Wvg verordeningswijziging in verband met vervoersvergoedingensystematiek BESLUITEN

Transcriptie

1 Behoudens advies van de commissie WOWZ Aanbiedingsformulier Onderwerp Wvg verordeningswijziging in verband met vervoersvergoedingensystematiek In te vullen door afdeling Bestuursondersteuning Ontwerper Parafanten Directeuren Portefeuilleh. B&W Nr: / Dienst : SOZA SOZA WOWZ Agenda Sector : Beleid & Voorlichting BJZ Openbaar: ja Naam : Hans Berkhout R.V nr: Tst.nr : 7241 Commissie: Datum : BESLUITEN 1. in te stemmen met het raadsvoorstel ter vaststelling van de Verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten 2004; 2. op grond van artikel 2, tweede lid onder a, van de Inspraakverordening geen inspraak te verlenen op de onderhavige verordeningswijziging; 3. de nota Vervoersvergoedingensystematiek vast te stellen en daarmee in te stemmen met de volgende uitgangspunten: a. voor de toe te passen systematiek uit te gaan van vervoerswaardevariant 3; b. gebruikers van Wvg-vervoer per algemene publicatie in kennis te stellen van de vervoersvergoedingensystematiek; 4. de Raad voor te stellen de Verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten 2004 vast te stellen, waarbij besluit 3 ter kennisname is. Korte overwegingen De verordening voorzieningen gehandicapten 2004 (raadsbesluit d.d. 2 december 2003) bleek onvoldoende duidelijk en heeft geleid tot verschillen in de uitvoering van de vervoersvergoedingensystematiek binnen de Leidse regio. De raadscommissie SI had tijdens de behandeling van de verordening reeds op dit risico gewezen vanwege de verwoordingswijze van deze complexe materie. De onduidelijkheden ontstonden met name bij de vergoedingen van het individuele (rolstoel-) taxivervoer in combinatie met het gebruik van de eigen auto. Een aantal gebruikers meenden met deze combinatie recht te hebben op dezelfde vergoeding als mensen die alleen met de taxi vervoerd werden. Uit de verordening en het Financieel Besluit (waarin het College de Wvg-vergoedingen hebben vastgesteld) bleek onvoldoende duidelijk dat dit onderscheid bewust was aangebracht, aangezien autovervoer goedkoper uitvalt dan taxivervoer, zodat er ook recht was op een lagere vergoeding dan voor taxivervoer. Dit was echter wel het beoogde beleidsvoornemen waar het College en de Raad bij de Wvgverordening 2004 ook mee hebben ingestemd.

