Beslissing op bezwaar

Transcriptie

1 Beslissing op bezwaar Kenmerk: 25026/ Betreft: toezichtskosten 2009 en 2010 Gezien het besluit van het Commissariaat voor de Media van 25 februari 2011, kenmerk 24041/ , waarbij de toezichtkosten voor de jaren 2009 en 2010 zijn vastgesteld die CarChannel b.v. als commerciële media-instelling is verschuldigd voor het televisieprogrammakanaal CarChannel, gezien het daartegen door CarChannel b.v. op 22 maart 2010 ingediende bezwaarschrift, gelet op het bepaalde in de Algemene wet bestuursrecht, gelet op het bepaalde in artikel 3.1 en 3.30 van de Mediawet 2008, gelet op artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en artikel 2 van de Bijlage, behorend bij artikel 17 toezichtskosten commerciële mediadiensten. Overweegt als volgt: A. Verloop van de procedure 1. Per bericht van 9 februari 2011 heeft CarChannel b.v. (hierna: CarChannel) aan het Commissariaat voor de Media (hierna: het Commissariaat) aangegeven wat het potentiële bereik van haar televisieprogrammakanaal CarChannel in de jaren 2009 en 2010 is geweest. Volgens opgave van CarChannel had haar televisieprogrammakanaal in 2009 een potentieel bereik van huishoudens en in 2010 een bereik van huishoudens. 2. Met brief van 25 februari 2011, kenmerk 24041/ , besluit het Commissariaat tot vaststelling van het bedrag van ,00 dat CarChannel als commerciële media-instelling op grond van artikel 3.30, tweede lid, van de Mediawet 2008, in samenhang met artikel 17 van de Mediaregeling 2008 aan toezichtskosten voor de jaren 2009 en 2010 aan het Commissariaat is verschuldigd voor het televisieprogrammakanaal CarChannel. 3. Met brief van 22 maart 2011, ingekomen bij het Commissariaat op 28 maart 2011 maakt CarChannel bezwaar tegen het besluit van 25 februari Overeenkomstig het bepaalde in artikel 7:2 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) heeft het Commissariaat op 28 april 2011 CarChannel gehoord. Het verslag van de hoorzitting is als bijlage bij dit besluit gevoegd. B. Ontvankelijkheid 5. Het bestreden besluit is bij brief van 25 februari 2011 verzonden. Het Commissariaat heeft het bezwaarschrift van CarChannel op 28 maart 2011 ontvangen.

2 Nu CarChannel haar bezwaarschrift tijdig heeft ingediend en ook aan de overige vereisten van artikel 6:5 van de Awb wordt voldaan, kan zij voor wat betreft de algemene bepalingen, zoals bedoeld in artikel 6:5 van de Awb in haar bezwaar worden ontvangen. C. Wettelijke kader 6. Voor een overzicht van de relevante bepalingen wordt verwezen naar de bijlage bij dit besluit. D. Bezwaren CarChannel 7. De bezwaren van CarChannel kunnen als volgt worden samengevat. 8. Volgens CarChannel heeft het Commissariaat, omdat het in de veronderstelling was dat CarChannel failliet was gegaan en niet meer functioneerde, geen toezicht gehouden op het televisieprogrammakanaal CarChannel. Het Commissariaat heeft dan ook geen kosten hoeven te maken voor het toezicht op dat programmakanaal. 9. Volgens CarChannel worden aanbieders van thematische programmakanalen, die door kabelexploitanten veelal via de digitale extra, plus of premiumpakketten worden uitgezonden, onevenredig belast ten opzichte van aanbieders van algemene programmakanalen die door die kabelexploitanten via het open net worden uitgezonden. Het daadwerkelijke bereik van de thematische televisieprogrammakanalen via de digitale pakketten is gering en beduidend minder dan het bereik van de televisieprogrammakanalen van RTL, SBS en de Publieke Omroep. Door het verschil in bereik van de programmakanalen is het verschil in omzet tussen beide soorten media-aanbieders ook groot. CarChannel is van mening dat het Commissariaat bij het vaststellen van de toezichtskosten rekening moet houden met de verschillen tussen de verschillende media-aanbieders. 10. Volgens CarChannel moet het Commissariaat bij de vaststelling van de toezichtskosten rekening houden met een gemiddeld aantal huishoudens dat daadwerkelijk het programmakanaal CarChannel kan ontvangen. E. Standpunt Commissariaat 11. In artikel 3.30, eerste lid, van de Mediawet 2008 is bepaald dat een commerciële media-instelling voor elke verkregen toestemming en voor elk van haar mediadiensten op aanvraag, aan het Commissariaat jaarlijks kosten verbonden aan het toezicht is verschuldigd. Het tweede lid van dit artikel bepaalt dat over de vaststelling van de toezichtskosten bij ministeriële regeling regels worden gesteld en dat hierbij onderscheid kan worden gemaakt tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag, tussen toestemmingen voor radio-omroep en televisieomroep en waarbij voorts rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen

