SKRIFLESING: Lukas 15: TEKS: Lukas 15:19, 24 TEMA: Psalm 100 : 1, 3, 4. Psalm 32 : 3. Psalm 103 : 6. Skrifberyming 19 (2-1) : 6, 7

Transcriptie

1 SKRIFLESING: Lukas 15:11-32 TEKS: Lukas 15:19, 24 TEMA: Psalm 100 : 1, 3, 4 Psalm 32 : 3 Psalm 103 : 6 Skrifberyming 19 (2-1) : 6, 7 Skrifberyming 78 (13-3)

2 2 Hierdie gelykenis is nie verniet al die pêrel van die gelykenisse genoem nie. Die evangelie, die goeie nuus van God se liefde vir sondaars, word hier so treffend geleer. n Mens kan nie help om elke keer, wanneer jy hierdie gelykenis hoor of lees, in die hart gegryp te word nie. As jy hierdie gelykenis gehoor het en dan nog twyfel aan die liefde en die goedheid van God, het jy regtig nie mooi geluister nie! Dis natuurlik jammer dat hierdie gelykenis bekend staan as die gelykenis van die verlore seun, 1 want dis nie die seun of die seuns wat die hoofrol in hierdie gelykenis speel nie, maar die pa: - die pa wat so bly is oor die verlore jongste seun wat teruggekom het; - die pa wat soveel geduld met die ontevrede en ondankbare oudste seun het. Dis n gelykenis oor die pa, uiteindelik oor die Vader in die hemel. Ons gaan vanoggend op een faset van die pa se liefde, waarvan ons in hierdie gelykenis hoor, konsentreer, nl. dat Sy liefde n blywende liefde is. Daarom is die kernsin van hierdie preek: God se liefde bly. Ons gaan kyk hoe die blywende liefde van die pa in sy verhouding met sy jongste seun wys. Ons gaan kyk 1. na die seun wat weggeloop het; 2. na die pa se liefde wat gebly het. 1. DIE SEUN HET WEGGELOOP Hierdie jongste seun se optrede was n geweldige toets vir die pa se liefde. 1 As n mens dit so wil noem, moet jy eintlik praat van die gelykenis van die verlore seuns, want hier s twee seuns in die gelykenis wat, elkeen op n eie manier, die pad byster geraak het.

3 n Mens kan dit selfs n soort aanslag op die pa se liefde noem. 3 Dink net: - om jou erfporsie op te eis våår jou ouers nog gesterf het dis verregaande! - om die huis te verlaat om jou geluk op n ander plek te gaan soek so asof jou ouers jou nie gelukkig maak nie; - om die huis boonop nog te verlaat met die ooglopende bedoeling 2 om nooit weer terug te kom nie, is n aaklige klap in die gesig van ouers; - om so jou rug te draai op ouers se jarelange sorg en liefde, is soos om n mes in hulle harte in te druk! En dan praat ons nog nie eers van wat die lewe van die jongste seun, nadat hy die huis verlaat het, aan sy pa moes gedoen het nie: - dat hy, wat deur n pa soos hierdie opgevoed is, sy erfgeld gaan uitmors het deur n onverantwoordelike, roekelose, sedelose, losbandige lewe; - dat hy daarna verval het tot die laagste klas arbeiders van destyds en in skandelike armoede en ellende ingesink het. Hierdie welgestelde jongman, wat uit n goeie huis uit gekom het, wat al die geleenthede in die wéreld gehad het, gaan gooi alles weg wat hy gehad het, word n slegte, nikswerd mens, n nul op n kontrak, en eindig as n soort van n boemelaar, wat nie eers varkkos het nie. En dis net sy eie skuld. Niemand anders het dit aan hom gedoen nie. Dis nie faktore buite sy beheer nie. Dis net sy eie dwase, selfsugtige, sondige optrede. Hy t sñlf sy lewe gaan wegsmyt! Wat n aanslag op n pa se liefde is dit nie! Wat n toets vir n pa se liefde, veral as så n kind dan wil terugkom huis toe! G n wonder dat hierdie seun, toe hy uiteindelik tot sy sinne gekom het, gedink het dat sy pa hom nie meer as n kind sal wil hé nie: - hy t dan sy pa se huis verag; - hy t sy pa se opvoeding verwerp; - hy t sy pa se goed op skandelike maniere vermors; 2 Die jongste seun het alles saamgevat (vers 13)

