Nota Volkshuisvesting

Transcriptie

1 g e m e e n t e Nota Volkshuisvesting Gemeente Montfoort 672_2

2 g e m e e n t e 2

3 g e m e e n t e 3 Inhoud 1. Inleiding 5 2. De afgelopen vijf jaar Beleidslijn: Huisvesten specifieke doelgroepen: starters, senioren, huishoudens met een laag inkomen, gehandicapten en statushouders 2.2 Beleidslijn: Huisvesten met behoud leefbaarheid en identiteit: kernenbeleid Beleidslijn: Huisvesten met zorg: wonen-zorg-welzijn integraal benaderen Beleidslijn: Huisvesten met regie: de rol van de gemeente 9 3. De woningmarkt in Montfoort Bevolking en huishoudens Woningvoorraad Verhuisgeneigdheid en verhuismotieven Tekort en overschot Zorgvoorzieningen Beleidsuitgangspunten Beleidslijn: Huisvesten specifieke doelgroepen: starters, senioren, huishoudens met een laag inkomen, mensen met een beperking en statushouders Beleidslijn: Huisvesten met behoud leefbaarheid en identiteit: kernenbeleid Beleidslijn: Huisvesten met zorg: wonen-zorg-welzijn integraal benaderen Beleidslijn: Huisvesten met regie: de rol van de gemeente Doelgroepen in Montfoort Starters Senioren Huishoudens met een laag inkomen Mensen met een beperking Statushouders Instrumenten Huisvesten doelgroepen Leefbaarheid en identiteit Huisvesten met zorg Huisvesten met regie Nieuwbouwprogramma Migratiesaldo = nul Nieuwbouwprogramma Nieuwbouwlocaties Tot slot Personele en financiële consequenties Monitoring en evaluatie 27

4 g e m e e n t e 4

5 g e m e e n t e 5 1. Inleiding De Nota Volkshuisvesting is het document waarin de gemeenteraad het woonbeleid en zijn ambities op het gebied van wonen vastlegt. De vorige nota dateert uit 2005 en is aan vervanging toe. Het cijfermateriaal van de vorige nota is inmiddels verouderd. Voorafgaand aan het opstellen van de Nota Volkshuisvesting is in 2009 in opdracht van de gemeente en Stichting Woonbelangen Weidegebied een woningbehoefteonderzoek uitgevoerd door Companen. De hierin gepresenteerde cijfers vormen de onderbouwing voor de visie in de Nota Volkshuisvesting. Het doel van deze nota is het bieden van een basis en leidraad voor de beoordeling van nieuwbouwplannen, prestatieovereenkomsten met woningcorporaties, afspraken en overeenkomsten met marktpartijen alsmede ten behoeve van overleg in regionaal verband en met provincie Utrecht over de Provinciale Structuurvisie. De nota is als volgt opgebouwd: Als eerste wordt er teruggeblikt op de afgelopen vijf jaar. In hoeverre zijn de beleidsdoelstelling uit de nota uit 2005 bereikt? Vervolgens wordt in hoofdstuk drie de huidige woningmarkt beschreven. De resultaten uit het woningbehoefteonderzoek worden samengevat. Ook worden de belangrijkste conclusies uit de Monitor Wel Thuis 2010 gepresenteerd. In hoofdstuk vier worden vervolgens de nieuwe beleidsdoelstellingen voor de komende jaren geformuleerd, waarna in hoofdstuk vijf de doelgroepen van beleid, die in hoofdstuk vier zijn benoemd, verder worden toegelicht. In hoofdstuk zes wordt ingegaan op de instrumenten waarmee de beleidsuitgangspunten gerealiseerd kunnen worden. Hoofdstuk zeven vormt een uitwerking van één van de belangrijkste instrumenten om de beleidsuitgangspunten te realiseren, te weten het gewenste nieuwbouwprogramma. In hoofdstuk acht tenslotte wordt afgesloten met de personele en financiële consequenties van het volkshuisvestingsbeleid, alsmede de manier van evalueren van deze nota.

6 g e m e e n t e 6

7 g e m e e n t e 7 2. De afgelopen vijf jaar Op 13 december 2005 heeft de gemeenteraad de Nota Volkshuisvesting vastgesteld. In deze nota is het volkshuisvestingsbeleid beschreven tot en met Alvorens in te gaan op het nieuwe beleid tot 2020 is het nuttig in te gaan op in hoeverre de doelstellingen uit de nota van 2005 nu daadwerkelijk zijn bereikt. Dit hoofdstuk zal hier dan ook op ingaan. Per beleidslijn en de daarbij geformuleerde doelstellingen wordt bekeken in welke mate deze doelstellingen zijn bereikt. 2.1 Beleidslijn: Huisvesten specifieke doelgroepen: starters, senioren, huishoudens met een laag inkomen, gehandicapten en statushouders. In deze beleidslijn is omschreven dat de gemeente Montfoort op lange termijn in staat is om evenwichtige en rechtvaardige woonruimteverdeling te realiseren. Een aantal typen huishoudens verdient hierbij extra aandacht. De volgende doelstellingen zijn geformuleerd: a. De sociale samenhang en de eigen identiteit van Montfoort blijft op langere termijn behouden. De druk op de woningmarkt van de gemeenten leidt op langere termijn niet tot een verdrijving van starters en senioren. Voor wat betreft senioren is de gemeente Montfoort hier grotendeels in geslaagd. Seniorenwoningen die vrijkomen (in bijvoorbeeld de Antoniushof) kennen weinig belangstelling, hetgeen een indicatie kan zijn dat het aanbod voldoende is in vergelijking met de vraag. Ook speelt mee dat veel ouderen het liefst zo lang mogelijk zelfstandig in hun eigen omgeving willen blijven wonen. De belangstelling voor de ouderenwoningen in Hofland-Oost viel in eerste instantie tegen. Op dit moment is echter 90% verkocht aan de doelgroep. Voor wat betreft starters is maar gedeeltelijk aan deze doelstelling voldaan. Via Lokaal Maatwerk worden bijvoorbeeld bepaalde huurwoningen aan het Van Rooijenplein met voorrang toegewezen aan starters. In de nieuwbouwprojecten, zoals Hofland-Oost, zijn ook starterswoningen gerealiseerd. De vraag hiernaar was echter heel groot. Dit kan als indicatie worden gezien dat de vraag veel groter is dan het aanbod en dat starters uit de gemeente veelal niet terecht kunnen op de Montfoortse woningmarkt. Maar de prijs/kwaliteitverhouding van deze woningen, alsmede het concept Koopgarant, zal ook bijgedragen hebben aan de populariteit van deze woningen. b. Met het oog op het huisvesten van minder draagkrachtige senioren en starters dient bij de ontwikkeling van woningbouwlocaties van omvang 30% van de woningen in de sociale sector gerealiseerd te worden. Aan deze doelstelling is voor bijna alle projecten (ruimschoots) voldaan. Bij bijna alle projecten valt minimaal 30% van alle woningen binnen de sociale sector. Uitzondering hierop vormen de nieuwbouwappartementen van Monta Rosa aan de Julianalaan, welke allen boven de koopprijsgrens zijn gerealiseerd. De ontwikkelaar van deze appartementen gaat ter compensatie nog een aantal sociale koopwoningen realiseren op de locatie Anne Franklaan.

