7,1. Boekverslag door een scholier 2559 woorden 1 november keer beoordeeld. Auteur: Lydia Rood. Eerste uitgave 1999 Nederlands

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 2559 woorden 1 november ,1 14 keer beoordeeld Auteur Genre Lydia Rood Jeugdboek Eerste uitgave 1999 Vak Nederlands Titel: Nframa, zwarte ster Auteur: Lydia Rood Ondertitel: Niet van toepassing Verschenen in: 1999 Aantal bladzijden: 233 bladzijden Leestijd: Negen uur Verantwoording keuze: Ik ging naar de bibliotheek, want ik had een boek nodig voor mijn leesdossier. Toen had ik wel wat titels in mijn hoofd die vrienden aangeraden hadden. Deze boeken waren er jammer genoeg niet meer. Toen ben ik naar de computer in de bibliotheek gegaan en heb gekeken welke boeken er nog waren. Toen stond er dat dit boek er nog was en toen had ik het boek gepakt en de achterkant gelezen. Het leek me wel een leuk boek omdat ik zelf ook veel van voetbal hou en daarom had ik het gepakt. Verwachting vooraf: Nadat ik de achterkant van het boek had gelezen leek het me wel een leuk boek. Ikzelf hou veel van sport en dat kwam in dit boek ook naar voren. Verder wist ik nog niet helemaal wat er ging gebeuren of wat ik kon gaan verwachten van het boek. Ik wist alleen dat het over een zwarte jongen ging die goed kon voetballen en dat sprak me juist heel erg aan. Eerste reactie achteraf: Dit werk heeft mij aan het denken gezet: Ja, want het ging toch over een jongen waarvan je zou denken dat hij geen kans zou hebben maar het was hem toch gelukt Ik heb iets aan dit werk gehad: Ja, want het boek heeft me aan het denken gezet over dingen die hij meemaakt. Ik weet nu dat als je iets heel graag wilt en er alles voor overhebt dat de kans groter word dat je het haalt. Samenvating: Pagina 1 van 5

2 Ebenezer Yaw Adjei, ook wel Nframa, is een jonge Ghanees die kort na zijn geboorte in Nkawkaw zijn ouders verloor doordat ze malaria hadden. Hierdoor moest hij onderdak zoeken in het gezin van een vriendin van zijn moeder in Jamestown. Hij heeft daar verschillende broertjes en zusjes. Met een van zijn stiefzusters wil hij later trouwen ze heet Akosua. Zijn grootste passie is voetbal wat zijn taal, genezing en religie is. Hij is een werkelijk talent met de bal en vandaar dat ze hem de bijnaam Nframa hadden gegeven. Hij moet in Jamestown de kost verdienen dmv ijs langs de straten te verkopen. Maar als hij even tijd heeft is hij wel aan het voetballen. s Nachts traint hij stiekem op het strand om als maar beter te worden. Nframa wil namelijk in Europa het grote geld gaan verdienen voor zijn familie. Hij ontdekt worden is een Ghana moeilijk er komen namelijk nauwelijks scouts en als ze er zijn moeten ze je maar in het oog krijgen. Het harde trainen werd hem na een tijd al deels beloond. Hij werd door Lord Ado gevraagd om in zijn jeugdteam GA te spelen. Dit bod neemt hij meteen met beide handen aan maar hij heeft het geld voor het vervoer niet en moet na een paar wedstrijden dus al noodgedwongen stoppen. Tijdens het ijsverkopen ontmoet hij Kwesi die blijkbaar in Europa is geweest en er dus veel vanaf weet. Nframa denkt dat hij bij een topclub heeft gespeeld maar dat is niet zo. Hij ging naar Europa in de hoop daar gezien te worden maar dit was hem niet gelukt. Het is juist erger geworden omdat hij ernstig geblesseerd is aan zijn knie. Toen op een dag Nframa terug kwam zag hij thuis Lord Ado staan. Lord Ado vroeg of dat hij op zijn kosten mee op een trainingskamp wou waar scouts kwamen kijken. Nframa nam ook dit aanbod aan en daar werd hij ontdekt door een Italiaanse scout die voor Ajax werkte. Zijn droom kwam uit hij mocht in Nederland bij een topclub spelen. Hij kwam in de A1 te spelen en werd