Bachelor thesis Afstudeerseminar Persuasieve Communicatie

Transcriptie

1 Sponsorship disclosure op Instagram: de effecten van type disclosure op merkherinnering en merkattitude en de rol van aandacht voor de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure in deze relatie Bachelor thesis Afstudeerseminar Persuasieve Communicatie Sophie Calicher Woorden: januari 2016

2 Inhoudsopgave Samenvatting 3 Inleiding 3 Theoretisch kader 6 Type disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure 8 Attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude 10 Methode 11 Stimulus materiaal 11 Respondenten en procedure 12 Meetinstrument 12 Resultaten 14 Controlevariabelen 14 Toetsen van hypotheses 14 De samenhang tussen type disclosure, merkherinnering en merkattitude en de rol van aandacht voor de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure in deze relatie 15 Interesse voor het geadverteerde product als moderator 16 Conclusie & Discussie 16 Implicaties en vervolgonderzoek 18 Literatuurlijst 20 Bijlagen 25 2

3 Samenvatting Het doel van deze studie is om een duidelijk beeld te krijgen in hoeverre type sponsorship disclosure in de vorm van tekst of in de vorm van een logo voor het kenbaar maken van native advertisements verschillen in effect op merkherinnering en de merkattitude op Instagram. Daarnaast wordt onderzocht in hoeverre deze effecten worden gemedieerd door aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure. Bestaand onderzoek is vooral gericht op product placement en sponsored content in televisieprogramma s en films. Er is nog weinig bekend over native advertisements op sociale media. Een experiment (N=120) toont aan dat type disclosure niet van invloed is op aandacht ten aanzien van de disclosure, attitude ten aanzien van de disclosure en merkherinnering. Daarnaast is er uit de resultaten gebleken dat de respondenten die werden blootgesteld aan disclosure in de vorm van een logo hoger scoorden op merkattitude dan de respondenten die werden blootgesteld aan disclosure in de vorm van tekst. Hetgeen impliceert dat een logo als sponsorship disclosure voor een positievere merkattitude zorgt dan sponsorship disclosure in de vorm van tekst. Voor adverteerders kan dit een interessante bevinding zijn. Tot slot worden de theoretische, methodologische en praktische implicaties van deze bevindingen besproken. Inleiding Native advertising, het plaatsen van een betaalde advertentie in dezelfde vorm als reguliere berichten van het medium waarin het geplaatst is, is een veel gebruikte marketingstrategie op sociale media (Hudson & Hudson, 2006). Zo zijn er op Facebook de Facebook Sponsored Stories en op Twitter de Promoted Tweets. Dit zijn betaalde berichten van adverteerders op Facebook en Twitter om zo een bredere groep gebruikers te bereiken, doordat de advertenties ook aan vrienden van volgers van de betreffende pagina worden getoond (Chan, 2012). Een relatief nieuw platform is Instagram, een mobiele applicatie waar foto s en korte video s gedeeld kunnen worden. Hier is het betaald adverteren pas mogelijk sinds eind september Dit betekent overigens niet dat er voorheen geen reclame werd gemaakt op Instagram. Zo wordt er nog steeds gebruik gemaakt van celebrity endorsement, waarbij bekende personen, zoals beroemdheden of bloggers, hun profiel gebruiken om producten en diensten aan te prijzen (Lee & Thorson, 2008). Bij het plaatsen van betaalde advertenties op Instagram wordt er met behulp van de nieuwste technologie, die tevens het persoonlijk adverteren op Facebook mogelijk maakt, op 3

4 maat gemaakte campagnes gestart. Zo kan er op basis van geslacht, leeftijd, locatie en interesses gericht geadverteerd worden (Instagram Business Blog, 2015). Dit worden native advertisements genoemd. Deze advertenties worden kenbaar gemaakt aan de hand van de tekst sponsored en een logo rechts bovenin de foto dat bestaat uit een pijltje in een donkerblauw rond vlak die naar boven wijst. In tegenstelling tot native advertisements zijn er de banner advertisements, dit zijn betaalde reclame-uitingen op het internet die grafisch zijn vormgegeven en duidelijk te herkennen zijn (Moore, Stammerjohan, & Coulter, 2005). Onderzoek heeft uitgewezen dat native advertising een positief effect heeft op de attitude ten aanzien van de advertentie en op de uiteindelijke koopintentie in vergelijking met banner advertising (Becker-Olsen, 2013). Het is de vraag in hoeverre consumenten in staat zijn advertenties van reguliere berichten te onderscheiden. Het kenbaar maken van reclame op televisie is inmiddels verplicht binnen de Europese Unie (Cain, 2011). De mediawet, die in 2008 tot stand is gekomen, moet ervoor zorgen dat consumenten op de commerciële aard van advertenties gewezen worden, om misleiding tegen te gaan (Plasterk, 2008). Bezoekers van sociale media pagina s dienen gewaarschuwd te worden voor berichten met een persuasieve intentie. Het kenbaar maken van een advertentie door middel van een waarschuwing wordt ook wel sponsorship disclosure genoemd (Boerman, van Reijmersdal, & Neijens, 2012). Advertenties worden inmiddels aangeduid, maar daar wordt snel overheen gelezen. Eerdere studies met betrekking tot beïnvloeding van typen disclosure hebben uitgewezen dat de disclosure grotendeels niet wordt opgemerkt (Morgan & Stoltman, 2002; Popper & Murray, 1989; Stewart & Martin, 1994). De kwestie is hoe gebruikers het best geïnformeerd kunnen worden over gesponsorde inhoud en in hoeverre dit effect zal hebben op de attitude ten aanzien van het geadverteerde merk. Er is nog geen onderzoek gedaan naar de effecten van typen disclosure op merkattitude en merkherinnering op Instagram. Dekker en van Reijmersdal (2010) hebben twee typen sponsorship disclosure vergeleken in televisieprogramma s. Daarnaast is er voornamelijk onderzoek gedaan of het al dan niet tonen van een disclosure effect heeft op de merkattitude en merkherinnering en in hoeverre de duur van blootstelling aan de disclosure hierin verschilt (Dekker & Van Reijmersdal, 2012; Bennett, Pecotich, & Putrevu, 1999; Boerman et al., 2012). Daarbij heeft onderzoek aangetoond dat native advertising een positief effect heeft op merkherinnering, maar dat naarmate de aandacht groter wordt voor de disclosure dit juist een negatief effect heeft op de merkattitude (van Reijmersdal, 2009; Petty & Cacioppo, 1977; Wood & Quinn, 2003). Deze kwestie heeft tot de volgende probleemstelling geleid: 4

