Gemeente f Bergen op Zoom

Transcriptie

1 RVB l RAADSVERGADERING Gemeente f Bergen op Zoom Onderwerp Nummer voorstel Datum voorstel Programmanaam en nummer : Wijzigingen met betrekking tot planschade als bedoeld in artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening : SROB/05/083 Sector : Ruimtelijke Ontwikkeling en Beheer 29 september 2005 Afdeling : Bestuurlijke en Juridische Zaken : Ruimtelijke Ontwikkeling -11 Voorstel: 1. Kennis te nemen van de wijzigingen van de Wet op de Ruimtelijke Ordening per 22 juni 2005 en per 1 september Het bestaande beleid om bij verzoeken om planologische medewerking het aspect 'planschade' nadrukkelijk te betrekken door middel van een vóór besluitvorming op te stellen risicoanalyse voort te zetten. 3. Kennis te nemen van het uitgangspunt van het college van burgemeester en wethouders om bij het sluiten van overeenkomsten te kiezen voor een model waarbij vooruitbetaling plaatsvindt op basis van een risicoanalyse en verrekening achteraf plaatsvindt tot maximaal 110% van het in de risicoanalyse opgenomen bedrag en maatwerkovereenkomsten in afwijking van dit uitgangspunt mogelijk te maken. 4. Kennis te nemen van de door het college vastgestelde "Procedureregeling planschadevergoeding 2005", inclusief het daarbij behorende aanvraagformulier. 5. Kennis te nemen van de wijze waarop het college hem in kennis zal stellen van financiële verplichtingen die voortvloeien uit de toekenning van planschadeverzoeken (jaarlijkse actualisering van exploitatieopzetten of beleidscyclus). 6. Het wettelijke drempelbedrag van 300,- voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade niet aan te passen. Type voorstel: [El Kaderstellend d] Controlerend D Rest Zijn in het voorstel één of meer van de volgende aspecten van toepassing? Ja Nee Zijn doelen en/of effecten beschreven <3 d Financiële consequenties ^ D Inspraak Q [] BergejiopZoc

2 Samenvatting: Op 7 juni 2005 heeft de Eerste Kamer ingestemd met het wetsvoorstel tot wijziging van de Wet op de Ruimtelijke Ordening op het terrein van planschade. Het eerste deel daarvan, het artikel dat het sluiten van overeenkomsten mogelijk maakt, is op 22 juni 2005 in werking getreden. Het tweede deel treedt op 1 september 2005 in werking. Dat deel voorziet in een bevoegdheidswijziging, de invoering van een drempelbedrag van 300,~ voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade en de invoering van een verjaringstermijn van 5 jaar voor het indienen van een verzoek om planschade. Deze wijzigingen vragen om besluitvorming door de gemeente. De raad wordt voorgesteld kennis te nemen van de wijzigingen van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, kennis te nemen van het uitgangspunt van het college van burgemeester en wethouders om bij het sluiten van overeenkomsten te kiezen voor een model waarbij vooruitbetaling plaatsvindt op basis van een risicoanalyse en verrekening achteraf plaatsvindt tot maximaal 110% van het in de risicoanalyse opgenomen bedrag en dat maatwerkovereenkomsten in afwijking van dit uitgangspunt mogelijk zijn, kennis te nemen van de door het college vastgestelde "Procedureregeling planschadevergoeding 2005", inclusief het daarbij behorende aanvraagformulieren kennis te nemen van de wijze waarop het college hem in kennis zal stellen van financiële verplichtingen die voortvloeien uit de toekenning van planschadeverzoeken (jaariijkse actualisering van exploitatieopzetten of beleidscyclus). Verder wordt voorgesteld om het bestaande beleid om bij verzoeken om planologische medewerking het aspect 'planschade' nadrukkelijk te betrekken door middel van een vóór besluitvorming op te stellen risicoanalyse voort te zetten en het wettelijke drempelbedrag van 300,- voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade niet aan te passen. Bi ildcien l (bijgevoegd en/of ter inzage gelegd; benoem en nummer deze bijlagen) 1. Wetswijziging (bijgevoegd); 2. Raadsmededeling (ter inzage); 3. Raadsbesluit SROB/03/117 (ter inzage); 4. VNG-ledenbrief met bijlagen (ter inzage); 5. Procedureregeling planschadevergoeding 2005 met toelichting en aanvraagformulier (ter inzage). Bergfnopjtoonr

