5.6. Boekverslag door een scholier 2834 woorden 2 maart keer beoordeeld. Virginia Andrews Thriller & Detective Eerste uitgave 1998

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 2834 woorden 2 maart keer beoordeeld Auteur Genre Virginia Andrews Thriller & Detective Eerste uitgave 1998 Vak Engels Mening, Onderwerp: Het onderwerp van het verhaal spreekt mij wel aan. Dat komt omdat ik niet heel veel van weeskinderen afwist. Ik wilde wel zien hoe dat kan gaan als je een weeskind ben. Het verhaal heeft mij een klein beetje nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Want ik dacht eerst dat weeskinderen gewoon door de mensen die daar werken worden uitgekozen om naar een nieuw gezin te gaan. Maar dat was dus niet zo. Het lijkt een beetje op een dierenasiel. Mensen komen ze zoeken een kind uit en gaan daarna weer naar huis. En dan een paar dagen later mogen ze het kind op komen halen. Ik ben door het verhaal dan ook wel aan het denken gezet. Want hoe moet dat voor een weeskind zijn? Als je word uitgekozen of word afgewezen. Dat is best hard voor zo n kind. Want een kind kan zich dan ook heel gekwetst voelen. Ik weet niet hoe dat nu is maar in het boek stond dat de nieuwe ouders een kind kwamen uitzoeken. Maar het is al helemaal zielig voor dat kind. Want zij maakt gewoon heel veel erge dingen mee. Maar ik ga mij dan ook helemaal dat kind voelen. Ik voel dan echt soort dingen die zij ook voelt. Ik had een klein beetje een voorgevoel van het boek. Ik had wel soort het gevoel dat dat meisje wat ergs gaat meemaken. En dat was ook zo. Ze raakte alle twee haar ouders kwijt en dan ook nog haar nieuwe ouders. Uit het verhaal komt ook een soort mening. Want er staat dat weeskinderen altijd worden buitengesloten op school omdat ze er niet echt bij horen. Ik ben het daar niet mee eens. Want weeskinderen kunnen toch ook hele goede vrienden worden met anderen? Want wat maakt het uit of je weeskind of geen weeskind bent? Ik ben ook wel een beetje anders over het onderwerp gaan denken. Dat komt omdat ik eerst heel anders over weeskinderen dacht. Het onderwerp is best goed uitgewerkt in het verhaal. Want je leest de gevoelens en gedachte van de hoofdpersoon. Daaruit zie je gelijk wat die kinderen dan voelen. En hoe het kan gaan als je nieuwe ouders krijgt. Het verhaal was wel een beetje voorspelbaar zoals ik net zij. Want ik had al wel dingen gedacht. Bijvoorbeeld dat ze weer iemand verliest een dat soort dingen. En nog dingen hoe het dan gaat met de vrienden en hoe die vrienden op haar gaan reageren. Ik vind dat ze wel wat meer over het weeshuis moeten vertellen. Want het verhaal begon gelijk al met het uitzoeken van een kind. En ik wilde wel weten hoe het in een weeshuis precies gaat. Ik wist het wel een beetje maar nog niet alles. Maar voor de rest vind ik wel dat ze het goed hebben verteld. Bijvoorbeeld hoe Crystal zich dan voelt. Ik vond het een heel interessant boek want ik wist er nog niet zo veel van en ik had nog nooit een boek gelezen wat over een weeskind ging. Pagina 1 van 5

2 Gebeurtenissen: Het verhaal heeft genoeg gebeurtenissen. Want ik was aan het lezen en er gebeurde telkens weer een andere gebeurtenis. Ik had het boek binnen twee dagen uit. Er zit wel wat vaart in het verhaal. Want anders word het ook een beetje saai. Want ze kreeg ruzie met een vriend en even later gebeurde er weer wat met haar pleegouders. Dan blijf je wel doorlezen om te kijken wat er nog meer gaat gebeuren. Het gaat mij meer om de gevoelens van de persoon. Want vond het wel interessant om te weten hoe zo n kind zich voelt. Het gaat mij ook wel een beetje over de gebeurtenissen. Want als er wat gebeurt dan kwamen er weer allemaal gevoelens en gedachten. De gebeurtenissen hebben dan ook indruk op me gemaakt. Dat komt omdat ik het erg vond voor het meisje dat ze eerst haar eigen ouders verliest en dat ze daarna haar pleegouders verliest. En dat ze als gevolg weer terug