2 De onduidelijkheden in de tekst gaven aanleiding tot een aantal bezwaarschriften binnen de regio en waar ook verschillende uitspraken over zijn ontstaan. Daarmee ontstond een regionaal ongelijke behandeling van de doelgroep, in weerwil van hetgeen door zowel het College, de raad als de overige regiogemeenten beoogd werd. Alhoewel in Leiden geen enkel bezwaarschrift is gehonoreerd, werd een helder, goed uitlegbare vervoersvergoedingensystematiek noodzakelijk geacht, ook vanwege toekomstige besluitvormingsprocessen. Transparante vervoerssystematiek In de nota 'Vervoersvergoedingensystematiek' is het begrip "vervoerswaarde" centraal gesteld. Daarmee wordt bedoeld de hoeveelheid kilometers of strippenzones die een gehandicapte per jaar kan reizen met een Wvg-vervoersvergoeding. De hoogte van de vergoeding per kilometer is daarbij gekoppeld aan het type vervoer dat voor iemand aan de orde is. Iedereen kan in een oogopslag zien hoe die vergoeding tot stand komt. Het voordeel is tevens dat besluitvormingsprocessen aan transparantie winnen: het gaat nog slechts om de vaststelling van de jaarlijkse hoeveelheid reiskilometers (of zones) en de hoogte van een eventuele eigen bijdrage. De kilometerprijs per vervoersvoorziening is een technische aangelegenheid. Voor de auto is landelijk al bepaald dat dit 0,28 per kilometer is, voor de taxi is dit het resultaat van de onderhandelingen over het aanbod tussen gemeente en taxibedrijven. In de nota is uitgegaan van de huidige kilometerprijzen. Deze worden in november 2004 opnieuw vastgesteld. De eigen bijdrage is slechts aan de orde bij het (rolstoel-) taxivervoer. Dit is in feite hetzelfde als het strippentarief dat een Wvg-gebruiker voor de OV-Taxi zelf betaalt. In de standaard jurisprudentie wordt een vervoerswaarde op 1500 kilometer per jaar als ondergrens gesteld. In de huidige systematiek is de vervoerswaarde van een aantal vervoersvoorzieningen zeer lastig te bepalen. Er is daarbij ook sprake van een heel reëel kostenrisico als er juridische procedures zouden plaatsvinden. Het ongewijzigd laten van de systematiek is dan ook geen optie. In variant 3 in de nota wordt voorgesteld de vervoerswaarde op 400 zones voor het OV-Taxivervoer of 2000 kilometer voor auto of (rolstoel-) taxivervoer te stellen. De eigen bijdrage voor het individuele (rolstoel-)taxivervoer zal 0,16 per kilometer gaan bedragen. De kilometervergoeding voor dit vervoerstype wordt verhoogd vanwege de reële kostprijs. Voor het gebruik van de eigen auto geldt de landelijke vergoedingshoogte van 0,28 per kilometer. Voor de lease-auto blijft deze op 0,11 staan. Technische verordeningswijziging De vervoersvergoedingensystematiek was feitelijk al ingevoerd met de Wvg-verordening Alleen het begrip 'vervoerswaarde' is daarbij niet gebruikt. Ook thans is dit in juridisch opzicht niet het geval. Het begrip is met name geïntroduceerd om zichtbaar te maken hoe de vergoedingen tot stand zijn gekomen en om de besluitvorming over vervoersvergoedingen eenvoudiger te maken. Het College bezit reeds de bevoegdheid tot het vaststellen van vergoedingen. Deze staan opgenomen in het zogeheten Financieel Besluit. De conceptverordening tot wijziging van de Wvg-verordening 2004 is om technische redenen noodzakelijk. Er is één daadwerkelijke -technische- wijziging in de verordening noodzakelijk, zijnde

3 artikel 3.3, negende lid, van de Wvg-verordening. Daarin wordt een koppeling gelegd tussen diverse vergoedingen. Dit hoort evenwel thuis in het Financieel Besluit, omdat het over de bepaling van vervoersvergoedingen gaat die tot de bevoegdheden van het College behoort. De overige wijzigingen zijn van taalkundige aard én om de vervoerscombinaties die al bij de verordening voorzieningen gehandicapten 2004 waren vastgesteld inzichtelijker te maken. Ten opzichte van de verordening voorzieningen 2004 en de daarbij vastgestelde bedoelingen zijn er geen wijzigingen in de belangenpositie van Wvg-gebruikers. In artikel 2, tweede lid onder a, van de Inspraakverordening is bepaald dat geen inspraak wordt verleend ten aanzien van ondergeschikte herzieningen van een eerder vastgesteld beleidsvoornemen. Aangezien hier sprake is van geringe technische wijzigingen die tevens zien op een in 2003 vastgesteld beleidsvoornemen, stellen wij voor geen inspraak te verlenen op de onderhavige verordeningswijziging. Het Financieel Besluit kan thans nog niet worden vastgesteld, omdat het prijspeil van een aantal vervoersvoorzieningen pas vanaf eind oktober of begin november 2004 bekend wordt. Opvatting OGL Het Overleg Gehandicaptenbeleid Leiden (OGL) is gevraagd om commentaar op de notitie. Het OGL ondersteunt de voorgestelde systematiek om redenen van duidelijke besluitvormingsprocessen en transparantie voor de gebruikers. Voor het overige werd de nota als technisch beschouwd. Formatieve consequenties geen Begrotingsconsequenties M.b.t. de verordeningswijziging: Geen. M.b.t. de voorgestelde vervoersvergoedingensystematiek: op verplichtingenbasis op basis van het huidige prijspeil. In november 2004 zal een definitief prijspeil bekend zijn. In de praktijk betreft het maximaal 50% van genoemde verplichtingen. Te dekken uit de Wvg. Communicatie Openbaar: B&W- besluitenlijst/ niet openbaar / anders, nl:. Openbaar Samenvatting Met de andere regiogemeenten wil Leiden dat de Wvg-systematiek binnen de regio op gelijke wijze wordt toegepast. De huidige Wvg-vervoersvergoedingensystematiek en vooral de verwoording daarvan is echter toch te complex gebleken. Dit heeft tot ongelijkheden in de uitvoering binnen de regio geleid. Het Cllege heeft daarom de systematiek waarop de vervoersvergoedingen binnen de wet voorzieningen gehandicapten (Wvg) is gebaseerd transparanter gemaakt, zodat deze vooral eenvoudiger valt uit te leggen en toe te passen. De nieuwe vervoersvergoedingensystematiek is gebaseerd op de vervoerswaarde. Dit betreft een bestuurlijk vastgesteld aantal zones of vervoerskilometers per jaar waarbij de te vergoeden kilometerprijs gekoppeld is aan het type voertuig. De hoogte van de totale vergoeding die iemand ontvangt is dus afhankelijk van het soort

