DE RIJDENDE RECHTER. Bindend Advies. gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.

Transcriptie

1 Zaaknummer: S21-22 Datum uitspraak: 29 januari 2015 Plaats uitspraak: Zeist DE RIJDENDE RECHTER Bindend Advies in het geschil tussen: E. Frisch voor zichzelf en als gevolmachtigde van A.G. Frisch, te Soest, verder te noemen: Frisch, tegen Elisabeth te ********, verder te noemen Elisabeth, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie januari 2014 te laten beslechten. De vordering van Frisch is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Elisabeth opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken.

2 Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 3 november 2014, welke is gehouden te Soest. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde percelen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Daarbij was tevens aanwezig J. van Leeuwen en H. van Kempen als deskundigen. De relevante perceelgrens is gereconstrueerd door het kadaster (landmeter Chr. Leevendig). Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De deskundigen en de landmeter hebben mondeling verslag uitgebracht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. De vader van Frisch, A.G. Frisch, is eigenaar van een perceel grond van ongeveer 133 m², met woning en verdere opstallen, staande en gelegen te Soest***************. Frisch is huurster, althans gebruikster van bedoeld woonhuis c.a. 2. Elisabeth is eigenaar van een aangrenzend perceel grond van ongeveer 131 m², te Soest ****************. 3. De voortuinen van de hiervoor bedoelde percelen worden gescheiden door een schutting van ongeveer 2.35 meter hoog, die door de rechtsvoorganger van de vader van Frisch op eigen grond is opgetrokken. 4. Elisabeth heeft in haar voortuin, op respectievelijk (ongeveer) 30, 40 en 50 centimeter van genoemde schutting een drietal coniferen staan. Deze zijn al in de zeventiger jaren van de vorige eeuw geplant. Door wortel-ingroei is de bestrating in de voortuin van Frisch omhoog gekomen. Elisabeth is door de rechtsvoorganger van de vader van Frisch, evenals door Frisch zelf,

3 herhaaldelijk aangesproken op de daardoor veroorzaakte overlast, in het bijzonder de wortel-ingroei op het perceel van Frisch. Uiteindelijk heeft Elisabeth bedoelde coniferen ingrijpend getopt, waarna Frisch de haar kant uitgroeiende takken heeft afgezaagd. 5. De achtertuinen van de hiervoor bedoelde percelen worden eveneens gescheiden door een schutting, die wel op de erfgrens staat. Frisch heeft in of omstreeks 2010 een schuurtje in haar achtertuin laten plaatsen, met schuin aflopend dak, dat grenst aan de hiervoor bedoelde schutting. 6. Elisabeth heeft in haar achtertuin op ongeveer vijf meter van de hiervoor onder 5. bedoelde schutting sinds meer dan 20 jaar een hoge berkenboom staan. Aan de achterzijde van haar achtertuin, die grenst aan een gemeentelijk pad, heeft zij ook nog een haag, die deels over genoemd pad heen groeit. 7. Frisch heeft aan de achterzijde van haar tuin, tegen het hiervoor onder 5. bedoelde schuurtje, een lage schutting geplaatst, die eveneens grenst aan het daaraan gelegen gemeentelijke pad. Een persoon, die voor Elisabeth een klusje verrichtte, heeft daartegen uit boosheid staan schoppen en/of trappen, waardoor die schutting licht beschadigd raakte. Elisabeth heeft bedoelde persoon toen onmiddellijk weggestuurd. 8. Frisch heeft een drietal katten. Tot voor kort konden deze katten via een buitentrap van haar balkon naar de tuin en terug. Frisch heeft deze buitentrap echter verwijderd. 9. Binnen de gemeente Soest is de minimum afstand van bomen tot de erfgrens, zoals bedoeld in artikel 5:42 van het Burgerlijk Wetboek vastgesteld op 50 centimeter. Voor het vellen van houtopstanden, ongeacht hun stamomtrek, in privaat eigendom op percelen met een kavelgrootte van minder dan 175 m², die niet op de bomenkaart (lijst van beschermenswaardige bomen) is geen vergunning nodig. Geen van de hiervoor bedoelde bomen staat op die lijst. De vordering van Frisch. Frisch vordert kort gezegd verwijdering van de hiervoor bedoelde coniferen, met wortels en deugdelijk herstel van de bestrating in haar voortuin, evenals herstel van haar riool (zo nodig). Daarnaast wil Frisch dat Elisabeth haar hiervoor bedoelde berkenboom verwijdert en dat zij haar hiervoor onder 6. bedoelde haag, voor zover deze over het gemeentelijk pad uitsteekt, behoorlijk terugsnoeit en teruggesnoeid zal houden. Tenslotte wil Frisch dat Elisabeth de hiervoor onder 7.

