AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 27 mei 2009 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Utrecht, van 21 april 2009 in zaak nr. 09/11779 in het geding tussen: en de staatssecretaris van Justitie.

2 /1/V mei Procesverloop Bij besluit van 1 april 2009 is (hierna: de vreemdeling) in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 21 april 2009, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Utrecht, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 27 april 2009, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De staatssecretaris van Justitie heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en voldoet aan het bepaalde in artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1 /V mei Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. S.J.E. Horstink-von Meyenfeldt, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. J. van de Kolk, ambtenaar van Staat. w.g. Horstink-von Meyenfeldt lid van de enkelvoudige kamer w.g. Van de Kolk ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 27 mei Verzonden: 27 mei 2009 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, voor deze, mr. H.H.C. Visser, directeur Bestuursrechtspraak

4 6. Apr. 2009,13:12 Vreemd«! inginpol itii'tftrieht *'?A 6.' Fl 1 /.WP Ptaa&m PasffiuaBSOO 3503RH UTRECHT POLITIE - Utrecht RsQla Utadit Koipvandsitfaal övreamdasnowpufc» DifttntfcEdtfûûr F. Kamp /VP^I,, Tsfefew 030^ t/ * 0^""^2"iÖ J 2fi FBS flso-asmîût ^u Vmunmof/Zoit fzaak-owvwkb Otts* OMMÄtta Ontfirmip M1lOAWflfltre8olvanB»ifartng ) Maatregel van Bewaring Ik, ondergetekende, Fokka Kamp, inspecteur van het regionaal politiekorps Utrecht; betast met het toezicht op vreemdelingen, tevens hulpofficier ven Justitie, leg met het oog op de uitzetting aan de vreemdeling, zieh noemende: Achternaam VDoma(a)m(sn) Geboortedatum Geboorteplaats Geboorteland Nationalitäten) Geslacht Turtle Turkse mannel(jk D de maatregel van bawaring op, zoalt bedoelden artikel 59, eerste lïd, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (geen rechtmatig verblqq. Deza maatregel wordt gevorderd door het belang van de openbare orde omdat er aanwijzingen zijn om te vermoeden dat betrokkene 2ich aan de uteatöng zal onttrekken, hetgeen blökt Uli het feit dat betrokkene Niet beschikt over een Identiteitspapier ala bedoeld In artikel 4,21 van het vreemdâlengenbeslutt 2000 Geen vaste woon- Arerbllftstaata heeft Zich nfet gehouden heeft aan z([n vertrektermgn < Verdacht wordt van het plegen van een mlsdnv Eerder niet rechtmatig fn Nederland verbleven heeft onvoldoende middelen ven bestaan haaft en niet heeft voldaan aan de verplichting ex. artikel 4.39 vin het vyaemdeongenbseluft. Da maatregel Is opgelegd: Plaats : Utrecht v.nn Pagina 1 van 2

5 6. Apr.,2009] 13:J.2 Vrimdil idi»npolitii4tracht é-'-'w) &' M* Datum : 01/04/2009 Tijd : 21:50 uur. Da Staatssecretaris van Justitie, namens de Staatssecretaris, da hulpoffielar van justitie, de Inspecteur. F, Kamp Een afschrift van daze maairagal l& anmktóasljk aan do vreemdeling uitgemikt, Beroep tegen daza maatraga! kan schriftelijk worden Ingaatald b( da raohtbank ta 's-gravenhage, Centraal (ntakebureau Vreemdelingenzaken ta Haarlem, faxnummer Wertfl dient gebruik te worden gemaakt van het modal berosptchrfft, öe ' V.nr. Pagina 2 van 2

