Marktconsultatie 2 oktober 2017 in De Hanzehof in Zutphen

Transcriptie

1 Marktconsultatie 2 oktober 2017 in De Hanzehof in Zutphen AGENDAPUNTEN Proces tot nu toe en vooruitblik op marktconsultaties, aansluitend panelgesprek met de zaal Toelichting integrale zorgproducten, aansluitend panelgesprek met de zaal 1. Opening en welkom De bijeenkomst wordt gestart om uur en de aanwezigen worden van harte welkom geheten door André Zents, de gespreksleider. 2. Proces tot nu toe en vooruitblik op marktconsultaties Wethouder Patricia Withagen, bestuurlijke opdrachtgever namens de regiogemeenten, licht de integrale benadering via de presentatie Visie op inkoop toe. Hierna vertelt Rita Otter over de aanpak van de inkoop van integrale zorgproducten met behulp van de presentatie Proces en inrichting marktconsultaties. Er is hierna de mogelijkheid om vragen te stellen aan het panel, bestaande uit Patricia Withagen (bestuurlijk trekker), Rita Otter (projectleider inkoop 19), Pascal Offenberg (accountmanager) en Maarten Swagerman (inkoopadviseur). De heer Van der Leer van de organisatie Passie voor Jeugd en Gezin ziet dat er op gemeentelijk niveau verschillende initiatieven zijn, maar dat de regievorming in gemeenten verschillend is geregeld. Wat is de verhouding tussen datgene wat regionaal zal worden opgepakt en de lokale initiatieven? Rita Otter zegt dat nagegaan zal worden of de initiatieven die er nu zijn een plaats kunnen krijgen in de zorg en ondersteuningsproducten. Voor de maatwerkvoorzieningen komen ondersteuningsproducten die alle 8 gemeenten kunnen gaan inkopen. De heer Van Oudheusden van de organisatie PGVZ vraagt of de contracten in 2018 worden opgezegd en vraagt of de markt in 2019 open gaat voor alle zorgaanbieders. Maarten Swagerman zegt dat de huidige overeenkomsten zijn verlengd tot 31 december 2018 en dat er per 1 januari 2019 nieuwe contracten zullen zijn. Een zorgaanbieder kan zich hiervoor inschrijven wanneer hij voldoet aan de gestelde criteria in de raamovereenkomst en specifiek bij de criteria die passen bij de zorg- & ondersteuningsproducten. Mevrouw Otte van de organisatie Pluryn Hoenderloo Groep merkt op dat er nu contracten per gemeente zijn en dat organisaties zich vanaf 2019 kunnen intekenen voor een raamcontract, ze vraagt of er budget plafonds zijn. Pascal zegt dat in de afgelopen jaren wel gewerkt is met budget plafonds, maar of dit ook zo is in de nieuwe contracten is nog een vraag voor de uitwerking. Dit onderwerp zal terugkomen bij de uitvraag over tarieven, planning is december 2017/januari Over het budget plafond in het algemeen merkt Pascal op dat er budget plafonds zijn afgegeven, maar niet voor alle instellingen. Alleen met de grote jeugdhulporganisaties zijn budgetplafonds afgesproken. We nemen het eventuele gebruik van budgetplafonds mee voor de inkoop van Mevrouw Toussaint van de organisatie Intermetzo vraagt wat het verschil is tussen integraal en niet integraal. Patricia verduidelijkt dat er gezocht wordt naar een eenduidige definiëring van de producten per 1

