FEDERALE POLITIE DIRECTIE VAN DE OPERATIONELE POLITIONELE INFORMATIE POLITIEBELEIDSONDERSTEUNING DIENST BELEIDSGEGEVENS

Transcriptie

1 FEDERALE POLITIE DIRECTIE VAN DE OPERATIONELE POLITIONELE INFORMATIE POLITIEBELEIDSONDERSTEUNING DIENST BELEIDSGEGEVENS Methodologische nota Lokale Veiligheidsbevraging 2011 ELLEN VAN DEN BOGAERDE ISABELLE VAN DEN STEEN ANNELIES DE BIE PASCAL MARCHAND o.l.v. PATRIZIA KLINCKHAMERS MICHEL CROQUET Verantwoordelijke uitgever: federale politie - CGO, Fritz Toussaintstraat 8, 1050 Brussel -1-

2 Inhoud 1 INLEIDING 3 2 ONDERZOEKSMETHODE Een post-/internet enquête De steekproef Doelpopulatie en steekproefopzet Steekproefgrootte De vragenlijst Concrete realisatie Tijdspanne Opzet en uitvoering van de enquête 6 3 METHODOLOGISCHE RICHTLIJNEN Werken met een steekproef Weging Betrouwbaarheidsintervallen Lezen van de tabellen Kolom- en rijpercentages Statistische relevantie Opmerking m.b.t. ontbrekende antwoorden (onvolledige enquetes) Opmerking m.b.t. de categorie niet van toepassing Gebruikte afkortingen Specifieke richtlijnen per module Intro Buurtproblemen 12 Onveiligheidsgevoelens Slachtofferschap en aangifte Politiewerking van de eigen politiezone 13 Laatste contact met de politie Achtergrondkenmerken 14-2-

3 1 INLEIDING In deze nota vindt u toelichting bij de onderzoeksmethode die voor de realisatie van de Lokale Veiligheidsbevraging werd gebruikt. De steekproef zal aan bod komen, de vragenlijst overlopen en de concrete realisatie kort worden besproken. Een aantal algemene methodologische richtlijnen over de steekproef wordt u tevens meegegeven, alsook ondersteuning bij het lezen van de tabellen. Tot slot vindt u per module nog een aantal specifieke richtlijnen terug. Indien u op uw vragen in deze nota, noch in de analyseverslagen en tabellenrapporten een antwoord vindt, kunt u zich steeds wenden tot de dienst CGOP/B: cg.cgop.b.vms@police.be. -3-

4 2 ONDERZOEKSMETHODE 2.1 Een post-/internet enquête Als methode voor de Lokale Veiligheidsbevraging werd gekozen voor de verzending van een papieren enquête met de mogelijkheid deze in te vullen via Internet. Hiertoe werd de begeleidende brief bij de vragenlijst voorzien van een code, die toegang gaf tot een speciaal voor de Lokale Veiligheidsbevraging ontwikkelde webapplicatie. De keuze voor de methode post/internet werd ingegeven door het feit dat de politiezones en gemeenten zoveel mogelijk in eigen beheer dienden te kunnen doen, zoals het kopiëren en verzenden van de vragenlijsten, data-inzameling, vatting van de antwoorden,. De vragenlijst werd geïnspireerd op deze van de Veiligheidsmonitor, doch met een sterke lokale toets gegeven tevens de mogelijkheid om eigen vragen toe te voegen en serieus in lengte gereduceerd. Een bevattelijke vragenlijst zou de burger tot deelname motiveren en verlichtte enigszins het door de lokale overheden gedane vattingswerk. 2.2 De steekproef Doelpopulatie en steekproefopzet Als doelpopulatie werd vooropgesteld: de inwoners van de deelnemende politiezones en gemeenten vanaf de leeftijd van 15 jaar. Om met deze burgers in contact te treden en als bronbestand voor de steekproef werd het bevolkingsregister van de gemeenten geraadpleegd. Opdat de groep van mensen die voor deze enquête zou worden bevraagd, een zo goed mogelijke afspiegeling zou vormen van de werkelijke bevolking van 15-plus binnen de zone / gemeente, werd een representatieve steekproef getrokken naar leeftijd en geslacht. Voor wat de meergemeentezones betreft, werd tevens rekening gehouden met de proportionaliteit van het inwonersaantal van de verschillende gemeenten in de politiezone. Onder de methodologische richtlijnen, vindt u meer informatie over het werken met zo n steekproef. -4-