6 /otfhfor. 2009F.1 6:09 Pieters Advocaten uitspraak RECHTBANK DEN HAAG Zittingboudende te Utrecht Sector bestuursrecht zaaknummer AWB 09/11779 VRONTN uitspraak op het beroep tegen de maatregel van bewaring op grond van artikel 59 Vreemdelingenwet 2000 (Vw) van de enkelvoudige kamer van 21 april 2009 in2ake geboren op, van Turkse nationaliteit, eiser, verblijvende in het Detentiecentrum te Zeist, gemachtigde: mr. GJ. Dijkman, advocaat te Utrecht, tegen een beshut van de Staatssecretaris van Justitie, verweerder. gemachtigde: drs. BJrï. Wezeman, werkzaam bij de onder verweerder ressorterende Immigratie- en Naturalisatiedienst te Den Haag. Inleiding 1.1 Verweerder heeft op 1 april 2009 aan eiser met het oog op de uitzetting de maatregel van bewaring op grond van artikel 59» eerste lid, aanhef en onder a> van de Vw opgelegd. 13. Eiser heeft hiertegen op 3 april 2009 beroep ingesteld bij deze rechtbank. Op grond van artikel 94, eerste lid, van de Vw strekt dit beroep tevens tot toekenning van schadevergoeding. 1.3 Het geding is behandeld ter zitting van 14 april Eiser en verweerder hebben ter zitting bij monde van hun gemachtigden hun standpunten toegelicht. Overwegingen 2.1 Op grond van artikel 94, vierdelid, van devw verklaart de rechtbank het beroep gegrond en beveelt zij de opheffing van de maatregel of een wijziging van de wijze van tenuitvoerlegging daarvan, indien zij van oordeel is dat de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd Î5 met de Vw dan wel bij afweging van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is, 2.2 Eiser heeft de rechtbank verzocht de opheffing van de maatregel van bewaring te bevelen en schadevergoeding toe te kennen. Hij heeft daartoe aangevoerd dat eiser een geldige verijujfsvergunning heeft voor Duitsland. Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat hij een verblijfsvergunning beeft op grond van derichtlijnvoor langdurig ingezetenen. Op grond daarvan beschikt hij over een vrjjc termijn van drie maanden. Eifier heeft derhalve rechtmatig verblijf en de inbewaringstelling is derhalve onrechtmatig. Voorts beschikt eiser over 45,-. Dat is voldoende voor een treinkaartje terug naar Duitsland. Op grond van artikel 59, derde lid, van de Vw had de bewaring opgeheven moeten worden. Verweerder maakt geen gebruik van deze mogelijkheid waardoor eiser langer in bewaring zit dan noodzakelijk Verweerder heeft dan ook niet voortvarend grfwndeld. Ontvangst tijd 21.APT - 14:39