opgevangen in een opvanggezin. Hij moest wennen aan de luxe die we hier hadden en aan de vele afspraken die gemaakt werden en ook nagekomen moesten worden. Hij speelde een aantal wedstrijden en hij kon het niveau bijhouden maar hij ging zijn familie uit Ghana missen. Hij belde af en toe en na een tijdje mocht hij op bezoek. Daar dachten ze dat hij het al gemaakt had maar hij moest nog even wachten voordat hij in de selectie van Ajax speelde. Eenmaal terug miste hij zijn familie nog meer en hij zwakte wat af. Maar hij dacht aan het voetbal en kwam weer snel terug. Na een tijdje mocht hij zelfs bij Ajax 2 meespelen en op dat moment ging het snel. Hij kreeg een invalsbeurt bij Ajax 1 en dat betekende de doorbraak. Maar na een tijdje bleek al dat hij beter kon stoppen met voetbal omdat zijn knie het niet aankon. Daarom ging hij terug naar Ghana en ging daar bij Black Stars spelen. Inmiddels was zijn tweede droom ook al uitgekomen. Hij was namelijk getrouwd met Akosua. Titelverklaring: Ebenezer Yaw Adjei, ofwel Nframa is de hoofdpersoon uit het boek. Hij is een zwarte jongen met veel voetbaltalent en vandaar dat het boek Nframa zwarte ster heet. Tijd: Het boek speelt zich rond het begin van de jaren 90. Dit weet ik omdat ze rond die tijd in Ghana is geweest om dit boek te kunnen schrijven. Het boek neemt ongeveer 12 jaar in beslag. Het begint op zijn 8ste en eindigt rond zijn 20ste. Verder is het een chronologisch verhaal. Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Ghana en in Nederland. In Ghana in het havendorpje Jamestown waar zijn familie woont en zijn beste vrienden. Ghana is het land waar hij geboren is en is uitgegroeid tot een goede Pagina 2 van 5

3 voetballer met talen.daarnaast speelt het verhaal zich af in Nederland, in de stad Amsterdam, waar hij komt om bij Ajax te spelen. Perspectief / Wijze van vertellen: Het verhaal is geschreven vanuit het hij/zij perspectief, omdat de schrijfster de belevenissen van de mensen zelf beschrijft en zo nu en dan de persoon zelf laat spreken in het boek. Een voorbeeld uit het boek zelf: Langs de lijn slenterde Nframa naar de dug-out. Voor het eerst dit seizoen zat hij op de bank. Hij deed zijn best een onverschillige houding aan te nemen., maar over zijn rechterschouder loerde hij naar de Arena, die in de mistige lucht opdoemde. Daar moest hij heen, dat was zijn doel! Iets anders was er niet. De auteur heeft gekozen voor dit perspectief omdat zij zo de andere personen ook goed kon omschrijven en niet alles vanuit de ogen van de hoofdrolspeler hoefde te vertellen. Spanning: In het verhaal zat spanning doordat je niet wist wat er op het moment ging gebeuren. Je wist wel hoe het ongeveer zou aflopen als je de achterkant van het boek had gelezen maar onder het lezen zat er op dat gebied toch nog spanning. Je wist namelijk niet wanneer hij zou doorbreken en wanneer hij in het eerste team zou mogen spelen. Ikzelf had namelijk ook niet verwacht dat hij moest stoppen met voetbal op topniveau door zijn knie. Op het moment dat je dat leest denk je oh maar wat gaat er nu gebeuren. Er zat dus wel zeker spanning in het boek vond ik. Maar er zat ook spanning in omdat ik iets uit mijn eigen wereld uit het boek herkende. Ik heb zelf namelijk ook bij professionele voetbalclubs zoals FC Eindhoven en FC Den Bosch gespeeld. Maar deze vorm van spanning zit dus niet bij iedereen. Thema en motieven: Het thema van het boek is voetbal. Het thema voetbal komt in heel het verhaal naar voren. Voetbal komt naar vooral doordat hij heel graag profvoetballer in Europa wil worden. Enkele motieven daarbij zijn dat hij geld wil verdienen met voetbal om later voorzijn familie in Ghana te kunnen zorgen en voor