ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL

Transcriptie

1 ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL ZITTING VAN 22 SEPTEMBER 2011 Inzake De heer A, en Mevrouw B, samenwonende te xxx; Eisers, Ter zitting vertegenwoordigd door de heer A; En RB, met maatschappelijke zetel te xxx, Licentie xxx - Ondernemingsnr. xxx; Eerste verweerster, Ter zitting vertegenwoordigd door Meester C, loco Meester D, met kantoor te xxx; En RO, met maatschappelijke zetel te xxx, die op xxx door de Rechtbank van Koophandel te xxx in faling verklaard werd. Licentie xxx - Ondernemingsnr. xxx; Tweede verweerster, Ter zitting vertegenwoordigd door de heer E, xxx; Hebben ondergetekenden: 1. De heer xxx, wonende te xxx, in zijn hoedanigheid van voorzitter van het arbitrale college; 2. Mevrouw xxx, wonende te xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de verbruikers; 3. De heer xxx, wonende te xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de reissector; Allen in hun hoedanigheid van scheidsrechters van de Geschillencommissie Reizen, met zetel te 1000 Brussel, Koning Albert II-laan 16 (Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie), Volgende arbitrale sententie geveld: 1

2 1. WAT DE RECHTSPLEGING BETREFT: De stukken van rechtspleging werden onderzocht, meer in het bijzonder het vragenformulier door het Secretariaat van de Geschillencommissie voor ontvangst afgestempeld op 18 maart Eisers en tweede verweerster hebben hun akkoord met betrekking tot de arbitrale procedure schriftelijk bevestigd. Eerste verweerster betwist de bevoegdheid van het Arbitraal College bij gebrek aan rechtsmacht. Tweede verweerster RO - werd op xxx door de Rechtbank van Koophandel te xxx in faling verklaard. Door eisers werd een bundel overgemaakt op 1 juni Door eerste verweerster werd een bundel overgemaakt op 10 juni, conclusies op 15 juli en 19 augustus, en een wederwoord op 2 september Tweede verweerster diende een bundel in op 24 mei en conclusies op 29 juni Partijen werden behoorlijk opgeroepen per aangetekend schrijven op 13 mei 2011, en per gewone brief op 8 september 2011, om te verschijnen op de zitting van 22 september 2011, te Brussel, North Gate III, Koning Albert II - laan, 16, om uur. Ter zitting verschenen partijen zoals hierboven aangegeven. 2. WAT DE GROND VAN DE ZAAK BETREFT DE FEITEN. Eisers boekten op 19 juli 2010 (bestelbon ST/ ) bij, en uit de brochure van, RB (xxx) een groepsreis naar Egypte voor de periode van 28 oktober tot 11 november Hotel in CAIRO + Nijlcruise + strandvakantie. Regime: volgens programma Totale prijs: incl. fuel toeslag en volledige verzekering. Eisers beklagen zich samengevat over het volgende (zie vragenformulier rubriek 16 &17 en klachtenbrief ingediend op 1 juni 2011) 1. Bij aankomst werd gevraagd de fooienpot onmiddellijk te betalen. Sommige deelnemers aan de reis moesten die niet betalen. Er werd ook niet gemeld waarvoor die moest dienen. 2. Het hotel in CAIRO was niet datgene voorzien in de brochure. Diner de eerste avond was in open lucht maar daarvoor was het veel te koud. Het eten was ondermaats, koud en onvoldoende. 3. Het programma in CAIRO was niet zoals voorzien in de brochure. Gemiste bezoeken: de Citadel, de Moskee, en de Hhan el Khaly Bazar. Deze waren nochtans in de prijs begrepen. 4. Geluidsoverlast aan boord omdat de toegewezen kamer te dicht bij de machinekamer was gelegen. 2

