Zaaknummer: S20-13 Datum uitspraak: 5 maart 2013 Plaats uitspraak: Zaandam DE RIJDENDE RECHTER Bindend Advies in het geschil tussen: P. van Oers te Vlijmen verder te noemen: Van Oers, tegen: E.G.J.M. van Beurden en C.T.M.W.P van Beurden-Kouwenberg te Vlijmen verder te noemen Van Beurden, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie november 2009 te laten beslechten. De vordering van Van Oers is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Van Beurden opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken.
Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 17 december 2012, welke is gehouden te Vlijmen. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde percelen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Partijen zijn elkaars buren. Van Oers is eigenaar van een woonhuis met erf en verdere opstallen staande en gelegen te Vlijmen aan de Irenelaan 52, kadastraal bekend als Gemeente Vlijmen sectie H nummer 3711. Van Beurden is eigenaar van een woonhuis met erf en verdere opstallen staande en gelegen te Vlijmen aan de Irenelaan 54, kadastraal bekend als Gemeente Vlijmen sectie H nummer 3712. 2. Aan de voorzijde van hun respectieve woningen hebben partijen ieder een aan elkaar grenzende oprit van 2 meter breed. Deze beide opritten zijn met het zelfde soort stoeptegels bestraat. Bij gebreke van een fysieke erfafscheiding, kunnen op- en afrijdende auto s gemakkelijk over de erfgrens heen komen. 3. Van Beurden heeft een bedrijfsbus, die met spiegels ongeveer 2.30 meter breed is en zonder spiegels ongeveer 1.90 meter. Hij parkeert deze bus in de regel op zijn oprit. Vanwege de beperkte ruimte staat die bus dan iets over de erfgrens geparkeerd. Bij het bezoek van de rijdende rechter was dat 21 centimeter (zonder de spiegels). Naast deze bus heeft Van Beurden ook nog een personenwagen, die op straat wordt geparkeerd. 4. Van Oers heeft een personenwagen van ongeveer 1.30 meter breed. Om het in- en uitparkeren op zijn oprit te vergemakkelijken, heeft hij die oprit
door bestrating van een deel van zijn voortuin iets verbreed. Desalniettemin levert het gelijktijdig parkeren van de bedrijfsbus van Van Beurden en de personenauto van Van Oers op hun oprit praktische problemen op. Daarvoor is het te smal. 5. Nadat Van Beurden door Van Oers herhaaldelijk was aangesproken over het parkeren van de bedrijfsbus op de oprit, zijn de onderlinge verhoudingen sterk verslechterd. Naast het parkeren op de oprit levert ook het parkeren op straat voor de woningen inmiddels problemen op. 6. Van Beurden heeft in zijn achtertuin een schutting opgetrokken, vlak tegen de erfgrens aan. Van Oers heeft in zijn achtertuin een coniferenhaag geplaatst, eveneens vlak tegen de erfgrens aan. De afstand van de stam van de coniferen tot de schutting is ongeveer 20 centimeter. De coniferenhaag van Van Oers komt niet hoger dan de schutting, op een paar takjes na. 7. Binnen de gemeente Heusden, waartoe Vlijmen behoort, geldt geen van artikel 5.42 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek afwijkende regeling. De vordering van Van Oers. Van Oers vordert kort gezegd, dat Van Beurden wordt verplicht om mee te werken aan het op gezamenlijke kosten oprichten van een gemeenschappelijke schutting tussen hun beider opritten. Tot aan de rooilijn moet deze 2 meter hoog zijn en voor de rooilijn 1 meter. De tegenvordering vordering van Van Beurden. Van Beurden vordert kort gezegd dat Van Oers wordt verplicht de hiervoor onder 6. bedoelde coniferenhaag te verplaatsen. Standpunten van partijen. Het standpunt van Van Oers komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Van Oers stelt overlast te ondervinden van het parkeergedrag van Van Beurden en diens familie. Met name de bus veroorzaakt overlast, omdat Van Oers dan geen plaats heeft om zijn eigen auto op zijn eigen oprit te parkeren. Omdat Van Beurden niet wil meewerken aan een redelijke oplossing, blijft niets anders over