4 vervoer of de eventuele vervoerscombinatie die er wordt gekozen. Gebruikers van de eigen auto ontvangen de gangbare kilometerprijs die 0,05 lager ligt dan in Voor gebruikers van de OV- Taxi stijgt het aantal zones wat ten opzichte van Ook gebruikers van de (rolstoel-)taxi ontvangen een hogere vergoeding. De kosten voor de gemeente kunnen met ongeveer per jaar toenemen. Om de nieuwe vervoersvergoedingensystematiek mogelijk te maken is een kleine technische wijziging van de Wvg-verordening nodig. Vanwege dat technische karakter en het feit dat de verordening daarmee weer geheel aansluit bij hetgeen in 2003 ook als beleid beoogd was, wordt er afgezien van inspraak op de verordeningswijziging. De aangepaste systematiek heeft een geringe technische wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten 2004 tot gevolg, naast enkele tekstuele verduidelijkingen. Aan de Raad wordt verzocht de verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten vast te stellen en in te laten gaan per 1 januari Het platform Overleg Gehandicaptenbeleid Leiden (OGL) heeft verklaard zich in de voorgestelde systematiek te kunnen vinden, omdat het een duidelijker besluitvormingsproces betekent met meer duidelijkheid voor de gebruikers van Wvg-vervoersvoorzieningen. Aanpak verdere communicatie Publicatie vindt plaats in de Stadskrant. De concept verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten 2004 verordening ligt vanaf 29 oktober 2004 gedurende twee weken ter inzage in het stadhuis, het stadsbouwhuis en kan worden opgevraagd bij de dienst Sociale Zaken en Arbeidsmarktbeleid. Inspraak is echter niet aan de orde. Ook zal de verordening worden gepubliceerd op de website van de gemeente Leiden. Gebruikers van Wvg-vervoersvoorzieningen worden middels een publicatie in de Stadskrant op de hoogte gesteld van wijzigingen in de vervoersvergoedingensystematiek.

5 2004. Nr. : Dnst. : SOZA Vaststelling Verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten Leiden, 2 november Aanleiding De oude vervoersvergoedingensystematiek bleek vatbaar voor misverstanden in de uitvoering en in de verwachtingen van gebruikers. Dit leidde in de Leidse regio tot een verschillende uitvoering en in sommige situaties tot een onbedoelde kostenstijging. Om die reden is gekozen voor een transparanter vervoersvergoedingensystematiek en daarbij een heldere afbakening van de bevoegd-heden van het college van B&W met betrekking tot de vervoerskosten in het Financieel Besluit. Er is duidelijker aangegeven welke (combinaties van) vervoersvoorzieningen bij de verordeningswijzi-ging 2004 zijn beoogd (artikel sub a / h). Daarnaast is een wat duidelijker terminologie gebruikt. Op grond van het vorenstaande zijn in de verordening de aangegeven technische wijzigingen noodzakelijk geworden. Artikelsgewijze toelichting van de wijzigingen Artikel 3.1. Soorten vervoervoorzieningen De termen 'gemaximeerde vergoeding' en gemaximeerd bedrag van het eerste lid, onder a t/m d, en van de aanhef van het tweede lid, zijn gewijzigd naar een wat duidelijker terminologie 'financiële tegemoetkoming'. Het begrip 'financiële tegemoetkoming' drukt helderder uit dat het bij vervoersvoorzieningen gaat om de hoogte van de te vergoeden kosten. Deze wijziging heeft geen juridische gevolgen. Het zinsdeel van artikel 3.1, eerste lid onder a en c, 'uit te betalen aan de exploitant van de OV-taxi', is vervallen. Dit betreft namelijk uitvoering, hetgeen thuis hoort in het Financieel Besluit. In artikel 3.1., eerste lid onder b, was verwezen naar artikel 3.1 lid 2 sub a en b. De verwijzing is vanwege de gewijzigde opsomming van het tweede lid veranderd in artikel 3.1. lid 2 sub a tot en met f. In artikel 3.1., tweede lid onder a t/m h, zijn de verschillende vervoersvergoedingencombinaties uitgesplitst en duidelijker aangegeven dan in het oude artikel.

