Naam: Stijn Bruggert Klas: 4T2 Docent: Mevrouw Scholten Schrijver: Vrank Post de uitgever: Manteau, het boek is in 2008 verschenen en heeft 177

Transcriptie

1 Naam: Stijn Bruggert Klas: 4T2 Docent: Mevrouw Scholten Schrijver: Vrank Post de uitgever: Manteau, het boek is in 2008 verschenen en heeft 177 bladzijden.

2 2. Samenvatting van het boek Samenvatting van internet: In het boek ontmoet je twee jongens; Omar en Joost. Ze zitten allebei in een jeugdgevangenis. Omar is een van Marokkaanse afkomst, Joost is van Nederlandse afkomst. Omar zat al in de gevangenis. Hij is meestal snel agressief. Joost is juist een hele rustige jongen. Het zijn twee totaal verschillende jongens. Maar ze kunnen erg goed met elkaar overweg, worden goede kameraden en trekken veel met elkaar op in de gevangenis. Maar toch heeft Joost een geheim voor Omar, hij wil niet zeggen waarom hij in de gevangenis zit. Joost zit er, omdat hij verdacht wordt van verkrachting van zijn buurmeisje. Zijn zusje beweert het en zegt dat ook tegen de politie. Eigenlijk is het helemaal niet zo en Joost zit dus onterecht in de gevangenis. Hij zegt tegen Omar dat hij dat niet mag zeggen en praat er verder ook niet zoveel over. Hij mag het niet zeggen omdat de rechter heeft gezegd dat hij dat beter niet kon doen, want dan werd hij waarschijnlijk gepest of in elkaar geslagen, want andere gevangen houden niet van pedo s. In de gevangenis ontmoet Joost een meisje, zij heet Miriam. Joost vindt Miriam wel een erg leuk meisje, maar Omar ook! Dus ze krijgen een beetje ruzie. Omar mag eindelijk na zo n lange tijd naar huis. Maar net voordat hij gaat, zoent Joost met Miriam. Hier wordt Omar hartstikke boos over en krijgt erge ruzie met Joost. Joost heeft zijn geheim al een keer tegen Omar verteld, maar hij mocht het tegen niemand zeggen. Maar Omar is boos op Joost en schreeuwt door de gevangenis; JOOST IS EEN PEDO. Hierover wordt Joost heel erg boos en Miriam wordt ook boos op Joost. Ze is erg teleurgesteld in Joost, ze waren echt verliefd op elkaar maar dat is nu wel over bij Miriam. Ze had veel meer eerlijkheid verwacht van Joost. Later in het boek mag Miriam de gevangenis verlaten. Even later is Joost ook vrij. Hij gaat Miriam opzoeken met een bos bloemen. Maar Miriam wil geen contact meer met Joost. Ondertussen heeft Miriam ook kinderen en zegt tegen Joost; je wilt zeker ook aan mijn kinderen zitten hé? Viespeuk! Als iedereen weer vrij is, gaat Omar het verkeerde pad weer op; hij gaat wraak nemen op iedereen. Hij overvalt een kantoor. De reden dat hij het kantoor overvalt is, dat hij wraak wil nemen op de Europese cultuur. Omar heeft Afghanistan bezocht om zijn imam, eigenlijk soort van vader, weer terug te zien (zijn vader is vertrokken en nooit terug gekomen). Omar heeft daar vreselijke dingen gezien, dit wil hij