4 - hy t die familienaam deur die modder gesleep; - hy t sy pa se liefde vertrap hoe kan hy ooit verwag om nog as kind behandel te word? hoe kan hy ooit verwag dat hierdie pa hom nog sal liefhé? Al wat hy gedink het om nog te probeer is om terug te gaan en te sé: - Pa ek is nie meer werd om Pa se seun genoem te word nie. Behandel my soos een van Pa se dagloners. - Ek weet ek kan nie meer kind wees nie, maar kan ek dalk maar net n werker wees? - Ek weet die verhouding tussen ons kan nooit meer wees wat dit was nie hoe wis n mens ooit n rekord soos myne uit! maar is daar nie dalk net n ou krummeltjie van pa se goedheid vir my oor nie? Die weglooppaaie en die skandelewe van hierdie kind was n geweldige aanslag op die pa se liefde Daar s ook in ons tyd kinders van God wat wegloop, mense wat die Here se verbond met hulle eenkant toe skuif en hulle geluk in n lewe sonder die Here gaan soek. Party doen dit blatant, soos hierdie seun in die gelykenis: - hulle draai hulle rug op die Here en op Sy Woord - en hulle lewe openlik n losbandige lewe. Ander doen dit subtieler: - hulle breek nie openlik met die Here en Sy kerk nie; - maar hulle hou net op om die dinge te doen wat getroue kinders van die Here doen (soos byvoorbeeld gereeld bid en Bybellees en kerk toe kom en nagmaal gebruik) en lewe al hoe meer soos hulle self wil. Ander mense bly uiterlik deel van die Here se kerk/familie, maar hierbinne het hulle harte weggeloop van die Here af: - hulle glo nie regtig meer Sy Woord soos dit daar staan nie; - dit wat in die Bybel as troos en hoop gegee word, is nie meer vir hulle troos en hoop nie; - die ware innerlike geloofsoorgawe aan die Here is weg, die band met Hom is hierbinne los. 4

5 Die tragiese van al hierdie mense se lewens is natuurlik dat hulle weg van God af nooit ware geluk kry nie; - skyngeluk miskien; - tydelike gelukkies miskien; - maar nie die ware, diep, permanente vreugde wat n mens net kan hé as jy bü God is nie. Wie van die Here af wegloop, verval gewoonlik, al is dit net geestelik, tot daar waar selfs varkkos vir jou aanloklik begin lyk. Om nie eers te praat van wat jou dwaasheid om weg te loop aan die hart van jou Vader doen nie, aan die aanslag wat dit op Sy liefde moet wees nie. Maar 5 2. DIE VADER SE LIEFDE HET GEBLY Hoe hopeloos verkeerd het hierdie kind nie oor sy pa gedink nie. Hy t sekerlik gedink hy gaan n streng man kry wat hom gaan uittrap en gaan verwyt as hy weer voor sy pa staan; en toe kry hy n pa wat al die tyd vir hom gewag het, want dis net n hart wat gewag het en n oog wat uitgekyk het wat hom al van ver af sou sien aankom; 3 en hy kry n pa wat hom jammer kry oor die toestand waarin hy was; en hy kry n pa wat hom tegemoet hardloop en hom omhels en hom soen. Hy t gedink om maar net brood te kom kry net die noodsaaklikste; maar toe kry hy die beste klere, n ring vir sy vinger, skoene vir sy voete, die vetgemaakte kalf. 3 Vers 20

6 Hy t gehoop om maar net geduld te word as hy terugkom; en toe kry hy blydskap oor sy terugkoms n verwelkomingsfees. Hy t gedink hy sal maar net een van die werkers kan wees dalk, en dat hy sou moes smeek daarvoor; maar toe kry hy vaderliefde n pa wat praat van Hierdie seun van my Hy kry n pa wie se liefde gebly het, n pa wie se liefde die aanslag daarop ongeskonde deurstaan het, n pa vir wie die kind kind gebly het, al het die kind n draai in n ver land gaan maak Hoor u hoekom hierdie gelykenis die gelykenis van die vader is? - want die wonder van hierdie gelykenis is die konstante liefde van die vader; - die hart van hierdie gelykenis is die troue liefde van die hemelsevader, wat n verbond met mense gesluit het, en wat getrou bly aan die liefde waartoe Hy Hom verbind het, al is hálle ontrou; - die troos van hierdie gelykenis is die sekerheid wat dit gee, dat God nie verander nie, dat die Vader wat liefhet, nie sal ophou liefhé nie; - en die oproep van hierdie gelykenis is: moenie huiwer om terug te kom huis toe nie; die Vader wag met oop arms vir Sy verlore seuns en dogters om terug te kom. Dis die gelykenis van die Vader wie se liefde gebly het Verstaan julle kindertjies hierdie gelykenis? Jesus vertel ons hier van n baie goeie pa. Hierdie pa se een kind het sleg geword en baie lelike dinge gedoen en sy pa se hart baie seer gemaak. Maar toe die kind terugkom huis toe en vir sy pa så hy s jammer oor al die lelike goed wat hy gedoen het, 6