3 5. Schimmel in de badkamer van de hotelkamer van hotel A 6. Tijdens de Citytrip uitstap in HURGHADA was de moskee gesloten de vrije tijd werd met een halfuur ingekort. Nutteloos rondrijden om begeleiders af te zetten. 7. Broodje van ontbijtpakket van het hotel A ondermaats. Door wijziging van het vertrekuur van de eerste vlucht uit CAIRO moest 4 uren worden gewacht. Ontbijtpakket ontvangen van hotel A was onvoldoende. 8. In de brochure is er geen sprake van een touroperator en er was geen conversatie mogelijk met de klantendienst. Eisers vorderen dan ook een schadevergoeding voor een bedrag van 450 per persoon hetzij samen 900 die zij als volgt verantwoorden: Per persoon: diner CAIRO: 25; uitstap CAIRO : 75; fooien : 50; geluidsoverlast : 175; badkamer : 100; uitstap 10; ontbijt CAIRO 15. = 450 p.p. Eerste verweerster RB stelt dat het Arbitraal College onbevoegd zou zijn om over het geschil te beslechten wegens gebrek aan rechtsmacht. Op bestelbon staat geen verwijzing waarbij zij zich akkoord zouden verklaren om het geschil te laten behandelen door de Geschillencommissie Reizen, wel integendeel, de bestelbon vermeldt dat ingeval van betwistingen in verband met het bemiddeling of reiscontract de rechtbanken van het arrondissement van xxx bevoegd zijn. Deze bestelbon is door eisers ondertekend. Verder doet zij opmerken dat zij in casu - optreedt in haar hoedanigheid van reisbemiddelaar en dat zij duidelijk op de bestelbon heeft aangeduid dat RO optrad in haar hoedanigheid van reisorganisator. Zij stelt eveneens dat de klachten van eisers alleen betrekking hebben op uitvoeringsfouten waarvoor zij niet aansprakelijk kan worden gesteld. Zij heeft voldaan aan haar verplichtingen op grond van haar contract tot reisbemiddeling. Zij heeft ook alle stukken van eisers doorgestuurd aan de reisorganisator en heeft eisers raad gegeven voor het indienen van hun klacht. De klachten van eisers werden effectief doorgestuurd naar de reisorganisator en eisers zouden hiervan op de hoogte zijn gesteld. Eerste verweerster sluit zich aan bij de conclusies van tweede verweerster RO. Tweede verweerster RO, in faling, voert in haar conclusies volgend verweer: Voorafgaandelijk stelt zij vast dat zij slechts op 13 mei 2011, door het secretariaat van de Geschillencommissie Reizen op de hoogte werd gesteld dat een dossier tegen haar ingeleid werd. Het reglement van de Geschillencommissie verplicht eisers elke betrokken partij hiervan op de hoogte te stellen wat niet is geschied. Ten gronde weerlegt tweede verweerster de klachten van eisers samengevat als volgt: 3

4 1: Fooienpot: Het programma vermeldt duidelijk dat de fooien voor een bedrag van 45 niet inbegrepen zijn. Deze fooien worden verdeeld tussen de kofferdragers, chauffeurs, gidsen als extra beloning voor de gepresteerde diensten. Deze maakt in vele gevallen het belangrijkste deel uit van hun inkomsten. Boven, dat overeengekomen bedrag staat het de reizigers altijd vrij om al dan niet op de vraag om extra fooien in te gaan. 2: Hotel in CAIRO: Het voorziene hotel moest in laatste instantie vervangen worden door een ander hotel. De accommodatie was, evenwel, evenwaardig en eisers formuleerden hieromtrent geen concrete klachten. Voor wat betreft de eerste avond moet worden opgemerkt dat geen avondmaal in het reisprogramma werd voorzien. 3: Excursie programma in CAIRO: De door eisers aangehaalde bezoeken waren facultatieve bezoeken waarvoor een bepaald bedrag, ter plaatse, moest worden betaald. Volgens de lokale agent zouden eisers zich hiervoor niet hebben ingeschreven. Voor de anderen die zich wel hadden ingeschreven zijn de uitstappen volledig uitgevoerd. 4: Kajuit aan boord van de B (Nijlcruise): Door de aard van het programma wordt regelmatig s nachts gevaren. Het geluid van draaiende motoren is inherent aan dit type verblijf. Sommige kajuiten bevinden zich nu eenmaal bij de hoofd of hulpmotoren. Er kon geen andere kajuit meer ter beschikking worden gesteld. Van enige slechte wil van de rederij kan geen sprake zijn. 5. Badkamer in hotel A: de badkamer werd tijdens het verblijf van eisers opnieuw bepleisterd zonder dat dit een positief resultaat kon opleveren. Het hotel beantwoord aan de verwachtingen die klanten gedurende een 4 daagse strandverblijf kunnen stellen. Eisers laten ook na de door hen gemaakte foto s over te maken zodat het gebrek niet kan worden beoordeeld. 6. Facultatieve city tour in HURGHADA: Deze tour maakt geen deel uit van het reisprogramma. 7. Ontbijtpakket bij de terugreis: Het ontbijtpakket is een extra service van het hotel en is, in principe, niet in het gereserveerde forfait inbegrepen. Tweede verweerster stelt tevens dat deze pakketreis nooit als vijfsterren reis wordt aangeboden. Wel wordt, tijdens de reis twee maal in een 5* gelogeerd. Per hotel wordt de correcte categorie vermeld. Er moet ook rekening worden gehouden dat de prijs voor deze reis uitermate competitief is ( 65,78 p.p.) en men dient hiermede rekening te houden. Algemeen stelt tweede verweerster dat eisers een te hoog verwachtingspatroon hadden en dit gecombineerd met het feit dat zij niet volledig op de hoogte waren van de inbegrepen/niet inbegrepen prestaties van het gecontracteerde programma. Tweede verweerster vraagt de vordering van eisers ongegrond, ten minste onontvankelijk te verklaren. 4