2 domein. Hier is een integraal product een domein overstijgend product. Voorbeeld hiervan is de begeleiding, voor jeugd of volwassenen is dit beiden het product begeleiding. Pascal vult aan dat de gemeente de zorgtaken heeft gekregen in 2015 en dat er nu nog een stap wordt gezet naar integraliteit in realisatie van jeugd en Wmo. Waarbij er bij het domein jeugd wel rekening wordt gehouden met de mogelijkheid van behandeling en bij de overige domeinen niet. Er zijn geen verdere vragen. Daarna volgt de presentatie integrale zorgproducten Jeugd, Wmo en MO/BW door Peter Liebrechts met daarin een toelichting. Er is een pauze en de vergadering wordt heropend om uur. 3. Toelichting integrale zorgproducten Er is hierna de mogelijkheid om vragen te stellen aan het panel, bestaande uit Peter Liebrechts (accountmanager), Winand Hesselink (beleidsadviseur Jeugd), Leroy Henzen (toegang Wmo) en Christian Woelders (sr. Adviseur financieel beheer)). Er zijn in de presentatie 6 vragen geformuleerd, deze worden door de gesprekleider per stuk behandeld. - Vraag 1: wat vinden aanbieders van de nieuwe productenstructuur? De heer Hoeben van de organisatie Stichting Mens en Welzijn Voorst geeft aan dat zijn organisatie dagbesteding aanbiedt, voor een groot gedeelte aan mensen met dementie. Ten aanzien van de keuze Algemene Voorzieningen versus begeleiding en complexe begeleiding zegt hij dat er bij dementie vaak sprake is van een progressief ziektebeeld, wat gebeurt er met de groep die nu nog een indicatie licht heeft? Peter Liebrechts zegt dat het nu per gemeente verschilt. Gemeenten hebben wel de intentie om het onder te brengen in de Algemene Voorzieningen. Wanneer dit niet tijdig mogelijk blijkt te zijn dient er vanuit een maatwerkvoorziening een oplossing te komen.. De heer Hoeben vraagt aanvullend naar de in de kwaliteitseis complex genoemde zorg. De gespreksleider geeft aan dat dit bij vraag 3 aan de orde komt. Mevrouw Smit van GGZ vindt de productstructuur goed, maar ze geeft aan dat de context van het systeem van invloed is op de zwaarte van de zorg. Winand Hesselink bedankt haar voor het compliment en over het punt van het systemisch gericht werken merkt hij op dat daarover in de komende periode verder moet worden gesproken met de toegangen en aanbieders. Mevrouw Smit geeft aan dat de lokale toegang vaak op het niveau van gezinsondersteuning zit. Het is voor een lokale toegang moeilijk om zonder diagnose of intakegesprek, te bepalen hoe intensief de begeleiding moet zijn.. Winand Hesselink herkent het signaal, hij geeft aan dat het nu gaat over de productenstructuur. Volume en duur is daar niet aan gekoppeld. Pascal vult aan dat er voor inkoop van de Jeugd GGZ al een aanpassing heeft plaatsgevonden en dat producten van specialistische GGZ van 2018 naar 2019 doorlopen. De 3 producten komen in het niet integrale deel aan bod, er staat voor een product een standaard normtijd aangegeven wat de toegang afgeeft na de diagnostiek van de aanbieder. De heer Van Putten van de organisatie Home Instead Thuisservice vindt de structuur helder en vraagt naar de afstemming van de productstructuur en niet integrale producten, hoe worden de domeinen bewaakt? Ook vraagt hij waarom er zoveel input in de productomschrijving zit en zo weinig output. 2

3 Peter Liebrechts zegt dat er wordt gewerkt aan verdere verheldering van de producten. Winand Hesselink komt terug op de opmerking over het ontbreken van output in de productomschrijving. In 1 van de volgende bijeenkomsten wordt gesproken over de resultaten en indicatoren welke hiervoor zullen worden gehanteerd. Dat is de reden om op productniveau niet te definiëren wat het resultaat moet zijn. De heer Van Putten geeft aan dat input elementen wel zijn opgenomen. De gespreksleider geeft aan dat zal worden nagedacht over dit signaal. Mevrouw Isselman van Zorggroep Achterhoek vraagt of alle cliënten moeten worden geherïndiceerd voor de nieuwe producten. Christian zegt dat de productenlijst vanaf 2019 zal veranderen en dat er nieuwe toewijzingen en nieuwe beschikking