Eerste Boek. Algemene bepalingen

Transcriptie

1 (Tekst geldend p: ) Wet van 3 maart 1881 Wij WILLEM III, bij de gratie Gds, Kning der Nederlanden, Prins van Oranje- Nassau, Grt-Hertg van Luxemburg, enz., enz., enz. Allen, die deze zullen zien f hren lezen, salut! den te weten: Alz Wij in verweging genmen hebben, dat het ndzakelijk is een nieuw Wetbek van Strafrecht vast te stellen; Z is het, dat Wij, den Raad van State gehrd en met gemeen verleg der Staten-Generaal, hebben gedgevnden en verstaan, gelijk Wij gedvinden en verstaan bij deze, vast te stellen de navlgende bepalingen, welke zullen uitmaken het Wetbek van Strafrecht. Eerste Bek. Algemene bepalingen Titel I. Omvang van de werking van de strafwet Artikel 1 1. Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan vrafgegane wettelijke strafbepaling. 2. Bij verandering in de wetgeving na het tijdstip waarp het feit begaan is, wrden de vr de verdachte gunstigste bepalingen tegepast. Artikel 2 De Nederlandse strafwet is tepasselijk p ieder die zich in Nederland aan enig strafbaar feit schuldig maakt. Artikel 3 De Nederlandse strafwet is tepasselijk p ieder die zich buiten Nederland aan brd van een Nederlands vaartuig f luchtvaartuig aan enig strafbaar feit schuldig maakt. Artikel 4 De Nederlandse strafwet is tepasselijk p ieder die zich buiten Nederland schuldig maakt: a. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 92 tt en met 96, 97a, 98 tt en met 98c, 105 en 108 tt en met 110;

2 b. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 131 tt en met 134 en 189, indien het strafbare feit f het misdrijf waarvan in die artikelen wrdt gesprken, een misdrijf is als nder a bedeld; c. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 208 tt en met 214 en 216 tt en met 223; d. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 225 tt en met 227b en 232 indien het strafbare feit is gepleegd tegen een Nederlandse verheidsinstelling; e. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 381 tt en met 385b, 409 en 410 f aan de vertreding mschreven in artikel 446a; f. aan het misdrijf mschreven in artikel 207a. Artikel 5 1. De Nederlandse strafwet is tepasselijk p een ieder die zich buiten Nederland schuldig maakt aan een misdrijf tegen een Nederlander, een Nederlandse ambtenaar, een Nederlands vertuig, vaartuig f luchtvaartuig, vr zver p dit feit naar de wettelijke mschrijving een gevangenisstraf van ten minste acht jaren is gesteld en daarp dr de wet van het land waar het begaan is, straf is gesteld. 2. Met een Nederlander wrdt vr de tepassing van het eerste lid gelijkgesteld de vreemdeling die in Nederland een vaste wn- f verblijfplaats heeft. Artikel 6 1. De Nederlandse strafwet is tepasselijk p een ieder die zich buiten Nederland schuldig maakt aan een feit vr zver een bij algemene maatregel van bestuur aangewezen verdrag f besluit van een vlkenrechtelijke rganisatie tt het vestigen van rechtsmacht ver dat feit verplicht. 2. In de algemene maatregel van bestuur, bedeld in het eerste lid, wrden de feiten mschreven met betrekking tt welke de bij de maatregel aangewezen verdragen en besluiten van vlkenrechtelijke rganisaties tt de vestiging van rechtsmacht verplichten. Artikel 7 1. De Nederlandse strafwet is tepasselijk p de Nederlander die zich buiten Nederland schuldig maakt aan een feit dat dr de Nederlandse strafwet als misdrijf wrdt beschuwd en waarp dr de wet van het land waar het begaan is, straf is gesteld. 2. De Nederlandse strafwet is vrts tepasselijk p de Nederlander die zich buiten Nederland schuldig maakt: a. aan een van de misdrijven mschreven in de Titels I en II van het Tweede Bek en in de artikelen 192a tt en met 192c, 197a tt en met 197c, 206, 237, 272 en 273;

3 b. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 177, 177a, 178, 180, 189, 200, 285a en 361, vr zver het feit gericht is tegen de rechtspleging van het Internatinaal Strafhf; c. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 240b en 242 tt en met 250; d. aan een van de misdrijven mschreven in de artikelen 300 tt en met 303, vr zver het feit plevert genitale verminking van een persn van het vruwelijke geslacht die de leeftijd van achttien jaren ng niet heeft bereikt; e. aan het misdrijf mschreven in artikel Met een Nederlander wrdt vr de tepassing van het eerste en het tweede lid, nder b tt en met e, gelijkgesteld de vreemdeling die na het plegen van het feit Nederlander wrdt alsmede, vr de tepassing van het eerste en tweede lid, de vreemdeling die in Nederland een vaste wn- f verblijfplaats heeft. Artikel 8 De Nederlandse strafwet is tepasselijk p de Nederlandse ambtenaar die zich buiten Nederland schuldig maakt aan een van de misdrijven mschreven in Titel XXVIII van het Tweede Bek. Artikel 8a De Nederlandse strafwet is tepasselijk p de schipper en pvarenden van een Nederlands vaartuig die zich buiten Nederland, k buiten brd, schuldig maken aan een van de strafbare feiten mschreven in Titel XXIX van het Tweede Bek en Titel IX van het Derde Bek. Artikel 8b 1. De Nederlandse strafwet is tepasselijk p een ieder tegen wie de strafvervlging dr Nederland van een vreemde staat is vergenmen p grnd van een verdrag waaruit de bevegdheid tt strafvervlging vr Nederland vlgt. 2. De Nederlandse strafwet is tepasselijk p een ieder tegen wie de strafvervlging dr het Nederlands penbaar ministerie is vergenmen p grnd van een daarte strekkend verzek van het penbaar ministerie van Bnaire, Sint Eustatius en Saba. 3. De Nederlandse strafwet is vrts tepasselijk p een ieder wiens uitlevering ter zake van een terrristisch misdrijf dan wel een misdrijf ter vrbereiding f vergemakkelijking van een terrristisch misdrijf ntelaatbaar is verklaard, afgewezen f geweigerd. 4. De Nederlandse strafwet is vrts tepasselijk p een ieder tegen wie de strafvervlging dr Nederland is vergenmen p verzek van een krachtens verdrag f besluit van een dr een vlkenrechtelijke rganisatie ingesteld internatinaal gerecht.