5 In hoeverre hebben verschillende typen sponsorship disclosure, bij het gebruik van native advertising op Instagram, invloed op merkherinnering en merkattitude en in hoeverre worden deze effecten gemedieerd door aandacht voor de disclosure en de attitude ten aanzien van de disclosure? Het doel van dit onderzoek is om een duidelijk beeld te krijgen in hoeverre disclosure in de vorm van tekst of in de vorm van een pictogram verschilt in effect op merkherinnering en de merkattitude op Instagram. Vervolgens wordt er onderzocht of de aandacht voor de disclosure van invloed is op de attitude ten aanzien van de disclosure. Tot slot wordt er onderzocht of de attitude ten aanzien van de disclosure van invloed is op de merkattitude. Dit vult de literatuur aan, omdat er inzicht wordt verschaft in hoeverre type disclosure (a) de merkattitude (b) en merkherinnering (c) beïnvloedt op sociale media, in dit geval Instagram, en in hoeverre de aandacht voor de disclosure (d) en de attitude ten aanzien van de disclosure (e) gedurende dit proces een rol spelen. Wat er nog mist in de literatuur is inzicht in de effecten van sponsorship disclosure op merkattitude en merkherinnering op Instagram. Een mogelijke verklaring is dat het betaald adverteren onlangs pas van start is gegaan in Nederland. Daarnaast blijkt uit het Nationale Social Media Onderzoek 2015 van onderzoeksbureau Newcom Research & Consultancy, dat Instagram ondanks zijn groei op nummer 4 staat in de top 5 meest gebruikte sociale platformen in Nederland. Twitter, Youtube en Facebook blijven favoriet onder Nederlanders. Tevens zal er dieper in worden gegaan op de verschillen tussen typen disclosure en worden de relaties tussen aandacht ten aanzien van de disclosure en merkherinnering en attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude uitgelicht. Voor adverteerders en marketeers is dit onderzoek nuttig, omdat er wordt onderzocht in hoeverre native advertising als effectief marketing tool ingezet kan worden in combinatie met het kenbaar maken van betaalde advertenties. Adverteren via Instagram is interessant voor adverteerders en marketeers, omdat het medium een groot bereik heeft en het snelst groeiende platform is van Nederland (Instagram Business Blog, 2015). Daarnaast is het sociale netwerk gericht op foto s en korte video s, wat nieuwe kansen biedt om op een creatieve manier producten en diensten aan te prijzen. Aan de hand van de resultaten wordt er inzicht verschaft welk type sponsorship disclosure het best wordt ontvangen door de doelgroep. Deze gegevens zijn interessant om een balans te vinden tussen de voordelen van native advertising en het kenbaar maken van betaalde advertenties. 5

6 Allereerst zullen er in het theoretisch kader verschillende theorieën en modellen aan bod komen die relevant zijn voor de probleemstelling. Vervolgens zal er in het hoofdstuk methode beschreven worden welk stimulus materiaal er wordt getoond, hoe de respondenten geworven worden, hoe de procedure in zijn werk zal gaan en hoe de concepten gemeten gaan worden. Ten derde zullen de uitgewerkte resultaten besproken worden. Hieruit worden conclusies getrokken om uiteindelijk antwoord te kunnen geven op de probleemstelling. Vervolgens worden de implicaties van dit onderzoek besproken en worden er suggesties voor vervolgonderzoek gegeven. Tot slot zijn er de bijlagen en de literatuurlijst. Theoretisch kader Type sponsorship disclosure en aandacht voor de disclosure De disclosure die Instagram hanteert voor het kenbaar maken van betaalde advertenties, is de tekst gesponsored in combinatie met een logo (Instagram Business Blog, 2015). Er is nog geen specifiek onderzoek verricht naar de effecten van verschillende type disclosure op aandacht voor de disclosure op Instagram. In de gezondheidswetenschappen worden vergelijkbare communicatiestrategieën gebruikt als de strategieën die adverteerders op Instagram hanteren. Ondanks de verschillen in organisaties wordt er gestreefd naar hetzelfde doel, namelijk het verkopen van producten (Groot Roessink, 2002). Uit studies naar de effecten van verschillende vormen van disclosure op aandacht voor de disclosure in de gezondheidswetenschappen is gebleken dat individuele verschillen, zoals de mate van het productgebruik, zorgen voor verschillen in de mate van aandacht voor de disclosure (Liebert, Sprafkin, Liebert, & Rubinstein, 1977; Mason, Scammon, & Fang, 2007). Naarmate iemand een product frequent gebruikt zal de aandacht voor de disclosure groter zijn dan wanneer iemand een product weinig tot niet gebruikt. Een verklaring die wordt gegeven is dat persoonlijke ervaring met het product samenhangt met het opnemen van dergelijke informatie, zoals sponsorship disclosure (Mason, Scammon, & Fang, 2007). Daarnaast is er onderzoek gedaan naar de mogelijke effecten van sponsorship disclosure op persuasion knowledge en de effecten van disclosure in films of televisieprogramma s (Boerman, van Reijmersdal, & Neijens, 2012; Campbell, Mohr, & Verlegh, 2007; Dekker & van Reijmersdal, 2010). In het onderzoek van Boerman, van Reijmersdal en Neijens (2012) wordt aan de hand van het Persuasion Knowledge model beschreven hoe consumenten op persuasieve inhoud reageren. Zo wordt gesteld dat mensen gedurende hun hele leven al bezig zijn met het vergaren en verwerken van kennis over 6