5 2.2.2 Steekproefgrootte Om relevante uitspraken te kunnen doen, werd een steekproef vooropgesteld van minimum 350 afgewerkte, valide enquêtes per eenheid politiezone of gemeente indien men uitspraken wenst te doen op gemeenteniveau. Gezien een verwachte respons van minimum 25%, dienden vier maal zoveel vragenlijsten uitgestuurd te worden. Om respondenten die niet deelnamen alsnog te motiveren, kon een herinnering worden gestuurd. In dat geval richtte deze herinnering zich opnieuw tot alle burgers uit de steekproef. Om de anonimiteit te garanderen, bestond er immers geen link tussen de respondent en de enquête. De code die werd meegegeven om de vragenlijst via Internet in te vullen, diende enkel een technisch doel: toegang verkrijgen tot de webapplicatie. 2.3 De vragenlijst Na een korte toelichting over het invullen van de vragenlijst, komen volgende modules in de enquête aan bod: I Intro: met een vraag om te bepalen tot welke (deel)gemeente de respondent behoort; II Buurtproblemen: presentatie van 15 fenomenen / situaties waarbij van de respondent wordt gevraagd in hoeverre hij deze als een probleem in zijn of haar buurt ervaart of niet. Vervolgens kan hij een top drie geven van de buurtproblemen waarvan hij meent dat de politie prioriteit moet maken. Tot slot werd in deze module een vraag toegevoegd die peilt naar sociale cohesie. III Onveiligheidsgevoel: peilt naar het algemeen gevoel van onveiligheid en presenteert vervolgens een aantal (mijdings)gedragingen waarbij wordt gevraagd naar de mate waarin het door de respondent wordt gesteld. IV Slachtofferschap en aangiftegedrag: een matrix met enerzijds de vraag of de respondent of iemand van zijn huishouden te maken kreeg met een of meerdere van de 14 genoemde feiten (met de mogelijkheid een categorie andere aan te vullen) en anderzijds of men de feiten heeft aangegeven bij de politie. Er wordt tevens gepeild naar de ervaring van de respondent met de politie bij deze aangifte. V Beoordeling politiewerking: evaluatievragen over de werking van de politie van de zone van de respondent. Hierbij hebben een aantal vragen specifiek betrekking op de wijkagent / buurtinspecteur. Binnen deze module komen vaak ook de lokale vragen aan bod die door de zones konden worden toegevoegd. VI Laatste contact met de politie van uw zone: Er wordt gevraagd of de respondent de voorbije 12 maanden persoonlijk contact had met de politie van zijn zone en zo ja, wordt hij gevraagd de module in te vullen. VII Achtergrondkenmerken: zoals leeftijd en geslacht om profielvergelijkingen mogelijk te maken. -5-

6 2.4 Concrete realisatie Tijdspanne Het project Lokale Veiligheidsbevraging startte in juli 2011 met de eerste inschrijvingen en voorbereidingen. De eerste enquêteformulieren vertrokken begin oktober Februari 2012 werden de laatste antwoorden geregistreerd. In april 2012 werd het project afgesloten met opleidingssessies ter ondersteuning bij de analyse Opzet en uitvoering van de enquête Het opzet van de Lokale Veiligheidsbevraging bestond erin de concrete realisatie van de enquête in handen van de politiezones / gemeenten te laten. De dienst Beleidsgegevens bood methodologische en coördinerende ondersteuning. Zo stond CGOP/B in voor de opmaak van de schriftelijke vragenlijst, na input vanuit de lokale overheden en vanuit een werkgroep waarin tevens experts van de universitaire wereld vertegenwoordigd waren, alsook voor de ontwikkeling van de vragenlijst via Internet. Op aanlevering van een extractie uit het bevolkingsregister door de gemeenten / politiezones, zorgde CGOP/B voor het trekken van de steekproef en leverde hierbij een template aan voor het printen van de adressen op enveloppen, alsook een ontwerp van begeleidingsbrief, met (insertie van) codes voor toegang tot de Internetvragenlijst. De politiezones / gemeenten konden van de mogelijkheid gebruik maken eigen lokale vragen te laten toevoegen. Het was vervolgens aan de politiezones om de vragenlijsten te kopiëren, de begeleidingsbrieven af te drukken en voor de verzending te zorgen. De enquêtes die op papier terug kwamen, werden na verificatie van de volledigheid van de antwoorden door de politiezones gevat in de daartoe door CGOP/B ontwikkelde applicatie. CGOP/B stond daarna in voor de statistische verwerking van de gegevens tot standaard tabellenrapporten die aan de zones en gemeenten werden overgemaakt. De lokale politie / gemeente kon vervolgens met de analyse aan de slag, waarbij door CGOP/B ondersteuning werd geboden onder de vorm van een opleiding. Een Excel-applicatie werd door CGOP/B gemoduleerd als hulp bij de analyse. Er werd een samenwerkingsovereenkomst gesloten, waarin de respectievelijke taken en verwachtingen werden aangeduid. -6-