6 Artikel 3.3. Bepalingen ten aanzien van de verstrekking Vanwege het de wijziging van artikel 3.1. lid 2 is de nummering in artikel 3.3. lid 1 aangepast. De koppeling tussen de maximaal te vergoeden vervoerskosten voor de eigen auto, taxi of vervoer door derden met de financiële tegemoetkoming voor de OV-taxi is verdwenen. De bepalingen over de hoogte van de financiële tegemoetkomingen behoren in het Financieel Besluit. Lid 9 kan hiermee vervallen. Vanwege het vervallen van lid 9 is ook lid 10 overbodig. De onderdelen van lid 10 worden ook geregeld in lid 5. Wij stellen uw Raad voor het hierna in ontwerp afgedrukte besluit te nemen. Leiden, LENFERINK. Burgemeester en Wethouders van de Secretaris, de Burgemeester, P.I.M. v.d. WIJNGAART. H.J.J. De Raad der gemeente Leiden; Gezien het voorstel van Burgemeester en Wethouders (raadsvoorstel nr van 2004); B E S L U I T: 1. vast te stellen de navolgende Verordening tot wijziging van de verordening voorzieningen gehandicapten 2004; VERORDENING TOT WIJZIGING VAN DE VERORDENING VOORZIENINGEN GEHANDICAPTEN 2004 Artikel 1 Artikel 3.1, het eerste en tweede lid, te wijzigen zodat deze aldus komen te luiden: Artikel 3.1 Soorten vervoervoorzieningen Het college kan een vervoervoorziening verstrekken, bestaande uit: 1. a. een financiële tegemoetkoming voor het gebruik van de OV-taxi;

7 b. met daarbij een financiële tegemoetkoming dat voor vervoer als genoemd onder artikel 3.1 lid 2 sub a tot en met f en/of voor de OV-taxi kan worden aangewend; c. een financiële tegemoetkoming voor de meerkosten van het CVV voor personen van 65 jaar en ouder. Deze extra vergoeding bestaat uit het verschil tussen het basis OV-tarief per zone bij gebruik van de OV-taxi en het OVtarief per zone dat geldt voor een persoon in het bezit van een 65+ pas bij gebruik van het regulier openbaar vervoer. Het verschil wordt vergoed over maximaal het aantal zones dat is verreden met gebruikmaking van de onder a bedoelde vergoeding; d. een financiële tegemoetkoming in de kosten van het gebruik van een eigen auto. 2. een financiële tegemoetkoming in de kosten van het gebruik van: a. een taxi; b. een eigen auto of vervoer door derden; c. een combinatie van a. en b.; d. een rolstoeltaxi; e. een voor rolstoelgebruik aangepast vervoermiddel; f. een combinatie van d. en e.; g. een bruikleenauto / buitenwagen met verbrandingsmotor; h. een ander verplaatsingsmiddel dan de in sub a t/g genoemde. Artikel 2 Artikel 3.3, het eerste, vijfde, negende en tiende lid, te wijzigen zodat deze aldus komen te luiden: Artikel 3.3 Bepalingen ten aanzien van de verstrekking 1. Het vrij besteedbare bedrag als bedoeld in artikel 3.1 lid 1 sub b en in artikel 3.1 lid 2 sub a en d is - voor zover dit gebruikt wordt voor de OV-taxi - bestemd voor de meerkosten van de OV-taxi ten opzichte van het regulier openbaar vervoer. Bij de berekening van deze meerkosten wordt uitgegaan van het basis OV-tarief. 5. Voor zover echtgenoten beiden geen gebruik kunnen maken van het regulier openbaar vervoer en tenminste een van hen geeen gebruik kan maken van de OV-taxi, wordt aan elk van hen 50% van het maximumbedrag voor een voorziening in de kosten van vervoer, als genoemd in art lid 2 sub a, b, c, d, e of f, toegekend als het vervoerspatroon samenvalt en 75% wanneer dit niet (geheel) het geval is. 9. Vervallen