7 0*27.APT- 2009:/16:09 P i et ers Advocaten Nr-4680 *. 4 zaaknummer AWB 09/11779 VRONTN blad 2 13 Verweerder heeft geconcludeerd tot oûgegrondverldariûg van net beroep en tot afwijzing van het verzoek om schadevergoeding. Derechtbankoverweegt als volgt. 2,4 Over het gestelde rechtmatig verblijf van eiser overweegt de rechroank onder verwijzing naftt de uitspraak ven 17 februari 2005 van het Hof van Justitie EO (JV 2005/148) als volgt Volgens paragraaf A6/5J.3.7 van de Vreemc^lingeiicircnlaire 2000 kan over een vreemdeling die stelt gebruik te maken van het Gemeenschapsrecht inzake vrij verkeer van personen, maar geen geldige identiteitskaart of geldig paspoort toont en evenmin op andere wij ze ondubbelzinnig (zonder enige twijfel) zijn identiteit en nationaliteit kan aantonen, als regel niet worden gesteld dat hij onder het Gemeenschapsreent inzake vrij verkeer valt en kan de vreemdeling in bewaring worden gesteld. Sinds de inwerkingtreding van de door eiser aangehaalderichtlijn2004/38/eg wordt er geen onderscheid gemaakt tussen rechtmatig verblijf in de vry e termijn en rechtmatig verblijf als gemeenschapsonderdaan. De rechtbank gaat er van uit dat eiser een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd in Duitsland heeft, daargelaten of hij dit verblijfsrecht ontleent aan de richtlijn voor langdurig ingezetenen. Dit laat onverlet dat hij in bewaring gesteld kan worden indien hij zijn nationaliteit en identiteit niet ondubbelzinnig kan aantonen, Nu eiser alleen een verlopen paspoort heeft kunnen tonen en zyn identiteit en nationaliteit niet op ander wijze ondubbelzinnig heeft aan kunnen tonen, mocht eiser in bewaring worden gesteld. Voorts is van belang dat eiser is aangehouden in verband met de verdenking van een misdrijf. Niet gebleken is dat deze strafrechtelijke verdenking ten tijde van de u^ewarmgsteüing was vervallen. Ten tijde van de inbewaringstelling bestonden er concrete aanwijzingen dat eiser inbreuk op de openbare orde heeft gemaakt. Gelet daarop bestond voldoende grond voor het oordeel dat eiser een gevaar oplevert voor de openbare orde waardoor zijn rechtmatig verblijf zo hij dit gehad zou nebben«zou zyn geëindigd. 2.5 De gronden waarop de maatregel van bewaring is gebaseerd, zijn niet betwist. 2.6 Voorts overweegt de rechtbank dat hoewel er gunstiger en snellere mogelijkheden zijn om eiser terug te laten keren naar Duitsland, verweerder een hierin een grote mate van vrijheid beeft. Verweerder heeft in redelijkheid in het bedrag van 45,- geen reden hoeven zien om een situatie als bedoeld in artikel 59, derde lid, van de Vw aanwezig te achten. Verweerder beeft gekozen om op 10 april 2009 een Dublinclaim te leggen bij Duitsland en is nu in afwachting van een reactie van de Duitse autoriteiten. Gelet op het geheel van handelingen dat op onderdelen wellicht sneller had gekund, is er geen a mal ei Hing om te oordelen dat verweerder onvoldoende voortvarend heeft gehandeld. 2.7 Gelet op hetgeen is aangevoerd is er geen aanleiding voor de rechtbank om te oordelen dat detoepassingen de tenuitvoerlegging van de maatregel van l>ewarmg ten aanzien van eiser in strijd zijn met de Vw. Evenmin oordeelt de rechtbank dat bij afweging van alle daarbij betrokken belangen de toepassing of teniïirvoerleggingvandemaafregdvanb^warûigin redelijkheid niet gerechtvaardigd is te achten. 2.6 Het beroep dient derhalve ongegrond verklaard te worden. De opheffing van de maatregel van bewaring wordt niet bevolen. Gelet hierop oestaatevennim grond voor het tc«kmnen van schadevergoeding, zodat het verzoek daartoe wordt afgewezen. 2,9 Van oinstandigheden op grond waarvan een van de partijen zou moeten worden Ontvangst tiid 21 -APr 14:39

8 2*1/0427-APr- 20Q9 F 1S: 0 Pieters Advocaten Nr.4680 f. 5" zaaknummer AWB 09/11779 VROMTN blad 3 veroordeeld in de door de andere partij gemaakte proceskosten, is de reclttbank niet gebleken. Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond; wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. D.A. Verburg en in het openbaar uitgesproken Op 21 april De grifi Ler: De rechter: #\AWI mr, DA. Verburg afschrift vetternden op: Z1ÄPRZ0Q9 Rechtsmiddel Ingevolge artikel 95 van de Vw staat tegen deze uitspraak binnen een Week na de dag van bekendmaking hiervan voor belanghebbenden hoger beróepopeo bij de Kfdeling bestuursrechtspraalk van de Raad van State, Postbus 16113,25p0 BC Den Haag. Het beroepschrift dient één of meer grieven tegen deze uitspraak té bevatten. Ontvansst tijd 21 -Apr- 14:39