7 3 METHODOLOGISCHE RICHTLIJNEN 3.1 Werken met een steekproef Gezien onmogelijk de hele bevolking van de gemeente/politiezone kan worden bevraagd, wordt met een steekproef gewerkt. Wanneer men gegevens verzamelt op basis van zo n steekproef, die toevalsgewijs wordt samengesteld, moet men steeds een foutmarge inrekenen. Dit wordt uitgedrukt in betrouwbaarheidsintervallen, waarover u hieronder meer toelichting vindt. Er wordt steeds naar gestreefd dat de steekproef een zo goed mogelijke afspiegeling vormt van de populatie inwoners van de gemeente / politiezone. Ingeval van een meergemeentezone werd de steekproef in eerste instantie proportioneel getrokken naargelang het inwonersaantal van de verschillende gemeenten van de zone. In de gemeenten van de politiezone die verhoudingsgewijs meer inwoners tellen dan andere, werden relatief meer respondenten geselecteerd en vice versa. Binnen de (verschillende) gemeente(n) werden respondenten geselecteerd naar evenredigheid van leeftijd en geslacht. Als er in een bepaalde gemeente bijvoorbeeld veel oudere mensen wonen, dan werden er in die betreffende gemeente ook relatief meer ouderen geselecteerd. De groep mensen die uiteindelijk effectief de enquête invult en terugstuurt, kan qua samenstelling toch weer afwijken van de steekproef. Immers zijn er steeds mensen die weigeren deel te nemen, verhuisd zijn, te ziek zijn,. Daarom wordt, om opnieuw qua leeftijd en geslacht en inwonersaantal van de gemeenten evenredig te zijn aan de bevolking van de politiezone, gewerkt met een weging. We zullen de toelichting hiermee beginnen Weging Principe Naargelang een respondent, wat betreft leeftijd of geslacht of de gemeente waarin hij/zij woont, onder- dan wel oververtegenwoordigd is in vergelijking met de bevolking van de politiezone, wordt hem of haar een gewicht toegekend. Zo wordt de steekproef, die wordt afgebeeld in tabel dem B in het tabellenrapport, herwogen naar de (overeenkomstig de steekproef gereduceerde) totale bevolkingsomvang van de politiezone, waarvan de samenstelling wordt weergeven in tabel dem A. Deze statistische correcties zorgen ervoor dat, indien er bijvoorbeeld minder mannen deelgenomen hebben dan vooropgesteld (en zoals de verdeling in de bevolking) of bijvoorbeeld te weinig respondenten uit een bepaalde gemeente van de politiezone, deze een groter gewicht worden toegekend zodat deze ondervertegenwoordiging wordt rechtgetrokken. In alle tabellen wordt verder gewerkt met deze gewogen -7-

