dezelfde manier mee om. Ook is de innovatie per regio verschillend. WSG kan input uit andere regio s meenemen. Monique te Wierik merkt op dat wordt gezocht naar een werkwijze om zicht te krijgen in de ontwikkelingen in andere regio s. Is dit te borgen in afspraken? Mevrouw van Weelden heeft er nu geen antwoord op. De VNG heeft gemeenten geadviseerd om samen te komen in een bovenregionaal overleg, in dit geval de G7 (dit is het werkgebied van JbG), maar de G7 is geen formeel platform. De heer Marthaler zegt dat het gelijktrekken van de regionale productcodes met de landelijke productcodes, een verbetering zou zijn. Nick Timmerman zegt dat veel codes die nu worden gebruikt, terug te vinden zijn in de landelijke productencodes. De VNG geeft aan dat enkele producten te uniek zijn voor de landelijke productencodelijst. De heer Marthaler is van mening dat de VNG een voortrekkersrol moet nemen. 6. Voorkomen liquiditeitsproblemen De vraag is hoe moet worden omgegaan met bedrijfsrisico s, continuïteit en de pieken in het aantal maatregelen en als gevolg daarvan financiële fluctuaties. De ZorgRegio heeft geen verplichting van financiering van onderhanden werk, maar vraag is hoe de ZorgRegio hiermee om moet gaan om liquiditeitsproblemen te voorkomen. De heer Van Leer ziet een verschil in bevoorschotting en onderhanden werk. De financiële positie van WSG is beter geworden na de overstap naar Vecozo. Er zijn echter geen reserves opgebouwd en er is nog een flinke lening bij de TAJ, dit wil en moet de WSG afbouwen. Het is dan geen bevoorschotting, maar liquiditeit om de fluctuaties op te kunnen vangen. Dit heeft WSG wel nodig. Mevrouw Flaton ziet ook voordelen in het gebruik van Vecozo, maar het is niet voldoende. Pascal Offenberg vraagt wat dit administratief betekent wanneer naast het berichtenverkeer ook nog het onderhanden werk wordt bevoorschot. Levert dat niet juist meer administratieve lasten op? De heer Van Leer geeft aan dat het mooi zou zijn als WSG een gedeeltelijk bedrag krijgt van de regio, wat dan blijft staan. Nu zijn er regio s die zo werken, maar die vragen het bedrag wel terug voor het einde van het jaar. Op 1 januari is er weer hetzelfde probleem. WSG is hierdoor afhankelijk van die partijen. Een ideale 5

6 oplossing zou een buffer zijn die blijvend is. Dit is nu geen onderdeel van het tarief. De heer Van Leer geeft aan dat dit wel wenselijk zou zijn, het zou mooi zijn wanneer er een buffer wordt gegeven omdat er nu niet kan worden gestart met het opbouwen van deze reserve. Mevrouw van Weelden vindt dit een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Maarten Swagerman zegt dat de GI s dit als ingroeimodel mee kunnen nemen in het landelijke kostprijsonderzoek, dit kan worden gezien als liquiditeit/frictiekosten. En dat de TAJ verantwoordelijk is om die frictiekosten te vergoeden. Pascal Offenberg geeft aan dat dit per 1 januari 2019 in de reële tarieven moet zijn verdisconteerd, vanaf dat punt kan worden teruggerekend wanneer de buffer is terugverdiend. De heer Marthaler zegt dat de organisaties een gezonde bedrijfsvoering willen. De GI s zijn nu tot een minimum teruggebracht en de rek is eruit. Nick Timmerman zegt dat het percentage van de buffer nu niet is geregeld. De marge in de nieuwe tarieven moeten over een langjarig gemiddelde voldoende zijn om deze buffer op te kunnen bouwen. De heer Marthaler zegt dat wanneer het vrijwilliger kader blijft krimpen, er een probleem is. Nick Timmerman geeft aan dat om deze reden het tarief niet voor 10 jaar vastgesteld, er moet regelmatig worden gekeken of de marges nog voldoende zijn. De heer Marthaler merkt tot slot op dat de GI s contractueel moeten worden weggehaald van de aanbieders in het zorgveld. Maarten Swagerman merkt op dat er nu een 2-sporenbeleid is, hij ziet deze opmerking als een erkenning. 4. Opbrengst en schets vervolgtraject Dit is het einde van de consultatieronde. Er zijn 3 bijeenkomsten geweest waar is gesproken over de inhoud, de vertaling naar producten en de beheersmaatregelen voor de continuïteit zijn besproken. Dit zal herkenbaar terugkomen in de contracten. De tarieven volgen medio april als de uitkomsten van het landelijk onderzoek bekend zijn. Het Leger des Heils en WSG zullen ook een dienstenportfolio toesturen, dit zal dan ook worden gepubliceerd op de website van de ZorgRegio. Op 13 maart zal het GI deel van het contract op de website worden gepubliceerd en zal worden gestart met de digitale consultatie. Deze digitale consultatie eindigt op 4 april. Dit zijn strikte termijnen waarbinnen kan worden gereageerd op het contract. Er zal op 26 april een plenaire bijeenkomst zijn voor aanbieders en GI s over de tarieven Medio mei vindt er besluitvorming plaats in de colleges B&W en medio juni zal de contractering starten. Maarten Swagerman geeft aan dat opmerkingen op het document zullen worden gepubliceerd, dit conform de uitgangspunten van gelijkheid en transparantie voor alle aanbieders. Alle partijen worden hiermee op een eenduidige wijze geïnformeerd. Alle partijen krijgen de gelegenheid om nog digitaal input te leveren vanaf 13 maart tot 4 april. 5. Sluiting Pascal Offenberg bedankt de aanwezigen voor hun aanwezigheid en inbreng en sluit de vergadering om uur. 6