3 12. De ministeriële regeling als bedoeld in het tweede lid, van artikel 3.30 van de Mediawet 2008 is de regeling van de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap van 18 december 2008, nr. WJZ/84447 (8240), Staatscourant 2008, nr. 252 (hierna: Mediaregeling 2008). Voor wat betreft de toezichtskosten geldt in het bijzonder artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en de daarbij gevoegde bijlage. De Bijlage bij artikel 17 toezichtskosten commerciële mediadiensten (hierna: de Bijlage) maakt integraal onderdeel uit van de Mediaregeling Het Commissariaat heeft bij zijn bestreden besluit de Mediaregeling 2008 toegepast. 14. CarChannel stelt niet dat het besluit van het Commissariaat in strijd zou zijn met artikel 3.30 van de Mediawet 2008 of dat artikel 17 van de Mediaregeling 2008 en de daarbij gevoegde Bijlage onjuist zou zijn toegepast. Met haar bezwaren stelt CarChannel echter in feite aan de orde of de Mediaregeling 2008 op zichzelf bezien onrechtmatig is en derhalve in dit geval buiten toepassing dient te worden gelaten. 15. Gelet op artikel 7:1 van de Awb, in samenhang beoordeeld met artikel 8:2 Awb, kon CarChannel geen bestuursrechtelijke rechtsmiddelen aanwenden tegen (artikel 17 van) de Mediaregeling 2008 en de daarbij behorende Bijlage. De regeling is immers een algemeen verbindend voorschrift, waartegen geen beroep en daarmee ook geen bezwaar kan worden ingesteld. De vraag of regelgeving in strijd is met een hogere regeling kan wel in de bestuursrechtelijke procedure aan de orde komen. Het ligt dan op de weg van bezwaarde om argumenten en omstandigheden aan te voeren die een dergelijk oordeel kunnen dragen. 16. Ten aanzien hiervan overweegt het Commissariaat het volgende. 17. Het Commissariaat kan een algemeen verbindend voorschrift, zoals de Mediaregeling 2008 slechts buiten toepassing verklaren indien en voor zover het onverbindend is. Hiervan kan sprake zijn bijvoorbeeld bij strijd met hogere regelgeving of algemene rechtsbeginselen. Het Commissariaat dient bij een dergelijke toetsing terughoudend te werk te gaan, gelet op de scheiding der machten. Algemeen verbindende voorschriften worden vastgesteld door de wetgever (in dit geval: de minister als lagere regelgever, ter uitvoering van een bevoegdheid die hem is verleend bij een wet in formele zin). Het is bij uitstek de taak van de wetgever om alle in geding zijnde argumenten en belangen tegen elkaar af te wegen. Er is geen plaats voor een eigen volle toetsing door het Commissariaat. 18. Met inachtneming van het bovenstaande merkt het Commissariaat ten aanzien van de mogelijke onverbindendheid van de Mediaregeling 2008 het volgende op

4 19. De in de Mediaregeling 2008 opgenomen bedragen die verschuldigd zijn voor de kosten verbonden aan toezicht, zijn naar hun aard forfaitaire bedragen. De regelgever heeft een grote mate van vrijheid bij het vaststellen van de verdeelsleutel voor de kosten van toezicht, waarbij hij op grond van artikel 3.30 van de Mediawet 2008 onderscheid kan maken tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag, radio-omroep en televisieomroep en waarbij rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen. Met deze aspecten heeft de minister in de artikelen 1 en 2 van de Bijlage bij de Mediaregeling 2008 rekening gehouden. 20. Het Commissariaat acht de keuze die de minister daarbij heeft gemaakt niet klaarblijkelijk onredelijk. Meer in het bijzonder geldt dit ook voor de toegepaste staffel, waarbij een zekere relatie bestaat tussen het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen en de omvang van de toezichtskosten, waarbij het gaat om de kosten verbonden aan het geheel van het op grond van de wet op het Commissariaat rustende toezicht, zoals mede en onder meer bestaande uit het toezien op de naleving van programmavoorschriften en van reclame- en sponsorregels van zowel publieke als commerciële media-instellingen (algemeen en bijzonder), het controleren of media-instellingen bij de aanvraag en na verlening van de vergunning aan de vergunningvoorwaarden voldoen en toezien of de aanbieders van omroepnetwerken zich houden aan de mediawettelijke bepalingen. 21. Gelet op het voorgaande is er geen sprake van een schending van algemene rechtsbeginselen dat ingrijpen van het Commissariaat zou rechtvaardigen. Gelet hierop is het Commissariaat van oordeel dat de Mediaregeling 2008 en de daarbij behorende Bijlage verbindend is. 22. Ten aanzien van het bezwaar van CarChannel dat het Commissariaat in de jaren 2009 en 2010 geen toezicht zou hebben gehouden op het programmakanaal Carchannel, merkt het Commissariaat op dat de Mediaregeling 2008 met de berekening van de hoogte van de toezichtkosten niet uitgaat van het toezicht dat het Commissariaat specifiek op een programmakanaal heeft uitgeoefend, maar van het toezicht dat het Commissariaat uitoefent op alle media-instellingen die in Nederland actief zijn. 23. Ten aanzien van het bezwaar van CarChannel dat een aanbieder van thematische programmakanalen die via het digitale pakket worden uitgezonden onevenredig worden belast ten opzichte van aanbieders van algemene programmakanalen die via het open net worden uitgezonden, merkt het Commissariaat het volgende op. 24. Zoals hiervoor aangegeven, zijn de in de Mediaregeling 2008 opgenomen bedragen naar hun aard forfaitaire bedragen. De heffingsgrond voor de toezichtskosten betreft derhalve niet het daadwerkelijk bereik van het televisieprogrammakanaal CarChannel, maar het potentiële bereik. In artikel 3.30, tweede lid, onder c, van de Mediawet 2008 en de Bijlage wordt dan ook gesproken over het aantal huishoudens in Nederland dat het programma-aanbod kan ontvangen. Het daadwerkelijk aantal kijkers of luisteraars dat naar het programma-aanbod kijkt of luistert, is derhalve niet de maatstaf waarmee in de Mediawet 2008 en de Bijlage rekening wordt gehouden en waarmee het Commissariaat ook geen rekening kan houden