8 steekproef; men zal dan ook zien dat de totalen in alle volgende tabellen in het rapport dus overeenstemmen met tabel dem A en niet deze van de steekproef in tabel dem B. Voor de gemeenterapporten werd enkel een weging toegepast naar leeftijd en geslacht. Hetzelfde geldt uiteraard voor wat betreft de mono-communale politiezones. Voor het globale rapport en voor de rapporten op niveau van de verschillende politiezone-typologieën werden wegingen toegepast volgens leeftijdscategorie en geslacht, vervolgens naar gemeente, alsook naar politiezone wat betreft het globaal rapport eveneens naar politiezonetypologie en provincie Gevolgen van de weging De weging heeft gevolgen die soms zichtbaar zijn in het rapport. Aangezien de frequenties herwogen zijn, zijn het geen gehele getallen. Om de presentatie duidelijk te houden, werden de totale frequenties in de tabellen afgerond tot op de eenheid. Deze afrondingen kunnen zorgen voor een afwijking, wat tot gevolg kan hebben dat de in de tabellen opgenomen totalen niet exact overeenstemmen met de som van de afzonderlijke cellen. Bijvoorbeeld: In de tabel wordt weergegeven: = 350 In werkelijkheid gaat het om: 200, , ,20 = 350 Ook wat de percentages betreft, kan weging een impact hebben. Wanneer er bijvoorbeeld in de bevolking tweemaal zoveel jongeren in de leeftijdscategorie jaar zijn dan in de steekproef (bv. in een extreem geval 8,5% jongeren in de steekproef, terwijl er 17% in de werkelijke populatie zijn), zal elke bevraagde jongere tellen voor twee. Omgekeerd kan het dat in de absolute totalen er slechts één respondent is, maar er resultaten zijn in twee antwoordcategorieën. Dit komt omdat het in werkelijkheid om twee personen gaat die werden herwogen tot één. Tot slot zal men zien dat voor de meergemeentezones de frequenties in de gemeenterapporten verschillen van de frequenties voor dezelfde gemeenten in het zonaal rapport (de percentages blijven wel dezelfde). In het zonaal rapport werd immers een weging toegepast om rekening te houden met de eventuele onder- of oververtegenwoordiging van een gemeente van de zone in de steekproef Betrouwbaarheidsintervallen Bij het interpreteren en vergelijken van de cijfers moet rekening worden gehouden met hun nauwkeurigheid en betrouwbaarheid, die worden weerspiegeld in het betrouwbaarheidsinterval. Uitspraken op basis van steekproefonderzoek zijn nooit 100% betrouwbaar. Een bewering als "6,61% van de bevolking werd slachtoffer van een diefstal" moet met de nodige omzichtigheid worden behandeld. Indien de steekproef, gebaseerd op een toevalstrekking, er lichtjes anders had uitgezien, was het bekomen percentage misschien 6,05 of 7,0 geweest. Het is dus noodzakelijk om -8-

9 bij de interpretatie van dit cijfer evenals bij de vergelijking ervan met andere cijfers, rekening te houden met het interval waarbinnen het zich situeert (betrouwbaarheidsinterval, afgekort B.I.). De breedte van dit interval of, anders gezegd, de nauwkeurigheid waarmee uitspraken worden gedaan is afhankelijk van de betrouwbaarheid die wordt beoogd. Een uitspraak als "het slachtofferpercentage in de populatie ligt tussen 0 en 100%" is bijvoorbeeld wel 100% juist en dus betrouwbaar, maar brengt geen nieuwe kennis bij. Een maximale betrouwbaarheid gaat gepaard met een minimale nauwkeurigheid. Hoe lager de gewenste betrouwbaarheid waarmee men uitspraken wil doen, hoe groter de nauwkeurigheid van die uitspraken. Het komt er dus op aan een aanvaardbaar evenwicht te vinden tussen beide parameters (betrouwbaarheid / nauwkeurigheid). In de Lokale Veiligheidsbevraging werd een betrouwbaarheid van 90% gebruikt. De betrouwbaarheidsintervallen zullen ook een rol spelen bij het bepalen of twee percentages onderling van elkaar verschillen op statistisch significante wijze. Dit wil zeggen: rekening houdend met de marge van betrouwbaarheid en nauwkeurigheid, zoals hierboven uiteen gezet, er een verschil bestaat. Een voorbeeld zal dit verduidelijken. Fictief voorbeeld: het geschatte slachtofferpercentage voor Beschadiging auto bedraagt 9,36 en ligt met een zekerheid van 90% in het B.I. tussen 7,45 en 11,28; het geschatte slachtofferpercentage voor Fietsdiefstal bedraagt 5,96 en ligt met een zekerheid van 90% tussen 4,41 en 7,52. Aangezien het percentage van Beschadiging auto 9,36 niet valt in het B.I. van Fietsdiefstal (4,41 7,52) en omgekeerd; het percentage voor Fietsdiefstal 5,96 valt buiten het B.I. van Beschadiging auto (7,45 11,28), kan men, gegeven het gehanteerde betrouwbaarheidsniveau, stellen dat het slachtofferpercentage tussen deze misdrijven significant verschilt. Daarentegen is er geen significant verschil tussen Bedreiging en Oplichting wanneer het percentage voor Bedreiging 3,05 bedraagt met B.I. tussen 1,92 en 4,18 het percentage voor Oplichting 2,85 B.I. tussen 1,76 en 3,95 daar (minstens) één van beide percentages in het B.I. van dat van het andere valt. Zie met betrekking tot significante verschillen ook hetgeen opgemerkt wordt over statistische relevantie bij het onderdeel Lezen van de tabellen. Tot slot: ook de steekproefomvang speelt een belangrijke rol. Dit is logisch: hoe groter de steekproef hoe meer burgers van de gemeente/politiezone hun antwoorden op de vragen in beschouwing worden genomen hoe groter de kans is dat de resultaten die men verkrijgt, overeenkomen met deze in het geval men de hele bevolking van de gemeente/politiezone zou bevragen. 3.2 Lezen van de tabellen Kolom- en rijpercentages De tabellen in de van de Lokale Veiligheidsbevraging geven rijpercentages en kolompercentages weer, dus geen percentages die werden berekend op de totale -9-