7 persuasieve inhoud. Consumenten blijven graag op hun hoede en willen leren hoe zij weerstand kunnen bieden tegen persuasief gerelateerde inhoud. Daarnaast is gebleken dat wanneer consumenten worden blootgesteld aan sponsorship disclosure, zij beter in staat zijn redactionele content van commerciële content te onderscheiden, dan consumenten die niet zijn blootgesteld aan de disclosure. Tevens is aangetoond dat de groep die wel is blootgesteld aan de disclosure meer wantrouwen tegenover persuasieve content hebben dan de groep die niet is blootgesteld aan de disclosure (Friestad & Wright, 1995; Boerman, van Reijmersdal, & Neijens, 2012; Taillard, 2000). De disclosure zorgt ervoor dat consumenten met een kritischer oog naar advertenties kijken. Deze vorm van verdediging wordt ook wel het change of meaning principle genoemd. Hierbij verandert de houding tegenover de boodschap, waarbij er minder aandacht wordt besteed aan de mededeling in de boodschap (Cain, 2011). De woorden sponsored of advertentie zijn directe benamingen voor gesponsorde inhoud en kunnen als signaal cue dienen om consumenten erop attent te maken dat het om persuasieve inhoud gaat. Wanneer deze cues nadrukkelijk aanwezig zijn, zal dit een positief effect hebben op de aandacht ten aanzien van de placement (Cain, 2011). Overigens is Instagram een visueel georiënteerd medium, waarbij visuele content centraal staat (Instagram Business Blog, 2015). Het plaatsen van een logo lijkt vanzelfsprekend, maar wanneer deze niet begrepen wordt, zal dit een negatieve werking hebben op de aandacht voor de disclosure (Dekker & Van Reijmersdal, 2010). Eerdere studies naar typen sponsorship disclosure hebben uitgewezen dat bepaalde kenmerken van de disclosure van invloed kunnen zijn op de effecten hiervan (Liebert et al., 1977; Mason et al., 2007). Tevens is uit het onderzoek van Liebrecht (2015), naar het behalen van doelstellingen met contentmarketing, gebleken dat tekst doeltreffender is dan een logo. Aan de hand van deze gegevens wordt verwacht dat het kenbaar maken van een advertentie aan de hand van tekst tot meer aandacht leidt dan wanneer de advertentie kenbaar wordt gemaakt aan de hand van een logo. Om dit te onderzoeken is de volgende hypothese geformuleerd: H1: Wanneer er op Instagram middels sponsorship disclosure in de vorm van tekst kenbaar wordt gemaakt dat het om een betaalde advertentie gaat, zal er meer aandacht voor de disclosure zijn dan wanneer er door middel van sponsorship disclosure in de vorm van een logo kenbaar wordt gemaakt dat het om een betaalde advertentie gaat. Aandacht voor de disclosure en merkherinnering 7

8 Het onthouden en herinneren van een merk heeft grotendeels te maken met de mate van aandacht voor de advertentie en in hoeverre deze wordt opgeslagen in het korte of lange termijn geheugen (Anderson, 1995). In hoeverre aandacht voor de sponsorvermelding effect heeft op merkherinnering is echter nog onduidelijk. Verschillende onderzoeken van sponsorvermeldingen op merkherinnering laten tegengestelde resultaten zien. In het onderzoek van An en Stern (2011) naar de effecten van advergames op kinderen wordt gesteld dat sponsorvermelding een negatief effect heeft op merkherinnering. Daarnaast stelt Benjamin (2005) in zijn onderzoek naar het transparanter maken van product placement en gesponsorde content dat sponsorship disclosure consumenten niet genoeg informeert en dit een negatief effect heeft op merkherinnering. In een onderzoek naar de invloed van waarschuwingen voor persuasieve inhoud in films, is aangetoond dat sponsorship disclosure juist een positief effect heeft op merkherinnering. Een mogelijke verklaring hier is dat de disclosure in de vorm van een tekstje met de merknamen het verwerken van kennis over dit merk gemakkelijker maakt, omdat er meer associaties ontstaan (Bennett, Pecotich, & Putrevu, 1999). Daarnaast is aangetoond dat wanneer de hersenactiviteit wordt geactiveerd met betrekking tot een bepaald merk door middel van een waarschuwing, deze hoogstwaarschijnlijk onthouden en herinnerd zal worden (Yang & Roskos-Ewoldsen, 2007). Gezien de resultaten van deze studies wordt verwacht dat de mate van aandacht voor de disclosure van invloed is op merkherinnering. Om dit te onderzoeken is de volgende hypothese geformuleerd: H2: Hoe meer aandacht er is voor de disclosure hoe positiever de merkherinnering. Type disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure Wanneer er door middel van sponsorship disclosure bepaalde kennis persuasion knowledge wordt geactiveerd, wordt een gesponsord bericht herkent als advertentie (Boerman et al., 2012). Zo heeft onderzoek naar het effect van sponsorship disclosure op de attitude ten opzichte van de disclosure aangetoond dat blootstelling aan sponsorship disclosure een negatief effect heeft op de attitude ten aanzien van de disclosure (Wood & Quinn, 2003; Campbell & Kirmani, 2000). Dit effect is te verklaren doordat het kenbaar maken van de advertentie ervoor zorgt dat mensen weerstand gaan bieden. Consumenten zijn zich bewust van de gesponsorde inhoud, wat een negatief effect heeft op de attitude ten aanzien van de disclosure (Dekker & Reijmersdal, 2012). 8

9 De kwestie is in dit geval in hoeverre de effecten op de attitude ten aanzien van de disclosure variëren tussen verschillende typen disclosure. Verschillende onderzoekers hebben modellen ontwikkeld die het proces weergeven hoe er een bepaalde attitude wordt gevormd. Dit worden ook wel hierarchy-of-effects modellen genoemd. Aan de hand van het Elaboration Likelihood model kan worden beschreven hoe de mate van betrokkenheid in de informatieverwerking van reclameboodschappen een rol speelt bij het vormen van attitudes ten opzichte van reclame (Cho, 1999). Volgens het Elaboration Likelihood Model (Petty & Cacioppo, 1986) kunnen boodschappen op twee manieren worden verwerkt. Allereerst via de centrale route, waarbij een hoge mate van betrokkenheid vereist is en waarbij mensen in staat zijn het bericht juist te verwerken. Argumenten in de boodschap worden aandachtig bestudeerd waarna de attitude wordt gevormd. Daarnaast gaat het ELM er niet vanuit dat er alleen sprake is van attitude verandering na het zorgvuldig en kritisch evalueren van informatie, maar kan informatie ook worden verwerkt via de perifere route. Via deze route is er sprake van een lage mate van betrokkenheid en vereist minder aandacht. Hier wordt een attitude ontwikkeld op basis van bepaalde signalen. Deze signalen bestaan uit kenmerken die een reclame aantrekkelijk maken, zoals kleur, beeld, hoeveelheid argumenten of het gebruik van experts. Dergelijke kenmerken van communicatie kunnen positieve of negatieve emoties uitlokken (Cho, 1999). Reclame wordt voornamelijk via de perifere route verwerkt en is effectief wanneer sterke attitudes worden gevormd ten aanzien van het geadverteerde merk of product (Petty & Cacioppo, 1986). Er is een verschil tussen het verwerken van reclames via traditionele media en via het internet. Uit het onderzoek van Cho (1991) naar de verwerking van reclame kan worden geconcludeerd dat er sprake is van een lage mate van betrokkenheid bij de blootstelling aan reclame via het internet en dat deze via de perifere route wordt verwerkt. Daarnaast is de blootstelling aan de reclame niet vrijwillig en dit leidt tot weerstand. Aan de hand van deze resultaten wordt verwacht dat naarmate de aandacht groter is voor de disclosure, de attitude ten aanzien van de disclosure negatiever zal zijn. Om te onderzoeken in hoeverre aandacht ten aanzien van de sponsorship disclosure van invloed is op de attitude ten aanzien van de disclosure, is de volgende hypothese opgesteld: H3: Hoe meer aandacht er is voor de disclosure hoe negatiever de attitude ten aanzien van de disclosure. 9