4 Artikel 8c De Nederlandse strafwet is tepasselijk p de vreemdeling die zich buiten Nederland schuldig maakt aan een misdrijf waarp naar de wettelijke mschrijving een gevangenisstraf van ten minste acht jaren is gesteld, indien deze vreemdeling zich in Nederland bevindt en: a. uitlevering ter zake van dit misdrijf is geweigerd p een grnd die niet tevens inhudt dat naar Nederlands recht geen vervlging kan plaatshebben, f b. uitlevering ter zake van dit misdrijf wegens het ntbreken van een verdragsrelatie niet mgelijk is, vr zver p het feit dr de wet van het land waar het begaan is, straf is gesteld. Artikel 8d De tepasselijkheid van de artikelen 2 tt en met 8c wrdt beperkt dr de uitznderingen in het vlkenrecht erkend. Titel II. Straffen Artikel 9 1. De straffen zijn: a. hfdstraffen: 1. gevangenisstraf; 2. hechtenis; 3. taakstraf; 4. geldbete; b. bijkmende straffen: 1. ntzetting van bepaalde rechten; 2. verbeurdverklaring; 3. penbaarmaking van de rechterlijke uitspraak. 2. Ten aanzien van misdrijven die wrden bedreigd met een vrijheidsstraf f een geldbete f ten aanzien van vertredingen die wrden bedreigd met een vrijheidsstraf kan, behudens in bij de wet bepaalde gevallen, in plaats daarvan een taakstraf wrden pgelegd. 3. In het geval gevangenisstraf, hechtenis, vervangende hechtenis daarnder niet begrepen, f een taakstraf wrdt pgelegd, kan tevens een geldbete wrden pgelegd. 4. In geval van verrdeling tt gevangenisstraf f tt hechtenis, vervangende hechtenis daarnder niet begrepen, waarvan het nvrwaardelijk ten uitver te leggen deel ten hgste zes maanden bedraagt, kan de rechter tevens een taakstraf pleggen. 5. Een bijkmende straf kan, in de gevallen waarin de wet haar plegging telaat, zwel afznderlijk als te zamen met hfdstraffen en met andere bijkmende straffen wrden pgelegd.

5 Artikel 9a Indien de rechter dit raadzaam acht in verband met de geringe ernst van het feit, de persnlijkheid van de dader f de mstandigheden waarnder het feit is begaan, dan wel die zich nadien hebben vrgedaan, kan hij in het vnnis bepalen dat geen straf f maatregel zal wrden pgelegd. Artikel De gevangenisstraf is levenslang f tijdelijk. 2. De duur van de tijdelijke gevangenisstraf is ten minste een dag en ten hgste achttien jaren. 3. Zij kan vr ten hgste dertig achtereenvlgende jaren wrden pgelegd in de gevallen waarin p het misdrijf levenslange en tijdelijke gevangenisstraf ter keuze van de rechter zijn gesteld, en in die waarin wegens strafverhging ter zake van samenlp van misdrijven, terrristische misdrijven, herhaling van misdrijf f het bepaalde bij artikel 44, de tijd van achttien jaren wrdt verschreden. 4. Zij kan in geen geval de tijd van dertig jaren te bven gaan. Artikel 11 Bij f krachtens wet wrden regels gesteld ten aanzien van de tenuitverlegging van vrijheidsstraffen en vrijheidsbenemende maatregelen. Deze regels betreffen in elk geval: a. de aanwijzing en de bestemming van inrichtingen bestemd vr deze tenuitverlegging; b. de selectie van de persnen ten aanzien van wie de tenuitverlegging van de vrnemde straffen en maatregelen plaatsvindt vr de inrichtingen; c. het beheer van de inrichtingen en het tezicht daarp; d. het regime in de inrichtingen; e. gevallen waarin en de wijze waarp beperkingen p de grndrechten van de nder b mschreven persnen plaats kan vinden; f. de rechtsgang vr de nder b mschreven persnen aangaande hun rakende beslissingen het regime van de inrichting betreffende alsmede aangaande hun betreffende beslissingen tt plaatsing en verplaatsing. Artikel 12 [Vervallen per ] Artikel 12a [Vervallen per ] Artikel Een verrdeelde tt gevangenisstraf die wegens de gebrekkige ntwikkeling f ziekelijke strnis van zijn geestvermgens daarvr in

6 aanmerking kmt, kan wrden geplaatst in een justitiële inrichting vr verpleging van ter beschikking gestelden; de artikelen 37c, 37d en 37e zijn in dat geval van vereenkmstige tepassing. 2. Indien een verrdeelde tt gevangenisstraf tevens de maatregel van terbeschikkingstelling met bevel tt verpleging van verheidswege is pgelegd, wrdt p regelmatige tijdstippen berdeeld f de verrdeelde dient te wrden geplaatst in een justitiële inrichting vr verpleging van ter beschikking gestelden. Bij f krachtens algemene maatregel van bestuur wrden nadere regels gegeven mtrent deze berdeling. Deze regels betreffen in elk geval de frequentie van de berdelingen, de te vlgen prcedure, waarnder de advisering dr gedragsdeskundigen, en de wijze waarp de berdelingen dienen plaats te vinden. 3. De plaatsing ingevlge het eerste lid en de beëindiging daarvan geschieden vlgens regels, bij algemene maatregel van bestuur te stellen, p last van de Minister van Justitie, gegeven na een met redenen mkleed, gedagtekend en ndertekend advies van ten minste twee gedragsdeskundigen van verschillende disciplines - waarnder een psychiater - die de betrkkene hebben nderzcht. Zdanig advies dient dr de gedragsdeskundigen gezamenlijk dan wel dr ieder van hen afznderlijk te zijn uitgebracht. 4. Tegen de beslissing tt plaatsing, de beslissing tt beëindiging daarvan en de beslissing tt niet plaatsing in afwijking van het advies van de rechter vereenkmstig het bepaalde in artikel 37b, tweede lid, kan de verrdeelde binnen vier weken nadat die beslissing aan hem is medegedeeld berep instellen bij de Raad vr strafrechtstepassing en jeugdbescherming. Het bepaalde in Hfdstuk XVI van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden is van vereenkmstige tepassing. 5. De verplaatsing en het berep daartegen van de verrdeelden geschieden vereenkmstig de regels die van tepassing zijn p de verplaatsing en het berep daartegen van ter beschikking gestelden ten aanzien van wie een bevel tt verpleging van verheidswege als bedeld in artikel 37b f 38c is gegeven. Artikel 13a [Vervallen per ] Artikel 13b [Vervallen per ] Artikel 13c [Vervallen per ] Artikel 13d [Vervallen per ] Artikel 14 [Vervallen per ] Artikel 14a 1. In geval van verrdeling tt gevangenisstraf van ten hgste twee jaren, tt hechtenis, vervangende hechtenis daarnder niet begrepen, tt