3 overbrengen op de Europese landen, met name Nederland. Hij wil, dat de dvd die hij gemaakt heeft, op de Nederlands televisie wordt uitgezonden. En hij wil dat het duidelijk wordt, dat grote bedrijven winst maken, doordat ze bijvoorbeeld wapens produceren voor Afghanistan. Hij zorgt dat alle ramen, deuren en gangen dicht zijn. Intussen is de politie buiten. Maar in dat kantoor is Joost ook! Hij komt binnen via de lift, want daar had Omar niet aan gedacht!. Joost heeft een beetje een flut baantje gekregen omdat hij erg dom is geworden van de klappen die hij heeft gekregen in de gevangenis. Die was niet afgesloten! Hij komt binnen lopen en ziet Omar met een grote bom om zijn buik. Joost moet even lachen, en bespringt Omar. Hij schreeuwt dat iedereen weg moet omdat Omar een bom heeft. Hij gooit een mes naar de mensen, zij kunnen zich nu losmaken. Hij zegt; bad boys for life, Omar. Bad boys for life. Hij drukt op de knop van de bom. Van deze site heb ik mijn samenvatting: De samenvatting die ik op het internet heb gezocht, vond ik niet compleet. Ik miste veel informatie. Ik heb het verhaal met rood aangepast, zodat het verhaal volledig werd. Tevens heb ik spellingsfouten proberen aan te passen. Wat ik moeilijk vind, omdat ik het zelf ook niet altijd opmerk door dyslexie.

4 3. Over de auteur Vrank Post Geboren: 18 januari 1965 te Delft Werk: Vrank heeft gewerkt bij de justitiële jeugdinrichting De Doggershoek in Den Helder en is momenteel projectleider bij Transferium Jeugdzorg. Thuis: Vrank woont in Heerhugowaard (Noord-Holland). Hij heeft twee kinderen. Eerste boek: Bad boys for life! (2008) Bijzonderheden: Hij schreef zijn eerste verhaal voor zijn zoon, maar zei hem dat hij het had gedownload. Omdat zijn zoon het verhaal erg goed vond, is hij een uitgever gaan zoeken. Ooit gezegd: Ik heb geprobeerd om (tegen alle spookverhalen in) een beeld te schetsen van hoe het er echt aan toe gaat binnen een jeugdgevangenis. Er wordt zoveel onzin geschreven over jeugdgevangenissen, wellicht dat dit verhaal bijdraagt aan enig begrip. Boeken: In 2008 verschenen de eerste twee boeken van Vrank Post: Bad boys for life en Mijn zwarte ziel. De boeken gaan over jongeren die om verschillende redenen in een gevangenis of inrichting belanden.

5 4. Over het boek A. Op de voorkant van het boek zit een jongen met zijn hoofd in zijn handen, hij lijkt somber te zijn. Het verhaal gaat grotendeels over het leven in een jeugdgevangenis. Daar is het leven ook somber, daarom past de kaft zeker bij de inhoud van het boek. B. Ja het boek is wel aan iemand opgedragen, namelijk de jongeren van een jeugdgevangenis. Hierboven zegt hij het ook: ik heb geprobeerd om een zo duidelijk mogelijk beeld te vormen, want er word veel onzin geschreven. Het heeft ook zeker met de schrijver zelf te maken omdat hij in een jeugdgevangenis heeft gewerkt. C. De hoofdpersonen in het verhaal zijn vooral Omar en Joost. Je merkt dat dit de hoofdpersonen zijn omdat ze telkens aanwezig zijn in het verhaal en alles draait om hun leven. Omar: een zelfverzekerde jongen, probeert een beetje de held of de vader van de gevangenis uit te hangen, zeer grote mond en agressief. Positieve eigenschappen: - Hij wil mensen graag helpen, bijvoorbeeld: hij laat dingen de gevangenis binnen komen zoals wiet en andere dingen, ook voor Joost. - Hij accepteert de mensen die binnenkomen, voorbeeld: toen Joost de gevangenis binnen kwam, accepteerde Omar hem al snel. Hij wees hem de weg en gaf een rondleiding. s Avonds een voetbal wedstrijd met afdeling C en A. Toen scoorde Joost en wonnen ze. Joost en Omar werden al snel vrienden. Negatieve eigenschappen: - Omar is heel erg snel agressief: hij slaat er op los en hem maakt het niet zoveel meer uit. Ook zei een jongen die weg mocht: na na na, jij moet lekker nog drie jaar en toen sloeg Omar er op los. - Omar is snel jaloers: Joost en Miriam konden het erg goed vinden met elkaar en vonden elkaar zelfs een beetje leuk, Omar vindt Miriam ook leuk, toen hij zag dat Joost en Miriam aan het zoenen waren sloeg Omar er op los. Joost: rustige jongen, en sportief. Later in de jeugdgevangenis wordt Joost net als Omar; brutaal en slaat hij er ook op los.