10 Attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude Over het algemeen zijn mensen sceptisch ten opzichte van reclame (Calfee & Ringold, 1994; Obermiller & Spangenberg, 2000) en zoals al eerder benoemd, is het kenbaar maken van reclame aan de hand van sponsorship disclosure van invloed op de attitude ten aanzien van de disclosure. Wanneer de attitude ten aanzien van disclosure negatief is door het zien van de disclosure, kan dit weer een negatieve invloed hebben op de overtuiging van de boodschap en kan dit de merkattitude negatief beïnvloeden. Een mogelijke verklaring die wordt gegeven is de kennis die de persoon heeft over de persuasieve intentie van de inhoud (Dekker & Reijmersdal, 2012). Eerdere studies hebben aangetoond dat sponsorship disclosure een negatief effect heeft op de overtuiging van de boodschap. Dit effect wordt verklaard doordat het attenderen op persuasieve inhoud er juist voor zorgt dat mensen in de gelegenheid worden gebracht om weerstand te bieden. Wanneer consumenten ervan bewust zijn dat het om persuasieve inhoud gaat, neemt het effect van de overtuigende boodschap af en heeft dit een negatief effect op merkattitude (Jacks & Devine, 2000; Friestad & Wright, 1995; Matthes et al., 2007; Wood & Quinn, 2003; Boerman et al., 2012). Daarnaast is uit eerder onderzoek gebleken dat de invloed van disclosure op merkattitude groter is wanneer er geen waarschuwing wordt gegeven (Law & Braun, 2000; Matthes, Schemer, & Wirth, 2007; Morton & Friedman, 2002; Russell, 2002) Mensen worden in deze situatie niet in de gelegenheid gebracht om weerstand te bieden, dus zal de merkattitude positiever zijn dan wanneer zij wel worden geattendeerd op de persuasieve inhoud. Hieruit kan geconcludeerd worden dat het kenbaar maken van reclame door middel van disclosure leidt tot een negatieve attitude ten aanzien van het merk. Er is nog geen specifiek onderzoek gedaan naar het verband tussen attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude op Instagram. Het is echter aannemelijk, gezien de resultaten van vergelijkbare studies, dat hoe negatiever de attitude ten aanzien van de placement is hoe negatiever het effect op merkattitude. Om dit te onderzoek is de volgende hypothese opgesteld: H4: Hoe negatiever de attitude ten aanzien van de disclosure hoe negatiever de merkattitude 10

11 Figuur 1. Conceptueel model + + Aandacht voor de disclosure Merkherinnering Type disclosure - Attitude tav disclosure Merkattitude - Methode Stimulus materiaal In dit onderzoek is er gebruik gemaakt van een één-factor tussen-proefpersonen design. Dit betekent dat er alleen een nameting is gedaan. Alle respondenten kregen een Instagram bericht te zien van een kauwgom merk. De manipulatie bestond uit sponsorship disclosure in de vorm van een logo of in de vorm van tekst (zie bijlage). Het kauwgom merk dat is gebruikt in dit onderzoek, is een fictief kauwgom merk. Er is voor een kauwgom merk gekozen om het voor zowel mannen als vrouwen even aantrekkelijk te maken. Daarnaast is er voor een fictief merk gekozen om bestaande attitudes uit te sluiten. Er zijn 2 condities meegenomen in dit onderzoek. In conditie 1 werden er twee advertenties getoond van een fictief kauwgum merk met sponsorship disclosure in de vorm van een logo. En in conditie 2 werden er twee advertenties getoond van de advertentie van het fictieve kauwgom merk met sponsorship disclosure in de vorm van de tekst gesponsored. De 2 advertenties per conditie lijken op elkaar. De afbeelding van het geadverteerde kauwgom merk is in beide berichten anders. Er is voor gekozen om de respondenten kennis te laten nemen van verschillende afbeeldingen om de betrouwbaarheid van de resultaten te 11

12 vergroten. In realiteit zullen de respondenten ook verschillende afbeeldingen van merken op Instagram zien. Respondenten en procedure Het onderzoek is uitgevoerd onder 120 mannen en vrouwen (29,5 % man en 70,5 % vrouw) tussen de 18 en 39 jaar die over een Instagram account beschikken. Het experiment is uitgevoerd via het internet, zodat de respondenten de survey in hun eigen tijd en leefomgeving in konden vullen. Daarnaast zal er met een digitale survey minder sprake zijn van sociaal wenselijke antwoorden en is het mogelijk om een complexere vragenlijst op te stellen dan met een schriftelijke survey. De respondenten werden via Facebook benaderd. Tevens is er aan de hand van een e- mail aan familie en vrienden gevraagd of zij de survey in wilden te vullen. De survey begon met een korte inleiding waar de respondent allereerst bedankt werd voor zijn/haar deelname aan het onderzoek. Vervolgens werd er een korte uitleg gegeven over het doel van het onderzoek en voor eventuele opmerkingen of klachten werd er doorverwezen naar de Commissie Ethiek. Tot slot werd gevraagd of de respondent akkoord gingen door middel van het informed consent formulier. Voorafgaand aan het online zetten van de survey is er ethische goedkeuring verkregen door de ASCoR secretariaat van de Commissie van Ethiek. De eerste vragen bestonden uit achtergrond variabelen, zoals leeftijd, geslacht, opleiding en of de respondenten over een Instagram account beschikken. Vervolgens werden de respondenten blootgesteld aan het stimulus materiaal. Na het bekijken van het stimulus materiaal, werd een vragenlijst afgenomen en werd gevraagd naar het geadverteerde merk (merkherinnering, merkattitude) en de sponsorvermelding (aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure). Tot slot werden de respondenten bedankt voor hun tijd en konden zij het venster sluiten. Meetinstrument Merkattitude. Merkattitude zal gemeten worden aan de hand van 9 items door middel van een 7-punts semantische-differentiaalschaal (Boerman, van Reijmersdal, & Neijens, 2012). De items bestaan uit: slecht/goed, onplezierig/plezierig, negatief/positief, niet leuk/leuk, slechte kwaliteit/goede kwaliteit, oninteressant/interessant, onaantrekkelijk/aantrekkelijk, spreekt me niet/spreekt me aan. De items oninteressant/interessant en onaantrekkelijk/aantrekkelijk zijn afkomstig van het onderzoek van Matthes, Schemer en Wirth (2007). Item trekt me niet/trekt me aan, komt voort uit het onderzoek van Pham en Avnet (2004). De factoranalyse liet zien 12

