Zaaknummer: S21-104 Datum uitspraak: 4 september 2018 Plaats uitspraak: Zeist in het geschil tussen: de heer R. S. mevrouw J. S.-K. verder te noemen: S. c.s. tegen: de heer J. H. verder te noemen: H. Bindend Advies gegeven door mr J.S. Reid, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend adviesreglement "De Rijdende Rechter" te laten beslechten. De rijdende rechter heeft kennisgenomen van alle door partijen overgelegde stukken, de vorderingen van S. c.s. en de tegenvorderingen van H..
Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 8 juni 2018, die is gehouden in O. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaand aan de hoorzitting heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde percelen en heeft hij dit in het bijzijn van partijen bezichtigd en onderzocht. Daarbij zijn tevens de relevante kadastrale grenzen opgemeten door het Kadaster (de heer M. Slomp, landmeter). Ook was de heer H.H. S. (makelaar) als deskundige aanwezig. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. S. c.s. zijn sinds 2009 eigenaar van hun woning met tuin en verdere aanhorigheden gelegen aan het adres te O. 2. H. is sinds 1999 eigenaar van het daarnaast, vanaf de openbare weg bezien aan de rechterzijde, gelegen perceel aan het adres te O. 3. S. c.s. hebben een vijfjarige dochter. 4. In 1996 hebben de rechtsvoorgangers van S. c.s. de woning verbouwd. De vorderingen van S. c.s. S. c.s. vorderen dat H. zijn perceel vrijmaakt van onkruid en ijzeren pinnen en het perceel vlak maakt door middel van het realiseren van een grasveld op het perceel. S. c.s. vorderen dat H. zijn perceel ook in de toekomst onderhoudt. S. c.s. vorderen een verklaring voor recht dat hun woning geheel op eigen grond staat. De tegenvorderingen van H. H. vordert dat S. c.s. zich niet meer op zijn perceel begeven. H. vordert dat S. c.s. de muur en de dakgoot die zich op zijn perceel bevinden verwijderen. De deskundigen Slomp van het kadaster heeft in het bijzijn van partijen de kadastrale erfgrens uitgezet en gemeten. Hieruit volgt dat de rechter zijmuur van de woning, vanaf de openbare weg bezien, op het perceel van S. c.s. staat en dat de dakgoot van de woning van S. c.s. vijf centimeter over de kadastrale erfgrens hangt. H. S. heeft verklaard dat het bewuste perceel van H. voor S. c.s. een waarde vertegenwoordigt van 20.000,00. Hoewel de prijs voor tuingrond overeenkomt met de door S. c.s. aangeboden prijs, leidt verkrijging van het perceel ook tot een waardevermeerdering voor S. c.s. van voornoemd bedrag. Beoordeling van het geschil Onkruid en metalen pinnen
S. c.s. betogen dat sprake is van onrechtmatige hinder als bedoeld in artikel 5:37 van het Burgerlijk Wetboek (BW). De vraag of S. c.s. een geslaagd beroep op hinder toekomt, moet worden beantwoord aan de hand van alle omstandigheden van het geval. In zijn algemeenheid brengt de enkele aanwezigheid van onkruid op een buurperceel geen onrechtmatige hinder met zich mee. Dit betekent dat in beginsel de mate waarin een buur zijn tuin dient te onderhouden niet in rechte kan worden afgedwongen. In dit geval is echter sprake van bijzondere omstandigheden. H. heeft ervoor gekozen geen erfafscheiding aan te brengen waar overigens niemand behoefte aan heeft en wat op grond van het navolgende op een deel van het perceel van H. ook niet is toegestaan. Daarom zal hij hiervan de consequenties dienen te aanvaarden. Een van deze consequenties is dat het een vijfjarige niet euvel kan worden geduid dat zij niet op de hoogte is van de perceelgrenzen. Als gevolg hiervan is sprake van een gevaarlijke situatie, nu er op voet- en enkelhoogte op het perceel van H. dikke metalen pinnen uit de grond steken. H. heeft gesteld dat deze gevaarlijke situatie door hem eenvoudig kan worden opgelost door de bult aan de achterzijde van het perceel met een trekker gelijkmatig over het perceel te verspreiden, zodat een vlakke ondergrond ontstaat. De rijdende rechter zal H. hieraan houden door hem hiertoe te veroordelen. Gelet op de stelling van H. dat de bewuste metalen pinnen kunnen worden kromgeslagen en verdwijnen onder een laag aarde, gaat de rijdende rechter ervan uit dat veroordeling van H. hiertoe ook meebrengt dat al het thans aanwezige onkruid zal sneuvelen. Nu het de bedoeling van S. c.s. is dat een vlakke ondergrond ontstaat zonder onkruid en uitstekende metalen pinnen, zal het anders gevorderde worden afgewezen. Zoals overwogen is het H. niet toegestaan een deel van zijn perceel te voorzien van een erfafscheiding. De rechterzijde, bezien vanaf de openbare