7 toe kom hy agter hierdie pa is nog net so lief soos altyd vir hom. Hierdie is n pa wat nooit ophou om vir sy kinders lief te wees nie. En weet julle wie s die goeie pa waarvan Jesus ons hier vertel? - dis die Here God; - dis ons Vader in die hemel; - Hy sal nooit ophou om vir ons lief te wees nie; - selfs as ons sonde gedoen het en vir Hom gaan så dat ons jammer is, sal Hy ons nie wegjaag nie 7 TOEPASSING SÅ is God u moet nooit daaraan twyfel nie. Sy liefde bly. Sy liefde is nie afhanklik van wat ons doen en hoe ons is nie. Sy liefde kan selfs nie deur wegloper-kinders en skandemaker-kinders doodgemaak word nie. Dis dan n liefde wat al van die ewigheid af kom, van voor Hy nog die wéreld geskep het. 4 Dis n liefde wat nie die sondes van Sy kinders miskyk of ignoreer nie nee, Hy sien dit alles raak en Hy straf dit alles met Sy streng en regverdige straf; net maar, Hy straf Åns nie self daarvoor nie, maar Hy voorsien n Plaasvervanger om die straf vir ons te dra: Sy geliefde eie Seun, Jesus Christus; en Hy laat dit wat Sy eie Seun gedoen het, vir elke mens wat regtig in Hom glo, tel, sodat die sondes wat hulle gedoen het voor hulle Sy kinders geword het Ñn die sondes wat hulle gedoen het nadat hulle Sy kinders geword het, nie teen hulle tel nie, maar hulle vergewe kan word en Sy liefde teenoor hulle kan bly. So is God die Vader wie se liefde bly. 4 Efes 1:3 e.v.

8 En seuns en dogters wat hoe ook al van Hom af weggeloop het, maar wat Hy dan deur Sy Gees en Woord tot hulle sinne gebring het, moet nooit aan Sy blywende liefde twyfel nie. n Mens wat met berou oor sondes terugkom na God toe, sal nooit deur Hom weggejaag word nie. Natuurlik mag n mens nou nie hierdie gelykenis misbruik nie. Jy mag nie sé ag, as God dan vir my sal bly wag, gaan ek nou maar eers my lewe geniet en my sonde-draaie en wegloop-paaie klaar loop voor ek terugkom nie. Ware kinders van God sal nooit sulke speletjies met Sy genade kan speel nie. 5 En in elk geval wys hierdie gelykenis mos duidelik dat die sogenaamde lekker lewe van die ver land n illusie is, n droom; dit bestaan nie. Die lewe sonder God in die sonde-land is n monster wat jou leegsuig en jou dan uitspoeg op die ashope van hierdie wéreld. 6 Hoekom sal jy dan eers soontoe wil gaan? Hierdie gelykenis gee ons nie n vrypas om maar vir n rukkie weg te loop nie. Maar hierdie gelykenis sé vir elkeen wat so dwaas was om wel weg te loop: - moenie huiwer om terug te kom nie; - die Vader se liefde, wat jy vroeàr geken het, sal nog daar wees, want Sy liefde bly; 8 - al voel dit nou vir jou of dinge tussen jou en God nooit weer soos vroeàr sal kan wees nie, of daar nie meer vir iemand soos jy plek in God se huis kan wees nie, is die feite dât: die Vader het nie verander nie; jou plek in Sy huis is nie weggevat nie; Hy dink aan jou as hierdie seun van my of hierdie dogter van my. 5 Vgl. bv. Rom 3:8; 6:1-2; HK Sondag 24:64; Dordtse Leerreàls 5:12 en VD5:6. 6 Dit word dood en verlore wees genoem (vers 24 en 32)

9 Vir elkeen van u wat op een of ander manier weggeloop het en verlore geraak het, sé hierdie gelykenis: - dis tyd om huis toe te kom; - jou Vader wag vir jou En vir elke kind wat by die huis is moedig hierdie gelykenis aan: - gaan roep jou verlore broers en susters; - gaan sé vir hulle: ons Vader wag vir julle 9 AMEN