10 frequentie in de tabel. De basis van de gebruikte percentages wordt gevormd door respectievelijk de rij- en kolomtotalen. De rijen mogen worden vergeleken als er rijpercentages staan vermeld, de kolommen als het om kolompercentages gaat. Anders gezegd, men moet de volgende algemene regel voor ogen houden: Rijpercentages dienen verticaal te worden vergeleken, kolompercentages horizontaal. In een aantal tabellen, staan er percentages waarvan de som noch over de rijen of kolommen, noch over de ganse tabel 100% bedraagt. Het gaat onder andere om de aangiftepercentages. Deze percentages kunnen evenwel worden beschouwd als rijpercentages waarbij een kolom werd weggelaten (dus vertikaal lezen) Statistische relevantie Voor iedere tabel wordt een Chi-kwadraat test uitgevoerd. Deze statistische test geeft weer of er tussen de gegevens in de tabel verschillen bestaan die statistisch significant zijn. In geval er tussen de items onderling verschillen bestaan die aldus statistisch gezien relevant zijn, wordt een tabel weergegeven. Bijvoorbeeld in het geval dat mannen beduidend anders geantwoord hebben op een bepaalde vraag dan vrouwen. Meer uitleg over wanneer percentages statistisch verschillend zijn, vindt u terug in de toelichting over betrouwbaarheidsintervallen bij het onderdeel Werken met een steekproef. Indien er geen statistische verschillen zijn in een tabel, wordt ze niet afgebeeld. In dat geval kan men besluiten, in het voorbeeld waarbij de antwoorden van mannen en vrouwen worden vergeleken, dat deze niet significant verschillend geantwoord hebben. In het tabellenrapport verschijnt, in plaats van de tabel, de mededeling Er werden geen significante verschillen vastgesteld Opmerking m.b.t. ontbrekende antwoorden (onvolledige enquetes) Voor de schriftelijk ingevulde vragenlijsten werd een aantal kwaliteitsregels vooropgesteld. De vragenlijsten dienden volledig te zijn ingevuld; enkel indien er niet meer dan 10 vragen blanco werden gelaten en niet meer dan 5 vragen dubbel werden ingevuld, kon een enquête gevat worden. Hierdoor is het mogelijk dat het basistotaal niet altijd hetzelfde is en lager kan liggen dan het steekproeftotaal (dat u terugvindt in het tabellenrapport onder Populatie- en steekproefverdeling ). Wanneer de steekproef bv. 350 respondenten bevraagt, maar een respondent heeft een bepaalde vraag niet beantwoord, dan zal het totaal voor die vraag slechts 349 bedragen. -10-

