Aan de bal. Onur Arslantas 3T2. Mevrouw Scholten

Transcriptie

1 Aan de bal Onur Arslantas 3T2 Mevrouw Scholten

2 Zakelijke Gegevens A. Aan de bal B. Lieneke Dijkzeul C. Lemniscaat, juli 2005, 279 Bladzijden, geen druknummer gezien. Samenvatting Rahmane woont in een dorpje in Afrika Met zijn ouders en zijn zusje Naneh en houd veel van voetballen. Zijn ouders zijn arm en hij helpt vaak zijn vader op het land. Hij voetbalt graag met zijn vrienden en Hij voetbalt op een klein veldje onder leiding van meneer Baouri. Ze houden van het spel ondanks ze niet met een echte voetbal voetballen en ook geen voetbalschoenen hebben maar op blote voeten spelen. Meneer Baouri regelde dat er scouts kwamen en Rahmane zou graag willen dat zijn leven hierdoor veranderd kon worden en hij zijn ouders en zich zelf een goede toekomst kon geven en het komt misschien wel uit want Rahmane doet het goed en hij, Tigani en Henry mogen naar de stad voor een selectiewedstrijd. Wanneer hij daar is voelt hij zicht helemaal in een andere wereld want hier hebben ze alles ze krijgen voetbalschoenen en mogen onder een stromende douch douchen.henry valt af en Rahmane probeert zich staande te houden want dit wilt hij heel graag. Tigani kan zich niet focussen op de training maar word verleid door al het zwart werk in de grote stad. Hij gaat aan het werk in de stad maar dat is tegen de regels dus hij wordt naar huis gestuurd. Rahmane blijft over en maakt nieuwe vrienden. Na een paar wedstrijden is het zover en gaan hij, Baptiste, Sunday en Ndanko naar Nederland. Daar komen ze bij hun gastouders, voor Rahmane zijn dat Ria en Gert. Zij zorgen dat Rahmane niks tekort komt maar toch voelt hij zich niet thuis hier want het is in Nederland heel koud en hij mist zijn familie. Na een paar wedstrijden voetballen in het koude Nederland gaan ze weer eindelijk terug naar Afrika want hij had erge last van heimwee. En een week later zouden ze te horen krijgen of ze in Nederland mochten blijven maar hij hoort niets en hij is ook nog eens uitelkaar gegroeid met zijn vrienden. Iedereen in Afrika leeft langs

3 hem heen en niemand vraagt hoe het ging want ze willen alleen maar geld horen. Zal hij in eenzaamheid leven? Rood ben ik Zwart het internet Over de auteur Lieneke Dijkzeul is op 7 Maart 1950 geboren en woont in Culemborg. Na haar jeugd woonde ze in Amsterdam. Na de geboorte van haar dochter in 1979 schreef ze korte verhalen voor de Donald Duck, de Taptoe en de Okki schreef ze haar eerste jeugdboek houd je taai daarna schreef ze nog meer boeken maar vooral jeugdromans. Haar onderwerp in haar boeken is meestal iets met eenzaamheid omdat volgens haar iedereen daar een keer in aanraking mee komt. Sinds 2006 schrijft ze ook boeken voor volwassenen. Over het boek A. Er staat een voet met een bal en dat is omdat Rahmane op blote voeten voetbalde en ervan hield. B. Het boek is aan niemand opgedragen. C. Rahmane is de hoofdpersoon omdat je in zijn hoofd zit en met hem mee leeft wat er allemaal gebeurd. - Hij is koppig Hij moest een training overslaan maar dat deed hij niet - Hij is niet al te vrolijk Als er iets gebeurd is die vaak boos + Hij denkt altijd aan zijn familie Hij wilt zijn familie een goede toekomst geven + Het is wel een goede vriend Hij helpt zijn vrienden ook met de selectiewedstrijden