7 taakstraf f tt geldbete, kan de rechter bepalen dat de straf f een gedeelte daarvan niet zal wrden tenuitvergelegd. 2. Ingeval van verrdeling tt gevangenisstraf van meer dan twee jaren en ten hgste vier jaren kan de rechter bepalen dat een gedeelte van de straf, tt ten hgste twee jaren, niet zal wrden tenuitvergelegd. 3. De rechter kan vrts bepalen dat pgelegde bijkmende straffen geheel f gedeeltelijk niet zullen wrden tenuitvergelegd. Artikel 14b 1. De rechter die bepaalt dat een dr hem pgelegde straf geheel f gedeeltelijk niet zal wrden tenuitvergelegd, stelt daarbij een preftijd vast. 2. De preftijd bedraagt ten hgste drie jaren. De preftijd kan ten hgste tien jaren bedragen indien er ernstig rekening mee met wrden gehuden dat de verrdeelde wederm een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen f gevaar verrzaakt vr de naantastbaarheid van het lichaam van een f meer persnen. 3. De preftijd kan eveneens ten hgste tien jaren bedragen indien er ernstig rekening mee met wrden gehuden dat de verrdeelde wederm een misdrijf zal begaan dat de gezndheid f het welzijn van een f meer dieren benadeelt. Onder het benadelen van de gezndheid f het welzijn van een dier wrdt vr de tepassing van dit artikel mede begrepen het misdrijf, bedeld in de artikelen 254 en 254a. 4. De preftijd gaat in: a. indien een kennisgeving als bedeld in artikel 366a, eerste en tweede lid, van het Wetbek van Strafvrdering is uitgereikt f tegeznden, p de vijftiende dag nadat de einduitspraak is gedaan, tenzij dr de tijdige aanwending van een rechtsmiddel het vnnis f arrest niet nherrepelijk is gewrden; b. indien een kennisgeving als bedeld in artikel 366a, derde lid, van het Wetbek van Strafvrdering met wrden betekend, p de vijftiende dag na die betekening, tenzij dr de tijdige aanwending van een rechtsmiddel het vnnis f arrest niet nherrepelijk is gewrden; c. indien de rechter een bevel als bedeld in artikel 14e, eerste lid, heeft gegeven, p de dag van de einduitspraak. 5. De preftijd lpt niet gedurende de tijd dat de verrdeelde rechtens zijn vrijheid is ntnmen. Artikel 14c 1. Tepassing van artikel 14a geschiedt nder de algemene vrwaarden dat: a. de verrdeelde zich vr het einde van de preftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit, en

8 b. de verrdeelde, vr zver aan de tepassing van artikel 14a bijzndere vrwaarden als bedeld in het tweede lid zijn gesteld: 1. ten beheve van het vaststellen van zijn identiteit medewerking verleent aan het nemen van een f meer vingerafdrukken f een identiteitsbewijs als bedeld in artikel 1 van de Wet p de identificatieplicht ter inzage aanbiedt; en 2. medewerking verleent aan het reclasseringstezicht, bedeld in artikel 14d, tweede lid, de medewerking aan huisbezeken daarnder begrepen. 2. Bij tepassing van artikel 14a kunnen vrts de vlgende bijzndere vrwaarden wrden gesteld, waaraan de verrdeelde gedurende de preftijd, f een bij de verrdeling te bepalen gedeelte daarvan, dan wel binnen een dr de rechter te bepalen termijn, ten hgste gelijk aan de preftijd, heeft te vlden: 1. gehele f gedeeltelijke vergeding van de dr het strafbare feit verrzaakte schade; 2. geheel f gedeeltelijk herstel van de dr het strafbare feit verrzaakte schade; 3. strting van een dr de rechter vast te stellen waarbrgsm, ten hgste gelijk aan het verschil tussen het maximum van de geldbete die vr het feit kan wrden pgelegd en de pgelegde bete; 4. strting van een dr de rechter vast te stellen geldbedrag in het schadefnds geweldsmisdrijven f ten gunste van een instelling die zich ten del stelt belangen van slachtffers van strafbare feiten te behartigen. Het bedrag kan niet hger zijn dan de geldbete die ten hgste vr het strafbare feit kan wrden pgelegd; 5. een verbd cntact te leggen f te laten leggen met bepaalde persnen f instellingen; 6. een verbd zich p f in de directe mgeving van een bepaalde lcatie te bevinden; 7. een verplichting p bepaalde tijdstippen f gedurende een bepaalde peride p een bepaalde lcatie aanwezig te zijn; 8. een verplichting zich p bepaalde tijdstippen te melden bij een bepaalde instantie; 9. een verbd p het gebruik van verdvende middelen f alchl en de verplichting ten beheve van de naleving van dit verbd mee te werken aan blednderzek f urinenderzek; 10. pneming van de verrdeelde in een zrginstelling; 11. een verplichting zich nder behandeling te stellen van een deskundige f zrginstelling; 12. het verblijven in een instelling vr begeleid wnen f maatschappelijke pvang; 13. het deelnemen aan een gedragsinterventie;

9 14. andere vrwaarden, het gedrag van de verrdeelde betreffende. 3. Aan een bijzndere vrwaarde kan elektrnisch tezicht wrden verbnden. 4. Bij het stellen van één van de bijzndere vrwaarden genemd in het tweede lid, nder 3 en 4, vinden de artikelen 23, eerste en tweede lid, en 24 vereenkmstige tepassing. Artikel 14d 1. Met het tezicht p de naleving van de vrwaarden is het penbaar ministerie belast. 2. De rechter kan aan een krachtens algemene maatregel van bestuur aangewezen reclasseringsinstelling pdracht geven tezicht te huden p de naleving van de vrwaarden en de verrdeelde ten beheve daarvan te begeleiden. Bij het huden van tezicht p de naleving van de vrwaarden stelt de reclasseringsinstelling de identiteit van de verrdeelde vast p de wijze, bedeld in artikel 27a, eerste lid, eerste vlzin, en tweede lid, van het Wetbek van Strafvrdering. Indien een vrwaarde niet wrdt nageleefd, det de reclasseringsinstelling daarvan nverwijld melding aan het penbaar ministerie. 3. Bij f krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels wrden gesteld mtrent het uit te efenen tezicht. Artikel 14e 1. De rechter kan bij zijn uitspraak, ambtshalve f p vrdering van het penbaar ministerie, bevelen dat de p grnd van artikel 14c gestelde vrwaarden en het p grnd van artikel 14d uit te efenen tezicht, dadelijk uitverbaar zijn, indien er ernstig rekening mee met wrden gehuden dat de verrdeelde wederm een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen f gevaar verrzaakt vr de naantastbaarheid van het lichaam van een f meer persnen. 2. Het bevel, bedeld in het eerste lid, kan dr de rechter die kennisneemt van het hger berep, ambtshalve, p verzek van de verrdeelde f p vrdering van het penbaar ministerie, wrden pgeheven. Artikel 14f 1. De rechter die de vrwaarde heeft gesteld kan hetzij na de ntvangst van een vrdering van het penbaar ministerie, hetzij p verzek van de verrdeelde de preftijd verkrten f deze éénmaal verlengen. De verlenging geschiedt met ten hgste twee jaren. 2. Evenz kan de in het eerste lid bedelde rechter gedurende de preftijd f gedurende de tijd dat deze is geschrst in de gestelde bijzndere vrwaarden f in de termijn waarte deze vrwaarden in haar werking binnen de preftijd zijn beperkt wijziging brengen, deze vrwaarden

