Zaaknummer: S20-30 Datum uitspraak: Plaats uitspraak: Zaandam DE RIJDENDE RECHTER Bindend Advies in het geschil tussen: J.C. Bijnagte en E.A. Bijnagte-van Gorsel te Scherpenisse, gemeente Tholen, verder te noemen: Bijnagte, tegen: A. Beeke te Scherpenisse, gemeente Tholen, verder te noemen Beeke, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie december 2012 te laten beslechten. De vordering van Bijnagte is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Beeke opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken. Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 26 juni 2013, welke is gehouden te Sint Maartensdijk (Zld).
Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde percelen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. De relevante erfgrens is opgemeten door het kadaster (landmeter B. Loeff). Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De landmeter heeft mondeling verslag uitgebracht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Bijnagte is eigenaar van het woonhuis met schuur en erf, staande en gelegen te Scherpenisse aan de Molenweg 10, kadastraal bekend als gemeente Scherpenisse, sectie E, nummer 777. 2. Beeke is eigenaar van het aangrenzende woonhuis met garage, erf en grond, staande en gelegen te Scherpenisse aan de Molenweg 12 en 14, kadastraal bekend als gemeente Scherpenzeel, sectie E, nummer 778. 3. Het woonhuis van Bijnagte heeft aan de achterzijde, op de begane grond, een stenen uitbouw, met plat dak. Deze uitbouw is omstreeks 1968 gebouwd. 4. Beeke is doende met het verbreden van een serre achter zijn woonhuis. Hij is van plan tot het aanhechten van die serre boven de zijmuur van genoemde uitbouw, waarbij zelfs een stukje van het serredak tot over het platte dak van die uitbouw komt uit te steken. 5. Bijnagte gaat akkoord met aanhechten, maar verbiedt de overbouw boven het platte dak van zijn uitbouw. De vordering van Bijnagte. Bijnagte vordert kort gezegd een verklaring voor recht, dat de hiervoor bedoelde zijmuur en de uitbouw op zijn eigen grond staan, met een verbod aan Beeke om
over de grond van Bijnagte heen te bouwen. De tegenvordering vordering van Beeke. Beeke vordert kort gezegd een verklaring voor recht, dat hij het dak van de uit te breiden serre boven de zijmuur van de uitbouw mag aanhechten en daarbij deels tot boven het platte dak van die uitbouw mag bouwen. Het conflict (artikel 15 lid 2 van het bindend advies reglement ). Het conflict dat partijen verdeeld houdt laat zich kort samengevat als volgt omschrijven. Partijen zijn verdeeld over de vraag, waar de eigendomsgrens tussen hun beider percelen loopt en twisten in het verlengde daarvan over de vraag, of Beeke het dak van zijn serre over de zijmuur van de aanbouw tot boven het platte dak daarvan mag aanhechten. Standpunten van partijen. Het standpunt van Bijnagte komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. De uitbouw en de zijgevel daarvan staan geheel op de eigen grond van Bijnagte, zodat Beeke daar niet overheen mag bouwen. Mocht Beeke dat wel doen, dan kan Bijnagte of een rechtsopvolger in de toekomst geen opbouw meer boven die uitbouw plaatsen, bijvoorbeeld ten behoeve van een extra slaapkamer. Het standpunt van Beeke komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. De zijgevel van de uitbouw staat geheel op de grond van Beeke. Daarom voelt Beeke zich gerechtigd om zijn serre tot over de zijmuur van die uitbouw, tot aan de erfgrens uit te bouwen. Dat het dak van de serre daardoor een klein stukje boven het platte dak van de uitbouw komt uit te steken is waar, maar niet of nauwelijks bezwaarlijk. Het is immers de uitbouw die de erfgrens overschrijdt en niet de serre. Resultaten van de kadastrale meting.
Het kadaster heeft de kadastrale grens tussen de achtertuinen van partijen opgemeten. Uit deze meting blijkt dat de zijmuur van de uitbouw van Bijnagte inderdaad geheel op de grond van Beeke is gebouwd en dat de voorgenomen uitbreiding van het serredak binnen de kadastrale grenzen blijft. Beoordeling van het geschil. Aan Beeke moet worden toegegeven, dat de voorgenomen uitbreiding van de serre binnen de kadastrale grenzen valt. Hoewel daarbij zelfs iets tot boven het platte dak van de uitbouw van Bijnagte wordt gebouwd, wordt de kadastrale erfgrens niet overschreden. Het is juist de uitbouw van Bijnagte die over de grens is gebouwd. Beeke ziet echter over het hoofd, dat de uitbouw van Bijnagte al meer dan 20 jaar geleden is gebouwd en het onderliggende stuk grond al meer dan 20 jaar lang in bezit is geweest van Bijnagte en zijn rechtsvoorgangers. Dat betekent om te beginnen, dat de vordering strekkende tot beëindiging van dat bezit al lang en breed is verjaard (artikelen 3.306, 314 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek). Verder brengt dit met zich mee, dat ook de eigendom van die ondergrond inmiddels is overgegaan op Bijnagte (zie artikel 3.105 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek). Samengevat: de kadastrale grens komt op dit punt niet meer overeen met de werkelijke eigendomsverhoudingen. De uitbouw van Bijnagte, met inbegrip van de zijmuur, staat thans geheel op eigen grond van Bijnagte. Dat betekent dat het Beeke zonder toestemming van Bijnagte niet is toegestaan om zijn uit te breiden serredak aan te hechten aan die uitbouw, laat staan dat daarbij tot boven het platte dak van die uitbouw mag worden gebouwd. Het staat ieder van partijen, althans partijen gezamenlijk, vrij om de hiervoor geconstateerde grenscorrectie te laten inschrijven in de openbare registers. Kortheidshalve wordt daarvoor verwezen naar artikel 17 lid 4 van het reglement. Weigering tot medewerking wordt beboet met een boete van 100,-- per dag, met een maximum van 10.000,-- alles zoals in artikel 17 lid 4 van het reglement voorzien. Diezelfde uitkomst zou overigens worden bereikt, indien geen sprake was geweest van eigendomsverkrijging door verjaring van de grond onder de zijmuur. Ook dan bleef Bijnagte immers eigenaar van de gehele uitbouw, met inbegrip van de dan boven de grond van Beeke gebouwde zijmuur en wel wegens
natrekking (artikelen 5.3 en 5.20 aanhef en onder e, laatste bijzin van het Burgerlijk Wetboek). Als eigenaar van de uitbouw kan Bijnagte zich verzetten tegen aanhechting en overbouw door Beeke. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. Voor recht wordt verklaard dat de in deze procedure bedoelde uitbouw van Bijnagte, met inbegrip van de in deze procedure bedoelde zijmuur, geheel op eigen grond van Bijnagte is gelegen, waarbij de juridische erfgrens langs de buitenzijde van die zijmuur loopt. Het is Beeke niet toegestaan het dak van de in deze procedure bedoelde serre over die zijmuur en boven het platte dak van die uitbouw heen te leggen. Het mogelijk over en weer mogelijk meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op.