8 g e m e e n t e 8 c. In 2010 heeft Montfoort een zodanig woningbestand en aanbod van zorg, dat senioren van 75+ uit Montfoort in de eigen gemeente gehuisvest kunnen worden. Aan deze doelstelling is nog niet in z n geheel voldaan. Uit de Monitor Wel Thuis 2010, die in het volgende hoofdstuk wordt besproken, blijkt dat Montfoort nog een grote opgave kent om te voldoen aan de vraag naar zorg en huisvesting van senioren van 75+. Wel is de afgelopen vijf jaar een nieuw gezondheidscentrum gerealiseerd aan de Mannenhuisstraat, waardoor het aanbod van zorg sterk verbeterd is. Overigens waren er de afgelopen vijf jaar wel voldoende initiatieven, maar deze zijn door allerlei redenen (financieel, politiek) niet tot uitvoering gekomen. d. In 2010 is de slaagkans van starters met een maatschappelijke of economische binding aan Montfoort om voor woonruimte in de eigen gemeente in aanmerking te komen minimaal gelijk aan de slaagkansen van starters in West-Utrecht. De slaagkansen van starters op de sociale huurwoningmarkt zijn de laatste jaren verminderd, als gevolg van meer actief woningzoekenden en minder vrijkomende huurwoningen. Dit geldt niet alleen voor starters in Montfoort, maar voor alle starters in de regio West-Utrecht. Uit de kwartaalrapportages van Woningnet blijkt dat de afgelopen jaren de slaagkans van starters in Montfoort steeds hoger geweest dan de slaagkans van de hele regio West-Utrecht. Uitzondering hierop is echter het jaar Een reden hiervoor kan zijn dat het aantal vrijkomende huurwoningen in dit jaar in de gemeente Montfoort relatief nog lager lag dan in de overige gemeenten van Utrecht-West. e. Voor gehandicapten worden woningen op maat geleverd. In de nieuwbouwprojecten wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met levensloopbestendig bouwen. Daarnaast zijn in de nieuwbouw van Hofland-Oost twee woningen bestemd voor mensen met een beperking. Hier was overigens geen belangstelling voor van mensen met een beperking. Een mogelijke reden hiervoor kan zijn dat de bekendheid van deze twee woningen bij het publiek niet groot was. Deze twee woningen zijn dan ook aan reguliere huishoudens toegewezen, conform het plan van aanpak woningtoewijzing Hofland-Oost. f. Ten aanzien van de opvang statushouders blijft de gemeente haar verantwoordelijkheid nemen conform de taakstelling van het Rijk. Statushouders worden gespreid over de kernen gehuisvest. Het is de afgelopen jaren moeilijk gebleken om aan de taakstelling van het Rijk te voldoen. Belangrijke oorzaak hiervoor is de samenstelling van de woningvoorraad in Montfoort, met name ééngezinswoningen, die niet aansluit bij de statushouders die een woning zoeken, met name alleenstaanden. Verder speelt mee dat slechts weinig woningen vrijkomen binnen de gemeente en er amper mogelijkheden zijn om extra woningen te bouwen. 2.2 Beleidslijn: Huisvesten met behoud leefbaarheid en identiteit: kernenbeleid Door het ontstaan van één grote sociale huurwoningmarkt in het grootste deel van de provincie Utrecht, is het voor inwoners van kleine kernen veel moeilijker geworden om aan een sociale huurwoning in de eigen kern te komen. De leefbaarheid en sociale cohesie kan hierdoor onder druk komen te staan. De volgende beleidsdoelstelling is dan ook geformuleerd:

9 g e m e e n t e 9 a. Voor Linschoten hebben woningzoekenden met een maatschappelijke of economische binding aan Linschoten voorrang op andere woningzoekenden bij het toewijzen van een woning. Sinds een paar jaar heeft de gemeente Montfoort toestemming gekregen van Gedeputeerde Staten om met Lokaal Maatwerk vrijkomende sociale huurwoningen in de kern Linschoten met voorrang toe te wijzen aan inwoners uit Linschoten. De afgelopen jaren zijn vrijwel alle vrijkomende sociale huurwoningen in Linschoten dan ook toegewezen aan woningzoekenden met een maatschappelijke of economische binding aan Linschoten. Hiermee is de kans groter dat de leefbaarheid en sociale cohesie van Linschoten versterkt is dan wanneer geen gebruik gemaakt was van Lokaal Maatwerk. Aan deze doelstelling uit de nota van 2005 is dan ook ruimschoots voldaan. De kern Montfoort valt niet onder de regeling Kleine kernen. Vrijkomende sociale huurwoningen in de kern Montfoort kunnen dan ook niet met voorrang worden toegewezen aan inwoners van Montfoort. 2.3 Beleidslijn: Huisvesten met zorg: wonen-zorg-welzijn integraal benaderen In de nota van 2005 is gesteld dat de gemeente Montfoort vindt dat alle inwoners van de gemeente vanuit de eigen woonsituatie zolang mogelijk mee moet kunnen doen aan de samenleving. Dit uitgangspunt heeft geleid tot de volgende doelstellingen: a. Inwoners met een hulpvraag moeten zo lang als mogelijk zelfstandig wonen buiten een instelling. Zoals al eerder is verwoord, is de afgelopen vijf jaar een nieuw gezondheidscentrum gerealiseerd aan de Mannenhuisstraat met daarbij een aantal woningen. Het aanbod van zorg in de kern Montfoort is hierdoor sterk verbeterd en kan ertoe leiden dat inwoners van Montfoort langer thuis kunnen blijven wonen. Het aanbod in Linschoten is de afgelopen vijf jaar niet veranderd. b. Er is voldoende aanbod van intramurale verpleeghuiszorg om aan de lokale vraag te voldoen. Uit de Monitor Wel Thuis 2010, die in het volgende hoofdstuk uitgebreider wordt besproken, blijkt dat de gemeente Montfoort op dit moment niet voldoende aanbod heeft aan intramurale verpleeghuiszorg om te kunnen voldoen aan de lokale vraag. Er zijn de afgelopen vijf jaar wel initiatieven geweest voor nieuwe intramurale verpleeghuiszorg, maar deze zijn (nog) niet tot uitvoering gekomen. Deze beleidsdoelstelling is dus niet bereikt. 2.4 Beleidslijn: Huisvesten met regie: de rol van de gemeente Bij het bereiken van de beleidsdoelstellingen is samenwerking met woningcorporaties en marktpartijen noodzakelijk. De gemeente wil echter wel de regie in handen houden. De volgende beleidsdoelstelling is daarom geformuleerd in de nota uit 2005: a. De regierol van de gemeente is naar alle partijen helder geformuleerd. Met Stichting Woonbelangen Weidegebied zijn eind 2008 prestatieafspraken gemaakt over onder andere de woningtoewijzing, de omvang van de kernvoorraad en samenwerking bij

10 g e m e e n t e 10 projecten. De prestatieafspraken hebben er toe bijgedragen dat de beleidsdoelstellingen uit de nota van 2005 gehaald konden worden. De afspraken over samenwerking bij nieuwbouw- en herstructureringsprojecten hebben echter niet geleid tot een versnelling van realisatie van deze projecten door Stichting Woonbelangen Weidegebied. Het is dan ook de vraag of het zinvol is om in de nieuwe prestatieovereenkomst opnieuw algemene afspraken te maken over samenwerking bij nieuwbouw- en herstructureringsprojecten. Met marktpartijen zijn overeenkomsten gesloten over onder andere de woningtoewijzing. Hiermee heeft de gemeente grip gehouden op de nieuwbouwprojecten en heeft de gemeente de beleidsdoelstellingen, zoals deze geformuleerd waren in de nota uit 2005, kunnen behalen.

