Mijn fictie dossier. Naam: Heleen Simmelink Klas: 4T1 Leraar: mevrouw Owel

Transcriptie

1 Mijn fictie dossier Naam: Heleen Simmelink Klas: 4T1 Leraar: mevrouw Owel 1

2 Inhoud 1. Zakelijke gegevens Samenvatting Over de auteur Over het boek Leeservaringen... 8 Onderwerp... 8 Gebeurtenissen... 9 Personages Bouw

3 1. Zakelijke gegevens Het boek dat ik heb gelezen heet De moeder van David S. en is geschreven door Yvonne Keuls. De uitgever van het boek is Malberg en ik heb de eerste druk gelezen. Daarnaast telt het boek 211 bladzijdes op de E-reader. 2. Samenvatting Twee maanden na het huwelijk van Len en Simon wordt David geboren. Hij huilt zoveel, dat zijn ouders er wanhopig van worden. Len laat hem daardoor bijna verdrinken in zijn badje en Simon moet door het gehuil zelfs het huis uit om zijn studie af te maken. Na David hebben Len en Simon nog 3 kinderen gekregen: Juliët, Josien en Brammetje. David is net geboren en is geen gemakkelijke baby. Hij huilt erg veel, bijna de hele dag. Len en Simon (de ouders) gaan met David naar het ziekenhuis, daar wordt niks gevonden. Ze vragen een magnetiseur-astroloog om hulp. Hij vertelt hun dat hij denkt dat David in zijn vorige leven als kind is omgekomen tijdens een bombardement en zijn angsten nog niet goed heeft verwerkt. De relatie tussen Simon en Len is niet perfect, dat komt omdat ze erg verschillend zijn en veel te jong zijn getrouwd. Len zegt dat het haar schuld is, dat David een straf voor haar is. Het begon allemaal met wierook toen David 15 jaar was. Hij trok zich vaak terug op zijn kamer, gaat van sportclubs af en stopt met school. Hij gaat alleen nog maar met Bernard om, een jongen uit de straat. Ze raken allebei verslaafd aan drugs. Als David een puber wordt raakt hij verslaaft aan wiet en gaat veel om met Bernard(Bennie). Hij blijft hele dagen in bed liggen, doet waar hij zin in heeft en houdt totaal geen rekening met anderen. Doordat David veel met Bennie omgaat, wordt hij snel betrokken in het drugs wereldje. De ouders van David weten totaal niet hoe ze er mee om moeten gaan. Zelf hebben ze nooit iets met drugs gedaan of er mee te maken gehad. Toen ze eenmaal ontdekte dat David echt verslaafd was kwamen ze in aanraken met de ouders van Bennie ( Gerrie & Tom). Doordat ze het goed met elkaar kunnen vinden omdat ze allebei veel het zelfde meemaken raken ze al gauw bevriend met elkaar. Ondertussen gaat het met David steeds slechter. David komt hierdoor een aantal keer in een inrichting terecht. Elke keer komt hij goed en clean uit de inrichting en belooft thuis dat hij zijn leven zal verbeteren. Maar steeds bleef het bij die belofte en meer ook niet. David presteert steeds slechter op school en doet helemaal niet meer zijn best er voor. Het wordt steeds erger met zijn verslaving. Doordat hij steeds meer gebruikt moet hij ook steeds meer kopen. Daarvoor heeft hij geld nodig, hij chanteert zijn moeder en oma en begint steeds vaker te stelen. Simon wordt erg boos op hem en dwingt hem te werken in een kwekerij. Davids loon betaalde Simon en andere kosten. Al snel stopte David met werken en werd hij ontslagen. Toen de zomervakantie begon ging het hele gezin op vakantie, zonder David. Hij zou thuis blijven en de buren zouden een oogje in het zijl houden en bellen als er wat mis ging. Na een weekje belde de buren al op dat het één grote chaos was. Overal lagen jongeren die bijkwamen van de drugs. Simon wordt boos en belt de politie. David beloofde dat hij zijn best ging doen, maar dat geloofde Simon en Len niet. Simon nam contact op met de ouders van Bennie. Tom en Gerrie geven veel informatie over drugs en wat hun zoon gebruikt. 3