3 Bergen op Zoom Datum raadsvergadering Nummer Onderwerp 29 september 2005 SROB/05/083 Wijzigingen met betrekking tot planschade als bedoeld in artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening Aan de gemeenteraad, Voorstel 1. Kennis te nemen van de wijzigingen van de Wet op de Ruimtelijke Ordening per 22 juni 2005 en per 1 september Het bestaande beleid om bij verzoeken om planologische medewerking het aspect 'planschade' nadrukkelijk te betrekken door middel van een vóór besluitvorming op te stellen risicoanalyse voort te zetten. 3. Kennis te nemen van het uitgangspunt van het college van burgemeester en wethouders om bij het sluiten van overeenkomsten te kiezen voor een model waarbij vooruitbetaling plaatsvindt op basis van een risicoanalyse en verrekening achteraf plaatsvindt tot maximaal 110% van het in de risicoanalyse opgenomen bedrag en maatwerkovereenkomsten in afwijking van dit uitgangspunt mogelijk te maken. 4. Kennis te nemen van de door het college vastgestelde "Procedureregeling planschadevergoeding 2005", inclusief het daarbij behorende aanvraagformulier. 5. Kennis te nemen van de wijze waarop het college hem in kennis zal stellen van financiële verplichtingen die voortvloeien uit de toekenning van planschadeverzoeken (jaarlijkse actualisering van exploitatieopzetten of beleidscyclus). 6. Het wettelijke drempelbedrag van 300,-- voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade niet aan te passen. Inleiding Met raadsmededeling hebben wij u geïnformeerd over wijzigingen in de Wet op de Ruimtelijke Ordening op het terrein van planschade. Inmiddels heeft de Eerste Kamer op 7 juni 2005 met het wetsvoorstel ingestemd en is een eerste deel daarvan, het artikel dat het sluiten van overeenkomsten mogelijk maakt, op 22 juni 2005 in werking getreden. Het tweede deel treedt op 1 september 2005 in werking. Dat deel voorziet in een bevoegdheidswijziging, de invoering van een drempelbedrag van 300,- voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade en de invoering van een verjaringstermijn van 5 jaar voor het indienen van een verzoek om planschade. Deze wijzigingen, die wij in dit voorstel nader zullen toelichten, vragen nog om besluitvorming door de gemeente. Ook op die punten zullen wij ingaan. Bergen op ZQQÏÏI

