DE RIJDENDE RECHTER. Bindend Advies. gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.

Transcriptie

1 Zaaknummer: S18-01 Datum uitspraak: 23 februari 2011 Plaats uitspraak: Zaandam DE RIJDENDE RECHTER in het geschil tussen: Roland Rozen te Amsterdam verder te noemen: Rozen, tegen: Peter van der Linden zich noemende Fabiola te Amsterdam verder te noemen Fabiola, Bindend Advies gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter", editie november 2009, te laten beslechten. De vordering van Rozen is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Fabiola opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken.

2 Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 24 januari 2011, welke is gehouden te Amsterdam. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde kajuitboot en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. Als informant is gehoord Ronald Schepman, buurman van Rozen. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Rozen is eigenaar van een (kajuit)boot. Op 7 augustus 2010 is hij daarmee ter gelegenheid van de toen gehouden Gay Pride-manifestatie door de Amsterdamse grachten gaan varen. Hij vertrok vanaf de ligplaats van die boot, gelegen aan de Nieuwe Prinsengracht ter hoogte van huis nummer 69. Fabiola voer als passagier mee, gehuld in de voor Fabiola kenmerkende bijzondere kleding, met sterk verhoogde schoenen. 2. Op weg naar de Gay Pride vaartocht werd Rozen tegengehouden door de (water)politie. Rozen werd boos en heeft zich daarover toen op luide toon bij de betreffende politieambtenaren beklaagd. Daarbij heeft hij hen bovendien het vingertje gegeven. Vervolgens is Rozen doorgevaren naar de Hermitage, waar hij en Fabiola de Gay Pride schepen hebben kunnen bekijken. 3. Na afloop van de vaartocht, werd Rozen rond uur door de (water)politie op zijn papieren gecontroleerd. Dat was ter hoogte van de aan de Oudezijds Voorburgwal gelegen schuilkerk Onze lieve heer op zolder. Bij gelegenheid van die controle is Rozen, die geen identificatiebewijs kon tonen, opnieuw in woede uitgebarsten. Vervolgens is hij ter zake van belediging van een ambtenaar in functie, alsmede het

3 niet kunnen tonen van een identificatiebewijs, aangehouden en meegenomen naar het politiebureau. De politie heeft toen het veiligheidskoord van de buitenboordmotor meegenomen. 4. Fabiola, die zelf niet kan varen en evenmin bij machte was de boot behoorlijk (met een slot) af te meren, heeft vervolgens de hulp geaccepteerd van drie onbekende voorbijgangers (twee mannen en een vrouw) die hem aanboden de boot terug te varen naar zijn ligplaats aan de Nieuwe Prinsengracht, waar ook de fiets van Fabiola stond. 5. Aldaar aangekomen was Fabiola inmiddels doorweekt van de regen en geheel verkleumd. Hij werd door één van de buren van Rozen, Ronald Schepman, aan wal geholpen, waarna de drie hiervoor genoemde personen hem toeriepen, dat ze inmiddels telefonisch contact hadden gehad met Rozen en dat ze de boot naar het politiebureau zouden varen. De boot is daar echter niet door hen heengebracht. 6. Gedurende de hele vaartocht zijn allerlei spullen van Fabiola in het water gegleden of gevallen, waaronder een ongeveer 10 meter lange sluier. 7. Op 10 augustus 2010 heeft Rozen aangifte gedaan van diefstal van zijn boot. Die was echter al op 8 augustus 2010 onbeheerd aangetroffen in Amsterdam- Noord. De boot is vervolgens op 19 augustus 2010 door de officier van justitie vrijgegeven en op 23 augustus 2010 door de politie bij Rozen thuisgebracht, echter zonder buitenboordmotor. De buitenboordmotor betrof een Suzuki Four-Stroke, 6 PK, bouwjaar 2009, genummerd PL13AD , die onverdeeld in eigendom toebehoorde aan Rozen en aan de heer Colin Shaw. Verder ontbraken er een aantal stuks scheepstoebehoren. De vordering van Rozen. Rozen vordert kort gezegd dat Fabiola wordt verplicht om hem de schade te vergoeden, die hij heeft geleden tengevolge van de hiervoor onder 7. beschreven diefstal, welke schade door hem wordt begroot op 2.500,--. De tegenvordering van Fabiola. Fabiola vordert kort gezegd dat Rozen wordt verplicht tot betaling van een schadevergoeding groot ,-- wegens materiële en immateriële schade.