8 10. Vervallen Artikel 3 Slotbepaling 1. Deze verordening wordt aangehaald als 'Verordening tot wijziging van de Verordening voorzieningen gehandicapten 2004' en treedt op 1 januari 2005 in werking. 2. Aanvragen om toekenning van een voorziening die betrekking hebben op een periode voor 1 januari 2005 zullen worden behandeld volgens de ongewijzigde 'Verordening voorzieningen gehandicapten 2004'. 2. de ingangsdatum te stellen op 1 januari Gedaan ter openbare vergadering van de Griffier, de Voorzitter,

9 BW041226

10 Wvg Vervoersvergoedingensystematiek Notitie 2004

11 AVO Wvg

12 Vervoersvergoedingen Wvg Aanleiding Bij de uitvoering van de Wvg hebben de regiogemeenten afgesproken dat dit regionaal op dezelfde wijze plaatsvindt. Gebruikers weten waar ze aan toe zijn en ontvangen dezelfde voorzieningen en vergoedingen tegen de zelfde voorwaarden, ongeacht in welke regiogemeente zij woonachtig zijn. Onbedoeld is dit uitgangspunt in het gedrang gekomen bij de invoering van de nieuwe Wvg-verordening in De tamelijk ingewikkelde vervoersvergoedingensystematiek heeft in de regio geleid tot interpretatieverschillen en daarmee tot een verschil in uitvoering. Daardoor worden binnen de regio niet overal meer dezelfde vervoersvergoedingen verstrekt. Het AVO Wvg heeft daarom gezocht naar een eenvoudiger en duidelijker vervoersvergoedingensysteem. In deze notitie wordt eerst kort op het oude systeem ingegaan en vervolgens aan de hand van een aantal varianten een keuze voor een nieuw vervoersvergoedingensysteem voorgelegd. Zowel in PHOverband als per gemeente wordt gevraagd een standpunt over dit nieuwe vergoedingensysteem in te nemen, rekening houdend met de diverse consequenties voor gebruikers en gemeenten ten aanzien van de kostenontwikkelingen. 1. Huidige vervoersvergoedingensystematiek De huidige regels voor Wvg-vervoersvergoedingen kennen hun eigen gegroeide historie. Thans is er geen echt duidelijke relatie meer aan te geven tussen de vervoersoorten en hun vervoerswaarde (= de hoeveelheid kilometers die men jaarlijks kan rijden in een bepaald vervoersoort op basis van de vergoeding). In de tabel hieronder wordt de huidige vervoersvergoedingensystematiek aangegeven. Onder meer op grond van meer individualiteit in vervoer (Wvg-protocol) zijn in de Wvgverordening 2004 per vervoersoort wat opties ingevoerd. Deze bleken, zoals gesteld, aanleiding te geven tot onbedoelde regionale verschillen in de uitvoering. Voorts wordt duidelijk dat de vervoerswaarde per vervoersoort te diffuus is en daarmee lastig aan (met name) gebruikers valt uit te leggen. Bovendien is op grond van de vergoedingen duidelijk dat niet elke vervoerswaarde meer voldoet aan de mimimumvervoerswaarde van 1500 kilometer per jaar. Huidig vervoersvergoedingensysteem Vervoersoort OV-taxi Vervoerswaard e 380 zones (OV-taxi) en een restbedrag voor vervoer naar keuze Vergoeding (OV + vbb 1 ) Auto (eigen) ( 0,33 /km) Motivatie De totale vergoeding is historisch vastgesteld op een maximumbedrag. De prijs voor de OVtaxi is bepalend wat er als restant overblijft voor het vbb. De vergoeding is bewust lager gesteld dan het bedrag van de OV-taxi en niet gebaseerd op 1 Vbb = Vrij besteedbaar bedrag. Dit is het bedrag dat iemand kan gebruiken voor een vervoersoort naar keuze