11 g e m e e n t e De woningmarkt in Montfoort Om beleid te kunnen maken is het van belang een goed inzicht te hebben in de situatie op de woningmarkt. Gemeente Montfoort heeft daarom samen met Stichting Woonbelangen Weidegebied aan Companen opdracht verleend om een woningbehoefteonderzoek uit te voeren. Het belangrijkste deel van het onderzoek bestond uit een internet-enquête. Alle huishoudens in de gemeente zijn schriftelijk benaderd om deel te nemen aan de enquête. Omdat starters een bijzondere doelgroep zijn op de woningmarkt, is hiervoor een aparte enquête opgesteld. Alle starters zijn schriftelijk benaderd. In totaal hebben huishoudens een enquête ingevuld en 222 starters. Naast enquêtes is een panelbijeenkomst gehouden met marktkenners, zoals woningcorporaties, makelaars en projectontwikkelaars. In dit hoofdstuk wordt aandacht besteed aan de belangrijkste resultaten uit het woningbehoefteonderzoek met betrekking tot de bevolkingsontwikkeling en de woningvoorraad. In het woningbehoefteonderzoek zijn twee scenario s uitgewerkt: een scenario op basis van historische trends en een scenario op basis van migratiesaldo = nul. Bij het scenario migratiesaldo = nul wordt er vanuit gegaan dat het aantal mensen dat zich in de gemeente Montfoort vestigt, gelijk is aan het aantal mensen dat vertrekt uit de gemeente Montfoort. Bij het scenario historische trends wordt het vertrekoverschot, dat de gemeente Montfoort de afgelopen tien jaar heeft gekend, doorgetrokken voor de komende periode. 3.1 Bevolking en huishoudens Op dit moment (maart 2011) telt de gemeente Montfoort inwoners. Uitgaande van migratiesaldo = nul zal de bevolking in Montfoort tot 2020 toenemen tot inwoners. Dit is een toename van ruim inwoners (februari 2011). Wanneer echter wordt uitgegaan van historische trends dan zal de bevolking in 2020 afgenomen zijn tot Belangrijker dan de bevolkingsprognose is de huishoudensprognose. Het zijn namelijk de huishoudens die zorgen voor de werkelijke woningbehoefte. In beide scenario s wordt een toename van huishoudens verwacht tot Op basis van migratiesaldo = nul zal het aantal huishoudens ten opzichte van 2009 toegenomen zijn met 610, op basis van historische trends is deze toename beperkt tot 145. In beide scenario s is een verschuiving in de bevolkingsopbouw te zien. De toename van met name huishoudens boven de 75 jaar zal in beide scenario s zeer sterk stijgen. Op basis van historische trends zal het aantal één- en tweepersoonshuishoudens tussen de 35 en 55 jaar, alsmede gezinnen met kinderen afnemen. Op basis van migratiesaldo=nul is hierin nog wel een toename te zien. Een schematisch overzicht van de huishoudenssamenstelling in beide scenario s is te vinden in de bijlage. 3.2 Woningvoorraad

12 g e m e e n t e 12 De huidige woningvoorraad in de gemeente Montfoort wordt gekenmerkt door een vrij eenzijdige samenstelling. Bijna tweederde van alle woningen is een rijwoning. In tabel 2.1 is de woningvoorraad naar woningtype weergegeven. Wanneer wordt gekeken naar de prijsklasses van de woningen en de verdeling huur/koop valt op dat er amper goedkope koopwoningen tot ,- staan in de gemeente Montfoort (ongeveer twee procent van de totale woningvoorraad). Ongeveer 21 procent van alle woningen behoort tot de huursector. Tabel 3.1: Woningvoorraad naar woningtype Woningtype Aantal Percentage Rijwoningen % Twee-onder-éénkap % Vrijstaand % Meergezins 430 8% Totaal % Bron: WBO 2009 In tabel 3.2 is de samenstelling van de woningvoorraad naar eigendomsverhouding en prijsklasse weergegeven. Tabel 3.2: Samenstelling woningvoorraad naar eigendomsverhouding en prijsklasse Woningtype Aantal Percentage Huurwoningen Goedkoop 301 6% Middelduur % Duur 12 0% Totaal huur % Koopwoningen Goedkoop 126 2% Middelduur % Duur % Totaal koop % Totaal % Bron: WBO 2009 Voor het bepalen van de prijsklassen is bij zowel de huur- als de koopwoningen uitgegaan van de WOZwaarden: tot ,- is goedkoop, tussen en ,- is middelduur, vanaf ,- is duur. 3.3 Verhuisgeneigdheid en verhuismotieven In het woningbehoefteonderzoek is ook aandacht besteed aan de verhuisgeneigdheid van de huishoudens in Montfoort. Het percentage huishoudens dat heeft aangegeven binnen vijf jaar te willen verhuizen ligt op negen procent, hetgeen erg laag is. Landelijk gezien ligt dit op 25 procent. Het percentage huishoudens dat aangeeft misschien te willen verhuizen ligt daarentegen op 33