4 Len kwam er achter dat David geld van haar heeft gestolen. Die avond confronteert ze hem met het feit en dat ze alles wist. Maar David ontkende alles. De zomer vakantie was afgelopen en David moest weer naar school. Hij had nooit zijn (goede) boeken mee en maakte zijn huiswerk nooit. Ook was hij heel vaak schoolziek. School was er klaar mee en nam maatregelingen. De dag later zou David naar school komen, alleen kwam die niet. Hij was de hele dag weggebleven en toen die eenmaal thuis kwam, was Simon erg boos geworden. Len had Tom er bij geroepen en die haalt uit naar Bennie maar raakt David. David vertelt aan Len dat hij aan de pillen zit en geld stal. Len zegt dat ze hem vergeeft als hij niet meer weer doet. Ondertussen blijft het dat Juliët erg gepest wordt door haar klasgenootjes, omdat ze de zus van een speedfreak is. Later loopt David weg van huis en ze zijn allemaal erg bezorgt. Twee dagen later belt Len Gerrie op. Gerrie vertelt Bennie in de jeugdgevangenis zit voor meerdere inbraken. Na een lang gesprek voelt Len zich steeds verbondener te voelen met Gerrie. Na tien dagen was er nog steeds geen spoor van David te bekennen. Op een avond belt hij op en verteld hij dat hij in Amsterdam zit en dat zijn ouders NU moeten komen met geld. Het gezin wordt gechanteerd uit Amsterdam. David ziet er slecht uit en via de huisarts wordt hij doorgestuurd naar de jeugdpsychiater. Het gezin gaat kapot omdat beide ouders zich steeds bezighouden met David, de andere kinderen krijgen hierdoor totaal geen aandacht. Len kan David heel moeilijk loslaten. David heeft veel schuld bij de drugsdealer en hij moet het terug betalen. Alleen van Simon mag dat niet. Hij weigert dat David de schuld afhandelt. Dat als gevolg worden er tuinpaaltjes door de ruit gegooid. Simon wordt steeds bozer, maar ook overspannen. Even later gaat Simon naar een ontspan oord en Len begint steeds meer met haarzelf in de knoei te zitten. Na vier dagen wordt er opgebeld bent u de moeder van David S, geboren op 3 juli 1959?. David is opgepakt en wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij is er slecht aan toe, dat komt door de LSD psychose. Als Len en Simon hem willen opzoeken dreigt hij dat hij graag zelfmoord wil plegen als ze hem niet meenemen naar huis. Als ze thuis komen staan Gerrie en Tom in hun huis. Ze vertellen dat ze een brief van Bennie uit de gevangenis hebben gekregen. Daarin stond dat hij een eigen kamer wil en van de drugs wilt afblijven. Hierdoor krijgen ze hoop. David kan naar de Emiliehoeve. Hierdoor kan het gezin weer herstellen van de schade dat ze hebben. Geen chantage van David en ze kunnen de andere kinderen ook weer aandacht geven. Eindelijk kunnen ze hun eigen leventje weer opbouwen. Na een hele lange tijd belt iemand van de Emiliehoeve op. David komt terug naar huis. Van de verzorger moest Simon hem niet binnen laten en als ze voor 12 uur hem weer hadden konden ze verder met die therapie. Op aanraden van Gerrie hebben ze een huisje gekocht voor David. Hij belooft dat hij zijn best gaat doen en gaat afkicken. Alleen gebeurde dat niet. Samen met Bennie begonnen ze weer aan de drugs. Samen konden David en Bennie in een andere woning. In het contract dat ze hadden met hun ouders, mochten ze geen drugs gebruiken. Even later werd Bennie opgepakt en David ging naar huis. 4