11 3.2.4 Opmerking m.b.t. de categorie niet van toepassing De antwoordcategorie niet van toepassing, indien aanwezig, werd niet in rekening genomen voor het basistotaal. De percentages voor de overige antwoordcategorieën geven dus het aandeel weer voor de betreffende antwoordcategorieën in het totaal zonder de categorie niet van toepassing. De totaalfrequenties zullen dus lager liggen dan het steekproeftotaal (dat u terugvindt in het tabellenrapport onder Populatie- en steekproefverdeling ). Bijvoorbeeld: Van de 350 respondenten verkreeg men volgende antwoorden: 150 keer antwoord x, 100 keer antwoord y, 50 keer antwoord z, 50 keer antwoord niet van toepassing. Hieruit zou men dus bijvoorbeeld concluderen dat 150 op 350 zijnde 42,86% antwoord x koos, terwijl de vraag in feite op 50 van de respondenten niet van toepassing was. De niet van toepassing wordt aldus niet in rekening genomen. Men rekent dus op basis van de totaalfrequentie van 300 in plaats van 350. In de tabel verschijnt dus: antwoord x :150 op 300 zijnde 50%, antwoord y : 100 op 300 zijnde 33,33%, antwoord z 50 op 300 zijnde 16,67%. Op deze manier worden de percentages weergeven op basis van het deel van de respondenten voor wie de vraag van toepassing was Gebruikte afkortingen Afkortingen per module: - dem demografische gegevens - brt buurtproblemen - onv onveiligheid - sla slachtofferschap - aang aangifte - pol politiewerking - ctc politiecontact Afkortingen in tabellen: - Ondergr. B.I. Ondergrens Betrouwbaarheidsinterval - Bovengr. B.I. Bovengrens Betrouwbaarheidsinterval -11-

12 3.3 Specifieke richtlijnen per module Intro Het is enkel op basis van het antwoord op de vraag naar de (deel)gemeente dat kon worden afgeleid voor welke gemeente / politiezone de resultaten van de enquête dienden te worden meegeteld. De toegangscodes waren immers niet gelinkt aan enig persoonsgegeven en dienden ook slechts een technisch doel, namelijk toegang verkrijgen tot de online-enquête. De applicatie herkende enkel of een token al dan niet gebruikt was dubbel gebruik van eenzelfde code was dus uitgesloten doch legde geen link met de enquête. Zoals de encodageregelss voorschreven, kon een enquête dus niet gebruikt worden indien het antwoord op de vraag naar de (deel)gemeente ontbrak. Men kon dan, zoals gezegd, immers niet uitmaken bij welke gemeente / politiezone de resultaten van de enquête behoorden Buurtproblemen Verduidelijking bij tabel brt B.3. met betrekking tot de prioriteiten: In deze tabel wordt weergegeven hoe vaak het betreffende buurtprobleem door de respondenten werd aangeduid als prioriteit 1, respectievelijk prioriteit 2, prioriteit 3 en de keren dat het niet als prioriteit werd genoteerd. De basistotalen in deze prioriteitentabel zijn, zoals u ziet, steeds dezelfde en steeds gelijk aan het totaal in dem A daar, indien de respondent geen antwoord gaf, dit gerekend is als geen prioriteit Onveiligheidsgevoelens Voorzichtigheid is geboden bij de vraag naar het mijdingsgedrag Vermijden om de kinderen ergens naar toe te laten gaan. Deze vraag is van toepassing indien de respondent kinderen heeft jonger dan 15 jaar. De mogelijkheid om niet van toepassing aan te duiden, vermijdde dat heel wat antwoorden van respondenten die geen jonge kinderen hebben, terechtkomen in nooit of weet niet of simpelweg geen antwoord wordt gegeven op deze vraag. Zie hierover ook in het algemeen deel Opmerking m.b.t. de categorie niet van toepassing. Aangezien dus de basis van de percentages inzake dit mijdingsgedrag verschillend is want lager ligt van deze van de andere mijdingsgedragingen, kunnen ze niet worden vergeleken met de percentages van de andere vormen van mijdingsgedrag. -12-