13 g e m e e n t e 13 procent, hetgeen landelijk gezien weer hoog is. Van alle starters wil ongeveer 35 procent binnen nu en vijf jaar verhuizen. Belangrijkste redenen van vestigers om voor de gemeente Montfoort te kiezen zijn de volgende: - Rust en ruimte - Aanwezigheid vrienden/familie/kennissen - Beschikbaarheid van woningen - Ligging nabij Utrecht Wanneer gekeken wordt naar de verhuismotieven van huishoudens die in Montfoort wonen en binnen nu en vijf jaar willen verhuizen, dan blijkt dat de verhuismotieven in de meeste gevallen woninggerelateerd zijn: - Grotere woning - Gelijkvloerse/aangepaste woning - Leeftijd - Kleinere woning - Grotere tuin 3.4 Tekort en overschot In het woningbehoefteonderzoek is ook gekeken naar huidige en toekomstige tekorten en overschotten van woningtypen op de woningmarkt. In de koopsector is met name een grote vraag naar twee-onder-éénkapwoningen, gevolgd door appartementen en seniorenwoningen (55+). In mindere mate is er een tekort aan goedkope rijwoningen tot ,-. Een groot overschot is er van rijwoningen boven de ,-. Dit is te verklaren door het grote aanbod hiervan. Kanttekening bij de vraag naar twee-onder-éénkapwoningen is dat deze vraag met name tweeonder-éénkapwoningen betreft tot ,-. Dit woningtype in deze prijsklasse is echter niet erg realistisch in deze regio. In de huursector is het beeld minder duidelijk. Op basis van migratiesaldo=nul ontstaat er in Montfoort alleen een overschot aan eengezinswoningen met een huur hoger dan 512,-, in Linschoten ontstaat juist een overschot aan eengezinswoningen met een huur tot 357,-. Op basis van historische trends ontstaat er in Montfoort ook een overschot aan alle meergezinswoningen, in Linschoten ontstaat er dan ook een tekort aan meergezinswoningen met huur tot Wanneer gekeken wordt naar de woningbehoefte van starters, dan valt op dat in de koopsector vanuit deze groep juist een grote vraag is naar rijwoningen tussen de ,- en ,-, een woningtype waar in z n geheel genomen juist een overschot aan is. In de huursector is vanuit de starters zowel vraag naar eengezinswoningen als meergezinswoningen. In het woningbehoefteonderzoek zijn de gevolgen van de crisis op de woningmarkt en de aangescherpte hypotheekregels niet meegenomen. Deze ontwikkelingen kunnen van invloed zijn op de woningbehoefte van starters. Wanneer gekeken wordt naar de woonwensen van senioren, een groep die de komende jaren snel in aantal zal toenemen, dan wordt duidelijk dat deze groep met name behoefte heeft aan zowel gestapelde als grondgebonden woningen, zowel in de koop- als in de huursector. In de koopsector geldt: hoe hoger de prijs, hoe vaker een grondgebonden woning wordt gevraagd. Belangrijk bij de keuze voor een woning door senioren is de nabijheid van voorzieningen.

14 g e m e e n t e Zorgvoorzieningen In de Monitor Wel Thuis wordt jaarlijks in beeld gebracht wat de behoefte is aan zorgvoorzieningen en wat de stand van zaken is met betrekking tot het realiseren van de zorgbehoefte. In tabel 3.3 is een korte samenvatting weergegeven van de belangrijkste conclusies van de laatste monitor uit 2010 met daaraan toegevoegd de huidige situatie. Geconcludeerd kan worden dat de vraag naar intramurale zorg voor ouderen, als gevolg van de toenemende vergrijzing, tot 2030 enorm toeneemt. De vraag naar intramurale zorg voor mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking blijft de komende jaren constant. Tabel 3.3: Overzicht zorgbehoefte gemeente Montfoort Doelgroep Huidig aanbod Behoefte 2015 Behoefte 2020 Behoefte 2025 Behoefte 2030 Plannen in ontwikkeling Ouderen Lich. e/o verst. beperking Mensen met psychische beperkingen (intramuraal) pm Totaal Bron: Monitor Wel Thuis 2010

15 g e m e e n t e Beleidsuitgangspunten In de Nota Volkshuisvesting is de visie op wonen uitgesplitst naar een viertal beleidslijnen. Voor de periode tot en met 2020 worden deze vier beleidslijnen voortgezet. In dit hoofdstuk zullen de beleidslijnen worden benoemd en toegelicht. 4.1 Beleidslijn: huisvesten specifieke doelgroepen: (koop)starters, senioren en huishoudens met een laag inkomen. De gemeente Montfoort wil een gemeente zijn die nu en op langere termijn in staat is een evenwichtige en rechtvaardige woonruimteverdeling te realiseren en haar inwoners van voldoende en kwalitatief goede woonruimte te voorzien. In het woonbeleid betekent dit echter dat er met name aandacht moet uitgaan naar een beperkt aantal specifieke doelgroepen die, gelet op hun financiële mogelijkheden of specifieke wensen, maar moeilijk aan bod komen op de woningmarkt in Montfoort. Het gaat dan om de volgende doelgroepen: 1. Starters 2. Koopstarters 3. Senioren 4. Huishoudens met een laag inkomen 5. Gehandicapten 6. Statushouders Deze beleidslijn wordt vertaald in de volgende doelstellingen: De sociale samenhang en de eigen identiteit van Montfoort en Linschoten blijft op de langere termijn behouden. De druk op de woningmarkt leidt op langere termijn niet tot verdrijving van starters en senioren. In 2020 heeft de gemeente Montfoort een zodanig woningbestand en aanbod van zorg, dat senioren van 75+ uit de gemeente Montfoort in de eigen gemeente gehuisvest kunnen worden, ook als er sprake is van intramurale zorg. In 2020 is de slaagkans van starters met een maatschappelijke of economische binding aan de gemeente Montfoort om voor woonruimte in de eigen gemeente in aanmerking te komen minimaal gelijk aan de slaagkansen van starters in West-Utrecht. Ten aanzien van statushouders blijven de gemeenten hun verantwoordelijkheid nemen conform de taakstelling van het Rijk. N.B. Ook arbeidsmigranten zijn een doelgroep van beleid. Hiervoor is al een aparte beleidsnota geschreven, welke op 11 april 2011 door de gemeenteraad is vastgesteld. In deze nota zullen arbeidsmigranten dan ook niet verder behandeld worden. 4.2 Beleidslijn: huisvesten met behoud leefbaarheid en identiteit: kernenbeleid Sinds 2007 geldt de kleine kernenregeling voor wat betreft woningtoewijzing in Linschoten. Vrijkomende sociale huurwoningen wordt sindsdien bijna allemaal aan woningzoekenden uit