4 D. Afrika omdat dat wel een arm werelddeel is Nederland want daar woont ze zelf E. Het staat wel in de chronologische volgorde en dit maakt uit voor het verhaal dat je het goed snapt. Hij krijgt onder de wedstrijd weer het gevoel van vroeger toen hij thuis was bij zijn ouders, aan het eind als hij thuis is denkt hij aan de dingen die hij deed toen hij bij de voetbal was en ze slaan steeds dagen over tot er iets gebeurd op een dag of wanneer hij moet voetballen. F. Het is uit een ik-perspectief geschreven. Ik-perspectief G. Het is een open eind want er is niet echt verteld hoe het nou verder gaat want hij komt terug bij zijn huis maar je weet nou niet of hij door gaat met voetbal en of hij het weer heeft bijgelegd met zijn vrienden. Leeservaringen het onderwerp van het verhaal spreekt me wel een beetje aan omdat ik natuurlijk zelf ook van voetbal houd en ook wel eens selectiewedstrijden heb gespeeld voor een grotere club. Het heeft me een beetje een nieuwe kant laten zien want ik wist niet dat er kinderen waren in afrika die op blote voeten voetbalden. Ik ben niet echt anders gaan denken over dingen want ik dacht al wel dat het ongeveer zo zou gaan. Het verhaal is wel goed en grondig verteld maar het was wel een beetje voorspelbaar. Ik vond dat aan het eind te weinig aandacht aan was geschonken en ik heb wel een beter verhaal over dit onderwerp gelezen omdat alles zo mooi verliep in dat boek. Het verhaal bevat wel wat gebeurtenissen om het je te laten boeien want er zit wel veel tempo in. Het verhaal gaat denk ik wel om de gebeurtenissen en dat vind ik niet erg.de gebeurtenissen hebben een beetje indruk gemaakt want ik had niet verwacht dat iedereen hem zou negeren maar toch vind ik het wel geloofwaardig en veel dingen zijn ook wel herkenbaar en origineel. Ik heb zelf wel eens mee gemaakt met dat scouten maar vind dat niet zo bijzonder hierdoor. Ik zou niet veel willen meemaken in dit verhaal want ik wil liever niet bij gastouders en die dingen.

5 De hoofdpersoon doet veel voor anderen en ik kan me goed plaatsen in zijn problemen. De andere personen zijn niet zo levendig. Ik zou niet echt op Rahmane willen lijken want ik heb mijn eigen dingen die ik goed kan. Ik vind het gedrag een beetje apart vooral van zijn vrienden want die negeren hem gewoon uit het niets. Niemand heeft me beinvloed of aan het denken gezet. Ik kom veel te weten over Rahmane en ik kan het gedrag van hem wel begrijpen. Ik kan veel wel begrijpen uit dit boek en ik vind niet veel raar alleen wel dat van die vrienden. Je moet zelf veel invullen over het innerlijk van de personages. De personages veranderen door gebeurtenissen en dat is wel begrijpelijk. Vind het alleen vreemd dat Rahmane niet kiest voor het voetbal en dat zijn vrienden zo tegen hem doen. De gebeurtenissen volgen elkaar logisch want het maakt het best spannend want je wil weten of hij het gehaald heeft. Het is een makkelijke opbouw want het is gewoon de hele tijd per dag. Er zijn geen terugblikken of tijdsprongen die het verhaal nog beter of spannender maken. Het slot vind ik dus totaal niet leuk want wil graag weten hoe het verder met hem afloopt. Ik vind het verhaal best makkelijk te lezen want er zitten niet echt moeilijke woorden in het verhaal bevat niet echt veel beschrijvingen want dat is niet nodig. Er zitten wel veel dialogen in het verhaal maar dat is wel normaal voor een boek want hij praat met heel veel mensen. Recensie en eigen mening Janoniem Tot 14 jaar Ommen 3 maart 2011 Hallo, ik vind dit boek echt heel erg goed omdat je normaal niks leest over hoe jongens in Afrika opgroeien in een gewoon dorp en dat ze er ook voetballen en voetbaltraining hebben. Het boek vind ik zo goed omdat er een leuke lijn inzit die niet saai wordt. Het enige minpuntje aan het boek vind ik het laatste deel in Nederland. Daar wordt het wel wat minder leuk voor de mensen die geen verstand van voetbal hebben omdat de wedstrijden vaak helemaal uitgeschreven worden met voetbaltermen. Toch zit in het laatste stuk genoeg afwisseling en dat is dan wel weer leuk. Ook is het voor de voetbalhaters een leuk boek omdat er genoeg spanning in het boek zit en het niet alleen om voetballen gaat maar ook om de vriendschappen en het leven in een grote stad in Afrika. Ik heb alleen maar te zeggen: Lieneke

6 Dijkzeul, geweldig boek! en Iedereen die dit leest moet het boek ook lezen! Groetjes, Anoniem heel erg goed Ik vind dit boek ook heel erg goed omdat ik het gewon een leuk boek vind. Saai ik vind dit boek niet echt saai want ik vond dat er wel genoeg gebeurde. minder leuk Ik vind wel dat het einde gewoon minder leuk is. Leuke ik vind het wel een leuk boek want het gaat gewoon over mijn ding en dat is voetbal Geweldig geweldig vind ik het niet maar ik vind het wel gewoon een leuk boek maar geweldig niet want ik het wel betere boeken gelezen.