Bindend Advies. gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.

Transcriptie

1 DE RIJDENDE RECHTER Zaaknummer: S20-34 Datum uitspraak: 23 oktober 2013 Plaats uitspraak: Zaandam Bindend Advies in het geschil tussen: J.M. Hornesch en J.E.J. Hornesch-Wilting te Spaubeek verder te noemen: Hornesch, tegen: H.N.I. Kusters en M.E.C. Kusters-Hoeberichts te Spaubeek verder te noemen Kusters, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie december 2012 te laten beslechten. De vordering van Hornesch is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Kusters opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken. Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 27 september 2013, welke is gehouden te Sweikhuizen (Geleen). Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze

2 procedure bedoelde percelen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Daarbij was tevens aanwezig ing. Peter Borgers (De Huizendokter) als deskundige. De relevante kadastrale grens tussen beide percelen is gereconstrueerd door het kadaster. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De deskundige en de landmeter van het kadaster hebben mondeling verslag uitgebracht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Hornesch is eigenaar van een perceel grond met woonhuis, loods en verdere opstallen, staande en gelegen te Spaubeek, gemeente Beek, aan de Schoolstraat 9, kadastraal bekend als gemeente Beek, sectie M, nummer 347. Hornesch had dit perceel, toen nog kadastraal bekend als gemeente Spaubeek sectie A, nummer 1105, aanvankelijk op 2 mei 2003 reeds in eigendom verkregen. 2. Kusters is eigenaar van het aangrenzende perceel grond met woonhuis, kas en verdere opstallen, staande en gelegen te Spaubeek, gemeente Beek, aan de Schoolstraat 11, kadastraal bekend als gemeente Beek, sectie M, nummer De hiervoor bedoelde percelen zijn bij akte van 16 oktober 2009 in het kader van een herinrichting ingevolge de Landinrichtingwet, genaamd Herinrichting Centraal Plateau, aan partijen toebedeeld. Deze percelen waren daarvoor (grotendeels) echter al eigendom van partijen. De kadastrale erfgrens tussen beide percelen is bij deze wettelijke herinrichting ongewijzigd gebleven. 4. Toen Hornesch zijn perceel in 2003 (voor het eerst) in eigendom verkreeg, stond daarop al een oude loods en een houten schuur. Hij heeft daarnaast inmiddels een woonhuis en een paardenstal gebouwd. Hornesch heeft een sloopvergunning aangevraagd en op 7 juli 2008 verkregen voor de loods, waarvan hij echter nog altijd geen gebruik heeft gemaakt. De bouwactiviteiten duren nu al jaren. Rondom de bouwplaats staan al die tijd al bouwhekken. 5. Kusters heeft aan zijn woning een uitbouw en een carport aangebouwd. De uitbouw fungeerde tot voor kort als winkelruimte (bloemenhandel). Zowel

3 uitbouw als carport zijn aan één zijde aangehecht aan de buitenmuur van de hiervoor onder 4. bedoelde loods. De vordering van Hornesch. Hornesch vordert kort gezegd, dat de rijdende rechter bepaalt waar de werkelijke, juridische erfgrens loopt tussen de percelen van partijen, met een verklaring voor recht dat de hiervoor onder 4. bedoelde loods geheel op zijn eigen grond staat. De tegenvordering van Kusters. Kusters vordert kort gezegd ten eerste een verklaring voor recht, dat de kadastrale grens tussen de percelen van partijen gelijk is aan de juridische erfgrens, met de verplichting voor Hornesch tot het verwijderen van alle door hem op de grond van Kusters geplaatste obstakels, alsmede alle bouwhekken. Verder vordert Kusters verwijdering van (te) dicht tegen zijn plantenkas geplaatste obstakels, (zo nodig) herstel van de naar zijn kant gekeerde loodsmuur en verwijdering van het deels op zijn grond staande schuurtje. Tenslotte wil Kusters dat de rijdende rechter een door Hornesch te betalen vergoeding vaststelt, voor het onrechtmatig gebruik van de grond van Kusters Het conflict (artikel 15 lid 2 van het bindend advies reglement ). Het conflict dat partijen verdeeld houdt laat zich kort samengevat als volgt omschrijven. Partijen blijken vooral verdeeld over de vraag, waar de werkelijke eigendomsgrens tussen hun beider percelen loopt. Mede in dat verband zoeken zij een uitweg voor de nu al vele jaren voortdurende ruzie over de loods, de schuur en het gebruik van de grond nabij die erfgrens. Standpunten van partijen. Het standpunt van Hornesch komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Hornesch stelt voorop dat Kusters hem nu al vele jaren dwars zit waar het de uitvoering van zijn bouwplannen betreft. Hij heeft zijn perceel in 2003 gekocht zoals het er nu bijligt, dus inclusief loods en houten schuur. Volgens Hornesch is een mogelijke grensoverschrijding al lang verjaard. Hornesch wil in elk geval eindelijk duidelijkheid over de precieze loop van de erfgrens. Wat betreft de loods stelt Hornesch dat hij deze al heel lang wil slopen, maar dat Kusters zich daartegen bij de gemeente heeft verzet, mede vanwege de aanhechting van de