5 Simon stuurt David weg. Maar elke keer komt David thuis en stopt Len hem weer helemaal vol met dingetjes. Als hij terug komt worden de schulden afbetaald en doet hij even zijn best en daarna niet meer. Len krijgt dreig telefoontjes van de schuldeisers. David wordt door een van de schuldeisers in elkaar geslagen en komt in het ziekenhuis terecht. Als hij ontslagen wordt in het ziekenhuis, kan hij meteen naar huis. Eenmaal daar wijst Len hem de deur. Ze weet dat hij spuit Len komt via via in contact met de Anonymous Families in Amerika, dat is een organisatie voor ouders van verslaafde kinderen. Ze maakt kennis met de leden van de A.F.-groep. Ze komt erachter dat een groot deel van hen hetzelfde meemaken als zij. Het gaat steeds beter met Len omdat ze praat met haar psychologe Henriëtte. Daardoor komt ze in contact met de Anonymous Families in Amerika. Len krijgt een folder en besluit om naar Amerika te gaan. Vier maanden verblijft Len in Amerika. Ze gaat naar een praatgroep en kwam in contact met allemaal mensen die het zelfde meemaken als haar. Als ze thuis komt na vier maanden, weet ze dat ze voor haar zelf moet gaan en niet voor David. De groep helpt haar een groot deel op weg om David proberen los te laten. In Nederland richten Len en Simon ook zo'n groep op, maar met David gaat het niet beter Len wil graag in Nederland ook een praatgroep oprichten voor ouders met verslaafde kinderen. Simon en Gerrie beginnen een groep met achttien man. Na een tijdje gingen er een paar weg omdat ze het toch niet aan konden. Hierdoor bleef er een vaste groep over. Later valt de groep uiteen omdat ze te horen hadden gekregen dat Bennie zelfmoord had gepleegd. Op 3 juli Davids verjaardag komt hij thuis met een meisje Marleen. Ze weten het zo te spelen dat ze de caravan van Len en Simon krijgen. Marleen krijgt steeds beter in de gaten dat ze David los moet laten. Eind maart verteld Marleen dat ze van David zwanger is. Ze wil graag een nieuw begin en zet David het huis uit. Hierdoor ontstaat er een rel in de straat van Marleen. s Avonds komt David aan de deur. Maar Len laat haar niet binnen. Als Tom David herkent slaat hij hem in elkaar. David vertelt aan Len dat hij ziek is en even naar de EHBO post gaat. Daarna is hij niet meer terug gekomen. 5

6 3. Over de auteur Yvonne Keuls is geboren op 17 december 1931 in Batavia (Nederlands-Indië). Ze is een dochter van een Javaanse en Nederlandse inspecteur bij het kadaster. Eind jaren dertig verhuisde het gezin naar Den Haag. Daarna overleed haar vader een enkele jaren later. Vroeger streef ze altijd al korte verhaaltjes over gebeurtenissen die indruk op haar maakte of haar ontroerde. Yvonne bezocht het Grotiuslyceum en wilde graag naar haar examens naar de toneelschool. Dat vonden ze alleen thuis niet goed. In plaats van naar de toneelschool te gaan ging ze naar de kweekschool en werd ze lerares. Yvonne is één van de eerste Nederlandse schrijvers die sinds 1967 lezingen verzorgd. Hierdoor groeit haar interesse voor de problemen van jongeren. Ze gaat daarover boeken schrijven De moeder van David S. en Het verrotte leven van Floortje Bloem. De moeder van David S. is vertaald en in 14 landen verschenen. In 1969 begint ze met het dramatiseren van beroemde boeken als Boek der kleine zielen en De koperen tuin. Zelf speelt ze ook theatervoorstellingen. Al meer dan veertig jaar is Yvonne Keuls een veel geprezen en gelezen auteur. Haar roman Mevrouw mijn moeder zijn meer dan exemplaren verkocht en werd bekroond met de publieksprijs in In 2001 kwam haar het onroerende levensverhaal Madame K. Van Indisch kind tot Haagse dame uit. Dat al meteen een bestseller werd