in dat vreselijke weeshuis moet. De gebeurtenissen vind ik geloofwaardig want ik vind dat dat soort dingen gewoon kunnen. Dat kan iedereen overkomen. En voor een weeskind kan dat extra hard aankomen. Ik heb zelf nog nooit zoiets meegemaakt. En ik ken ook niemand die zoiets heeft meegemaakt. Dus het is niet echt herkenmaar. Ik vind de gebeurtenissen wel voorspelbaar. Dat komt omdat je een boek leest en in een boek gebeuren meestal wel van die dingen die heel erg zijn. Ik had iets in gedachten en dat kwam uit. Ik heb het zelf niet echt meegemaakt. Alleen maar dat ik een neefje en een nichtje uit Taiwan heb. Voor de rest niks. Maar het gaat wel wat meer bij mij leven. Dat komt ook wel een beetje omdat het toch wel wat anders is. Want Crystal was geen baby toen ze geadopteerd werd. En voor iemand die groter is is het dan ook moeilijker. In het verhaal staan echt geen gebeurtenissen die ik zou meemaken. Ik zou niet graag familie willen missen. Personages: ik voel me soms net de hoofdpersoon. Dat komt omdat ik zelf geen weeskind ben en dan ga je je helemaal voelen zoals die hoofdpersoon zich voelt. Bij de andere personen heb ik dat niet. Bij de pleegouders van Crystal heb ik dat niet omdat je daar niet zo veel gevoelens en gedachten bij leest. Bij Crystal is dat echt veel meer. Ik kan me goed verplaatsen in de problemen van de hoofdpersoon. Omdat ik het allemaal heel erg vind voor zo iemand. Ik zou denk ik wel op de vriendin van Crystal willen lijken. Want zij was er altijd voor haar ook al zat ze in hele grote problemen. Ze konden alles tegen elkaar vertellen. En die vriendin was ook heel erg aardig. De hoofdpersoon zelf is niet echt een heldin. Maar die vriendin wel wat meer. Zij spreekt Crystal weer moed in. Nee, ik vind dat de kinderen van school zich wel stom gedragen. Ze zien Crystal niet echt staan. Maar ik vind dat Crystal zich wel gewoon gedraagt zoals het hoort. Zij komt het gewoonst over. Er is niet echt een persoon die mij beïnvloed. De uitspraak van Ashley (de vriendin van Crystal) heeft mij wel aan het denken gezet. Ze zei je moet niet daar anderen luisteren maar doen waar je zelf zin in heb en wat je zelf wil. Want Crystal liet zich wel beïnvloeden door de meiden van school. En dat heb ik soms ook. Ik doe soms ook dingen die anderen tegen mij zegen. Ik kom genoeg van de personages te weten. Ik weet van de belangrijkste personen wel hoe ze zijn. Ik begrijp de mensen van school niet. Ze moeten niet zo lullig doen tegen Crystal. Crystal kan daar toch ook niks aan doen dat ze een weeskind is. Ik begrijp Ashley wel. Zij doet tenminste normaal tegen Crystal. Zelf zou ik ook gewoon normaal blijven doen. Een weeskind moet zich toch thuis voelen. en als je dan heel lullig tegen die gene gaat doen dat is toch super zielig? De personages blijven allemaal hetzelfde. Als er wat gebeurd blijven ze gewoon hetzelfde reageren. Dat vind ik dan nog lulliger van die kinderen van school. Crystal heeft het soms super moeilijk en dan gaan ze zo lullig tegen haar doen. Er zijn niet echt beslissingen die de personages moeten nemen. Bijvoorbeeld Crystal. Die kan nergens anders heen dan weer terug naar het weeshuis. Pagina 2 van 5

3 Bouw: Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen. Want eerst komt ze uit het weeshuis. Dan gebeuren er dingen met haar opa en oma. Dan gebeuren en dingen met haar vrienden en dan gebeuren er dingen met haar pleegouders. Daarna moet ze weer terug naar het weeshuis. Het verhaal is niet spannend opgebouwd. Het is heel zielig opgebouwd. Want het word steeds wat erger. Het heeft ook een gemakkelijke opbouw. Het ziet er allemaal ook heel overzichtelijk uit. Er waren wel veel tijdsprongen. Het was wel eens dat het een week verder was. Ik vind dat het dan interessanter is. want dan lees je het wat sneller. En dan kom je ook meer dingen te weten. Want als je het dag per dag leest dan word het ook een keertje saai. Want er zullen vast