Preek Romeine 9:6-7. (Preek gelewer tydens erediens van Geref. Kerk Welkom op Sondag 15 Julie 2018) Prediker: Ds JL van der Schyff

Transcriptie

1 1 Preek Romeine 9:6-7 (Preek gelewer tydens erediens van Geref. Kerk Welkom op Sondag 15 Julie 2018) Prediker: Ds JL van der Schyff Voor die erediens: Afkondigings Stilte Erediens: Votum Groetseën Sing: Psalm 89-1:1,2,3 Geloofsbelydenis: Twaalf Artikels Die Wet van die Here Sing: Psalm 40-1:4,5 Gebed Skriflesing: Romeine 9:1-8 Sing: Psalm 93-1:4 Fokus: Romeine 9:6-7 Preek Tema: Die feit dat baie Christene nie ware Christene is nie, beteken nie dat die woord van God verval het nie. Gebed Diens van barmhartigheid Sing: Psalm 105-1:4,5 Wegstuurseën Amen: Skrifberyming Preek: Geliefdes in ons Here Jesus Christus Een van Die Volksblad se lesers het sowat twee weke gelede die volgende geskryf: Daar is n groot verskil tussen n Christen en n kind van die Here. Almal is Christene, maar kinders van die Here is maar min en opreg van hart! Na aanleiding van hierdie woorde het iemand wat die leser se brief gelees het, vir my gevra: Wat is die verskil tussen n Christen en n kind van die Here? Is daar n verskil? Hierdie vraag het my laat dink aan die volgende woorde wat in Romeine 9:6-7 (1983/92- Vertaling) staan: Immers, nie almal wat van Israel afstam, is werklik Israel nie; en nie almal wat nakomelinge van Abraham is, is werklik kinders van Abraham nie. Ek het toe

2 besluit om Romeine 9:6-7 as fokusvers vir vanoggend se preek te neem en in die proses aandag te gee aan die hartseer werklikheid dat nie alle Christene ware Christene is nie. 2 Maar kom ons begin by Romeine 9:1-5. Paulus praat hier oor n groot hartseer in sy lewe. Sy groot hartseer is dat sy eie volksgenote vir Christus verwerp het. Die groot hartseer in Paulus se lewe is dat baie van sy eie mense, die Jode, nie in Christus glo nie. Geliefdes, ons begin al meer en meer dieselfde hartseer as Paulus ervaar. Daar is soveel van ons eie mense wat hulle rug op God, die kerk en godsdiens draai. Daar word gesê dat die Afrikanervolk tans een van die volke is wat die vinnigste ontkersten. Baie van ons voel dit in ons eie families, dat jou eie kind of jou broer of jou suster glad nie meer kerk toe gaan nie of selfs nie meer godsdienstig is nie en God glad nie meer dien nie. Paulus se hartseer oor sy eie mense is so erg dat hy in Romeine 9:3 sê dat hy self vervloek en van Christus afgesny sou wou wees, as dit sy volksgenote sou kon help. Dit is min of meer dieselfde gesindheid wat Moses gehad het, toe hy volgens Exodus 32:31-32 (1983/92-Vertaling) gesê het: Hierdie volk het n ernstige sonde gedoen deur vir hulle n god van goud te maak. Vergewe tog hulle sonde. As dit nie kan nie, moet U my naam uitvee uit die boek wat U geskrywe het. Wat Paulus se hartseer nog erger gemaak het, is die feit dat die Jode alles tot hulle beskikking gehad het. Hulle was bevoorreg. God het húlle as sy kinders aangeneem; Hy was in sy heerlikheid by húlle; Hy het met húlle sy verbond gesluit; Hy het aan húlle die wet van Moses gegee, asook die tempeldiens en die beloftes; húlle stam van die aartsvaders af en uit húlle is Christus gebore. En tog, al het hulle dít alles gehad, het juis húlle vir Christus verwerp! Geliefdes, in baie opsigte het ons ook alles gehad. Ons het gelowige voorouers gehad. Ons het in gelowige huise grootgeword. Ons is godsdienstig opgevoed. Ons het almal Bybels, ons het n wonderlike belydenis wat aan ons geleer is, ons kan elke Sondag ongehinderd kerk toe kom, ons word geestelik gevoed met preke en huisbesoek en bybelstudie, ensovoorts. Ja, ons het alles tot ons beskikking. Tog is die hartseer dat soveel van ons eie mense dit nie waardeer nie of nie benut nie of selfs verwerp. Die vraag is nou: Beteken die feit dat die Jode vir Christus verwerp het, dat God se beloftes aan die volk Israel nou verval het? Ons sou ook kon vra: Beteken die feit dat soveel van ons eie mense afvallig word, dat God se woord van redding nie meer vir ons geld nie? Die antwoord op hierdie vraag kry ons in ons fokusverse, Romeine 9:6-7. Daar staan (1983/92-Vertaling): Dit wil nie sê dat die woord van God nie meer geld nie. Immers, nie almal wat van Israel afstam, is werklik Israel nie; en nie almal wat nakomelinge van Abraham is, is werklik kinders van Abraham nie. Geliefdes, dieselfde is vandag steeds die geval. Nie alle Christene is ware Christene nie. As jy vir die mense wat nie meer kerk toe kom nie of hulle rug op God, die kerk en