16 g e m e e n t e 16 Linschoten verhuurd. Voor een kleine kern als Linschoten is sociale cohesie belangrijk. Om de leefbaarheid en sociale cohesie te behouden en te versterken is het gewenst dat zoveel mogelijk inwoners uit de kern hier ook kunnen blijven wonen. Ook voor de leefbaarheid en sociale samenhang van de kern van Montfoort is het belangrijk dat inwoners uit Montfoort zoveel mogelijk in Montfoort kunnen blijven wonen. Het toepassen van de kleine kernenregeling in Montfoort is niet mogelijk, omdat deze alleen toegepast kan worden op de woningtoewijzing van vrijkomende woningen in kernen tot inwoners. Deze beleidslijn is dan ook vertaald naar de volgende doelstelling: Voor Linschoten hebben woningzoekenden met een maatschappelijke of economische binding aan de kern voorrang op andere woningzoekenden bij het toewijzen van een sociale huur- of koopwoning. Nieuwbouw in beide kernen dient zoveel mogelijk afgestemd te worden op de lokale woningbehoefte. Het voorzieningenniveau (winkels, sport, woningen) van beide kernen dient in 2020 minimaal gelijk te zijn als het huidige voorzieningenniveau. 4.3 Beleidslijn: huisvesten met zorg De gemeente Montfoort vindt dat iedere inwoner in de gemeente vanuit de eigen woonsituatie moet kunnen meedoen aan de samenleving. Dit geldt ook voor degenen die een hulpvraag hebben. Het streven is erop gericht dat iedereen zo lang als mogelijk zelfstandig kan wonen buiten een instelling, te midden van buurtbewoners en zolang als mogelijk de regie kan voeren over zijn of haar eigen leven. Deze beleidslijn is vertaald in de volgende doelstellingen: Inwoners met een hulpvraag moeten, indien zij dit wensen, zo lang als mogelijk zelfstandig kunnen wonen buiten een instelling. Er is voldoende aanbod van zowel intramurale als extramurale verpleeghuiszorg binnen de gemeente Montfoort om aan de lokale vraag te voldoen. 4.4 Beleidslijn: huisvesten met regie Op het gebied van volkshuisvesting zijn meerdere partijen actief, waarvan de belangrijkste de woningcorporaties en projectontwikkelaars zijn. De regiefunctie van de gemeente houdt in dat de gemeente invloed heeft op de woningcorporaties en projectontwikkelaars voor wat betreft het type woningen dat wordt gebouwd en aan wie bestaande woningen en nieuwbouw wordt toegewezen. Deze regie is nodig om de volkshuisvestelijke doelen van de gemeente te realiseren. De gemeente kan dit niet alleen, maar heeft de hulp nodig van deze partijen. Het is de taak van de gemeente om het maatschappelijk (volkshuisvestelijk) belang op de agenda van deze partijen te krijgen en te houden. Deze beleidslijn is vertaald in de volgende doelstellingen: De regiorol van de gemeente is naar alle partijen helder geformuleerd. De gemeente maakt prestatieafspraken met woningcorporaties over de samenstelling van de woningvoorraad en de toewijzing van vrijkomende woningen.

17 g e m e e n t e Doelgroepen in Montfoort In het vorige hoofdstuk zijn de doelgroepen benoemd welke aandacht behoeven op de woningmarkt. In dit hoofdstuk zullen deze doelgroepen verder omschreven worden, waarbij specifiek aandacht zal worden besteed aan de woonwensen. 5.1 Starters Voor startende huishoudens (zowel meerpersoons als alleenstaand) die zelfstandig willen gaan wonen, zijn de mogelijkheden om in Montfoort een woning te vinden beperkt. In de huursector komen weinig woningen vrij. In de koopsector zijn de prijzen zo hoog geworden dat veel van deze woningen niet meer bereikbaar zijn voor starters. Er staan amper woningen tot ,- te koop. Uit hoofdstuk twee blijkt dat het aantal goedkope woningen in de totale woningvoorraad van de gemeente Montfoort zeer beperkt is. De komende jaren zet de ontgroening (afname van jongeren) van de gemeente door. Gemeente Montfoort wil zo veel mogelijk voorkomen dat starters om de gemeente moeten verlaten door gebrek aan passende huisvestingsmogelijkheden. Jonge mensen zijn voor de lokale samenleving van belang: zij dragen bij aan een evenwichtige bevolkingsopbouw en aan de levensvatbaarheid van voorzieningen en verenigingen. In het woningbehoefteonderzoek zijn de woonwensen van de starters onderzocht. Van de starters wil 61% in de eigen kern blijven wonen. De starters die niet in Montfoort willen blijven wonen geven als één van de redenen aan dat dit komt door een gebrek aan starterswoningen en te dure woningen in de gemeente. Ongeveer 38% van de starters die wel in Montfoort willen blijven wonen, is op zoek naar een huurwoning. Een ééngezinswoning is het meest gewilde woningtype bij starters, gevolgd door appartementen. Meer dan de helft van de starters zoekt een koopwoning met een prijs tussen de en ,-. Ruim 60% van alle starters zoekt een huurwoning tussen de 357 en 512,-. Met name op het gebied van de koopsector komen de woonwensen van starters niet overeen met de samenstelling van de woningvoorraad. Slechts 2% van de totale woningvoorraad bestaat uit woningen met een waarde tot ,-, terwijl de vraag naar deze woningen juist erg hoog is bij starters. 5.2 Senioren De vergrijzing zet de komende jaren rigoureus door. Met name het aantal ouderen boven de 75 zal de komende tien jaar verdubbelen, ongeacht van welk scenario uit wordt gegaan. Daarnaast is de tendens dat senioren langer zelfstandig blijven wonen. Dit zorgt ervoor dat zorgvoorzieningen een steeds belangrijkere plaats innemen binnen de totale voorzieningenpakket waar binnen de gemeente behoefte aan is. Gemeente Montfoort wil in de behoefte van senioren voorzien. De verhuisgeneigdheid van senioren is laag. Vaak wordt pas tot verhuizing overgegaan als de gezondheid het niet meer toe laat om in de huidige woning te wonen, bijvoorbeeld door

18 g e m e e n t e 18 ongelijkvloerse woningen en het onderhoud van een tuin. Uit het woningbehoefte blijkt dat senioren vaak de overstap maken van de koopsector naar de huursector. Deze verschuiving is het grootste bij de gebonden senioren, maar ook duidelijk te zien bij de mobiele senioren (senioren met een hoog inkomen). Als gewenst woningtype wordt bij beide groepen in de meeste gevallen een meergezinswoning of seniorenwoning genoemd. Wanneer senioren een koopwoning ambiëren, dan ligt de prijs hiervan meestal tussen de en ,-. Een groot deel van de mobiele senioren (44%) noemt daarnaast een woning van boven de ,- als gewenst. Ook gewenst bij mobiele senioren zijn seniorenwoningen met een huur boven de 512,-. Naast gelijkvloersheid van woningen wordt door senioren de nabijheid van voorzieningen als belangrijk verhuismotief genoemd. De huidige woningvoorraad van Montfoort bestaat echter met name uit eengezinswoningen. Deze zijn moeilijk te transformeren voor senioren. Om te kunnen voldoen aan de behoefte van senioren zal een beroep moeten worden gedaan op nieuwbouw en dan met name in en nabij het centrum van de kernen, waar de voorzieningen zich bevinden. 5.3 Huishoudens met een laag inkomen Het bieden van voldoende, kwalitatief goede woningen voor mensen met een laag inkomen is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van gemeenten en corporaties. Het aantal huishoudens met een laag inkomen in Montfoort is relatief laag, zo n dertien procent van alle huishoudens. Huishoudens met een laag inkomen zijn over het algemeen aangewezen op de sociale huurwoningvoorraad. Ongeveer twintig procent van de huidige woningvoorraad bestaat uit woningen met een lage en middeldure huur. In theorie zijn er voldoende sociale huurwoningen in Montfoort om de huishoudens met een laag inkomen te huisvesten. Probleem echter is dat er weinig doorstroming is en dat veel huishoudens, waarvan het inkomen is gestegen, blijven wonen in een goedkope huurwoning. Per 1 januari 2011 is de Tijdelijke regeling diensten van algemeen economisch belang toegelaten instellingen volkshuisvesting in werking getreden, welke bepaalt dat woningcorporaties minimaal 90% van hun vrijkomende huurwoningen tot een huur van 652,52 dienen te verhuren aan huishoudens met een inkomen tot ,-. De verwachting is dat als gevolg van deze regeling de doorstroming op de woningmarkt nog verder beperkt wordt, te meer omdat de particuliere huurwoningmarkt en het aanbod goedkope koopwoningen zeer beperkt zijn. Huishoudens waarvan het inkomen stijgt, zullen desondanks toch langer in hun woning blijven zitten. 5.4 Mensen met een beperking Sinds 2007 is de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van kracht. De verantwoordelijkheid voor de woonvoorzieningen van mensen met een beperking ligt bij de gemeenten. Via de Wmo kan een vergoeding worden verstrekt voor een verhuizing of woonaanpassing, indien de beperking daartoe aanleiding geeft. Op deze manier kan een zelfstandige manier van huisvesting voor mensen met een beperking worden gestimuleerd. Bij nieuwbouwlocaties zal nadrukkelijk aandacht worden geschonken aan aanpasbaar bouwen zodat woningen zonder al te veel kosten passend kunnen worden gemaakt voor mensen met een beperking.

