Beslissing op bezwaar

Transcriptie

1 Beslissing op bezwaar Kenmerk: 24370/ Betreft: Toezichtskosten 2009 Gezien het besluit van het Commissariaat voor de Media van 7 oktober 2010, kenmerk 20376/ , waarbij de toezichtkosten voor het jaar 2009 zijn vastgesteld die de Stichting Karmavadische Sanatan Dharm Mahasabha Nederland als commerciële mediainstelling is verschuldigd voor het radioprogrammakanaal Radio VAHON, gezien het daartegen door de Stichting Karmavadische Sanatan Dharm Mahasabha Nederland op 3 november 2010 ingediende bezwaarschrift, gelet op het bepaalde in de Algemene wet bestuursrecht, gelet op het bepaalde in artikel 3.1 en 3.30 van de Mediawet 2008, gelet op artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en artikel 2 van de Bijlage bij artikel 17 toezichtkosten commerciële mediadiensten. Overweegt als volgt: A. Verloop van de procedure 1. Met brief van 7 oktober 2010, kenmerk 20376/ , besluit het Commissariaat voor de Media (hierna: het Commissariaat) tot vaststelling van het bedrag ( 2448,00) dat de Stichting Karmavadische Sanatan Dharm Mahasabha Nederland (hierna: de Stichting KSD) als commerciële media-instelling op grond van artikel 3.30, eerste lid, van de Mediawet 2008 aan toezichtkosten voor het jaar 2009 aan het Commissariaat is verschuldigd voor het radioprogrammakanaal Radio VAHON. 2. Met brief van 3 november 2010 maakt de Stichting KSD bezwaar tegen het besluit van 7 oktober Overeenkomstig het bepaalde in artikel 7:2 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) heeft het Commissariaat op 18 januari 2011 de Stichting KSD gehoord. Het verslag van de hoorzitting is als bijlage bij dit besluit gevoegd. B. Ontvankelijkheid 4. Het bestreden besluit is met brief van 7 oktober 2010 verzonden. Het Commissariaat heeft het bezwaarschrift van de Stichting KSD op 10 november 2010 ontvangen. Nu de Stichting KSD haar bezwaarschrift tijdig heeft ingediend en ook aan de overige vereisten van artikel 6:5 van de Awb wordt voldaan, kan zij voor wat betreft de algemene bepalingen, zoals bedoeld in artikel 6:5 van de Awb in haar bezwaar worden ontvangen.

2 C. Wettelijke kader 5. Voor een overzicht van de relevante bepalingen wordt verwezen naar de bijlage. D. Bezwaren Stichting KSD 6. Stichting KSD maakt bezwaar tegen de hoogte van het gevorderde bedrag omdat zij programma s maakt die gericht zijn op de Hindoestaanse gemeenschap in Den Haag. Deze gemeenschap bestaat uit circa personen, dat is volgens Stichting KSD gemiddeld tot huishoudens. 7. Verhoudingsgewijs zijn er grote verschillen tussen het aantal aansluitingen dat Stichting KSD bij een luisterdichtheid binnen de door haar te bereiken doelgroep zou kunnen bereiken en de getallen die het Commissariaat hanteert om te toezichtkosten voor Stichting KSD te berekenen. Dit is volgens Stichting KSD in strijd met het evenredigheids- en solidariteitsprincipe, in die zin dat de sterkste schouders de zwaarste lasten horen te dragen. 8. Gelet op het feit dat Stichting KSD nimmer effectief/operationeel profijt kan hebben van het maximale aantal aansluitingen binnen het opererende gebied (de stad Den Haag), verzoekt zij het Commissariaat de toezichtskosten te berekenen op basis van het feitelijk aantal huishoudens (max ). E. Standpunt Commissariaat 9. In artikel 3.30, eerste lid, van de Mediawet 2008 is bepaald dat een commerciële media-instelling voor elke verkregen toestemming en voor elk van haar mediadiensten op aanvraag, aan het Commissariaat jaarlijks kosten verbonden aan het toezicht is verschuldigd. Het tweede lid van dit artikel bepaalt dat over de vaststelling van de toezichtkosten bij ministeriële regeling regels worden gesteld en dat hierbij onderscheid kan worden gemaakt tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag, tussen toestemmingen voor radio-omroep en televisieomroep en waarbij voorts rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen. 10. De ministeriële regeling als bedoeld in het tweede lid, van artikel 3.30 van de Mediawet 2008 is de regeling van de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap van 18 december 2008, nr. WJZ/84447 (8240), Staatscourant 2008, nr. 252 (hierna: Mediaregeling 2008). Voor wat betreft de toezichtskosten geldt in het bijzonder artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en de daarbij gevoegde bijlage. De Bijlage bij artikel 17 toezichtskosten commerciële mediadiensten (hierna: de Bijlage) maakt integraal onderdeel uit van de Mediaregeling Het Commissariaat heeft met zijn bestreden besluit de Mediaregeling 2008 toegepast. De Mediaregeling 2008 is geen besluit van het Commissariaat maar een ministeriele regeling van algemene strekking waartegen geen bezwaar bij het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap open staat