6 Positieve eigenschappen: - Hij is sportief: hij voetbalt mee met de wedstrijd tegen afdeling A. Joost scoort en zorgt ervoor dat afdeling C wint. Iedereen heeft een goede indruk van hem en ze accepteren hem. - Hij is sociaal: hij maakt al snel vrienden met Omar en hij maakt ook kennis met een leuk meisje: Miriam Negatieve eigenschappen: - Hij is erg brutaal later in de gevangenis en slaat er op los; hij is bijvoorbeeld brutaal tegen zijn leiding en moet in een afzondering cel. - Kan niet tegen groepsdruk: na de wedstrijd kon afdeling A niet tegen haar verlies, ze begonnen te vechten met Omar en Joost helpt hem. D. Er wordt eigenlijk niet echt een plaats genoemd waar het verhaal zich afspeelt. Er wordt wel verteld dat de jeugdgevangenis Oosterhel heet, waarschijnlijk is dat ook de plaats. E. Het boek staat in een niet-chronologische volgorde, want er zitten twee tijdlijnen in het verhaal. De ene keer zitten ze gegijzeld in het kantoor en de andere keer zitten Joost en Omar bij elkaar in de jeugdgevangenis. Er zitten drie tijdtrucs in; een terug verwijzing, een tijdvertraging en een flashback. Een terug verwijzing: Omar en Joost herkende elkaar al door van de jeugdgevangenis nu zien ze elkaar weer bij de gijzeling van het gebouw. Tijdvertraging: op het moment dat het spannend werd in het gebouw werd alles heel gedetailleerd beschreven. Flashback: op het moment in het overvallen kantoorgebouw vertelt Omar zijn leven nadat hij uit de gevangenis kwam. F. Het boek is vooral uit de ogen van Omar geschreven, je maakt zijn hele leven in de gevangenis mee en je komt de dingen die hij doet in het dagelijks leven te weten. Dit is het personale vertelsituatie G. Het boek heeft een gesloten einde, Omar loopt bij de gijzeling steeds met een riem met een rood knopje erop, als hij erop drukt gaan de explosieven aan zijn riem af. Op het laatst drukt Joost zonder aarzelen op het knopje en vanaf dat moment is het verhaal afgelopen.