moeten komen, een nieuwe indicatie is als het goed is in principe niet nodig. Er zal een conversiemodel worden gemaakt waarmee het streven is om ca. 95% van de huidige cliënten te bedienen. In de planning is er rekening gehouden met een half jaar om de overgang goed in te regelen. De heer Van der Leer vraagt wat het betekent voor de bijdrage van het eigen risico in 1 productenstructuur. Christian antwoordt dat het berichtenverkeer nu ook onderscheid kent tussen IWMOen IJW-standaarden, dit blijft gescheiden. De heer Van Leer noemt het voorbeeld van een multiproblem gezin met een zorgvraag voor ouders en jeugd. De gespreksleider geeft aan een indicatie leidend is voor de hulpverlener en dat jeugd en volwassenen zorg niet uitwisselbaar is. De heer Van der Leer ziet dit wel in de praktijk. Peter Liebrechts merkt op dat aan de voorzijde wordt geïntegreerd, maar dat aan de achterkant administratief gescheiden zal worden verwerkt. Mevrouw Van Dam van de organisatie Coöperatie Boer & Zorg vraagt hoe deze productstructuur in de inkoop een plaats krijgt en of dat betekent dat een product in 1 kwadrant voor alle leeftijden en in alle domeinen moet worden aangeboden. De gespreksleider geeft aan dat een aanbieder kan kiezen om bijvoorbeeld alleen jeugdzorg te leveren, het is niet nodig om altijd alle domeinen te kunnen bedienen. Een aanbieder kan gedifferentieerd intekenen en daarnaast kan het ook zo zijn dat een bepaalde gemeente een bepaald product niet afneemt. Winand Hesselink zegt dat met de integrale inkoop getracht wordt om aanbieders uit te nodigen om indien nodig jeugdzorg voor een cliënt door te laten doorlopen tot 23 jaar. Aanvulling vanuit de regio n.a.v. de bijeenkomst; bij intekening op de integrale producten kunnen aanbieders aangeven welke doelgroep voor hen het meest passend is. De omschrijving van de begeleiding voor een 17, 47 of 77 jarige is hetzelfde; maar het is wenselijk om aanbieders niet te verplichten alle doelgroepen te bedienen. De regio komt hierover met nadere informatie. Mevrouw Buitenhuis van de organisatie s Heeren Loo vindt het ook een overzichtelijke productenstructuur. Ze hoopt dat bij alle domeinen herstellen, ontwikkelen en leren een plaats krijgt. Ze vraagt naar de beschikking bij Crisis, dit is voor een bepaalde periode. Bij Intensief en Duurzaam is het wenselijk om een beschikking af te geven voor een wat langere periode. Leroy Henzen zegt dat het niet veel anders is in vergelijking met de huidige situatie. Bij Intensief en Duurzaam is het de verwachting dat voor een langere tijd, dezelfde begeleiding nodig zal zijn. Christian Woelders zegt dat de kwadranten niet een stap wordt in het beschikkingsproces. De kwadranten zijn een hulpmiddel en hebben geholpen bij het maken van de productenstructuur en interpretatie van begeleiding, een cliënt hoeft niet per se te worden toegewezen aan 1 kwadrant. Het gaat om een product en niet om een kwadrant. 3

4 De heer Katerberg van Riwis Zorg&Welzijn ziet het scheiden van wonen en zorg niet terugkomen in de productenstructuur. De gespreksleider geeft aan dat dit nog niet is bepaald. Het moet een afgeleide zijn van de intramurale zorg- en ondersteuningsproducten. Het is goed mogelijk dat een uiteindelijke ondersteuningsbehoefte van een cliënt uit meerdere producten bestaat. Dit kan een element verblijf zijn, maar ook een element begeleiding. Juist door het verblijf te scheiden van de begeleidingsvraag kan er een ondersteuningsbehoefte op maat ingevuld worden. Uiteindelijk wordt er gekeken of er samengestelde producten