7 4. Over het boek A. Op het boek staat niet echt een illustratie. Het is meer een afbeelding. Het is van een leren jack. Het zegt niet zo heel veel van het verhaal en je kunt er ook niet iets uit halen. B. Het boek is niet specifiek aan iemand opgedragen. De schrijver wou graag een maatschappelijk probleem vertellen doormiddel van een verhaal. Ze is geïnspireerd geraakt door mensen die verslaafd zijn. Haar personages zijn dus gebaseerd op een bestaand persoon. Daarom is het verhaal ook opgedragen aan ouders met verslaafde kinderen. Om juist aan te geven dat je ze niet moet helpen. Want als je ze helpt het dan gewoon mis kan gaan. C. De hoofdpersoon in het verhaal is Len. Het boek gaat over haar leven, wat ze voelt en wat ze heeft meegemaakt. Als je het leest zie je door haar ogen de problemen van David. Ze probeert altijd het beste in David te zien. Ik denk dat het wel een negatief en een positieve eigenschap is. Dat is omdat het goed is om altijd het positieve in je kind te zien. Maar als iets fout gaat en je wilt de fout niet inzien is dat negatief. Ze is erg zorgzaam voor iemand die problemen heeft. Ze is zorgzaam voor David maar even later ook voor Marleen. Ook dat heeft twee kanten in het verhaal. Want dat zorgzame is niet erg goed, omdat ze er zelf mee ten onder aan gaat. Ook een negatieve eigenschap is dat ze goed gelovig is, ze gelooft de hele tijd dat David er mee gaat stoppen. Wat wel een goede eigenschap is is dat ze heel erg liefdevol is. Ze probeert iedereen te helpen en meestal ten koste van zichzelf. D. Het verhaal speelt zich het meest af in het huis van Familie S, dat huis staat in Den Haag. Er wordt niet in het verhaal niet beschreven hoe het er uit ziet. Kleine stukjes van het verhaal spelen zich af op straat, de caravan, Amsterdam of in de kliniek(en). De gebeurtenissen spelen zich af in de jaren 60 en 70. Ze maken het verhaal begrijpelijker en levendiger, omdat je je veel beter kan inleven. E. Het verhaal is chronologisch verteld. De gebeurtenissen volgen elkaar op. Het begint met dat David een peuter is en verloopt tot dat David puber is. Het verhaal stopt ongeveer als hij twintig jaar is. Hierdoor kan je het verhaal goed begrijpen. Er zijn soms wel tijdsprongen gebruikt in het verhaal. Zo wordt het verhaal niet saai en houd je de spanning er in. Soms zijn er ook kleine terug verwijzingen gebruikt. Hierdoor kan je het verhaal goed begrijpen en weet je waarom iets zo gebeurt. In het verhaal gaan ze soms ergens iets verder op in, dat is omdat dat dan belangrijk is voor de lezer maar ook voor het verhaal. Anders kun je later het verhaal niet snappen. F. Het verhaal is in een ik-perspectief geschreven uit de ogen van Len de moeder van David. Je kunt goed haar kant van het verhaal lezen. Je merkt goed als het slecht met haar gaat of juist erg goed. Hierdoor is het erg fijn en makkelijk om je in te leven in het verhaal. Dat is fijn omdat je goed begrijpt hoe iemand reageert of hoe het nou eigenlijk is. G. Naar mijn mening heeft het verhaal een open en gesloten einde. Open einde komt omdat het verhaal erg vaag ten einde wordt gebracht. Je moet dan zelf bedenken wat er is gebeurt. Of het juist beter gaat en er blijven veel vragen achter voor de lezer. Aan de andere kant heeft het verhaal ook een gesloten einde. Omdat het verhaal ook klaar is met het verhaal. Misschien is het juist goed dat je als lezer met veel vragen blijft zitten. In plaats van dat alle vragen al beantwoord zijn. 7