10 Artikel 14fa pheffen, alsng bijzndere vrwaarden stellen en een pdracht als bedeld in artikel 14d geven, wijzigen f pheffen. 1. In geval van verrdeling tt een vrijheidsstraf waarvan de rechter heeft bepaald dat de straf f een gedeelte daarvan niet ten uitver zal wrden gelegd, kan het penbaar ministerie de aanhuding van de verrdeelde bevelen, indien er ernstige redenen bestaan vr het vermeden dat enige gestelde vrwaarde niet wrdt nageleefd. Indien het bevel van het penbaar ministerie niet kan wrden afgewacht, kan de hulpfficier de aanhuding van de verrdeelde bevelen. De hulpfficier geeft van de aanhuding nverwijld schriftelijk f mndeling kennis aan het penbaar ministerie. 2. Het penbaar ministerie dient, indien het de aanhuding ndzakelijk blijft vinden, nverwijld een vrdering tt vrlpige tenuitverlegging in bij de rechter-cmmissaris en een vrdering als bedeld in artikel 14g, eerste lid, in bij de rechter. 3. De rechter-cmmissaris beslist binnen driemaal vierentwintig uur na aanhuding. Hangende de beslissing van de rechter-cmmissaris wrdt de verrdeelde niet in vrijheid gesteld. 4. De verrdeelde wrdt dr de rechter-cmmissaris gehrd. De artikelen 40 en 191 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. De raadsman is bevegd bij het nderzek tegenwrdig te zijn en van de daarp betrekking hebbende stukken kennis te nemen. 5. Indien de rechter-cmmissaris de vrdering van het penbaar ministerie tewijst, beveelt hij de vrlpige tenuitverlegging van de niet ten uitver gelegde vrijheidsstraf. Indien hij de vrdering afwijst, beveelt hij de invrijheidstelling van de verrdeelde. 6. Het penbaar ministerie stelt de verrdeelde nverwijld schriftelijk in kennis van de beslissing van de rechter-cmmissaris. 7. De termijn van de vrlpige tenuitverlegging eindigt van rechtswege met ingang van het tijdstip waarp de duur van de vrijheidsbeneming gelijk wrdt aan de duur van de ten uitver te leggen straf. 8. Het bevel tt vrlpige tenuitverlegging kan dr de rechter die bevegd is te rdelen ver de vrdering tt tenuitverlegging ambtshalve, p verzek van de verrdeelde f p vrdering van het penbaar ministerie, wrden pgeheven. Artikel 14g 1. Indien enige gestelde vrwaarde niet wrdt nageleefd kan de rechter, na ntvangst van een vrdering van het penbaar ministerie en nverminderd het bepaalde in artikel 14f, 1. gelasten dat de niet ten uitvergelegde straf alsng zal wrden tenuitvergelegd;

11 2. al f niet nder instandhuding f wijziging van de vrwaarden gelasten dat een gedeelte van de niet tenuitvergelegde straf alsng zal wrden tenuitvergelegd. 2. In plaats van een last tt tenuitverlegging van een vrijheidsstraf te geven kan de rechter een taakstraf als bedeld in artikel 9, eerste lid, nderdeel a, nder 3, gelasten. De artikelen 22b tt en met 22k zijn van vereenkmstige tepassing. 3. Tt behandeling van de vrdering is bevegd de rechter die de straf heeft pgelegd. Indien de verrdeelde wrdt vervlgd wegens een strafbaar feit, begaan vr het einde van de preftijd, is tt behandeling van de vrdering bevegd: a. de rechtbank, indien deze bevegd is tt kennisneming in eerste aanleg van het feit, b. de kantnrechter, indien deze bevegd is tt kennisneming van dat feit en van feiten, terzake waarvan de verrdeling, waarp de vrdering betrekking heeft, is uitgesprken. De vrdering wrdt in dat geval ingediend dr het penbaar ministerie belast met de vervlging van het feit en kan slechts bij gelegenheid van een verrdeling terzake wrden tegewezen. Strekt de vrdering tt de tenuitverlegging van gevangenisstraf van meer dan een jaar, dan wrdt zij niet dr een enkelvudige kamer van de rechtbank behandeld. 4. Wanneer vereenkmstig artikel 14c, tweede lid, nder 3, een waarbrgsm is gestrt kan de rechter vrts een beslissing nemen, krachtens welke die sm geheel f ten dele aan de Staat vervalt. 5. De in het eerste en tweede lid bedelde vrdering wrdt gedagtekend p de dag van ntvangst ter griffie. Het penbaar ministerie is in zijn vrdering niet ntvankelijk wanneer zij later wrdt ingediend dan drie maanden na het verstrijken der preftijd. 6. Bij tepassing van het eerste f tweede lid, beveelt de rechter dat de vrijheidsbeneming ndergaan uit hfde van artikel 14fa geheel in mindering zal wrden gebracht bij de tenuitverlegging van de straf. Indien hij dit bevel geeft terzake van een taakstraf, bepaalt hij in zijn uitspraak vlgens welke maatstaf de aftrek zal geschieden. Artikel 14h 1. In de gevallen in de artikelen 14f en 14g bedeld brengt het penbaar ministerie de zaak aan dr de indiening van een met redenen mklede vrdering. In het geval dat enige gestelde vrwaarde niet is nageleefd, ziet het penbaar ministerie slechts af van een vrdering als bedeld in artikel 14g, eerste lid, indien naar het rdeel van het penbaar ministerie met een vrdering als bedeld in artikel 14f f met een waarschuwing kan wrden vlstaan. Is dr de verrdeelde een verzek tt tepassing van artikel 14f tt de rechter gericht, dan dient het penbaar ministerie ten

12 spedigste nadat het verzekschrift in zijn handen is gesteld een met redenen mklede cnclusie in. 2. Onmiddellijk na de indiening van de vrdering f de cnclusie bepaalt de rechter, tenzij de summiere kennisneming van de stukken hem aanleiding geeft m de vrdering f het verzek buiten behandeling te laten, een dag vr het nderzek van de zaak. In het geval, bedeld in artikel 14g, derde lid, tweede vlzin, geschiedt de behandeling van de vrdering gelijktijdig met de behandeling van het feit waarvr de verrdeelde wrdt vervlgd. In de verige gevallen geschiedt het nderzek van de zaak binnen dertig dagen nadat de rechter-cmmissaris p grnd van artikel 14fa de vrlpige tenuitverlegging heeft bevlen. 3. Het penbaar ministerie det de verrdeelde en degene die met reclasseringstezicht is belast tt bijwning van het nderzek prepen, nder betekening van de vrdering f de cnclusie aan de verrdeelde. 4. Zwel het penbaar ministerie als de verrdeelde is bevegd getuigen en deskundigen te den dagvaarden f schriftelijk te den prepen m bij het nderzek tegenwrdig te zijn. De artikelen 260 en 263 van het Wetbek van Strafvrdering vinden vereenkmstige tepassing. 5. De verrdeelde en degene die met reclasseringstezicht is belast kunnen vóór de aanvang van het nderzek van de stukken kennis nemen. Hetzelfde geldt ten aanzien van de raadsman van de verrdeelde f, indien de zaak bij de kantnrechter wrdt behandeld, ten aanzien van een bijznder daarte dr de verrdeelde gemachtigde. Het bepaalde bij en krachtens artikel 32 van het Wetbek van Strafvrdering is van vereenkmstige tepassing. Artikel 14i 1. Het nderzek vindt plaats ter penbare terechtzitting. 2. Het penbaar ministerie is bij het nderzek tegenwrdig en wrdt terzake gehrd. 3. De verrdeelde en degene die met reclasseringstezicht is belast kunnen bij het nderzek tegenwrdig zijn en wrden alsdan gehrd. De verrdeelde kan zich dr een raadsman f, indien de zaak bij de kantnrechter wrdt behandeld, dr een bijznder daarte dr de verrdeelde gemachtigde, den bijstaan. 4. In gevallen waarin de behandeling van de zaak niet gelijktijdig geschiedt met de behandeling van een feit waarvr de verrdeelde wrdt vervlgd, vinden de artikelen 260, eerste lid, 268, tweede lid, 269 tt en met 277, 278, tweede lid, 281, 284, eerste lid, 286, 287, tweede en derde lid, 288, 289, eerste, tweede en derde lid, 290 tt en met 297, 299, 300, 301, 309, 310, 311, 315, 316, 318, 319, 320, eerste en tweede lid, 322, 324, 326 tt en met 329, 331, 345, eerste en derde lid, en 346 van het Wetbek van Strafvrdering vereenkmstige tepassing. 5. De in het vierde lid genemde artikelen vinden geen tepassing vr zver deze betrekking hebben p een getuige wiens identiteit niet f slechts ten dele blijkt.