4 -2- Uitwerking voorstel Artikel 49a - inwerkingtreding 22 juni 2005 Het nieuwe artikel 49a, in werking getreden op 22 juni 2005, geeft gemeenten het recht om met de verzoeker van een bestemmtngsplanherziening of vrijstelling een overeenkomst te sluiten op grond waarvan die verzoeker de kosten van planschade aan de gemeente vergoedt. De wet stelt" kunnen burgemeester en wethouders met de verzoeker overeenkomen dat die schade geheel of gedeeltelijk voor zijn rekening kom f. Partijen zijn uiteraard vrij als het gaat om de inhoud van de overeenkomst. Toen gemeenten nog zonder wettelijke basis overeenkomsten sloten (voor 'Nunspeet'), was de kritiek o.a. dat de verzoeker, nadat hij de overeenkomst had getekend, aan de gemeente 'was overgeleverd' doordat hij geen invloed meer had op het proces en de uitkomst daarvan. De jurisprudentie merkte de verzoeker inderdaad niet aan als een belanghebbende, die zich kon mengen in de planschadeprocedure. In de in deze gemeente gehanteerde praktijk lag dat iets genuanceerder, aangezien het door ons gehanteerde systeem van werken met bankgaranties altijd gekoppeld was aan een vooraf uitgevoerde risicoanalyse. De verzoeker tekende als het ware voor dat bedrag en mocht er in een procedure een hoger bedrag uit rollen, dan was dat voor rekening van de gemeente. In de praktijk heeft zich dat overigens niet voorgedaan. Hoe dan ook, met de introductie van een wettelijke mogelijkheid tot afwenteling is ook de positie van de verzoeker veranderd. De wet erkent hem, als hij een overeenkomst met de gemeente heeft gesloten, als belanghebbende in de procedure, wat wil zeggen dat hij bezwaar kan maken tegen het besluit dat wij nemen op een verzoek om planschade. Welke overeenkomsten zijn denkbaar? Overeenkomstig het door u vastgestelde beleid inzake de afwenteling van planschade (wij verwijzen naar SROB/03/117) vindt bij de beoordeling van verzoeken om bestemmingsplanherziening en/of vrijstelling vrijwel altijd een onderzoek plaats naar planschade. Uitgezonderd zijn in principe de vrijstellingen op grond van artikel 17 WRO (tijdelijke vrijstelling) en artikel 19, lid 3 (over het algemeen ondergeschikte zaken). De risicoanalyse, die door de verzoeker moet worden betaald en waarvoor de gemeente opdracht verleent, is vervolgens vertrekpunt voor eventuele vervolgafspraken. Werd in het verleden nog met een bankgarantie gewerkt, sinds 'Nunspeet 1 werd de verzoeker aangeraden zelf een regeling te treffen met degene(n) die volgens de risicoanalyse schade zouden leiden. Vanzelfsprekend blijft het van belang om vooraf risicoanalyses te maken om daarmee een beeld te krijgen van de hoogte van eventuele planschade. Uiteraard gaat daar nog een andere beoordeling aan vooraf en wel die waarbij het verzoek op zijn stedenbouwkundige en planologische aspecten wordt beoordeeld. Aan iets wat stedenbouwkundig ongewenst is, wordt uiteraard om die reden al geen medewerking verteend. Het opstellen van een risicoanalyse komt pas aan de orde als het verzoek geen (overige) bezwaren ontmoet. Niet uitgesloten moet overigens worden dat op basis van de uitkomsten van de risicoanalyse het planologisch ontwerp nog wordt aangepast, waardoor de kans op planschade wordt verminderd. De VNG presenteert in haar ledenbrief 05/55, die wij voor u ter inzage hebben gelegd en die via de website van de VNG ook digitaal geraadpleegd kan worden ( drie voorbeeldcontracten, maar wijst er daarbij op dat andere contracten ook mogelijk zijn. De kem van de VNG-voorbeeldcontracten is: a. vooruitbetaling op basis van een risicoanalyse vooraf en eindafrekening op basis van werkelijke kosten (dus na een eventuele beroepsprocedure tot aan de Raad van State); b. vooruitbetaling op basis van een risicoanalyse vooraf en een eindafrekening die gemaximeerd wordt op het vooruitbetaalde bedrag;