8 5. Leeservaringen Onderwerp 1. Het onderwerp spreekt me zeker aan. Ook omdat je op deze leeftijd met mensen te maken krijgt die ook aan drugs doen. Ik vind maatschappelijke/menselijke problemen altijd leuk om te lezen. Dat is omdat er veel problemen altijd wel een logische reden is waarvoor dat is gebeurd. Iets menselijk en dat is belangrijk en mooi om te lezen. 2. Meestal lees je het verhaal uit de ogen van een dealer of iemand die zelf gebruikt. Dit keer lees je het door de ogen van een moeder/ouder. Dat is heel wat anders dan uit de ogen van de gebruiker. Ik vond dit heftiger om te lezen omdat je met dit verhaal je heel goed kan inleven in een ouder. Iets wat je met andere boeken veel minder snel leest. Dan lees je meer hoe het leven van een dealer/gebruiker er uit ziet. Het verhaal heeft me zeker de nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. 3. Ik ben door het verhaal zeker aan het denken gezet. Zelf ken ik wel mensen die aan drugs doen, iets waar ik zeker op tegen ben. Maar ik vraag me altijd af hoe dat nou komt, omdat ze problemen hebben. Maar vooral weten de ouders het en als ze het weten doen ze er wat aan? Doormiddel van dit verhaal worden die gedachten versterkt. 4. Het is echt heel erg onvoorspelbaar geschreven. Soms verwachtte je iets en gebeurde dat juist niet. Telkens wordt je door de schrijver op het verkeerde spoor gezet. Dat is eigenlijk best leuk want het werd geen cliché verhaal. 5. Veel mensen, waaronder ik onderschatte denk ik hoe ouders er mee omgaan. Dat dit juist een hele grote impact heeft, met het gezin maar ook met jezelf. Ik ben er anders door gaan denken, minder oppervlakkig. Als je dit nu hoort denk je niet alleen aan de verslaafde maar nu ook een stapje verder. Hoe het nou precies met diegene gaat en hoe het met het gezin gaat. 6. Het onderwerp wordt goed en grondig uitgewerkt. Je leest veel en je komt ook veel nieuwe dingen te weten. De onbelangrijke dingen worden weggelaten waardoor alleen de hoofdzaken worden verteld. Hierdoor wordt het een goed en sterk verhaal. 7. Je weet totaal niet als je het verhaal leest hoe het afloopt. Daarom is het onderwerp verassend uitgewerkt. Voor mijn gevoel kon het verhaal juist alle kanten opgaan hoe het afliep. Dat is eigenlijk best leuk, zo krijg je ook geen saai en voorspelbaar einde. 8. Vooral de kant van de ouders worden goed besproken. Je kunt heel goed in het verhaal de rol van de ouders lezen. Hoe zij er mee omgaan en hoe moeilijk het voor hun is om hun eigen leven normaal te houden. Ik had de kant van Juliët graag uitgebreider gezien willen hebben. Dat leek me ook intressant! 9. Ik heb wel vaker andere boeken gelezen over drugs of verslaving. Meestal was het een boek dat geschreven werd uit de verslaafde perspectief. Dit was denk ik mijn eerste boek dat zo diep inging over hoe het voor ouders is, een kind die verslaafd is. Dus ik kan niet oordelen of het verhaal nou beter is dan een ander boek. 8

9 Gebeurtenissen In het verhaal zijn de onbelangrijke dingen niet opgeschreven. Hierdoor hou je een heel goed geschreven verhaal over. Er gebeuren veel dingen waardoor je steeds wil blijven lezen en er is veel afwisseling in de gebeurtenissen. Omdat er alleen de belangrijke dingen zijn opgeschreven valt het verhaal niet stil. Je wilt steeds blijven lezen. De schrijver heeft de onbelangrijke dingen weggelaten en daardoor valt het verhaal niet stil. Het verhaal gaat om de gebeurtenissen en de gedachtes en gevoelens van de (hoofd)personen. Er gebeuren veel gebeurtenissen en de gedachtes en gevoelens versterken de gebeurtenissen. Als je de gedachtes en gevoelens niet hebt, dan snap je de gebeurtenissen niet. Dat is ook andersom. De gebeurtenissen hebben indruk op mij gemaakt. Vooral de gebeurtenissen dat David verteld dat het in die klinieken vreselijk zou zijn. Maar ook dat Juliët steeds roept dat ze het niet leuk vindt en dat ze graag weg wilt. Dat is toch wel heftig om te lezen, je verwacht zo iets niet. De gebeurtenissen zijn erg geloofwaardig en waarschijnlijk. Het kan iedereen overkomen een zoon/dochter of een vriend(in) die aan de drugs zit. En die steeds verder verslaafd raakt en dat het helemaal misgaat. Het is ook niet overdreven opgeschreven dus dat maakt alles een stuk geloofwaardiger. Misschien mag ik van geluk spreken dat het niet herkenbaar is. Dat ik geen familieleden/vrienden heb die zo verslaaft aan iets zijn. Ik ken er wel een paar die het af en toe doen, dus ik hoop dat het niet zo uit de hand gaat lopen. Naar mijn mening zijn de gebeurtenissen verassend, origineel en ongewoon, voorspelbaar en bekend in één. Dat is omdat je met steeds verrast wordt en dat elk verhaal erg origineel is. Maar het is ook ongewoon omdat het je het zelf niet normaal vind en ook een klein beetje voorspelbaar iedereen weet wel een beetje hoe een drugs verhaaltje in elkaar zit. Ik heb wel een vriend die behoorlijk verslaafd was en die er nu gelukkig van af is. Het is fijn om hem nu weer gelukkig te zien. Maar door dit verhaal krijg je ook te lezen/zien hoe het is voor de ouders. Je wilt altijd dat het goed gaat met die persoon en daarom concentreer je je ook op die persoon. Maar nu denk je niet alleen aan die persoon maar ook hoe het met die ouders gaat. Er zijn niet echt gebeurtenissen die ik graag wil meemaken. Want het zijn geen leuke gebeurtenissen. Je hoopt dat niemand die je kent zo verslaafd raakt aan iets dat het totaal misgaat. 9

