Bezoek Izmir: Takev Basisschool (woensdag 21 juni 2014 t/m zaterdag 24 juni 2014) Algemeen: Izmir is een stad aan de Turkse westkust. De stad heeft 4 miljoen inwoners. Opvallend is dat de stad zeer modern aan doet. Vervallen oude gebouwen worden afgebroken en er verschijnen vervolgens moderne hoogbouw woningen. Izmir is geen echte industrie stad, maar er is voldoende werkgelegenheid. Dit komt omdat Izmir vanuit het verleden een belangrijke handelscentrum was vanwege de haven. Vanuit strategisch oogpunt hebben zich hier veel grote buitenlandse firma s gevestigd. Ook toerisme is een belangrijke bron van inkomsten. Opvallend was de hoeveelheid grote familie bedrijven ( voornamelijk toe gespitst op de meubelmarkt ). Door al deze bedrijvigheid moeten er dus ook voldoende voorzieningen zijn voor al deze mensen, iets dat natuurlijk ook weer veel arbeidsplaatsen oplevert. De school In september 2001 is men met de Takev-school (een privé school), gestart. Het speerpunt, en belangrijk uitgangspunt, was het lesgeven in de Duitse taal. Het is dan ook een Duits-Turkse school. Men koos voor dit tweetalig concept vanwege: 1. onderlinge afspraken tussen de Duitse en Turkse regering; bevordering van uitwisseling van kennis. 2. het te kort aan goede universiteiten in Turkije; meer kansen voor begaafde Turkse studenten op Duitse universiteiten. 3. de grote Duitse firma s die zich vestigden ( o.a. Bosch, Siemens, Opel, BMW):hoogopgeleide, Duits- Turks sprekende medewerkers zijn van belang.
De school heeft een basisschool ( groep 1 t/m 8 met ongeveer 950 leerlingen) en afdeling voortgezet onderwijs (ongeveer 600 leerlingen). Beide onderwijstypen zijn in twee verschillende gebouwen gevestigd, die circa 1km. uit elkaar liggen. Door de onderlinge concurrentie tussen de diverse (privé)scholen moet men zich erg goed profileren (zie verderop in het verslag ). De Takev-school heeft op dit moment een wachtlijst. Ze kunnen leerlingen die vanuit de zogenaamde Kindergarten worden aangemeld wel of niet toe laten. Vaak worden kinderen met een vlekje geweigerd. Naast de klassenleerkracht heeft de school vakleerkrachten voor: Duits, Engels, handvaardigheid/techniek, gymnastiek en muziek/drama. Elk van deze vakgebieden heeft weer een teamleider, die coördineert en belast is met de verantwoording richting ouders over de prestaties van de kinderen. Opvallend tijdens de klassenbezoeken bij vakleerkrachten was, dat ze hun vakgebied uitstekend beheersten, maar dat hun didactische en pedagogische bekwaamheden (naar onze maatstaven) niet optimaal waren. Voor alle leerlingen gelden dezelfde schooltijden. Ze starten s morgens om 8.55 uur en de schooldag duurt tot 16.10 uur, waarbij het laatste half uur is ingepland om kinderen te helpen bij huiswerkopdrachten of om hen te ondersteunen bij dingen die ze niet begrijpen. De lessen duren 39 minuten en na iedere les is er een korte pauze van ongeveer 7 á 8 minuten waarbij de leerlingen het klaslokaal mogen verlaten om bijv. iets te drinken of om naar het toilet te gaan. Tijdens deze korte pauzes is er op iedere verdieping toezicht, toch valt op dat het dan zeer rumoerig is in het gebouw. Tijdens de langere pauzes gaan de leerlingen naar buiten. Er is een tijdschema waarop de leerlingen rond de middag een warme maaltijd krijgen. Hiervoor zijn in het gebouw twee ruimtes ingericht, één voor groep 1 t/m 4 en één voor groep 5 t/m 8.