13 autokilometers. Het is als een extra optie beschouwd voor eigen auto bezitters zonder het gebruik van de OV-Taxi nadelig te beïnvloeden. Individueel taxivervoer De vervoerswaarde heeft geen relatie meer met een bedoeld aantal vervoerskilometers. Auto (eigen / Er is aansluiting gezocht bij het bedrag voor de derden) in OV-taxi. Het bedrag is niet gebaseerd op samenhang met autokilometers. Verschil = 534 kan taxi alsnog voor taxivervoer aangewend worden. Rolstoeltaxi Historische prijs. De vervoerswaarde is 1,5 x de kosten van het individueel taxivervoer en niet gebaseerd op vervoerskilometers. Auto (eigen / Er is gekozen voor eenzelfde bedrag als voor de derden) in OV-taxi. Er is geen relatie met echte samenhang met autokilometers. Verschil = 1122 kan taxi alsnog voor taxivervoer aangewend worden. Bruikleenauto 3500 km 384 het betreft een historische vervoerswaarde. 2. Nieuwe vervoersvergoedingensystematiek De nieuwe vervoersvergoedingensystematiek neemt de vervoerswaarde per vervoersoort als uitgangspunt. Dit heeft een aantal voordelen boven de huidige systematiek: 1. Het is voor iedereen helder hoeveel kilometers men kan reizen met de per vervoersoort toegekende vergoeding, 2. Bestuurlijke besluitvormingsprocessen over vervoersvergoedingen worden transparanter. Het gaat bij aanpassingen over drie onderdelen; de vervoerswaarde, ofwel de hoeveelheid kilometers per vervoersvorm (of zones vwb de OV-taxi), de hoogte van de kilometerprijs en de eigen bijdrage, 3. De systematiek sluit naadloos aan op de Wvg-jurisprudentie. Daaruit blijkt dat rechters de vervoerswaarde een bepalende rol toekennen bij hun oordeel over beroepsschriften. 2.a Vervoerswaarde Vanwege de doelstellingen van de Wvg,en onderstreept door jurisprudentie, is de minimale vervoerswaarde gesteld op 1500 kilometer per jaar. De Leidse regio zit daar altijd boven op grond van sociale overwegingen. Dit moet in de nieuwe systematiek ook zo blijven. De nieuwe vervoerswaarde zal voor alle vervoersoorten (behoudens de OVtaxi) hetzelfde aantal kilometers zijn. Bij het OV-Taxivervoer geldt een zone-vervoerswaarde. Deze blijft gelijk aan de oude systematiek. Wel is er nadrukkelijker de mogelijkheid het aantal zones (nu: 380 zones) aan te passen. De vervoerskeuze voor de (eigen) auto in plaats van de OV-taxi blijft bestaan evenals het vrij besteedbaar bedrag (vbb) dat extra wordt verstrekt bij gebruik van de OV-taxi 2. De hoogte van het Vbb is gekoppeld aan de vervoerswaarde van de 2 Het vrij besteedbaar bedrag is van oorsprong bestemd voor ritten waar de OV-taxi niet voldoet en buiten regionaal vervoer.

14 (eigen) auto en bedraagt 50% daarvan. De Wvg-er heeft de vrijheid het Vbb ook voor andere vervoersoorten aanwenden (zoals de OV-taxi of individuele taxi), maar kan dan minder kilometers rijden. Bij het individueel (rolstoel)taxivervoer mag gekozen worden voor vervoer per (rolstoel)taxi, de (eigen) auto of een combinatie van 50% taxi en 50% autovervoer. Op basis van de kilometerprijs voor deze typen vervoer (zie ook 2.b) zal bij de huidige vergoeding van 1176 de vervoerswaarde voor de (rolstoel)taxi thans maar 1176 kilometer per jaar zijn. Dit moet worden opgetrokken naar tenminste 1500 kilometer per jaar. De vervoerswaarde voor de bruikleenauto zal gelijk worden aan de overige vervoerssoorten, wat betekent dat de vervoerswaarde lager wordt. 2.b Kilometerprijs Bij een vervoersoort hoort een kilometer- of zoneprijs, die de kostprijs per kilometer of zone betreft. Voor het (eigen) autovervoer wordt 0,33 per kilometer vergoed. Het Rijk had al aangegeven dat dit vanaf ,28 per kilometer is. De Leidse regio heeft dit toen niet overgenomen. Voorgesteld wordt om dit bedrag vanaf 2005 wel te hanteren. De kilometerprijs van de bruikleenauto blijft ongewijzigd op 0,11 per kilometer. De huidige vergoedingen voor de individuele- en rolstoeltaxi hebben een reële vervoerswaarde die onder het minimum uitkomt. Dit heeft te maken met de gestegen kilometerprijs voor het individueel taxivervoer en de rolstoeltaxi. Deze zal 1,- cq 1,50 bedragen. 2.c Eigen bijdrage De Wvg-vervoersvergoeding is niet kostendekkend, maar beoogt dit ook niet. Het is een tegemoetkoming in de kosten van het gehandicaptenvervoer. Bij gebruik van de OV-taxi betaalt de Wvg-gebruiker via het strippentarief een eigen bijdrage voor vervoer. De meerkosten komen voor rekening van Rijk en gemeente. De redenatie hiervoor is dat iedereen vervoerskosten heeft, maar deze kosten zijn hoger voor gehandicapten, hetzij door het gebruik van duurdere vervoersoorten, dan wel doordat zij uitsluitend op dit vervoer zijn aangewezen. Het is dan ook redelijk om (althans een deel van) deze hogere kosten vanuit de Wvg te vergoeden. Een gebruiker van de OV-taxi betaalt een eigen bijdrage van 0,43 per zone. Dit bedrag verandert jaarlijks. De bijdrage voor 2005 is thans nog niet bekend. Het ministerie van Sociale Zaken en werkgelegenheid adviseert bij het individueel taxivervoer en de rolstoeltaxi een eigen bijdrage van 0,16. Om de kostenstijging van het nieuwe vervoersvergoedingensysteem acceptabel te houden kan ook een hogere eigen