10 Personages De hoofdpersoon is echt voor mij gaan leven. Je kon in het verhaal goed haar gedachtes lezen en hoe ze zich voelde. Hierdoor kun je je erg goed inleven in haar maar ook in het verhaal. Soms was het net alsof jij haar was. Je zat dan zo in het verhaal dat het voelde dat je het zelf ging meemaken. Ik kan me goed verplaatsen in de problemen en de gedachtewereld van de verhaalpersoon. Ze zijn zo menselijk. Iemand die echt zijn best doet voor diegene maar die zo vaak teleur wordt gesteld. Alleen kan diegene dan het niet loslaten omdat ze nog te veel van diegene houdt. Zelf zou ik niet op de hoofdpersoon willen lijken en is het ook niet een heldin. Wat me wel in haar aanspreekt is dat ze ondanks alles het beste van iets inziet. Misschien is dat niet altijd even goed geweest voor haar. Maar het is wel erg knap, dat het super slecht gaat en je nog steeds het goede in iemand ziet. Het gedrag van de verschillende verhaalpersonen zijn erg verschillend. Maar gedragen zich wel zoals het hoort. In het verhaal kan je goed lezen hoe ze zich gedragen maar ook hoe verschillend het is. David die zich afkeert, Simon die soms koppig is, Juliët die verdrietig is en Len is hoopvol. David heeft mij wel een beetje beïnvloed. Hij laat zien dat als je nog zoveel tijd in hem steekt dat het helemaal niks helpt. Omdat hij ook zelf helemaal niet wilt. Misschien is dat wel belangrijk om te weten. Je kunt zoveel tijd en moeite in iemand stoppen maar als diegene het niet terug doet, kun je beter stoppen. Toen Len in het begin van het verhaal dacht van zal ik hem laten verdrinken vind ik wel heftig. Want ik snap dat je af en toe van je kind baalt. Maar het is wel je kind, je kunt hem dan toch niet zomaar vermoorden omdat hij je dan niet aanstaat? Dat is toch heel raar naar mijn mening. Je ziet alles door de ogen van Len. Hierdoor kun je goed haar gedrag begrijpen. Van Simon, David en Juliët weet je veel minder. Soms is het dan wel onbegrijpelijk hoe iemand dan zo doet. Omdat je dan niet weet waarom ze het doen, het gebeurt zo zonder een reden. Er wordt bijna niks beschreven hoe iets er uit ziet. Over het huis wordt niks beschreven maar ook niet over de personen. Je weet van David alleen dat hij er slobberig uitziet en er later mager uit ziet. Verder weet je eigenlijk helemaal niks van de personages hoe ze er nou precies uitzien. Je moet je fantasie de vrije loop laten. Voor mij maakt het niet zoveel uit want ik denk dat het verhaal er anders op was geworden. In tegenstelling tot het innerlijk. Dat wordt vaak goed beschreven. Je weet dan waarom ze zo doen en waarom ze dat doen op die manier. Dat komt omdat alles heel herkenbaar is opgeschreven. De personages zijn zeker veranderd. Ze gaan er allemaal steeds en steeds slechter uit zien van binnen en van buiten. Dat is ook begrijpelijk want een probleem zoals dit is niet zomaar iets, het is best heftig. Ze gaan er zelf aan ten onder omdat één persoon aan de drugs zit. Ik vind het best vreemd dat David zijn moeder en oma aan het chanteren is. Hoe kun je dat nou doen? Het is je familie, mensen die heel veel van je houden. Maar je chanteert ze zo? Misschien ligt dat wel aan mij maar ik begrijp dat niet. Ik vind het super stom. 10