3 3 godsdiens gedraai het, sou vra of hulle Christene is, is die kans goed dat baie van hulle ja sal antwoord. Met sensus opnames sê by verre die meeste dat hulle Christene is. Tog lewe baie van die wat sê dat hulle Christene is, nie soos Christene nie. As almal wat sê dat hulle Christene is, soos ware Christene geleef het, sou ons land heeltemal anders gelyk het. Dan sou daar baie minder van die haat en stryd tussen mense en groepe en rasse gewees het. Daar is n verskil tussen Christene (wat net in naam Christen is) en ware Christene (wat ook soos Christene leef). Dit is in hierdie sin wat daar onderskeid getref word tussen Christene en kinders van die Here. Volgens hierdie onderskeid is Christene die Christene wat net in naam Christen is, terwyl kinders van die Here die Christene is wat ware Christene is. Dit maak egter nie saak watter benamings ons gebruik nie, die hartseer werklikheid is dat nie alle Christene ware Christene is nie, en ook dat nie alle kerkmense ware Christene is nie. Ons moet versigtig wees om die onderskeid tussen ware Christene en nie ware Christene nie heeltemal gelyk te stel met die onderskeid tussen mense wat kerk toe kom en mense wat nie kerk toe kom nie. Ons kan nie sê dat almal wat kerk toe kom, ware Christene is nie. Ons kan ook nie sê dat almal wat nie kerk toe kom nie, nie ware Christene is nie. Dit is ongelukkig n hartseer werklikheid dat baie mense wat kerk toe kom, se manier van lewe nie is soos wat n ware Christen behoort te lewe nie. Nie almal wat kerk toe kom, is ware Christene nie. Hierdie hartseer werklikheid, naamlik dat nie almal wat kerk toe kom, ware Christene is nie, is in sommige gevalle die oorsaak dat mense nie meer kerk toe kom nie. Baie mense het in sogenaamde godsdienstige huise grootgeword met ouers wat gereeld kerk toe gekom het, maar dan was dit gewelddadige huisgesinne met n tiran as n pa. Baie mense wat nie meer kerk toe kom nie, is die produk van stukkende huisgesinne sonder liefde met baie dinge wat in die huis verkeerd gegaan het, terwyl hulle ouers sogenaamd kerkmense was. In sommige gevalle is afvalligheid die gevolg hiervan. Hoe dit ookal sy, niks hiervan maak God se beloftes tot niet nie. Niks hiervan maak dat God se woord nie meer geld nie. Dít is die boodskap van ons fokusverse en dit is die tema van hierdie preek: Die feit dat baie Christene nie ware Christene is nie, beteken nie dat die woord van God verval het nie. Ek sal netnou in meer besonderhede verduidelik in watter opsig God se woord nie verval het nie, maar eers moet ek iets sê oor n geheimenis wat hier in Romeine 9 behandel word. Nadat daar in vers 7 gesê is dat nie almal wat nakomelinge van Abraham is, werklik kinders van Abraham is nie, staan daar (1983/92-Vertaling): Inteendeel, die belofte was: Uit Isak sal daar vir jou n nageslag kom. Isak was nie Abraham se enigste seun nie. Ismael was ook n seun van Abraham. Tog was die belofte dat daar uit Isak vir Abraham n nageslag sou kom, asof Isak se nageslag die ware nageslag van Abraham sou wees. En dan staan daar in vers 8 (1983/92-Vertaling): Dit wil sê: Dit is nie die kinders wat in die gewone gang van die lewe gebore is, wat kinders van God is nie; dit is kinders wat kragtens die belofte van God gebore is, wat as Abraham se nageslag gereken word. Daarna word die voorbeeld van Jakob en Esau genoem. Hoewel hulle al twee uit die nageslag van Abraham gekom het, het God besluit om sy verbond met Jakob se nageslag

