LUKAS 5:8. Votum en seën. Psalm 116 : 1, 10. Geloofsbelydenis: Twaalf Artikels. Wet: Exodus 20:1-17 (AV 1933/53) Psalm 51 : 6.

Transcriptie

1 LUKAS 5:8 Votum en seën Psalm 116 : 1, 10 Geloofsbelydenis: Twaalf Artikels Wet: Exodus 20:1-17 (AV 1933/53) Psalm 51 : 6 Gebed Skriflesing: Lukas 5:1-11 (AV 1933/53) Teks: Lukas 5:8-9 (AV 1933/53) 1 Skrifberyming 1 (4-1) : 1, 5 Preek: Die Here bewerk sondebesef voor Hy ons inspan Gebed Kollekte Psalm 130 : 1, 2 Seën Skrifberyming 78 (13-3) 1 Vgl ook Jes 33:14

2 2 Dis iets wat wyd raakgesien word en redelik algemeen erken word: - dat ons as Gereformeerde Kerke nie vrug dra soos ons dit behoort te doen nie; - dat daar kerke is met n baie oppervlakkiger siening van die Bybelse boodskap en belydenis daaroor as wat ons het, wat menslike gesien baie meer doen vir die koninkryk van God as ons, n groter oes oplewer as ons. Daar s ook n ander feit, wat in ons tyd nie wyd raakgesien en erken word nie, en eintlik verwaarloos word in ons kerke, maar ook in wyer Christelike kringe: - en dis die feit van n gebrekkige sondebesef by baie Christene; - selfs toegewyde Christene se insig in hoe sondig hulle regtig is, is baie flou en oppervlakkig. Hierdie deeltjie van die Bybel wat ons vanoggend gelees het, wys dat hierdie twee sake met mekaar te doen kan hê: - sondebesef en vrug wat gedra word diensbaarheid; - Jesus bring Petrus eers tot besef van sy eie sondigheid voordat Hy hom inspan. Dis hierdie manier van werk van die Here waarop vanoggend se preek fokus, dat Hy eers sondebesef bewerk vóór Hy mense inspan. Ons gaan eers kyk na die sondebesef wat Hy by Petrus bewerk het, en dan na hoe Hy hom inspan. 1. EERS SONDEBESEF Die Heilige Gees het Matteus en Markus gebruik om vir ons te beskryf dat die Here Jesus vir Petrus en sy broer Andréas en vir Johannes en sy broer Jakobus almal vissers geroep het om Sy dissipels te word. 2 Hier gebruik Hy vir Lukas om te skryf hoe die Here Jesus gewys het dat Hy vir hulle kan sorg. As hulle dan hulle beroepswerk moet los om voltyds in Jesus se diens te staan, hoef hulle nie oor kos en geld bekommerd te wees nie: - die Here kan sorg; - wonderbaarlik, as dit moet! En dis hierdie wonder wat die Here Jesus hier doen, wat vir Petrus so aangryp. 2 Mat 4:18-22; Mark 1:16-20

3 Petrus, wat n visterman was en wat die meer Gennésaret geken het, kon n hele nag lank geen enkele vis vang nie; en hier, bloot op bevel van Jesus, trek hulle met een probeerslag soveel visse uit dat hulle nette wou skeur en dat twee vissersbote amper sink van die gewig van die visse! Hulle was almal stom verbaas oor die klomp vis wat hulle gevang het. Petrus is die een wat reageer. Hy val op sy knieë voor Jesus en sê: - Gaan weg van my, Here, want ek is n sondige man! Dis ietwat van n onverwagse reaksie. Hier waar Jesus Sy geweldige mag wys Sy almag verwag jy eintlik dat Petrus sal neerval en Hom met woorde van bewondering sal vereer. 3 In ons tyd, waarin mense en selfs kerke baie begaan is oor eie eer en aansien, sou jy dalk verwag het dat n groepie Christene met wie so iets gebeur het, dadelik sou rondkyk om te sien wie gesien het watter groot wonder die Here by húlle gedoen het! Niks hiervan by Petrus nie. Hy s heeltemal oorweldig deur sy eie sondigheid. U moet nou verstaan wat in Petrus se binnekant gebeur het. Dis duidelik dat hy al klaar baie respek vir Jesus gehad het: - hy noem Hom, Meester, n titel wat n mens vir Iemand wat jy as jou meerdere beskou het, gebruik het. Daarom ook dat hy tog bereid is om maar weer uit te vaar na die diep water en die nette te laat sak as Jesus so sê al voel n mens aan dat hy nie eintlik dink dat dit gaan werk nie. Maar as hulle hierdie magdom visse uittrek, besef hy dat hy hier nie maar net met n menselike meerdere te doen het nie, maar met iemand wat Goddelike mag het. En as hy nou voor Jesus neerval, noem hy Hom nie Meester nie, maar Here. En hier waar hy besef dat hy eintlik met die Here te doen het, is sy eerste gedagte dié aan sy sondigheid.