4 uitbouw en de carport aan de loodsmuur. Hornesch stelt dat met Kusters geen land is te bezeilen. Telkens als Hornesch iets wil, is Kusters tegen. Er moet nu een oplossing komen, zodat beide partijen dóór kunnen met hun leven. Zo gauw de erfgrens is vastgesteld wil Hornesch daar een schutting plaatsen. Het standpunt van Kusters komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Ook Kusters wil nu eindelijk een oplossing voor het slepende burenconflict. Volgens Kusters komt de huidige, feitelijke aangehouden erfgrens niet overeen met de werkelijke, juridische erfgrens, die gelijk is aan de kadastrale erfgrens. De loods staat voor een deel op zijn grond. Dat geldt tevens voor de bouwvallige schuur. Ook staat een deel van de bouwhekken op zijn grond! Kusters is het inmiddels helemaal zat en wil zijn grond terug. Ook moeten alle bouwhekken weg! Daarnaast wil Kusters dat Hornesch voldoende ruimte langs de plantenkas vrijhoudt, zodat Kusters die kan onderhouden. De schuur moet weg, want als die instort wordt de kas beschadigd. Kusters is ook bang voor het instorten van de loodsmuur. Hornesch stelt zich thans op het standpunt dat die loods best helemaal gesloopt mag worden, maar dat er wel een oplossing moet komen voor de aanhechting van de uitbouw en de carport. Tenslotte maakt Kusters aanspraak op een vergoeding voor het jarenlang gebruik van zijn grond door Hornesch. Verslag van de deskundige. De deskundige heeft kort samengevat en voor zover thans van belang als volgt verklaard. a. De muur van de loods staat thans niet op instorten en levert nu dus geen gevaar op voor de uitbouw en de carport van Kusters, maar als de loods eromheen wordt afgebroken zal die muur moeten worden gestut of anderszins verankerd. b. Als de loods in zijn geheel wordt afgebroken moet een voorziening worden getroffen voor de dan vrijkomende zijkant van de uitbouw van Kusters en de carport. De carport kan eenvoudig worden ondersteund door een paal. De uitbouw moet echter worden voorzien van een muur of houten wand, met deugdelijke fundering. c. De houten schuur in de achtertuin staat op instorten. Beoordeling van het geschil. De erfgrens Het kadaster heeft de kadastrale grens tussen beide percelen gereconstrueerd. Daaruit blijkt kort samengevat het volgende.

5 De thans feitelijk aangehouden erfgrens wijkt ten nadele van Kusters af van de kadastrale grens. Vóór bij de loods 1,28 meter, achter de loods 1,04 meter, bij de kop van de kas 0,97 meter, bij de deur van de kas 0,94 meter en bij de houten schuur 0,80 centimeter. De loods staat dus meer dan een meter over de kadastrale grens en de schuur ongeveer 80 centimeter. Daarover wordt als volgt geoordeeld. Voorop gesteld moet worden dat partijen, hoewel zij al veel eerder eigenaar waren van hun perceel grond, daarvan formeel juridisch pas sinds 2009 (opnieuw) eigenaar zijn geworden. Partijen kregen ieder weliswaar hun oude perceel toebedeeld in de ruilverkaveling, maar wettelijk gold dat als een (nieuwe) eigendomsverkrijging. Bij het bepalen van de juiste erfgrens moet daarom worden gekeken naar de perceelgrens die bij de ruilverkaveling is aangehouden. Omdat daarbij toen de oude kadastrale grens is aangehouden, is die dus beslissend. Aan Hornesch moet worden toegegeven, dat de thans bestaande situatie hoogstwaarschijnlijk door verjaring al lang voor de ruilverkaveling was gelegaliseerd, maar feit is dat deze verjaring niet is ingebracht, noch meegenomen bij de ruilverkaveling. Vanwege de titel zuiverende werking van de ruilverkaveling kan Hornesch daarom geen rechten meer ontlenen aan die mogelijke verjaring. Slotsom moet dus zijn, dat de huidige kadastrale grens overeenkomt met de werkelijke eigendomsverhoudingen. De kadastrale erfgrens is dus gelijk aan de juridisch werkelijke erfgrens. Om tot een oplossing te komen in het onderhavige burenconflict acht de rijdende rechter het van groot belang, dat die grens ook feitelijk wordt aangehouden. Ieder gebruikt voortaan alleen zijn eigen grond. Erfafscheiding. Er staat niets aan in de weg dat Hornesch, zoals aangekondigd, een schutting of andere deugdelijke erfafscheiding plaatst. Normaal gesproken komt die voor rekening van beide partijen, maar gelet op de kosten die Kusters door toedoen van Hornesch al moet maken voor wat betreft de uitbouw en carport (zie hierna), komt het redelijk voor dat Hornesch deze erfafscheiding zelf uitkiest en betaalt. Alleen als Kusters mee betaalt mag hij mee beslissen over de uitvoering.