4 te sluit. En dan staan daar in vers (1983/92-Vertaling): Die besluit van God is gegrond op uitverkiesing; dit hang dus nie af van wat n mens doen nie, maar van Hom wat jou roep. 4 Die werklikheid dat nie almal wat nakomelinge van Abraham is, werklik kinders van Abraham is nie, berus op die geheimenis van God se uitverkiesing. Dieselfde geld vir die werklikheid dat nie almal wat van Israel afstam, werklik Israel is nie en die werklikheid dat nie alle kerkmense ware Christene is nie. Dit het met God se uitverkiesing te doen, waaroor daar in Romeine 9 meer gesê word. Dit is n geheimenis wat ons nooit ten volle sal verstaan nie. Wat ons wel weet, dat dit slegs aan God se genade te danke is, as iemand glo en gered word, terwyl dit iemand se eie skuld is, as hy nie glo nie en verlore gaan. Dit is God wat ons uitverkies het, nog voordat Hy die wêreld geskape het. Dit is God wat sorg dat elkeen wat uitverkies is, glo en so gered word. Dit is ons eie skuld, as ons nie glo nie en verlore gaan. Terug na die tema van die preek: Die feit dat baie Christene nie ware Christene is nie, beteken nie dat die Woord van God verval het nie. Netnou, voordat ek begin het om iets te sê oor die geheimenis van die uitverkiesing, het ek gesê dat ek in meer besonderhede gaan verduidelik in watter opsig God se woord nie verval het nie. Later in Romeine 9 en ook in Romeine 11 praat Paulus oor die verlossing van die heidennasies (die nie-jode). Nadat die Jode vir Christus verwerp het, het God se woord nie verval nie, in die sin dat dit aan die nie-jode verkondig is en húlle (die nie-jode) in Christus geglo het. Die val van Israel het nie die einde van God se woord en God se koninkryk en God se kerk beteken nie. Dit gaan steeds voort, maar nou nie meer net beperk tot die volk Israel nie, maar met insluiting van mense uit alle volke, tale en nasies. In Romeine 11 word die beeld van n mak olyfboom en n wilde olyfboom gebruik. Die mak olyfboom is die volk van die Here, in die Ou Testament die volk Israel. Party van die takke van die mak olyfboom is afgekap en weggegooi. Dit is die Israeliete wat Christus verwerp het. Hulle is nou nie meer deel van die volk van die Here nie. Takke van die wilde olyf is tussen die ander takke op die wilde lyf geënt en het so deel gekry aan die lewensap van die mak olyf se wortel. Dit is die nie-jode wat in Christus glo en so deel van die volk van die Here geword het. Deur die eeue heen maak God vir Hom n kerk bymekaar. Hy is nie beperk tot een volk, taal of nasie nie. As enige volk Hom verwerp, kan Hy na ander volke gaan en doen Hy dit ook. Kyk weer wat bely ons in antwoord 54 oor die heilige, algemene, Christelik kerk: Dat die Seun van God uit die hele menslike geslag vir Hom n gemeente wat tot die ewige lewe uitverkies is, deur sy Gees en Woord in die eenheid van die ware geloof van die begin van die wêreld af tot die einde toe vergader, beskerm en onderhou en dat ek daarvan n lewende lid is en ewig sal bly. God maak vir Hom n gemeente bymekaar. Hy maak hulle bymekaar uit alle volke, tale en nasies. Dit is hulle wat tot die ewige lewe uitverkies is. Hy maak hulle deur sy Gees en Woord bymekaar. Hy maak hulle bymekaar in die eenheid van die ware geloof. Hy doen dit van die begin van die wêreld af tot die einde toe. Hy beskerm hierdie gemeente en sorg dat dit nooit tot niet gaan nie.

5 5 Geliefdes, ek weet nie wat ons toekoms as gemeente is nie. Op die oomblik gaan dit relatief goed met ons, nadat ons twee gemeentes saamgesmelt het. Met huisbesoek sê lidmate vir my dat ons nou n lekker gemeente het. Die vraag is: Hoe gaan dit oor tien of twintig jaar wees? Gaan dit steeds goed gaan of gaan ons maar net weer wees waar ons was, voordat ons twee gemeentes saamgesmelt het? Ek weet ook nie wat ons toekoms as Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika (GKSA) in nie. As ek na die GKSA se dalende getalle kyk, lyk die toekoms maar donker. Gaan ons voortbestaan? Of gaan ons dieselfde pad as die volk Israel loop? Indien ons wel sou ondergaan, sal die nie die einde van God se koninkryk en kerk beteken nie. Die einde van die GKSA of die einde van die Gereformeerde Kerk Welkom sal nie die einde van God se koninkryk of die einde van God se kerk of die einde van God se beloftes beteken nie. Dit sal voortgaan, met ons of sonder ons. Indien dit sonder ons is, sal dit weens ons ontrouheid wees. As dit met ons is, sal dit weens God se genade wees. Kom ons bid daarom dat God deur sy Gees so in ons werk dat dit met ons sal wees. Kom ons bid dat God deur sy Gees so in ons werk dat ons n gemeente van ware Christene is. En as ons bekering nodig het, kom ons bid dan ook daarvoor! Amen.