7 5. leeservaringen Onderwerp: Het onderwerp spreekt me zeker aan. Het komt vooral omdat ik eigenlijk helemaal geen beeld had een jeugdgevangenis. Het verhaal heeft me zeker nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Omdat ik wist nooit hoe het er aan toe ging in en jeugdgevangenis, daarom wou ik er meer over weten. Ik ben wel een beetje aan het denken gezet door het verhaal, vooral hoe die jongeren zich voelen in zo n jeugdgevangenis. Er is wel uitgekomen wat ik dacht van het verhaal, toen ik de titel las, dat ik al wel een beetje aan de donkere/criminele kant van het jongeren leven. Ik ben niet echt anders over dingen gaan denken door het verhaal, behalve dat ik nu in een verhaal hoor hoeveel jongeren schelden. Ik vind dat het onderwerp een beetje oppervlakkig blijft want het gaat over twee dingen het hele boek door; de jeugdgevangenis en de gijzeling op het bankkantoor. Ik vind het boek totaal niet voorspelbaar, ik verwachtte juist dat het alleen over de periode in de gevangenis en gijzeling ging, toen ging Omar ineens naar Marokko. De jeugdgevangenis wordt uitvoerig besproken. Van de gijzeling had ik wel iets meer willen lezen. Ik heb nog nooit een ander boek over dit onderwerp gelezen. Gebeurtenissen: Het verhaal bevat zeker gebeurtenissen die je blijven boeien en je blijft scherp houden. In het boek vallen geen stiltes. Het tempo ligt vrij hoog. Eigenlijk vind ik het verhaal een mix van de gebeurtenissen en gevoelens. Je krijgt de gebeurtenissen te weten en bij de gebeurtenissen krijg je ook de gevoelens te weten. Sommige gebeurtenissen hebben zeker indruk op me gemaakt. Met name de gevechten in de jeugdgevangenis en dat Omar en Joost naar de afzondering cel moesten. De gebeurtenissen zijn zeker geloofwaardig, er bestaan in Nederland ook jeugdgevangenissen. Het maakt nog een grotere indruk op me, omdat de schrijver van het boek zelf in een jeugdgevangenis heeft gewerkt. Ik vind de gebeurtenissen niet herkenbaar, ik wist eigenlijk niks over dit onderwerp. Ik vind de gebeurtenissen in dit boek verassend, origineel en ongewoon omdat ik soms vond dat er ongewone/spannende dingen

8 gebeurden in het verhaal. Ik heb nog nooit te maken gehad met de gebeurtenissen van dit boek, maar dat hoef ik ook niet te hebben. Ik heb ook nog nooit problemen met de politie gehad en dat wil ik ook niet, dus eigenlijk zijn er geen gebeurtenissen die ik zou willen meemaken. Personages: Ik vind dat de hoofdpersonen voor je gaan leven. Je krijgt hun gevoelens en dingen die zij mee maken te weten. Omar is ook een beetje stoer en brutaal dus daarom leeft hij voor je omdat hij het stoertje is. Joost is stoer en brutaal maar ook hij is duidelijk aanwezig in het verhaal. Ik kan me wel goed verplaatsen in de problemen van de hoofdpersonen, want het wordt heel erg duidelijk uitgelegd hoe het er aan toe gaat in zo n jeugdgevangenis. De hoofdpersoon vind ik geen held, daarom zou ik absoluut niet op hem willen lijken, omdat hij nogal veel problemen heeft. Het spreekt mij aan dat Joost en vooral Omar blijven vechten en niet opgeven. Ik vind eigenlijk niet dat het hoort zoals de hoofdpersonen op elkaar reageren. Omar en Joost reageren erg agressief, ze slaan er op los en weten zichzelf dan niet meer in de hand te houden als ze boos zijn. Het verhaal heeft mij niet zo erg beïnvloed. Vooral door de problemen die zij hebben willen er eigenlijk helemaal niet op lijken. De uitspraken van de hoofdpersonen heeft me wel aan het denken gezet. Ik dacht bij mezelf: met woorden als kanker vind ik dat je niet moet schelden, maar je hoort het overal. Ik ben ook genoeg te weten gekomen van de hoofdpersonen om hun te begrijpen, in het geval van Omar; meer als vier jaar in een cel zitten, daar word je natuurlijk niet vrolijker op en is je hele jeugd weg. Ik hoefde niet veel in te vullen over het innerlijk en ik begrijp de hoofdpersonen goed. De personages veranderen erg door het verhaal heen. Toen Joost binnenkwam in Oosterhel (de jeugdgevangenis) was hij net een klein jongetje, nadat hij een maand in de jeugdgevangenis had gezeten was zijn gedrag enorm veranderd, met name zijn taalgebruik. Ook Omar is een stuk agressiever geworden omdat hij zo lang moest zitten in de gevangenis. Toen Omar naar de afzondering cel moest, ging hij gewoon in zijn blote lichaam op de koude vloer van de cel liggen, ik had dat niet zo gedaan, lijkt me. Dat vond ik een beetje onbegrijpelijk in het boek. Bouw: Ik vind dat de gebeurtenissen niet bepaald logisch op elkaar volgen, dan ben je in de gevangenis en dan ben je bij de gijzeling van de bank, het loopt dus niet echt logisch door. Ik vind het verhaal zeker spannend, het komt doordat er best