6 De loods. Uitgaande van de hiervoor bedoelde erfgrens staat de loods inderdaad deels op de grond van Kusters. Daar moet een einde aan komen. Nu beide partijen thans kennelijk van mening zijn dat de hele loods weg moet, zal de rijdende rechter Hornesch verplichten dat nu ook te gaan doen. De rijdende rechter zal Kusters op zijn beurt verplichten dat te gedogen. Het is juist dat Kusters dan een bouwkundige voorziening moet treffen voor zijn uitbouw en carport. Naar het oordeel van de rijdende rechter valt niet in te zien waarom Kusters daarvoor zorg zou moeten dragen en/of zou moeten betalen. Wel zal Hornesch de sloop moeten uitstellen totdat Kusters een redelijke kans heeft gekregen om daarin te voorzien. De houten schuur. De houten schuur staat eveneens voor een deel op de grond van Kusters en kan al daarom zo niet blijven staan. Omdat die hele schuur op instorten staat en gevaar oplevert voor de kas van Kusters, zal de rijdende rechter Hornesch verplichten die schuur te verwijderen. Ook dat moet door Kusters worden gedoogd. De bouwhekken. Voor zover de bouwhekken op de grond van Kusters staan moeten ze alleen al daarom worden verwijderd. Maar ook overigens is de rijdende rechter het met Kusters eens, dat deze hekken daar niet langer mogen blijven staan. Met alle begrip voor de belangen van Hornesch moet immers worden vastgesteld, dat de bouw nu al zo lang duurt, dat van de buren in redelijkheid niet gevergd mag worden dat zij nog veel langer tegen deze bouwhekken aankijken. In zoverre Hornesch vreest voor ongelukken staat het hem vrij zijn terrein met een gebruikelijke erfafscheiding (bijvoorbeeld een tuinhek) af te zetten. De kas De rijdende rechter stelt vast, dat Kusters voldoende eigen grond heeft langs de kas om deze behoorlijk te onderhouden. Hornesch moet deze ruimte zoals reeds vastgesteld voortaan vrijhouden. Zo gauw daar een schutting staat, zoals Hornesch heeft aangekondigd, zal dat probleem overigens uit de wereld zijn. Als partijen ieder aan hun kant van de schutting blijven, loopt niemand elkaar in de weg. Vergoeding gebruik. Kusters heeft tenslotte nog een vergoeding gevraagd, voor het gebruik dat

7 Hornesch jarenlang van een deel van zijn grond heeft gemaakt. Die vordering mist echter een deugdelijke rechtsgrond. Daarover hebben partijen nooit een afspraak gemaakt. Schade heeft Kusters niet geleden, althans niet onderbouwd. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. Voor recht wordt verklaard dat de door het kadaster in deze zaak gereconstrueerde kadastrale erfgrens overeen komt met de werkelijke eigendomsverhoudingen. Het staat Hornesch vrij op eigen kosten een erfafscheiding te plaatsen, die voldoet aan de daaraan in redelijkheid te stellen eisen van degelijkheid en welstand. Als Kusters meebetaalt mag hij mee beslissen over de uitvoering. Hornesch dient de in deze procedure bedoelde loods en houten schuur vóór 1 augustus 2014 te slopen, nadat hij Kusters behoorlijk in de gelegenheid heeft gesteld de nodige bouwkundige voorzieningen te treffen voor wat betreft de uitbouw en de carport, op straffe van een zonder nadere aanmaning aan Kusters te verbeuren boete van 100,-- per dag, met een maximum van ,--, dat Hornesch daarmee in gebreke mocht blijven. Kusters moet een en ander gedogen. Hornesch dient alles wat door of namens hem op de grond van Kusters geplaatste voorwerpen, alsmede de op eigen grond van Hornesch geplaatste bouwhekken, binnen vier weken na vandaag te verwijderen en verwijderd te houden, op straffe van een zonder nadere aanmaning aan Kusters te verbeuren boete van 100,-- per dag, met een maximum van ,--, dat Hornesch daarmee in gebreke mocht blijven. Het over en weer mogelijk meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op 23 oktober 2013.