4 bedoelde schutting op haar eigen kosten laat maken. De tegenvordering vordering van Elisabeth. Elisabeth vordert kort gezegd een verklaring voor recht dat, indien de dakrand van het hiervoor onder 5. bedoelde schuurtje over de erfgrens uitsteekt, dit onrechtmatig is, met een aanvullende verklaring voor recht dat de verjaring van haar recht om deze rechtsinbreuk te beëindigen door het instellen van de onderhavige procedure is gestuit en dat Elisabeth te allen tijde verwijdering van die overstekende dakrand mag eisen. Daarnaast wenst Elisabeth dat Frisch een loopplank aanlegt tussen het balkon van Frisch en de bestaande schutting, ten behoeve van de katten van Frisch. Standpunten van partijen. Het standpunt van Frisch komt, kort samengevat en voor zover thans van belang, op het volgende neer. Frisch ondervindt ernstige overlast van de hiervoor bedoelde begroeiïngen. De wortels van de coniferen vernielen haar bestrating, waardoor kinderen en bezoekers zich bezeren en beschadigt waarschijnlijk ook haar riool, dat nu verstopt is. De berkenboom veroorzaakt het hele jaar door veel afval in haar tuin en de haag groeit deels over het gemeentelijke pad heen, waardoor buren hinder ondervinden. Zij is geschokt door de moedwillige vernieling van haar schutting, waarvoor zij Elisabeth aansprakelijk houdt. Dat haar katten overlast zouden bezorgen aan Elisabeth kan Frisch niet beamen. Katten lopen nu eenmaal door andermans tuin en willen ook wel bij de buren naar binnen lopen, als daar wat voor hen is te halen. Het standpunt van Elisabeth komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Elisabeth stelt Frisch voldoende tegemoet te zijn gekomen door al een aantal coniferen te vellen en de overblijvende coniferen tot de helft in hoogte terug te snoeien. Zij wil die coniferen behouden vanwege hun schaduwwerking (auto in de schaduw parkeren). Elisabeth meent niet verplicht te zijn tot het vellen van die coniferen, omdat ze daar al langer dan 20 jaar staan, te weten ongeveer 50 jaar.

5 Elisabeth beklaagt zich erover, dat Frisch deze coniferen eigenmachtig zo heeft gesnoeid, dat dit neerkomt op vernieling. Het door de berkenboom afgeworpen afval is niet dusdanig, dat dit onrechtmatig zou zijn. Ook deze boom staat er al meer dan 20 jaar, overigens op 5 meter van de erfgrens. De haag wordt zo goed mogelijk door haar onderhouden. Frisch heeft met dat laatste overigens niets te maken, nu die haag grenst aan een gemeentelijk pad. Elisabeth betwist aansprakelijk te zijn voor de vernieling van de schutting. Zij wil overigens onverplicht best wat betalen voor herstel. Op haar beurt beklaagt Elisabeth zich over de katten van Frisch, die haar overlast bezorgen, nadat Frisch haar buitentrap heeft verwijderd. Dat de dakrand van het schuurtje iets oversteekt zit Elisabeth weliswaar thans niet erg dwars, maar zij wil haar rechten in deze veilig stellen. De kadastrale grensreconstructie. Uit de kadastrale grensreconstructie blijkt, dat de schutting in de achtertuin op de erfgrens is geplaatst en dat de dakrand, van het daar tegenaan gebouwde schuurtje, ongeveer 3 centimeter over de erfgrens uitsteekt. Verslag van de deskundigen. De deskundigen hebben voor zover thans van belang en kort samengevat het volgende laten weten: Van Leeuwen: er is geen sprake van wortel-ingroei of andere door de wortels van de coniferen veroorzaakte schade aan het riool van Frisch. Kempen: er is inderdaad sprake van wortel ingroei in de voortuin van Frisch, afkomstig van de coniferen in de voortuin van Elisabeth. Het gaat hier om waterzoekende wortels (geen stabiliteitswortels) die zonder problemen kunnen worden doorgesneden en verwijderd. Daarna kan de bestrating opnieuw worden gelegd. De coniferen zijn, voor zover er nog takken aanzitten, wel levensvatbaar, maar mooi worden ze niet meer.