gemaakt kunnen worden, in lijn met de landelijke standaarden, om te beschikken. De heer Katerberg ziet in de groep Perspectief 2 variaties genoemd, individuele begeleiding en verblijf met groepsbegeleiding. Bij de groep Intensief en Duurzaam wordt alleen groepsbegeleiding genoemd. Leroy Henzen zegt dat er onderscheid is gemaakt bij Perspectief in 2 verschillende groepen, bij verblijf individueel en begeleiding Pespectief gaat het over cliënten die beschermd in de wijk wonen. Overal zit groepsbegeleiding in, maar in de praktijk zijn er ook cliënten die beschermd wonen in de wijk. De heer Katerberg vraagt zich af of deze cliënt zich zelfstandig in de wijk bevindt. Leroy Henzen zegt dat het ook kan gaan om een groepje, maar het is geen intramurale setting. Het gaat om de mogelijk om door te kunnen stromen naar zelfstandig wonen. De heer Katerberg vindt dat de omschrijving van het product individuele begeleiding ook zou kunnen passen, in het kwadrant, bij Intensief en Duurzaam. De gespreksleider geeft aan dat hier naar gekeken zal worden. Mevrouw Simons van de organisatie Zozijn Zorg vindt de productverdeling helder en overzichtelijk. Ze wil wel meegeven dat wanneer wordt gekeken naar de eisen van medewerkers dit wel financiële consequenties heeft. De gespreksleider zegt dat dit bij de tariefbepaling zal worden meegenomen. - Vraag 2: in hoeverre past deze structuur van Begeleiding Groep bij de huidige en toekomstige praktijk? Mevrouw Buitenhuis vindt het prima als er ruimte blijft voor wisseling in het geval van op- en afschaling. Peter Liebrechts merkt op dat de situatie per cliënt wisselend kan zijn en dat het goed is om hierover contact te hebben. Peter Liebrechts merkt op dat onderscheid is gemaakt tussen Begeleiding Groep en Begeleiding Groep Complex, hij vraagt of dit onderscheid helder is en in hoeverre dit passend is in de praktijk. De aanwezigen wordt gevraagd om hierover na te denken en hier schriftelijk op te reageren via de website. De heer Hoeben geeft aan dat wanneer cliënten een medische indicatie dementie hebben, hij zich niet kan voorstellen dat een Algemene Voorziening toereikend is.. Hij wil adviseren om hier rekening mee te houden bij nadere beschrijvingen van de criteria zodat deze cliënten wel een maatwerkvoorziening kunnen krijgen. Peter Liebrechts zegt dat er geen diagnoses worden genoemd. Een invulling van een Algemene Voorziening wordt individueel bepaalt, de kwaliteit is daarin het belangrijkste criterium. Per cliënt moet worden nagegaan of er een Algemene Voorziening beschikbaar is waar voldoende kundigheid geboden kan worden voor die cliënt. Wanneer die er niet is, dan wordt het een maatwerkvoorziening. De heer Hoeben vraagt om te kijken naar de begeleiding die te kort schiet als het gaat om toenemende problematiek. De gespreksleider zeg dat wanneer er een kloof ontstaat, daar naar 4

5 moet worden gekeken. Dementie hoeft niet altijd in een maatwerkvoorziening terecht te komen, dit is afhankelijk van de individuele casuïstiek. De heer Aartsen van de Wmo-adviesraad gem. Apeldoorn vraagt of er een beweging gaat plaatsvinden waarin de Algemene Voorzieningen in verschillende gemeenten gelijk vormend zijn en aan dezelfde criteria voldoen of is er, naast de voorkeur voor een aanbieder, ook een voorkeur voor een gemeente in een indicatie situatie? Peter Liebrechts zegt dat de Algemene Voorzieningen per gemeente worden bepaald en ingericht en hoewel er wel een uitwisseling is tussen de gemeenten, kan het lokaal wel verschillend zijn. De heer Aartsen wil meer