Vanaf groep 1 staan wekelijks 6 lesuren Duits gepland. De grote nadruk ligt hier op de mondelinge communicatie. Dit wordt in de hogere leerjaren uitgebreid naar het correct schrijven van de Duitse taal. Vanaf het tweede schooljaar starten ook de lessen Engels, maar hiervoor zijn minder uren ingeruimd dan voor Duits. Leerlingen van het voortgezet onderwijs, die een bepaald niveau hebben behaald in Duits, komen in aanmerking voor een eventuele verdere studie in Duitsland. Op dit moment zitten 26 oud leerlingen in Aken op de Technische universiteit, 1 oud leerling zit in Heidelberg op de universiteit en 1 oud leerling zit op het conservatorium in Wenen. De eerste dag van het bezoek: We werden zeer hartelijk ontvangen op deze school en er heerste een heel goede sfeer. Berrin (coördinatrice) verzorgde een kleine inleiding vooraf aan het bezoek: het bekijken van de school en het op bezoek gaan in de klassen. De leerlingen verzorgden een optreden van zang en dans in een aparte theaterruimte met podium. Gesprek met Berrin: Op school zitten 900 leerlingen van 6 t/m 14 jaar. Kosten per leerling zijn 7.000,- euro per jaar. Het is een privéschool, met meerdere privéscholen in hun omgeving, dus de concurrentie is groot onder elkaar. Men is zeer prestatiegericht. Daarom doen groepjes van leerkrachten mee aan bijvoorbeeld het Comenius project, het Techniek project (in competitie met andere landen de 1 ste prijs gewonnen). Prestaties, theater-/ muziekuitvoeringen e.d. komen dan ook in de krant te staan, want men moet zich van andere privéscholen onderscheiden, om leerlingen aan te trekken.
Bij het rondgaan door de school zagen we aparte ruimtes voor: Muziekonderwijs Creaonderwijs Gymonderwijs (sport + spel), 1 grote en 2 kleinere ruimtes (één met diverse kleine materialen, de ander met matten, banken en bruggen) Techniekonderwijs In de onderbouw en de bovenbouw heb je nog een aparte kamer voor de aan school verbonden psychologe. Haar taak is het om, in samenspraak met de leerkracht, leerlingen met problemen (leer-, gedragsproblemen en/of een moeilijke thuissituatie) weer op het goede pad te krijgen. O ja, het scheidingspercentage is vrij hoog ongeveer de helft van de kinderen leeft bij gescheiden ouders. Het klassenbezoek: De klassenruimte is heel beperkt; er zijn ± 25 leerlingen in een klas, in rijtjes gegroepeerd, geen groepjes, een digitaal bord, hokken aan de muur (voor iedere leerling één om hun spullen in op te bergen) geen kasten. Verder beperkte decoratie aan de muren, evenals een rek met boeken (om zelfstandig te kiezen). De leerkracht geeft les, klassikaal, instructie ook klassikaal, niet in groepjes, met behulp van het digibord. Een leerling die het niet begrijpt, alleen zittend achter de rijen leerlingen, krijgt nog een extra instructie. De rest is individueel aan de slag. Echte uitvallers worden niet inde klas geholpen waar de andere leerlingen bij zijn, maar worden door een andere leerkracht meegenomen naar een andere ruimte en worden dan begeleid.
Er wordt veel aandacht besteed aan Duits leren. Elke dag krijgt men Duits, gegeven door leerkrachten die hiervoor specifiek zijn opgeleid. Het Duits aanbod gaat van 1 uur bij de jongste leerlingen tot 9 uur per week voor de oudste leerlingen. Er wordt ook nog Engels gegeven, maar in mindere mate. In de klassen is men vooral bezig met rekenen en taal. De techniek, muziek en crea worden in de aparte ruimtes aangeboden, als aparte lessen. Net als de gymles. We zagen geen integratie van lessen. Na elke twee weken moet de leerkracht verantwoording afleggen naar de ouders, middels toets overzichten en informatie over ontwikkeling binnen elk vakgebied. De communicatie verloopt via de mail. Deze wijze van handelen, roept bij ouders vaak vragen op naar het functioneren van de leerling. Er volgen dan ook veel gesprekken met ouders omtrent de prestaties van hun kind. Ouders zijn zeer kritisch en verwachten een prestatiegericht onderwijs aan hun kinderen. Gezien/ observatie: een les Duits (groep 1, 6 jaar oud, met behulp van het Digibord). Alles mondeling, geen voorwerpen en handelingen. Plaatje-Woord op het Digibord, over eten. Met plaatje en woord een zinnetje maken in het Duits. Leerlingen krijgen beurten. Daarna mogen ze in hun portfolio het plaatje met het woordje opplakken. Er zijn ook leerlingen die met iets anders bezig zijn gedurende de les. De juf zegt hier niks van, betrekt ze er ook niet bij. Als de