4 Standpunten van partijen. Het standpunt van Rozen komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Rozen is van mening dat Fabiola zijn boot nooit zomaar aan drie onbekenden had mogen meegeven. Door dat toch te doen heeft hij de diefstal mogelijk gemaakt en is hij aansprakelijk voor de daardoor veroorzaakte schade. Het standpunt van Fabiola komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Volgens Fabiola heeft Rozen door zijn wangedrag jegens de politie alle ellende over zichzelf uitgeroepen. Toen Rozen door de politie werd meegenomen, wist Fabiola niet wat te doen. Hij wilde Rozen alleen maar helpen door de boot terug te laten varen naar zijn ligplaats door de hiervoor bedoelde personen. Volgens Fabiola moet Rozen de politie maar aansprakelijk stellen, of de drie helpers, die er met zijn boot vandoor gingen. Fabiola stelt op zijn beurt schade te hebben geleden door toedoen van Rozen. Rozen heeft hem immers ten onrechte voor dief uitgemaakt, waardoor hij reputatieschade heeft geleden. Verder is tijdens de vaartocht alles dat Fabiola bij zich had in het water gegleden, waaronder een dure sleep van 10 meter lang. Beoordeling van het geschil. Voor wat betreft de vordering van Rozen. Voorop gesteld moet worden, dat gesteld noch gebleken is dat Fabiola aan Rozen heeft toegezegd diens boot in veiligheid te zullen brengen. Nadat Fabiola werd geconfronteerd met de aanhouding van Rozen, waar hij verder part noch deel aanhad, moest Fabiola zich maar zien te redden. Zo bezien was het helemaal niet zo n gek idee om gebruik te maken van het vriendelijke aanbod van drie passanten, om de boot terug te varen naar zijn ligplaats aan de Nieuwe Prinsengracht. Juridisch is een en ander aan te merken als zaakwaarneming, zoals bedoeld in artikel van het Burgerlijk Wetboek. Uiteraard nam Fabiola daarmee wel een zeker verantwoordelijkheid op zich.

5 Niet voor niets bepaalt artikel lid 1 van het Burgerlijk Wetboek immers, dat een zaakwaarnemer verplicht is daarbij de nodige zorg te betrachten en verder, voor zover dit redelijkerwijs van hem kan worden verlangd, de begonnen zaakwaarneming voort te zetten. Naar het oordeel van de rijdende rechter heeft Fabiola zich onder de gegeven omstandigheden echter voldoende van deze verplichtingen gekweten. Daarbij mag om te beginnen niet uit het oog worden verloren dat Fabiola reeds uren lang in de regen en de koude had doorgebracht op een boot, die hij absoluut niet zelf kon mannen. Verder is gesteld noch gebleken dat Fabiola gedurende de vaart naar de Nieuwe Prinsengracht enige aanleiding kreeg om te veronderstellen, dat de drie onbekende helpers niet te vertrouwen waren. Voorts moet worden geconstateerd dat het verhaal van betrokkenen, dat ze inmiddels contact hadden gehad met Rozen en de boot op diens verzoek naar het politiebureau zouden varen, helemaal niet zo vreemd was. In elk geval kan niet worden volgehouden dat Fabiola op dat moment had kunnen en/of moeten begrijpen, dat dit verhaal gelogen was. Door op dat moment zijn bemoeienis met de boot te beëindigen, in de veronderstelling dat de drie helpers deze zorg van hem overnamen, heeft Fabiola niet onredelijk gehandeld. Ook de buurman van Rozen, die Fabiola aan wal heeft geholpen, zag op dat moment kennelijk geen reden om te protesteren tegen de hele gang van zaken. Overigens is komen vast te staan dat Fabiola, nadat hij uit de boot aan de kant was gehesen, fysiek ook niets meer kón ondernemen, om te beletten dat de drie helpers wegvoeren. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat Fabiola niet schadeplichtig is geworden en dat de vordering van Rozen moet worden afgewezen. Voor wat betreft de tegenvordering van Fabiola. Het mag heel wel zijn dat Fabiola, toen hij door Rozen voor de vaartocht werd uitgenodigd, een veel geriefelijker boot in het vooruitzicht is gesteld dan de kajuitboot waarmee uiteindelijk is gevaren. Ook is goed voorstelbaar dat Fabiola, die op de kajuit van die boot was gezeten moeite had om zijn eigendommen boven water te houden. Al met al moet echter worden vastgesteld, dat Fabiola zelf de zorg had en hield voor zijn eigendommen en dat Rozen moeilijk kan worden verweten, dat deze goederen tijdens de vaartocht in het water zijn gevallen. Van enige onrechtmatigheid aan de kant van Rozen is in elk geval niet

6 gebleken. Fabiola zal deze schade daarom zelf moeten dragen. Wat anders is, dat de goede naam van Fabiola natuurlijk wel is geschaad doordat hij in het openbaar door Rozen van diefstal is beschuldigd. Ten onrechte bovendien, want van diefstal door Fabiola is geen sprake gebleken. Anders dan door Fabiola gevorderd ziet de rijdende rechter echter geen aanleiding om Rozen daarvoor smartengeld te laten betalen. Fabiola krijgt daarvoor voldoende voldoening, doordat zijn onschuld in deze procedure openlijk wordt vastgesteld en Rozen wat dat betreft eveneens openlijk terecht wordt gewezen. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. De vordering en de tegenvordering worden afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op 23 februari mr F.M. Visser bindend adviseur mr C.M. Sharif secretaris