dan een erfafscheiding. Voor wat betreft de coniferenhaag meent Van Oers dat de tegenvordering van Van Beurden slechts is ingegeven door rancune. Er is sprake van misbruik van recht. Overigens is een coniferenhaag kort op de erfgrens toegestaan, zolang die niet boven de schutting uitkomt. Het standpunt van Van Beurden komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Van Beurden vindt het prettig om zijn bedrijfsbus op zijn oprit te parkeren, omdat daar veel kostbare gereedschappen inzitten. Dat levert geen overlast op, omdat die bus (vrijwel) geheel op eigen grond wordt geparkeerd. De vorige buren hadden daar in elk geval nooit problemen mee. Normaal gesproken heeft Van Oers daar ook geen last van. Als de bus toch een keer in de weg staat, volstaat een vriendelijk verzoek om deze even te verplaatsen. Vanaf het begin is Van Oers aan het zeuren. Hij kan zijn auto gewoon parkeren. Van Beurden wil geen schutting tussen de opritten. De coniferenhaag staat te dicht op de erfgrens. Van Beurden wil deze haag verwijderd hebben omdat Van Beurden vreest dat deze zijn schutting zal omduwen. Normaal gesproken was Van Beurden daar niet over begonnen, maar nu Van Oers de sfeer verpest kan hij het krijgen zoals hij het wil. Beoordeling van het geschil. Voor wat betreft de vordering van Van Oers. Gesteld noch gebleken is dat de in deze procedure bedoelde opritten tezamen een zogenaamde buurweg vormen, zoals bedoeld in artikel 719 van het oude Burgerlijk Wetboek. Dat betekent dat ervan moet worden uitgegaan dat partijen ieder het exclusieve eigendoms- en gebruiksrecht hebben van hun eigen oprit. Dat heeft om te beginnen tot gevolg, dat Van Oers er geen genoegen mee hoeft te nemen, dat de bedrijfsbus van Van Beurden gedeeltelijk op zijn grond wordt geparkeerd. Hij heeft daarbij ook belang, omdat hij daardoor wordt gehinderd in het onbelemmerd in- en uitparkeren op eigen grond.
Op grond van het bepaalde in artikel 5.49 van het Burgerlijk Wetboek heeft Van Oers bovendien het recht te vorderen, dat Van Beurden eraan meewerkt dat op de erfgrens, die tussen beide opritten doorloopt, een scheidsmuur wordt opgericht van maximaal 2 meter hoog. Dat kan ook een dichte schutting zijn. Nu niet is gebleken dat een plaatselijke verordening of gewoonte iets anders voorschrijft, is de vordering van Van Oers in zoverre in beginsel toewijsbaar. In beginsel, want een dergelijke bevoegdheid kan wel degelijk worden misbruikt, zoals bedoeld in artikel 3.13 van het Burgerlijk Wetboek, bijvoorbeeld wanneer deze bevoegdheid alleen wordt ingeroepen om de buurman dwars te zitten en/of een deze geen enkel redelijk doel kan dienen. Dat is in deze zaak echter niet gebleken. Integendeel, als er geen schutting komt is de kans heel groot dat Van Beurden zijn bus gedeeltelijk op de grond van Van Oers zal blijven parkeren. Volgens artikel 5.49 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek moeten de kosten van een dergelijke scheidsmuur door beide buren gezamenlijk worden gedragen. In de onderhavige zaak vindt de rijdende rechter dat echter geen redelijke oplossing. Om te beginnen is er sinds de bouw van deze woningen kennelijk nooit eerder behoefte geweest aan een dergelijke schutting. Het is Van Oers die een einde wil maken aan deze al vele jaren bestaande feitelijke situatie, tegen de wil van Van Beurden. Verder voorziet de