Clubavond 23 mei 2008 / Wedstrijd Chimay Blauw kloon

Transcriptie

1 Clubavond 23 mei 2008 / Wedstrijd Chimay Blauw kloon De felbegeerde wisseltrofee Op een heerlijk zonnige 23 e mei kwamen we bij elkaar voor de laatste verenigingsavond vóór het zomerreces. De avond begon lekker gemoedelijk en langzaam. Omdat Jos de clubavond graag wilde bijwonen moest hij door bereidwillige mede clubleden van zijn schip afgehaald worden, waarmee hij in Leeuwarden lag aangemeerd terwijl zijn echtgenote zich met de Trans-Siberië Express naar Peking liet vervoeren. Om kwart over acht had zich zo langzamerhand een klein gezelschapje verzameld voor de ingang van het vergaderlokaal, in afwachting van de de kaaihâlder. Nu was het voorwaar geen straf om nog even een kwartiertje in het lentezonnetje buiten te staan keuvelen. Ruim vijftien minuten na achten kwam de auto met het voltallige bestuur voorrijden, als een soort raad van elf, die plechtstatig zijn intrede deed. Zoals gewoonlijk werd er voorafgaand aan de eigenlijke vergadering het een en ander aan ideeën en ervaringen uitgewisseld. Vooral de ervaringen met het brouwen van ons clubrecept van de Chimay Blauw kloon waren zeer divers. De diverse leden bleken bij dit recept zeer verschillende

2 uitkomsten van het SG te hebben. Jos spande met zijn verhaal werkelijk de kroon. Na een volgens zijn zeggen geheel normaal verlopen brouwproces startte hij de vergisting met een voor een dergelijk zwaar bier adequate gist bij 1076 (als ik het goed heb onthouden, kan ook iets hoger zijn geweest) om vervolgens de vergisting volkomen te zien doodvallen bij Het vervolg van zijn verhaal De Gouden Standaard rechtvaardigt zijn beslissing om dit bier uiteindelijk niet in te zenden. Het geheel werd met water verdund, suiker in grote hoeveelheden toegevoegd en de boel opnieuw aan het gisten gebracht. Na betrekkelijk korte tijd stond de teller op 1004 (!). Vanwege de natuurlijk niet meer geheel voldoende hopgift werd bij Dries nog wat geïsomeriseerd hopextract gescoord, zodat er uiteindelijk in plaats van de geplande 24 liter quadrupel een volume van 50 liter van een wat dunne biersoort restte, die in geen enkel boekje te vinden is. Ik drink het zelf wel op, verzuchtte onze Jos. In een iets goedaardiger vorm werd het brouwsel van ondertekende door een soortgelijk fenomeen getroffen. Na een aantal weken vergisten bij ongeveer 21 graden werd de zaak gebotteld, waarbij opviel dat het bier nog erg wild schuimde tijdens het hevelen. Toch te vroeg gebotteld? De vrees bestond, dat er bommetjes in de kelder kwamen te staan. Door het wilde schuimen was de vulhoogte ook niet fraai. Het niveau kwam uit op minimaal een centimeter of zeven onder de kroondop. Na een paar weken toch maar voorzichtig eens een flesje geproefd. Wat bleek: geen gesis, geen druk, nul koolzuur. De vergisting was volstrekt stilgevallen. De suiker nagift was door de gistcellen gelaten voor wat hij was. De reparatie truc bestond uit het maken van twee liter van een goede nieuwe giststarter, waarna alle flesjes werden geopend om ze een infuus met deze starter te geven. Hierna moesten de flesjes als de wiedeweerga weer gesloten worden. Het liefst zou je bij deze actie het bier goed koel hebben om zo weinig mogelijk CO2 te verliezen, maar om de gist niet een te grote temperatuurschok te bezorgen moest e.e.a. toch wel bij

3 kamertemperatuur. Het resultaat bleek wonderwel heel behoorlijk. Zie ook ( * ) het vervolg van dit artikeltje. Hans noemde nog even de eenvoudige truc om zelf gist op te kweken vanuit een flesje met depot, met appelsap en moutextract. Is ook op het internet te vinden. Door bijna iedereen werd het toch wel als een leuke eenvoudige manier van gist opkweken gezien. Tijdens de eigenlijke vergadering poogde onze voorzitter ideeën te verzamelen voor de invulling van de clubavonden van het seizoen 2008/2009. (Opmerking van Gerrit: Hebben we nog niet weer een jubileum?? ). Uiteindelijk ligt de agenda voor een aantal clubavonden al redelijk vast: in september bespreken we de vakantie bieren, in december is er de wedstrijd C+D bieren, in april is er onze studiereis, in mei is er de wedstrijd categorie A+B (dan wel een kloonbier), in februari is er de jaarvergadering. Aanvullend werd nog het volgende voorgesteld: een lezing over gist opkweken (Hans zal bij een potentiële spreker zijn voelhorens uitsteken); een bierproefavond, dan wel blindproefavond. Het thema zou bijvoorbeeld zure bieren kunnen zijn. Jos was hier wel voor te porren, begreep ik. Een ander thema zou kunnen zijn extreme bieren. Na de ALV van februari is er nog wel ruimte voor een proeverij. Voorzitter Hans vroeg iedereen om wanneer hij of zij (hoewel..., waar blijven onze vrouwelijke leden?), een technisch snufje had of een zelfbedachte oplossing voor een technisch probleem, hoe klein misschien ook, dit dan mee te willen nemen naar de clubavond, opdat een ieder er wat van kan leren. Johannes haakte hier gelijk op in met de mededeling dat hij een maisch automaat had geconstrueerd op basis van een temperatuurmeting in de maisch en een aan- en uitschakelaar. We wachten zijn demonstratie in spanning af.. Fons kwam met het idee om door de leden van De Koperen Tsjettel een eenvoudig bier te laten maken op basis van moutextract, waarbij een ieder dan een verschillende hopsoort zou dienen toe te voegen. Dit om (letterlijk:) proefondervindelijk vast te kunnen stellen wat de smaakbijdrage van het soort hop in een brouwsel is. Mogelijkerwijs zouden we zoiets dan in januari kunnen gaan proeven. Hans gaf aan dat hij zich over een recept zou gaan buigen.