5 -3- c. openeindcontract met uitgestelde betaling, dus zonder zekerstelling in de vorm van vooruitbetaling, maar wel met de verplichting voor de verzoeker om op basis van de risicoanalyse een bij notariële akte vast te leggen overeenkomst te sluiten met degene(n) die volgens die analyse schade zal/zullen lijden. Ook een alternatieve zekerstelling, bijvoorbeeld met een bankgarantie, behoort tot de mogelijkheden. Voorwaarde is dan natuurlijk wel dat die garantie onherroepelijk en onvoorwaardelijk is en een voldoende looptijd moet hebben. Die zou, nu de wet een verjaringstermijn heeft geïntroduceerd, op 5 jaar gesteld kunnen worden. Het gemeentelijk uitgangspunt was, en moet blijven, dat de veroorzaker in principe moet betalen. Wij wijzen er op dat met sommige ontwikkelingen ook (of alleen) het algemeen belang is of kan zijn gediend. In dat geval is het alleszins redelijk dat als daarvoor een planherziening (of vrijstelling) noodzakelijk is, afspraken worden gemaakt overeen mogelijke verdeling van de kosten voor planschade. In de praktijk van het werken met risicoanalyses en bankgaranties werd tot op heden op de veroorzaker afgewenteld tot maximaal het bedrag uit de risicoanalyse. Een eventueel hoger bedrag in de uiteindelijke planschadeprocedure zou voor rekening van de gemeente blijven. Zo'n situatie heeft zich overigens tot op heden niet voorgedaan. Afweging van de modellen Kijkend naar de beschrijving van de verschillende mogelijkheden die de VNG heeft opgesteld hebben wij vastgesteld dat het onder a. genoemde voorbeeld tegemoet komt aan de wens tot volledige vergoeding. De vraag die daarbij gelijk ontstaat is natuurlijk of een verzoeker bereid zal zijn te tekenen voor de - op dat moment onbekend - werkelijke kosten, ook al kan hij als belanghebbende tot aan de Raad van State de toekenning van een z.i. te hoog bedrag aanvechten. Bij de keuze voor een bankgarantie tot het bedrag dat urt de risicoanalyse voortvloeide was de gedachte dat een verzoeker daar in principe niet toe bereid zou zijn. Er is geen reden te veronderstellen dat dat nu anders zou zijn. Het onder c. genoemde voorbeeld dwingt de verzoeker om een bij notariële akte vast te leggen overeenkomst te sluiten met de mogelijk benadeelde(n). Een benadeelde die daartoe niet bereid is, kan daardoor het initiatief frustreren, ook al is de initiatiefnemer bereid hem schadeloos te stellen. In de praktijk hebben wij ermee ingestemd dat de initiatiefnemer de benadeelde een onherroepelijk aanbod tot schadeloosstelling doet, op grond waarvan de gemeente later in een mogelijke procedure t.a.v. dat deel van de schade kan stellen dat die anderszins verzekerd is. De betrokkenheid en invloed van een derde in een overeenkomst tussen gemeente en verzoeker maakt dat wij aan deze constructie niet de voorkeur geven. Blijft van de drie genoemde mogelijkheden die onder b. over. Vooruitbetaling op basis van de risicoanalyse biedt zekerheid voor de gemeente, achteraf verrekenen tot maximaal het bedrag uit de risicoanalyse biedt zekerheid voor de verzoeker. Het risico van een hoger bedrag in de uiteindelijke procedure komt, net als tot op heden, voor rekening van de gemeente. Om dit risico enigszins te beperken hebben wij ervoor gekozen om de maximering tot het bedrag uit de risicoanalyse om te bouwen naar maximaal het bedrag uit de risicoanalyse, verhoogd met een percentage van 10%. Met zo'n 'opslag' kunnen prijsontwikkelingen tussen het moment van de risicoanalyse en de uiteindelijke peildatum voor planschade, het moment van onherroepelijk worden van de planherziening of de vrijstelling, enigszins worden opgevangen. Bovendien weet de verzoeker ook nu waar hij maximaal rekening mee moet houden. Bevat de risicoanalyse dus een bedrag van ,-, dan staat de initiatiefnemer dus garant voor ,- +10% = ,--. Vooruitbetaald wordt dan dus ,-, het eventuele meerdere kan pas worden geïnd als claims tot een hoger bedrag worden toegekend. Worden binnen de periode van 5 jaar, de nieuwe verjaringstermijn, geen claims ingediend, dan vindt uiteraard restitutie plaats van het vooruitbetaalde bedrag, vermeerderd met wettelijke rente. Bergen ot