eenduidigheid in de Algemene Voorzieningen en toezicht op de kwaliteit. De gespreksleider ontvangt het signaal. Mevrouw Van Es van de Wmo-raad Lochem merkt op dat er lokaal wel verschillen zijn in de uitvoering van de inkoop hoewel het regionale er mooi uitziet. Lochem doet niet mee met Wmo en MO/BW. Ze wil vragen of er invloed wordt uitgeoefend om het meer regionaal te organiseren wanneer men toch voorstander is van regionale inkoop. Ze signaleert dit verschil, maar doet ook een appél om meer regionaal samen te doen. In aanvulling van de regio n.a.v. de bijeenkomst: de inkoop zoals die wordt voorbereid treft enkel de individuele voorzieningen jeugd dan wel maatwerk voorzieningen Wmo. Het is aan de deelnemende gemeenten om hun algemene voorzieningen vorm te geven dan wel te bepalen voor welke domeinen zij meedoen in de integrale inkoop. Mevrouw Buitenhuis is het eens met de inzet van Hbo geschoolde mensen op de groep, maar het is ook ingewikkeld omdat er nu veel Mbo-4 geschoolde mensen werken op de groepen. De spoeling op de arbeidsmarkt is dun als het gaat om Hbo-ers en ze maakt zich zorgen over de invloed op de kostprijs. Peter Liebrechts zegt dat dit terugkomt bij de tariefbepaling.. Er is nu beschreven dat bij een Lichtere indicatie, het plan wordt gemaakt door de Hbo-er en de uitvoering door een Mbo-er kan worden gedaan. Bij een indicatie Complex wordt de uitvoering door een Hbo-er gedaan. Gevraagd wordt of de aanwezigen hierop willen reageren. Mevrouw Buitenhuis pleit voor minder onderscheid in de scholing. Peter Liebrechts verduidelijkt dat de planvoering wordt uitgevoerd door een Hbo-er, maar dat het de uitvoering niet nodig is dat de Hbo-er aanwezig is. Er kan ook discussie zijn over supervisie. Het gaat om de interpretatie van de wijze waarop het nu is opgeschreven, Peter Liebrechts nodigt de aanwezigen uit om hierop te reageren. De heer Hoeben kan zich erin vinden dat vanuit cliëntperspectief, er eisen worden gesteld aan het personeel. Het betekent wel dat er andere vormen van begeleiding kunnen gaan ontstaan zijn, dat meerdere complexe cliënten bij elkaar worden gezet om ook qua volume een Hbo-er te kunnen inzetten. - Vraag 3: in hoeverre kunnen aanbieders zich vinden in de beschreven driedeling (Begeleiding Begeleiding Complex Begeleiding Crisis)? Mevrouw Van Hal van Zozijn vraagt naar de zienswijze van begeleiding Crisis en bereikbaarheid 24/7. Ook vraagt ze naar de tariefstelling. Leroy Henzen antwoordt dat begeleiding Crisis bedoeld is voor die situaties waarin direct begeleiding nodig is. De verwachting is dat crisisbegeleiding 24 uur per dag 5

6 bereikbaar is zodat de cliënt ook in de nacht een beroep kan doen op de zorgaanbieder. Vanuit de Wmo is dit een nieuw zorg- en ondersteuningsproduct, crisisopvang is wel bekend. Een intensieve begeleiding in de thuissituatie komt wel voor bij crisisopvang, daarbij hoort de 24 uurs bereikbaarheid. Dit is een zorgproduct wat op het adres van de cliënt wordt aangeboden, door deze inzet kan zwaardere zorg voorkomen worden. De heer Bicici van de organisatie Lindenhout geeft aan dat er nu wel spoedhulp is. Winand zegt dat bij Begeleiding Crisis ambulante zorgverlening in de thuissituatie wordt ingezet. De discussie over tarief moet nog worden gevoerd. Het signaal dat de term begeleiding misleidend is, wordt meegenomen. Specialistische jeugdhulp heeft vooral te maken met behandeling, dus het is zoeken of ambulante spoedhulp wel integraal zou kunnen worden benaderd. Winand zegt dat in de productenstructuur onderscheid is gemaakt in