13 6. Gedurende het nderzek kan het penbaar ministerie zijn ingediende vrdering f cnclusie en de verrdeelde zijn verzek wijzigen. Artikel 14j 1. Rechterlijke beslissingen mtrent vrderingen van het penbaar ministerie f verzeken van de verrdeelde zijn met redenen mkleed en wrden in het penbaar uitgesprken. Zij zijn, vr zver zij geen deel uitmaken van uitspraken terzake van andere strafbare feiten, niet aan enig rechtsmiddel nderwrpen. 2. De inhud van de in het eerste lid bedelde beslissingen wrdt nverwijld vanwege het penbaar ministerie schriftelijk medegedeeld aan de verrdeelde en aan degene die met reclasseringstezicht is belast, zmede aan degene die bij de beslissing daarvan wrdt ntheven. Indien de beslissing een wijziging van de bijzndere vrwaarden bevat f daarbij alsng bijzndere vrwaarden zijn gesteld wrdt de mededeling aan de verrdeelde in persn betekend. Artikel 14k 1. Wanneer vereenkmstig artikel 14c, tweede lid, nder 3, een waarbrgsm is gestrt, wrdt deze aan de verrdeelde teruggegeven, vr zver die sm niet krachtens een rechterlijke beslissing, als bedeld in artikel 14g, derde lid, aan de Staat is vervallen. De teruggave geschiedt zdra vaststaat dat zdanige beslissing niet meer kan wrden genmen, nverminderd de bevegdheid van de rechter m, p vrdering van het penbaar ministerie f p verzek van de verrdeelde, te bevelen dat gehele f gedeeltelijke teruggave p een eerder tijdstip zal plaats hebben. 2. In geval van een vrdering f verzek als bedeld in het vrige lid vinden de artikelen 14h-14j vereenkmstige tepassing. 3. De aanspraak p teruggave is niet verdraagbaar. Artikel 14l In de gevallen waarin een vrdering tt tenuitverlegging, als bedeld in artikel 14g, eerste lid, wrdt afgewezen f het penbaar ministerie in zijn vrdering niet ntvankelijk wrdt verklaard, kan het gerecht in feitelijke aanleg dat als laatste ver de vrdering heeft gerdeeld p verzek van de verrdeelde hem een vergeding ten laste van de staat tekennen vr de schade die hij heeft geleden ten gevlge van vrijheidsbeneming ndergaan uit hfde van artikel 14fa. De artikelen 89, eerste lid, tweede vlzin, tweede lid, en zesde lid, 90 en 93 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. Artikel De verrdeelde tt vrijheidsstraf van meer dan een jaar en ten hgste twee jaren, wrdt vrwaardelijk in vrijheid gesteld wanneer de

14 vrijheidsbeneming ten minste een jaar heeft geduurd en van het alsdan ng ten uitver te leggen gedeelte van de straf eenderde gedeelte is ndergaan. 2. De verrdeelde tt tijdelijke gevangenisstraf van meer dan twee jaren wrdt vrwaardelijk in vrijheid gesteld wanneer hij tweederde gedeelte daarvan heeft ndergaan. 3. Het eerste en het tweede lid zijn niet van tepassing indien: a. de rechter p grnd van artikel 14a heeft bepaald dat een gedeelte van de vrijheidsstraf niet ten uitver zal wrden gelegd; b. de rechter een last als bedeld in artikel 14g, eerste lid, heeft gegeven; c. de verrdeelde een vreemdeling is die geen rechtmatig verblijf heeft in Nederland in de zin van artikel 8 van de Vreemdelingenwet Vr de tepassing van het eerste en het tweede lid wrdt de tijd die dr de verrdeelde vr de tenuitverlegging van de uitspraak in verzekering, in vrlpige hechtenis f in detentie in het buitenland ingevlge een Nederlands verzek m uitlevering is drgebracht nder de termijn begrepen, tenzij die tijd, met tepassing van artikel 68, eerste lid, laatste vlzin, van het Wetbek van Strafvrdering, reeds in mindering is gebracht p een andere straf die de verrdeelde heeft ndergaan. 5. Indien de verrdeelde meer dan één vrijheidsstraf heeft te ndergaan, wrden deze z enigszins mgelijk aaneensluitend ten uitver gelegd. In dat geval wrden geheel nvrwaardelijk ten uitver te leggen vrijheidsstraffen gezamenlijk, met uitzndering van vervangende hechtenis, als één vrijheidsstraf aangemerkt, waarp dit artikel en de artikelen 15a tt en met 15l van tepassing zijn. 6. De artikelen 570 en 570a van het Wetbek van Strafvrdering zijn van tepassing. 7. In afwijking van het eerste en het tweede lid, kan Onze Minister van Veiligheid en Justitie bepalen dat de vrwaardelijke invrijheidstelling p een eerder tijdstip plaatsvindt in het geval van de tenuitverlegging van een in het buitenland pgelegde vrijheidsstraf in Nederland, indien de verrdeelde p dat eerdere tijdstip vrwaardelijk in vrijheid zu zijn gesteld, als de tenuitverlegging niet aan Nederland zu zijn vergedragen. Artikel 15a 1. De vrwaardelijke invrijheidstelling geschiedt nder de algemene vrwaarden dat: a. de verrdeelde zich vr het einde van de preftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit, en b. de verrdeelde, vr zver aan de vrwaardelijke invrijheidstelling bijzndere vrwaarden als bedeld in het tweede lid wrden gesteld: 1. ten beheve van het vaststellen van zijn identiteit medewerking verleent aan het nemen van een f meer