6 -4- De modellen afwegend in het licht van het uitgangspunt dat de veroorzaker in principe dient te betalen, hebben wij voor het onder b. beschreven model gekozen, aangevuld met de beschreven aanpassing van het maximale bedrag. Vanwege contractvrijheid sluiten wij afwijkingen op voorhand niet uit. Maatwerk blijft daardoor mogelijk, terwijl het uitgangspunt vastligt. Wij stellen u voor kennis te nemen van ons besluit op dit punt. Artikel 49 - inwerkingtreding 1 september 2005 De wijziging van dit artikel kent drie onderdelen die wij hieronder toelichten: 1. een wijziging van het bevoegd gezag; voortaan het college in plaats van de raad; 2. invoering van een drempelbedrag van 300,-; 3. invoering van een verjaringstermijn van 5 jaar. Ad1. De wijziging van het bevoegd gezag houdt in dat wij in plaats van u vanaf 1 september 2005 bevoegd zijn om te beslissen op verzoeken om planschade en dus ook bevoegd zijn om procedureregels vast te stellen, die een zo goed mogelijke gang van zaken bij de behandeling van verzoeken om planschade bevorderen en waarborgen. Aangezien de tot op heden in deze gemeente gehanteerde procedureverordening, naar een model van de VNG, in de praktijk probleemloos werkt, hebben wij ook nu het VNG-model voor procedureregels gehanteerd, waardoor de veranderingen op dit punt minimaal zijn (o.a. introductie derdebelanghebbende en invoering van een aanvraagformulier). Bij de aanpassing van termijnen is er rekening mee gehouden dat wij frequenter dan u vergaderen. Wij stellen u voor kennis te nemen van de door ons vastgestelde en per 1 september 2005 in werking getreden procedureregeling. De 'oude' procedureverordening kan nog niet worden ingetrokken, aangezien die van toepassing blijft voor de behandeling van aanvragen die zijn ingediend voor 1 september De overgang van de bevoegdheid om op verzoeken om planschade te beslissen doet ook de vraag rijzen hoe omgegaan moet worden mét de financiële gevolgen van toekenningen. Het budgetrecht berust immers nog steeds bij u. Een praktische insteek is om u bij de jaarlijkse actualisering van ëxploitatieopzetten in kennis te stellen van toekenningen die ten laste van een bepaalde exploitatie zijn gedaan en de overige gevallen te melden in het kader van de Beleidscyclus (concemberichten en jaarrekening). Ad 2. De wet noemt niet alleen een drempelbedrag van 300,-, maar maakt het mogelijk dat bedrag te wijzigen. Als de gemeente dat wil doen, waarin zij vrij is, zijn er twee zaken waarmee rekening moet worden gehouden. Ten eerste is daarvoor een raadsbesluit vereist en ten tweede is de aanpassing door de wet beperkt tot een verlaging of verhoging met ten hoogste 2/3 van het wettelijke bedrag. De hoogte van het verschuldigde recht kan dus liggen tussen 100,- en 500,-. Uit de Kamerstukken en de parlementaire behandeling blijkt dat een aanpassing gemotiveerd moet worden en dat een verhoging niet gemotiveerd mag worden door een relatie te leggen met de hoge kosten die de gemeente moet maken voor de behandeling van een verzoek. De wetgever heeft veeleer de bedoeling gehad met een verlaging van het drempelbedrag verzoekers met een laag inkomen tegemoet te komen. De VNG-varianten voor aanpassing van het drempelbedrag kennen dan ook een relatie tussen een lager bedrag en het inkomen van de verzoeker. n op