begeleiding en behandeling. De gespreksleider geeft aan dat de niet integrale producten op de bijeenkomst op 9 oktober zullen worden toegelicht. De heer Aartsen geeft aan dat wanneer een gezin in begeleiding in crisis raakt, de organisatie die de begeleiding levert, de crisissituatie zal oppakken. De heer Katerberg denkt dat begeleiding Complex wat meer inhoudt dan een medewerker die sec die opleiding heeft gedaan, hij vraagt als aanbieder daar ook ruimte voor. Hij wil dat daar nog een keer naar gekeken wordt, er is al eerder aangegeven dat Hbo-mensen schaars zijn. Het kan bijvoorbeeld ook zo zijn dat iemand op een vergelijkbaar denkniveau acteert. Leroy Henzen zegt dat er een combinatie kan worden gemaakt met het opleidingsniveau van de uitvoerenden. De gespreksleider zegt dat dit zal worden meegenomen door de werkgroep, met de focus op wat de cliënt nodig heeft. Mevrouw Otte begrijpt dat men doelen met producten wil combineren, is het straks zo dat een product hetzelfde tarief heeft? Christian Woelders zegt dat het in eerste instantie gaat om de definitie van de inhoud van het product. Wanneer er sprake is van een product wat inhoudelijk hetzelfde is, dan zal er waarschijnlijk hetzelfde tarief bij horen. Wanneer er een verschil wordt gemaakt, is dat omdat er een inhoudelijk verschil is en dat zal worden vertaald in een tarief. Het tarief is nu nog niet bekend. Mevrouw Otte geeft aan dat er voor begeleiding bij minderjarigen een andere inzet nodig is terwijl ehet wel hetzelfde product is. Mevrouw Leegwater van HumanitasDMH zegt dat er veel hoogopgeleide ambulant begeleiders in dienst zijn, maar dat maakt ook dat men niet altijd uitkomt met de tarieven voor licht of medium. Daar wil ze een gesprek over voeren. De gespreksleider geeft aan dat de discussie over tarieven nog gevoerd moet gaan worden. De heer Holsbeek van ZorgPlus GGZ vraagt een toelichting bij de opmerking dat er 2 bouwstenen tegelijkertijd kunnen worden ingezet bij dezelfde cliënt. Leroy Henzen geeft aan dat er nu begeleiding medium en complex is. Er zijn situaties waarbij gezien wordt dat cliënten ook praktische hulp nodig hebben. Het is straks mogelijk dat een cliënt in 1 periode 2 verschillende producten heeft. De heer Holsbeek geeft aan dat dit lastig te scheiden is vanuit de context van een cliënt met psychiatrische problemen. De gespreksleider geeft aan dat het aan de zorgaanbieder is om te beoordelen of gecombineerde bouwstenen worden ingezet. 6

7 De heer Hagen van de organisatie Zorgparaat heeft afgelopen jaar meegemaakt dat een jongen van 19 jaar per direct bij zijn moeder uit huis is geplaatst. Hij was bij Zorgparaat voor begeleiding. De indicatie voor Zorgparaat eindigde direct bij de crisisopvang terwijl Zorgparaat hierna ook voor de langdurige begeleiding belangrijk was, ook is hij tijdens de crisisopvang niet geïnformeerd over de voortgang. De gespreksleider geeft aan dat het belangrijk is om te kijken naar datgene wat de cliënt nodig heeft. Wanneer de cliënt de begeleiding nodig blijft hebben, dan zal de indicatie blijven doorlopen. De inkoop verzet zich er niet tegen. Peter Liebrechts benoemt het als aandachtspunt voor de toegang, vraag is hoe de overdracht gaat in de praktijk. - Vraag 4: in hoeverre kunnen aanbieders zich vinden in de beschreven verschillen in opleidingsniveau tussen de 3 vormen van begeleiding? De heer Van Putten doet een appél om strakker te sturen op de output en laat de aanbieder bepalen wat er nodig is. Er is applaus. De gespreksleider geeft aan dat hij dit signaal oppakt. De heer