5 Besluit 25. Bij de vaststelling van de hoogte van de vergoeding heeft het Commissariaat zich mede gebaseerd op de door CarChannel per van 9 februari 2011 verstrekte gegevens met betrekking tot het aantal huishoudens dat het programmakanaal in de jaren 2009 en 2010 heeft kunnen ontvangen. Door raadpleging van de website van CarChannel heeft het Commissariaat kunnen constateren welke kabelexploitanten het programmakanaal CarChannel uitzenden en in welke pakketten. Tevens blijkt uit de website van CarChannel dat het televisieprogrammakanaal 24 uur per dag, 7 dagen per week wordt uitgezonden. CarChannel heeft niets aangetoond of aannemelijk gemaakt waaruit iets anders zou moeten blijken. Het Commissariaat is dan ook van oordeel dat hij op goede gronden de toezichtskosten voor de jaren 2009 en 2010 heeft kunnen vaststellen. 26. Op grond van bovenstaande overwegingen heeft het Commissariaat derhalve het volgende besloten. Het Commissariaat: I. verklaart de bezwaren van CarChannel gericht tegen zijn besluit van 25 februari 2011, ongegrond; II. handhaaft het besluit van 25 februari 2011, met dien verstande dat de motivering op bovenstaande wijze wordt aangevuld. Hilversum, 24 januari 2012 COMMISSARIAAT VOOR DE MEDIA, prof. dr. Tineke Bahlmann voorzitter prof. mr. dr. Madeleine de Cock Buning commissaris Belanghebbenden die zich met dit niet kunnen verenigen, kunnen op grond van de Algemene wet bestuursrecht binnen zes weken na de dag waarop dit besluit is bekendgemaakt beroep instellen bij de Rechtbank van het arrondissement waarbinnen zijn woonplaats zich bevindt

6 Wettelijk kader Artikel Een commerciële media-instelling is aan het Commissariaat jaarlijks kosten verbonden aan het toezicht verschuldigd voor elke verkregen toestemming en voor elke van haar mediadiensten op aanvraag. 2. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld over de vaststelling van de toezichtskosten, bedoeld in het eerste lid, waarbij: a. onderscheid kan worden gemaakt tussen omroepdiensten en mediadiensten op aanvraag; b. onderscheid kan worden gemaakt tussen toestemmingen voor radio-omroep en voor televisieomroep; en c. rekening kan worden gehouden met de gemiddelde duur van de uitzendingen en met het aantal huishoudens in Nederland, dat het programma-aanbod kan ontvangen. 3. Het Commissariaat kan de verschuldigde toezichtskosten invorderen bij dwangbevel. Bijlage, behorend bij artikel 17 toezichtskosten commerciële mediadiensten Artikel 1 1. Een commerciële omroepinstelling is per toestemming voor het verzorgen van een omroepdienst jaarlijks aan het Commissariaat een bedrag verschuldigd overeenkomstig de onderstaande tabel in euro s: Aantal huishoudens in Nederland dat het programmaaanbod kan ontvangen Gemiddelde duur van het verzorgde programmaaanbod per dag in het desbetreffende kalenderjaar Tabel 1 < > - 6 -

7 Aantal huishoudens in Nederland dat het programmaaanbod kan ontvangen Gemiddelde duur van het verzorgde programmaaanbod per dag in het desbetreffende kalenderjaar Tabel 1 < > < 3 uren < 6 uren < 9 uren < 12 uren > uren In afwijking van het eerste lid, gelden per toestemming voor radio-omroep de bedragen van tabel 1 voor vijftig procent met een minimum van In afwijking van het eerste lid, gelden per toestemming voor televisieomroep die bestaat uit het veelvuldig en aaneensluitend herhalen van programma-aanbod dat uitsluitend of vrijwel uitsluitend bestaat uit stilstaande beelden, de bedragen van tabel 1 voor vijfentwintig procent met een minimum van Als een toestemming in de loop van een kalenderjaar wordt verleend, vervalt of wordt ingetrokken, worden de bedragen in het eerste tot en met derde lid naar evenredigheid van de overgebleven dagen in het kalenderjaar vastgesteld met een minimum van