5 2.2 BEOORDELING EN BESPREKING Voor wat betreft eerste verweerster RB Eisers leggen zelf in hun bundel de bestelbon voor met de door hen ondertekende algemene en bijzondere voorwaarde dat Ingeval van betwistingen i.v.m. het bemiddeling of reiscontract, is de rechtbank van het arrondissement xxx bevoegd ondergetekende, inschrijver, verklaart een exemplaar van de brochure ontvangen te hebben en kennis te hebben genomen van alle voorwaarden van deze reis, alsook van de algemene en bijzondere verkoopsvoorwaarden in de toepasselijke brochures en programma s. Eisers konden dus zeker niet onwetend zijn over het feit dat RB de tussenkomst van de Geschillencommissie Reizen niet erkent. Ter zitting handhaafde de raadsman zijn stelling hieromtrent en benadrukt dat er geen compromissoir beding werd aangegaan en roept de onbevoegdheid van het Arbitraal College in bij gebrek aan rechtsmacht. Art Ger.W stelt.: Een overeenkomst tot arbitrage behoort te zijn vervat in een door partijen ondertekend geschrift, of in andere hen bindende stukken, waarin zij blijk hebben gegeven van hun wil om het geschil aan arbitrage te onderwerpen. Art 13 G.W. stelt Niemand kan tegen zijn wil worden afgetrokken van de rechter die de wet hem toekent. Art. 7 van het Geschillenreglement van de Geschillencommissie Reizen stelt: Wanneer een partij één of meer verweermiddelen opwerpt over het bestaan of de geldigheid van de arbitrageovereenkomst, beslist het arbitraal College over zijn eigen rechtsmacht. De wil om het geschil aan arbitrage te onderwerpen is er zeker niet uit hoofde van eerste verweerster. Gelet op het voorgaande is het Arbitraal College, eenparig, van oordeel onbevoegd te zijn om over het geschil tussen eisers en eerste verweerster te oordelen bij gebrek aan rechtsmacht Voor wat betreft tweede verweerster, RO bvba: Het contract dat ter beoordeling voorligt, is een contract van reisorganisatie en de Reiscontracten wet bepaalt o.a. de wettelijke inhoud van dit contract (Wet 16 februari 1994, tot regeling van het contract tot reisorganisatie en reisbemiddeling, Reiscontracten wet, verkort RCW. genoemd, B.S., 1 april 1994). Na het dossier grondig te hebben nagezien en partijen te hebben aangehoord tijdens de zitting is het Arbitraal College tot het besluit gekomen dat eerste verweerster RB als reisorganisator moet worden beschouwd. Art.1,1 RCW definieert het contract tot reisorganisatie als volgt: De overeenkomst waarbij een persoon zich in eigen naam jegens een ander verbindt, om tegen betaling van een totaalprijs, ten minste twee van de volgende drie diensten: a) Vervoer 5

6 b) Logies c) Andere niet met vervoer of logies verband houdende toeristische diensten die niet bijkomstig zijn ten opzichte van het vervoer of het logies in een door hem en/of door een derde van tevoren georganiseerde combinatie te leveren, voor zover de diensten een overnachting behelzen of zich uitstrekken over een tijdspanne van meer dan 24 uur. Art. 1, 3, RCW stelt: Reisorganisator: elk persoon die in de betekenis van de wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument de sub.1 omschreven combinatie rechtstreeks of door bemiddeling van een reisbemiddelaar verkoopt of ten, verkoop aanbiedt Hieruit kunnen we vier criteria onderscheiden nl. - Een aanbod in eigen naam als verkoper. - Tegen betaling van een totaalprijs - Betreffende een meerdaagse reispakket - In een vooraf georganiseerde combinatie. Indien men deze criteria toepast op het contract dat voorligt moet men besluiten dat RO zich als reisorganisator heeft gedragen. Inderdaad: - De voorgestelde reis werd geboekt uit de brochure (groepsreis) van RB - Tegen een totaal prijs - Het was een meerdaagse reispakket - In een vooraf georganiseerde combinatie. Hierbij moet ook worden opgemerkt dat op de bestelbon slechts volgende vermelding staat: RO/ Axxxx/EGYPTE. Het is aan te nemen dat eisers hiermede niet werd geïnformeerd dat RO de hoedanigheid zou hebben van reisorganisator. Art RCW stelt dat: de bestelbon en het contract vermelden 2 de naam en adres van de reisorganisator. De afkorting T.O. is voor eisers nietszeggend en er is ook geen adres van een eventuele reisorganisator vermeld op de bestelbon. Nergens in de brochure van RB wordt gewag gemaakt als zou de RB reisorganisator zijn. RB reisorganisator zijnde heeft als logisch gevolg dat de tweede verweerster RO, in casu, buiten zaak wordt gesteld. Het is de reisorganisator die aansprakelijk is voor de goede uitvoering van de reis. De Geschillencommissie Reizen kan hieromtrent geen oordeel vellen daar RB de rechtsmacht van de Geschillencommissie niet erkent. Gelet op wat voorafgaat wordt het klachtengeld ten laste van eisers gelegd. OM DEZE REDENEN HET ARBITRAAL COLLEGE 6

7 Verklaart zich onbevoegd om kennis te nemen van het geschil tussen eisers en eerste verweerster RB. Stelt tweede verweerster, RO, buiten zaak Leggen het klachtengeld begroot op 100 (honderd) euro s ten laste van eisers Aldus uitgesproken, met eenstemmigheid, te Brussel op 22 september Het Arbitraal College, 7