Van Putten roept op om niet te sturen aan de voorkant maar waar het moet worden gerealiseerd. Winand Hesselink vindt het een mooi signaal, maar er zit ook een andere kant aan. Dat is om zoveel mogelijk de kwaliteit te waarborgen en aan de wettelijke eisen te voldoen. De heer Van Putten zegt dat de aanbieder zich ook aan de wettelijke eis moet houden als het gaat om de opleidingseis. Hij roept op om aan de burger te vragen wat de burger wil, en aan de achterkant te meten of dat wordt gerealiseerd. Hij wil niet dat er nu al piketpaaltjes worden geslagen, het opleidingsniveau zegt niets over de kwaliteit van hulpverlening. De gespreksleider zegt dat deze opmerking zal worden meegenomen, het is ook een bestuurlijk onderwerp. De heer Hoeben zegt dat in het kader van de toename van de complexiteit van de zorg, de aanbieder de verantwoordelijkheid heeft om te kijken naar de eisen. De heer Bos van de organisatie WZU Veluwe is van mening dat opleidingsniveau per sector verschilt. WZU is werkzaam in de ouderenzorg, 70% van het personeelsbestand is Mbo-3 geschoold. Wanneer hij dit leest, constateert hij dat voor een maatwerkoplossing bij dementie, veel van de medewerkers niet kunnen worden ingezet terwijl ze daar uitstekend geschikt voor zijn. De heer De Groot van de organisatie Het Dagelijks Bestaan vraagt hoe dit zal worden gecontroleerd. De gespreksleider geeft aan dat er wordt uitgegaan van vertrouwen Christian Woelders legt uit dat de eisen worden vastgelegd in een inkoopovereenkomst en er wordt vanuit gegaan dat dit klopt. Het is mogelijk dat er controle eisen zijn, zoals een financiële productenverantwoording. Daarvoor wordt een accountantsverklaring gevraagd, het kan zijn dat de accountant wel controleert. De heer De Groot vraagt hoe dit strookt in verhouding tot verlaging van de administratieve lasten. Christian Woelders zegt dat hierover binnen de gemeentelijke organisatie ook discussie is, het blijkt een lastig samenspel tussen de organisatie en de accountant. Winand vult aan dat de kwaliteitseisen aan de zorg- en ondersteuningsproducten vooral bedoeld zijn om duidelijk te maken waar het onderscheid ligt tussen wat wordt gevraagd en wat geleverd moet worden. Het blijkt dat bouwstenen nu niet altijd duidelijk genoeg omschreven zijn. 7

8 Mevrouw Sottelaar van de organisatie Villa Achterstraat Lochem geeft aan dat de inspectie ook verplicht om een aantal Hbo-ers in dienst te hebben met registratie binnen het Kwaliteitsregister Jeugd (SKJ). Winand geeft aan dat niet wordt afgeweken van de wettelijke eis. De gespreksleider geeft aan dat eerst wordt gekeken naar wat nodig is om goede zorg te leveren en wat de eisen zijn aan de zorgaanbieder. Er is ook oog voor het terugbrengen van de administratieve lasten. - Vraag 5: Welke kansen zien aanbieders bij het bieden van (laagdrempeliger) logeer/respijtopvang? De heer Hoeben werkt in de praktijk niet met jeugd, maar met ouderen met dementie. Wanneer iemand met dementie naar een andere locatie moet, ontstaat er onrust bij de cliënt. Dus hij pleit voor een voorziening met 24-uurs opvang en begeleiding. De heer Hoeben geeft aan dat dit individueel al wordt gedaan en dat cliënten dat zelf betalen, maar hij wil als aanbieder hierover een financiële discussie. Peter Liebrechts geeft aan dat een losse begeleidingscomponent in de instelling niet altijd nodig is. Dit hangt samen met het scheiden van wonen en zorg. De vraag is hoeveel de situatie binnen de instelling verschilt van datgene wat in de thuissituatie geboden wordt. In een instelling is er al