19 g e m e e n t e 19 Een punt van aandacht op het gebied van huisvesting van mensen met een beperking is een combinatie tussen zorg, wonen en werk. De gemeente Montfoort staat positief tegenover initiatieven op dit vlak, bijvoorbeeld een zorgboerderij. 5.5 Statushouders Door het Rijk worden ieder half jaar de taakstellingen bekend gemaakt voor het aantal te huisvesten statushouders per gemeente. Statushouders zijn vluchtelingen met een geldige verblijfsvergunning. Voor de gemeente Montfoort gaat het om ongeveer elf statushouders per jaar die gehuisvest dienen te worden binnen de gemeente. De gemeente Montfoort neemt haar verantwoordelijkheid hierin. Gelet op de samenstelling van de groep statushouders (veelal alleenstaande mannen) en de samenstelling van de woningvoorraad in Montfoort (weinig woonruimte voor eenpersoonshuishoudens), is het moeilijk alleenstaande huishoudens te huisvesten. Daarom is het beleid van de gemeente Montfoort dat vrijkomende woonruimte voor statushouders met name bestemd is voor gezinnen.

20 g e m e e n t e 20

21 g e m e e n t e Instrumenten In dit hoofdstuk zal ingegaan worden op de instrumenten die beschikbaar zijn om de geformuleerde doelstellingen te realiseren. Sommige instrumenten kunnen een bijdrage leveren aan meerdere doelstellingen. Deze instrumenten zullen echter maar één keer toegelicht worden. Volstaan wordt met een verwijzing hiernaar. 6.1 Huisvesten doelgroepen In deze paragraaf wordt ingegaan op de instrumenten die ingezet worden om de doelstellingen te bereiken voor de onderscheiden doelgroepen (starters, koopstarters, huishoudens met een laag inkomen, gehandicapten en senioren). a. Woonruimteverdeling Woonruimteverdeling is een doorslaggevend sturingsinstrument voor de woningmarkt. Het woonruimteverdelingsmodel creëert op zichzelf niet meer woningen, maar kan hooguit marktbewegingen remmen of stimuleren. Het uitgangspunt van de woonruimteverdeling is een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van schaarse woonruimte. Op basis van de huisvestingsverordening bestaat de mogelijkheid om woningen te labellen voor bepaalde doelgroepen. Woningen die geschikt zijn voor mensen met een beperking kunnen gelabeld worden voor deze doelgroep. Hierdoor zullen de slaagkansen van mensen met een beperking op de woningmarkt vergroten. Ook biedt de huisvestingsverordening de mogelijkheid om sociale huurwoningen met een huur tussen de 450,- en 652,12 toe te wijzen aan huishoudens met een inkomen tussen de ,- en ,-. Hier zal echter maar beperkt gebruik van kunnen worden gemaakt, aangezien woningcorporaties maar maximaal tien procent van hun vrijkomende sociale huurwoningen kunnen toewijzen aan huishoudens met een hoger inkomen dan ,-. Daarnaast biedt Lokaal Maatwerk (bijvoorbeeld Kleine Kernenregeling) de mogelijkheid om woningen met voorrang aan te bieden aan specifieke doelgroepen van beleid en aan woningzoekenden die een specifieke woonruimte achterlaten. Lokaal Maatwerk zal zo worden ingezet dat dit een positief effect heeft op het vergroten van de slaagkans van starters (specifieke doelgroep van beleid) en koopstarters die een huurwoning achterlaten. b. Nieuwbouw Het bouwen van woningen kan de slaagkansen van de doelgroepen van beleid op twee manieren vergroten. Ten eerste zal nieuwbouw direct zorgen voor grotere slaagkansen als de nieuwbouw specifiek bestemd is voor de doelgroepen van beleid, bijvoorbeeld starterswoningen of seniorenwoningen. Wanneer nieuwbouwwoningen voor starters worden gerealiseerd, zal de aankoopprijs van deze woningen niet hoger liggen dan ,-. Van dit bedrag dient dan nog wel de eventuele koopgarantregeling en andere van toepassing zijnde subsidieregelingen in mindering te kunnen worden gebracht.