11 Bouw De gebeurtenissen in het verhaal volgen zich logisch op. Er zitten een paar tijdsprongen juist, maar dat is handig. Je hoeft niet alle jaren te vertellen als er toch niks in gebeurd. Het is eigenlijk een soort dagboek verteld uit de ogen van Len. Het verhaal is erg spannend opgebouwd. Als lezer wordt je steeds op het verkeerde spoor gezet. Als David zegt dat die echt stopt, hoop je ook net als Len dat hij echt stopt. Maar dat gebeurt juist niet. Je betrapt jezelf er de hele tijd op dat je net als Len eigenlijk ook iets hoopt. Er is geen ingewikkelde opbouw in het verhaal. Dat is omdat het logisch na elkaar opvolgt en het niet moeilijk te begrijpen is. Soms zijn er flashbacks maar dat wordt duidelijk aangegeven wanneer je die flashback hebt en wanneer je weer terug bent bij nu. In het verhaal zit maar één verhaallijn en dat is die van Len. Je ziet alles door haar ogen en misschien is dat ook wel fijn. Ik vind het vervelend als er allemaal verhaallijnen door elkaar lopen. Dan hou ik het overzicht niet meer bij. Er zijn veel tijdsprongen en terugblikken gebruikt. Dat maakt het verhaal interessant want zo wordt het niet saai. De tijdsprongen zorgen ervoor dat het verhaal niet stilvalt en de terugblikken zorgen er voor dat je alles goed snapt. Ik vind het slot een erg vaag, zelf snap ik het ook niet. Daarom weet ik ook niet of het een plezierig slot is. Taalgebruik Het verhaal is erg makkelijk om te lezen. Er worden geen moeilijke verhaallijnen door elkaar gegooid en het taalgebruik is zeer makkelijk. Er worden geen al te moeilijke woorden gebruikt. De woorden die moeilijk zijn worden uitgelegd of zonder die woorden begrijp je het verhaal ook goed. De zinnen zijn vrij makkelijk te lezen, weinig moeilijke woorden en ook geen moeilijke schrijfstijl om het verhaal te begrijpen. Het verhaal bevat veel beschrijvingen. Yvonne beschrijft heel goed hoe iemand zich voelt en hoe diegene er dan mee omgaat. Je kunt goed lezen als iemand echt heel boos is of teleurgesteld is. Er zitten een paar dialogen in het verhaal. Vaak met Len en haar moeder, Len en Simon en meestal ook nog de ouders met David. Dat is fijn om te lezen omdat het dan echt een verhaal wordt. Je kunt het dan beter voor je zien. 11

12 Recensie Bol.com Klantbeoordeling: 5 van de 5 sterren Leerzaam boek voor iedereen. Katalina jaar Utrecht 3 april 2012 Aangrijpend en verdrietig verhaal wat in heel veel gezinnen leeft. Iedereen zou dit moeten lezen, ook mensen die deze problemen niet meemaken, om meer begrip te krijgen voor ouders, broers en zussen van verslaafden en vooroordelen de kop in te drukken. Je zou het zelf niet mee willen maken! Pluspunten: Meeslepend verhaal Help andere klanten de beste reviews te vinden Klantbeoordeling: 5 van de 5 sterren de moeder van David s Staffie jaar Gouda 24 september 2011 Het is een boek waar je heel veel uit haal als jezelf in zo n situatie leef, het heeft ons heel veel steun al gegeven. Kan niet anders zeggen dat het een perfect boek is, waar ook menig traantje bij gevallen is. Pluspunten: Goede verhaallijn, Meeslepend verhaal, Spannend Klantbeoordeling: 5 van de 5 sterren Een "must have" voor alle ouders Karen jaar Zoetermeer 20 mei niet alleen voor ouders met aan drugs verslaafde kinderen. Een verhaal over de onvoorwaardelijke liefde voor je kind, de loyaliteit ten opzichte van je' kind, de pijn en het loslaten dat onvermijdelijk is om jezelf te redden. Dit is het tweede boek dat ik in mijn bezit heb, ben de oude kwijt geraakt. Deze ga ik in ieder geval goed bewaren!! Pluspunten: Goede verhaallijn, Meeslepend verhaal, Spannend Beoordelingswoorden: meeslepend verhaal, spannend, goede verhaallijn, aangrijpend en verdrietig. Het verhaal is zeker een meeslepend verhaal, het neemt je mee en soms lijkt het alsof jij Len bent. Er zit veel spanning in bijvoorbeeld als David boos wordt en wegloopt en er zit een goede verhaallijn in. Het verhaal grijpt je ook echt aan je leeft helemaal mee. Maar het is ook een verdrietig verhaal. Hoe had iets zoals dat zo erg kunnen worden. Het is een psychologisch verhaal en dat vind ik zelf heel erg leuk om te lezen. 12