13 dat er één component werd gevormd (eigenwaarde=4,95 ;verklaarde variantie=61,8%) met een betrouwbaarheid van 0,91. Om merkattitude te meten wordt de gemiddelde score van alle 9 de items gebruikt (M= 4,34, SD= 0,96). Merkherinnering. Volgens Boerman, van Reijmersdal en Neijens (2012) wordt merkherinnering gezien als het verwerken van informatie over een bepaald merk, waardoor het merk geregistreerd wordt. Hoe groter de activatie van de hersenen, hoe groter de kans dat het merk wordt onthouden. Merkherinnering wordt gemeten aan de hand van 3 items door middel van een 7-punts semantisch-differentiaalschaal. De items bestaan uit: mijn geheugen van het fictieve tandpastamerk is wazig/scherp, oppervlakkig/gedetailleerd en vaag/helder (Rajagopal & Montgomery, 2011). De factoranalyse liet zien dat er één component werd gevormd (eigenwaarde=2,17 ;verklaarde variantie=72,3%) met een betrouwbaarheid van 0,80. Om merkherinnering te meten wordt de gemiddelde score van alle 3 de items gebruikt (M= 4,69, SD= 1,19). Aandacht ten aanzien van de disclosure. Om aandacht ten aanzien van de disclosure te meten worden de respondenten gevraagd op te schrijven hoe ze hebben gezien dat het om een advertentie ging. Dit wordt als volgt gecodeerd: 1 wanneer zij de disclosure hebben genoemd en 0 wanneer zij deze niet hebben genoemd of helemaal niet hebben gezien (Moore et al., 2005). Attitude ten aanzien van de disclosure. De attitude ten aanzien van de disclosure wordt gemeten aan de hand van 7 stellingen. Deze stellingen zijn te beantwoorden middels een 7- punts semantisch-differentiaalschaal. Door middel van stellingen wordt er gevraagd in hoeverre de respondenten de disclosure: noodzakelijk, nuttig, relevant, goed, vervelend, irritant of onzin vinden (Bello, Pitts, & Etzel, 1983). De schalen lopen van (1) zeer mee oneens tot (7) zeer mee eens. De factoranalyse liet zien dat er één component werd gevormd (eigenwaarde=3,59 ;verklaarde variantie=51,3%) me een betrouwbaarheid van 0,91. Om merkattitude te meten wordt de gemiddelde score van de eerste 4 items gebruikt (M= 4,92, SD= 1,50). 13

14 Resultaten Controlevariabelen De respondenten zijn random toegewezen aan een van de vier condities. In dit onderzoek zijn twee condities relevant, namelijk conditie logo en conditie tekst. Er zijn een aantal achtergrondvariabelen meegenomen in het onderzoek om mogelijke effecten van deze achtergrondvariabelen uit te sluiten, namelijk leeftijd, geslacht en opleiding. Uit een Pearson Chi-Kwadraat blijkt dat geslacht (χ²(2)=0,23, p =0,892) en opleiding (χ²(4)=1,28, p =0,864) gelijk verdeeld zijn over de twee condities. Uit een ANOVA blijkt dat de variabele leeftijd (F(2, 92) = 0,73, p =0,482) tevens gelijk verdeeld is over de condities logo (M=24,29, SD=5,53) en tekst (M=24,26, SD=3,92). Toetsen van hypotheses H1 veronderstelt dat wanneer er op Instagram middels tekst kenbaar wordt gemaakt dat het om een betaalde uiting gaat, er meer aandacht zal zijn voor de disclosure dan wanneer er door middel van een logo kenbaar wordt gemaakt dat het om een advertentie gaat. De resultaten wezen uit dat er is geen significant verschil tussen de twee typen disclosure (Fisher-exact, p = 0,088, eenzijdig). Er is geen significant verband tussen type disclosure in de vorm van een logo of tekst en de aandacht voor de sponsorship disclosure. H2 veronderstelt dat hoe meer aandacht er voor de sponsorship disclosure is hoe positiever de merkherinnering. De Levene s toets laat zien dat de variantie binnen de groepen niet significant van elkaar afwijken, (F(63, 63,76) = 1,19, p =0,280) dus er wordt uitgegaan van groepen met gelijke varianties. Uit de Independent Samples Test blijkt dat de respondenten die de disclosure niet gezien hebben gemiddeld 4,8 scoren op merkherinnering (SD = 1,29) op een 7-punts Likertschaal die loopt van 1 (zeer mee oneens) tot 7 (zeer mee eens) en dat de respondenten die de disclosure wel gezien hebben gemiddeld 4,9 scoren op merkherinnering (SD = 1,10) op een 7-punts Likertschaal die loopt van 1 (zeer mee oneens) tot 7 (zeer mee eens). Dit verschil is niet significant, t(63)= -0,05, p = 0,479, eenzijdig, CI [- 0,61, 0,58]. De respondenten die de sponsorship disclosure wel hebben gezien hebben geen significante positievere merkherinnering dan respondenten die in de conditie zaten die de sponsorship disclosure niet hebben gezien. H3 stelt dat hoe meer aandacht er is voor de sponsorship disclosure hoe negatiever de attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure. De Levene s toets laat ook hier zien dat de variantie binnen de groepen significant gelijk zijn (F(63, 60,90) = 2,72, p =0,104) dus er wordt uitgegaan van groepen met gelijke varianties. Uit de Independent Samples Test blijkt 14