6 Beoordeling van het geschil. De coniferen. Twee van de drie coniferen staan weliswaar te kort op de erfgrens, maar het recht om op die grond verwijdering te vorderen is al lang en breed verjaard. Het enkele feit, dat wortels van die coniferen op het perceel van Frisch ingroeien, is evenmin voldoende ernstig om in deze te mogen besluiten tot verplichte verwijdering. De enkele doorgroei van wortels op andermans perceel is op zichzelf immers niet onrechtmatig. Het is in beginsel aan de eigenaar van het betreffende buurperceel om dergelijke, op zijn perceel ingroeiende wortels. zelf te verwijderen. Frisch mag dat wettelijk gezien dan ook (artikel 5:44 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek). Onherstelbare schade aan die coniferen valt niet te duchten. Schade, toegebracht door dergelijke ingroeiende wortels, moet voor rekening van Frisch blijven. Dat zou alleen anders zijn, als de aard, ernst en duur van deze wortel ingroei dusdanig is, dat Elisabeth daaraan volgens de maatschappelijke zorgvuldigheidseisen, die buren ten opzichte van elkaar in acht hebben te nemen, iets had moeten doen, doch dat onterecht heeft nagelaten, waarna schade is opgetreden. Daarvan is geen sprake. Dat Frisch haar bestrating recht moet trekken is niet ongebruikelijk. Van schade aan het riool is niet gebleken. Wat anders is, dat de aanblik die de (feitelijk vernielde) coniferen thans bieden zo vreselijk is, dat gesproken moet worden van een situatie die ernstig in strijd komt met de redelijke eisen van welstand, die in deze straat mogen worden gesteld. Daaraan draagt overigens ook de schutting in de voortuin bij, die hoogstwaarschijnlijk al niet voldoet aan de publiekrechtelijke regels in deze maar ook overigens ernstig afbreuk doet aan het vooraanzicht. Het komt de rijdende rechter dan ook redelijk voor, dat Elisabeth de coniferen verwijdert en dat Frisch de schutting verwijdert. Omdat Frisch aanmerkelijk heeft bijgedragen aan het vernielen van de coniferen, is het redelijk dat zij bijdraagt in de kosten van verwijdering, alles zoals hierna te bepalen. De berkenboom. De berkenboom staat ruim voldoende van de erfgrens met Frisch vandaan. Er is geen wettelijke reden te bedenken, waarom die berkenboom weg zou moeten. Deze boom levert ongetwijfeld hinder op voor Frisch, maar nu het daarbij

7 (hoofdzakelijk) gaat om boomafval, is geen sprake van onrechtmatige hinder. Buren hebben dergelijke hinder nu eenmaal van elkaar te accepteren. De haag. Nu de haag in de achtertuin van Elisabeth grenst aan gemeentegrond, althans niet aan grond van Frisch, valt niet in te zien welk in rechte te respecteren belang Frisch heeft bij het snoeien van die haag. Het is de gemeente als eigenaar van het pad, die in deze als belanghebbende is aan te merken. Als Frisch overlast ondervindt van die haag dient zij zich tot de gemeente te wenden. De dakrand. Gesteld noch gebleken is dat de door het kadaster gereconstrueerde erfgrens tussen de percelen van partijen niet overeenkomt met de werkelijke eigendomsverhoudingen, zodat ook de rijdende rechter deze kadastrale grens tot uitgangspunt neemt. Gebleken is dat de dakrand van het schuurtje van Frisch ongeveer 3 centimeter over deze erfgrens uitsteekt, wat ten opzichte van Elisabeth onrechtmatig is. De tegenvordering van Elisabeth, die in dit verband slechts strekt tot het vaststellen van deze onrechtmatigheid, is daarom toewijsbaar. Elisabeth vordert geen verwijdering, zodat de rijdende rechter niet toekomt aan de mogelijke toepasselijkheid van artikel 5.54 van het Burgerlijk Wetboek. De vordering van Elisabeth tot opheffing van deze onrechtmatige toestand beloopt ingevolge artikel 3:106 van het Burgerlijk Wetboek twintig jaar. Deze termijn is begonnen op het moment dat het schuurtje is gebouwd, te weten in Het is juist dat deze verjaring wordt gestuit door een handeling, strekkende tot verkrijging van een bindend advies, op voorwaarden zoals nader omschreven in artikel 3:316 lid 3 van het Burgerlijk Wetboek. De rijdende rechter stelt vast, dat aan deze voorwaarden is voldaan, zodat de verjaring van de hier bedoelde vordering inderdaad is gestuit en wel per datum ondertekening van de bindend advies overeenkomst in deze zaak door beide partijen op 3 november Dat betekent dat vanaf 4 november 2014 een nieuwe verjaringstermijn is gaan lopen. Indien Elisabeth gedurende die verjaringstermijn alsnog verwijdering wenst van die dakrand, zal alsnog aan de orde komen of dit niet neerkomt op misbruik van recht, althans of niet alsnog toepassing gegeven moet worden aan genoemd artikel 5:54 van het Burgerlijk Wetboek.