3 12. De Stichting KSD stelt niet dat het besluit van het Commissariaat in strijd zou zijn met artikel 3.30 van de Mediawet 2008 of dat artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en de daarbij gevoegde Bijlage onjuist zou zijn toegepast. Met haar bezwaren (onredelijkheid van de kosten) stelt de Stichting KSD echter aan de orde of de Mediaregeling 2008 op zichzelf bezien onrechtmatig is en derhalve in dit geval buiten toepassing dient te worden gelaten. 13. Gelet op artikel 7:1 van de Awb, in samenhang beoordeeld met artikel 8:2 Awb, kon de Stichting KSD geen bestuursrechtelijke rechtsmiddelen aanwenden tegen (artikel 17 van) de Mediaregeling 2008 en de daarbij behorende Bijlage. De regeling is immers een algemeen verbindend voorschrift, waartegen geen beroep en daarmee ook geen bezwaar kan worden ingesteld. De vraag of regelgeving in strijd is met een hogere regeling kan wel in de bestuursrechtelijke procedure aan de orde komen. Het ligt dan op de weg van bezwaarde om argumenten en omstandigheden aan te voeren die een dergelijk oordeel kunnen dragen. 14. ten aanzien hiervan overweegt het Commissariaat het volgende. 15. Het Commissariaat kan een algemeen verbindend voorschrift, zoals de Mediaregeling 2008 slechts buiten toepassing verklaren indien en voor zover het onverbindend is. Hiervan kan sprake zijn bijvoorbeeld bij strijd met hogere regelgeving of algemene rechtsbeginselen. Het Commissariaat dient hierbij terughoudend te werk te gaan, gelet op de scheiding der machten. Algemeen verbindende voorschriften worden vastgesteld door de wetgever ( in dit geval: de minister als lagere regelgever, ter uitvoering van een bevoegdheid die hem is verleend bij een wet in formele zin). Het is bij uitstek de taak van de wetgever om alle in geding zijnde argumenten en belangen tegen elkaar af te wegen. Er is geen plaats voor een eigen volle toetsing door het Commissariaat. 16. Met inachtneming van het bovenstaande merkt het Commissariaat ten aanzien van de mogelijke onverbindendheid van de Mediaregeling 2008 het volgende op. 17. De in de Mediaregeling 2008 opgenomen bedragen die verschuldigd zijn voor de kosten verbonden aan toezicht, zijn naar hun aard forfaitaire bedragen. De regelgever heeft een grote mate van vrijheid bij het vaststellen van de verdeelsleutel voor de kosten van toezicht, waarbij hij op grond van artikel 3.30 van de Mediawet 2008 onderscheid kan maken tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag, radio-omroep en televisie-omroep en rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland, dat het programma-aanbod kan ontvangen. Met deze aspecten heeft de Minister in de artikelen 1 en 2 van de Bijlage bij de Mediaregeling 2008 rekening gehouden. 18. Het Commissariaat acht de keuze die de Minister daarbij heeft gemaakt niet klaarblijkelijk onredelijk. Meer in het bijzonder geldt dit ook voor de toegepaste staffel, waarbij een zekere relatie bestaat tussen het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen en de omvang van de toezichtkosten, waarbij het gaat om de kosten verbonden aan het geheel van het op grond van de wet op het Commissariaat rustende toezicht, zoals mede en onder meer bestaande uit het toezien op de naleving van programmavoorschriften en van reclame- en - 3 -