22 g e m e e n t e 22 Ten tweede zorgt nieuwbouw voor doorstroming op de woningmarkt. Door het bouwen van woningen in een duurder segment wordt een verhuisketen op gang gebracht waar uiteindelijk met name starters van zullen profiteren. In het volgende hoofdstuk zal verder worden ingegaan op het gewenste nieuwbouwprogramma. c. Herstructurering De bevolking verandert qua omvang, samenstelling en welstand. De meest tot de verbeelding sprekende processen als vergrijzing, individualisering en toenemende welvaart onder brede lagen van de bevolking zorgt ervoor dat het woningaanbod niet altijd op de huidige en toekomstige vraag naar woning aansluit. Bestaande woonwijken zullen moeten voldoen aan nieuwe eisen en normen, ingegeven door genoemde veranderingen. Met het afnemen van de nieuwbouwmogelijkheden zal herstructurering een steeds belangrijkere plaats innemen. Door herstructurering kunnen woningen waar weinig vraag naar is, bijvoorbeeld geschikt gemaakt worden voor andere doelgroepen. Een voorbeeld hiervan is het transformeren van eengezinswoningen naar starterswoningen. Het transformeren van eengezinswoningen naar seniorenwoningen is in veel gevallen geen optie. Gemeente Montfoort wil nagaan samen met de woningcorporaties welke mogelijkheden er zijn in het kader van herstructurering om het woningaanbod beter aan te laten sluiten bij de vraag. Hierdoor kunnen de slaagkansen van de doelgroepen van beleid vergroot worden. De gemeente zal waar mogelijk herstructurering stimuleren en samenwerken. d. Levensloop bestendig bouwen/aanpasbaar bouwen Senioren willen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Dit stelt wel specifieke eisen aan de inrichting en uitrusting van de woning, zoals alle voorzieningen op de begane grond en geen drempels. Gemeente Montfoort stimuleert bij nieuwbouwprojecten dan ook zoveel mogelijk de bouw van zogenaamde levensloopbestendige woningen. Hiermee kan gestimuleerd worden dat senioren, maar ook mensen met een fysieke beperking, zo veel mogelijk in de gemeente kunnen blijven wonen. Overigens zullen levensloopbestendige woningen ook geschikt zijn voor overige woningzoekenden. Door meer levensloopbestendig te bouwen kan dan ook flexibeler worden ingespeeld op de veranderende woningmarkt. e. Opplussen Opplussen is het veranderen van bestaande woningen en wooncomplexen op een zodanige wijze, dat deze beter toegankelijk en geschikt zijn voor senioren en mensen met een functiebeperking. Daarbij moet gedacht worden aan het verwijderen van drempels en het ophogen van galerijen. Gemeente Montfoort wil door middel van opplussen het aanbod van seniorenwoningen, maar ook woningen voor mensen met een fysieke beperking, vergroten. Naast opplussen in de huursector is dat ook mogelijk in eigen woningen. Voor het opplussen in de huursector zal de gemeente hierover afspraken maken met de woningcorporaties. Om het opplussen van eigen woningen te stimuleren zal de gemeente hier voorlichting over geven. f. Verhogen huren Een mogelijkheid om de slaagkans van huishoudens met een inkomen tussen de ,- en ,- op de woningmarkt te vergroten, is de huur van sociale huurwoningen zo te verhogen dat deze net boven de huurprijsgrens van 652,52 komt te liggen. Overigens kan het hier ook om senioren gaan. Nadeel hiervan is dat de kernvoorraad hierdoor afneemt, omdat deze

23 g e m e e n t e 23 woningen onder de vrije sector komen te vallen. De gemeente zal hierover in overleg met de woningcorporatie treden en het een en ander hierover vastleggen in de prestatieafspraken. 6.2 Leefbaarheid en identiteit In deze paragraaf wordt ingegaan op de instrumenten die ingezet kunnen worden om de doelstellingen te bereiken om de leefbaarheid en de identiteit van de kernen te behouden en vergroten. a. Woonruimteverdeling Ook in de periode tot 2020 zullen, voor zover nog mogelijk, via Lokaal Maatwerk woningzoekenden uit Linschoten bij vrijkomende sociale huurwoningen in Linschoten voorrang hebben op overige woningzoekenden. Hiermee kan de sociale cohesie en leefbaarheid van de kern Linschoten behouden blijven. b. Nieuwbouw woningen Voor de leefbaarheid van beide kernen is het behoud van een bepaald voorzieningenniveau noodzakelijk. De komende jaren zal de gemiddelde woningbezetting echter verder afnemen. Wanneer geen extra woningen gerealiseerd worden, zal de bevolking afnemen, met als gevolg een afname van voorzieningen. Het toevoegen van woningen is noodzakelijk voor het behoud van het voorzieningenniveau en dus voor behoud van de leefbaarheid van beide kernen. 6.3 Huisvesting met zorg In deze paragraaf wordt ingegaan op welke instrumenten ingezet kunnen worden om de voldoen aan de doelstellingen op het gebied van huisvesten met zorg. a. Nieuwbouw Om te kunnen voldoen aan de vraag naar intramurale zorg voor mensen met een beperking, zal het aantal plaatsen aan (intramurale) zorg uitgebreid dienen te worden. De volgende plannen dienen minimaal uitgevoerd te worden: voor het verzorgingshuis de Lindescote wordt naar nieuwe mogelijkheden gezocht en er wordt een moderne zorgvoorziening gerealiseerd op de kop van plan Voorvliet. in Montfoort wordt een intramurale voorziening gerealiseerd met minimaal 24 plekken op de locatie van de voormalige Hoflandschool. in de gemeente zal buiten de rode contour een zorgboerderij worden gerealiseerd. Een locatie dient hier nog voor worden gevonden. Wanneer deze plannen uitgevoerd zijn, ontstaat in 2015 de volgende situatie. Doelgroep Vraag 2015 Gerealiseerd 2015 Ouderen Lichamelijke e/o verstandelijke beperking Mensen met een psychische beperking (*) 20 12

24 g e m e e n t e 24 Totaal (**) (*) De bestaande woonvorm De Merel zal naar verwachting in 2012/2013 naar Woerden verhuizen. In dat geval dienen de totaalcijfers voor 2015 bijgesteld te worden naar 94. (**) In het woon-zorgcomplex Antoniushof wordt alleen thuiszorg geleverd. Omdat zorg wordt verleend aan ongeveer 40 huishoudens is het mogelijk om 7 x 24 uurs thuiszorg in te zetten. Dit is niet in de monitor opgenomen, omdat er formeel geen sprake is van intramurale verpleging of verzorging. Wanneer deze 40 woningen worden meegenomen in het aanbod van woningen met zorg, dan wordt voor 2015 voldaan aan de vraag. In Voorvliet worden naast de 30 zorgeenheden ook nog een aantal zelfstandige appartementen ontwikkeld, waar zorg toegankelijk is. Het gaat hier om twintig tot 30 woningen. Hiermee kan dus ook (deels) worden voldaan aan de behoefte aan wonen met zorg. b. Opplussen en levensloopbestendig bouwen Daarnaast bieden het opplussen van woningen en het levensloopbestendig bouwen van woningenmogelijkheden om mensen met een fysieke beperking zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen laten wonen. Hier is in paragraaf 6.1 al verder op ingegaan. 6.4 Huisvesten met regie In deze paragraaf wordt tenslotte ingegaan op de instrumenten die nodig zijn om de regierol van de gemeente naar andere partijen (corporaties, marktpartijen) helder te krijgen en behouden. a. Prestatieafspraken Om de gestelde doelen te halen is de gemeente mede afhankelijk van haar partners op het gebied van volkhuisvesting, de woningcorporaties. Met deze partners zullen prestatieafspraken gemaakt worden, waarin concretisering van de doelstellingen uitgewerkt worden. Eén van de onderwerpen van deze afspraken is de invulling van Lokaal Maatwerk. Ook de inzet van instrumenten als het opplussen van woningen, levensloopbestendig bouwen en het huisvesten van statushouders zijn onderwerpen om prestatieafspraken over te maken. b. Overeenkomsten projectontwikkelaars Naast woningcorporaties spelen ook projectontwikkelaars een belangrijke rol op de woningmarkt. Voor het behalen van de beleidsdoelstellingen is de gemeente dan ook afhankelijk van hen. Met projectontwikkelaars zullen overeenkomsten worden gesloten over de typen woningen die gerealiseerd gaan worden. Wanneer een ontwikkelaar starterswoningen realiseert, zal de gemeente met deze partijen juridisch bindende overeenkomsten sluiten waarmee de prijsstelling van maximaal ,- wordt gegarandeerd.

