Zaaknummer : S21-87 Datum uitspraak : 3 oktober 2017 Plaats uitspraak : Zeist in het geschil tussen: de heer M. van der Bijl wonende te Amstelveen verder te noemen: Van der Bijl tegen: mevrouw E.A. Rozendaal wonende te Amstelveen verder te noemen: Rozendaal Bindend Advies gegeven door mr J.S. Reid, verder te noemen de rijdende rechter.
De procedure Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend adviesreglement "De Rijdende Rechter" te laten beslechten. De rijdende rechter heeft kennisgenomen van alle door partijen overgelegde stukken, de vorderingen van Van der Bijl en de tegenvordering van Rozendaal. Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 31 juli 2017, die is gehouden in Amstelveen. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaand aan de hoorzitting heeft de rijdende rechter zich begeven naar Parkeerplaats Westwijkplein in Amstelveen, waar de aanrijding heeft plaatsgevonden, en heeft hij dit in het bijzijn van partijen bezichtigd en onderzocht. Op de hoorzitting was de heer M. Leijendecker van Kifid, verzekeringsdeskundige, aanwezig. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Van der Bijl en Rozendaal zijn buren. 2. Rozendaal heeft op 6 februari 2017 haar auto, een Citroën C4 (hierna: de auto), geleend aan Van der Bijl. 3. Op deze dag was Van der Bijl als bestuurder van de auto betrokken bij een aanrijding op het parkeerterrein aan het Westwijkplein in Amstelveen. Bij het verlaten van een parkeervlak heeft de auto een andere auto uit het tegenoverliggende parkeervlak (hierna ook: de andere auto) geraakt. xxxx is eigenaar van de andere auto. 4. Door de aanrijding had de andere auto schade. De hoogte van de schade is vastgesteld op 835,52. 5. De verzekeraar van Rozendaal en de verzekeraar van xxxx hebben de schade afgewikkeld op basis van 50/50 schuld. 6. De schade-uitkering van 417,76, zijnde de helft van de schade, door de verzekeraar van Rozendaal leidt tot daling van het aantal schadevrije jaren van Rozendaal 12 naar 7, met als gevolg een lagere korting en een hogere premie voor de autoverzekering. 7. Ter voorkoming van een aanpassing van het aantal schadevrije jaren heeft Rozendaal 417,76 aan haar verzekeringsmaatschappij betaald. 2
De vorderingen van Van der Bijl Van der Bijl vordert een verklaring voor recht dat hij niet het door Rozendaal gevorderde bedrag van 417,76 aan Rozendaal is verschuldigd. Indien Van der Bijl in deze procedure wordt veroordeeld tot betaling van het schadebedrag van 417,76, vordert Van der Bijl dat dit bedrag wordt verminderd met 70,00, zijnde het bedrag dat Van der Bijl al aan Rozendaal heeft betaald. De tegenvordering van Rozendaal Rozendaal vordert betaling door Van der Bijl van 417,76. De deskundige Leijendecker heeft verklaard dat een juridische oplossing voor het tussen partijen ontstane geschil ontbreekt. De auto die de schade veroorzaakt is aansprakelijk voor de schade. Ook in de situatie, zoals die zich in deze zaak voordoet, dat de bestuurder van de auto niet de eigenaar is, maar de auto heeft geleend. De autoverzekering, die gekoppeld is aan de auto, wikkelt de schade af. Verder heeft Leijendecker verklaard dat een schade-uitkering door een bij het Verbond van Verzekeraars aangesloten verzekeraar leidt tot een verlies van vijf schadevrije jaren, ongeacht de hoogte van de schade. De beoordeling van het geschil In deze zaak is aan de orde de vraag of Van der Bijl is gehouden tot vergoeding van de schade van 417,76 die Rozendaal lijdt. Het wettelijk systeem werkt als volgt. De bezitter van een auto en degene op wiens naam de auto in het kentekenregister is ingeschreven, zijn op grond van artikel 2 van de Wet aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen (WAM) verplicht voor de auto een verzekering te hebben, indien - de auto op een weg wordt geplaatst; - daarmee op een weg wordt gereden; - buiten een weg met die auto op een terrein aan het verkeer wordt deelgenomen, of - indien de auto in het kentekenregister is ingeschreven en tenaamgesteld. Deze WAM-verzekering moet dekken de aansprakelijkheid, waartoe het motorrijtuig in het verkeer aanleiding kan geven, van iedere bezitter, houder en bestuurder van het motorrijtuig. Alleen de schade die door de dief van de auto is veroorzaakt, hoeft niet gedekt te zijn. Als iemand de auto heeft geleend (en dus houder is) en hij maakt schade, is deze schade gedekt onder de WAM-verzekering. Deze houder kan de schade niet verhalen op zijn eigen aansprakelijkheidsverzekering, omdat de schade die wordt veroorzaakt met of door motorvoertuigen juist is uitgesloten van de aansprakelijkheidsverzekering voor personen. Wie zijn (WAM-verzekerde) auto uitleent aan een ander, weet - of moet weten - dat zijn WAMverzekering dus zal uitkeren als er met die auto schade wordt gemaakt. Dit met alle gevolgen 3