rijdende rechter grote problemen met het bepalen van de uitvoering van deze schutting. Partijen moeten daar in beginsel immers samen uitkomen, wat gelet op hun vijandige verhouding hoogstwaarschijnlijk niet gaat lukken. Daarom komt het de rijdende rechter in dit geval het meest praktisch en redelijk voor, dat Van Oers beslist wat er komt te staan, maar dit dan ook zelf betaalt. Als Van Beurden daar bij nader inzien ook inspraak in wil hebben is dat mogelijk, maar dan moet hij gewoon meebetalen, wat ook het wettelijk uitgangspunt is. Alles zoals hierna te bepalen. Voor wat betreft de tegenvordering van Van Beurden. Aan Van Beurden moet worden toegegeven, dat de coniferenhaag in de tuin van Van Oers, gelet op het bepaalde in artikel 5.42 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek, veel te dicht op de erfgrens staat. Volgens het derde lid van laatstgenoemd wetsartikel kan Van Beurden zich echter niet verzetten tegen de aanwezigheid van deze haag, voor zover die niet
hoger reikt dan de scheidsmuur tussen beide erven. In het midden kan blijven of de op de grond van Van Beurden opgerichte schutting, wettelijk gezien, valt aan te merken als een dergelijke scheidmuur, nu een redelijke wetstoepassing met zich meebrengt dat deze uitzondering ook geldt voor hagen die niet hoger reiken dan een vlak tegen de erfgrens opgerichte schutting. Dit omdat Van Beurden ook in dat geval geen licht, lucht of uitzicht wordt ontnomen. Nu de rijdende rechter zelf heeft kunnen constateren, dat bedoelde coniferenhaag niet boven de schutting van Van Beurden uitsteekt, hoeft Van Oers deze niet te verwijderen. Wel zal Van Oers ervoor moeten zorgen dat geen takjes boven die schutting uitkomen. Als dat wel gebeurt, komt het de rijdende rechter redelijk en praktisch voor, dat Van Beurden die zelf mag wegknippen. Het voorgaande laat echter onverlet, dat deze haag geen schade mag toebrengen aan de schutting van Van Beurden, bijvoorbeeld door het voortwoekeren van wortels en/of de aangroei van takken. Gebeurt dat toch, dan mag Van Beurden eisen dat Van Oers daartegen afdoende maatregelen neemt, desnoods door de haag alsnog te verwijderen. Dat is nu echter nog niet aan de orde. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering van Van Oers. Voor recht wordt verklaard, dat Van Oers recht heeft op een schutting op de erfgrens tussen de beide opritten van partijen, die voldoet aan de publiekrechtelijke regels en in elk geval aan de aan zo n schutting te stellen minimale eisen van welstand. Indien Van Beurden wil meebeslissen over de uitvoering van die schutting, dient hij daarover met Van Oers in contact te treden. Als daarover vervolgens overeenstemming wordt bereikt, moeten partijen ieder de helft van de kosten van die schutting betalen. Stelt Van Beurden geen prijs op meebeslissen over de uitvoering van die
schutting, of bereiken partijen daarover geen overeenstemming, dan mag Van Oers zelf beslissen hoe de schutting eruit komt te zien, maar moet hij dat vervolgens wel zelf betalen. Voor wat betreft de tegenvordering van Van Beurden. Voor recht wordt verklaard dat de bestaande coniferenhaag in de achtertuin van Van Oers mag blijven staan, mits deze niet boven de schutting in de achtertuin van Van Beurden uitsteekt. Van Beurden is gerechtigd uitstekende takjes af te knippen. Voor recht wordt verder verklaard, dat de wortels van de coniferenhaag geen schade mogen toebrengen aan de schutting van Van Beurden. Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. Het over en weer meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op 5 maart 2013. Bindend Adviseur Secretaris mr F.M. Visser mr C.M. Visser