7 -5- De introductie van een drempelbedrag is - in hoofdzaak - voortgekomen uit de gedachte van ontmoediging van personen die overwegen een lichtvaardige claim in te dienen. Het bedrag mag bovendien geen relatie hebben met de claim zelf of de kosten van behandeling. Het is op dit moment moeilijk in te schatten in welke mate welk bedrag werkelijk zal voorkomen dat te lichtvaardig claims worden ingediend. Het is voorstelbaar dat een hoog drempelbedrag de ene verzoeker er niet van zal weerhouden een verzoek in te dienen en de andere verzoeker wel, terwijl die mogelijk wel recht heeft op een planschadevergoeding. Hantering van een inkomensgrens als criterium voor de hoogte van een drempelbedrag leidt er bovendien toe dat de verzoeker bewijzen voor zijn inkomen moet overleggen die toch minimaal op juistheid getoetst moeten worden. Alles afwegend adviseren wij u om (vooralsnog) het wettelijke bedrag van 300,-, dat toch meer dan 2 maal zo hoog is als bijvoorbeeld het griffierecht in beroepsprocedures bij de rechtbank, te hanteren en niet voor een ander bedrag te kiezen. Ad 3. De introductie van de verjaringstermijn van 5 jaar zorgt ervoor dat gemeenten niet na jaren nog geconfronteerd kunnen worden met planschadeclaims. De termijn gaat lopen vanaf het moment dat het bestemmingsplan of het vrijstellingsbesluit onherroepelijk is geworden. Van afwijzing van claims vanwege verjaring kan voorlopig nog geen sprake zijn. Voor 'oude' plannen gaat deze termijn pas in op het moment dat de wetswijziging in werking treedt. De termijn van 5 jaar verloopt voor die oude plannen of vrijstellingen dus pas op 1 september Overgangsrecht Aanvragen die zijn ingediend of nog voor 1 september 2005 worden ingediend, moeten worden afgehandeld naar 'oud' recht. Dat wil zeggen zonder een drempelbedrag, met inachtneming van de procedureverordening die u heeft vastgesteld en eindigend met een beslissing door u. Anticiperend op de nieuwe situatie van de bevoegdheidsverandering doet de VNG in de ledenbrief nog de suggestie om de bevoegdheid om op nog lopende aanvragen te beslissen aan ons te delegeren. Bij nader onderzoek blijkt die suggestie echter moeilijk uitvoerbaar te zijn, aangezien delegatie in strijd zou komen met de procedureverordening voorzover de delegatie betrekking heeft op aanvragen die reeds goed en wel in behandeling zijn genomen. Delegatie zou dan alleen denkbaar zijn met betrekking tot 'verse' aanvragen die nog niet in behandeling zijn genomen, mits dan de procedureverordening voor die gevallen tegelijkertijd zou worden aangepast, een vrij omslachtige operatie, waar wij geen voorstander van zijn. Op 'oude' aanvragen (aanvragen dus van voor 1 september 2005) zal dus nog door u moeten worden beslist. Communicatie Via de Bergen op Zoomse Bode en de gemeentelijke website zullen wij de wetswijzigingen en de gemeentelijke besluitvorming die hieruit is voortgevloeid bekendmaken. Bergen op Zoo

8 -6- Consequenties van het voorstel De gemeentelijke besluitvorming naar aanleiding van de wetswijziging, die eigenlijk een voortzetting van bestaand beleid inhoudt, heeft geen financiële consequenties. Met de introductie van een drempelbedrag, dat ingeval van toekenning overigens terugbetaald moet worden, ontstaan zelfs enige inkomsten. Een ontwerpbesluit bieden wij u hierbij ter vaststelling aan. Het college van burgemeester en wethouders van Bergen op Zoom, De secretaris, De burgemeester, Bergen op Zoom.-~~fn ' -

9 Eergen op Zoom De raad van de gemeente Bergen op Zoom; gezien het voorstel van het college van 23 augustus 2005, nr. SROB/05/083; gelet op de Wet op de Ruimtelijke Ordening; BESLUIT: 1. Kennis te nemen van de wijzigingen van de Wet op de Ruimtelijke Ordening per 22 juni 2005 en per 1 september Het bestaande beleid om bij verzoeken om planologische medewerking het aspect 'planschade' nadrukkelijk te betrekken door middel van een vóór besluitvorming op te stellen risicoanalyse voort te zetten. 3. Kennis te nemen van het uitgangspunt van het college van burgemeester en wethouders om bij het sluiten van overeenkomsten te kiezen voor een model waarbij vooruitbetaling plaatsvindt op basis van een risicoanalyse en verrekening achteraf plaatsvindt tot maximaal 110% van het in de risicoanalyse opgenomen bedrag en maatwerkovereenkomsten in afwijking van dit uitgangspunt mogelijk te maken. 4. Kennis te nemen van de door het college vastgestelde "Procedureregeling planschadevergoeding 2005", inclusief het daarbij behorende aanvraagformulier. 5. Kennis te nemen van de wijze waarop het college hem in kennis zal stellen van financiële verplichtingen die voortvloeien uit de toekenning van planschadeverzoekén (jaarlijkse actualisering van exploitatieopzetten of beleidscyclus). 6. Het wettelijke drempelbedrag van 300,- voor het in behandeling nemen van verzoeken om planschade niet aan te passen. Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 2-9 SEP De griffier, De voorzittei F.P. de Vos Bergen op Zoom