8 De katten. Naar hedendaagse rechtsopvattingen mogen mensen een beperkt aantal katten als huisdier houden en buiten vrij laten rondlopen. Indien een grondeigenaar geen vreemde katten in zijn tuin wil toelaten, mag hij dat met geoorloofde middelen voorkomen. Van de eigenaar van die katten mag echter in de regel niet worden gevergd, dat hij voorkomt dat zijn hun huisdier andermans tuin betreedt. Een uitzondering op die regel moet echter worden aanvaard, indien de betreffende katten door hun aantal en/of hun gedrag dusdanige overlast aan derden bezorgen, dat die daar in redelijkheid geen genoegen meer mee hoeven te nemen. Niet gebleken is dat een dergelijk geval zich in deze voordoet. Daartoe is in elk geval onvoldoende gesteld. Alleen al daarom kan niet van Frisch worden gevergd dat zij een verbinding maakt tussen haar balkon en haar tuin voor de katten, nog daargelaten of dat enig gunstig effect zou hebben op het mijden door die katten van de tuin van Elisabeth. De schutting aan de achterzijde. Het spreekt voor zich dat het niet is toegestaan om andermans schutting kapot te trappen. Elisabeth heeft zich daaraan echter niet schuldig gemaakt, zodat niet valt in te zien waarom zij daarvoor aansprakelijk zou zijn. Het enkele feit, dat die schade is toegebracht door een persoon die toen voor haar werkte, is daartoe in elk geval onvoldoende grond. Gesteld noch gebleken is dat zich in deze de situatie voordeed, zoals bedoeld in de artikelen 6:170 of 172 van het Burgerlijk Wetboek, zoals deze wetsbepalingen in de rechtspraak worden uitgelegd. Frisch zal zich voor deze schade dus tot de betreffende persoon moeten wenden. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. De in deze procedure bedoelde coniferen moeten binnen drie maanden na vandaag

9 door Elisabeth worden verwijderd. Frisch moet voor de helft bijdragen in de kosten daarvan. De in deze procedure bedoelde schutting in de voortuin van Frisch moet binnen drie maanden na vandaag door Frisch op eigen kosten worden verwijderd. Indien partijen, of een van hen, niet tijdig voldoet aan de voorgaande verwijderingsplicht, verbeurt zij een zonder aanmaning opeisbare boete van 50,- - per dag aan de tegenpartij, met een maximum van ,--. Indien Frisch niet binnen veertien dagen na ontvangst van de rekening haar deel betaalt voor het verwijderen van de coniferen, is zij over het verschuldigde bedrag zonder verdere aanmaning de wettelijke rente verschuldigd, vanaf de factuurdatum. Voor recht wordt verklaard dat de dakrand van het in deze procedure bedoelde schuurtje ongeveer 3 centimeter over de erfgrens uitsteekt en dat dit onrechtmatig is. Voor recht wordt verder verklaard, dat de verjaring van de vordering tot verwijdering daarvan op 3 november 2014 is gestuit en op 4 november 2014 opnieuw is gaan lopen (verjaringstermijn 20 jaar). Het over en weer meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zeist op 29 januari Bindend Adviseur Secretaris mr F.M. Visser mr C.M. Sharif