15 bijdrage worden overwogen. De eigen bijdrage wordt van de taxikilometervergoedingen afgetrokken. Een eigen bijdrage is bij het autovervoer niet aan de orde. Deze zit in de kilometerprijs verdisconteerd. 2.d Het principe van de nieuwe systematiek Het vorenstaande betekent dat er bestuurlijke keuzen gemaakt moeten worden ten aanzien van de vervoerswaarde, de kilometervergoeding én de eigen bijdrage per vervoersoort. Behoudens de OV-taxi is daarbij de vervoerswaarde voor alle vervoersoorten hetzelfde. Hieronder staat dit schematisch aangegeven. Vetgedruk de opties voor bestuurlijke besluitvorming en tussen haken de voorstellen daarvoor van het AVO Wvg. Zie voorts ook bijlage I voor een overzicht en beknopte toelichting per vervoerstype: Vervoerssoo Vervoerswaarde Km-vergoeding Eigen bijdrage rt OV-taxi > 380 zones [ 400] 0,43 per zone Auto > 1500 km [2000] 0,33 of 0,28 [ 0,28] nvt Individ.taxi zie Auto 1,- > 0,00 /km [ 0,16] [ 1,-] Rolstoeltaxi zie Auto 1,50 zie individ. taxi [ 1,50] Bruikleenaut zie Auto 0,11 nvt o [ 0,11] > betekent gelijk of meer 3. Consequenties van gekozen systematiek De nieuwe vervoersvergoedingensystematiek heeft financiële gevolgen. Door de verschillen in aantallen Wvg-ers zijn deze gevolgen voor de afzonderlijke gemeenten ook niet hetzelfde. Dit betekent dat een budgettair neutrale wijziging van de vervoersvergoedingensystematiek regionaal gezien niet mogelijk is. Om de consequenties in regionaal verband inzichtelijk te maken zijn vier rekenvarianten opgesteld. Daarbij zijn een aantal variabelen gehanteerd uit het overzicht bij 2.d (zie ook bijlage III). 1. Ongewijzigde vervoersvergoedingensystematiek. Alleen de tarieven van de (rolstoel) taxitarieven zijn gewijzigd, omdat dit toch moet 2. Minimale variant (vervoerswaarde 1650 km, km- prijs 0,28, eigen bijdrage 0,25) Voorkeursvariant (400 zones, vervoerswaarde 2000 km, km-prijs 0,28, eigen bijdrage 0,16) 3. Optimale variant (gelijk aan 3, maar er is geen eigen bijdrage) Voor alle rekenvarianten geldt: Alle vervoersvergoedingen zijn op verplichtingenbasis, dus exclusief de vrijval 3, 3 Het bedrag voor vervoerskosten dat voor gebruikers bestemd is, maar niet wordt gedeclareerd.