9 27-APT :08 P i et ers Advocaten Nr.4680 P. h PIETERS ADVOCATEN Mw. mt JA Pieters mr, AP. van Stralen Mw. mr LM. Straver mr. G J. Dijkman Mw. mt J. de Jong Raad van State Postbus EA 's-gravenhage tevens per fax: RAAD VAN STATE ä**^ INGEKOMEN I l APR 2009 ZAAKNR. '.ZOOSO 30 AAN: BEHANDELE OD: "- WR: Zr Betreft Uw kenmeric Ons kenmerk : 09052GD Utrecht, 27 april 2009 Hoger beroep Vreemdelingenzaken (griffiekosten afboeken van mijn rekening-courant), hierna te noemen appellant, geboren op verblijvende te DC Zeist in Soesterberg, domicilie kiezende te Utrecht aan de Kruisstraat 307 (Postbus 13017, 3507 LA) ten kantore van de advocaat mr. G.J. Dijkman, die hierbij verklaart te dezer zake bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd door appellant tot het instellen van dit hoger beroep en als zodanig in deze procedure zal optreden. Appellant stelt hierbij hoger beroep in tegen de beslissing van rechtbank 's Gravenhage, zittingsplaats Utrecht waarbij zijn beroep tegen de beslissing d.d. 21 april 2009 betreffende ongegrondverklaring van zijn beroep tegen de toepassing van de maatregel van vreemdelingenbewaring op grond van artikel 59 Vw. Deze uitspraak is op 21 april 2009 aan de gemachtigde van appellant verstuurd. Appellant kan zich niet met de bestreden beschikking verenigen op grond van het navolgende: Grief 1 Ten onrechte overweegt de rechtbank, onder verwijzing naar paragraaf A6/ ^ dat appellant in bewaring mocht worden gesteld nu hij niet beschikte over een geldige identiteitskaart of geldig paspoort en evenmin op andere ondubbelzinnige wijze zijn identiteit en nationaliteit aan kon tonen, en daardoor als regel niet kan worden gesteld dat hij onder het gemeenschapsrecht inzake vrij verkeer valt. Appellant is van mening dat de rechtbank door de In de grief overgenomen overweging buiten de grenzen van het geschil is getreden. Verweerder heeft immers niet betwist dat appellant de Turkse nationaliteit heeft en ook aan zijn identiteit is door verweerder niet kenbaar getwijfeld.

10 :08 Pieters Advocaten Nr.4680 P. 2 PIETERS AdvOCATEN Nu, zoals de rechtbank overweegt, dat appellant in het bezit was van een Duitse verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd waren er onvoldoende gronden voor de conclusie dat betrokkene niet rechtmatig ïn Nederland verbleef. Grief 2: Ten onrechte overweegt de rechtbank dat ten tijde van de inbewaringstelling er concrete aanwijzingen bestonden dat appellant inbreuk op de openbare orde heeft gemaakt, zodat er voldoende grond bestond voor het oordeel dat eiser een gevaar oplevert voor de openbare orde waardoor zijn rechtmatig verblijf, zo hij dit had, zou zijn geëindigd. Met de in de grief weergegeven motivering miskent de rechtbank dat zeer waarschijnlijk sprake was van verblijf onder het Eu-recht, meer specifiek de richtlijn 2003/109 EG. In deze richtlijn wordt gevaar voor openbare orde niet genoemd als beëindiginggrond van het principe genoemd in artikel 14 van die richtlijn genoemde verblijfsrecht. Daarnaast miskent de rechtbank hierdoor dat binnen het Eu-recht het begrip openbare orde altijd is gekoppeld aan een toets omtrent de ernst van het feit. Gezien het feit dat appellant reeds na een nacht is overgedragen aan de vreemdelingendienst kan niet op voorhand een zeer ernstig delict worden aangenomen dat het beëindigen van het verblijfsrecht rechtvaardigt, nog daargelaten dat dan ook sprake dient te zijn van een beslissing tot beëindiging van het verblijfsrecht. Redenen waarom: Appellant zich thans wendt tot Uw College met het eerbiedig verzoek om het hoger beroep gegrond te verklaren en de uitspraak van de Rechtbank 's-gravenhage, zittinghoudende te Utrecht, van 21 april 2009 te vernietigen, en verweerder te veroordelen in de kosten van deze procedure.]