15 vingerafdrukken f een identiteitsbewijs als bedeld in artikel 1 van de Wet p de identificatieplicht ter inzage aanbiedt; en 2. medewerking verleent aan het reclasseringstezicht, bedeld in artikel 15b, tweede lid, de medewerking aan huisbezeken daarnder begrepen. 2. Aan de vrwaardelijke invrijheidstelling kunnen daarnaast bijzndere vrwaarden betreffende het gedrag van de verrdeelde wrden gesteld. 3. De bijzndere vrwaarden kunnen inhuden: 1. een verbd cntact te leggen f te laten leggen met bepaalde persnen f instellingen; 2. een verbd zich p f in de directe mgeving van een bepaalde lcatie te bevinden; 3. een verplichting p bepaalde tijdstippen f gedurende een bepaalde peride p een bepaalde lcatie aanwezig te zijn; 4. een verplichting zich p bepaalde tijdstippen te melden bij een bepaalde instantie; 5. een verbd p het gebruik van verdvende middelen f alchl en de verplichting ten beheve van de naleving van dit verbd mee te werken aan blednderzek f urinenderzek; 6. pneming van de verrdeelde in een zrginstelling gedurende een bepaalde termijn, ten hgste gelijk aan de preftijd; 7. een verplichting zich nder behandeling te stellen van een deskundige f zrginstelling gedurende een bepaalde termijn, ten hgste gelijk aan de preftijd; 8. het verblijven in een instelling vr begeleid wnen f maatschappelijke pvang gedurende een bepaalde termijn, ten hgste gelijk aan de preftijd; 9. het deelnemen aan een gedragsinterventie; 10. andere vrwaarden, het gedrag van de verrdeelde betreffende, waaraan deze gedurende de preftijd heeft te vlden. 4. Aan een bijzndere vrwaarde kan elektrnisch tezicht wrden verbnden. 5. Het penbaar ministerie neemt de beslissing mtrent het stellen van bijzndere vrwaarden. 6. De directeur van de penitentiaire inrichting adviseert mtrent de te stellen bijzndere vrwaarden. De reclassering kan adviseren mtrent de te stellen bijzndere vrwaarden. 7. Het penbaar ministerie kan de gestelde bijzndere vrwaarden aanvullen, wijzigen f pheffen. Zdanige wijziging wrdt de verrdeelde terstnd schriftelijk medegedeeld. 8. Bij f krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels wrden gesteld mtrent de ttstandkming van de beslissing, bedeld in het vijfde en het zevende lid. Artikel 15b

16 1. Met het tezicht p de naleving van de vrwaarden is het penbaar ministerie belast. 2. Het penbaar ministerie kan aan een krachtens algemene maatregel van bestuur aangewezen reclasseringsinstelling pdracht geven tezicht te huden p de naleving van de vrwaarden en de verrdeelde ten beheve daarvan te begeleiden. Bij het huden van tezicht p de naleving van de vrwaarden stelt de reclasseringsinstelling de identiteit van de verrdeelde vast p de wijze, bedeld in artikel 27a, eerste lid, eerste vlzin, en tweede lid, van het Wetbek van Strafvrdering. Indien een vrwaarde niet wrdt nageleefd, det de reclasseringsinstelling daarvan nverwijld melding aan het penbaar ministerie. 3. Bij f krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels wrden gesteld mtrent het uit te efenen tezicht. Artikel 15c 1. De preftijd gaat in p de dag van de vrwaardelijke invrijheidstelling. 2. De preftijd van de algemene vrwaarde is gelijk aan de peride waarver vrwaardelijke invrijheidstelling wrdt verleend, maar bedraagt ten minste een jaar. 3. De preftijd van een bijzndere vrwaarde wrdt dr het penbaar ministerie vastgesteld, maar is ten hgste gelijk aan de peride waarver vrwaardelijke invrijheidstelling wrdt verleend. 4. De preftijd lpt niet gedurende de tijd dat de verrdeelde rechtens zijn vrijheid is ntnmen. Artikel 15d 1. Vrwaardelijke invrijheidstelling kan wrden uitgesteld f achterwege blijven indien: a. de verrdeelde p grnd van de gebrekkige ntwikkeling f ziekelijke strnis van zijn geestvermgens is geplaatst in een inrichting vr verpleging van ter beschikking gestelden en zijn verpleging vrtzetting beheft; b. is gebleken dat de verrdeelde zich na de aanvang van de tenuitverlegging van zijn straf ernstig heeft misdragen, welke misdraging kan blijken uit: 1. ernstige bezwaren f een verrdeling terzake van een misdrijf; 2. gedrag dat tijdens de tenuitverlegging van de straf meermalen heeft geleid tt het pleggen van een disciplinaire straf; c. de verrdeelde na de aanvang van de tenuitverlegging van zijn straf zich hieraan nttrekt f hierte een pging det; d. dr het stellen van vrwaarden het recidiverisic vr misdrijven nvldende kan wrden ingeperkt dan wel indien de verrdeelde zich niet bereid verklaart de vrwaarden na te leven;

17 e. de vrijheidsstraf die ten uitver wrdt gelegd, vrtvleit uit een nherrepelijke verrdeling dr een buitenlandse rechter en de tenuitverlegging vereenkmstig het tepasselijke verdrag is vergenmen, vrzver de mgelijkheid van uitstel f achterwege blijven van vrwaardelijke invrijheidstelling de instemming van de buitenlandse autriteit met de verbrenging heeft bevrderd. 2. Vrwaardelijke invrijheidstelling kan tevens wrden uitgesteld f achterwege blijven, indien de feiten f mstandigheden als genemd in het eerste lid, nder b, c f d, zich hebben vrgedaan gedurende de peride die ingevlge artikel 27, eerste lid, p de vrijheidsstraf in mindering wrdt gebracht. 3. Indien Onze Minister van Justitie van rdeel is dat er p een van de grnden, genemd in het eerste lid, reden is de vrwaardelijke invrijheidstelling met een bepaalde termijn uit te stellen f achterwege te laten, verzekt hij het penbaar ministerie m een daarte strekkende vrdering in te dienen. 4. Indien het penbaar ministerie van rdeel is dat er p een van de grnden, genemd in het eerste lid, reden is de vrwaardelijke invrijheidstelling met een bepaalde termijn uit te stellen f achterwege te laten, richt het nverwijld een daarte strekkende schriftelijke vrdering tt de rechtbank die in eerste aanleg heeft kennisgenmen van het strafbare feit terzake waarvan de straf die ten uitver wrdt gelegd, is pgelegd. De vrdering bevat de grnd waarp zij berust. Een afschrift van de vrdering wrdt tegeznden aan de verrdeelde. 5. In de gevallen, bedeld in artikel 15, vijfde lid, is tt kennisneming van de vrdering bevegd de rechtbank die in eerste aanleg heeft gerdeeld terzake van het feit waarvr de langste nvrwaardelijke vrijheidsstraf is pgelegd. Bij straffen van gelijke lengte zijn rechtbanken gelijkelijk bevegd. In het geval van de tenuitverlegging van een buitenlandse rechterlijke beslissing is tt kennisneming van de vrdering bevegd de rechtbank die het verlf tt tenuitverlegging, bedeld in artikel 31, eerste lid, van de Wet verdracht tenuitverlegging strafvnnissen heeft verleend, dan wel de rechtbank in het arrndissement waar de tenuitverlegging van de vrijheidsstraf plaatsvindt. 6. De vrdering, bedeld in het vierde lid, dient uiterlijk dertig dagen vóór het tijdstip van vrwaardelijke invrijheidstelling te zijn ntvangen p de griffie van de rechtbank. Het penbaar ministerie is in een later ingediende vrdering ntvankelijk indien het aannemelijk maakt dat een mstandigheid als bedeld in het eerste lid zich eerst nadien heeft vrgedaan. 7. De vrwaardelijke invrijheidstelling kan telkens pnieuw met een bepaalde termijn wrden uitgesteld dan wel, nadat zij is uitgesteld, achterwege blijven. Het derde tt en met zesde lid zijn van tepassing. Artikel 15e