10 ivet op de Ruimtelijke Ordening, Artikel 49 pagina l van l (Tekst geldend op: ) Artikel 49 Voor zover blijkt dat een belanghebbende ten gevolge van: a. de bepalingen van een bestemmingsplan, b. het besluit omtrent vrijstelling, als bedoeld in de artikelen 17 of 19, c. het besluit tot het verlenen van vrijstelling ingevolge artikel 40, of van een vergunning of andere beschikking ingevolge artikel 41, d. de aanhouding van het besluit omtrent het verlenen van een bouw- of aanlegvergunning ingevolge artikel 50, eerste lid, van de Woningwet dan wel ingevolge artikel 46, tweede lid, e. aanwijzingen als bedoeld in artikel 37, tweede of vijfde lid, f. het koninklijk besluit als bedoeld in artikel 66, schade lijdt of zal lijden, welke redelijkerwijs niet of niet geheel te zijnen laste behoort te blijven en waarvan de vergoeding niet of niet voldoende door aankoop, onteigening of anderszins is verzekerd kent de gemeenteraad hem op zijn verzoek een naar billijkheid te bepalen schadevergoeding toe. Ingeval van schade ten gevolge van de aanhouding bedoeld onder c/kan het verzoek om schadevergoeding eerst worden ingediend na de terinzagelegging van het vastgestelde bestemmingsplan. Bergen op Zopm ^- ittp://wetten.overheid.nl/cgi-bin/sessioned/jobprocessorprin1/session= /action=deliv

11 i Wet op de Ruimtelijke Ordening, Artikel 49a pagina l van l ttekst geldend op: ) Artikel 49a 1, Voor zover schade die op grond van artikef 49 voor vergoeding in aanmerking zou komen, haar grondslag vindt in een besluit op een verzoek om ten behoeve van de verwezenlijking van een project bepalingen in een bestemmingsplan op te nemen ofte wijzigen dan wel om vrijstelling te verlenen, anders dan bedoeld in artikel 31 a of 31b, kunnen burgemeester en wethouders met de verzoeker overeenkomen dat die schade geheel of gedeeltelijk voor zijn rekening komt. 2. De verzoeker die een overeenkomst als bedoeld in het eerste lid heeft gesloten, is belanghebbende bij een besluit van burgemeester en wethouders op een aanvraag om schadevergoeding op grond van artikel 49 terzake van de wijziging van het bestemmingsplan dan wel de verlening van de vrijstelling waarom hij heeft verzocht. Bergen op Zoom ittp://wetten.overheid.nl/cgi-bin/sessioned/jobprocessorprint/session= /action=deliv

12 Gemeente r Bergen op Zoom COMMISSIE-ADVIES Commissie : Ruimtelijke Ontwikkeling, Uitvoering en Beheer Datum : 21 september 2005 Agendapunt : 4p Nummer raadsvoorstel : SROB/05/083 Naam: : Wijzigingen met betrekking tot planschade als bedoeld in artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening Lijst Linssen %f*,jl* $f V"^"B^ -s s??* aa!r T* f~ i.r 3 mi -"... "! - ^ '< V ^j %?j> fr-^f ^O^föi(t?d>r* l^wl^ï-f*' P Mïge^.: f^^ z ^y*: *L» -j '-5^1 t-f >- Fractie wenst behandeling als B-stuk GBWP CDA WD Leefbaarheid PvdA Fractie wenst behandeling als B-stuk D66/BSD Groen Links Fractie J. van de Water Advies aan de gemeenteraad (A/B-stuk) B-stuk Opmerkingen Geen De secretaris, De voorzitter,