zijn toekomstige vrouw. Hij wil dit geld verdienen omdat zijn familie in armoede leeft en hij ze er zo weer bovenop kan helpen. Een ander motief is dat hij wil presteren zodat hij naar Europa mag en daar een contract kan veroveren om zo geld te kunnen verdienen. Verder komt het thema jaloezie ook naar voren in het verhaal maar dit is niet zo n belangrijk thema als voetbal. Nframa wil namelijk graag trouwen met zijn stiefzuster Akosua. Maar Akosua is jaloers omdat Nframa naar Europa gaat en ze is bang dat hij daar een ander meisje opdoet. Tegelijkertijd is Nframa jaloers op Akosua omdat ze nog in het mooie Ghana woont en dat ze bijna een van zijn beste vrienden George was getrouwd. Personages: Nframa De hoofdpersoon van het verhaal is Ebenezer Yaw Adjei, ofwel Nframa. Het is een zwarte jongen die heel veel van voetbal houdt. Hij heeft in het verhaal 2 wensen. Ten eerste wil hij profvoetballer in Europa worden en ten tweede wil hij trouwen met Akosua. Beide wensen komen trouwens uit. Hij heeft een goede mentaliteit en wil altijd voetballen alleen heeft hij daarbij wel eens last van zijn knie. Hij past zich moeilijk aan aan de Nederlandse cultuur en gewoontes maar dat is ook wel te begrijpen als je weet dat Ghana en Nederland twee totaal verschillende landen zijn. Nframa kent ook wel jaloezie dit komt naar voren op het Pagina 3 van 5

4 moment dat hij hoort dat Akosua wil gaan trouwen met George. Door zijn doorzettingsvermogen komt hij in Nederland bij Ajax te spelen en debuteert al snel in het eerste van Ajax. Janet Osei Een ander belangrijk persoon in het verhaal is Janet Osei de pleegmoeder van Nframa. Nframa is bij haar in het gezin komen wonen doordat zijn ouders aan malaria zijn overleden. Ze is een vrouw van principes en ze geeft Nframa niet veel vrijheid. Hij mag namelijk niet bij het nationale team spelen omdat hij ijs moet verkopen. Uiteindelijk mag hij toch mee op een trainingskamp van het nationale elftal en word daar gescout. Akosua Ook Akosua is een belangrijk persoon in het verhaal. Ze is Nframa s stiefzuster en Nframa wil graag met haar trouwen. Ze is een jaloers type. Dit komt in het verhaal naar voren omdat ze niet wil dat hij naar Nederland gaat omdat hij daar misschien een nieuw meisje ontmoet. Akosua is een mooie vrouw waar veel Ghanese jongens op vallen maar zei valt op Nframa. Pleegouders: Zijn pleegouders in Nederland zijn ook belangrijke bijpersonen. Ze heetten Annelies en Gerard. Ze hebben een groot hart maar ze hebben wel een eigen leven met hun gezin. Ze geven Nframa geld voor zijn zieke zusje Adua om haar te kunnen laten genezen maar Nframa moet dit bedrag terugbetalen. Ze houden zich aan afspraken en ze hebben vele regels in huis. Ze willen wel dat Nframa het naar zijn zin heeft en dat hij veel succes heeft met voetbal. Het onderwerp: Het onderwerp van het boek vond ik wel interessant en het sprak me ook erg aan. De onderwerpen die in het boek voorkwamen kwamen me deels bekend voor en andere weer niet. Dit komt namelijk omdat ik zelf ook veel van voetbal hou en ook bij enkele professionele clubs heb gespeeld toen ik nog jonger was. Ik wist door mijn eigen ervaringen dus al veel van dit onderwerp af maar dit boek heeft me toch nog wat meer geleerd dan dat ik al wist. Wat er in het boek voorkwam kwam wel overeen met mijn mening en is niet echt veranderd door het lezen van het boek. Als ik het boek zelf had geschreven dan had ik het ongeveer hetzelfde geschreven alleen niet dat hij zo veel succes behaalde. Dat zou in mijn verhaal wel wat minder worden. Bijvoorbeeld dat hij wel bij een Europese voetbalclub komt maar dan niet bij zo n topclub. Ik ken veel sportboeken maar dan zijn het meestal boeken met