25 g e m e e n t e Nieuwbouwprogramma Bij het realiseren van nieuwbouw is het, gezien de beperkte bouwmogelijkheden die de gemeente Montfoort heeft vanwege de ligging in het Groene Hart, belangrijk om goed aan te sluiten bij de vraag. 7.1 Migratiesaldo = nul In het woningbehoefteonderzoek zijn twee scenario s uitgewerkt: een scenario op basis van historische trends en een scenario op basis van migratiesaldo = nul. Hieruit volgt een bepaalde woningbehoefte. Bij het bepalen van de behoefte van de woningen tot 2020 wordt uitgegaan van het scenario migratiesaldo = nul. In dit scenario wordt gebouwd voor de natuurlijke aanwas van de bevolking, hetgeen in lijn is met rijks- en provinciaal beleid. Wanneer gekozen zou worden voor een woningbouwprogramma op basis van historische trends, dan wordt krimp van de bevolking geaccepteerd en zullen met name starters het extra moeilijk hebben bij het vinden van een woning in de gemeente Montfoort. Belangrijk bij het kiezen voor een nieuwbouwprogramma gebaseerd op migratiesaldo = nul, is dat gestreefd wordt om de kernen aantrekkelijk te houden om de eigen bevolking te binden. Hierbij moet gedacht worden aan het op peil houden van het voorzieningenniveau. Wanneer de kwaliteit van de woonomgeving van de kernen achteruit gaat, dan wordt het moeilijk om voldoende vraag te genereren om te voldoen aan de woningbehoefte op basis van migratiesaldo = nul. 7.2 Nieuwbouwprogramma Ten opzichte van 2009 zijn tot 2020 op basis van het scenario migratiesaldo = nul 610 extra woningen nodig. Wanneer hiervan de nieuwbouwprojecten Voorvliet en Hofland-Oost vanaf worden gehaald, dan blijft nog een opgave van 347 woningen over. Van deze opgave zouden 275 woningen in de kern Montfoort gerealiseerd dienen te worden en 72 in de kern Linschoten. Deze cijfers moeten als indicatie worden gezien en niet als een hard gegeven. Daarnaast dient de woningbouwopgave gemeentebreed gezien te worden en niet per kern. Uitwisseling van de behoefte tussen de twee kernen is mogelijk. Er is in de koopsector met name een grote vraag naar enerzijds twee-onder-éénkapwoningen en vrijstaande woningen, en anderzijds naar meergezinswoningen en seniorenwoningen. Dit geldt voor beide kernen. Een overschot dreigt te ontstaan aan rijwoningen. Dit is op zich logisch, omdat op dit moment het grootste deel van de woningvoorraad hieruit bestaat. In de huursector is vraag naar alle woningtypen, met uitzondering van dure ééngezinswoningen. Als gevolg van de invoering van de invoering van de 90%-regel per 1 januari 2011 in combinatie met strengere hypotheekregels kan de vraag naar dure ééngezinswoning in de huursector toenemen. Het woningbouwprogramma dient dan vooral gericht te zijn op woningen in de dure sector (vrijstaand en twee-onder-eenkap) en seniorenwoningen en appartementen.

26 g e m e e n t e 26 Onderscheid dient gemaakt te worden tussen uitbreidingslocaties en inbreidingslocatie. Uitbreidingslocaties bieden andere kansen en beperkingen dan inbreidingslocaties. Het beleid voor de komende tien jaar is dan ook als volgt: - Twee-onder-kapwoningen en vrijstaande woningen worden bij voorkeur gerealiseerd op uitbreidingslocaties en locaties aan de rand van de kern. - Seniorenwoningen en meergezinswoningen (veelal ook geschikt voor senioren) worden bij voorkeur gerealiseerd op inbreidingslocaties in of nabij voorzieningen in de kern. Wel dient in de fasering van de nieuwbouw rekening te worden gehouden met het effect van de huidige crisis op de woningmarkt. Omdat de verwachting is dat de komende jaren de verkoop van woningen in het dure segment lastig zal blijven, zullen de komende jaren vooral ingezet worden op betaalbare koopwoningen. Vanaf 2014/2015 (afhankelijk van wanneer de woningmarkt hersteld zal zijn van de crisis) kan de nieuwbouw dan meer gericht zijn op woningen in het duurdere segment. 7.3 Nieuwbouwlocaties Voor de woningbouwopgave tot 2020 komen de volgende locaties in aanmerking. Montfoort 1. Miep Giesstraat 2. Anne Franklaan 3. Hofdijk (terrein scouting) 4. Pastoor Spaanplein 5. Locatie voormalig postkantoor 6. Johan de Ridderlaan 7. Lievevrouwengracht 8. Jachthaven Linschoten 1. Sportpark Rapijnen 2. De Vaart 3. Timotheusschool 4. Lindescote Voor wat betreft Linschoten zullen de hierboven genoemde locaties de woningbehoefte kunnen oplossen. De genoemde locaties in Montfoort daarentegen zijn niet voldoende om te kunnen voldoen aan de vraag naar woningen. Nieuwe locaties zullen gezocht moet worden. Uitplaatsen van de sportvelden behoort tot de mogelijkheden (dit kan echter wel leiden tot eenzijdiger gebruik van dit stuk grond en beperking van de hoeveelheid groen in de wijk), ook kan uitbreiding buiten de rode contour een oplossing bieden. Deze vraag zal beantwoord dienen te worden in de gemeentelijke structuurvisie en vervolgens vertaald in de provinciale structuurvisie. Een deel van de woningvraag van de kern Montfoort kan ook opgelost worden in de kern Linschoten.

27 g e m e e n t e Tot slot In dit laatste hoofdstuk wordt afgesloten met de personele consequenties voor de gemeente van het tot uitvoering brengen van deze beleidsnota. Tenslotte zal worden ingegaan hoe de uitvoering van de beleidsnota gemonitord en geëvalueerd wordt. 8.1 Personele en financiële consequenties Gemeente Montfoort heeft beperkte personele en financiële middelen ter beschikking om het volkshuisvestingsbeleid uit te voeren. Aan personele middelen heeft Montfoort ongeveer 0,5 FTE beschikbaar. Daarnaast heeft de gemeente een voorziening voor volkshuisvestelijke doelen. De meeste maatregelen kunnen met de beschikbare personele capaciteit en financiële middelen worden uitgevoerd, dan wel in gang gezet. Veel van de maatregelen, zoals nieuwbouw, herstructurering, het realiseren van bepaalde typen woningen en woonzorgzones, moeten worden uitgevoerd door externe partijen, zoals woningcorporaties en projectontwikkelaars. De gemeente vervult daarbij een regiefunctie. 8.2 Monitoring en evaluatie Elk jaar zal worden geëvalueerd en gemeten in hoeverre de doelstellingen van het volkshuisvestingsbeleid zijn bereikt. Hiervoor zal onder andere gebruikt worden gemaakt van de kwartaalrapportages van Woningnet. De voortgangsrapportages worden elk jaar aangeboden aan de gemeenteraad.