ook wel saaie dagen tussen zitten waarin helemaal niks gebeurd. Dus dat vind ik wel prettig lezen. Het slot past goed bij wat er voor de rest is gebeurd in het boek want als je pleegouders overlijden. Dan ga je automatisch wel weer terug naar het weeshuis. Ik vind dit niet zo n plezierig slot. Dat komt omdat ik het heel zielig vind voor Crystal dat ze weer terug moet naar dat weeshuis. Taalgebruik: Ik vind het boek makkelijk om te lezen. Het heeft niet met het taalgebruik te maken maar met de woorden die gezegd worden. Het zijn niet van die woorden waarvan ik denk: wat betekent dat? Het verhaal heeft niet echt beschrijvingen alleen als de schrijver dacht dat de lezer het niet echt zou begrijpen. Dat is dan ook wel wat makkelijker voor de leesbaarheid. Er zitten ook vrijveel gesprekken in het verhaal. Ik vind dat wel plezierig want dan weet je ook hoe de andere personen zijn. Samenvatting, Het boek begint met een meisje dat in het weeshuis zit. Dat meisje heet Crystal. Ze zit in het weeshuis omdat haar ouders overleden zijn. Ze wordt dan opgehaald door een man en een vrouw. Die heten Karl en Thelma. Thelma is veel drukker bezig met soaps dan met het echte leven. Als ze thuis komt van haar werk dan gaat ze gelijk in haar lievelingsstoel zitten. Dan zet ze de televisie aan en dan gaat ze naar de eerst volgende soap kijken die ze dan tegen komt. Ze is eigenlijk de hele dag aan het televisie kijken. Thelma vraagt elke keer aan Crystal of ze zin heeft om mee te kijken, maar daar heeft Crystal meestal geen zin in. Ze vindt school veel belangrijker dan die stomme soaps. Soms dan kijkt ze uit medelijden wel eens even mee, want ze vindt het dan zielig om haar dan zo alleen te laten zitten. Thelma doet alsof de soap helemaal haar leven is. Als er wat erg gebeurd dan zit ze daar helemaal over in. Ze gaat erover dromen, ze gaat keihard mee huilen, en ze soms in de avond voordat ze naar bed gaat nog even de soap na spelen met Karl. Karl is heel erg trots op Crystal omdat zij heel goed in wiskunde en scheikunde. Hij heeft heel veel belangstelling voor haar. Crystal kan het dan meestal ook wel wat beter met Karl vinden dan met Thelma maar ze voelt zich in ieder geval thuis. Een paar dagen later als ze achter in de tuin uit haar scheikundeboek leest komt er een meisje aangelopen. Ze vraagt of Crystal zin heeft om een rondje met haar te gaan lopen want dan kan ze haar het dorp een beetje laten zien. Crystal vraagt eerst even aan Thelma of ze mag gaan en dan gaat ze mee met het meisje. ze lopen eerst naar een winkel. Daar kijken ze dan even rond. Even later vraagt Crystal aan het meisje of zij niet wat leuke mensen in de beurt weet te vinden, zodat zij daar een beetje kennis mee kan maken. Het meisje zegt dat ze er wel eentje weet. Het is een jongen. Die jongen heet Bernie. Hij is heel erg veel bezig met scheikunde net als jij. Crystal wordt helemaal enthousiast en zegt dat ze hem wil ontmoeten. Ze lopen naar het huis van Bernie en bellen aan. Pagina 3 van 5

4 Bernie doet zelf de deur open en zegt dat ze naar binnen mogen komen. Crystal stapt naar binnen en ze zit een gigantisch huis. Ze vraagt of de ouders van Bernie thuis zijn, maar die zijn er niet. Hij is helemaal alleen thuis. Bernie vraagt of Crystal de kamer van Bernie wil zien. Crystal wil dat wel. Als ze even later in de slaapkamer van Bernie aankomen ziet ze dat hij een heel bureau vol heeft staan met allemaal dingen. Zoals: reageerbuisjes, vloeistoffen, en zelfs een oogspuit voordat er wat gebeurd. Hij heeft echt alles. Alles wat ze in het scheikunde lokaal hebben heeft hij ook. Het is echt ongelooflijk zij Crystal. Bernie zij dat hij heel veel dingen van zijn vaders werk kreeg want hij had een collega die daar ook een beetje mee bezig was. Het meisje wilde naar huis gaan maar Crystal die wilde nog even bij Bernie blijven. Ze wilde nog van alles zien. Het meisje ging zelf naar huis toe en Crystal bleef bij