15 dat de respondenten die de disclosure niet gezien hebben gemiddeld 4,70 scoren op attitude ten aanzien van de disclosure (SD = 1,66) op een 7-punts Likertschaal die loopt van 1 (helemaal oneens) tot 7 (helemaal mee eens) en dat de respondenten die de disclosure wel gezien hebben gemiddeld 5,16 scoren op merkherinnering (SD = 1,25) op een 7-punts Likertschaal die loopt van 1 (helemaal oneens) tot 7 (helemaal mee eens). Dit verschil is niet significant, t(63)= -1,26, p = 0,107, eenzijdig, CI [-1,20, 0,27]. H4 luidt dat hoe negatiever de attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure hoe negatiever de merkattitude. Uit de Pearson correlatiecoëfficiënt blijkt dat er geen significante correlatie (r=-0,12, p =0,178, eenzijdig) is tussen de attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude. Er is geen significant negatievere merkattitude naar aanleiding van een negatievere attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure. De samenhang tussen type disclosure, merkherinnering en merkattitude en de rol van aandacht voor de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure in deze relatie Aan de hand van een meervoudige regressieanalyse wordt nagegaan of er verbanden zijn tussen variabelen waar in eerste instantie geen verbanden werden verwacht. Allereerst wordt gekeken naar merkherinnering als afhankelijke variabele met als onafhankelijke variabelen type disclosure, aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure. De meervoudige regressieanalyse met merkherinnering als afhankelijke variabele en logo als type disclosure (1=logo, 0=tekst), aandacht ten aanzien van de disclosure (1= wel gezien, 0= niet gezien) en attitude ten aanzien van de disclosure als onafhankelijke variabelen blijkt het model niet significant, F(3, 61) = 1,38, p = 0,259. Dit betekent dat er met het regressiemodel geen variantie in de afhankelijke variabele voorspeld kan worden. Vervolgens is het regressiemodel getoetst met merkattitude als afhankelijke variabele en als onafhankelijke variabelen type disclosure, aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure. De meervoudige regressieanalyse met merkattitude als afhankelijke variabele en logo als type disclosure (1= logo, 0= tekst), aandacht ten aanzien van de disclosure (1= wel gezien, 0= niet gezien) en attitude ten aanzien van de disclosure als onafhankelijke variabelen blijkt het model significant, F(3, 61) = 4,39, p < 0,05. Het regressiemodel is dus bruikbaar om merkattitude te voorspellen. De voorspelling is qua sterkte redelijk, namelijk 17,4% van de verschillen in merkattitude kunnen voorspeld worden op grond van type disclosure, aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure (R 2 = 0,17). Aandacht ten aanzien van de disclosure, b* = -0,15, t = -1,29, p = 0,202, 95% CI [-0,72, 0,16], en attitude ten aanzien van de disclosure, b* = -0,08, t = -0,66, 15

16 p = 0,514, 95% CI [-0,19, 0,10] hebben geen significante samenhang met merkattitude, terwijl type disclosure, b* = -0,40, t = -3,39, p < 0,05, 95% CI [-1,16, -0,30] wel een significante samenhang heeft met merkattitude. Bij de respondenten die de disclosure niet hebben gezien neemt merkattitude met 0,28 af. Tot slot neemt merkattitude 0,73 af bij de respondenten die de disclosure in de vorm van tekst hebben gezien. Bij al deze effecten wordt ervan uitgegaan dat de overige onafhankelijke variabelen constant worden gehouden. Interesse voor het geadverteerde product als moderator Omdat er een effect is gevonden van type disclosure op merkattitude, is er getoetst of het verband tussen attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude verschilt voor degene die meer of minder interesse hebben voor het geadverteerde product. Er is een hoofdeffect gevonden van de mate van interesse voor het geadverteerde product op merkattitude, b* = 0,27, t = 2,15, p < 0,05, 95% CI [0,02, 0,46]. De interactieterm blijkt echter niet significant, b* = -0,05, t = -0,40, p = 0,688, 95% CI [-0,26, 0,17]. Er is geen sprake van moderatie wat betreft de mate van interesse voor het geadverteerde product en het verband tussen attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude. Conclusie & Discussie Dit onderzoek heeft als doel om meer inzicht te verschaffen over de effecten van type sponsorship disclosure op merkherinnering en merkattitude op Instagram advertenties. Er is onderzocht of er een verband is tussen type disclosure en aandacht ten aanzien van de disclosure. Tevens is onderzocht of aandacht ten aanzien van de disclosure van invloed is op merkherinnering en attitude ten aanzien van de disclosure. Vervolgens is gekeken of er een verband is tussen attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude. Tot slot is nagegaan in hoeverre de onafhankelijke variabelen de mate van merkattitude en merkherinnering kunnen voorspellen. Concluderend kan worden gesteld dat type disclosure, aandacht ten aanzien van de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure de mate van merkherinnering niet voorspellen. Echter voorspelt type disclosure wel de mate van merkattitude. De voorspelling is qua sterkte redelijk, namelijk 17,4% van de verschillen in merkattitude kunnen voorspeld worden op grond van deze variabelen. Allereerst werd verwacht dat er door middel van de tekst sponsored meer aandacht voor de disclosure is dan middels een logo. In deze studie is aangetoond dat type disclosure niet van invloed is op de aandacht ten aanzien van de disclosure. Ondanks de bevindingen van eerdere studies over het effect van sponsorship disclosure op de aandacht ten aanzien van de 16

17 disclosure (Boerman, van Reijmersdal, & Neijens, 2012; Campbell, Mohr, & Verlegh, 2007; Dekker, & van Reijmersdal, 2010), waar verschillen zijn gevonden tussen typen disclosure op aandacht voor de disclosure, impliceren deze bevindingen dat de condities geen significante verschillen vertonen op aandacht ten aanzien van de disclosure. Een mogelijke verklaring is dat er onderzoek is gedaan naar de effecten van sponsorship disclosure in films en televisie. Tevens werden er geen verschillende vormen van disclosure vergeleken, maar werd er onderzocht of er verschillen zijn in de duur van het tonen van disclosure. Ten tweede blijkt de mate van merkherinnering niet significant te verschillen tussen de condities die de sponsorship disclosure wel hebben gezien en die de sponsorship disclosure niet hebben gezien. Eerdere studies met betrekking tot de effecten van sponsorship disclosure op merkherinnering lieten tegengestelde resultaten zien. De veronderstelling dat het zien van sponsorship disclosure een positief effect heeft op merkherinnering wordt in deze studie niet bevestigd. Een mogelijke verklaring kan zijn dat de manipulatie niet werd opgemerkt. Niet alle respondenten hebben de sponsorship disclosure gezien en benoemd. Ten derde werd verondersteld dat meer aandacht voor sponsorship disclosure een negatieve invloed heeft op de attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure. Uit de resultaten is gebleken dat er geen significante verschillen waren tussen de condities waar respondenten wel werden blootgesteld aan disclosure en de conditie waar respondenten niet werden blootgesteld aan disclosure op attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure. In eerdere studies (Wood & Quinn, 2003; Campbell & Kirmani, 2000) is aangetoond dat blootstelling aan sponsorship disclosure een negatief effect heeft op de attitude ten aanzien van de disclosure, dus deze aanname wordt niet bevestigd. Het effect in voorgaande studies is te verklaren, doordat mensen weerstand bieden als zij merken dat het om een betaalde advertentie gaat. Wanneer mensen weten dat het om een advertentie gaat, heeft dit een negatief effect op de attitude ten aanzien van de disclosure (Dekker & Reijmersdal, 2012). Ten vierde werd gesteld dat hoe negatiever de attitude ten aanzien van de sponsorship disclosure hoe negatiever de merkattitude. De resultaten wezen uit dat er geen significante relatie is gevonden tussen attitude ten aanzien van de disclosure en merkattitude. Eerdere studies hebben aangetoond dat sponsorship disclosure een negatief effect heeft op de overtuiging van de boodschap (Jacks & Devine, 2000; Friestad & Wright, 1995; Matthes et al., 2007; Wood & Quinn, 2003; Boerman et al. 2012). Dit effect kan verklaard worden, doordat het attenderen op persuasieve inhoud er voor zorgt dat mensen in de gelegenheid worden gebracht om weerstand te bieden. 17