4 En hy vra die Here om van Hom af weg te gaan nie omdat hy nie meer naby Jesus wóú wees nie (dit kan n mens uit die verdere verloop van die gebeure aflei 3 ) maar omdat hy verstaan het dat sondigheid en sondes en die Here nie bymekaar hoort nie. Onthou u dat Jesaja, toe hy in die visioen waarin hy as profeet geroep is, in die teenwoordigheid van die Here in Sy heiligdom gekom het, se eerste reaksie ook was dat hy uitgeroep het: - Wee my, ek is verlore! Want ek is n man onrein van lippe en woon onder n volk wat onrein van lippe is 4 En onthou u dat Job, toe die Here hom uiteindelik uit die storm geantwoord het, se woorde was: - Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien, en nou verag ek myself, nou sit ek vol berou, in sak en as. 5 4 Die oorheersende wat die Heilige Gees n mens laat beleef as jy skielik besef dat jy in God se teenwoordigheid is, is jou sondigheid. Dis n sterker belewenis selfs as jou bewondering vir God se almag en selfs as n mens se begeerte om in so n situasie so veel as moontlik meer van God te sien en te beleef en te leer. Of Petrus na iets spesifieks in sy lewe verwys as hy sê dat hy n sondige man is, weet ons nie. Eintlik is daar geen rede om te glo dat hy méér gesondig het of swáárder gesondig het as enige iemand anders nie. Net sy en ons almal se gewone sondes en sondigheid is al so baie en so swaar, dat dit ons reaksie behóórt te wees wanneer ons in die teenwoordigheid van die volmaakte en heilige God kom: - Gaan weg van my, Here, want ek is n sondige mens! - Here, iemand soos U hoort nie by iemand soos ek nie. - Die liga waarin U speel, is oneindig hoër as die liga waarin ek speel. Ons twee hoort nie op dieselfde veld nie! - Soos ek is, kan U nie by my wees nie. Deur Sy goddelike mag te wys, maak Jesus vir Petrus eerste van alles bewus van sy (Petrus se) diep sondigheid voor die Here. 3 Vgl ook Joh 21:7 4 Jes 6:5 5 Job 42:5-6 (AV 1983/91). Vgl ook Dan 10:8-10, 15-17

5 5 Hoe reageer Jesus op Petrus se uitroep? 2. DAN INGESPAN Jesus reageer op twee maniere: - Hy stel vir Petrus gerus: Moenie vrees nie - En Hy stel vir Petrus aan: van nou af sal jy mense vang. Wat moet Petrus nie vrees nie? Hy moenie vrees dat sy sondigheid die Here sal laat weggaan nie, of dat dit tot sy ewige ondergang gaan lei nie, of dat dit gaan maak dat hy nie meer die Here kan volg en in Sy diens kan staan nie. Jesus gáán hom later gebruik om deur Sy verkondiging van die boodskap van die Here Jesus Christus, baie visse vir God te vang, baie mense vir die koninkryk van God te wen! En hoekom hy nie bang hoef te wees dat die Here regtig van hom af sal weggaan nie - dis nie omdat hy nie regtig sondig is nie hy ís! - en dis nie omdat sy sonde nie die Here pla nie dit plá die Here! dit maak Sy hart seer! dit laat Sy toorn wakker word! - en dis nie omdat sondes en sondigheid en die Here tog maar bymekaar kan wees nie hulle kán nie! - maar dis omdat die Here Jesus geweet het dat Hy enkele jare later ook vir Petrus se sondes en sondigheid sou boet met Sy verskriklike lyding en dood, en ook vir Petrus se saligheid uit die dood sou opstaan en ook na Sy hemelvaart vir hom die Heilige Gees sou stuur wat hom n nuwe mens sou maak by wie die liefde vir die Here en die gehoorsaamheid aan Hom die sondige man wat hy was al hoe meer sou terugdruk en versmoor Hierdie selfde Petrus sou later die boodskap verkondig dat elkeen wat in Jesus Christus glo, vergewing van sondes kry. 6 En hy sou in sy eerste sendbrief skryf dat Christus een maal vir die sondes gely het, Hy die Regverdige vir die onregverdiges, om ons tot God te bring. 7 6 Hand 10: Pet 3:18