les iets te lang wordt, worden ze steeds onrustiger. Er wordt niet in het Turks gesproken of iets uitgelegd. De tweede dag van het bezoek: Op verzoek ging juf Carla op de tweede dag van het bezoek naar een Kindergarten. Dit was ook een privéschool, met 3,4,5 en 6 jarige leerlingen gelegen in de omgeving van de basisschool. Deze Kindergarten levert ook leerlingen aan de Takev-school. De Kindergarten zit in 1 gebouw, per groep zitten ± 12-15 leerlingen. De lerares Duits deed de ontvangst en verzorgde een rondgang door de school (de andere leerkrachten en directrice spreken alleen Turks). De school ziet er van binnen zeer kindvriendelijk uit. Met veel (eigen gemaakte)werkjes aan de muren en uitgestald in een hoekje (Thema:Techniek-Robotjes). Er zijn klassenruimtes, die zijn ook alweer heel klein Veel speelruimte buiten: waar ze ook kunnen sporten. Veel leuke, gevarieerde buitenmaterialen, waaronder: grote huisjes, grote rijdende auto s, klimmaterialen, een zandbak en kleine materialen. Ook is er een hoekje met tafels, bankjes waar ze met constructiematerialen werken Een aparte ruimte voor de gym- en muziekles, themaruimtes als een hele grote keuken, waar de leerlingen in kunnen koken, spelen, met keukentjes, attributen, serviesgoed e.d. Theater met podium, verkleedkleren, attributen, poppenkast en een ruimte met diverse poppenhuizen waar ze kunnen spreken a.d.h.v. een thema in de klas Speciale eetruimte voor de leerlingen met kleine meubels, aangepast aan de leeftijd
Slaapruimte voor de jongste leerlingen, waar ze s middags even kunnen slapen. Prachtige inrichting, ook heel sfeervol met allemaal kleine bedjes; Een aparte crearuimte heb is niet gezien. Na het bekijken van de school werd nog even in een paar klasjes gekeken: Er werd een prentenboek voorgelezen in een groep, in een andere groepje zaten kinderen aan tafel met diverse materialen te spelen, en in een groep werd getekend. In een groep was muziekles onder leiding van een muziekleerkracht. De reguliere juf zat er ook bij. aan het tekenen was. Vanuit een gesprek met de directrice werd het volgende vernomen: De 4-5-6 jarigen zitten in aparte groepen, omdat de ontwikkeling en de motoriek van de 6- jarigen een stuk verder is volgens de directrice. De instructie is klassikaal, daarna werken de leerlingen in groepjes. In de groepjes wordt ook nog instructie gegeven aan kinderen die opvallen: leer-/gedragsproblemen. Ze worden de eerste twee weken gevolgd als ze op school zijn. Na die twee weken volgt er een gesprek met de ouders en als er teveel uitval is, leer- /gedragsproblemen, wordt verzocht om een andere school te zoeken voor hun kind. De 5-6 jarigen zijn met name bezig met de voorbereiding voor groep 3 (Motoriek-Rekenen-Taal oefeningen). De 5-6 jarigen leren ook al Duits als voorbereiding op de basisschool, ± 30 minuten per dag. Er wordt ook met Engels geoefend. De 4-jarigen hoeven dit nog niet. Opmerkingen: Een bepaalde structuur werd niet gezien: het gebruik van picto s, dag planning e.d. in de klas; Het zag er op die school allemaal uit als een plaatje, alles stond er op de goede plek, tot in detail, niks kapot, alles wat erbij hoort erop en eraan. De gedachte: Wordt er wel vaak gebruik van gemaakt, of is het schone schijn? Tot slot, in het kort betreffende het totale bezoek aan onze partnerschool in Izmir Het was een geweldige kans die geboden werd om eens een andere school te bezoeken, in een ander land met een heel andere cultuur. Kijkend naar hoe het onderwijs daar is ingericht, de gedachtes en overwegingen. We spraken veel over de projectthema s betreffende de structurering van onderwijs en organisatie, over opvang en (on)mogelijkheden betreffende passend onderwijs en over het belang van aandacht voor (senso)motoriek in het curriculum. Op onze partnerschool in Izmir is de zorg rond opname van leerlingen met speciale aandacht vrijwel nihil. Deze leerlingen bezoeken de school niet echt. De structurering van les en onderwijs heeft interessante kaders (hiërarchisch/ gebiedend), maar kan nog effectiever/ krachtiger worden door zaken als het les model van effectieve instructie en pedagogische overdenking. Over het les model van effectieve instructie zal dan ook meer uitwisseling en onderlinge coaching plaats gaan vinden. Het bezoek was weliswaar erg kort om veel te kunnen observeren, en de taal was soms een klein obstakeltje, maar het was de reis meer dan waard! Harry Nacken/ Carla Claessen