18 Tot slot is er gekeken naar de samenhang tussen type disclosure, merkherinnering en merkattitude en welk rol aandacht voor de disclosure en attitude ten aanzien van de disclosure spelen in deze relatie. Hieruit is gebleken dat type disclosure van invloed is op merkattitude. De mate van merkattitude is significant hoger van de respondenten die werden blootgesteld aan de disclosure in de vorm van een logo dan de respondenten die werd blootgesteld aan de disclosure in de vorm van tekst. Deze resultaten komen niet overeen met de bevindingen van Dekker en Van Reijmersdal (2010). Zij onderzochten twee typen disclosure, één waarin kenbaar werd gemaakt met welk merk er geadverteerd wordt en één waarbij kenbaar werd gemaakt op welke manier er met een merk geadverteerd wordt. Zij vonden geen effect van type disclosure op merkattitude. Een mogelijke verklaring is dat de studie van Dekker en Van Reijmersdal (2010) is gericht op televisieprogramma s. De resultaten bevestigen de verwachting voor het effect van type disclosure op merkattitude op Instagram. Er werd verwacht dat tekst een negatief effect zou hebben op aandacht ten aanzien van de disclosure. Daarnaast werd verwacht dat meer aandacht voor de disclosure een negatief effect heeft op de attitude ten aanzien van de disclosure. Tot slot werd verwacht dat een negatieve attitude ten aanzien van de disclosure een negatief effect heeft op merkattitude. Implicaties en vervolgonderzoek Dit onderzoek heeft een aantal beperkingen. De eerste beperking is het stimulus materiaal. Respondenten werden voor de vragenlijst eerst blootgesteld aan een Instagram advertentie van een fictief kauwgum merk. Er is gekozen voor kauwgum als geadverteerd product, omdat het een low involvement product is en de kans klein is dat respondenten een uitgesproken mening of voorkeur hebben. Daarnaast is gebleken dat de mate van interesse voor het product laag is. Een aanbeveling voor vervolgonderzoek is om naast een low involvement product ook een high involvement product te gebruiken voor het stimulus materiaal, zodat er gekeken kan worden naar het verband tussen de mate van interesse in het geadverteerde product en merkherinnering en merkattitude. Er wordt verwacht dat er een hogere mate van interesse is voor een high involvement product dan een low involvement product en dat een hoge mate van interesse merkherinnering en merkattitude positief beïnvloed. De tweede beperking van het stimulus materiaal is de presentatie van de sponsorship disclosure zelf. Het grootste deel van de respondenten heeft aangegeven de disclosure niet te hebben gezien. Er is gekozen om in het stimulus materiaal exact de sponsorship disclosure te gebruiken die Instagram gebruikt voor het kenbaar maken van betaalde uitingen. Aangezien de meeste respondenten hebben aangegeven de disclosure niet te hebben gezien, is het 18

19 raadzaam voor vervolgonderzoek om te kijken wat ervoor zorgt dat de sponsorship disclosure beter wordt opgemerkt. Daarnaast kan er onderzocht worden wat de effecten zijn van type disclosure als het betaald adverteren op Instagram al langer en beter bekend is bij de gebruikers. Wanneer Instagram gebruikers langer bekend zijn met het betaald adverteren, wordt er verwacht dat de huidige sponsorship disclosure op Instagram sneller herkend wordt en dat dit van invloed is op merkherinnering en merkattitude. 19

20 Literatuurlijst An, S., & Stern, S. (2011). Mitigating the effects of advergames on children. Journal of Advertising, 40(1), doi: /joa Becker-Olsen, K. L. (2003). And now, a word from our sponsor--a look at the effects of sponsored content and banner advertising. Journal of Advertising, 32(2), doi: / Bello, D. C., Pitts, R. E., & Etzel, M. J The communication effects of controversial sexual content in television programs and commercials. Journal of Advertising, 12(3), Benjamin, B. M. (2005). Better disclosure: How to make product integration more transparent for viewers. Mediaweek, 15(46), 19. Bennett, M., Pecotich, A., & Putrevu, S. (1999). The influence of warnings on product placements. European advances in consumer research, 4, Boerman, S. C., Reijmersdal, E. A., & Neijens, P. C. (2012). Sponsorship disclosure: Effects of duration on persuasion knowledge and brand responses. Journal of Communication, 62(6), doi: /j x. Cain, R. M. (2011). Embedded advertising on television: Disclosure, deception and free speech rights. Journal of Public Policy & Marketing, 30(2), doi: /jppm Calfee, J. E., & Ringold, D. J. (1994). The 70% majority: Enduring consumer beliefs about advertising. Journal of Public Policy & Marketing, 13(2), Campbell, M. C., & Kirmani, A. (2000). Consumers' use of persuasion knowledge: The effects of accessibility and cognitive capacity on perceptions of an influence agent. Journal of Consumer Research, 27(1), doi: 20

21 Campbell, M. C., Mohr, G. S., & Verlegh, P. W. J. (2007). Effects of product placement and sponsorship disclosure: A flexible correction approach. Paper presented at the International Conference on Research Advertising, Lisbon, Portugal. Cho, C. H. (1999). How advertising works on the WWW: Modified elaboration likelihood model. Journal of Current Issues & Research in Advertising, 21(1), doi: / Chan, C. (2012). Marketing the academic library with online social network advertising. Library Management, 33(8/9), doi: / Dekker, K., & Van Reijmersdal, E. A. (2010).Waarschuwingen, beroemdheden en brand placement: De effecten van type waarschuwing en geloofwaardigheid op kijkerreacties. Disclosures, celebrities and brand placement: The effects of disclosure type and credibility on viewers responses. Tijdschrift Voor Communicatiewetenschap, 38(4), Friestad, M., & Wright, P. (1994). The persuasion knowledge model: How people cope with persuasion attempts. Journal of consumer research, Groot Roessink, B. (2002). Marketing voor de zorg. Huisarts en wetenschap, 45(11), doi: /bf Hudson, S., & Hudson, D. (2006). Branded entertainment: A new advertising technique or product placement in disguise?. Journal of Marketing Management, 22(5-6), doi: / Instagram business blog(2015). Instagram: Open to business all sizes, everywhere. Opgehaald 5 oktober 2015, van: 21