niet voetbal als onderwerp. Snelle Jelle was wel een boek met voetbal als onderwerp alleen was dat boek een beetje kinderlijk. De gebeurtenissen: De gebeurtenissen in het boek vond ik belangrijker dan de gevoelens en de gedachten van de personen. Echt heel veel gebeurtenissen kwamen op hetzelfde neer maar dat was juist wel leuk aan het boek. Echt spannend waren de gebeurtenissen niet maar het was wel anders dan je had verwacht. Je wist bijvoorbeeld dat hij bij Ajax zou gaan voetballen maar het gebeurt later dan dat je verwacht onder het lezen. Er zaten dus wel verrassende stukken in het boek. De gebeurtenissen waren deels geloofwaardig en andere niet zo heel erg. Dat hij oefende op strand en dat hij verliefd was is wel geloofwaardig maar dat hij Pagina 4 van 5

5 door zijn leeftijd te verlagen bij Ajax komt is dan weer minder geloofwaardig. Echt schokkende gebeurtenissen waren er niet in het boek. Alleen het stukje dat Akosua met George wou gaan trouwen terwijl je dat helemaal niet zou verwachten op dat moment. De afloop van het boek vond ik wat aan de magere kant. Je wist bijvoorbeeld al wat er ging gebeuren en dat maakte het minder spannend. De personen: De personen kwamen wel levensecht over maar je kon je niet echt inleven in de hoofdpersoon. Dit was moeilijk omdat de persoon anders leeft dan dat wij hier gewend zijn maar dit kwam vooral omdat ze in Ghana een andere cultuur hebben dan hier in Nederland. Sommige eigenschapen spraken me wel aan en kwamen me ook bekend voor. Een voorbeeld hiervan is dat hij veel van voetbal hield en dat voetbal ook veel voor hem betekende en dit is voor mij ook het geval. Ik heb Nframa geleerd dat ik nooit moet opgeven en dat je veel kunt bereiken als je het ook echt wilt. Dit is meteen een eigenschap die me aan sprak dat hij nooit opgaf en dat hij een hele goede mentaliteit had. Alleen was het jammer dat hij zich niet zo snel kan aanpassen. Ik zou de hoofdpersoon zelf niet willen zijn omdat ik zelf liever eerst bij een kleinere club zou willen beginnen en niet zou moeten stoppen door een blessure zodat ik het hoge niveau niet meer aankan. Ik zou de hoofdpersoon niet anders laten handelen omdat ik het zo wel leuk vond en niet echt vond dat het niet goed was op de manier zoals de schrijfster het had gedaan. De opbouw: Het verhaal was in het algemeen vlot te lezen alleen een stukje heb ik een aantal keren moeten lezen om het te kunnen begrijpen. Dit was het stukje waarin ze over Kwesi zeiden dat hij veel succes had in Europa terwijl hij nog gewoon in Ghana woonde maar op een andere plek terwijl niemand dat wist. De afloop vond ik wel voorspellend omdat boeken en verhalen meestal goed aflopen en bij dit verhaal kon je het ook al aan de achterkant zien. Maar al met al vond ik het wel een geslaagd einde omdat het toch ietsje anders was dan je had verwacht. Ikzelf had het boek anders laten aflopen. Ik had hem laten stoppen met voetbal en hem op zijn gezin laten richten zodat hij een hele mooie toekomst zou krijgen. Het taalgebruik: Het taalgebruik was goed te begrijpen voor kinderen die rond de 12 jaar waren of mensen die ouder zijn. Ikzelf kon het boek dus goed begrijpen en er zaten niet veel woorden in die ik niet begreep. De woorden die ik niet begreep waren meestal Ghanese woorden en dat is dus ook wel begrijpelijk. De gebeurtenissen kon je goed volgen alleen dat ene stukje van Kwesi vond ik moeilijk maar dat had ik hiervoor al uitgelegd. Dialogen kwamen nauwelijks in het boek voor dat was misschien wel een minpuntje maar het boek is er zeker niet minder op geworden. Sommige fragmenten in het boek vond ik heel mooi en wil ik ook wel onthouden maar aan andere had ik niet zo veel. Pagina 5 van 5