13 3.3.4 Slachtofferschap en aangifte Tabellen sla A.1. en aang A.1. geven respectievelijk het percentage gezinnen/personen weer dat slachtoffer werd van bepaalde feiten in de afgelopen 12 maanden en het aandeel dat daarvan aangifte deed bij de politie. De betrouwbaarheidsintervallen werden in de tabellen opgenomen, daar omzichtigheid bij de interpretatie is geboden. Het weergeven van de intervallen moet voorkomen dat valse conclusies worden getrokken op basis van kleine aantallen. Voornamelijk bij de aangiften zult u kunnen vaststellen dat de betrouwbaarheidsintervallen vaak heel breed zijn, waardoor er minder exacte uitspraken kunnen gedaan worden. Zie hiervoor ook de toelichting hierboven over betrouwbaarheidsintervallen. Deze brede betrouwbaarheidsintervallen zijn te wijten aan de kleine aantallen; wat u kunt vaststellen in de laatste basiskolom met de frequenties. Dit is te begrijpen gezien de groep van de personen die aangifte deed een subgroep is van de slachtoffergroep wat op haar beurt reeds een subgroep betreft van de respondenten, zowel slachtoffers als niet-slachtoffers. Gezien de kleine aantallen van slachtofferschap per politiezone, is ervoor geopteerd om verdere uitsplitsing naar leeftijd, geslacht, opleidingsniveau en beroepsactiviteit, niet op te nemen in het tabellenrapport aangezien hier geen statistisch relevante uitspraken kunnen over gedaan worden. De analyse van (poging tot) inbraak naar type van de woning zult u wel in het rapport terugvinden. Voor deze module werden geen wegingen toegepast op niveau van leeftijd en geslacht, enkel voor de gemeente. Zie voor meer toelichting over wegingen hierboven bij het algemene gedeelte, onderdeel Werken met een steekproef. De verklaring hiervoor is dat de respondent zelf of iemand van zijn / haar gezin slachtoffer kan geweest zijn van het delict. In dit laatste geval is een analyse naar achtergrondkenmerken van de respondent weinig betekenisvol Politiewerking van de eigen politiezone De vragen uit deze module waren, in tegenstelling tot de volgende module Laatste contact met de politie, van toepassing op alle respondenten, onafgezien het feit of ze persoonlijk contact hebben gehad met hun lokale politie. De vragen richtten zich heel expliciet tot de politie van de eigen zone. Vele zones hebben deze module aangevuld met eigen, lokale vragen. Ze werden telkens achteraan in de module, na de standaardvragen, opgenomen. Voor het overige verwijzen we naar de richtlijnen in het algemene deel van deze nota Laatste contact met de politie De eerste vraag van deze module is de enige in de standaardvragenlijst die een filter bevatte: de erop volgende vragen waren in principe enkel van toepassing indien de respondent gedurende de voorbije 12 maanden persoonlijk contact had met de -13-

14 politie van zijn zone. De totale basisfrequentie ligt voor de tabellen in deze module dan ook sowieso lager, daar niet alle respondenten met hun lokale politie contact hebben gehad Achtergrondkenmerken Deze module was opnieuw in te vullen door alle respondenten. In de regels voor kwaliteit en volledigheid werd vooropgesteld dat, naast de (deel)gemeente zie hierover het onderdeel Intro bij dit deel de vier basisachtergrondkenmerken, namelijk leeftijd, geslacht, opleidingsniveau en beroepssituatie, werden ingevuld. Gezien bij toch nog heel wat enquêtes deze gegevens ontbraken, is beslist om enkel leeftijd en geslacht als verplichte achtergrondkenmerken te weerhouden. Ook de enquêtes waar dus opleidingsniveau en/of beroepssituatie ontbraken, werden meegeteld, onder de voorwaarden dat leeftijd en geslacht in orde waren. Dit heeft als gevolg dat de totale basisfrequenties voor de achtergrondkenmerken opleidingsniveau en beroepssituatie kunnen verschillen en lager liggen dan het totale steekproefaantal (dat u terugvindt in het tabellenrapport onder Populatie- en steekproefverdeling ). We verwijzen hier ook naar de toelichting in het algemeen deel onder Opmerking m.b.t. ontbrekende antwoorden (onvolledige enquêtes). Omgekeerd zal u zien dat, gezien leeftijd en geslacht verplicht waren en dus om volledig te zijn steeds werden ingevuld, de basistotalen frequenties hier altijd overeenkomen met het steekproeftotaal >>> <<<