van dien, zoals premieverhoging of terugval in het aantal schadevrije jaren. De vraag is of deze gevolgen kunnen worden verlegd op de houder van de auto, in dit geval Van der Bijl. Over hoe een eventueel schadevoorval financieel zou worden afgewikkeld hebben partijen geen afspraken gemaakt. Dat is jammer, omdat partijen dan hadden geweten waar ze aan toe waren. Moet Van der Bijl dan schadevergoeding betalen aan Rozendaal? Nee, Van der Bijl heeft niet onrechtmatig jegens Rozendaal gehandeld (hij heeft niet háár auto beschadigd, maar de auto van xxxxxx). Toch vindt de rijdende rechter dat Van der Bijl moet betalen, en overweegt daartoe als volgt. Volgens artikel 6:3 lid 2 onder b van het Burgerlijk Wetboek (BW) is er sprake van een natuurlijke verbintenis als iemand jegens een ander een dringende morele verplichting heeft van zodanige aard dat naleving daarvan ofschoon niet rechtens afdwingbaar naar maatschappelijke opvattingen als voldoening van een aan die ander toekomende prestatie moet worden aangemerkt. In dit geval heeft Van der Bijl zoals gezegd een onrechtmatige daad gepleegd jegens xxxx, door haar auto te beschadigen. Als hij een hamer had geleend van Rozendaal en daarmee een deuk had geslagen in die auto, dan had hij die schade vanzelfsprekend zelf moeten betalen. Het enkele feit dat de hamer van Rozendaal is, doet er dan niets toe. Nu heeft Van der Bijl niet een hamer, maar een auto geleend van Rozendaal en daarmee een deuk geslagen in de auto van xxxx. Waarom zou hij nu plotseling profiteren van de verplichte WAM-verzekering die Rozendaal aanhoudt voor haar auto? Deze verzekering strekt ertoe de belangen van derden te beschermen die slachtoffer kunnen worden van het gevaar dat inherent is aan het gebruik van motorvoertuigen, niet de belangen van de bruiklener. De rijdende rechter is van oordeel dat op Van der Bijl een natuurlijke verbintenis rust om te vergoeden de kosten die Rozendaal heeft gemaakt als gevolg van de aanrijding. Een natuurlijke verbintenis is in de regel niet afdwingbaar, dat staat met zoveel woorden in 6:3 lid 2 onder b BW. Echter, in artikel 6:5 BW staat kort gezegd dat een natuurlijke verbintenis wordt omgezet in een rechtens afdwingbare door een overeenkomst, en verder dat tot de schuldeiser gericht aanbod om zo n overeenkomst te sluiten als aanvaard geldt, wanneer het aanbod niet onverwijld wordt afgewezen. En dat is in deze zaak gebeurd. Van der Bijl heeft in een telefoongesprek met Rozendaal namelijk verklaard: Ik zal je dit beloven: het gaat je helemaal niets kosten, want als de verzekering zegt dat je duurdere premie moet betalen ofzo, dan betaal ik dat! Gelet op zijn verklaring heeft Van der Bijl aan Rozendaal dus toegezegd dat hij haar kosten zal vergoeden. Zij heeft dit aanbod niet onverwijld afgewezen, zodat het aanbod van Van der Bijl als aanvaard geldt. Hij heeft haar schade te dragen. Ten aanzien van de hoogte van de schade wordt het volgende overwogen. Tussen partijen is niet in geschil dat de schade aan de andere auto 835,52 bedraagt. De verzekeraars van beide auto s hebben vastgesteld dat ieder 50% schuld heeft aan de aanrijding, op grond waarvan de verzekeraar van Rozendaal 417,76 heeft uitgekeerd. Voor zover Van der Bijl zich op het standpunt stelt dat een andere verdeling van de schade meer in de rede ligt, heeft hij naar het oordeel van de rijdende rechter zijn standpunt onvoldoende aannemelijk gemaakt. De rijdende rechter gaat hieraan daarom voorbij. De rijdende rechter constateert dat Rozendaal ervoor heeft gekozen de schade zelf te dragen. Zij had er ook voor kunnen kiezen 4
de schade door haar verzekeraar te laten betalen en de bijbehorende premieverhoging ten laste van Van der Bijl te brengen. Rozendaal is in beginsel vrij in haar keuze ter zake. De keuze is in dit geval niet onredelijk. Er is geen sprake van een wanverhouding tussen de hoogte van het door Rozendaal betaalde bedrag van 417,76 en de hoogte van haar schade als zij had geopteerd voor een hogere premie gedurende een periode van zeven jaren. De rijdende rechter volgt verder Van der Bijl niet in zijn standpunt dat Rozendaal een goedkopere verzekering had moeten afsluiten om haar schade te beperken. Weliswaar rust op Rozendaal een zekere schadebeperkingsplicht, maar deze gaat niet zo ver dat Van der Bijl aan Rozendaal kan tegenwerpen dat zij in dat kader een andere verzekering moet afsluiten. Het voorgaande betekent dat de rijdende rechter de gevorderde verklaring voor recht door Van der Bijl zal afwijzen. Ook de voorwaardelijke vordering aan de voorwaarde waaronder deze vordering is ingesteld is voldaan, zodat hierop een beslissing wordt genomen zal worden afgewezen. Van der Bijl heeft deze vordering (t.w. vermindering van het door Rozendaal gevorderde bedrag met 70,00), onvoldoende onderbouwd. Daarbij komt dat de betaling van dit bedrag niet ziet op een vergoeding van de schade wegens de schade-uitkering door de verzekeraar, maar op een vergoeding voor het ongemak en/of benzinekosten en/of kosten voor het uitlijnen. De tegenvordering van Rozendaal zal worden toegewezen. B E S L I S S I N G De rijdende rechter: met betrekking tot de vorderingen van Van der Bijl: - wijst het gevorderde af; met betrekking tot de tegenvordering van Rozendaal: - veroordeelt Van der Bijl tot betaling van 417,76 aan Rozendaal. - Dit bindend advies is gegeven door mr J.S. Reid als rijdende rechter en uitgesproken te Zeist op 3 oktober 2017. Bindend Adviseur Secretaris mr J.S. Reid mr C.M. Sharif 5