Bernie. Ze hadden van alles uitgeprobeerd met de vloeistoffen totdat het tijd was dat Crystal weer naar huis moest gaan. Toen Crystal weer thuis aankwam stond Thelma al helemaal ongerust in de deuropening. Ze zij dat Crystal veel te laat thuis was gekomen en dat ze heel erg ongerust was. Crystal verteld dat ze een jongen heeft ontmoet met dezelfde interesses als haar. Thelma is blij voor der dat ze vrienden heeft. Ze gaan aan tafel zitten en wachten even op Karl. Als hij even later aan tafel zitten gaat de telefoon. Het is Bernie hij zegt dat hij weer nieuwe spullen heeft gehad en vraagt of Crystal zin heeft om te komen kijken. Crystal vraagt aan Karl en Thelma of ze mag gaan. Ze zeggen dat ze wel mag gaan maar dan moet ze niet te laat thuiskomen. Crystal gaat naar Bernie. Even later ziet ze alle nieuwe dingen van Bernie. Ze kijkt haar ogen uit. Hij zegt dat hij volgende week nog meer dingen krijgt. Crystal ivnd het helemaal geweldig. Als ze even later weer naar huis toe gaat dan ziet ze dat Thelma al weer voor de televisie hangt. Thelma vraagt of Crystal zin heeft om mee te kijken maar Crystal gaat al naar boven. Crystal heeft veel meer zin om te gaan computeren. Dan kan ze tenminste nog een beetje doorwerken aan de computer opdrachten voor wiskunde. Ze zit te denken aan het experiment dat ze met Bernie had gedaan vanmiddag. ze moesten een nieuw experiment doen voor scheikunde. Maar dat liep een beetje uit de hand en kregen Bernie en Crystal een beetje ruzie. Ze gaat de laatste tijd ook niet zo veel meer met Bernie om. Ze is bang dat ze weer ruzie krijgt. Ze zit er ook nog een beetje over in. Nou een ruzie kan ze er ook nog wel bij hebben. Want het ging ook al niet goed met de moeder van Thelma. Ze kon het juist heel goed vinden met de moeder van Thelma. Ze voelde weer dat er iemand echt van haar hield. Ze had echt het gevoel dat ze weer een oma had. Maar nu gaat het niet zo goed met haar. Misschien gaat ze wel dood. Ze moet er niet aan denken als zij dood gaat. Ze moest haar eigen ouders ook missen. En nu wil ze dit er niet nog is bij hebben. Ze wordt moe van al die gedachten en gaat naar bed. De volgende dag gaat ze naar haar vriendin toe. Als ze er aankomt dan ziet ze dat ze al op haar aan het wachten is. Als ze binnen aankomt vraagt haar moeder of ze zin heeft om bij haar vriendin (Ashley) te blijven eten. Crystal vind dat wel een goed idee maar dan moet ze wel eerst even bellen. Als ze heeft gebeld zegt ze dat ze mag blijven eten. Als even later het eten op tafel staat gaat de telefoon. De moeder van Ashley neemt de telefoon op. Ashley en Crystal praten een beetje totdat ze de moeder van Ashley ineens helemaal dramatisch zien doen. toen ze de telefoon ophing vraagt Ashley aan haar moeder wie dat was. Ze zegt dat het de politie was en dat ze heel erg nieuws hebben. Ze gaat zitten en gaat een verhaal vertellen aan Crystal. Ze vertelt dat de politie van iemand had gehoord dat ze bij Ashley was. Dus gingen ze bellen. Ze vertelden dat er net een heel erg ongeluk was gebeurd en dat Karl en Thelma met zware verwondingen naar het ziekenhuis waren gebracht. Maar ze zijn onderweg alle twee overleden. Crystal kan het niet geloven en rent naar huis. Ze gaat op de stoel van Thelma zitten. Ze begint heel hard te roepen. Misschien hoort ze wel een stem. Ze kan echt niet geloven. Maar dan komt de moeder van Ashley binnen. Ze zet de televisie aan en zet hem op teletekst. Daar ziet ze met haar eigen ogen dat het Pagina 4 van 5

5 wel echt gebeurd is. Dat betekent maar een ding. Ze moet weer terug naar het weeshuis. Wachten totdat ze weer word uitgekozen om naar een ander pleeggezin te gaan. Er volgen nog een aantal boeken. Butterfly, Brooke en Raven. Dat zijn ook drie meiden. Zij maken ook wat mee. Ik weet niet precies wat. Maar dan komen ze elkaar weer tegen en dan ontsnappen ze alle vier uit het weeshuis. Dus ik weet niet precies hoe het afloopt. Pagina 5 van 5