18 1. Bij de vrdering, bedeld in artikel 15d, vierde lid, zendt het penbaar ministerie de daarp betrekking hebbende stukken aan de rechtbank te. De vrzitter van de rechtbank bepaalt daarp nverwijld een dag vr het nderzek van de zaak, tenzij hij vaststelt dat het penbaar ministerie in zijn vrdering niet kan wrden ntvangen. 2. Hangende de beslissing van de rechtbank wrdt de verrdeelde niet vrwaardelijk in vrijheid gesteld. 3. Indien niet blijkt dat de verrdeelde een raadsman heeft, geeft de vrzitter p verzek van de verrdeelde aan het bestuur van de raad vr rechtsbijstand last tt teveging van een raadsman. De verrdeelde en zijn raadsman kunnen vr de aanvang van het nderzek van de stukken kennis nemen. Artikel 32 van het Wetbek van Strafvrdering is van vereenkmstige tepassing. 4. Zwel het penbaar ministerie als de verrdeelde is bevegd getuigen en deskundigen te den dagvaarden f schriftelijk te den prepen m bij het nderzek tegenwrdig te zijn. De artikelen 260 en 263 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. 5. De zaak kan wrden behandeld en beslist dr een enkelvudige kamer van de rechtbank. Het nderzek van de zaak vindt plaats ter penbare terechtzitting. De verrdeelde wrdt in de gelegenheid gesteld bij de behandeling van zijn zaak tegenwrdig te zijn en zich dr een raadsman te den bijstaan. Het penbaar ministerie is bij het nderzek aanwezig en wrdt ter zake gehrd. Gedurende het nderzek kan het penbaar ministerie zijn ingediende vrdering wijzigen. 6. De artikelen 268, tweede en derde lid, 269 tt en met 277, 278, tweede lid, 279, 281, 284, eerste lid, 286, 287, tweede en derde lid, 288 tt en met 311, 315, 316, 318, 319, 320, eerste en tweede lid, 321, 322, 324, 326 tt en met 331, 345, eerste en derde lid, en 346 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. 7. De in het zesde lid genemde artikelen vinden geen tepassing vrzver deze betrekking hebben p een getuige wiens identiteit niet f slechts ten dele blijkt. Artikel 15f 1. Indien de rechtbank de vrdering van het penbaar ministerie, bedeld in artikel 15d, vierde lid, tewijst, bepaalt hij dat de verrdeelde p het in de vrdering aangegeven tijdstip in vrijheid zal wrden gesteld. 2. Indien de rechtbank de vrdering geheel f gedeeltelijk afwijst, bepaalt hij p welk tijdstip de verrdeelde vrwaardelijk in vrijheid zal wrden gesteld. 3. De rechtbank kan in zijn beslissing mtrent de vrdering adviseren mtrent aan de vrwaardelijke invrijheidstelling te verbinden bijzndere vrwaarden. 4. De beslissing van de rechtbank mtrent de vrdering is met redenen mkleed en wrdt in het penbaar uitgesprken. Het penbaar ministerie

19 stelt de verrdeelde nverwijld schriftelijk in kennis van de beslissing van de rechtbank. 5. Tegen de beslissing van de rechtbank staat geen rechtsmiddel pen. Artikel 15g Vrwaardelijke invrijheidstelling kan geheel f gedeeltelijk wrden herrepen indien de verrdeelde een daaraan verbnden vrwaarde niet heeft nageleefd. Indien de vrwaardelijke invrijheidstelling gedeeltelijk is herrepen, wrdt de verrdeelde, nadat hij het alsng ten uitver te leggen gedeelte van de vrijheidsstraf heeft ndergaan, pnieuw vrwaardelijk in vrijheid gesteld. Artikel 15h 1. Indien er ernstige redenen bestaan vr het vermeden dat een verrdeelde die vrwaardelijk in vrijheid is gesteld zich zdanig heeft gedragen dat de vrwaardelijke invrijheidstelling zal wrden herrepen, kan zijn aanhuding wrden bevlen dr het penbaar ministerie. Indien het bevel van het penbaar ministerie niet kan wrden afgewacht, kan de hulpfficier de aanhuding van de verrdeelde bevelen. De hulpfficier geeft van de aanhuding nverwijld schriftelijk f mndeling kennis aan het penbaar ministerie. 2. Het penbaar ministerie dient, indien het de aanhuding ndzakelijk blijft vinden, nverwijld een vrdering tt schrsing van de vrwaardelijke invrijheidstelling in bij de rechter-cmmissaris en een vrdering als bedeld in artikel 15i, tweede lid, in bij de rechter. 3. De rechter-cmmissaris beslist binnen driemaal vierentwintig uur na aanhuding. Hangende de beslissing van de rechter-cmmissaris wrdt de verrdeelde niet in vrijheid gesteld. 4. De verrdeelde wrdt dr de rechter-cmmissaris gehrd. De artikelen 40 en 191 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. De raadsman is bevegd bij het nderzek tegenwrdig te zijn en van de daarp betrekking hebbende stukken kennis te nemen. 5. Indien de rechter-cmmissaris de vrdering van het penbaar ministerie tewijst, beveelt hij de schrsing van de vrwaardelijke invrijheidstelling. Indien hij de vrdering afwijst, beveelt hij de hervatting van de vrwaardelijke invrijheidstelling van de verrdeelde. 6. Het penbaar ministerie stelt de verrdeelde nverwijld schriftelijk in kennis van de beslissing van de rechter-cmmissaris. 7. De termijn van de schrsing eindigt van rechtswege met ingang van het tijdstip waarp de duur van de vrijheidsbeneming gelijk wrdt aan de duur van de peride waarver vrwaardelijke invrijheidstelling is verleend. 8. Het bevel tt schrsing van de vrwaardelijke invrijheidstelling kan dr de rechtbank wrden pgeheven. Zij kan dit ambtshalve den, p verzek van de verrdeelde f p vrdering van het penbaar ministerie.