22 Liebert, D.E., Sprafkin, J.N., Liebert, R.M. & Rubinstein, E.A. (1977). Effects of television commercial dis- claimers on the product expectations of children. Journal of Communication, 27(1), Lu, L. C., Chang, W. P., & Chang, H. H. (2014). Consumer attitudes toward blogger s sponsored recommendations and purchase intention: The effect of sponsorship type, product type, and brand awareness. Computers in Human Behavior, 34, doi: /j.chb Mason, M.J., Scammon, D.L. & Fang, X. (2007). The impact of warnings, disclaimers, and product expe- rience on consumers perceptions of dietary supplements. Journal of Consumer Affairs, 41(1), doi: /j x Matthes, J., Schemer, C. & Wirth, W. (2007). More than meets the eye: Investigating the hidden impact of brand placements in television magazines. International Journal of Advertising, 26(4), doi: / Nebenzahl, I. D., & Jaffe, E. D. (1998). Ethical dimensions of advertising executions. Journal of Business Ethics, 17(7), doi: /A: Lee, J. G., & Thorson, E. (2008). The impact of celebrity-product incongruence on the effectiveness of product endorsement. Journal of Advertising Research, 48(3), Moore, R. S., Stammerjohan, C. A., & Coulter, R. A. (2005). Banner advertiser-web site context congruity and color effects on attention and attitudes. Journal of advertising, 34(2), doi: / Morgan, F.W. & Stoltman, J.J. (2002). Television advertising disclosures: An empirical assessment. Journal of Business and Psychology, 16(4), doi: /a:

23 Obermiller, C., & Spangenberg, E. R. (2000). On the origin and distinctness of skepticism toward advertising. Marketing Letters, 11(4), doi: /A: Petty, R. E., & Cacioppo, J. T. (1977). Forewarning, cognitive responding, and resistance to persuasion. Journal of Personality and Social Psychology, 35(9), 645. doi: / Pham, M. T., & Avnet, T. (2004). Ideals and oughts and the reliance on affect versus substance in persuasion. Journal of Consumer Research, 30(4), doi: Plasterk, R. (2008a). Wet van 29 december 2008 tot vaststelling van een nieuwe Mediawet (Mediawet 2008). Opgehaald, 1 maart 2009, van Popper, E.T. & Murray, K.B. (1989). Communication effectiveness and format effects on in-ad disclosure of health warnings. Journal of Public Policy & Marketing, 8 (Health and Safety Issues), Quinn, J. M., & Wood, W. (2004). Forewarnings of influence appeals: Inducing resistance and acceptance. Resistance and persuasion, Rajagopal, P., & Montgomery, N. V. (2011). I imagine, I experience, I like: The false experience effect. Journal of Consumer Research, 38(3), doi: Stewart, D.W. & Martin, I.M. (1994). Intended and unintended consequences of warning messages: A review and synthesis of empirical research. Journal of Public Policy & Marketing, 13(1),

24 Taillard, M. O. (2000). Persuasive communication: the case of marketing. Working Papers in Linguistics, 12, Van Reijmersdal, E. A., Tutaj K., & Boerman, S. C. (2013). The effect of brand placement disclosures on skepticism and brand memory. Journal of Marketing Communications, 38(2): doi: /commun Van der Veer (2015). Nationale Social Media Onderzoek Opgehaald 22 deceber, van: jongeren Zuwerink Jacks, J., & Devine, P. G. (2000). Attitude importance, forewarning of message content, and resistance to persuasion. Basic and Applied Social Psychology, 22(1), doi: /s basp2201_3. 24

25 Bijlagen Stimulus materiaal met sponsorship disclosure in de vorm van een logo Stimulus materiaal met sponsorship disclosure in de vorm van tekst 25

26 Vragenlijst Pagina 1 Beste respondent, Bedankt voor je deelname! Dit onderzoek zal worden uitgevoerd namens de Universiteit van Amsterdam en gaat over native advertising op Instagram. Je krijgt in totaal vier afbeeldingen te zien: twee keer twee afbeeldingen. Na de afbeeldingen volgt een vragenlijst. Het onderzoek zal ongeveer 10 tot 15 minuten in beslag nemen. De resultaten van dit onderzoek worden uitsluitend voor academische doeleinden gebruikt en blijven anoniem. Mocht je toch niet meer mee willen doen aan het onderzoek kun je de internetbrowser afsluiten. Als je de vragenlijst al hebt afgemaakt, maar je gegevens wil intrekken moet je hierover binnen 48 uur contact opnemen met één van de onderzoekers (gegevens staan onderaan vermeld). Je data zal dan uit de analyses worden verwijderd. Mochten er naar aanleiding van je deelname aan dit onderzoek klachten of opmerkingen zijn, dan kun je contact opnemen met het lid van de Commissie Ethiek namens ASCoR, per adres: ASCoR secretariaat, Commissie Ethiek, Universiteit van Amsterdam, Postbus 15793, 1001 NG Amsterdam; ; ascor-secr-fmg@uva.nl. Een vertrouwelijke behandeling van je klacht of opmerking is daarbij gewaarborgd. Nogmaals bedankt, Sophie van den Berg: sophie.vandenberg@student.uva.nl Sophie Calicher: sophie.calicher@student.uva.nl Anna Wijnen: anna.wijnen@student.uva.nl Pagina 2 Ik verklaar hierbij op voor mij duidelijke wijze te zijn ingelicht over de aard en methode van het onderzoek, zoals uiteengezet op de vorige pagina van dit onderzoek. Ik stem geheel vrijwillig in met deelname aan dit onderzoek. Ik behoud daarbij het recht deze instemming weer in te trekken zonder dat ik daarvoor een reden hoef op te geven. Ik besef dat ik op elk moment mag stoppen met het onderzoek. Als mijn onderzoeksresultaten worden gebruikt in wetenschappelijke publicaties, of op een andere manier openbaar worden gemaakt, dan zal dit volledig geanonimiseerd gebeuren. Mijn persoonsgegevens worden niet door derden ingezien zonder mijn uitdrukkelijke toestemming. Als ik meer informatie wil, nu of in de toekomst, dan kan ik me wenden tot Anna Wijnen, Sophie Calicher of Sophie van den Berg. Voor eventuele klachten over dit onderzoek kan ik me wenden tot het lid van de Commissie Ethiek namens ASCoR, per adres: ASCoR secretariaat, Commissie Ethiek, Universiteit van Amsterdam, Kloveniersburgwal 48, 1012 CX Amsterdam; ; ascor secr fmg@uva.nl. * ik begrijp de bovenstaande tekst en ga akkoord met deelname aan het onderzoek * ik begrijp de bovenstaande tekst en ga niet akkoord met deelname aan het onderzoek 26