4 Besluit sponsorregels van zowel publieke als commerciële media-instellingen (algemeen en bijzonder), het controleren of media-instellingen bij de aanvraag en na verlening van de vergunning aan de vergunningvoorwaarden voldoen, toezien of de aanbieders van omroepnetwerken zich houden aan de mediawettelijke bepalingen. 19. Gelet op het voorgaande is er geen sprake van een schending van algemene rechtsbeginselen dat ingrijpen van het Commissariaat zou rechtvaardigen. Gelet hierop is het Commissariaat van oordeel dat de Mediaregeling 2008 en de daarbij behorende Bijlage verbindend is. Het Commissariaat verklaart de bezwaren van KSD dan ook ongegrond. Het Commissariaat: I. verklaart de bezwaren van de Stichting KSD gericht tegen zijn besluit van 7 oktober 2010, ongegrond; II. handhaaft de besluiten van 7 oktober 2010, met dien verstande dat de motivering op bovenstaande wijze wordt aangevuld. Hilversum, 13 september 2011 COMMISSARIAAT VOOR DE MEDIA, prof. dr. Tineke Bahlmann voorzitter prof. mr. dr. Madeleine de Cock Buning commissaris Op grond van de Algemene wet bestuursrecht kan de natuurlijke persoon of rechtspersoon wiens belang rechtstreeks bij dit besluit is betrokken, daartegen binnen zes weken na de dag waarop dit besluit op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt, beroep instellen bij de Rechtbank van het arrondissement waarbinnen zijn woonplaats zich bevindt

5 Wettelijk kader Artikel Een commerciële media-instelling is aan het Commissariaat jaarlijks kosten verbonden aan het toezicht verschuldigd voor elke verkregen toestemming en voor elke van haar mediadiensten op aanvraag. 2. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld over de vaststelling van de toezichtskosten, bedoeld in het eerste lid, waarbij: a. onderscheid kan worden gemaakt tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag; b. onderscheid kan worden gemaakt tussen toestemmingen voor radio-omroep en voor televisieomroep; en c. rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland, dat het programma-aanbod kan ontvangen. 3. Het Commissariaat kan de verschuldigde toezichtskosten invorderen bij dwangbevel. Bijlage, behorend bij artikel 17 toezichtskosten commerciële mediadiensten Artikel 1 1. Een commerciële omroepinstelling is per toestemming voor het verzorgen van een omroepdienst jaarlijks aan het Commissariaat een bedrag verschuldigd overeenkomstig de onderstaande tabel in euro s: Aantal huishoudens in Nederland dat het programmaaanbod kan ontvangen Gemiddelde duur van het verzorgde programmaaanbod per dag in het desbetreffende kalenderjaar Tabel 1 < > < 3 uren < 6 uren < 9 uren

6 Aantal huishoudens in Nederland dat het programmaaanbod kan ontvangen Gemiddelde duur van het verzorgde programmaaanbod per dag in het desbetreffende kalenderjaar Tabel 1 < > 9 < 12 uren > uren In afwijking van het eerste lid, gelden per toestemming voor radio-omroep de bedragen van tabel 1 voor vijftig procent met een minimum van In afwijking van het eerste lid, gelden per toestemming voor televisieomroep die bestaat uit het veelvuldig en aaneensluitend herhalen van programma-aanbod dat uitsluitend of vrijwel uitsluitend bestaat uit stilstaande beelden, de bedragen van tabel 1 voor vijfentwintig procent met een minimum van Als een toestemming in de loop van een kalenderjaar wordt verleend, vervalt of wordt ingetrokken, worden de bedragen in het eerste tot en met derde lid naar evenredigheid van de overgebleven dagen in het kalenderjaar vastgesteld met een minimum van