4 Na een korte pauze, waarin steward Gerrit de bieren achter de schermen klaar zette, opdat we echt blind konden proeven, gingen we van start voor het keuren van een zevental Chimay Blauw klonen, met steeds een glas referentiebier in de aanslag, opdat er vergeleken kon worden. Voor wie het nog niet weet: de Chimay Blauw staat in de boekjes, nochtans bij Derek Walsh, als een quadrupel, en dat was te merken. Het gesprek over de biertjes werd gaandeweg losser en minder gestructureerd. Er waren maar liefst 7 bieren te keuren, wat niet gering is voor zo n kleine vereniging. Hans vulde de formulieren in na plenaire discussie over het gekeurde bier. Na een biertje of zes glunderde hij met opkrullende snor: Je wordt wel erg ad rem na een biertje of twee, en vol goede moed waagden we ons aan het laatste bier. Dachten we, tenminste. Niemand had in de gaten, dat onze steward er een achtste bier tussendoor mikte, de Belfast. Dat is in ieder geval één lid wat voor royement in aanmerking komt. Opvallend was bij de keuring, dat alle bieren qua eerste presentatie (kleur, schuimkraag) bijzonder dicht bij het origineel zaten. Qua geur en smaak, maar ook mondgevoel en afdronk, waren er wel heel grote verschillen. Hierin was ook weer opvallend, dat, alhoewel bieren soms nogal afweken van het referentiebier, er zeer weinig echte brouwfouten waren te vinden. Gemiddeld genomen hadden we goede tot zeer goede bieren voor ons.

5 Vergelijking met het referentiemodel was echter bepalend voor de punten, zodat goede bieren soms toch een lage score kregen. Het puntental varieerde van 41 (een veel te vroeg gebotteld bier) tot 88 tot de terechte winnaar. Tijdens de keuring was er één bier wat er echt uitsprong, en wat bij de aanwezigen opmerkingen ontlokte als dit is em en deze moet winnen. Dit bier heeft uiteraard ook gewonnen. De volledige uitslag was als volgt: Klassering Brouwer Punten 1 Fons Michielsen 88 2 Jan Sikkens ( * ) 82 3 Fons Michielsen 74 3 Jan Sikkens 74 5 Brouwerij Gerda 63 6 Johannes vanschepen 60 7 Belfast 47 8 Hans Warning 41 Opmerkingen bij deze uitslag: Het bier van Johannes van Schepen was een bier wat qua recept wat afweek, omdat het op basis van moutextract was gemaakt De Belfast is een commercieel bier (tenminste... ) Brouwerij Gerda wordt gevormd door Gert Wiegman en David Visser. Het bier van Hans Warning was te vroeg gebotteld en eigenlijk nog te jong. Hulde voor Hans dat hij het toch aandurfde om in te zenden. Alle niet vergiste suikers zorgen dus toch voor een geheel ander smaakpalet. Als aanjager van de discussie na de keuring fungeerde het biertje wat ondergetekende had ingeleverd met als resultaat een ex aequo klassering op de derde plaats met 74 punten. Dit betrof een authentiek Chimay Blauw biertje, wat flink gekoeld was overgeheveld in euroflesjes. De voorzitter mompelde gelijk iets van niet te vertrouwen en royement

6 (nummer twee deze avond). Eigenlijk zou het niet van het origineel te onderscheiden moeten zijn, maar ook nadat de herkomst van het bier duidelijk was gemaakt, en een ieder nog eens de gelegenheid had gehad met deze voorkennis gewapend het bier opnieuw te proeven bleef men eendrachtig van mening dat bier duidelijk achterbleef bij het origineel, zeker qua schuimkraag, maar ook de geur, smaak en afdronk waren anders. Kennelijk was er bij het overhevelen zoveel CO2 verloren gegaan, dat niet allen de schuimkraag maar ook de geur- en smaakbeleving hierdoor achteruit waren gegaan. Een leerzaam experiment, dat toch wel. Uiteindelijk en ondanks al dit gedol, hebben we in Fons toch weer een waardig clubkampioen met een voortreffelijk bier. Helaas doet het om simpele administratieve redenen niet mee op het ONK, waar overigens in categorie E slechts 20 bieren waren ingezonden. Spijtig, want een goede klassering had er zeker ingezeten. Fons Michielsen neemt de felicitaties en de trofee in ontvangst uit handen van voorzitter Hans Warning. Een terechte winnaar. Jan Sikkens