6 6 Jesus reageer deur nie van die sondige Petrus weg te gaan nie, want Hy t n ander plan gehad: - Hy sou Petrus se sondes van hom afwas. En Hy reageer op Petrus se diep sondebesef deur hom juis nou in Sy diens in te span. Nou dat Petrus weet dat hy geen geestelike waarde en krag in Homself het nie, maar totaal van die genade van die Here afhanklik is, nóú is hy gereed om deur die Here as n boodskapper van hierdie genade na ander mense toe gestuur te word. Só werk die Here: - Hy bring n mens eers tot die oorweldigende besef van jou hopelose geestelike toestand, voordat Hy jou met Sy genade optel en vir Hom inspan. TOEPASSING Ons as individuele Gereformeerde Christene en as Gereformeerde kerke vermag eintlik min in diens van die Here dis ongelukkig waar: - ons is nie baie flukse en effektiewe vissers van mense nie; - ons direkte Christelike invloed in die samelewing is deesdae baie naby aan nul; - en daar is so min diepgaande vroomheid by individuele gelowiges dat min van ons in ons gesinne en families en vriendekringe die soort Christene is wat die mense rondom ons se verbeelding aangryp. Waarom is dit so? Een van die redes dit wys hierdie episode wat in Lukas 5 beskryf is vir ons kan wees dat ons n baie gebrekkige sondebesef het. Was u al platgeslaan voor die Here letterlik op die grond voor die Here oor jou eie sondigheid? Het u al iets beleef van hierdie gevoel: dit kan nie werk tussen my en die Here nie ek is te sleg daarvoor? Beleef u in Gereformeerde eredienste en gesprekke en vergaderings n gesindheid van nederigheid en beskeidenheid en verslaentheid soms oor ons sondes en ons worstelinge en ons gebrek aan vrug? As ons sondebesef swak is, kan ons maak wat ons wil:

7 - dan gáán daar in ons geestelike lewe iets van geestelike hoogmoed bly leef, wat op allerhande subtiele manier gaan deurskemer en ander mense gaan afsit van ons en die boodskap wat ons bring Om vir meer as nou deur die Here ingespan te word, sal ons eers meer as nou en dieper as nou oorweldig moet word deur die besef van ons eie sondes en sondigheid. 7 Voor ons nie regtig besef dat die Here eintlik nie by ons hoort nie omdat ons te sondige mense is, gaan die genade wat Hy aan ons bewys het dat Hy ons sondeskuld vir ons betaal het en ons so van ons sondes skoongemaak het en ons in Sy diens wil inspan ons nie aangryp nie en gaan ons dit nie vir ander kan vertel en leer nie en gaan ons nie die soort lewe kan lewe wat ander gaan aangryp omdat dit die lewe van begenadigdes is nie. Om meer diensbaar vir die Here te kan wees, het ons nie in die eerste plek meer mense, meer toerusting, meer tyd en meer geld nodig nie, maar in die eerste plek meer verpletterdheid oor watter soort mense ons is. En wanneer die Here ons dáár gebring het, het Hy ons gereed gemaak om deur Hom ingespan te word vir Sy koninkryk AMEN