20 Artikel 15i 1. Indien Onze Minister van Justitie van rdeel is dat de verrdeelde een vrwaarde niet heeft nageleefd en gehele f gedeeltelijke herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling gebden is, verzekt hij het penbaar ministerie m een daarte strekkende vrdering in te dienen. 2. Indien het penbaar ministerie van rdeel is dat de verrdeelde een vrwaarde niet heeft nageleefd, dient het nverwijld een schriftelijke vrdering tt herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling in bij de rechtbank. De vrdering bevat de grnd waarp zij berust. Het penbaar ministerie ziet slechts af van de vrdering, indien naar het rdeel van het penbaar ministerie met het wijzigen van de vrwaarden f met een waarschuwing kan wrden vlstaan. 3. Tt kennisneming van de vrdering is bevegd de rechtbank die in eerste aanleg heeft kennisgenmen van het strafbare feit terzake waarvan de straf die ten uitver wrdt gelegd, is pgelegd. Indien de verrdeelde wrdt vervlgd wegens een strafbaar feit begaan vr het einde van de preftijd en de vrdering strekt tt herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling in verband met dat strafbare feit is bevegd de rechtbank die bevegd is tt kennisneming van het strafbare feit. De vrdering wrdt ingediend dr het penbaar ministerie dat is belast met de vervlging van het strafbare feit en kan bij gelegenheid van een verrdeling terzake van dat strafbare feit wrden tegewezen. 4. In de gevallen, bedeld in artikel 15, vijfde lid, is tt kennisneming van de vrdering bevegd de rechtbank die in eerste aanleg heeft gerdeeld terzake van het feit waarvr de langste nvrwaardelijke vrijheidsstraf is pgelegd. Bij straffen van gelijke lengte zijn rechtbanken gelijkelijk bevegd. In het geval van de tenuitverlegging van een buitenlandse rechterlijke beslissing is tt kennisneming van de vrdering bevegd de rechtbank die het verlf tt tenuitverlegging, bedeld in artikel 31, eerste lid, van de Wet verdracht tenuitverlegging strafvnnissen heeft verleend, dan wel de rechtbank in het arrndissement waar de tenuitverlegging van de vrijheidsstraf plaatsvindt. 5. Bij de vrdering zendt het penbaar ministerie de daarp betrekking hebbende stukken aan de rechtbank te. De vrzitter van de rechtbank bepaalt daarp nverwijld een dag vr het nderzek van de zaak, tenzij hij vaststelt dat het penbaar ministerie in zijn vrdering niet kan wrden ntvangen. In het geval bedeld in het derde lid, tweede vlzin, geschiedt de behandeling van de zaak gelijktijdig met de behandeling van het strafbare feit waarvr de verrdeelde wrdt vervlgd. 6. Het penbaar ministerie det de verrdeelde en indien artikel 15b, tweede lid, is tegepast, degene die met begeleiding en tezicht is belast, tt bijwning van de zitting prepen nder betekening van de vrdering aan de verrdeelde. 7. In de gevallen waarin de behandeling van de zaak niet gelijktijdig geschiedt met de behandeling van een feit waarvr de verrdeelde

21 Artikel 15j wrdt vervlgd, is artikel 15e, derde tt en met zevende lid, van vereenkmstige tepassing. 1. Indien de vrdering van het penbaar ministerie, bedeld in artikel 15i, tweede lid, wrdt tegewezen, gelast de rechtbank dat het gedeelte van de vrijheidsstraf dat als gevlg van de tepassing van de regeling van vrwaardelijke invrijheidstelling niet ten uitver is gelegd, alsng geheel f gedeeltelijk met wrden ndergaan. De rechtbank kan in zijn beslissing mtrent de vrdering adviseren mtrent aan de vrwaardelijke invrijheidstelling te verbinden bijzndere vrwaarden. 2. In het geval dat de vrwaardelijke invrijheidstelling wrdt herrepen nadat zij is geschrst, wrdt de tenuitverlegging van de vrijheidsstraf geacht te zijn hervat p de dag van de aanhuding, bedeld in artikel 15h, eerste lid. 3. De beslissing van de rechtbank mtrent de vrdering is met redenen mkleed en wrdt in het penbaar uitgesprken. Het penbaar ministerie stelt de verrdeelde nverwijld in kennis van de beslissing van de rechtbank. 4. Tegen de beslissing van de rechtbank ver de vrdering tt herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling staat, vr zver zij geen deel uitmaakt van uitspraken terzake van andere strafbare feiten, geen rechtsmiddel pen. De rechter die in hger berep f berep in cassatie kennisneemt van een vrdering tt herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling, heeft gelijke bevegdheid als in het eerste lid en in artikel 15h, achtste lid, aan de rechtbank is tegekend. Artikel 15k In de gevallen waarin een vrdering tt herreping van de vrwaardelijke invrijheidstelling wrdt afgewezen f het penbaar ministerie in zijn vrdering niet ntvankelijk wrdt verklaard, kan het gerecht in feitelijke aanleg dat als laatste ver de vrdering heeft gerdeeld p verzek van de verrdeelde hem een vergeding ten laste van de staat tekennen vr de schade die hij heeft geleden ten gevlge van vrijheidsbeneming ndergaan uit hfde van artikel 15h, vijfde lid. De artikelen 89, eerste lid, tweede vlzin, tweede lid, en zesde lid, 90 en 93 van het Wetbek van Strafvrdering zijn van vereenkmstige tepassing. Artikel 15l 1. In afwijking van artikel 15, eerste en tweede lid, kan Onze Minister van Justitie bepalen dat vr een bepaalde peride en vr bepaalde categrieën gedetineerden de vrwaardelijke invrijheidstelling p een eerder tijdstip kan plaatsvinden in verband met een tekrt aan plaatsen vr de tenuitverlegging van vrijheidsstraffen f vrijheidsbenemende maatregelen in penitentiaire inrichtingen.

22 2. Indien Onze Minister van Justitie tepassing geeft aan het eerste lid, wrdt daarvan mededeling gedaan in de Staatscurant. Van de plaatsing in de Staatscurant wrdt nverwijld mededeling gedaan aan de beide kamers der Staten-Generaal. 3. Indien Onze Minister van Justitie tepassing geeft aan het eerste lid, wrdt het tijdstip van vrwaardelijke invrijheidstelling met niet meer dan drie maanden vervregd. 4. De peride, bedeld in het eerste lid, is niet langer dan zes maanden. De tepassing van het eerste lid kan dr Onze Minister van Justitie te allen tijde wrden beëindigd. Indien Onze Minister van Justitie vrtzetting van de tepassing van het eerste lid ndzakelijk acht, kan de peride wrden verlengd met zes maanden. Het tweede lid is van vereenkmstige tepassing. Artikel 16 Vrschriften tt nadere regeling van de werkzaamheden van reclasseringsinstellingen met betrekking tt de naleving van bij f krachtens de wet aan verdachten f verrdeelden pgelegde vrwaarden wrden vastgesteld bij f krachtens algemene maatregel van bestuur. Artikel 17 [Vervallen per ] Artikel 17a [Vervallen per ] Artikel De duur van de hechtenis is ten minste een dag en ten hgste een jaar. 2. Zij kan vr ten hgste een jaar en vier maanden wrden pgelegd in de gevallen waarin wegens strafverhging ter zake van samenlp, herhaling van misdrijf f het bepaalde bij artikel 44, de tijd van een jaar wrdt verschreden. 3. Zij kan in geen geval de tijd van een jaar en vier maanden te bven gaan. Artikel 19 Artikel 13 is p de tt hechtenis f vervangende hechtenis verrdeelde van vereenkmstige tepassing. Artikel 20 [Vervallen per ] Artikel 21 De duur van de tijdelijke gevangenisstraf en de hechtenis wrdt in de rechterlijke uitspraak aangewezen in dagen, weken, maanden en jaren, niet in gedeelten daarvan.