16 De kostenstijging van de OV-taxi is voor 2005 onbekend evenals de kilometerprijs van de (rolstoel)taxi. Uiteraard kunnen er veel meer rekenvarianten worden toegepast. Alle varianten hebben voor- en nadelen. In ieder geval is duidelijk dat door de noodzakelijke aanpassing van de kilometervergoeding van het (rolstoel)taxivervoer stevige kostenstijgingen aan de orde zijn en dat toepassing van de uniforme vervoerswaarde ook tot een forse daling leidt in de vergoeding van de bruikleenauto. Belangrijker nog is het risico dat varianten die voor Leiden gunstig uitpakken, in andere regiogemeenten tot maatschappelijke protesten kunnen zorgen, omdat daar dan het beeld ontstaat dat er fors wordt bezuinigd op het Wvg-vervoer. Omgekeerd is daar uiteraard ook sprake van Het AVO stelt variant 3 voor, omdat dit regionaal gezien het meest betaalbaar uitpakt en een zeer adequate vervoerswaarde biedt(zie bijlage II en III). Ten aanzien van de vervoerskosten per vervoersmiddel, zal in november een besluit moeten worden genomen. Dan zijn de werkelijke vervoerskosten voor 2005 pas bekend Overige gevolgen van een veranderde vervoersvergoedingensystematiek Bij een wijziging van de vervoersvergoedingensystematiek zal de Wvg-verordening ook moeten worden gewijzigd (artikel 3.3-9), evenals het Financieel besluit en het handboek. De meest actuele bedragen voor de OV-taxi en de individuele (rolstoel-)taxi zullen pas in november 2004 bekend zijn, zodat dan het Financieel besluit en het handboek ter besluitvorming in de gemeentelijke colleges zullen komen. Voorstel: 1. In te stemmen met de voorgestelde vervoersvergoedingssytematiek inclusief bijhorende vervoerswaarde, kilometervergoeding en eigen bijdrage (rekenvariant 3). 2. In te stemmen met het daarvoor wijzigen van de Verordening, het Financieel besluit en het Handboek, 3. De nieuwe vervoersvergoedingensystematiek in te laten gaan op 1 januari 2005.

17 Bijlage 1 Voorgestelde vervoersvergoedingen Vervoersoor t Vervoersw aarde p.j. OV-taxi 400 zones km (of extra 170 zones) Vergoedin g (euro's) (OV + vbb*) Eigen auto 2000 km 560 ( 0,28 /km) Individueel taxi- vervoer 2000 km 1680 ( 1 /km, - e.b. 0,16 /km) Motivatie Uitgangspunt is het stimuleren van het gebruik van de OV-taxi ten opzichte van de auto. Voor de bepaling van het vbb is gekozen voor de autovergoeding van 0,28 per kilometer. In de praktijk is dit ook de meest gebruikte aanwending van het vbb. Door de hoogte van het vbb kan het aantal te vergoeden zones licht stijgen. De vervoerswaarde is 2000 kilometer op basis van de door het Rijk geadviseerde kilometerprijs. Een kilometerprijs van 1 is reëel, maar betekent een sterke verhoging van de vervoerskosten. Dit is echter onontkoombaar. Een eigen bijdrage is nodig, maar gebruiker ontvangt wel een substantieel hogere vergoeding dan voorheen. Auto 2000 km 560 Zie bij OV-taxi: de Auto. Alternatief: Combi van taxi / auto 50% 1000 km taxi 1000 km auto Rolstoeltaxi 2000 km 2680 Alternatief: Auto Alternatief: Combi van taxi / auto 50% ( 1,50 /km, - e.b. 0,16) Het betreft een 'harde' combinatie van 50% per vervoersoort om geen dure uitvoeringskosten te krijgen. Andere percentages zijn dus niet mogelijk. Zelfde motivatie als bij de Individuele taxi km 560 Zie bij OV-taxi: de Auto km taxi 1000 km auto Bruikleenauto 2000 km 220 ( 0,11 /km) Zie bij Individuele taxi: Combi. De vervoerswaarde is gelijkgetrokken met de overige vervoersoorten. Een overbrugging voor de gedaalde vergoeding kan voor het 1 e jaar worden overwogen. *) vrij besteedbaar bedrag Overzicht extra kosten vervoersvergoedingensysteem kosten V1 per Wvg-er kosten V2 per Wvg-er kosten V3 per Wvg-er Bijlage II Overzicht van de gevolgen voor de gemeenten bij de 4 varianten kosten V4 per Wvg-er

18 Bijlage III Rekenvarianten vervoersvergoedingensystematiek. Gemeente Leiden