de beschikbaarheid over de medewerkers, deze kunnen worden ingezet. De heer Hoeben geeft aan dat er verschillende mogelijkheden zijn. Er zijn voorzieningen met een camera tot en met 24-uurs aanwezigheid in de woning. De gespreksleider concludeert dat bij deze vorm de begeleiderscomponent veel omvangrijker wordt. Dit betreft mogelijk zelfs de domeinen van WLZ en Zorgverzekeringswet. Aangegeven wordt het er 2 verschillende producten moeten worden gehanteerd. Peter Liebrechts vraagt of het mogelijk is om samen te werken met welzijnsorganisaties in de buurt. Dit product moet nog worden ontwikkeld, vraag is of dit zou werken. Misschien moet het worden opgepakt als een pilot met de vraag of het product verblijf kan worden gebruikt om de ondersteuning in de thuissituatie in te richten. De heer Aartsen geeft aan dat een dergelijke pilot is gedaan met 24-uurszorg in een gezinssituatie. Dit geeft kansen, maar er zitten ook veel haken en ogen aan zoals de wettelijke eisen, bijvoorbeeld de veiligheid van medewerkers en eisen van de verblijfsvoorziening. Peter Liebrechts heeft de indruk dat de vraag veel groter is dan de het huidige beschikbare aanbod. De heer Hoeben verduidelijkt dat de drempel nu gekoppeld is aan een verpleegtehuissituatie en wanneer de zorg thuis kan worden geboden, zou dat veel wenselijker zijn. De gespreksleider benadrukt dat er zal worden getracht om daar een oplossing voor te vinden. Tot slot wordt opgemerkt door Jeugdzorg GGNet dat het niet wenselijk is dat kinderen door een tiental vrijwilligers wordt begeleid, maar dat dit zorgvuldig wordt gedaan. Winand zegt dat er ruimte is voor een pilot op dit gebied, maar dat er bij jeugd een andere vraag is als het gaat om 24-uurszorg dan binnen de Wmo en MO/BW. - Vraag 6: Welke kansen zien aanbieders om samen te werken met andere aanbieders als het gaat om arbeidsmatige dagbesteding? 8

9 De heer Hoeben zegt dat dit al is geïntegreerd bij meerdere vormen van begeleiding. Het blijkt dat men aanloopt tegen schotten bij de klantmanagers van respectievelijk werk en inkomen en Wmo. Hij is er voorstander van om het onder 1 paraplu onder te brengen. Christian Woelders geeft dat er inderdaad tussen werk en inkomen en jeugd en WMO verschil is. De heer Hoeben is van mening dat de indicatie op 1 plaats moet worden gegeven. De gespreksleider zegt dat dit een helder signaal is en dat dit organisatorisch binnen de gemeente moet worden opgelost. De heer Holsbeek vraagt of de aanbieder ook verantwoordelijk wordt voor de dagbesteding. Peter Liebrechts geeft aan dat het een onderdeel is van de opdracht en dat wordt ingezet op een zo maximaal mogelijk arbeidspotentieel van de cliënt. De heer Holsbeek zegt dat dit al gebeurt in de begeleiding. Peter Liebrechts spreekt de wens uit dat het onderscheid tussen arbeidsmatige dagbesteding vanuit de participatiewet en dagbesteding vanuit de Wmo uiteindelijk zal verdwijnen maar dat het de vraag is of dit geheel te realiseren is. 4. Sluiting en vervolg De gespreksleider geeft aan dat communicatie, publicaties en inschrijven verloopt via de website Op 9 oktober is er een bijeenkomst over de niet integrale producten, dit is mogelijk van invloed op de vragen die er nog zijn over deze bijeenkomst. Besloten wordt dat de deadline voor het stellen van die vragen wordt verlengd tot na de bijeenkomst over de niet integrale producten. Aanvulling van de regio n.a.v. de bijeenkomst: Concrete informatie hierover vind u op de website! De gespreksleider bedankt de aanwezigen voor hun input en sluit de bijeenkomst om uur. 9