9 veel agressie in zit en actie, zoals vecht partijen en andere acties. Ik vind dat het verhaal geen ingewikkelde opbouw heeft, het is goed en makkelijk te lezen. Er zijn twee verhaal lijnen in het boek: de gevangenis en de gijzeling op een bankkantoor. Ze hebben twee dingen met elkaar te maken. Ten eerste: Joost en Omar zijn het zelfde als in de jeugdgevangenis ( de zelfde personen komen terug). Ten tweede: Joost en Omar kenden elkaar van de gevangenis en ontmoeten elkaar later weer bij de gijzeling. Er zitten een paar tijdtrucs in het verhaal, maar ik vind dat het verhaal er niet spannender op wordt, het wordt eerder ingewikkelder. Het slot past zeker wel bij de gebeurtenissen in het verhaal. Omar en Joost zien het leven niet meer zitten. Joost en Omar zeggen tegen elkaar: bad boys for life! Ik vind het slot niet plezierig, want Joost drukt op het rood-knipperende knopje dat de bom van Omar af zal laten gaan. Taalgebruik: Het verhaal is vrij makkelijk te lezen, wel zitten er stukken in het verhaal die lastiger zijn. Bijvoorbeeld gesprekken met de rechter, er worden moeilijke woorden gebruikt op dat moment. De zinnen zijn goed te lezen. Het verhaal bevat niet veel beschrijvingen. Het gaat meer om de gebeurtenissen. Er zitten best wat gesprekken in het verhaal, vooral tussen Joost, Omar en Joost, Miriam. 5. Recensie: Een jongen Omar gaat een overval plegen op een bank. hij houd daar mensen gegijzelt. later komt er een een oude vriend van hem binnen. En dat is onhandig. Die jongen die hij kent was een jongen waar hij bij in de gevangenis zat die jongen heet Joost. Dan gaan ze vertellen hoe ze elkaar hebben leren kennen in de gevangenis. Je leest elke keer een flashback van dat ze in de gevangenis zaten en dan weer van nu dat Omar met de gijzeling bezig is. Totdat het einde van dat boek gaat dat zo. Het boek was moeilijk in het begin ik begreep eerst niet dat het om een flashback ging maar later in het boek begreep ik dat. Daarna was het boek heel spannend. Het is leuk om te lezen want je wilt elke keer weten hoe het veder gaat. want als ze met de flashback bezig zijn wil je weer weten hoe het met de gijzeling afloopt en als ze met de gijzeling bezig zijn wil je weten hoe het veder gaat met de flashback. Het lezen over hoe het gaat in de gevangenis met hun is

10 ook leuk. Omar heeft daar heel veel ruzies en dat is best wel spannend. Het is best realistisch want er zijn veel mensen die in de gevangenis zitten. Van deze site heb ik mijn recensie: De beoordelings woorden zijn Moeilijk: ik vindt dit beoordelingswoord goed bij dit boek passen want het begon ineens in een gijzeling zonder dat je ingeleid werd in het boek Spannend: Het boek is hoe dan ook spannend en er gebeuren veel dingen vol met actie. Realistisch: de schrijver van dit boek heeft in een jeugdgevangenis gewerkt en het is ook goed na te gaan dat het echt gebeurd kan zijn. Leuk: het is een leuk verhaal om te lezen, maar leuk is het eigenlijk niet. Omdat het over een jeugdgevangeis gaat. Het boek was gemakkelijk en vlot te lezen. Er stonden niet veel moeilijke woorden in en het was spannend! Ik wilde maar door blijven lezen tot de laatste bladzijde. Het einde vond ik ook goed omdat je het niet verwachte.