weg, van de woning van S. c.s. is voorzien van vensters, die binnen twee meter van de erfgrens zijn gelegen. Dit is niet toegestaan op grond van artikel 5:50 lid 1 BW, maar H. kan als gevolg van verjaring geen wegneming daarvan meer vorderen. De verjaringstermijn van twintig jaar is inmiddels ruimschoots verstreken. Gelet op het bepaalde in het vierde lid van genoemd artikel is H. verplicht binnen een afstand van twee meter van de ramen geen gebouwen of werken aan te brengen die S. c.s. onredelijk zouden hinderen. Van onredelijke hinder is naar het oordeel van de rijdende rechter sprake, indien H. nu een erfafscheiding plaatst voor de vensters van de woning van S. c.s. Onderhoud S. c.s. vorderen verder dat H. ook in de toekomst zijn perceel zal onderhouden. Deze vordering zal worden afgewezen. In de eerste plaats levert de aanwezigheid van onkruid in beginsel geen onrechtmatige hinder op. Daarnaast hebben S. c.s. zelf aangeboden het perceel van H. te onderhouden, indien H. zorgt voor een vlakke ondergrond. Nu H. hiertoe wordt veroordeeld, zal de rijdende rechter S. c.s. aan hun aanbod houden. Overbouw De gevorderde verklaring voor recht dat de woning geheel op het eigen perceel staat zal gelet op de door Slomp van het kadaster verrichte metingen van de kadastrale erfgrens worden afgewezen. Daaruit blijkt immers dat weliswaar de muur van de woning op eigen grond van S. c.s. staat, maar dat de dakgoot vijf centimeter over de kadastrale erfgrens hangt.
Op zijn beurt vordert H. verwijdering van de muur en de dakgoot. De muur staat zoals overwogen op het perceel van S. c.s., zodat dit deel van de vordering van H. zal worden afgewezen. Uit de metingen van Slomp is wel gebleken dat de dakgoot over de kadastrale erfgrens hangt; er is dus sprake van overbouw. Dit vormt een inbreuk op het eigendomsrecht van H.. Gelet op artikel 5:1 BW behoeft H. deze inbreuk op zijn eigendomsrecht in beginsel niet te dulden en kan hij ongedaanmaking van de overschrijding en wegneming van de dakgoot vorderen. S. c.s. beroepen zich echter op verjaring. Op grond van artikel 3:306 BW in verbinding met artikel 3:314 BW geldt een verjaringstermijn van twintig jaar. Deze termijn begint op de dag, volgende op die waarop de onmiddellijke opheffing van die toestand kan worden gevorderd. Na verstrijking van deze termijn kan H. geen verwijdering meer eises. De rijdende rechter stelt vast dat partijen het eens zijn dat het dak van de woning van S. c.s. in 1996 is vernieuwd, waarbij de dakgoot is verbreed. De verjaringstermijn is dan ook in 1996 begonnen te lopen. Dit betekent dat de verjaringstermijn in 2016 afliep, tenzij deze op enige moment is gestuit, zoals dat heet. Stuiting Stuiting van een lopende verjaring kan worden bereikt door - een schriftelijke mededeling of aanmaning; - een daad van rechtsvervolging of; - erkenning. Volgens H. heeft hij in 2009 tegen S. c.s. al gezegd dat sprake is van overbouw. Nu daarmee echter niet is voldaan aan het schriftelijkheidsvereiste heeft hier door geen stuiting plaatsgevonden. Er is ook geen rechtsvordering ingesteld en gesteld noch gebleken is dat S. c.s. de onrechtmatigheid hebben erkend. De slotsom is dat de vordering van H. tot verwijdering van de dakgoot in 2016 is verjaard. Deze vordering zal daarom worden afgewezen. Beoordeeld moet worden of hiermee de verjaring is gestuit en een nieuwe verjaringstermijn is aangevangen. Verbod H. vordert ten slotte een verbod van S. c.s. om zich op zijn perceel te begeven. Nu H. bij herhaling heeft gesteld dat het S. c.s. vrijstaat onkruid te snoeien kan deze vordering niet serieus worden genomen. Dit klemt temeer nu H. al jaren niet op het bewuste perceel is geweest en hij dit nergens voor gebruikt, anders dan voor een mogelijk bouwproject. Deze vordering zal worden afgewezen. Overige stellingen Alle overige stellingen van partijen leiden niet tot een andere beslissing en deze behoeven daarom geen bespreking meer. B E S L I S S I N G De rijdende rechter: met betrekking tot de vorderingen van S. c.s.:
- veroordeelt H. de metalen pinnen op zijn perceel krom te slaan en vervolgens grond over zijn perceel te verspreiden waardoor de metalen pinnen onder de grond komen te liggen; de nog aanwezige onkruid sneuvelt, en een vlakke ondergrond ontstaat; - wijst het anders en overig gevorderde af; met betrekking tot de tegenvorderingen van H.: - wijst het gevorderde af. Dit bindend advies is gegeven door mr J.S. Reid als rijdende rechter en uitgesproken te Zeist op 4 september 2018. Bindend Adviseur mr J.S. Reid Secretaris mr T.J. Beek